Postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób
|
|
- Mirosław Markiewicz
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PRACE ORYGINALNE Piel. Zdr. Publ. 2016, 6, 3, DOI: /pzp/64037 Copyright by Wroclaw Medical University ISSN Agnieszka Zawiślak A D Postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób Attitudes of Hospice Nurses Towards Their Own Death and Death of the People Close to Them Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Lublin A koncepcja i projekt badania; B gromadzenie i/lub zestawianie danych; C analiza i interpretacja danych; D napisanie artykułu; E krytyczne zrecenzowanie artykułu; F zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu Streszczenie Wprowadzenie. Śmierć jest nieodłącznym elementem pracy pielęgniarki hospicyjnej. Kontakt z umierającym pacjentem to źródło wielu doświadczeń mających wpływ na postrzeganie zarówno życia, jak i śmierci przez osoby sprawujące opiekę. Obcowanie z osobą umierającą wymaga od pielęgniarek hospicyjnych właściwego przygotowania, a także odpowiedniej postawy. Fundamentalną zasadą ich pracy jest towarzyszenie pacjentowi w cierpieniu. Obecnie coraz ważniejsza staje się rola pielęgniarki hospicyjnej, której odpowiednia holistyczna postawa wobec pacjenta i jego rodziny stwarza możliwości do polepszenia jakości opieki. Cel pracy. Poznanie postaw pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 30 pielęgniarek hospicyjnych. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety składający się z 47 pytań pozwalających na określenie 3 komponentów postawy: poznawczego, emocjonalnego i behawioralnego. Wyniki. Analiza poznawczego komponentu postawy pokazała, że zdecydowana większość pielęgniarek hospicyjnych wysoko ocenia swoją wiedzę specjalistyczną. Mimo to wszystkie badane podkreślają chęć pogłębiania swojej wiedzy w obszarze wykonywanego zawodu. Rozpatrując komponent emocjonalny, wykazano, że gdy pielęgniarki rozmyślają o własnej śmierci, to odczuwają przede wszystkim zrozumienie i akceptację. Analizując komponent behawioralny postawy stwierdzono, że prawie wszystkie badane nie mają problemów w opiece nad chorym umierającym. Wnioski. Refleksja pielęgniarek hospicyjnych na temat zjawiska śmierci wywołuje u nich wiele negatywnych emocji. Badane przyjmują dwojaką postawę: pozytywną w stosunku do śmierci własnej oraz negatywną wobec odejścia bliskich osób (Piel. Zdr. Publ. 2016, 6, 3, ). Słowa kluczowe: pielęgniarka, śmierć, postawy pielęgniarek. Abstract Background. The phenomenon of death is an integral part of nurses work. In addition, contact with dying patients is the source of many experiences, which influence the nurses attitudes to life and death. Attending the dying person requires from hospice nurses proper preparation and suitable attitude. The fundamental principle of their work is the continuous support of the suffering patients. Currently, the role of the hospice nurse becomes increasingly important and their appropriate holistic attitude towards the patient and his or her family makes it possible to improve the quality of care. Objectives. The aim of the study was to recognize hospice nurses attitudes towards their own death and death of the people close to them. Material and Methods. The survey was conducted among 30 hospice nurses, using an author s questionnaire which consisted of 47 questions. Results. The analysis of the cognitive component shows that the vast majority of nurses rate highly their professional expertise. However, all respondents expressed the desire to deepen their knowledge in the area of their profession. The analysis of the emotional component revealed that when the nurses reflect on their own death they
2 198 A. Zawiślak przed nią, mimo że zdarzają się sytuacje, w których myślenie o śmierci może pobudzić lęk w stosunku do niej i odwrotnie. Myślenie łączy się z refleksją i dystansem wobec zjawiska śmierci, podczas gdy lęk określa się jako pewien swoisty odruch emocjonalny [6]. Z kolei według Cz. Cekiery [7] postawa wobec śmierci jest przejawem filozofii życia, wyznawanej religii, a także stylu zachowania w kontekście kulturowym, w którym dana jednostka żyje. W dzisiejszych czasach śmierć człowieka jest tak ważnym wydarzeniem, że adekwatne ustosunkowanie się do niego i jego zrozumienie rozstrzyga o istocie życia osoby umierającej oraz dojrzałości duchowej osób pozostających. Osobą, której nieodłącznym elementem pracy jest śmierć jest pielęgniarka hospicyjna, to w jej gestii leży udzielanie pomocy i wsparcia umierającemu pacjentowi i jego rodzinie. Według M. Brykczyńskiej [8] postawa pielęgniarki opiera się głównie na zasadzie humanizmu, podmiotowości, które są tak bardzo ważne w kontekście godnego umierania. Wiąże się to ze skoncentrowanym na człowieku zbiorze uczłowieczających, pozytywnych i humanitarnych zasad. Opinię taką wyraziła również H. Radlińska [9], pisząc, że opieka nad chorym nie powinna ograniczać się tylko do leczenia, ale także koncentrować na uszanowaniu pacjenta, jego odrębności i indywidualności. Obcowanie z osobą umierającą wymaga właściwego przygotowania, zarówno teoretycznego, jak i praktycznego. Relacje, jakie wytwarzają się między partnerami tej interakcji wiążą się niekiedy z przeżywaniem różnych emocji. Często są to skrajne, negatywne afekty, które niejednokrotnie mają wpływ na psychikę pielęgniarki, a także jej stosunek do własnej egzystencji. Mało jest w Polsce badań na temat postaw pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób. Warto zatem zwrócić uwagę na doniesienia z tego zakresu takich autorów, jak: A. Tolarczyk, A. Gaworska-Krzemińska, L. Kujawska, R. Żuralska, J. Książek, H. Grabowska, M. Sleziona, D. Krzyżanowski, W. Nyklewicz, E. Krajewska-Kułak, M. Głowacka, B. Haor, R. Ślusarz, K. Sołtysiak, M. Biercewicz. Podejmowana w nich problematyka pokazuje różne merytoryczne podejścia autorów do przeprowadzonych badań, a także inne metody badań. Ich istota sprowadza się do próby znalezienia odpowiedzi na pyfeel mostly understanding and acceptance. The analysis of behavioral component shows that almost all nurses do not have problems with caring for dying patients. Conclusions. Thinking about the phenomenon of death causes in hospice nurses a lot of negative emotions. Nurses have a dual attitude: positive towards their own death and negative towards death of people close to them (Piel. Zdr. Publ. 2016, 6, 3, ). Key words: nurse, death, nurses attitudes. Tematyka śmierci i przemijania ludzkiego jest stale poruszana na wielu płaszczyznach naukowych [1]. Zjawisko to w dalszym ciągu jest tajemnicą naszej egzystencji i jedną z nieosiągalnych dla rozumu ludzkiego sytuacji granicznych, dlatego niektórzy autorzy (np. A. Kępiński, Z. Bauman, A. Pawliszyn) są zdania, że nie da się jej do końca zdefiniować. A. Kępiński [2] uważa, że nie ma prawidłowej odpowiedzi na pytanie o śmierć, ponieważ razem z