Pomiary drgań rezonansowych wywołanych niewyważeniem wirnika

Podobne dokumenty
BADANIE PRĄDNIC TACHOMETRYCZNYCH

PRACOWNIA ELEKTRYCZNA Sprawozdanie z ćwiczenia nr

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

EA3 Silnik komutatorowy uniwersalny

Ć wiczenie 17 BADANIE SILNIKA TRÓJFAZOWEGO KLATKOWEGO ZASILANEGO Z PRZEMIENNIKA CZĘSTOTLIWOŚCI

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

1. Wyznaczanie charakterystyk statycznych prądnicy tachometrycznej prądu stałego.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Kolokwium dodatkowe II (w sesji letniej) Maszyny Elektryczne i Transformatory st. st. sem. IV 2014/2015

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. Maszyny elektryczne P OL

BADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA

Maszyny Elektryczne i Transformatory st. st. sem. III 2018/2019. Maszyny Elektryczne i Transformatory st. st. sem. III 2018/2019

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

I. Cel ćwiczenia. II. Program ćwiczenia SPRAWDZANIE LICZNIKÓW ENERGII ELEKTRYCZNEJ

MASZYNY ELEKTRYCZNE. Wprowadzenie. Podział maszyn elektrycznych (rodzaj prądu): Podstawowe części składowe maszyn elektrycznych:

POLITECHNIKA OPOLSKA

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. Maszyny elektryczne P OL

WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU W POWIE- TRZU METODĄ FALI STOJĄCEJ

Bąk wirujący wokół pionowej osi jest w równowadze. Momenty działających sił są równe zero (zarówno względem środka masy S jak i punktu podparcia O).

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

KATEDRA ENERGETYKI. Laboratorium Elektrotechniki UKŁAD REGULACJI PRĘDKOŚCI. Temat ćwiczenia: SILNIKA PRĄDU STAŁEGO (LEONARD TYRYSTOROWY)

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Pomiary drgań. Obiektami pomiarowymi są silniki indukcyjne Wiefama STK90 S-2 o następujących danych znamionowych:

STANY DYNAMICZNE W PRACY SYNCHRONICZNEJ SILNIKÓW INDUKCYJNYCH PIERŚCIENIOWYCH

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

O2. POMIARY KĄTA BREWSTERA

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXII: Porównanie ruchu obrotowego z ruchem postępowym. Bak Precesja Żyroskop

Ćwiczenie 7. BADANIE SILNIKÓW INDUKCYJNYCH STANOWISKO I. Badanie silnika przy stałej częstotliwości (50 Hz)

Układy liniowosprężyste Clapeyrona

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 16

Ćwiczenie EA4 Silniki indukcyjne jednofazowe małej mocy i mikrosilniki

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

ĆWICZENIE NR.6. Temat : Wyznaczanie drgań mechanicznych przekładni zębatych podczas badań odbiorczych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI CIAŁ METODĄ WAHADŁA FIZYCZNEGO GRAWITACYJNEGO I SPRAWDZANIE TWIERDZENIA STEINERA ĆWICZENIE

= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA LABORATORYJNA

Zasilanie budynków użyteczności publicznej oraz budynków mieszkalnych w energię elektryczną

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXI:

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Statystyka opisowa. () Statystyka opisowa 24 maja / 8

Pomiary hałasu. Obiektami pomiarowymi są silniki indukcyjne Wiefama STK90 S-2 o następujących danych znamionowych:

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5

Temat: SILNIKI SYNCHRONICZNE W UKŁADACH AUTOMATYKI

Rysunek 1: Fale stojące dla struny zamocowanej na obu końcach; węzły są zaznaczone liniami kropkowanymi, a strzałki przerywanymi

Korelacja i regresja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 12

LABORATORIUM PRZETWORNIKÓW ELEKTROMECHANICZNYCH

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

Laboratorium Sensorów i Pomiarów Wielkości Nieelektrycznych. Ćwiczenie nr 1

Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Ć wiczenie 9 SILNIK TRÓJFAZOWY ZWARTY

Politechnika Poznańska

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

INSTRUKCJA NR 06-2 POMIARY TEMPA METABOLIZMU METODĄ TABELARYCZNĄ

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

Galwanometr lusterkowy, stabilizowany zasilacz prądu, płytka z oporami, stoper (wypożyczyć pod zastaw legitymacji w pok. 619).

