Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
|
|
- Juliusz Stankiewicz
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Fizyka zątk lmntarnyh i oziaływań potawowyh Wykła 8 Oziaływania łab Jrzy Kraśkiwiz
2 Charaktrytyka oziaływań łabyh ługi za Ŝyia zątk w rozpazi łabym mał przkroj zynn lptony polgają tylko oziaływaniom łabym i (jśli nałaowan) lktromagntyznym ni tworzą tanów związanyh obrwowan tylko w rozpaah i zrzniah, gy ni ą zominowan przz oziaływania iln i lktromagntyzn ni zahowują ziwnośi ni zahowują parzytośi opowizialn za powzhny rozpa β jąr nitrwałyh opowizialn za trmojąrow proy na Słońu: pp ν
3 Rozpa β n p ν Ozkiwana nrgia lktronów Rozkła nrgii lktronu w rozpazi bta
4 Rozpa β Toria Frmigo oziaływani ztrh frmionów w jnym punki p n - Najogólnijza amplitua rozprazania w oziaływaniu ztrofrmionowym ma potać: M = i O C i i C i ( ψ poiψ n)( ψ Oiψ ν = S, V, T, A, P wpółzynniki ) ν potać kalara, wktora, tnora, puowktora i puokalara zbuowana z mairzy Diraa Doświazni wkazuj, Ŝ róŝn o zra ą tylko wpółzynniki C A i C V, przy zym C A /C V = (potać V A oziaływania).
5 Rozpa β Klayfikaja oziaływań łabyh 1. Proy lptonow ν µ CC µ ν ν µ µ - W - ν CC ν µ ν µ NC ν µ ν µ ν µ W µ - ν ν µ Z 0 ν µ prąy nałaowan prąy nutraln
6 1. Proy półlptonow Klayfikaja oziaływań łabyh u p n ν ν u u p u n ν W CC NC u u p p ν ν ν ν ν u Z 0 ν u u p
7 Klayfikaja oziaływań łabyh 1. Proy nilptonow CC Λ 0 p π u u Λ u u u p u π -
8 Stała Frmigo G F Rozpa mionu w najniŝzym rzęzi rahunku zaburzń ν µ bzwymiarow tał przęŝnia ν µ g g G F µ W ν µ ν poprzz wymianę W przybliŝni uŝj may bozonu M mairz rozprazania M gg M q 2 W 2 finija gg M 2 M W M W = GV G F 2 8 g M 2 2 W Obliznia zau Ŝyia µ ają (m << m µ ): 1 τ = Γ( µ ν µ ν ) = G m 3 F µ G F = GV µ 192π
9 ZauwaŜono, Ŝ wi zątki V o intyznyh maah, pinah rozpaają ię róŝni: na wa i na trzy piony kanały o prziwnyh parzytośiah i róŝnym zai Ŝyia. Nazwano j θ i τ. Łamani parzytośi Zagaka θ - τ Zagaka θ - τ 1956 L i Yang ugrowali, Ŝ θ i τ to ta ama zątka, lz w rozpazi nizahowana jt parzytość To załoŝni nalŝało prawzić w innym kprymni 9
10 Łamani parzytośi Ia nizahowania parzytośi napotkała barzo ilny opór więkzośi fizyków Jzz w paźzirniku 1956 r. Lw Lanau głoił, Ŝ nizahowani parzytośi to abolutny nonn. Fynman załoŝył ię z Normanm Ramym 50 $ o 1 $, Ŝ kprymnty owioą fałzywośi hipotzy L-Yanga. Muiał potm zapłaić. Pauli napiał o Wikopfa (12 tyznia 1957 r.): Jtm gotów załoŝyć ię o uŝą umę pinięzy, Ŝ kprymnty pokaŝą, iŝ parzytość jt zahowana 10
11 Łamani parzytośi 1957 kprymnt C. S. Wu potwirzająy łamani ymtrii parzytośi Co Ni ν T = 0.01 K ν Co Ni J=5 4 ½½ P Ni 4 ½½ ν Wzbronion Dla miji lktronu śiśl w kirunku pinu kobaltu 11
12 Łamani parzytośi Otrzyman natęŝni la róŝnyh kątów miji zgon z rozkłam : r r σ p v I ( θ ) = 1 α = 1 α oθ E r σ pin lktronu r p, E, v pę, nrgia i prękość lktronu θ kąt mięzy kirunkim pinu a pęm lktron gzi α = -1 Zahowani kłaowj momntu pęu wymaga, aby pin lktronu kirowany był wzłuŝ kirunku J (pinu jąra), przy zym la θ π wytępuj mizanina tanów orbitalnyh L=0 i L=1. Polaryzaja połuŝna mitowanyh lktronów: P I I I I = v = α I I(0), I I(π)
13 Okryi nutrin 1953 Rin, Cowan: nutrino lktronow Antynutrina z raktora prowaziły o owrotngo rozpau bta: ν p n Antynutrina wpaały o roztworu wongo hlorku kamu. Powtająy pozyton anihilował z lktronm wa fotony Nutron po powolniniu wyhwytywany przz jąro kamu mija fotonu 1962 Lrman, Shwartz, Stinbrgr: nutrino mionow π µ ν x ν x n p µ ν x n p 2000 Frmilab: nutrino tau
14 Włanośi nutrin Ograniznia na maę: mν m m ν ν µ τ < 2 V < 170 kv < 15 MV Barzo mały przkrój zynny na oziaływani z matrią: σ ( ν N) ~ m 2 = b
