Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków"

Transkrypt

1 Sygnał Jony a elektrony Próbka Soczewka Laser Rozpraszanie jonów lektrony niewielka asa Jony Przyspieszanie jonów Teorie analityczne! Teoria rozpraszania Detektor Czas Oddziaływania nieelastyczne Oddziaływania elastyczne Rozpraszanie niskoenergetycznych jonów Wsteczne rozpraszanie Rutherforda. Przekrój czynny na straty energetyczne S Straty energetyczne Straty energetyczne He Ni Nieelastyczny lastyczne (jądrowe) Zderzenia z jądrai Nieelastyczne Oddziaływanie z elektronai d S d N d/d strata energii na jednostkę drogi N atoowa gęstość ateriału d tot d elastyczny d + nieelastyczny Haowanie lastyczny nergia pocisku ( kev ) lastyczny (jądrowy) przekrój czynny jest istotny dla niewielkich energii kinetycznych. Nieelastyczny (elektronowy) przekrój czynny a aksiu około MeV (zakres działania techniki RBS). W okolicy MeV nieelastyczna zdolność haowania słabo zależy od energii pocisku. Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

2 Zderzenia dwóch cząstek Założenie: Cząstka (pocisk) nalatuje z energią kinetyczną na nieruchoą cząstkę (tarcza) Układy współrzędnych Położenie środka asy w układzie laboratoryjny R CM r + r R CM + nergie końcowe Z zasad zachowania energii i pędu otrzyujey, że energia końcowa pocisku w układzie laboratoryjny wynosi: cos θ ± ( A sin θ ) / ) + A Znak + stosujey, gdy A > Znak + i stosujey, gdy A < ) θ < arcsin(a A energia początkowa pocisku, θ kąt rozproszenia pocisku, asa pocisku, asa uderzonej cząstki. nergia końcowa pocisku nie zależy od kształtu potencjału oddziaływania V(r) nergia końcowa uderzonego atou, gdzie 4A cos ( + A) θ Jak poprzedni opis a się do zderzeń z atoai ciała stałego? B Opis będzie taki sa jeżeli założyy, że zderzenia są dwuciałowe (binarne) Ato w ciele stały jest związany z sąsiadai. Na wyrwanie go z węzła sieci potrzeba energii B ~ kilku ev Ato tarczy nie zawsze się poruszy!! Minialna energia pocisku in w zderzeniu czołowy, przy której wyrwiey ato ciała stałego z położenia węzłowego: M in (au) (ev) in ( + ) 3 (He) 38 ev B B 4 ev 4 39 (Ar) 5. 8 (Ag) 8 (Ag) 4. Wystąpią straty na wzbudzanie fononów Trajektorie cząstek Kształt trajektorii i kąt rozproszenia θ zależy od potencjału Rozwiązanie probleu zderzenia binarnego znajdujey w układzie środka asy, gdzie kąt rozproszenia θ c wynosi:, gdzie f (r) R θ π R c dr r f (r) / b V(r) r r r a + a r jest odległością poiędzy cząstkai, b jest paraetre zderzenia, R odległością najniejszego zbliżenia, a V(r) jest potencjałe oddziaływań iędzyatoowych. Kąt rozproszenia w układzie laboratoryjny sin θc ϕ arctan cosθc + R Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