Zastosowanie czujników piezoelektrycznych do monitorowania procesów drganiowych w konstrukcjach prętowych

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

WERSJA TESTU A. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LX Egzamin dla Aktuariuszy z 28 maja 2012 r. Część I. Matematyka finansowa

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Napęd trakcyjny z inteligentnymi modułami mocy i sterownikiem PLC

KURS STATYSTYKA. Lekcja 3 Parametryczne testy istotności ZADANIE DOMOWE. Strona 1

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)

Statystyczny opis danych - parametry

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

URZĄDZENIE DO DEMONSTRACJI POWSTAWANIA KRZYWYCH LISSAJOUS

2. Trójfazowe silniki prądu przemiennego

ĆWICZENIE nr 4. Pomiary podstawowych parametrów sygnałów

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

O2. POMIARY KĄTA BREWSTERA

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW CHARAKTERYZUJĄCYCH KSZTAŁT SYGNAŁÓW ELEKTRYCZNYCH

Struktura układu pomiarowego drgań mechanicznych

INSTRUKCJA do ćwiczenia Wyważanie wirnika maszyny w łożyskach własnych

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA ENERGOELEKTRONIKI I NAPĘDÓW ELEKTRYCZNYCH

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

Maszyny Elektryczne i Transformatory Kolokwium dodatkowe w sesji poprawkowej st. n. st. sem. III (zima) 2011/2012

KATEDRA TECHNIK WYTWARZANIA I AUTOMATYZACJI. Obróbka skrawaniem i narzędzia

Mec Me han a ik i a a o gólna Wyp W a yp dko dk w o a w do d w o o w l o ne n g e o g o ukł uk a ł du du sił.

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI ZAKŁAD ELEKTROWNI I GOSPODARKI ELEKTROENERGETYCZNEJ

Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Najwcześniejsze rozpoznanie

Transkrypt:

Pomiary drgań rezoasowych wywołaych iewyważeiem wirika Zakres ćwiczeia 1) Idetyfikacja drgań wywołaych: a iewyważeiem statyczym wirika maszyy elektryczej, b - iewyważeiem dyamiczym wirika maszyy elektryczej, c iewyważeiem quasi-statyczym wirika maszyy elektryczej, d - iewyważeiem dyamiczym wirika maszyy elektryczej. Niewyważeie Rozpatrzmy wirującą tarczę. Przy zaczych prędkościach obrotowych asymetria mas wirujących powoduje powstaie iezrówoważoej siły odśrodkowej wywołującej drgaia, które przeoszą się poprzez łożyska a korpus maszyy i fudamety (posadowieie). Miarą iezrówoważeia mas wirika jest momet statyczy masy iezrówoważeia m (Rys.1.): N m r, gdzie: r - promień wodzący masy iewyważeia m. Rys.1. Tarcza iewyważoa masą m Jedostką iezrówoważeia jest [g mm] gdyż promień iewyważeia podaje się w milimetrach a masę iewyważeia w gramach. Niewyważeie jest wielkością wektorową o kieruku i zwrocie określoym przez wektor iezrówoważoej siły odśrodkowej: F 2 m r gdzie: ω prędkość kątowa wirowaia.

Wirik o masie m w i masa iezrówowazeia m o środku ciężkości S wirują wokół osi wału O odległego o (Rys. 1.). Niezrówoważoa siła odśrodkowa wyosi: F 2 ( ), m w m a po podstawieiu otrzymujemy: m r m m. w N m w Iloraz N / mw azywamy iewyważeiem właściwym, gdyż jest odiesioy do masy wirika. Jeżeli wartość N jest podawaa w g mm, a masa wirika w kilogramach to wymiarem iewyważeia właściwego jest µm. Momet iewyważeia Niech a sztywy wirik działają dwa przeciwie skierowae wektory iewyważeia N i N (Rys.2.). Rys.2. Momet iewyważeia Para wektorów iewyważeia wytwarza momet iewyważeia: M N l, gdzie: l - ramię, który jest prostopadły do płaszczyzy wyzaczoej przez oś wirika i wektor iewyważeia. Stąd: M mrl [g mm2 ], jest mometem odśrodkowym masy iewyważoej m względem osi wirika. Wszystkie siły odśrodkowe moża zredukować względem środka ciężkości wirika, otrzymujemy wtedy momet główy iewyważeia M g i wektor główy iewyważeia N g (Rys.3.).