nią następuje koniec obserwacji świata i kres indywidualności jednostki. Tego samego zdania jest Z. Bauman [3], twierdząc, że zjawiska śmierci nie da się zdefiniować, porównuje ją z ostateczną pustką, nieistnieniem, które paradoksalnie nadaje żywot innym bytom. Według autora pojęcie śmierci jest znane każdemu, ale wszyscy mają problem, kiedy trzeba je sprecyzować. Podobne zdanie ma A. Pawliszyn [4], ujmując zgon jako niepoznawalną sferę inności, ponieważ jest umiejscowiony poza doświadczaniem ludzkim. Rozważania w obrębie psychologii, a dokładniej tanatopsychologii rzetelnie przedstawia J. Makselon. Badacz ten rozpatruje śmierć z perspektywy podmiotu człowieka, który ma wobec niej określonego rodzaju postawę, czyli specyficzne do niej ustosunkowanie [5]. Wskazuje tu na wielowymiarowość i różnorodność postaw wobec śmierci. Zdaniem autora pojęcie postawy wobec śmierci służy do opisania różnych form zachowania się jednostki wobec tego zjawiska. Zatem postawa wobec śmierci wiąże się m.in. z lękiem przed nią i nasileniem myślenia o umieraniu. Zdaniem J. Makselona: teraźniejszość i bliska przyszłość stanowią łańcuchy pola czasu o podobnym natężeniu emocjonalnym stanowiącym tzw. podstawowe napięcie życiowe [5]. Myślenie o śmierci jest elementem poznawczym aktywności jednostki. Pozwala na bycie świadomym siebie i otoczenia społecznego, co prowadzi z kolei do właściwego spotkania się z rzeczywistością. Natomiast lęk przed śmiercią, który stanowi ważny element komponentu emocjonalnego postawy, rozwija się jako składnik ogólnych interakcji między poziomem dojrzewania jednostki a charakterystycznymi dla niej wydarzeniami z życia [6]. Według J. Makselona zasadne jest odróżnienie myślenia o śmierci od lęku
3 Postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci 199 tanie: jakie są postawy pielęgniarek wobec śmierci? Jak wynika z badań wymienionych autorów, zjawisko śmierci wywołuje wśród pielęgniarek hospicyjnych silne negatywne emocje, ale owe przeżywanie różni się w zależności od tego, kto umiera, najwięcej uczuć pejoratywnych wzbudza śmierć dziecka. Negatywne emocje, na które wskazują pielęgniarki to w pierwszej kolejności: smutek i żal [10], niechęć, przygnębienie, złość [11], a także bezsilność i bezradność [10, 12]. Z badań M. Głowackiej et al. [13] wynika ponadto, że negatywne odczucia związane ze śmiercią pacjenta są zależne od wieku pielęgniarek. Poczucie bezradności i bezsilności było większe u młodych pielęgniarek w porównaniu ze starszymi, a zatem ich poziom malał wraz ze zwiększaniem się wieku badanych [12, 13]. Co interesujące, uczucie lęku częściej towarzyszyło kobietom w wieku lat, tymczasem starsze osoby mające lat zupełnie nie odczuwały strachu. Jak się okazuje, pielęgniarki zapytane o rodzaj lęku odczuwanego podczas opieki nad chorym umierającym wymieniły po kolei: lęk przed śmiercią kogoś bliskiego, lęk ogólny i lęk przed własną śmiercią, na końcu znalazł się lęk przed śmiercią pacjenta [11]. Odrębnym zagadnieniem poruszanym w dotychczasowych publikacjach jest postawa pielęgniarek hospicyjnych wobec własnej śmierci. Temat ten jest niezwykle ważny w kontekście pracy badanych pielęgniarek, ponieważ obcowanie ze śmiercią pacjentów wpływa na psychikę respondentek, a także na ich stosunek do własnej egzystencji. Potwierdzeniem tego są wyniki badań M. Sleziony i D. Krzyżanowskiego [11]. Z badań A. Tolarczyk [10] wynika, że śmierć własna w wyobrażeniach pielęgniarek budzi u większości z nich uczucia negatywne, a emocje te są tak silne, że nie jest możliwe panowanie nad nimi i to w rezultacie zaburza czas, koncentrację i myślenie pielęgniarek [11]. Badania A. Tolarczyk [10], W. Nyklewicza i E. Krajewskiej-Kułak [14] pokazują, że to własnej śmierci boi się znaczna liczba badanych, część z nich nie wyobraża sobie własnego odejścia, a myślenie o tym wywołuje lęk i przygnębienie. Mimo to badane mają świadomość śmierci, przyjmując ją za coś naturalnego. Wyniki badań M. Głowackiej et al. [13] są natomiast odmienne większość badanych nie odczuwała lęku wywołanego myśleniem o własnej śmierci. Strach przed własnym odejściem wydaje się naturalną reakcją człowieka, aczkolwiek jest on na tyle absorbujący i silny, że może znacznie utrudnić podejmowanie życiowych decyzji, a to w rezultacie może doprowadzić do destrukcji [14]. Dlatego też badacze skupili się na sposobach radzenia sobie ze stresem i emocjami pielęgniarek. Z badań M. Głowackiej et al. [13] wynika, że ponad połowa badanych nie wiedziała, czy istnieją jakiekolwiek sposoby unikania lub minimalizowania negatywnego wpływu obcowania pielęgniarki z osobą terminalnie chorą. Z kolei W. Nyklewicz i E. Krajewska-Kułak [14] podkreślają, że znaczna większość badanych osób nieefektywnie reaguje na stres. Pozostali respondenci stosują skuteczny, czyli zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem związanym ze śmiercią pacjenta. Wyniki badań przeprowadzonych przez M. Slezionę i D. Krzyżanowskiego [11] pokazały, że respondenci w celu odreagowania negatywnych emocji w większości wskazywali na wiarę w Boga, rozrywkę, wsparcie ze strony bliskich, inne zajęcie lub pracę. M. Sleziona i D. Krzyżanowski [11] podejmując kwestię przyzwyczajenia się pielęgniarek do śmierci pacjentów, doszli do wniosku, że wraz z upływem czasu są one w stanie w pewnym stopniu uodpornić się na zjawisko śmierci, przy czym nie mogą zupełnie pozbyć się przeżywanych wówczas emocji. Takie same refleksje nasuwają się podczas analizy badań M. Głowackiej et al. [13]. Udowodnili oni, że w przypadku gdy zjawisko śmierci występowało często na oddziale, na którym pracowała pielęgniarka, z każdym kolejnym zgonem przeżywanie emocji stawało się łatwiejsze. Stosunkowo niewielki zakres badań nad postawami pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci, które stanowią znaczący wymiar ich funkcjonowania zawodowego, uzasadnia potrzebę poszerzonych analiz w obrębie tej problematyki. Interesująca poznawczo jest przede wszystkim struktura postaw, która pozwoliłaby ukazać złożony charakter ustosunkowania się pielęgniarek hospicyjnych wobec zjawiska śmierci, nieodłącznie wpisanego w ich doświadczenie zawodowe. Celem badań przeprowadzonych przez autorów tej pracy było poznanie postaw pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób. W niniejszej pracy problem badawczy został wyrażony w pytaniu: jakie są postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób? W pracy przyjęto definicję postawy jako relatywnie trwałej struktury (lub dyrektywy do pojawienia się takiej struktury) procesów poznawczych, emocjonalnych, a także skłonności do zachowań, w której przejawia się sprecyzowany stosunek do danego przedmiotu [15]. Na strukturę postawy składają się następujące elementy składowe, które mogą być przedmiotem badań: element poznawczy, stosunek emocjonalny, a także tendencja do określonego postępowania. Zdaniem J. Bieleckiego [16] komponent poznawczy postawy można określić jako treść poznaną obecnie i nakła-