3 Potencjały oddziaływania Zderzenia zachodzą przy wysokich energiach, przy których jądra zbliżają się do siebie na odległości niejsze od roziarów powłok elektronowych kranowany potencjał Couloba Zderzenia zachodzą przy niższych energiach, przy których oddziaływania jąder są częściowo ekranowane powłokai elektronowyi Potencjał Couloba ZZ (r) 4πε r V Dobry dla opisu RBS (r) 4πε ZZ r Φ V Dobry dla opisu ISS Gdzie Φ jest funkcją ekranowania, a a jest paraetre ekranowania r a gdzie Z i Z są liczbai atoowyi pocisku i atou tarczy Przekrój czynny na rozpraszanie na potencjale Couloba ( w układzie środka asy) ( dσ / dω) Couloba Z Z e 4r sin θc / Firsov zaproponował, aby a F ( Z ) / + Z / / a gdzie a jest proienie orbity Bohra równy.59 Å ksperyentalnie stwierdzono, że przyjęcie.8 a F daje najlepsze wyniki Φ Funkcja ekranowania W literaturze zaproponowano kilka różnych wyrażeń na funkcję ekranowania. W przypadku rozpraszania ISS przyjęto postać zaproponowaną przez Moliere a.3. 6 ().35 e +.55 e +. e gdzie r/a. Przy obliczeniach przekroju czynnego zazwyczaj zaniedbuje się różnicę poiędzy jone a atoe neutralny. Co się dzieje z atoai tarczy? Rozpylanie 4A cos ( + A) Mały przekaz energii - Pojedyncze zderzenia w zderzeniach biorą udział pojedyncze cząstki θ Duży przekaz energii - Liniowa kaskada zderzeń w zderzeniach bierze udział wiele cząstek zderzenia następują poiędzy ruchoą i nieruchoa cząstką przekaz energii w zderzeniu jest proporcjonalny do energii początkowej Bardzo duży przekaz energii - Zjawiska nieliniowe Przekrój czynny na rozpraszanie na potencjale Moliere a (ISS) jest o kilka rzędów wielkości większy niż na potencjale Coulob a (RBS). w zderzeniach bierze udział bardzo wiele cząstek zderzenia następują poiędzy ruchoyi cząstkai przekaz energii w zderzeniu jest nie proporcjonalny do energii początkowej (nie jest liniowy) Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 3

4 Co się dzieje z pociskie? Rozpraszanie Wido energii rozproszonego pocisku nergia kinetyczna pocisku o asie po zderzeniu z cząstką o asie cosθ ± / ( A sin θ ) ) + A, gdzie A θ kąt rozproszenia pocisku w układzie laboratoryjny zależy od asy cząstki, w którą uderzył pocisk θ 8 o Detektor, Liczba rozproszonych jonów Analiza składu cheicznego Poiar zian energii pocisku nergia rozproszonego pocisku + Masowa zdolność rozdzielcza Jak wytwarzać jony? A + sin θ cosθ A sin θ + cosθ / ( A sin θ) ( A sin θ ) / Źródło jonów składa się z: obszaru wytwarzania jonów, układu ekstrakcji (wyciągania) jonów, układu analizy asowej, układu ogniskującego i odchylającego wiązkę. energetyczna zdolność rozdzielcza detektora, energia pocisku po rozproszeniu. Układ blokowy źródła jonów Masowa zdolność rozdzielcza jest największa dla dużych kątów rozproszenia i podobnych as pocisku i badanego atou Wytwarzanie jonów Wyciąganie jonów Analiza asowa Ogniskowanie Odchylanie Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 4

5 Wytwarzanie jonów Jony ożna wytwarzać poprzez jonizację neutralnych atoów: Źródło z jonizacją elektronową Źródło IQ firy Leybold-Heraus " elektronai, " w plazie, " poprzez jonizację powierzchniową, " poprzez jonizację polową. kstrakcja Ogniskowanie Jonizator Odchylanie Jony wytwarzane są w zderzeniach elektronów o energii kilkudziesięciu ev eitowanych przez gorącą katodę z neutralnyi atoai gazów szlachetnych. Wlot gazu Źródło typu duoplazotron Katoda Cewka elektroagnesu Pośrednia elektroda Anoda kstraktor Pole agnetyczne zakrzywia tory elektronów zwiększając ich drogę. Źródła typu duoplazotron. Jony wytwarzane są w wyładowaniu plazowy. Wyładowanie jest inicjowane przez zderzenia z elektronai. Po powstaniu plazy katoda wytwarzająca elektrony jest wyłączana. Źródło oże wytwarzać jony reaktywnych gazów (np. + ). Źródła ogą wytwarzać wiązki jonów o duży natężeniu. Filtr asowy Wiena Siła agnetyczna F q B v Siła elektrostatyczna F q Przy ustalonych i B, przez filtr Wiena bez odchylenia przejdzie cząstka o ładunku q, energii kinetycznej i asie, dla której: q B v q B v Podstawiając za prędkość Wiązka Widok z góry + v otrzyujey - + B Dyspersja filtru D (odległość poiędzy asai i + ) D la 4 q Szczelina Widok od wlotu wiązki + N S B B, gdzie l odległość od środka filtru do tarczy, a długość filtru. - Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 5