Rys.3. Momet główy iewyważeia Wektor główy iewyważeia prostopadły do osi wirika i przechodzący przez środek ciężkości moża rozłożyć a dwa wektory N ls i N lls działające w dowolych płaszczyzach I i II. Momet główy iewyważeia jest prostopadły do główej osi bezwładości i osi wirika. Momet te moża określić za pomocą pary wektorów iewyważeia N lm i N llm rozmieszczoych w tych samych płaszczyzach I i II przy czym: Wektory M g N llm l gdzie: l odległość pomiędzy płaszczyzami I i II. N m i N s w płaszczyzach I i II wyzaczają wektory iewyważeia Niewyważeie statycze N l i N ll. Występuje wtedy, gdy oś wirika i główa oś bezwładości są rówoległe (Rys.4.). Jest oo opisae jedyie wektorem iewyważeia N ( M =0). Rys.4. Niewyważeie statycze

Niewyważeie mometowe Występuje, gdy oś wirika i główa oś bezwładości przeciają się w środku ciężkości, wtedy =0 i N =0 (Rys.5.). Jest to szczególy przypadek iewyważeia dyamiczego. Rys.5. Niewyważeie mometowe Niewyważeie quasi-statycze Występuje, gdy oś wirika i główa os bezwładości ie przeciają się w środku ciężkości, wtedy =0 i N =0 (Rys.6.). Jest to złożeie iewyważeia statyczego i mometowego. Rys.6. Niewyważeie quasi-statycze Niewyważeie dyamicze Jest to ajbardziej ogóly sta iewyważeia, oś wirika i główa oś bezwładości są skośe (Rys.7.). Opisuje go momet główy iewyważeia M g i wektor główy iewyważeia N g.

Rys.7. Niewyważeie dyamicze Charakterystycze symptomy iewyważeia wirika a) drgań jest rówa częstotliwości obrotowej wirika; b) poza częstotliwościami krytyczymi (rezoasowymi) amplituda drgań zmieia się z kwadratem prędkości obrotowej; c) typowa trajektoria drgań ma kształt okręgu lub elipsy; d) przy stałej prędkości obrotowej faza drgań jest stała. Staowisko pomiarowe Obiektem pomiarowym jest silik idukcyjy Wiefama STK90 S-2 o astępujących daych zamioowych: Moc zamioowa: 0,12 kw Napięcie zasilaia: 380/220V Prąd zamioowy: 0,64/0,37 A Obroty zamioowe: 2800 obr/mi cosφ: 0,78 Silik został zamotoway a sprężyście a płycie metalowej spełiającej fukcję fudametu posadowieia (Rys.8.). Jest to układ składający się z przestrzeej bryły umieszczoej a 4 jedakowych sprężyach. W środku ciężkości silika umieszczoy został początek układu współrzędych x 1, x 2, x 3. Układ a dwie płaszczyzy symetrii x 1 x 3 i x 2 x 3. Wszystkie osiowe momety bezwładości bryły silika są róże: I I I. x2 x3 x1 Dodatkowo w wypadku osiowego mometu bezwładości I x1 mamy do czyieia z układem stoja-wirik sprzężoymi ze sobą więzami aciągu magetyczego szczeliy podczas pracy silika. Z uwagi jedak a możliwość wystąpieia zjawiska kołysaia wirika ależy uwzględić zarówo osiowy momet bezwładości stojaa i wirika(i x1 ) jak też jedyie osiowy momet bezwładości stojaa (I sx1 ): I I I I. x2 x3 x1 sx1