15 Nutrina Skrętność (hliity): r r p h = σ r p nutrin mirzymy pośrnio, obrwują krętność mionów w rozpazi µ π µ π ν µ ν µ σr p r Obrwuj ię tylko prawokrętn miony
16 Obrwatoria nutrin ANTARES La-Syn-ur-Mr, Fran ( NEMO Catania, Italy ) BAIKAL: Lak Baikal, Sibria NESTOR : Pylo, Gr DUMAND, Hawaii (anll 1995) AMANDA, South Pol, Antartia
17 AMANDA/ICECUBE - kprymnt antarktyzny Bigun AMANDA Połuniowy tor nariarki - 19 znurów powilazy opt /400 m Kopuła ICub Lokalizaja 1 km na whó - 80 znurów o 125m powilazy opt. - 1 km
18 Powony tlkop ANTARES o lin 350 m ługi 75 moułów 2400 m w głąb
19 Wjaz o kopalni Kamioka
20 Dtktor Supr-Kamiokan 42m 50,000 ton barzo zytj woy 1000 m po zimią ą 11,146 fotopowilazy (PMT) o śrniy 20 ali 1,885 PMT w wartwi zwn.
21 Uniwralność lptonów ν µ ν τ µ g µ W g ν τ g τ W g ν g A jak la kwarków? g = 1.001± = 1.001± g τ µ g
22 Mizani kwarków Problm 1 Dwa poobn proy rozpau bta: zahowująy ziwność S =0 n p zminiająy ziwność S =1 Λ p ν ν powinny poiaać jnakow amplituy rozprazania z uwagi na uniwralność łabyh oziaływań, jnak tn rugi jt uŝo wolnijzy. RówniŜ tała Frmigo w rozpazi nutronu jt trohę mnijza niŝ w rozpazi mionu µ ν ν µ
23 Mizani kwarków Wyjaśnini poała Cabbibo (1963) wprowazają mizani kwarków w ubltah: ublty lptonow ν, µ ν µ ublt kwarkowy u oθ inθ Wty znan były tylko 3 kwarki. Efktywn tał przęŝnia u u g u g u g W ± W u = g W oθ gu = g W in ± θ
24 Mizani kwarków Problm 2 W molu Cabbibo ozwolon ą prąy nutraln zminiają ziwność, któryh ni obrwuj ię oświazalni o θ inθ S =1 Z 0 NC CC K K π π ν ν µ ν µ o θ inθ 1970 Glahow, Iliopoulo, Maiani (GIM) zaproponowali wprowazni zwartgo kwarka powabngo (harm) i mizani inθ oθ
25 Mizani kwarków θ θ in o θ θ in o 0 Z Taki wa wirzhołki kaują prąy nutraln z S =1 θ θ o in θ θ o in 0 Z Mairz mizania: = θ θ θ θ o in in o ' '
26 Mizani kwarków 1972 (Cabbibo), Kobayahi, Makawa (CKM) wprowazili uogólnini mairzy mizania w molu z zśioma kwarkami : b ' ' ' = V V V u t V V V u t V V V ub b tb b z kprymntów
27 V = Potać tortyzna mairzy CKM = in( θ ) ij ij ij iδ iδ = o( θ 12 ij 23 ) iδ iδ iδ Faza jt opowizialna za łamani CP Tylko t złony ą praktyzni zpolon Czynnik fazowy zawz mnoŝony jt przz najmnijzy kąt mizania 13 Efkty łamania CP ą barzo mał, z wyjątkim zzgólnyh przypaków
28
Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5
Oziaływania słab Bozony pośrnizą i Z Sprzężnia lptonow Sprzężnia kwarkow - miszani kwarków Oziaływania słab ν + µ + ν ν + ν + µ µ µ ν µ µ ν µ µ ν ν µ µ + Z 0 - ν - ν Rakj z wymianą prąów nałaowanyh: CC
Bardziej szczegółowoModel kwarkowo-partonowy oddziaływań cząstek Diagramy kwarkowe (quark line diagrams) Kąt Cabibbo, mechanizm GIM, macierz Kobayashi-Maskawy (CKM)
Rozział 3 Moel kwarkowo-partonowy oziaływań zątek Diagramy kwarkowe (qark line iagram) Kąt Cabibbo, mehanizm GIM, maierz Kobayahi-Makawy (CKM) QED QCD elektron łanek elektryzny foton pozytonim N f tripletów
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki subatomowej
Podstawy fizyki subatomowj Wykład marca 09 r. Modl Standardowy Modl Standardowy opisuj siln, słab i lktromagntyczn oddziaływania i własności cząstk subatomowych. cząstki lmntarn MS: lptony, kwarki, bozony
Bardziej szczegółowoOddziaływania. Diagramy Feynmana. Równanie Diraca. Symetrie. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) D. Kiełczewska, wykład4
Oddziaływania Diagramy Fynmana Elmnty kwantowj lktrodynamiki (QED) Równani Diraca Symtri D. Kiłczwska, wykład4 Oddziaływania Oddziaływani zachodzi gdy następuj a) wymiana nrgii i pędu między cząstkami
Bardziej szczegółowoMetamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23