6 q B v v R Magnetyczny filtr asowy Wiązka jonów Równowaga siły Lorentza i siły odśrodkowej, gdzie Ostatecznie Widok z góry B R v ( q B R) lektroagnes Szczelina q B R Zieniay indukcję pola agnetycznego B zieniay Rozpraszanie niskoenergetycznych jonów Ion Scattering Spectroscopy - ISS Rozpraszay lekkie jony o energiach < kev Pociski: H +, He +. Rejestrujey wido energetyczne rozproszonych jonów Dlaczego jest to powierzchniowo czułe? Ponieważ tylko cząstki rozproszone na ostatniej warstwie atoowej ają duża szansę pozostać w postaci jonów. Głębokość ( n ) Cząstki wnikające głębiej do ciała stałego ulegają neutralizacji Odległość poprzeczna ( n ) Zachowanie się poziou atoowego w pobliżu powierzchni etalu Rodzaje procesów neutralizacyjnych Paso przewodnictwa Oddziaływanie z obraze Neutralizacja Auger a Dla jonów gazów szlachetnych, które ają wysoki potencjał jonizacji doinuje neutralizacja Auger a (AN). Pozio walencyjny Neutralizacja kwazirezonansowa qrn Paso walencyjne Występuje dla jonów, których pozio walencyjny leży na wysokości wewnętrznej powłoki elektronowej atoów tworzących tarczę. Pozioy energetyczne cząstek przesuwają się i poszerzają. Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 6

7 Neutralizacja rezonansowa (RN) Doinuje dla rozpraszania jonów alkalicznych Jony alkaliczne ają potencjał jonizacji bliski pracy wyjścia elektronów z wielu ateriałów (kilka ev). Współczynnik neutralizacji jest znacznie niejszy niż dla jonów gazów szlachetnych Dla atoów o niezbyt dużej energii jonizacji współczynnik neutralizacji oże być bliski i nie zależy od ich prędkości Używać jony alkaliczne Prawdopodobieństwo neutralizacji Model Hagstrua Przejście oże zajść, gdy powłoki elektronowe atou i stany elektronowe etalu pokrywają się. Prawdopodobieństwo przejście przez barierę rośnie ze zniejszanie się jej szerokości. Założenia odelu Hagstrua prawdopodobieństwo przejścia elektronu z etalu na powłokę jonu (neutralizacja) zależy wykładniczo od odległości do powierzchni z, prędkość jonu v jest stała. P e i v v I wolniejszy jon ty większe jest prawdopodobieństwo neutralizacji gdzie v noralna składowa prędkości jonu, a v jest stałą zależną od układu jon-tarcza ~ 7 c/s Poiar ilościowy Aparatura do poiarów ISS Układ usi być uieszczony w wysokiej próżni (~ - Tr) Prąd jonów I i+ rozproszonych na składniku i o atoowej gęstości powierzchniowej N i I dσ dω + i i I + T Ni Ω P, i gdzie I + - pierwotny prąd jonów, T transisja aparatury i czułość detektora, a P i prawdopodobieństwo przeżycia w postaci jonowej, Ω -kąt akceptacji detektora. P i zazwyczaj nie jest dobrze znane!!!! Składniki: - źródło jonów -precyzyjny anipulator - elektrostatyczny analizator energii. Musiy ieć dobrze określony kąt rozproszenia, skład asowy i energię początkową wiązki Źródło jonów Tarcza Filtr asowy Detektor Analizator energii Przy rozpraszaniu na powierzchni etali P i % dla kev He + 5% dla kev Ne + Wiązka jonowa usi być bardzo dobrze skoliowana Zasilacz PC Wzacniacze Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 7

8 Przykładowy poiar ISS Stożek cienia Cienka warstwa złota na onokrysztale srebra Odległość ( Å ) Stożkie cienia nazyway obwiednie po trajektoriach rozproszonego pocisku Rozproszenie na atoie znajdujący się wewnątrz stożka cienia jest nieożliwe Na granicy stożka cienia gęstość trajektorii jest bardzo duża nergia ( kev ) Analiza geoetryczna Natężenie Paraetr zderzenia ( Å ) Współczynnik rozpraszania (jednostki uowne ) Rozkład trajektorii jonów rozpraszanych na atoie kev He na Ni Paraetr zderzenia ( Å ) Rekonstrukcja Ni() podczas adsorpcji tlenu Zieniay kąt padania wiązki i rejestrujey rozproszone jony Rozpraszanie wsteczne Czysty Ni () Kierunek <> Model piły Stożek cienia rozpraszanie Model brakującego szeregu l d cos(ab) r d sin (ab) Kąt padania M. Beckschulte at al., Vacuu 4 (99) 67 Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków Kąt padania 8