4 200 dającą się na informację znaną wcześniej. Ważnym jej czynnikiem są procesy uczenia się i mechanizm samowiedzy. Na komponent emocjonalny postawy składają się natomiast pozytywne, negatywne bądź obojętne odniesienie się do przedmiotu postawy. Z kolei komponent behawioralny podkreśla typ zachowania i akcentuje stałe sposoby reagowania na konkretne bodźce. W niniejszej pracy przyjęto takie wskaźniki, jak: wiedza, poglądy, doświadczenia (komponent poznawczy), reakcje emocjonalne (komponent emocjonalny), podejmowane działania, zachowania (komponent behawioralny). Materiał i metody Badania przeprowadzono w 2015 r. na terenie Lublina wśród pielęgniarek hospicyjnych pracujących z dziećmi terminalnie chorymi. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankietową z zastosowaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Kwestionariusz ankiety składał się z 47 pytań jedno- i wielokrotnego wyboru, podzielonych tematycznie na 2 części. Pytania z pierwszej z nich dotyczyły socjodemograficznych danych badanej osoby, w drugiej zaś znalazły się pytania związane z jej działalnością zawodową. Pytania w kwestionariuszu dotyczące postaw ułożono tak, aby badały 3 podstawowe ich komponenty. Grupę badaną stanowiło 30 pielęgniarek hospicyjnych, z czego najwięcej (36,6%) miało lat. Średnia wieku wyniosła 45,06 r.ż. (sd = 13,21). W większości (80,0%) były to kobiety mieszkające w mieście. Najliczniejszą grupą wśród badanych były osoby mające wykształcenie średnie (53,3%), następnie licencjat pielęgniarstwa (20,0%) i magistra pielęgniarstwa (26,7%). Większość (65,0%) badanych pielęgniarek ukończyła kurs kwalifikacyjny. Najliczniejszą grupę (36,7%) stanowiły ankietowane, które zawód opiekuńczy wykonują nie dłużej niż 10 lat. Drugim co do liczebności (26,7%) był przedział lat, najmniej liczna grupa (3,3%) to badane, których staż pracy wynosił lat. Wszystkie respondentki jako miejsce pracy wskazały Lubelskie Hospicjum dla dzieci im. Małego Księcia. Badane jako powód pracy w roli pielęgniarki hospicyjnej podały w większości (70%) chęć pomagania innym ludziom. Pozostałe ankietowane (30%) wskazały na: przypadek, namowę rodziców, niedostanie się do innej szkoły, prestiż zawodu, a także powołanie. Prawie wszystkie (93,3%) respondentki, jeśli zaistniałaby taka konieczność, ponownie wybrałyby pełniony obecnie zawód. Taki sam procent badanych kobiet uważa, że gdyby pojawiła się taka możliwość, nie zrezygnowałyby ze swojego zawodu. Wyniki Analiza poszczególnych komponentów postawy prezentowanej przez respondentki A. Zawiślak Komponent poznawczy Analizując komponent poznawczy postawy, przyporządkowano mu wskaźniki wiedzy i poglądów pielęgniarek charakteryzujące ten aspekt. Praca z umierającym pacjentem polegająca na sprawowaniu nad nim opieki wymaga od pielęgniarki hospicyjnej specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i umiejętności. Zdecydowana większość respondentek (n = 22; 73,3%) uważała, że ma wystarczający zasób wiedzy z dziedziny opieki paliatywnej. Nieznaczna grupa badanych (n = 6; 20%) była zdania, że ich wiedza w tym obszarze jest niewystarczająca. Praca pielęgniarki obliguje do stałego aktualizowania swojej wiedzy z zakresu sprawowania opieki. Badane kobiety (n = 21; 70%) jako źródło swojej wiedzy wskazywały na informacje zdobyte w czasie nauki, szkoleń, codziennej praktyki i wymiany doświadczeń z innymi pielęgniarkami. Wszystkie respondentki podkreślały chęć pogłębiania swojej wiedzy w obszarze wykonywanego zawodu. Najczęściej (n = 24; 80%) wskazywały na płaszczyznę komunikacji z umierającym pacjentem i jego rodziną. Prawie wszystkie badane (n = 28; 93,33%) były w stanie określić, jak wyglądają objawy nadchodzącej śmierci pacjenta (agonia). Aż 76,67% (n = 23) badanych pielęgniarek zadeklarowało, że pojawia się u nich myślenie o śmierci jako zjawisku, które je dotyczy. Komponent emocjonalny W badaniach komponent emocjonalny odnosi się do reakcji emocjonalnych badanych pielęgniarek względem śmierci i umierania. Reakcje emocjonalne, które towarzyszą respondentkom (n = 23; 76,67%), gdy rozmyślają o własnej śmierci to: zrozumienie i akceptacja (n = 14; 61%), lęk przed śmiercią (n = 8; 35%), gniew (n = 1; 4%). Możliwość zgonu bliskiej osoby powodowała pojawienie się u respondentek takich emocji, jak lęk (n = 18; 60%), zrozumienie i akceptacja (n = 6; 20%). Zdecydowana większość (n = 28; 93,33%) pielęgniarek pamiętała swoje pierwsze zetknięcie ze śmiercią pacjenta i swoje emocje, które ona wywołała. Najczęściej w sytuacji śmierci badanym towarzyszyło przygnębienie i smutek (n = 11; 39,29%), złość na panującą w świecie niesprawiedliwość (n = 6; 21,43%) i spokój (n = 3; 10,71%). Pojedyncze osoby wskazywały również na modli-
5 Postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci 201 twę, niechęć do wykonywanego zawodu, strach, a także przygnębienie. Obecnie, w chwili śmierci pacjentów u większości pielęgniarek (n = 23; 77%) występuje przewaga takich emocji, jak: smutek, bezsilność, żal i współczucie. Dodatkowo badane kobiety wskazywały na lęk, pustkę, ale także na spokój. Większość pielęgniarek (n = 24; 80%) odczuwała ponadto stres spowodowany śmiercią pacjenta. Ponad połowie respondentek 53,33% (n = 16) towarzyszyła obawa przed śmiercią. Komponent behawioralny Rozpatrując ten komponent, przyporządkowano mu zachowania i działania podejmowane przez pielęgniarki hospicyjne względem pacjenta umierającego, a także swoich bliskich w chwili śmierci. Pod wpływem doświadczeń śmierci pacjentów oraz na przestrzeni czasu badane pielęgniarki (n = 17; 57%) dostrzegły zmiany w swoim zachowaniu. Wskazywały przede wszystkim na większy spokój i opanowanie (n = 15; 50%). Ankietowane wymieniały ponadto: pogodzenie się z zaistniałą sytuacją (n = 6; 20%), większą dojrzałość emocjonalną oraz bardziej pozytywny stosunek w kontakcie z innymi ludźmi (n = 6; 20%) i pogodzenie się ze śmiercią (n = 3; 10%). Większość badanych pielęgniarek (n = 28; 93,33%) chciałaby asystować bliskiej osobie w procesie umierania, wspierać ją i być przy niej. Towarzyszyć w języku polskim oznacza przebywać z kimś, gdzieś, być obecnym przy kimś, asystować [17]. Bardzo często owe wspieranie ogranicza się do zwykłego uścisku dłoni. Jak wynika z badań, większość respondentek (n = 21; 70%) nie zrezygnowałaby z towarzyszenia choremu w procesie umierania. Niemniej pozostałe badane (n = 9; 30%) skorzystałyby z takiej możliwości. Ponad połowa ankietowanych (n = 18; 60%) zawsze stara się towarzyszyć umierającemu choremu, wspierać go rozmową i/lub obecnością. Z kolei 30% (n = 9) respondentek towarzyszyło pacjentowi w procesie umierania, ale czuło wówczas bezradność i niezręczność w kontaktach z nim. Bały się także ewentualnych pytań, próśb oraz spojrzeń ze strony pacjenta. Jednostkowe osoby wskazywały na brak czasu, aby towarzyszyć