Metamorfozy neutrin Katarzyna Grzelak Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW Sympozjum IFD 2008 6.12.2008 K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23 PLAN Wprowadzenie Oscylacje neutrin Eksperyment MINOS
Bardziej szczegółowoWstęp do fizyki cząstek elementarnych. Ewa Rondio
Wstęp o fizyki cząstek elementarnych Ewa Ronio CERN, 22 września 2009 cząstki elementarne krótka historia pierwsze cząstki próby klasyfikacji jak sklaac harony z kwarków kolor więzienie kwarków oziaływania
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość
Bardziej szczegółowoOddziaływanie Teoria Nośnik Masa Spin Ładunek Silne chromodynamika (QCD) 8 gluonów 0 1 kolory E-M elektrodynamika (QED) foton 0 1 0
Cząstki lmntarn Postawow (lmntarn) skłaniki matrii, oraz oziaływania mięzy nimi, opisj się w język kwantowj torii pola. Mol Stanarowy jst taką torią, która objmj wszystki oziaływania za wyjątkim grawitacji.
Bardziej szczegółowoMasywne neutrina w teorii i praktyce
Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski Wrocław, 20 czerwca 2008 1 Wstęp 2 3 4 Gdzie znikają neutrina słoneczne (elektronowe)? 4p 4 2He + 2e + + 2ν e 100 miliardów neutrin przez paznokieć kciuka
Bardziej szczegółowoNiezachowanie CP najnowsze wyniki
Niezachowanie CP najnowsze wyniki Dlaczego łamanie CP jest ważne asymetria barionowa we Wszechświecie Łamanie CP w sektorze mezonów dziwnych Łamanie CP w sektorze mezonów pięknych Asymetria barionowa we
Bardziej szczegółowoOddziaływania słabe. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. neutrina. teoria Fermiego mieszanie kwarków. bozony W ± i Z
ziaływania słae ykła neutrina Elementy fizyki zastek elementarnyh teoria Fermiego mieszanie kwarków łamanie CP ozony ± i Promieniotwórzość Neutrina kryie promieniotwórzośi uranu: enri Bequerel, 1896. 1903
Bardziej szczegółowoOddziaływania słabe. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI. neutrina. teoria Fermiego mieszanie kwarków. bozony W ± i Z
ziaływania słae ykła neutrina Elementy fizyki zastek elementarnyh teoria Fermiego mieszanie kwarków łamanie CP ozony ± i Promieniotwórzość Neutrina kryie promieniotwórzośi uranu: enri Bequerel, 1896. 1903
Bardziej szczegółowoMasy atomowe izotopów. turalabundance.pdf
Rozpady Masy atomow izotopów https://chmistry.scincs.ncsu.du/msf/pdf/isotopicmass_na turalabundanc.pdf Rozpady radioaktywn dn = λndt N( t) = N 0 λt A(t) aktywność = dddd dddd λ ilość rozpadów na skundę
Bardziej szczegółowoOddziaływania elektrosłabe
Oddziaływania elektrosłabe X ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Fizyka elektrosłaba na LEPie Liczba pokoleń. Bardzo precyzyjne pomiary. Obserwacja przypadków. Uniwersalność leptonów. Mieszanie kwarków. Macierz
Bardziej szczegółowoOddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z
Oddziaływania słabe Bozony pośredniząe i Z eksperymenty UA1, DELPHI Uniwersalność leptonowa przykłady: rozpady ; zasy żyia leptonów i w rozpadah beta Sprzężenia leptonowe Sprzężenia kwarkowe - mieszanie
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
Fizyka cząstek elementarnych i oziaływań postawowych Wykła 14 Poza moel stanarowy Jerzy Kraśkiewicz Oscylacje netrin W minimalnym MS netrina są bezmasowe. Obecnie wykryto, Ŝe netrina mają masę! Oscylacje
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej i budowy materii
Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wykład 2 9 października 2017 A.F.Żarnecki
Bardziej szczegółowogdzie: E ilość energii wydzielona z zamiany masy na energię m ubytek masy c szybkość światła w próŝni (= m/s).