9 Rozpraszanie wsteczne Rutherforda Rutherford Backscattering - RBS Bardzo wysoka energia kinetyczna lekkiego pocisku ~MeV Duży paraetr zderzenia Pocisk przekazuje energię do elektronów walencyjnych (~ ev). Kierunek lotu pocisku nie ulega zianie Wysoki przekrój czynny ~ -6 c. Pośredni paraetr zderzenia Pocisk jonizuje wewnętrzne powłoki elektronowe Proces Auger a, eisja proieniowania X Mały paraetr zderzenia < - c Pocisk przekazuje energię w zderzeniach z jądre atou tarczy Kierunek lotu pocisku ulega silnej zianie Niewielki przekrój czynny ~ - c. Profilowanie głębokościowe Zakładay, że elektronowa zdolność haowania (d/d) e jest stała oraz, że jon pada prostopadle do powierzchni. Wtedy końcowa energia jonu rozproszonego na głębokości z wynosi z d z d cosθ ( ) ( ) (z) K z energia początkowa, θ -kąt rozproszenia. Φ K / Wida energetyczne dla RBS Głębokościowa zdolność rozdzielcza z z d K d ( ) + ( ) cosθ Liczba rozproszonych cząstek nergia/ Gdzie energetyczna zdolność rozdzielcza spektroetru. Głębokościowa zdolność rozdzielcza zależy od zdolności haowania i jest największa dla energii - MeV (dla He), gdzie występuje aksiu zdolności haowania. Zdolność haowania rośnie z Z Zdolność rozdzielcza rośnie z Z W RBS piki pojawiają się tylko dla rozpraszania na atoach ułożonych w cienkie warstwy. W pozostały przypadku ay szerokie rozkłady (jony rozproszone wewnątrz tracą energię w drodze do powierzchni) Praktycznie osiągana zdolność rozdzielcza dla θ 8 o ~ Å Dla θ95 o (ślizgowy kąt wylotu) z ~4 Å (dla takiego kąta rozproszenia znacznie zwiększay drogę jaką przebywa jon w ateriale) Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków 9

10 Materiał wieloskładnikowy Wypadkowy przykrój czynny na haownie S(ABn) jonu w ateriale składający się ze składników A i B o względnej koncentracji i n (+n) S(ABn) S(A) + ns(b) Wypadkowa zdolność haowania d/d(abn) Reguła Bragga Aparatura Układ poiarowy do RBS powinien posiadać: - źródło jonów o dużej energii, - precyzyjny anipulator, na który zaontowana jest próbka posiadający odpowiednią liczbę stopni swobody, -układ poiarowy do poiaru rozkładów energii rozproszonych cząstek. d/d(abn) N(ABn)S(ABn), gdzie N(ABn) atoowa gęstość ateriału Dokładność % Źródło jonów: akcelerator van der Graffa Detektor stałociałowy Au Wpływ wiązki Si elektron dziura nergetyczne jony powodują erozję powierzchni Au Na wytworzenie pary elektron-dziura potrzeba 3.6 ev energii Cząstka o energii (w ev) generuje n par par /3.6 Praktyczna czułość etody ~ atoów na c Jeżeli pojeność układu wynosi C to generowany ipuls napięciowy V n par e e V C 3.6 C, Poiar rozkładu wysokości ipulsów Rozkład energii kinetycznej cząstek nergetyczna zdolność rozdzielcza detektora ~5 kev Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

11 Analiza ilościowa Wido RBS dla rozpraszania MeV He + na Al O 3 pokrytej onowarstwą Rh Wpływ struktury krystalicznej Kanałowanie Wejście w kanał spadek współczynnika rozpraszania Sygnał rozproszonych jonów nergia rozproszonych jonów ( kev ) dσ/dω różniczkowy przekrój czynny na rozpraszanie Rutherforda, Ω kąt bryłowy akceptacji detektora, Ν atoowa gęstość ateriału, Można to wyznaczyć Q liczba padających jonów. Sygnał rozproszonych jonów Y dσ Y N Ω Q dω Ch. Linseyer, H. Knozinger, and. Taglauer, Surf. Sci. 75 (99) Różne ożliwości wejścia w kanał Zasięg jonów, które weszły w kanał oże być znaczny Jeżeli kąt wlotu cząstki do kanału przekracza wartość kąta krytycznego θ c cząstka zderza się ze ścianką kanału i kanałowanie nie zachodzi. Kąty krytyczne θ c wlotu do kanału zależą od jego roziarów (struktury geoetrycznej, uporządkowania) Zalety i wady techniki RBS Zalety Wesołych Świąt Możliwość przeprowadzenia dokładnej analizy ilościowej próbki Możliwość przeprowadzania analizy głębokościowej Możliwość identyfikacji geoetrycznego rozkładu atoów na powierzchni Stosunkowo duża czułość ~. onowarstwy Wady Bardzo droga i skoplikowana aparatura Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków

Oddziaływanie jonów z powierzchnią

Oddziaływanie jonów z powierzchnią Sygnał Oddziaływanie jonów z powierzchnią Próbka Soczewka Laser Rozpraszanie jonów Przyspieszanie jonów Teorie analityczne Teoria rozpraszania Detektor Czas Rozpraszanie niskoenergetycznych jonów Wsteczne

Bardziej szczegółowo

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2 Reakcje jądrowe X 1 + X 2 Y 1 + Y 2 +...+ b 1 + b 2 kanał wejściowy kanał wyjściowy Reakcje wywołane przez nukleony - mechanizm reakcji Wielkości mierzone Reakcje wywołane przez ciężkie jony a) niskie

Bardziej szczegółowo

Oddziaływanie cząstek z materią

Oddziaływanie cząstek z materią Oddziaływanie cząstek z materią Trzy główne typy mechanizmów reprezentowane przez Ciężkie cząstki naładowane (cięższe od elektronów) Elektrony Kwanty gamma Ciężkie cząstki naładowane (miony, p, cząstki

Bardziej szczegółowo

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy Reakcje jądrowe X 1 + X 2 Y 1 + Y 2 +...+ b 1 + b 2 kanał wejściowy kanał wyjściowy Reakcje wywołane przez nukleony - mechanizm reakcji Wielkości mierzone Reakcje wywołane przez ciężkie jony a) niskie

Bardziej szczegółowo

Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy)

Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy) Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy) Oddziaływanie elektronów ze stałą, krystaliczną próbką wstecznie rozproszone elektrony elektrony pierwotne

Bardziej szczegółowo

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Ruch ładunków w polu magnetycznym Ruch ładunków w polu agnetyczny W polu agnetyczny i elektryczny na poruszające się ładunki działa siła Lorentza: F q E B Wykorzystuje się to w wielu urządzeniach, takich jak telewizor, ikroskop elektronowy,

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie e/m za pomocą podłużnego pola magnetycznego

Wyznaczanie e/m za pomocą podłużnego pola magnetycznego - 1 - Wyznaczanie e/ za poocą podłużnego pola agnetycznego Zagadnienia: 1. Ruch cząstek naładowanych w polu elektryczny i agnetyczny.. Budowa i zasada działania lapy oscyloskopowej. 3. Wyprowadzenie wzoru

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 6 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lagrange a i Hamiltona... Wykład

Bardziej szczegółowo

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego Jan Królikowski Fizyka IBC 1 Przekrój czynny Jan Królikowski Fizyka IBC Zderzenia Oddziaływania dwóch (lub więcej)

Bardziej szczegółowo

Spektroskopia elektronów Augera. AES Auger Electron Spectroscopy

Spektroskopia elektronów Augera. AES Auger Electron Spectroscopy Spektroskopia elektronów Augera AES Auger Electron Spectroscopy Podstawy E k Z E 4 E 3 E 2 E 1 E k =(E 2 -E 3 )-E 4 Proces Auger a Jonizacja głęboko leżącego poziomu elektronowego przez elektrony pierwotne

Bardziej szczegółowo

10. Spektroskopia rentgenowska

10. Spektroskopia rentgenowska 0. Spektroskopia rentgenowska CZĘŚĆ A. Badanie charakterystycznego proieniowania X dla Fe, Cu i Mo Zagadnienia Zbadanie intensywności proieniowania X eitowanego przez Fe (Cu, Mo) przy aksyalny napięciu

Bardziej szczegółowo

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania

Bardziej szczegółowo

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu J1 Pomiar energii wiązania deuteronu Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu Przygotowanie: 1) Model deuteronu. Własności deuteronu jako źródło informacji o siłach jądrowych [4] ) Oddziaływanie

