Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. 3 Suma i iloczyn elementow ciagu NSum[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}], NProduct[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}]
|
|
- Tadeusz Filipiak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 OBLICZENIA NUMERYCZNE, Karolina Mikulska-Ruminska Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. Suma i iloczyn elementow ciagu NSum[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}], NProduct[wyr, {zm, w_pocz, w_konc}]? *Sum* System` DivisorSum NSum NSumTerms ParallelSum RootSum SumConvergence Sum UniformSumDistribution NSum@1 x ^, x, 1, 0<D 1.00 NSum@1 x ^, x, 1, Infinity<D 1.9 Sum@1 x ^, x, 1, Infinity<D Π Pi ^ Options@NSumD AccuracyGoal, Compiled Automatic, EvaluationMonitor None, Method Automatic, NSumTerms 1, PrecisionGoal Automatic, VerifyConvergence True, WorkingPrecision MachinePrecision< NSum@1 x ^, x, 1, Infinity<, WorkingPrecision 0D 1.90
2 KursS_cz.nb x ^, x, 1, <, WorkingPrecision 0, EvaluationMonitor :> ", x, "\t", x ^, DDD x x x x x NProduct@x ^ Hx + L, x, 1, <D 19.1 Product@x ^ Hx + L, x, 1, <D N@%D H* otrzymamy numeryczna postac wyrazenia *L 19.1 Rozwiazywanie rownan NSolve[rown, zm] rown x ^ + x x + x 0 NSolve@rown, xd x -.0<, x 0.0<< Solve@rown, xd 99x - -, 9x - + Clear@a, b, cd
3 KursS_cz.nb x ^ + b x + c 0, xd ::x b - 1. b -. a c a >, :x b -. a c b + a FindRoot[wielomian, zm] w x^ - x^ - x^ + x + FindRoot@w, x, 1<D + x - x - x + x x 1.< FindRoot@w, x, - 1<D x - 1.< Plot@w, x, -, <D >>
4 KursS_cz.nb Interpolacja, ekstrapolacja, aproksymacja Interpolation[dane], gdzie dane {k1,k,k} lub dane{{x1,y1}, {x,y}, {x,y},.., {xn, yn}} lub dane {{{x1,k1,...}, y1}, {{x,k,..},y},...} Interpolation[dane, wart] f Interpolation@1,,,,,,,, <D InterpolatingFunction@1, 9<<, <>D f@.d.9 Plot@f@xD, x, 1, 9<D
5 KursS_cz.nb <DD k 1, 1<,, <,, <,, <,, <,, << 1, 1<,, <,, <,, <,, <,, << f1 Interpolation@kD InterpolatingFunction@1, <<, <>D Show@Plot@f1@xD, x, 1, <D, ListPlot@kDD Options@InterpolationD, Method Automatic, PeriodicInterpolation False< o 1,,,,,,,, < 1,,,,,,,, <
6 KursS_cz.nb o0 o1 o o o o o 0D; 1D; D; D; D; D; D; GraphicsGrid@Plot@o0@xD, x, 1, <D, Plot@o1@xD, x, 1, <D, Plot@o@xD, x, 1, <D, Plot@o@xD, x, 1, <D, Plot@o@xD, x, 1, <D, Plot@o@xD, x, 1, <D, Plot@o@xD, x, 1, <D<<D Fit[dane, funkcja, zm] o 1,,,,,,,, < n1 n n n Fit@o, Fit@o, Fit@o, Fit@o, 1, 1, 1, 1, x<, xd x, x ^, x ^ <, xd x, x ^, x ^, x ^, x ^ <, xd x, x ^, x ^, x ^, x ^, x ^, x ^ <, xd x x x x x x -.91 x x x x x + 9. x. x +. x x x
7 KursS_cz.nb x, 0, 9<, PlotRange -> 0, 9<, -, 1<<D, x, 0, 9<, PlotRange -> 0, 9<, -, 1<<D, x, 0, 9<, PlotRange -> 0, 9<, -, 1<<D, x, 0, 9<, PlotRange -> 0, 9<, -, 1<<D, FindFit[dane, funkcja, param, zm] FindFit[dane, {funkcja, warunki}, param, zm] d@x1_, x_, x_d : x1 H1 - E ^ H- x Hx - xlll ^ dd d@1, 0., D I1 - ã-0. H-+xL M
8 KursS_cz.nb x, 0, <D wartosci dd<, x, 0, <D 0,.99<, 1, 0.09<,, 0.<,, 0.11<,, 0.99<,, 0.0<,, 0.<,, 0.<,, <, 9, 0.901<,, 0.90<< fdd 1, x, x ^, x ^, x ^, x ^ <, xd Show@Plot@fdd, x, 0, <D, ListPlot@wartosciDD x x - 0. x x x
9 KursS_cz.nb b, cd ffdd a H1 - E ^ H- b Hx - clll ^, a, b, c<, xd Show@Plot@d@a, b, cd. ffdd, x, 0, <D, ListPlot@wartosciDD a 1., b 0., c.< Maksimum i minimum funkcji FindMinimum[funkcja, {zm, wartosc}], NMinimize[funkcja, zm], FindMaximum[funkcja, {zm, wartosc}], NMaximize[funkcja, zm]. g x^ - x^ - x^ + x - 1 Plot@g, x, -,.<D x - x - x + x FindMinimum@g, x, 0<D - 1.1, x << 9