1 Co to jst dfkt masy? Ŝli wskutk rakcji chmicznj masa produktów jst mnijsza od masy substratów to zjawisko taki nazywamy dfktm masy Ubytkowi masy towarzyszy wydzilani się nrgii ówimy Ŝ masa jst równowaŝna
Bardziej szczegółowoOddziaływanie elektronu z materią
Oddiaływani lktronu matrią p p X-ray p wt wt A wt p - lktron pirwotny, 0-3000V. wt - lktron wtórny, 0-0 V. A- lktron Augr a, 0-000V. X-ray- proiowani X, 000-000V. - plamon, 0-80 V. - fonon, 0,0-0,5V. Zdrni
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 21 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład
Bardziej szczegółowoRozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)
Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS) Kilka interesujących faktów Każdy człowiek wysyła dziennie
Bardziej szczegółowo11. Zjawiska korpuskularno-falowe
. Zjawiska korpuskularno-falow.. Prominiowani trmizn Podstawow źródła światła: - ogrzan iała stał lub gazy, w który zaodzi wyładowani lktryzn. misja absorpja R - widmowa zdolność misyjna prominiowania
Bardziej szczegółowoNowości neutrinowe: skąd pochodzą neutrina i jak je rejestrować?
FOTON 104, Wiosna 2009 15 Nowości nutrinow: skąd pochodzą nutrina i jak j rjstrować? Krzysztof Fiałkowski Instytut Fizyki UJ 1. Skąd pochodzą nutrina? Już wilokrotni Foton zamiszczał artykuły poświęcon
Bardziej szczegółowoIzotopy stabilne lub podlegające samorzutnym rozpadom
Izotopy stbiln lub podlgjąc smorzutnym rozpdom Izotopy - jądr o jdnkowj liczbi protonów, różniąc się liczbą nutronów t 1/ =14 s t 1/ =5730 lt Mp nuklidów stbilność jądr Frgmnt mpy nuklidów w obszrz otrzymywnych
Bardziej szczegółowo( ) MECHANIKA BUDOWLI WZORY
CHNIK BUDOLI ZORY Uwgi: zor ujęt w rmki powinn bć opnown pmięciowo (więkzość z nich wmg jni zrozumini b j zpmiętć )! Pozotł wzor, jżi bęą potrzbn w trkci kookwium bęą pon rzm z trścią zni; jnk nż zwrócić
Bardziej szczegółowoRozszyfrowywanie struktury protonu
Rozszyfrowywanie struktury protonu Metody pomiaru struktury obiektów złożonych v Rozpraszanie elektronów na nukleonie czy na jego składnikach v Składniki punktowe wewnątrz nukleonu to kwarki v Definicja
Bardziej szczegółowoŻ ć ź ć ć ź Ż Ż Ł Ż ć Ż Ż Ż ć Ł Ż ć ć ć ź Ż Ż Ż Ż Ż Ż ć ć ź Ż ć ć ć ź Ż Ż ć Ż Ż źć ć Ż Ż Ż ć Ż Ż Ż Ż Ś ć Ż ć Ł Ż Ł ć Ą Ż Ł ć Ż ć Ż Ż Ż ć ć ć Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ł ć Ł Ż ź ć Ż Ż Ż ć ć ć ć ć Ż Ż Ą Ż Ż Ż ć Ż Ż ć
Bardziej szczegółowoZastosowanie promieniowania synchrotronowego w spektroskopii mössbauerowskiej. Artur Błachowski
Zastosowani prominiowania synchrotronowgo w spktroskopii mössbaurowskij Artur Błachowski Zakład Spktroskopii Mössbaurowskij Instytut Fizyki Akadmia Pdagogiczna w Krakowi - Prominiowani synchrotronow (PS)
Bardziej szczegółowoWstęp do Modelu Standardowego
Wstęp do Modelu Standardowego Dynamika oddziaływań cząstek Elektrodynamika kwantowa (QED) Chromodynamika kwantowa (QCD) Oddziaływania słabe Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 27 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 8 27 listopada 2018 1 / 28 1 Budowa materii (przypomnienie)
Bardziej szczegółowoSalam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)
Teoria cząstek elementarnych 23.IV.08 1948 nowa faza mechaniki kwantowej precyzyjne pomiary wymagały precyzyjnych obliczeń metoda Feynmana Diagramy Feynmana i reguły Feynmana dziś uniwersalne narzędzie
Bardziej szczegółowoFizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński
Fizyka prominiowania jonizującgo ygmunt Szfliński 1 Wykład 10 Rozpady Rozpady - warunki nrgtyczn Ściżka stabilności Nad ściżką znajdują się jądra prominiotwórcz, ulgając rozpadowi -, zaś pod nią - jądra
Bardziej szczegółowoczastki elementarne Czastki elementarne
czastki elementarne "zwykła" materia, w warunkach które znamy na Ziemi, które panuja w ekstremalnych warunkach na Słońcu: protony, neutrony, elektrony. mówiliśmy również o neutrinach - czastki, które nie
Bardziej szczegółowoOstatnie uzupełnienia
Ostatnie uzupełnienia 00 DONUT: oddziaływanie neutrina taonowego (nikt nie wątpił, ale ) Osiągnięta skala odległości: 100GeV 1am; ew. struktura kwarków i leptonów musi być mniejsza! Listy elementarnych