Bardziej szczegółowo

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda Zderzenia Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda Układ środka masy Układ izolowany Izolowany układ wielu ciał: m p m 4 CM m VCM p 4 3

Bardziej szczegółowo

Dynamika relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna Dynamika relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład XVIII: Energia relatywistyczna Transformacja Lorenza energii i pędu Masa niezmiennicza Energia relatywistyczna Dla ruchu ciała pod wpływem stałej siły otrzymaliśmy:

Bardziej szczegółowo

Seminarium. -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne. Konrad Tudyka

Seminarium. -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne. Konrad Tudyka Seminarium -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne Konrad Tudyka 1 W 1908r. Rutheford zatopił niewielka ilość 86 Rn w szklanym naczyniu o ciękich sciankach (przenikliwych

Bardziej szczegółowo

Analiza składu chemicznego powierzchni

Analiza składu chemicznego powierzchni Analiza składu chemicznego powierzchni Techniki elektronowe Spektrometria elektronów Auger a (AES) zjawisko Auger a Spektrometria fotoelektronów rentgenowskich (XPS) efekt fotoelektryczny Próbka Soczewka

Bardziej szczegółowo

Reakcje jądrowe. Podstawy fizyki jądrowej - B.Kamys 1

Reakcje jądrowe. Podstawy fizyki jądrowej - B.Kamys 1 Reakcje jądrowe Reakcje w których uczestniczą jądra atomowe nazywane są reakcjami jądrowymi Mogą one zachodzić w wyniku oddziaływań silnych, elektromagnetycznych i słabych Nomenklatura Reakcje, w których

Bardziej szczegółowo

III. EFEKT COMPTONA (1923)

III. EFEKT COMPTONA (1923) III. EFEKT COMPTONA (1923) Zjawisko zmiany długości fali promieniowania roentgenowskiego rozpraszanego na swobodnych elektronach. Zjawisko to stoi u podstaw mechaniki kwantowej. III.1. EFEKT COMPTONA Rys.III.1.

Bardziej szczegółowo

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 2008/2009 seweryn.kowalski@us.edu.pl Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 Plan wykładu Wstęp, podstawowe jednostki fizyki jądrowej, Własności jądra atomowego, Metody wyznaczania własności jądra atomowego, Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła W- (Jaroszewicz) 19 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne kwantyzacja światła efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy

Bardziej szczegółowo

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Wykład 9 Reakcje jądrowe Reakcje jądrowe Historyczne reakcje jądrowe 1919 E.Rutherford 4 He + 14 7N 17 8O + p (Q = -1.19 MeV) powietrze błyski na ekranie

Bardziej szczegółowo

Podstawowe własności jąder atomowych

Podstawowe własności jąder atomowych Podstawowe własności jąder atomowych 1. Ilość protonów i neutronów Z, N 2. Masa jądra M j = M p + M n - B 2 2 Q ( M c ) ( M c ) 3. Energia rozpadu p 0 k 0 Rozpad zachodzi jeżeli Q > 0, ta nadwyżka energii

Bardziej szczegółowo

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I J8 Badanie schematu rozpadu jodu 128 I Celem doświadczenie jest wyznaczenie schematu rozpadu jodu 128 I Wiadomości ogólne 1. Oddziaływanie kwantów γ z materią [1,3] a) efekt fotoelektryczny b) efekt Comptona

Bardziej szczegółowo

Elementy teorii powierzchni metali

Elementy teorii powierzchni metali prof. dr hab. Adam Kiejna Elementy teorii powierzchni metali Wykład 4 v.16 Wiązanie metaliczne Wiązanie metaliczne Zajmujemy się tylko metalami dlatego w zasadzie interesuje nas tylko wiązanie metaliczne.

Bardziej szczegółowo

Repeta z wykładu nr 5. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Złącze p-n. złącze p-n

Repeta z wykładu nr 5. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Złącze p-n. złącze p-n Repeta z wykładu nr 5 Detekcja światła Sebastian Maćkowski Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Adres poczty elektronicznej: mackowski@fizyka.umk.pl Biuro: 365, telefon: 611-3250 Konsultacje:

Bardziej szczegółowo

Stara i nowa teoria kwantowa

Stara i nowa teoria kwantowa Stara i nowa teoria kwantowa Braki teorii Bohra: - podane jedynie położenia linii, brak natężeń -nie tłumaczy ilości elektronów na poszczególnych orbitach - model działa gorzej dla atomów z więcej niż