choremu, brak akceptacji śmierci oraz przekonanie o konieczności walki o życie chorego do samego końca, bez względu na koszty i środki. Prawie wszystkie badane pielęgniarki (n = 27; 90%) podały, że nie mają trudności w opiece nad chorym umierającym. Pozostałe osoby (n = 3; 10%), które wskazywały na trudności w sprawowaniu pieczy nad pacjentem, podkreślały istnienie barier w rozmowie z pacjentem oraz jego rodziną. Dla badanych problemem jest również zbyt duże zaangażowanie emocjonalne ze strony ich samych. Badane pielęgniarki, aby poradzić sobie ze stresem wywołanym śmiercią pacjentów podejmowały wiele działań. Respondentki najczęściej wskazywały na zajęcie się pracą lub rozmowę z bliskimi (n = 20; 63,34%). Omówienie Celem badań własnych było poznanie postaw pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i osób bliskich. W ramach komponentu poznawczego postawy ujawniono, że ponad połowa ankietowanych biorąca udział w badaniu miała wystarczający zasób wiedzy z zakresu opieki paliatywnej. Otrzymane wyniki nie są spójne z rezultatami innych autorów, np. K. Florek [18]. Wyniki tego badacza wykazały, że wiedza pielęgniarek sprawujących opiekę nad terminalnie chorym jest powierzchowna. Uwzględnia przy tym komunikację z pacjentem i jego rodziną, zwłaszcza przygotowanie najbliższych na odejście chorego, a także stworzenie adekwatnej atmosfery w sytuacji umierania i śmierci. Należy przy tym zauważyć, iż wszystkie respondentki w badaniach własnych wskazywały na chęć pogłębiania swojej wiedzy właśnie z zakresu wiedzy i umiejętności, które w swej analizie wymienia K. Florek. W ramach komponentu emocjonalnego postawy wykazano, że zdecydowana większość pielęgniarek pamięta swoje pierwsze zetknięcie ze śmiercią. Sytuacja ta wywołuje wiele emocji, z czego najczęściej są wymieniane przygnębienie i smutek. Obecnie w chwili śmierci pacjenta badane w dalszym ciągu są narażone na przeżywanie negatywnych emocji. Wskazują one na: smutek, bezsilność, żal i współczucie. Przedstawione wyniki mają częściowe odniesienie do badań innych autorów. Z badań M. Głowackiej et al. [13] wynika, że w sytuacji śmierci pacjenta pielęgniarki również najczęściej odczuwały smutek i współczucie. Bardzo często ponadto pielęgniarkom towarzyszyło poczucie bezsilności i bezradności, lęku, a nawet ulgi. Pielęgniarki biorące udział w badaniu M. Sleziony i D. Krzyżanowskiego [11] również odczuwały takie emocje, jak smutek, współczucie, a także bezradność i bezsilność, przygnębienie i żal. Z kolei w badaniach W. Nyklewicza i E. Krajewskiej-Kułak [14] uzyskano nieco odmienne wyniki. Stwierdzono bowiem u badanych pielęgniarek mały i średni poziom przygnębienia, a także mały i średni poziom lęku towarzyszącego w chwili śmierci pacjenta. Uzyskane w badaniach własnych wyniki pokazały, że u prawie wszystkich pielęgniarek hospicyjnych pojawia się myślenie o śmierci jako zjawisku, które je dotyczy. Towarzyszy temu zrozumienie
6 202 A. Zawiślak i akceptacja, lęk, a także gniew. Nie są one zbieżne z rezultatami otrzymanymi przez W. Nyklewicza i E. Krajewską-Kułak [14], którzy wykazali, że u zdecydowanej większości pielęgniarek biorących udział w badaniach występował silny lęk i przygnębienie na myśl o własnej śmierci. Z kolei większa część osób badanych przez M. Slezionę i D. Krzyżanowskiego [11] jest zdania, że śmierć pacjentów miała pośredni wpływ na spojrzenie przez pielęgniarki na własną śmierć. Refleksje pielęgniarek na temat możliwości śmierci bliskiej osoby ujawniły pojawienie się u badanych przede wszystkim lęku. Wyniki te znalazły potwierdzenie w badaniach W. Nyklewicza i E. Krajewskiej-Kułak [14]. Biorąc pod uwagę komponent behawioralny, wykazano, że większość pielęgniarek hospicyjnych odczuwa stres spowodowany śmiercią pacjentów. Respondentki, aby sobie z nim poradzić najczęściej zajmują się pracą i rozmową z bliskimi. Z kolei osoby badane przez M. Slezionę i D. Krzyżanowskiego [11] wskazywały na wiarę w Boga, rozrywkę i wsparcie rodziny. Wielu badaczy [11, 13, 14] jest zgodnych w swych badaniach, że ponad połowa pielęgniarek nie zna sposobu radzenia sobie ze stresem związanym ze śmiercią pacjenta. Co więcej, zdecydowana większość badanych nieefektywnie reaguje na stres. Prawie wszystkie badane pielęgniarki deklarują, że nie mają trudności w opiece nad chorym umierającym. Wyniki te nie są zbieżne z rezultatami otrzymanymi przez M. Slezionę i D. Krzyżanowskiego [11], którzy wskazywali, że zdecydowana większość respondentek ma problemy w pewnych aspektach opieki nad pacjentem. Powyższe omówienie otrzymanych rezultatów w zestawieniu z wynikami innych autorów pokazuje rozbieżność oceny badanych pielęgniarek z zakresu posiadanej przez nie specjalistycznej wiedzy. Przedstawia również podobieństwa i różnice między odczuwanymi przez pielęgniarki hospicyjne emocjami spowodowanymi śmiercią pacjenta. Są ponadto zauważalne rozbieżności w rezultatach badań odnoszących się do posiadanych przez pielęgniarki ewentualnych problemów w opiece nad pacjentem umierającym. Spójne stanowiska innych autorów z wynikami badań własnych zaobserwowano w obrębie pytań odnoszących się do emocji, jakie odczuwa pielęgniarka w chwili śmierci pacjenta. Wspólne w badaniach są także kwestie odnoszące się do stresu spowodowanego zgonami w pracy pielęgniarki i różne sposoby jego niwelowania. Wnioski Na podstawie przeprowadzonych badań odnoszących się do postaw pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci własnej i bliskich osób można stwierdzić, że: w ramach komponentu poznawczego postawy ujawnia się to, że ocena pielęgniarek hospicyjnych, ich wiedza z zakresu opieki paliatywnej jest wystarczająca, analiza komponentu emocjonalnego postawy wskazuje, że najczęstszymi uczuciami towarzyszącymi pielęgniarkom w chwili śmierci pacjenta są smutek i bezsilność, komponent behawioralny postawy ukazuje brak problemów w opiece nad chorym umierającym u badanych pielęgniarek hospicyjnych, pielęgniarki hospicyjne przyjmują 2 rodzaje postaw: pozytywną wobec śmierci własnej (opartą na zrozumieniu) i negatywną wobec ewentualnej śmierci bliskiej osoby. Piśmiennictwo [1] Matuszewski A.: Poziom noetyczności a postawa wobec śmierci. Bernardinum Pelplin [2] Kępiński A.: Lęk. PZWL, Warszawa [3] Bauman Z.: Śmierć i nieśmiertelność. O wielości strategii życia. PWN, Warszawa [4] Pawliszyn A., Pawliszyn W.: Misterium śmierci spotkanie ze sobą. Wyd. UG, Gdańsk [5] Makselon J.: Główne wątki badań tanatopsychologicznych [W:] Człowiek wobec śmierci. Aspekty psychologiczno-pastoralne. Wyd. Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, Kraków [6] Makselon J.: Specyfika postaw wobec śmierci. Studia Philosophiae Christianae ATK 1981, 17(2), [7] Cekiera Cz.: Człowiek wobec życia, samobójstwa i śmierci. [W:] Człowiek wobec śmierci. Aspekty psychologiczno-pastoralne. Red.: Makselon J. Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, Kraków 2005, [8] Brykczyńska M.: Humanizm w pielęgniarstwie. Auxilium, Warszawa [9] Kawczyńska-Butrym Z.: Koncepcja opieki i zawody opiekuńcze. Wyd. UMW, Olsztyn [10] Tolarczyk A.: Postawy wobec śmierci pielęgniarek hospicyjnych i anestezjologicznych. [W:] Problemy terapeutyczno-pielęgnacyjne od poczęcia do starości. Red.: Krajewska-Kułak E., Szczepański M., Łukaszuk C., Lewko J. Wyd. AM, Białystok 2007, [11] Sleziona M., Krzyżanowski D.: Postawy pielęgniarek wobec umierania i śmierci pacjentów. Piel. Zdr. Publ. 2011, 1, [12] Gaworska-Krzemińska A., Kujawska L., Żuralska R., Książek J., Grabowska H.: Postawy i emocje towarzyszące pielęgniarkom w opiece mad pacjentem umierającym. [W:] Problemy terapeutyczno-pielęgnacyjne od poczęcia do starości. Red.: Krajewska-Kułak E., Szczepański M., Łukaszuk C., Lewko J. Wyd. AM, Białystok 2007,