Bardziej szczegółowov = v i e i v 1 ] T v =
v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i v T v = = v v n v n U v v v +q 3q +q +q b c d XY X +q Y 3q r +q = r 3q = r +q = r +q = r 3q = r +q = E = E +q + E 3q + E +q = k q r+q 3 + k 3q r 3q 3 b V = kq
Bardziej szczegółowoSymetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1
Symetrie Symetrie a prawa zachowania Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe Niezachowanie parzystości w oddz. słabych Sprzężenie ładunkowe C Symetria CP Zależność spinowa oddziaływań słabych
Bardziej szczegółowoBadanie symetrii dyskretnych T oraz CPT w eksperymentach KLOE-2 oraz J-PET
Baanie symetrii yskretnych T oraz CPT w eksperymentach KLOE-2 oraz J-PET Sympozjum Doktoranckie Warszawa-Fizyka-Kraków 4 marca 2016 Aleksaner Gajos Uniwersytet Jagielloński Plan prezentacji Symetrie yskretne
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 7 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład
Bardziej szczegółowoRozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność
Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność (pseudorapidity). Rozpraszanie leptonów na hadronach. Zmienna x Bjorkena.
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki subatomowej
Podstawy fizyki subatomowej Zenon Janas Zakład Fizyki Jądrowej IFD UW ul. Pasteura 5 p..81 tel. 55 3 681 e-mail: janas@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~janas/fsuba/fizsub.htm Zasady zaliczenia Obecność
Bardziej szczegółowoPromieniowanie jonizujące
Promieniowanie jonizujące Wykład II Promieniotwórczość Fizyka MU, semestr 2 Uniwersytet Rzeszowski, 8 marca 2017 Wykład II Promieniotwórczość Promieniowanie jonizujące 1 / 22 Jądra pomieniotwórcze Nuklidy
Bardziej szczegółowoSymetrie. D. Kiełczewska, wykład9
Symetrie Symetrie a prawa zachowania Zachowanie momentu pędu (niezachowanie spinu) Parzystość, sprzężenie ładunkowe Symetria CP Skrętność (eksperyment Goldhabera) Zależność spinowa oddziaływań słabych
Bardziej szczegółowoStruktura porotonu cd.
Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???
Bardziej szczegółowoSpektroskopia mionów w badaniach wybranych materiałów magnetycznych. Piotr M. Zieliński NZ35 IFJ PAN
Spektroskopia mionów w badaniach wybranych materiałów magnetycznych Piotr M. Zieliński NZ35 IFJ PAN 1. Fundamenty spektroskopii mionów. Typowy eksperyment 3. Cel i obiekty badań 4. Przykłady otrzymanych
Bardziej szczegółowoOddziaływania słabe i elektrosłabe
Oddziaływania słabe i elektrosłabe IX ODDZIAŁYWANIA SŁABE Kiedy są widoczne. Jak bardzo są słabe. Teoria Fermiego Ciężkie bozony pośredniczące. Łamanie parzystości P. ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Słabe a
Bardziej szczegółowoDynamika relatywistyczna
Dynamika relatywistyczna Fizyka I (Mechanika) Wykład XII: masa niezmiennicza i układ środka masy zderzenia elastyczne czastki elementarne rozpady czastek rozpraszanie nieelastyczne Dynamika relatywistyczna
Bardziej szczegółowoSymetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1
Symetrie Symetrie a prawa zachowania Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe Niezachowanie parzystości w oddz. słabych Sprzężenie ładunkowe C Symetria CP Zależność spinowa oddziaływań słabych
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wszechświat czastek elementarnych Wykład 9: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład
Bardziej szczegółowoŻ Ś Ń Ą Ą ć
Ż Ś Ń Ą Ą ć Ń ź Ż Ń Ą Ń Ń ć Ń ć ź Ń ć ć ć Ł Ń Ń ć ć Ą Ą ć ć Ń ź Ą ć ć ć ć ć ć ć ć Ż źć ć ć Ą ć ć ć ź Ą ć ź ź ź ź Ź ć ć Ż ć Ą ć ź Ą Ą ź Ń ź ź ź Ś ź Ż Ń ć ź Ń Ł ć ć ć ć ć Ą Ń Ń ć Ń źć Ż Ń ć ć Ą ć ć Ń ć Ń
Bardziej szczegółowoElementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania
Elementy Fizyki Jądrowej Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania atom co jest elementarne? jądro nukleon 10-10 m 10-14 m 10-15 m elektron kwark brak struktury! elementarność... 1897 elektron (J.J.Thomson)
Bardziej szczegółowoPromieniowanie jonizujące
Promieniowanie jonizujące Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniotwórczość Uniwersytet Rzeszowski, 18 października 2017 Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniowanie jonizujące 1 / 23 Jądra pomieniotwórcze