10 KursS_cz.nb x, 1<D -.9, x.<< xd -.9, x.<< x, - 1<D FindMaximum::cvmit : Failed to converge to the requested accuracy or precision within 0 iterations , 9x -.1 NMaximize@g, xd NMaximize::cvdiv : Failed to converge to a solution. The function may be unbounded , 9x -.1 i 1; FindMinimum@g, x, 1<, EvaluationMonitor :> HPrint@"i", i, " i1 x1. i x1. i x. i x1.1 i x. i x.9 i x.01 i x. i9 x.1 i ", "x", xd; i ++LD x. -.9, x.<< Calkowanie i rownania rozniczkowe W wyniku obliczen symbolicznych jako rozwiazanie otrzymujemy funkcje w postaci symbolicznej, a wyniku obliczen numerycznych otrzymujemy przyblizone wartoœci funkcji dla pewnych wybranych punktow z jej dziedziny. / Calkowanie
11 funkcje w postaci symbolicznej, a wyniku obliczen numerycznych KursS_cz.nb otrzymujemy przyblizone wartoœci funkcji dla pewnych wybranych punktow z jej dziedziny. / Calkowanie NIntegrate[funkcja, {zmiena, w_pocz, w_konc}] Options@NIntegrateD AccuracyGoal, Compiled Automatic, EvaluationMonitor None, Exclusions None, MaxPoints Automatic, MaxRecursion Automatic, Method Automatic, MinRecursion 0, PrecisionGoal Automatic, WorkingPrecision MachinePrecision< NIntegrate@Cos@xD ^, x, 0, 1<D 0. Rownania rozniczkowe NDSolve[{rownanie, warunki}, funkcja, {zm, w_pocz, w_konc}] DSolve@y '@xd Cos@xD, y@xd, xd y@xd C@1D + Sin@xD<<? *DSolve* System` DSolve NDSolve NDSolveValue ParametricNDSolve ds DSolve@y '@xd Cos@xD, y@0d 1<, y@xd, xd fds y@xd. ds@@1dd y@xd 1 + Sin@xD<< 1 + Sin@xD Table@fds, x, 0, <D N 1., 1.1, 1.909, 1.111, 0.19, 0.0, 0.0, 1.99, 1.99, 1.11, 0.99< ParametricNDSolveValue 11
12 1 KursS_cz.nb x, 0, <D nds 1<, x, 0, <D x, 0, <D 1., 1.1, , 1.111, 0.19, 0.0, 0.0, 1.9, 1.99, 1.11, 0.99<
Kurs Komputerowy S System Symboliczny Mathematica
Kurs Komputerowy S System Symboliczny Mathematica Obliczenia numeryczne Dokladnosc i precyzja Precision[wartosc] SetPrecision[wartosc, precyzja] Accuracy[wartosc] SetAccuracy[wartosc, dokladnosc] MachinePrecision
Kurs komputerowy S - Mathematica - cz. 2
OBLICZENIA SYMBOLICZNE, Karolina MikulskaRuminska Kurs komputerowy S Mathematica cz. zmienna = wartosc Set[zmienna,wartosc] x = 7 7 x = x ^ x = 5 5 x Inaczej.. y = y ^ y y = 5 y 5 5 y = 0 y 0 000 KursS_cz.nb
Zadanie1. (* parametryzacja okręgu r'= x',y',0 *) xp = R * Cos fp ; yp = R * Sin fp ; vecrp = xp, yp, 0 ; vecr = r * Cos f, r * Sin f, z ;
Zadanie1 (* parametryzacja okręgu r'= x',y',0 *) Z ogólnego twierdzenia o rozwiązaniach równania Laplace a wynika, że potencjał elektryczny nie może mieć w tym punkcie ekstremum lokalnego. Warto się jednak
Wprowadzanie wyrazen w Mathematice
1 z 52 2006-11-12 14:07 Wprowadzanie wyrazen w Mathematice Greckie litery Greckie litery jako nazwy zmiennych In[1]:= Expand[(α + β)^3] Out[1]= In[2]:= Out[2]= Expand[(\[Alpha] + \[Beta])^3] In[3]:= Out[3]=
Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]
In[1]:= (* WSTĘP DO PAKIETU MATHEMATICA *) (* autorzy: Łukasz Płociniczak,Marek Teuerle*) (* Składnia: nazwy funkcji z wielkiej litery a argumenty w kwadratowych nawiasach. Wywołujemy wartość SHIFT+ENTER
Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2 Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy 1 Przykłady: Programy