7 Postawy pielęgniarek hospicyjnych wobec śmierci 203 [13] Głowacka M., Haor B., Ślusarz R., Sotysiak K., Biercewicz M.: Śmierć pacjenta jako obciążenie w pracy zawodowej pielęgniarki. Probl. Pielęg. 2014, 22(3), [14] Nyklewicz W., Krajewska-Kułak E.: Śmierć a emocje pielęgniarek doniesienie wstępne. Probl. Pielęg. 2008, 16(3), [15] Mika S.: Psychologia społeczna. PWN, Warszawa [16] Bielecki J.: Wybrane zagadnienia psychologii. Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa [17] Sobol E.: Słownik języka polskiego. PWN, Warszawa [18] Florek K.: W trosce by nie zaniedbać człowieka jako osobę. [W:] Pacjent podmiotem troski zespołu terapeutycznego. Red.: Krajewska-Kułak E. Wyd. AM, Białystok 2005, Adres do korespondencji: Agnieszka Zawiślak Nowa Wieś Turobin zawislakagnieszka@wp.pl Konflikt interesów: nie występuje Praca wpłynęła do Redakcji: r. Po recenzji: r. Zaakceptowano do druku: r. Received: Revised: Accepted:
mierć pacjenta jako obciążenie w pracy zawodowej pielęgniarki
P R A C A O R Y G I N A L N A Mariola Głowacka, Beata Haor, Robert Ślusarz, Katarzyna Sołtysiak, Monika Biercewicz Zakład Teorii Pielęgniarstwa, Wydział Nauk o Zdrowiu, Collegium Medicum w Bydgoszczy,
Anna Dudak SAMOTNE OJCOSTWO
SAMOTNE OJCOSTWO Anna Dudak SAMOTNE OJCOSTWO Oficyna Wydawnicza Impuls Kraków 2006 Copyright by Anna Dudak Copyright by Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2006 Recenzent: prof. zw. dr hab. Józef Styk Redakcja
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Psychologia lekarska 2. NAZWA JEDNOSTKI
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 23 SECTIO D 2004
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 23 SECTIO D 2004 Zakład Organizacji Pracy Pielęgniarskiej Wydziału Opieki i Oświaty Zdrowotnej Śląskiej Akademii Medycznej
Żałoba i strata. Paulina Wróbel Instytut Psychologii UJ
Żałoba i strata Paulina Wróbel Instytut Psychologii UJ Żałoba Proces psychologicznej, społecznej i somatycznej reakcji, będącej odpowiedzią na utratę i jej konsekwencje. Spełnia prawie wszystkie kryteria
apotrzebowanie pielęgniarek i lekarzy na kształcenie podyplomowe z zakresu opieki nad pacjentem umierającym
P R A C A O R Y G I N A L N A Beata Dobrowolska 1, Michał Putowski 2, Irena Wrońska 1, Dorota Kozak 2, Michalina Cuber 3 1 Katedra Rozwoju Pielęgniarstwa, Wydział Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Psychologia lekarska 2. NAZWA JEDNOSTKI
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 22 SECTIO D 2004
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 22 SECTIO D 2004 Zakład Organizacji Pracy Pielęgniarskiej Wydziału Opieki i Oświaty Zdrowotnej Śląskiej Akademii Medycznej
Rola psychologa w podmiotach leczniczych
Rola psychologa w podmiotach leczniczych Podstawowym celem działań podmiotów leczniczych było i jest zdrowie pacjentów. Ponieważ jednak zdrowie według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) to stan cechujący
Zasady etyczne dotyczące relacji ludzi ze zwierzętami w badaniach naukowych. dr Beata Płonka
Zasady etyczne dotyczące relacji ludzi ze zwierzętami w badaniach naukowych dr Beata Płonka PRAWO I ETYKA Prawo europejskie: ocena etyczna jest obowiązkowym i nieodłącznym składnikiem doświadczeń na zwierzętach
Szanse i ryzyka Psycholog - Edna Palm
Rodzeństwo dzieci niepełnosprawnych Szanse i ryzyka Psycholog - Edna Palm Tłumaczenie: Psycholog - Dorota Fedorowska (Fundacja EDUCO) Czynniki obciążające rodziny posiadające niepełnosprawne dziecko Obciążenie
www.prototo.pl MATERIAŁY Z KURSU KWALIFIKACYJNEGO
Wszystkie materiały tworzone i przekazywane przez Wykładowców NPDN PROTOTO są chronione prawem autorskim i przeznaczone wyłącznie do użytku prywatnego. MATERIAŁY Z KURSU KWALIFIKACYJNEGO www.prototo.pl
Program autorski Poznaję uczucia
Dziecko chce być dobre, Jeśli nie umie naucz, Jeśli nie wie wytłumacz, Jeśli nie może pomóż. Janusz Korczak Program autorski Poznaję uczucia 1 Anna Major Program Poznaję uczucia jest skierowany do dzieci
PLAN ZAJĘĆ DLA KURSU KWALIFIKACYJNEGO OPIEKA PALIATYWNA DLA PIELĘGNIAREK
dzień miesiąc dzień tygodnia ilość godzin od-do moduł wykładowca 14 luty sobota 13 9.00-19.30 MODUŁ I- SPECJALISTYCZNY Założenia i podstawy opieki paliatywnej Prekursorzy opieki paliatywnej. Główne ośrodki
Trudne rozmowy z rodziną o stanie pacjenta z podejrzeniem śmierci pnia mózgu
Trudne rozmowy z rodziną o stanie pacjenta z podejrzeniem śmierci pnia mózgu Na sposobie rozmowy o krytycznym, nie rokującym żadnej poprawy stanie pacjenta z jego rodziną odciska swoje piętno nasz osobisty
Jak rozmawiać o chorobie i śmierci z pacjentami terminalnie chorymi i ich rodzinami szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego
Jak rozmawiać o chorobie i śmierci z pacjentami terminalnie chorymi i ich rodzinami szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego Cele szkolenia Celem szkolenia jest zapoznanie lekarzy i personelu medycznego
DEPRESJA ASPEKT PSYCHOTERAPEUTYCZNY MGR EWA KOZIATEK. Członek Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego WZLP Olsztyn
DEPRESJA ASPEKT PSYCHOTERAPEUTYCZNY MGR EWA KOZIATEK Członek Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego WZLP Olsztyn PSYCHOTERAPIA Wywodzi się z greckich określeń: psyche (dusza)
ŚMIERĆ I UMIERANIE W OPINII PERSONELU PIELĘGNIARSKIEGO
DOI: 10.19251/pwod/2016.3(2) http://dx.medra.org/10.19251/pwod/2016.3(2) Krystyna Niedojad 1, Mariola Rybka 2, Leokadia Rezmerska 3, Robert Ślusarz 4 1 Szpital Wielospecjalistyczny im. dr. Ludwika Błażka
Wsparcie społeczne. Paulina Wróbel Instytut Psychologii UJ
Paulina Wróbel Instytut Psychologii UJ Szeroko definiowane wsparcie społeczne to pomoc dostępna dla jednostki w sytuacjach trudnych (Saranson, 1982, za: Sęk, Cieślak, 2004), jako zaspokojenie potrzeb w
Ankieta badająca opinię respondentów na temat inicjatywy utworzenia hospicjum stacjonarnego w powiecie lęborskim
Lębork, dnia 31 października 2016r. Analiza wyników ankiety badającej opinię respondentów na temat inicjatywy dotyczącej podjęcia działań zawiązanych z utworzeniem hospicjum stacjonarnego w powiecie lęborskim.