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wszechświat czastek elementarnych Wykład 8: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład
Bardziej szczegółowo+ + Rozważmy jadra o nieparzystych A (odd-even, δ=0) Np. A=101, minimum paraboli abo dla: Więcej neutronów mają:
Rozważmy jadra o niparzystych A (odd-vn, δ=0) Np. A=101, minimum paraboli abo dla: 101 44 Ru Więcj nutronów mają: Mo 101 101 42, 43 Tc I to on rozpadają się dzięki przjściu: n p + 101 42 101 43 Mo Tc 101
Bardziej szczegółowoĘ Ę Ę Ą ź Ę ń Ę ć ć ń ć ć ń Ą Ę ć ń źć ń ć ź ń ć ć Ę ć ć ć ć ń Ś ć ć Ć ć ć Ć ń ć ć Ć Ć Ś Ś ć Ś Ż ć ń ć Ć ń ć ń ć źć ć ć ć ń Ć ć Ć ń ń ń ń ń ń ć ź ć ń ć ć ć ć ć ć ń ź ń ć ń ź ć ć ć Ć ć ć ć ź ć Ć ć ć ć ć
Bardziej szczegółowoMODEL MATEMATYCZNY RUCHU GRANUL NAWOZU PO ZEJŚCIU Z TARCZY ROZSIEWAJĄCEJ
InŜynieria Rolnicza 6/006 Wojciech Przystupa Katera Zastosowań Matematyki Akaemia Rolnicza w Lublinie MODEL MATEMATYCZNY RUCHU GRANUL NAWOZU PO ZEJŚCIU Z TARCZY ROZSIEWAJĄCEJ Streszczenie W pracy zbaano
Bardziej szczegółowoFunkcje odpowiedzi dla CCQE i wiązek MiniBooNE (cz. I)
Funkcje odpowiedzi dla CCQE i wiązek MiniBooNE (cz. I) Marcin Gonera Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski 23.05.2011 Oddziaływanie EM Rozpraszanie elastyczne elektron-nukleon Foton opisany
Bardziej szczegółowoRozdział 4 Zasady zachowania w fizyce cząstek Zachowanie zapachów: S, C, B, T Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych
Rozdział 4 Zasady zachowania w fizyce cząstek Zachowanie zapachów: S, C, B, T Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych (formalizm Szmuszkiewicza) Parzystość P, parzystość ładunkowa
Bardziej szczegółowoSymetrie w fizyce cząstek elementarnych
Symetrie w fizyce cząstek elementarnych Odkrycie : elektronu- koniec XIX wieku protonu początek XX neutron lata 3 XX w; mion µ -1937, mezon π 1947 Lata 5 XX w zalew nowych cząstek; łączna produkcja cząstek
Bardziej szczegółowo7. M i s a K o ł o
S U P 4 1 2 v. 2 0 16 G R I L L K O C I O Ł E K 5 R E D N I C A 4 2 c m, R U C H O M Y S U P 4 1 2 I N S T R U K C J A M O N T A 7 U I B E Z P I E C Z N E G O U 7 Y T K O W A N I A S z a n o w n i P a
Bardziej szczegółowoVI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki
r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.
Bardziej szczegółowoWŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY
WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY Polimery Sieć krystaliczna Napięcie powierzchniowe Dyfuzja 2 BUDOWA CIAŁ STAŁYCH Ciała krystaliczne (kryształy): monokryształy, polikryształy Ciała amorficzne (bezpostaciowe)
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski
Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako
Bardziej szczegółowoUnifikacja elektro-słaba
Unifikacja elektro-słaba ee + Anihilacja Oddziaływania NC (z wymianą bozonu ) - zachowanie zapachów Potrzeba unifikacji Warunki unifikacji elektro-słabej Rezonans Liczenie zapachów neutrin (oraz generacji)
Bardziej szczegółowoV.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania
V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania 1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła. Rozpad cząstki o masie M na dwie cząstki o masach m 1 i m 3. Rozpraszanie fotonów z lasera GaAs
Bardziej szczegółowoDyrektor oraz pracownicy Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Kowalewie Pomorskim
Wszystkim Nauczycielom i pracownikom oświaty z okazji Dnia Edukacji Narodowej moc najserdeczniejszych życzeń, spełnienia najskrytszych marzeń oraz byście mogli w pełni realizować swoje plany życiowe i
Bardziej szczegółowov = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n [ ] U [x y z] T (X,Y,Z)
v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i U = {X i } i=,n v T v = = v v n v n U x y z T X,Y,Z) v v v = 2 T A, ) b = 3 4 T B, ) c = + b b d = b c c d d 2 + 3b e b c = 5 3 T b d = 5 T c c = 34 d = 26 d
Bardziej szczegółowoGeneralna idea: Jeśli strumień cząstek pada na tarczę to tylko część oddziałuje związek między nimi ustala tzw. przekrój czynny. m m s.