ALGORYTMY OPTYMALIZACJI wyklad 1.nb 1. Wykład 1
ALGORYTMY OPTYMALIZACJI wyklad.nb Wykład. Sformułowanie problemu optymalizacyjnego Z ksiąŝki Practical Optimization Methods: With Mathematica Applications by: M.A.Bhatti, M.Asghar Bhatti ü Przykład. (Zagadnienie
dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska
Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie
Wykład 6. Prawo Hooke a. Robert Hooke
Wykład 6 Równania różniczkowe, funkcje DSolve oraz NDSolve. Wykres fazowy. Prawo Hooke a, drgania sprężyn. Ruch z oporem powietrza. In[1]:= ClearAll["Global`*"] wyczyść wszystko Prawo Hooke a Robert Hooke
Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2 Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy 1 Przykłady: Programy
Matematyka 3. Suma szeregu. Promień zbieżności szeregu. Przykład 1: Przykład 2: GenerateConditions
Matematyka 3 Suma szeregu? Sum i max Sum[f, {i, i max }] evaluates the sum f. Sum[f, {i, i min, i max }] starts with i = i min. Sum[f, {i, i min, i max, di}] uses steps di. Sum[f, {i, {i 1, i 2, }}] uses
Metody Numeryczne w Budowie Samolotów/Śmigłowców Wykład I
Metody Numeryczne w Budowie Samolotów/Śmigłowców Wykład I dr inż. Tomasz Goetzendorf-Grabowski (tgrab@meil.pw.edu.pl) Dęblin, 11 maja 2009 1 Organizacja wykładu 5 dni x 6 h = 30 h propozycja zmiany: 6
Mathematica (1) Organizacja Mathematica Notebooks. Style dokumentów
Mathematica (1) Organizacja Mathematica Notebooks Dokument Mathematica zorganizowany jest w tzw. komórki. KaŜda komórka zawiera materiał określonego rodzaju: tekst, grafikę, dane wejściowe, dane wyjściowe
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy
Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych
Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych Definicja Spis treści: Wykres Ciągłość, granica iterowana i podwójna Pochodne cząstkowe Różniczka zupełna Gradient Pochodna kierunkowa Twierdzenie Schwarza
Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego
Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 21 kwietnia 2016 Wstęp Definicja Równanie różniczkowe + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to
Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu
Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Metoda faktoryzacji (rozdzielania zmiennych)................ 5 1.2 Metoda funkcji Greena.............................
Równania liniowe i nieliniowe
( ) Lech Sławik Podstawy Maximy 11 Równania.wxmx 1 / 8 Równania liniowe i nieliniowe 1 Symboliczne rozwiązanie równania z jedną niewiadomą 1.1 solve -- Funkcja: solve() MENU: "Równania->Rozwiąż..."
= 1, = = + 1D, + 2D<,
'Przypadkowe bladzenie' jako przyklad prostego problemu, ktory moze byc pierwszym zadaniem, dla studiujacych 'Mathematica', zwiazanychm z rozwiazaniem 'rzeczywistego' problemu. Rozwazmy ruch jednowymiarowy
Wielki rozkład kanoniczny
Ćwiczenia nr 0 Wielki rozkład kanoniczny Jest to rozkład prawdopodobieństwa dla układu o zmiennej liczbie cząstek N. Liczbę cząstek możemy potraktować jako dodatkową liczbą kwantową układu. ψ jest to stan
Interpolacja funkcji
Interpolacja funkcji Interpolacja funkcji Interpolacja funkcji Wielomianowa Splajny Lagrange a Trygonometryczna Interpolacja Newtona (wzór I ) Czebyszewa Newtona (wzór II ) ( Wielomiany Czebyszewa ) Załóżmy,
GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej.