PLAN ZAJĘĆ W RAMACH SPECJALIZACJI Z PIELEGNIARSTWA GINEKOLOGICZNEGO
PLAN ZAJĘĆ W RAMACH SPECJALIZACJI Z PIELEGNIARSTWA GINEKOLOGICZNEGO w dniach 12.09.2014 13.09.2014 Data Godziny Osoba prowadząca Miejsce realizacji zajęć Forma zajęć Liczba godz. 12.09.14 (piątek ) 9.00-12.45
SYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Psychoterapia i komunikacja interpersonalna
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2017-2022 (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek)
SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU
SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim) Psychoonkologia./ Moduł 102.: Człowiek w zdrowiu i chorobie 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim Psychoonkology 3. Jednostka prowadząca
Badanie satysfakcji zawodowej pielęgniarek. Jerzy Krukowski
Badanie satysfakcji zawodowej pielęgniarek Jerzy Krukowski październik 2008 Wstęp Dużą część naszego życia pochłania praca zawodowa. Często nie uświadamiamy sobie tego faktu. Zdarza się, zwłaszcza w zawodach
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NOWYM SĄCZU SYLABUS PRZEDMIOTU. Obowiązuje od roku akademickiego: 2011/2012
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NOWYM SĄCZU SYLABUS Obowiązuje od roku akademickiego: 2011/2012 Instytut Zdrowia Kierunek studiów: Pielęgniarstwo Kod kierunku: 12. Specjalność: pielęgniarstwo 1. PRZEDMIOT
Jak rozmawiać z rodziną po stracie osoby bliskiej? szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego
Jak rozmawiać z rodziną po stracie osoby bliskiej? szkolenie dla lekarzy i personelu medycznego Cele szkolenia Celem szkolenia jest przedstawienie lekarzom i personelowi medycznemu technik właściwej komunikacji
PROCES GRUPOWY , Łódź Iwona Kania
PROCES GRUPOWY 19.0.2011, Łódź Iwona Kania Człowiek jest istotą nastawioną na bycie z innymi i jego życie w większości wiąże się z grupami. Pierwszą grupą, z jaką się styka, i w której się rozwija, jest
ZACHOROWANIA DZIECI NA CUKRZYCĘ W WIEKU SZKOLNYM (7-12 LAT)
Autor: EDYTA LENDZION Opiekun badań: dr Beata Trzpil-Zwierzyk ZACHOROWANIA DZIECI NA CUKRZYCĘ W WIEKU SZKOLNYM (7-12 LAT) Badanie przeprowadzone zostało w czerwcu 2014 roku w poradni diabetologicznej w
Zarządzanie emocjami
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Zarządzanie emocjami Beata Skowrońska Uniwersytet w Białymstoku 9 grudnia 2010 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY WWW.UNIWERSYTET-DZIECIECY.PL Co to jest inteligencja
STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM
STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM Wstęp Choroby nowotworowe są poważnym problemem współczesnych społeczeństw. Rozpoznawanie trudności w funkcjonowaniu psychosomatycznym pacjentów jest konieczne do świadczenia
OCENA rozprawy doktorskiej ANNY MARII RECZYŃSKIEJ nt. POSTAWY PIELĘGNIAREK WOBEC ŚMIERCI PACJENTA"
Zakład Zintegrowanej Opieki Medycznej ul. M. Curie-Skłodowskiej 7a, 15-096 Białystok Tel/fax: (085) 7485528, email: zzom@umwb.edu.pl, Kierownik: prof. dr hab. med. Elżbieta Krajewska-Kułak Wydział Nauk
GRUPY WSPARCIA I GRUPY SAMOPOMOCOWE. Monika Kaźmierczak Fundacja Pracownia Dialogu
GRUPY WSPARCIA I GRUPY SAMOPOMOCOWE Monika Kaźmierczak Fundacja Pracownia Dialogu WYBRANE FORMY WSPARCIA PSYCHOLOGICZNEGO Grupy wsparcia profesjonalne Grupy wsparcia samopomocowe Grupy terapeutyczne WYBRANE
OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora ATH Nr 514/2011/2012z dnia 14 grudnia 2011 r. Druk DNiSS nr PK_IIIF OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA NAZWA PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA: Integracja społeczna Kod przedmiotu:
RAPORT Z BADANIA OPINII I OCENY SATYSFAKCJI PACJENTÓW ZLO JAWORZNO
RAPORT Z BADANIA OPINII I OCENY SATYSFAKCJI PACJENTÓW ZLO JAWORZNO Jaworzno, 2018 Spis treści Wprowadzenie... 3 Ocena obsługi rejestracji... 7 Ocena jakości obsługi lekarskiej... 11 Ocena jakości opieki
Motywy podjęcia studiów na kierunku Edukacja Techniczno-Informatyczna w AGH
Marta CIESIELKA, Małgorzata NOWORYTA AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Polska Motywy podjęcia studiów na kierunku Edukacja Techniczno-Informatyczna w AGH Wstęp Wybór studiów
BUDOWANIE WIĘZI Z DZIECKIEM POPRZEZ WSPÓLNE AKTYWNOŚCI
BUDOWANIE WIĘZI Z DZIECKIEM POPRZEZ WSPÓLNE AKTYWNOŚCI Współczesna pedagogika opiekuńcza zwraca coraz większą uwagę na rolę rodziców i rodziny w życiu dziecka. Podkreśla ich znaczenie dla prawidłowego
WYNIKI BADANIA ILOŚCIOWEGO DOTYCZĄCEGO DEPRESJI DLA
WYNIKI BADANIA ILOŚCIOWEGO DOTYCZĄCEGO DEPRESJI DLA SPIS TREŚCI 1. Informacje o badaniu 2. Charakterystyka respondentów 3. Doświadczenia z depresją 4. Stopień poinformowania o depresji 5. Wiedza i wyobrażenia
Warsztaty Akademia Praw Pacjenta ewaluacja
18 listopada 211 r., Warszawa Warsztaty Akademia Praw Pacjenta ewaluacja Cel: Ewaluacja warsztatów przeprowadzonych w ramach szkolenia Akademia Praw Pacjenta oraz ocena znajomości praw pacjenta wśród personelu
Wsparcie psychospołeczne podopiecznych Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci i Dorosłych
Forum Przedstawicieli Opieki Paliatywno-Hospicyjnej w Regionie Łódzkim Łódź, 14 maja 2016 r. Wsparcie psychospołeczne podopiecznych Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci i Dorosłych Jarosław J. Maćkiewicz Fundraiser
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2016/2017 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2016/2017 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla STUDENTÓW II ROKU STUDIÓW 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Psychologia lekarska 2. NAZWA JEDNOSTKI
Bariery w realizacji zadań interdyscyplinarnego zespołu opieki paliatywnej. Mgr Katarzyna Mucha
Bariery w realizacji zadań interdyscyplinarnego zespołu opieki paliatywnej. Mgr Katarzyna Mucha Zespół interdyscyplinarny Grupa profesjonalistów, reprezentantów różnych dziedzin, którzy mogą i chcą podejmować
Raport z badań: Kłamstwo czy prawda? Rozmowy na czacie.
Raport z badań: Kłamstwo czy prawda? Rozmowy na czacie. Ewa Kucharczyk Akademia Górniczo - Hutnicza II rok, WH W ankiecie zatytułowanej: Kłamstwo czy prawda? Rozmowy na czacie wzięło udział dokładnie 100
KONSEKWENCJE NIEOBECNOŚCI RODZICÓW DLA PSYCHOSPOŁECZNEGO ROZWOJU DZIECKA
KONSEKWENCJE NIEOBECNOŚCI RODZICÓW DLA PSYCHOSPOŁECZNEGO ROZWOJU DZIECKA Małgorzata Sitarczyk Zakład Psychologii Wychowawczej i Psychologii Rodziny Instytut Psychologii UMCS ZNACZENIE RELACJI RODZICE -
ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA
Depresja Inż. Agnieszka Świątkowska Założenia kampanii Światowy Dzień Zdrowia obchodzony co roku 7 kwietnia, w rocznicę powstania Światowej Organizacji Zdrowia daje nam unikalną możliwość mobilizacji działań
Łatwiej pomóc innym niż sobie
Łatwiej pomóc innym niż sobie Spośród wszystkich chorób nowotwory wywierają najsilniejszy wpływ na psychikę człowieka. Fazy przeżywania, adaptacji do choroby, ich kolejność i intensywność zależy od wielu
I nforma cje ogólne. jednolite X I stopnia II stopnia
Załącznik Nr do Uchwały Nr S YL AB US MDUŁ U ( PRZEDMITU) I nforma cje ogólne Nazwa modułu Rodzaj modułu/przedmiotu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Psychologia lekarska
Pozycja zawodowa i społeczna pielęgniarek, położnych w opinii przedstawicieli tych zawodów
Pozycja zawodowa i społeczna pielęgniarek, położnych w opinii przedstawicieli tych zawodów Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych na przełomie czerwca i lipca 2009r. przeprowadziło
Raport z badania dotyczącego potrzeb szkoleniowych pracowników Urzędów Pracy. 1. Wstęp. 2. Dane ilościowe
Raport z badania dotyczącego potrzeb szkoleniowych pracowników Urzędów Pracy 1. Wstęp Niniejszy raport został opracowany celem przedstawienia potrzeb szkoleniowych pracowników Urzędów Pracy w całej Polsce
(1) Nazwa przedmiotu Seminarium magisterskie (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
(1) Nazwa przedmiotu magisterskie (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Medyczny Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod przedmiotu - (4) Studia Kierunek
Wiedzy jak na lekarstwo! Czyli Polacy o chorobach autoimmunologicznych.