Pojęci przkroju czynngo Gnralna ida: Jśli strumiń cząstk pada na tarczę to tylko część oddziałuj związk między nimi ustala tzw. przkrój czynny a dokładnij Załóżmy, ż mamy cinką warstwę i lmnty rozpraszając
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury.
Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu NC DIS Deep Inelastic
Bardziej szczegółowo26.IV.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Mieszanie kwarków i nie tylko Neutrina mieszanie i oscylacje
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 26.IV.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Mieszanie kwarków i nie tylko Neutrina mieszanie i oscylacje Mieszanie Mieszanie jest naturalne
Bardziej szczegółowoOD MODELU STANDARDOWEGO DO M-TEORII. modele teoriopolowe. elementarnych.
J. Lukierski Gdańsk 09. 2003 OD MODELU STANDARDOWEGO DO M-TEORII 1859 1925 1. Podstawowe relatywistyczne modele teoriopolowe. 1968 1971 2. Model standardowy teorii cząstek elementarnych. 1921 1925 3. Pierwsze
Bardziej szczegółowoWYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 6 24 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania kolorowe i biegnąca stała sprzężenia α s Oddziaływania słabe Masa W Stałe sprzężenia Siła elementarnego
Bardziej szczegółowoŁ Ż ś ć ż ż ś ś ż ś Ę ś Ę ż ź Ż ść Ż
Ż Ę Ł Ż ś ć ż ż ś ś ż ś Ę ś Ę ż ź Ż ść Ż Ż ś ś ś ć ś Ż ć ź ż ś ż ć ź ź ź Ę ć ż Ń ść ć Ł Ż ś ść ś ż ć ż ć ć ć ć ć ść ć ś ś ć ż ź ć ć ż ś ć Ę ś ż ć ść ć ź ź ś Ź ś ść ś ś ć ś ż ż ś ś ś ś ś ż ś ś Ź ż ś Ś ś
Bardziej szczegółowoWiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji
Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 000 Bevatron PS AGS
Bardziej szczegółowoń ń
Ł ń ń ś ń ś ś ń Ż ś Ż ś ń ć ź ć ń ś Ż Ł ść ź ść ń ń ś ś ń ś ć ś ć ć ń ź ś ź ś ś ź Ł ń ć ś ń ń ś Ł ść ć ć ś ś ń ś ś ś ś ń ść ść ź ć ć ś ń ś Ł ść ć ć ś ść ś ś ń ś ś ś ź ć ś ść ś ś ś ć Ł ś ś ś ń ść Ż Ą ść
Bardziej szczegółowoEstymatory nieobciążone o minimalnej wariancji
Estymatory ieobciążoe o miimalej wariacji Model statystyczy (X, {P θ, θ Θ}); g : Θ R 1 Zadaie: oszacować iezaą wartość g(θ) Wybrać takie δ(x 1, X 2,, X ) by ( θ Θ) ieobciążoość E θ δ(x 1, X 2,, X ) = g(θ)
Bardziej szczegółowoĘ ś ś ń ź ź Ę ć Ę Ł ń ś ń ś Ż ń Ę ś ń Ę ś Ę ń ś ń ś ś Ż ś Ę ń ś ś ś Ę Ę ś ś ś Ę ś ść ś ść
Ś Ś ś ś ś ś Ą Ą ź ź ć ź Ę ś ń ś ś Ę ś ś ń ź ź Ę ć Ę Ł ń ś ń ś Ż ń Ę ś ń Ę ś Ę ń ś ń ś ś Ż ś Ę ń ś ś ś Ę Ę ś ś ś Ę ś ść ś ść ć Ę ć Ą ś ś ń ń ć ś ś ń Ń ś ś ć ć ń ś ź ś ść ń Ź ń ść ś ń ń ść ś ś ń ść ń ść
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak
Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD IX Oddziaływania słabe T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Rola oddziaływań słabych w przyrodzie Oddziaływania słabe są odpowiedzialne (m.in.) za:
Bardziej szczegółowoZasada najmniejszego działania
Zasada najmniejszego działania S = T dtl(x, ẋ) gdzie L(x, ẋ) jest lagrangianem. Dokonajmy przesuniecia x = x + y, ẋ = ẋ + ẏ, gdzie y(0) = y(t ) = 0. Wtedy T T S = dt L(x, ẋ ) = dt L(x + y, ẋ = ẋ + ẏ) 0
Bardziej szczegółowo13. Optyka Polaryzacja przez odbicie.