1 GNU Octave GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej. Octave zapewnia: sporą bibliotęke użytecznych funkcji i algorytmów; możliwośc tworzenia przeróżnych wykresów; możliwość
Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi
. Cele ćwiczenia Laboratorium nr Rozwiązywanie równań różniczkowych z niezerowymi warunkami początkowymi zapoznanie się z metodami symbolicznego i numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych w Matlabie,
DOPASOWYWANIE KRZYWYCH
DOPASOWYWANIE KRZYWYCH Maciej Patan Uniwersytet Zielonogórski Motywacje Przykład 1. Dane o przyroście światowej populacji są aktualizowane co każde 10 lat, celem szacowania średniego przyrostu rocznego.
Metoda Runge-Kutta-Fehlberga i sterowanie długością kroku
Metoda Runge-Kutta-Fehlberga i sterowanie długością kroku Cel: Dla zadanej tolerancji e wybrać minimalną liczbę węzłów, wystarczającą do utrzymania globalnego błedu w ramach tolerancji. Błąd globalny trudny
Funkcje i Procedury. Wyrazenien
Funkcje i Procedury. Określanie Funkcji. Rozwiązanie skomplikowanych zagadnień czasami jest niemożliwe bez zastosowania własnej funkcji i procedur. Chcemy stworzyć dobre aplikacje? Trzeba umieć stworzyć
Wykład 3 Równania rózniczkowe cd
7 grudnia 2010 Definicja Równanie różniczkowe dy dx + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to równanie (1) czyli równanie dy dx + p (x) y = 0 nazywamy
wiczenia (z przyk adami i cz ciowymi rozwi zaniami)
wiczenia (z przyk adami i cz ciowymi rozwi zaniami) 1. Narysuj wykresy funkcji z x 2 y 2, z 2 x 2 y 9 w R 3. Narysuj linie x 1 2 t, y 1 2 t, z 2 t. Poka wszystkie wykresy na jednym obrazku. Rozwi zanie
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY (TECHNIKUM) 18 KWIETNIA 2015 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) 2+1 Liczba
Zestaw 5. Rozdział 1: Równania algebraiczne, układy równań
Zestaw 5. Rozdział 1: Równania algebraiczne, układy równań Solve - polecenie służące do rozwiązywania równań i układów równań, w tym z parametrem. Wynik zwracany przez polecenie Solve jest listą podstawień:
Prawa ruchu: dynamika
Prawa ruchu: dynamika Fizyka I (B+C) Wykład X: Równania ruchu Więzy Rozwiazywanie równań ruchu oscylator harminiczny, wahadło ruch w jednorodnym polu elektrycznym i magnetycznym spektroskop III zasada
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Ę Ć Ę Ó Ą ź Ó Ń Ń Ć Ó Ó Ł Ź Ł Ą Ł ć Ł ć Ź Ź ź Ń Ń Ź ć ć Ó Ą ź ć ć Ż ć ć Ź ć Ą ź Ł Ł Ę ć ć Ł Ś ć Ź ć Ł ć ć ć Ż Ó Ś Ł ć ź ć Ć ć ź ć Ź Ź Ł ć ć ć ź ź Ż Ą ź Ł ć ć ć Ó Ś Ć Ń ć Ń ć ć ź ć ć ć ć Ą Ł Ń ć Ł ć Ę Ą
Ć ń ń Ę Ó ń Ę ć ć ź Ę ć Ź ć ń ń ń ń ć ń ń ń Ę ć Ą Ę Ź ć ć ń Ą ź Ó ź ń Ę ć ć ń Ó Ą Ą ź ź Ę Ć Ę ć Ó ź Ą ć ć Ę ź ć Ź ć Ę ć Ź Ź ć ć ć ć Ł Ę ć Ć Ę Ź ć Ż Ę ń Ź Ę ć ń ć ń Ź Ź ń Ę ń ć Ó Ó Ź ć ń Ź ń Ż ć ź ź Ą Ć