Warszawa, dn. 26.08.2013 Informacja prasowa Wiedzy jak na lekarstwo! Czyli Polacy o chorobach autoimmunologicznych. Aż 75% Polaków nie wie, czym są choroby autoimmunologiczne. Tylko niewielki odsetek badanych
Zadania psychologa w szkole
Zadania psychologa w szkole Pracę psychologa w szkole określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej. Według aktualnych przepisów do obowiązków psychologa zatrudnionego w szkole należy: 1) prowadzenie
KONFLIKTY NA ODDZIALE INTENSYWNEJ TERAPII
KONFLIKTY NA ODDZIALE INTENSYWNEJ TERAPII Maria Wujtewicz Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii GUMed II Konferencja Naukowa Czasopisma Anestezjologia Intensywna Terapia Sopot 2014 KONFLIKT INTERESÓW
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. prof. Edwarda F. Szczepanika w Suwałkach Instytut Ochrony Zdrowia Nazwa programu kształcenia (kierunku)
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. prof. Edwarda F. Szczepanika w Suwałkach Instytut Ochrony Zdrowia Nazwa programu kształcenia (kierunku) Pielęgniarstwo Poziom i forma studiów studia I stopnia stacjonarne
Stres - Co to jest, i z sk d wiem, e go czuj?
Stres - Co to jest, i z sk d wiem, e go czuj? Myślę że to stres Wszyscy słyszeliśmy o stresie. Ma wpływ na nas wszystkich w pewnym etapie naszego życia i może się różnie objawiać. Co to jest stres? Jeżeli
Psychologia a wyzwania współczesnej medycyny - przedmiot fakultatywny
Psychologia a wyzwania współczesnej medycyny - przedmiot fakultatywny - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Psychologia a wyzwania współczesnej medycyny - przedmiot fakultatywny Kod przedmiotu
mgr Jarosława Belowska
mgr Jarosława Belowska BADANIA NAUKOWE W PRAKTYCE PIELĘGNIARSKIEJ - OCENA WPŁYWU KSZTAŁCENIA NA ODLEGŁOŚĆ NA WIEDZĘ I POSTAWY PIELĘGNIAREK WOBEC PRAKTYKI ZAWODOWEJ OPARTEJ NA DOWODACH NAUKOWYCH Streszczenie
S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne. Empatia w medycynie
Kod modułu Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) Nazwa modułu I nforma cje ogólne Empatia w medycynie obieralny - fakultet Lekarsko-Stomatologiczny
Czym jest etyka zawodowa?
Pod pojęciem etyki definiuje się ogół norm i zasad postępowania, które obowiązują w danym środowisku. Jeśli mówimy o etyce zawodowej, rozumiemy ją jako ogół norm pożądanych podczas wykonywania zawodu wzorzec
Co to jest konflikt, kiedy mówimy o konflikcie, co jest jego przyczyną?
MEDIACJE Co to jest konflikt, kiedy mówimy o konflikcie, co jest jego przyczyną? Konflikt to rozbieżność interesów lub przekonań stron. Ich dążenia nie mogą być zrealizowane równocześnie. Konflikt pojawia
Psychologia kryzysu Wykład III Kryzys jako sytuacja stresowa. Michał Ziarko Poznań 2018/2019
Psychologia kryzysu Wykład III Kryzys jako sytuacja stresowa Michał Ziarko Poznań 2018/2019 Zmaganie się z krytycznymi wydarzeniami życiowymi w ujęciu interackycjnym Stres jako interakcja ujęcie fenomenologiczno
Dr A. Wołpiuk- Ochocińska. Dr A. Wołpiuk- Ochocińska
(1) Nazwa przedmiotu Psychologia stosowana (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Medyczny Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod przedmiotu - () Studia Kierunek
Mutyzm wybiórczy w codzienności
Mutyzm wybiórczy w codzienności Magdalena Mordzak Mutyzm wybiórczy w codzienności 2019 Copyright Magdalena Mordzak 2019 (mutyzm2019@gmail.com) REDAKCJA I KOREKTA Magdalena Rzadkowolska RYSUNEK NA OKŁADCE
ROZMOWY Z ODCHODZĄCYMI PRACOWNIKAMI. Białobrzegi, lutego 2013 r.
ROZMOWY Z ODCHODZĄCYMI PRACOWNIKAMI 1 EXIT INTERVIEW I ROZMOWA DEREKRUTACYJNA Białobrzegi, 25-26 lutego 2013 r. PRZYCZYNY ODEJŚCIA PRACOWNIKA (członka korpusu służby cywilnej) 2 tzw. naturalne tzw. przymusowe
OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora ATH Nr 514/2011/2012z dnia 14 grudnia 2011 r. Druk DNiSS nr PK_IIIF OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA NAZWA PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA: Teorie pielęgniarstwa Kod przedmiotu:
Raport z badania procesu kształcenia na Wydziale Turystyki i Zdrowia w roku akademickim 2014/2015
Filia AWF Warszawa w Białej Podlaskiej Zespół ds. oceny procesu kształcenia Raport z badania procesu kształcenia na Wydziale Turystyki i Zdrowia w roku akademickim 2014/2015 W wyniku przeprowadzonych analiz
Wypracowane rezultaty. Krajowa Konferencja OKRĄGŁY STÓŁ Łańcuch Zaufania
Wypracowane rezultaty Krajowa Konferencja OKRĄGŁY STÓŁ Łańcuch Zaufania Co użytkownicy wiedzą o TeleZdrowiu? Część I Pomimo iż, TeleZdrowie obecne jest na rynku już 20 lat, wciąż powszechny jest brak zrozumienia
Dzieci też przeżywają żałobę. Jak wspierać rodzinę po stracie? Milena Pacuda Anna Sokołowska
Dzieci też przeżywają żałobę. Jak wspierać rodzinę po stracie? Milena Pacuda Anna Sokołowska Podstawy teoretyczne Jak kształtuje się pojęcie śmierci u dzieci? Dzieci w wieku do 4 lat: do 2 roku życia poczucie
Oczekiwania studentów przygotowywanych do wykonywania zawodu nauczyciela edukacji zawodowej w obszarze kształcenia psychologicznego
Krzysztof NIEWIADOMSKI, Ireneusz ZAWŁOCKI, Ewa NIEROBA Politechnika Częstochowska, Polska Oczekiwania studentów przygotowywanych do wykonywania zawodu nauczyciela edukacji zawodowej w obszarze kształcenia
Psychologia - opis przedmiotu
Psychologia - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Psychologia Kod przedmiotu 14.4-WP-PielP-CHOL-Sk-S14_pNadGenUY423 Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu Kierunek Pielęgniarstwo Profil
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA: Socjologia medycyny SM/D Wydział Medyczny, Uniwersytet Rzeszowski
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA: 2016-2022 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Nazwa jednostki
Psychologiczne problemy kwalifikacji pacjenta do przeszczepienia nerki.
Zakład Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wydział Nauk o Zdrowiu, WUM Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej, SKDJ Psychologiczne problemy kwalifikacji pacjenta do przeszczepienia nerki.
KLIMAT BEZPIECZEŃSTWA A WYPADKOWOŚĆ NA PRZYKŁADZIE PRACOWNIKÓW STRAŻY GRANICZNEJ
KLIMAT BEZPIECZEŃSTWA A WYPADKOWOŚĆ NA PRZYKŁADZIE PRACOWNIKÓW STRAŻY GRANICZNEJ Izabela GABRYELEWICZ, Patryk KRUPA, Edward KOWAL Streszczenie: W artykule omówiono wpływ klimatu bezpieczeństwa pracy na
S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne. Badania naukowe w pielęgniarstwie
S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne Kod modułu SBN Nazwa modułu Badania naukowe w pielęgniarstwie Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok
Wiesław Fidecki Starzenie się społeczeństwa wyzwaniem dla opieki pielęgniarskiej. Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 28,
Wiesław Fidecki Starzenie się społeczeństwa wyzwaniem dla opieki pielęgniarskiej Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 28, 167-170 2007 Starzenie Się Społeczeństwa Wyzwaniem Dla Opieki Pielęgniarskiej
Religijność w psychoterapii. Tomasz Wyrzykowski
Religijność w psychoterapii Tomasz Wyrzykowski II Ogólnopolska Konferencja: Psychiatria i duchowość Kraków 2018 Tezy artykułu Treści o charakterze religijnym należy traktować jak każdy inny element psychoanalizy.