13. Optyka 13.8. Polaryzaja przz odbii. x y z Fala lktromagntyzna, to fala poprzzna. Wktory E i są prostopadł do kirunku rozhodznia się fali. W wszystkih punktah wktory E (podobni jak ) są do sibi równolgł.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 71. Dyfrakcja światła na szczelinie pojedynczej i podwójnej
Ćwiczenie 71. Dyfrakcja światła na szczelinie pojeynczej i powójnej Cel ćwiczenia Pomiar natęŝenia światła w obrazie yfrakcyjnym pojeynczej szczeliny i ukłau wu szczelin. Wyznaczenie rozmiaru szczelin.
Bardziej szczegółowoProcedura wymiarowania mimośrodowo ściskanego słupa żelbetowego wg PN-EN-1992:2008
Poua wymiaowaia mimośoowo śikago łupa żlbtowgo wg P-E-99:8. Utalamy zy łup jt mukły zy kępy a) wyzazamy ługość obliziową i mukłość łupa (5.8.3.) 3 bh I I i (jżli watość ϕ i jt zaa, moża pzyjąć,7) +,ϕ S
Bardziej szczegółowoRozdział 2. Model kwarków Systematyka cząstek w modelu kolorowych kwarków i gluonów Konstrukcja multipletów mezonowych i barionowych
Rozdział 2 Model kwarków Systematyka cząstek w modelu kolorowych kwarków i gluonów Konstrukcja multipletów mezonowych i barionowych Praca z propozycją istnienia kwarków została przyjęta do druku w Physics
Bardziej szczegółowoI.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona
r. akad. 004/005 I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona Jan Królikowski Fizyka IVBC 1 r. akad. 004/005 0.01 nm=0.1 A
Bardziej szczegółowoĆ ć ń Ć ń ć ć Ć
ć Ł ś ś Ć ć ć ń Ć ć ń Ć ń ć ć Ć Ć Ć ń ć Ł ś ć ń ć Ć ś Ć ń ć ć ź ś ś ść Ł ść ś ć ź ć ś ć ś ć ć ć ć Ć ś ś ć Ć ń ś ź ć ź ć ś ń ń ń ś Ą źć Ć Ć Ć ć ź ć ź ś ć Ę Ć ś ć ś ć ć ś Ć ć ś Ę Ć Ć ć ź ć ć Ć ń Ę ć ć ń
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II
1 Dane są następujące operatory: ˆD = x, ˆQ = π 0 x, ŝin = sin( ), ĉos = cos( ), ˆπ = π, ˆ0 = 0, przy czym operatory ˆπ oraz ˆ0 są operatorami mnożenia przez opowienie liczby (a) Wyznacz kwarat oraz owrotność
Bardziej szczegółowoPromieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe. dr Marcin Lipowczan
Promieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe dr Marcin Lipowczan Budowa atomu 897 Thomson, 0 0 m, kula dodatnio naładowana ładunki ujemne 9 Rutherford, rozpraszanie cząstek alfa na folię metalową,
Bardziej szczegółowo(4) (b) m. (c) (d) sin α cos α = sin 2 k = sin k sin k. cos 2 m = cos m cos m. (g) (e)(f) sin 2 x + cos 2 x = 1. (h) (f) (i)
(3) (e) sin( θ) sin θ cos( θ) cos θ sin(θ + π/) cos θ cos(θ + π/) sin θ sin(θ π/) cos θ cos(θ π/) sin θ sin(θ ± π) sin θ cos(θ ± π) cos θ sin(θ ± π) sin θ cos(θ ± π) cos θ (f) cos x cos y (g) sin x sin
Bardziej szczegółowoRozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji
Rozdział 1 Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki
Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki Brakujące ogniwo Przypomnienie: brakujący bozon Higgsa! Oczekiwania: nietrwały, sprzężenie najsilniejsze do najcięższych cząstek. Ważny
Bardziej szczegółowoSekantooptyki owali i ich własności
Sekantooptyki owali i ich własności Magdalena Skrzypiec Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej 19 października 2009r. Informacje wstępne Definicja Owalem nazywamy
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)
WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:
Bardziej szczegółowoCzym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb
Czym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb M. Witek 730 members 15 countries 54 institutes CERN LHC Large Hadron Collider LHCb CMS Atlas Alice Plan Motywacja badań Detektor
Bardziej szczegółowokwarki są uwięzione w hadronie
kwarki są uwięzione w hadronie gluony są uwięzione w hadronie QED - potencjał - QCD VQED α = r 1 potencjał coulombowski r nośniki (małe odległości) brak uwięzienia Precyzyjne przewidywania poziomów energetycznych
Bardziej szczegółowo