Ł Ł Ń Ń Ś Ń Ń ź Ń Ą Ż Ł Ę Ł Ś Ą Ą Ś Ł Ń Ś Ą Ń ć Ą Ą Ą Ą Ł Ś Ę Ś Ń Ż Ż Ś Ć Ź ć Ę Ś Ą Ź Ś Ś Ś Ś Ż Ś Ź Ą Ż Ć Ą Ś Ź Ż Ź Ź Ź Ś Ą ć Ś Ść Ś Ść Ż Ź Ź ć Ź Ź Ź Ż Ż Ź Ś Ś Ż Ż ć Ź Ż Ż ć Ś Ś Ą Ź ć Ś ć ć Ś Ś ć Ż Ż Ą
Ą Ą ć Ż ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ą ć ć Ą ć ć Ó Ź ć Ą ć ć ć ć ć Ą ć ć Ą Ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ą ć Ą Ż ć Ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ż ć ć Ż ć ć ć ć ć Ą ź ć Ę ć ć ć ć Ź ć ć ź ć ć ć
Ą Ą Ą ń ż Ę Ż ż ń ż ć ż ż ć Ń Ż ż ż Ź Ą ń Ż Ę Ń ż Ą ń ż ć Ź ć ć ż ć ż ć ż Ż ż ż ż ć ż ń ż ć ń ż ż ż ć ć ń ń ż ć ż ćż ż ż ń ż ń ż ż Ę ż Ę Ą ż ż Ęć ż ż Ę ż ć ć ć ż ń ź ń ń Ź ż Ę Ę ń Ź Ź ć Ż ć ź ż ż ż ź Ę
Ę Ę Ń ć Ź ć Ź Ń Ę Ó Ź Ę Ź Ń Ń ć Ź ź Ą Ź ć Ę Ą Ę Ź Ź Ź Ę Ź Ą Ź Ź Ą Ó Ó Ź Ą ć Ń Ą ć ć ć Ż Ą Ą Ż Ą Ą Ą ć Ź Ź Ę Ą Ą Ę Ź Ń ź Ś ź Ż Ż Ż Ą ć Ś Ą ć Ą Ż Ń Ż Ą Ź Ź ć Ń Ś Ń Ź Ź Ą Ź Ż Ą ź ć ć Ę Ź Ź Ź ź Ę ź Ę Ń Ź Ę
Ł Ł Ś Ł Ń Ń Ł Ę ć ć Ż ć Ż Ę ć ć ć Ę Ę ć Ż ź Ż ć Ż Ą Ę Ę Ż Ę ź Ś ć ć Ę ź Ą ć Ł Ę Ę ź Ż ć ć Ę Ę Ż Ż ć Ż Ę ć Ę Ę ć ź Ą ć ć ć Ę ć ć ź ć ć ź ć Ś Ż ć ć Ż ć Ż ć Ż ć ź Ż Ż Ę Ę ź Ę ć Ż Ż Ę Ż Ę Ż Ą ć ć ć Ż ź Ż ć
ć ź ć ź ć ć Ź ć ć ć ć ź ć ć ź ć ć Ź Ł ć ć ć Ż ć Ż ć ć Ź ź Ć Ą Ź Ż Ż Ź Ż Ć Ł Ł Ź Ź ź Ą ź Ą Ć Ź Ł Ź ć Ź ćź Ź Ź Ą Ź ć Ź ć Ł ć Ł ć ć Ł ć Ą ć ć ć ź ź ć ć ć ć ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć ć Ł Ź ć ź ć Ą ć ć Ą Ć
Fizyka na komputerze
Fizyka na komputerze O zastosowaniu systemów algebry symbolicznej Andrzej Odrzywolek Instytut Fizyki UJ, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki 13.05.2008, wtorek, 16:00 Dane kontaktowe dr Andrzej Odrzywołek
Wstęp do równań różniczkowych
Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych
Matematyka stosowana i metody numeryczne
Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładu 8 Interpolacja Interpolacja polega na budowaniu tzw. funkcji interpolujących ϕ(x) na podstawie zadanych
Plotki. Wstęp. Wybrane wbudowane funkcje graficzne:
Plotki Wstęp Wybrane wbudowane funkcje graficzne: funkcja Plot@y, 8x, x min, x max
Zarzadzanie i Marketing Egzamin z Matematyki. Studia dzienne. 1999
Imie Nazwisko Zestaw 121 Zarzadzanie i Marketing Egzamin z Matematyki. Studia dzienne. 1999 Zaznacz wlasciwa odpowiedz przez otoczenie kolkiem litery a, b lub c. Tylko jedna z podanych odpowiedzi jest
Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych ( )
Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych Równanie różniczkowe jest to równanie, w którym występuje pochodna (czyli różniczka). Przykładem najprostszego równania różniczkowego może być: y ' = 2x które
7 zaokr aglamy do liczby 3,6. Bład względny tego przybliżenia jest równy A) 0,8% B) 0,008% C) 8% D) 100
ZADANIE 1 (1 PKT) Dane sa zbiory A = ( 6 7, 6) i B = N liczb naturalnych dodatnich. Wówczas iloczyn zbiorów A B jest równy A) {1, 2,, 4, 5} B) (, 5 C) {1, 2,, 4, 5, 6} D) (, 6) ZADANIE 2 (1 PKT) Jeśli
GENERACJA PRZEBIEGU SINUSOIDALNEGO.