Sprężyy o współczyiku sztywości wzdłużej k 1 i sztywości poprzeczej k 2 symulują dużą podatość mocowaia silika, który może wykoywać drgaia o sześciu stopiach swobody (q 1 q 6 ). Oczekiwae płaszczyzy drgań silika będą związae z jego główym osiami bezwładości zgodymi z układem współrzędych x 1, x 2, x 3. Dzięki zaczej podatości spręży drgaia rezoasowe o różej postaci - wywołae różego rodzaju iewyważeiem wirika i związae z główymi osiami bezwładości występują w zakresie dopuszczalych częstotliwości obrotowych wirika. Na obu końcach wału silika umieszczoe zostały tarcze (odpowiediki płaszczyz I i II) z agwitowaymi otworami umożliwiające umieszczeie różych kombiacji dodatkowych mas iewyważeia. Z uwagi a charakter wymuszeia (momet iewyważeia występuje jedyie w płaszczyzach prostopadłych do osi wirika) i sposób mocowaia silika do fudametu praktyczie ależy oczekiwać domiujących drgań rezoasowych o postaci: q 3, q 4, q 5, q 6. Mogą wystąpić także drgaia o postaci q 2. Rys.8. Układ zawieszeia badaego silika W okolicach obu tarcz łożyskowych silika zamocowae zostały dwa dwuosiowe czujiki przyśpieszeia MEMS typu: ADXL250 firmy Aalog Devices rejestrujące sygał w osi pioowej i poziomej w płaszczyzach I i II: x l2, x l3, x ll2, x ll3. Czujiki współpracują ze wzmaciaczami pomiarowymi odciającymi składową stałą sygału i filtrami doloprzepustowymi odciającymi wysokoczęstotliwościowy sygał zakłóceń. Wyjściowy sygał wibracyjy podaway jest a wejście XY oscyloskopu. Łącząc wybrae sygały wyjściowe czujików drgań mamy możliwość obserwacji krzywych Lissajous we wszystkich płaszczyzach drgań. Silik zasilay jest z falowika, co umożliwia regulację prędkości obrotowej wirika. Poieważ silik pracuje bez obciążeia, moża przyjąć, że prędkość obrotowa wirika jest bliska prędkości sychroiczej. Dla czterech staów iewyważeia wirika ależy zmieiając wymuszeia (prędkość obrotową wirika w zakresie od 0 do prędkości zamioowej) ależy

zaobserwować drgaia rezoasowe o jedej z 6 postaci. Częstotliwość drgań rezoasowych zapisać w Tabeli 1. Jeśli wystąpią ależy też zaotować ie sprzężoe postaci drgań. Tabela 1 Postać drgań q 2 q 3 q 4 q 4s q 5 q 6 Rodzaj iewyważeia statycze mometowe quasi-statycze dyamicze Ie sprzężoe postacie drgań Na podstawie zmierzoych częstotliwości rezoasowych ależy zweryfikować oszacowaie wielkości wzajemej główych osiowych mometów bezwładości, oraz oszacować, który ze współczyików sztywości spręży mocujących ma większa wartość: współczyik sztywości wzdłużej k 1 czy sztywości poprzeczej k 2. Dodatkowo ależy zmierzyć amplitudę drgań poza obszarem rezoasu w całym zakresie prędkości obrotowych silika. Wyiki ależy zapisać w Tabeli 2. Na podstawie pomiarów ależy wyzaczyć zależość amplitudy przyspieszeia drgań od prędkości wirika dla przypadku iewyważeia statyczego i iewyważeia mometowego. Tabela 2 Częstotliwość Niewyważeie statycze Niewyważeie mometowe Amplituda drgań (czułość 38 mv/g) [mv] [g] [mv] [g] 0 5 HZ 5 10 Hz 10 15 Hz 15 20 Hz 20 25 Hz 25 30 Hz 30 35 Hz 35 40 Hz 40 45 Hz 45 50 Hz Istrukcja jest uzupełieiem ćwiczeia Pomiary drgań ze skryptu Laboratorium pomiarów maszy elektryczych. Istrukcję opracował Adam Bierat