Akademia Menedżera II
Akademia Menedżera II Terminy: 6-8 listopada 2019 r Cena : 2850 zł netto Kontakt: Sylwia Kacprzak tel. +48 508 018 327 sylwia.kacprzak@pl.ey.com Twój partner w rozwoju kompetencji W pełnieniu swojej roli
SYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Psychologia kliniczna i psychoterapia
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016-2018 (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Psychologia kliniczna i psychoterapia Kod przedmiotu/ modułu* Wydział
Sylabus na rok 2014/2015
Sylabus na rok 204/205 () Nazwa przedmiotu Psychologia (2) Nazwa jednostki prowadzącej Wydział Medyczny przedmiot (3) Kod przedmiotu (4) Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów Położnictwo
S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne. II rok. Formy prowadzenia zajęć Wykłady 10, Seminaria 20, Ćwiczenia 20,
S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne Kod modułu Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok studiów Nazwa modułu Psychologia zarządzania z elementami
PROGRAM SZKOLENIA: PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU DZIECI I MŁODZIEZY PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA, KSZTAŁTOWANIE SIĘ OSOBOWOŚCI
PROGRAM SZKOLENIA: PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU DZIECI I MŁODZIEZY Tematy szkolenia PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA, KSZTAŁTOWANIE SIĘ OSOBOWOŚCI Wykład 2 godz. - Podejście do rozwoju psychicznego w kontekście
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Leczenie bólu nowotworowego i opieka paliatywna nad dziećmi 2.
Warunki pracy lekarzy. 85% lekarzy dentystów
Warunki pracy lekarzy i lekarzy dentystów Badanie opinii środowiska Romuald Krajewski Teresa Perendyk Kinga Wojtaszczyk W numerze 9/2013 GL przedstawiliśmy opinie naszego środowiska o konflikcie interesów
DIAGNOZA I CO DALEJ? Hanna Wiśniewska-Śliwińska
DIAGNOZA I CO DALEJ? Hanna Wiśniewska-Śliwińska KRYZYS stan dezorganizacji, w którym ludzie doświadczają frustracji ważnych celów życiowych lub naruszenia cyklów życiowych, a także zawodności metod
STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM
STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM Środowisko zawodowe, w jakim przebywa pracownik, jest bardzo ważnym elementem, który może wpływać na zdrowie fizyczne i psychiczne oraz funkcjonowanie społeczne. Pielęgniarki
Badania naukowe w pielęgniarstwie
SYLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Informacje ogólne Kod modułu SBN Nazwa modułu Badania naukowe w pielęgniarstwie Rodzaj modułu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok studiów
WYNIKI AUTOEWALUACJI w Szkole Promującej Zdrowie przeprowadzonej w roku szkolnym 2014/2015
WYNIKI AUTOEWALUACJI w Szkole Promującej Zdrowie przeprowadzonej w roku szkolnym 2014/2015 Szkoła Podstawowa im. Ks. Mariana Wiewiórowskiego w Gomulinie AUTOEWALUACJA przeprowadzona została wśród uczniów,
Raport z testu osobowościowego SOFTSkill
Raport z testu osobowościowego SOFTSkill Sporządzony dla: HR 24 SP. Z O.O. / ŚCIŚLE POUFNE / Osoba badana: Jan Kowalski Data wykonania testu: 2012-07-20 Data sporządzenia raportu: 2012-07-25 i Informacje
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA: Wydział Medyczny, Uniwersytet Rzeszowski
Załącznik nr 4 do Uchwały Senatu nr 430/01/2015 SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA: 2018-2024 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa
Współpraca doradcy zawodowego z rodzicami. Elwira Zadęcka Krakowska Szkoła Doradztwa Zawodowego
Współpraca doradcy zawodowego z rodzicami Elwira Zadęcka Krakowska Szkoła Doradztwa Zawodowego Wybór zawodu wyznacza kierunek kształcenia wyznacza kierunek i stopień rozwoju osobowości umożliwia przynależność
Streszczenie rozprawy doktorskiej pt. Uwarunkowania stosowania koncepcji otwartych innowacji w instytucjach naukowych i badawczo-rozwojowych
mgr Aneta Olejniczak Promotor: prof. dr hab. Agnieszka Izabela Baruk Streszczenie rozprawy doktorskiej pt. Uwarunkowania stosowania koncepcji otwartych innowacji w instytucjach naukowych i badawczo-rozwojowych
Dr Sztembis. Dr Sztembis. Rok akademicki 2015/2016. (1) Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
(1) Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Rok akademicki 2015/2016 Wydział Medyczny Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod
Terapeutyczna rola wsparcia społecznego w okresie wczesnej, średniej i późnej dorosłości
Terapeutyczna rola wsparcia społecznego w okresie wczesnej, średniej i późnej dorosłości Ks. dr Paweł Brudek Katedra Psychologii Klinicznej Instytut Psychologii Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła
Grupy psychoedukacyjno-wsparciowe oraz indywidualne wsparcie psychologiczno-terapeutyczne dla rozwodzących się rodziców
Grupy psychoedukacyjno-wsparciowe oraz indywidualne wsparcie psychologiczno-terapeutyczne dla rozwodzących się rodziców Karolina Budzik psycholog, psychoterapeuta, seksuolog kliniczny ul. Oleandrów 6,
Poziom empatii wśród ratowników medycznych i czynniki go zaburzające
Poziom empatii wśród ratowników medycznych i czynniki go zaburzające The level of empathy among paramedic and the factors that disturb it dr n. med. Kinga Kulczycka, Katarzyna Mędzelewska Katedra i Zakład
Dr n. med. Anna Lewandowska. Dr n. med. Anna Lewandowska
(1) Nazwa przedmiotu Filozofia i teorie opieki położniczej (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod przedmiotu - (4) Studia Kierunek
Rola liderów w dopasowaniu pracowników do organizacji, pracy i zespołu. dr Agnieszka Wojtczuk-Turek Instytut Kapitału Ludzkiego, SGH
Rola liderów w dopasowaniu pracowników do organizacji, pracy i zespołu dr Agnieszka Wojtczuk-Turek Instytut Kapitału Ludzkiego, SGH LIDER A DOPASOWANIE Prawdziwy lider to nie jest ktoś wyjątkowy, lecz
Skąd się biorą emocje? Dlaczego w konkretnej sytuacji czujemy się tak, a nie inaczej?
CBT Depresji Skąd się biorą emocje? Dlaczego w konkretnej sytuacji czujemy się tak, a nie inaczej? Terapia poznawczo-behawioralna Epiktet z Hierapolis : Nie niepokoją nas rzeczy, ale nasze mniemania o
YNDROM OTOWOŚCI NOREKTYCZNEJ. zastosowanie konstruktu teoretycznego dla projektowania działań profilaktycznych. Beata Ziółkowska, IP, UAM, Poznań
YNDROM OTOWOŚCI NOREKTYCZNEJ zastosowanie konstruktu teoretycznego dla projektowania działań profilaktycznych Beata Ziółkowska, IP, UAM, Poznań Zaburzenie/choroba jako forma adaptacji do sytuacji trudnej
PRZEWODNIK I PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I dla STUDENTÓW V ROKU STUDIÓW
PRZEWODNIK I PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I dla STUDENTÓW V ROKU STUDIÓW 1. NAZWA PRZEDMIOTU: PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY OPIEKI NAD DZIECKIEM Z CHOROBĄ NOWOTWOROWĄ I JEGO
Strategie radzenia sobie ze stresem u osób z głuchotą prelingwalną, korzystających z implantu ślimakowego od okresu dorosłości
Strategie radzenia sobie ze stresem u osób z głuchotą prelingwalną, korzystających z implantu ślimakowego od okresu dorosłości Joanna Kobosko, Edyta Piłka, Agnieszka Pankowska, Henryk Skarżyński STRESZCZENIE