GENERACJA PRZEBIEGU SINUSOIDALNEGO. Podstawą generacji sygnału sinusoidalnego jest równanie różnicowe wyprowadzone w sposób następujący. Transmitancja układu generującego jest równa: Na wyjściu spodziewany
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 15 30
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim PAKIETY MATEMATYCZNE Nazwa w języku angielskim Mathematical Programming Packages Kierunek studiów (jeśli
APROKSYMACJA. Rys. 1. Funkcja aproksymująca zbiór punktów pomiarowych (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) ... Zmienna y
40 APROKSYMACJA Zmienna y 36 33 30 27 24 21 18 15 12 9 6 3 0 0,00 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,07 0,08 Zmienna x Rys. 1. Funkcja aproksymująca zbiór punktów pomiarowych (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7)...
Lista zadań nr 2 z Matematyki II
Lista zadań nr 2 z Matematyki II dla studentów wydziału Architektury, kierunku Gospodarka Przestrzenna. Wyznaczyć dziedzinę funkcji f(x, y) = ln(4 x 2 y 2 ), f(x, y) = x 2 + y 2, f(x, y) = ln(4 x 2 y 2
Mathematica jest bardzo zaawansowanym narz dziem do tworzenia 2D and 3D grafiki. W pewnym
. Grafika Mathematica jest bardzo zaawansowanym narz dziem do tworzenia D and D grafiki. W pewnym sensie jest to najprostsza a w innym najbardziej skomplikowana cz tego skryptu. Jest ona prosta bo wszystkie
Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych
Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych Marcin Orchel Spis treści Wstęp. Metody przybliżone dla równań pierwszego rzędu................ Metoda kolejnych przybliżeń Picarda...................2
Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera
Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Arkadiusz Syta A. Syta (Politechnika Lubelska) 1 / 19 Wstęp Przegląd wybranych pakietów oprogramowania i funkcji Rozwiązywanie równań
WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim PAKIETY MATEMATYCZNE Nazwa w języku angielskim Mathematical Programming Packages Kierunek studiów (jeśli
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje Opracował: Zbigniew Rudnicki Powtórka z poprzedniego wykładu 2 1 Dokument, regiony, klawisze: Dokument Mathcada realizuje
Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja
4 maj 2009 Nieliniowe równania i układy rówań Slajd 1 Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja 4 maj 2009 Nieliniowe równania i układy rówań Slajd 2 Plan zajęć Rozwiązywanie równań
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 7a. Metody wielokrokowe
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 7a. Metody wielokrokowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Motywacja Metody wielokrokowe sa
Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia 1 Pewne funkcje - funkcja liniowa dla gdzie -funkcja kwadratowa dla gdzie postać kanoniczna postać iloczynowa gdzie równanie kwadratowe pierwiastki równania kwadratowego: dla dla wzory Viete a
4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ
4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 1 4. 4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ 4.1. Elementy trójkątne Do opisywania dwuwymiarowego kontinuum jako jeden z pierwszych elementów
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 24 MARCA 202 CZAS PRACY: 70 MINUT Zadania zamknięte ZADANIE ( PKT.) Liczba 3 3 3 jest równa A)
Przetwarzanie i Kompresja Obrazów. Przekształcenia geometryczne
Przetwarzanie i Kompresja Obrazów. geometryczne Aleksander Denisiuk(denisjuk@pja.edu.pl) Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi 55, 80-045 Gdańsk 1 kwietnia
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 25 MARCA 2017 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) Najmniejsza liczba całkowita
INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Wprowadzenie Na czym polega interpolacja? Interpolacja polega
Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja
Nieliniowe równania i układy rówań Slajd 1 Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja Nieliniowe równania i układy rówań Slajd 2 Plan zajęć Rozwiązywanie równań nieliniowych -metoda bisekcji
METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE
METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE wykład dr inż. Paweł Stąpór laboratorium 15 g, projekt 15 g. dr inż. Paweł Stąpór dr inż. Sławomir Koczubiej Politechnika Świętokrzyska Wydział Zarządzania i Modelowania
Analiza Matematyczna część 5
[wersja z 14 V 6] Analiza Matematyczna część 5 Konspekt wykładu dla studentów fizyki/informatyki Akademia Świętokrzyska 5/6 Wojciech Broniowski 1 Równania różniczkowe Definicje, klasyfikacja Równanie różniczkowe
16 Jednowymiarowy model Isinga
16 Jednowymiarowy model Isinga Jest to liniowy łańcuch N spinów mogących przyjmować wartości ± 1. Mikrostanem układu jest zbiór zmiennych σ i = ±1, gdzie i = 1,,..., N (16.1) Określają one czy i-ty spin
Mathematica od zera. Paulina Suchanek, IFT Wroclaw. Factor x 2 2 x 1. Series Log 1 x, x, 0, 5. 1. Wprowadzenie. Start. Struktura notatnika
Mathematica od zera Paulina Suchanek, IFT Wroclaw 1. Wprowadzenie Start Struktura notatnika Notatnik edytujemy uzywajac opcji z zakladki Format. Strukture rozdzialow wprowadzamy wybierajac opcje z okienka
Równania różniczkowe zwyczajne
Równania różniczkowe zwyczajne zadań dla sudenów kierunku Auomayka i roboyka WEAIiIB AGH Michał Góra Wydział Maemayki Sosowanej AGH I. Równania o zmiennych rozdzielonych: y = f (y)f () Zadanie. Rozwiąż
Obliczenia Naukowe. Wykład 12: Zagadnienia na egzamin. Bartek Wilczyński
Obliczenia Naukowe Wykład 12: Zagadnienia na egzamin Bartek Wilczyński 6.6.2016 Tematy do powtórki Arytmetyka komputerów Jak wygląda reprezentacja liczb w arytmetyce komputerowej w zapisie cecha+mantysa
Zmienne losowe. dr Mariusz Grzadziel. rok akademicki 2016/2017 semestr letni. Katedra Matematyki, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Zmienne losowe dr Mariusz Grzadziel Katedra Matematyki, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu rok akademicki 2016/2017 semestr letni Definicja 1 Zmienna losowa nazywamy dyskretna (skokowa), jeśli zbiór
Elementy metod numerycznych - zajęcia 11
Elementy metod numerycznych - zajęcia 11 Mathematica - Wolfram Alpha 1 1. Labolatoria Zajęcia za 34 punktów. Proszę wysłać krótkie zwięzłe odpowiedzi na pytania oznaczone symbolem ( x, p) i numerkiem (x),
Interpolacja i modelowanie krzywych 2D i 3D
Interpolacja i modelowanie krzywych 2D i 3D Dariusz Jacek Jakóbczak Politechnika Koszalińska Wydział Elektroniki i Informatyki Zakład Podstaw Informatyki i Zarządzania e-mail: Dariusz.Jakobczak@tu.koszalin.pl
Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika)
Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika) 1 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest rozwiązanie równań ruchu ciała (kuli) w ośrodku
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ZESTAW PRZYGOTOWANY PRZEZ SERWIS WWW.ZADANIA.INFO POZIOM PODSTAWOWY 5 MARCA 016 CZAS PRACY: 170 MINUT 1 Zadania zamknięte ZADANIE 1 (1 PKT) Liczba 3 4 3 + 3 9 jest
Elementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad
Elementy projektowania inzynierskiego Definicja zmiennych skalarnych a : [S] - SPACE a [T] - TAB - CTRL b - SHIFT h h. : / Wyświetlenie wartości zmiennych a a = b h. h. = Przykładowe wyrażenia
Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium Metod Numerycznych Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne 1 Zadania 1. Obliczyć numerycznie
Metody Obliczeniowe w Nauce i Technice
5. Aproksymacja Marian Bubak Department of Computer Science AGH University of Science and Technology Krakow, Poland bubak@agh.edu.pl dice.cyfronet.pl Contributors Paweł Urban Jakub Ptak Łukasz Janeczko
RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych
RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych wyliczamy według wzoru (x, x 2,..., x n ) f(x, x 2,..., x n )
Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony
Kujawsko-Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli w Bydgoszczy PLACÓWKA AKREDYTOWANA KOD PESEL PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI Marzec 2016 POZIOM ROZSZERZONY 1. Rozwiązania zadań i odpowiedzi wpisuj
Zastosowanie pakietów algebry komputerowej do obliczeń numerycznych i symbolicznych
Zastosowanie pakietów algebry komputerowej do obliczeń numerycznych i symbolicznych dr Marcin Ziółkowski Instytut Matematyki i Informatyki Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie 14czerwca2013r. STEPHEN
Interpolacja, aproksymacja całkowanie. Interpolacja Krzywa przechodzi przez punkty kontrolne
Interpolacja, aproksymacja całkowanie Interpolacja Krzywa przechodzi przez punkty kontrolne Aproksymacja Punkty kontrolne jedynie sterują kształtem krzywej INTERPOLACJA Zagadnienie interpolacji można sformułować
Funkcje dwóch zmiennych
Funkcje dwóch zmiennych Andrzej Musielak Str Funkcje dwóch zmiennych Wstęp Funkcja rzeczywista dwóch zmiennych to funkcja, której argumentem jest para liczb rzeczywistych, a wartością liczba rzeczywista.
Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, Spis treści
Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, 2017 Spis treści Od autorów 11 I. Klasyczne metody numeryczne Rozdział 1. Na początek 15 1.1.
Geometria analityczna - przykłady
Geometria analityczna - przykłady 1. Znaleźć równanie ogólne i równania parametryczne prostej w R 2, któr przechodzi przez punkt ( 4, ) oraz (a) jest równoległa do prostej x + 5y 2 = 0. (b) jest prostopadła
Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe.
Z5: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania zagadnienie brzegowe Dyskretne operatory różniczkowania Numeryczne obliczanie pochodnych oraz rozwiązywanie
Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 8 Interpolacja wielomianowa. Karol Tarnowski A-1 p.223
Analiza numeryczna Kurs INP002009W Wykład 8 Interpolacja wielomianowa Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.wroc.pl A-1 p.223 Plan wykładu Wielomian interpolujący Wzór interpolacyjny Newtona Wzór interpolacyjny
Metody Numeryczne. Laboratorium 1. Wstęp do programu Matlab
Metody Numeryczne Laboratorium 1 Wstęp do programu Matlab 1. Wiadomości wstępne liczby, format Program Matlab używa konwencjonalną notację dziesiętną, z kropka dziesiętną. W przypadku notacji naukowej
Dr. inŝ. Ewa Szlachcic Katedra Automatyki, Mechatroniki i Systemów Sterowania. Przykładowe zadania optymalizacji nieliniowej bez ograniczeń
Wydział Elektroniki Kier: Automatyka i Robotyka Studia magisterskie II stopnia Dr. inŝ. Ewa Szlachcic Katedra Automatyki, Mechatroniki i Systemów Sterowania Przykładowe zadania optymalizacji nieliniowej
Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n
V. Napisz 4 początkowe wyrazy ciągu: Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie a) a n = n b) a n = n + 3 n! c) a n = n! n(n + ) V. Oblicz (lub zapisz) c, c 3, c k, c n k dla: a) c n = 3 n b) c n = 3n
1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.
10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych
Komputerowe Wspomaganie Obliczeń. dr Robert Kowalczyk
Komputerowe Wspomaganie Obliczeń dr Robert Kowalczyk Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Programy Komputerowego Wspomagania Obliczeń to programy komputerowe wspomagające obliczenia numeryczne lub symboliczne
NR SCH. TTYŁ SCHEMAT MODYFIKACJA MODYFIKACJA NR SCH. TTYŁ SCHEMAT 1 2 3 5 8 1 2 3 5 8 ł ł ł ł D D DYF N v N YĄ N N Y Y Y N D F F F D N Y Y Y Y F Y Y Y Y Y Y ᆇ嚧 Y Y DD Y Y N Y Y N N YY ~ ~ Ś Ś Y D ~ ~ YY
Ważne rozkłady i twierdzenia c.d.
Ważne rozkłady i twierdzenia c.d. Funkcja charakterystyczna rozkładu Wielowymiarowy rozkład normalny Elipsa kowariacji Sploty rozkładów Rozkłady jednostajne Sploty z rozkładem normalnym Pobieranie próby
Specjalnościowy Obowiązkowy Polski Semestr szósty
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 Z-ZIP-541z Techniki obliczeniowe w zagadnieniach inżynierskich Numerical