Bardziej szczegółowo

Theory Polish (Poland)

Theory Polish (Poland) Q3-1 Wielki Zderzacz Hadronów (10 points) Przeczytaj Ogólne instrukcje znajdujące się w osobnej kopercie zanim zaczniesz rozwiązywać to zadanie. W tym zadaniu będą rozpatrywane zagadnienia fizyczne zachodzące

Bardziej szczegółowo

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona r. akad. 004/005 I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona Jan Królikowski Fizyka IVBC 1 r. akad. 004/005 0.01 nm=0.1 A

Bardziej szczegółowo

Słowniczek pojęć fizyki jądrowej

Słowniczek pojęć fizyki jądrowej Słowniczek pojęć fizyki jądrowej atom - najmniejsza ilość pierwiastka jaka może istnieć. Atomy składają się z małego, gęstego jądra, zbudowanego z protonów i neutronów (nazywanych inaczej nukleonami),

Bardziej szczegółowo

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J J8A Badanie schematu rozpadu jodu 128 J Celem doświadczenie jest wyznaczenie schematu rozpadu jodu 128 J Wiadomości ogólne 1. Oddziaływanie kwantów γ z materią (1,3) a/ efekt fotoelektryczny b/ efekt Comptona

Bardziej szczegółowo

Próżnia w badaniach materiałów

Próżnia w badaniach materiałów Próżnia w badaniach materiałów Pomiary ciśnień parcjalnych Konstanty Marszałek Kraków 2011 Analiza składu masowego gazów znajduje coraz większe zastosowanie ze względu na liczne zastosowania zarówno w

Bardziej szczegółowo

Spektroskopia rentgenowska. Badanie charakterystycznego promieniowania X dla Fe, Cu i Mo

Spektroskopia rentgenowska. Badanie charakterystycznego promieniowania X dla Fe, Cu i Mo Ćwiczenie nr 10a Spektroskopia rentgenowska. Badanie charakterystycznego proieniowania X dla Fe, Cu i Mo Zagadnienia Zbadanie intensywności proieniowania X eitowanego przez Fe (Cu, Mo) przy aksyalny napięciu

Bardziej szczegółowo

Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej

Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej Defekty liniowe dyslokacja krawędziowa dyslokacja śrubowa dyslokacja mieszana Defekty punktowe obcy atom w węźle luka w sieci (defekt Schottky ego) obcy atom

Bardziej szczegółowo

dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 13: Pole magnetyczne dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wektor indukcji pola magnetycznego, siła Lorentza v v L Jeżeli na dodatni ładunek q poruszający

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X Oskar Gawlik, Jacek Grela 16 lutego 2009 1 Podstawy teoretyczne 1.1 Liczniki proporcjonalne Wydajność detekcji promieniowania elektromagnetycznego

Bardziej szczegółowo

Budowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków

Budowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków Budowa atomów Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków Model atomu Bohra atom zjonizowany (ciągłe wartości energii) stany wzbudzone jądro Energia (ev) elektron orbita stan podstawowy Poziomy

Bardziej szczegółowo

Dozymetria promieniowania jonizującego

Dozymetria promieniowania jonizującego Dozymetria dział fizyki technicznej obejmujący metody pomiaru i obliczania dawek (dóz) promieniowania jonizującego, a także metody pomiaru aktywności promieniotwórczej preparatów. Obecnie termin dawka

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu Ćwiczenie 27 Wyznaczanie stosunku e/m elektronu 27.1. Zasada ćwiczenia Elektrony przyspieszane w polu elektrycznym wpadają w pole magnetyczne, skierowane prostopadle do kierunku ich ruchu. Wyznacza się

Bardziej szczegółowo

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 14: Pole magnetyczne cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wektor indukcji pola magnetycznego, siła Lorentza v F L Jeżeli na dodatni ładunek

Bardziej szczegółowo

Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym

Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym Siła wypadkowa = 0 Wypadkowy moment siły: τ = w F + w ( ) F ( ) = 2 w F w τ = 2wF sinθ = IBl 2 sinθ = θ=90 o IBl 2 θ to kąt między wektorem w i wektorem F

Bardziej szczegółowo

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Ruch ładunków w polu magnetycznym Ruch ładunków w polu magnetycznym Ryszard J. Barczyński, 2016 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Ruch ładunków w polu magnetycznym

Bardziej szczegółowo

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania 1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła. Rozpad cząstki o masie M na dwie cząstki o masach m 1 i m 3. Rozpraszanie fotonów z lasera GaAs

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego. promieniowania β.

Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego. promieniowania β. Wyznaczanie współczynnika rozpraszania otnego. Zagadnienia promieniowania β. 1. Promieniotwórczość β.. Oddziaływanie cząstek β z materią (w tym rozproszenie otne w wyniku zderzeń sprężystych). 3. Znajomość

Bardziej szczegółowo

Jak badać strukturę powierzchni?

Jak badać strukturę powierzchni? Jak badać strukturę powierzchni? Wykład - 12 15 Anim - ten kod oznacza, że na stronie znajdują się animacje niewidoczne w pliku pdf. Aby oglądnąć te animacje skopiuj zbiór z pokazem PowerPoint Z. Postawa,

Bardziej szczegółowo

Materiały Reaktorowe. Fizyczne podstawy uszkodzeń radiacyjnych cz. 1.

Materiały Reaktorowe. Fizyczne podstawy uszkodzeń radiacyjnych cz. 1. Materiały Reaktorowe Fizyczne podstawy uszkodzeń radiacyjnych cz. 1. Uszkodzenie radiacyjne Uszkodzenie radiacyjne przekaz energii od cząstki inicjującej do materiału oraz rozkład jonów w ciele stałym

Bardziej szczegółowo

Czym jest prąd elektryczny

Czym jest prąd elektryczny Prąd elektryczny Ruch elektronów w przewodniku Wektor gęstości prądu Przewodność elektryczna Prawo Ohma Klasyczny model przewodnictwa w metalach Zależność przewodności/oporności od temperatury dla metali,

Bardziej szczegółowo

OBRAZOWANIE ORAZ BADANIE ROZMIARÓW I POŁOŻENIA OBIEKTÓW NAŚWIETLONYCH PROMIENIOWANIEM X

OBRAZOWANIE ORAZ BADANIE ROZMIARÓW I POŁOŻENIA OBIEKTÓW NAŚWIETLONYCH PROMIENIOWANIEM X X4 OBRAZOWANIE ORAZ BADANIE ROZMIARÓW I POŁOŻENIA OBIEKTÓW NAŚWIETLONYCH PROMIENIOWANIEM X 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest jakościowe poznanie podstawowych zjawisk fizycznych wykorzystywanych w obrazowaniu

Bardziej szczegółowo

Łukowe platerowanie jonowe

Łukowe platerowanie jonowe Łukowe platerowanie jonowe Typy wyładowania łukowego w zależności od rodzaju emisji elektronów z grzaną katodą z termoemisyjną katodą z katodą wnękową łuk rozłożony łuk z wędrującą plamką katodową dr K.Marszałek

Bardziej szczegółowo

Podstawy akceleratorowej spektrometrii mas. Techniki pomiarowe

Podstawy akceleratorowej spektrometrii mas. Techniki pomiarowe Podstawy akceleratorowej spektrometrii mas Techniki pomiarowe Podstawy spektrometrii mas Spektrometria mas jest narzędziem znajdującym szerokie zastosowanie w badaniach fizycznych i chemicznych. Umożliwia

Bardziej szczegółowo

Dozymetria promieniowania jonizującego. Jonizacja gazów. średnia praca jonizacji W (1) bilans energii dla jonizacji gazu (2)

Dozymetria promieniowania jonizującego. Jonizacja gazów. średnia praca jonizacji W (1) bilans energii dla jonizacji gazu (2) Jonizacja gazów potencjał jonizacyjny J inialna energia potrzebna do wytworzenia pary jonów średnia praca jonizacji W E = N W (1) i bilans energii dla jonizacji gazu E = N i E i + N ex E ex + N i E se

Bardziej szczegółowo

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach) Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach) Rozpraszanie na nieruchomej sieci krystalicznej (elektronów, neutronów, fotonów) zwykłe odbicie Bragga (płaszczyzny krystaliczne odgrywają rolę rys siatki

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r. Podstawy fizyki subatomowej Wykład 7 3 kwietnia 2019 r. Atomy, nuklidy, jądra atomowe Atomy obiekt zbudowany z jądra atomowego, w którym skupiona jest prawie cała masa i krążących wokół niego elektronów.

Bardziej szczegółowo

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 10. Spektrometria promieniowania γ z wykorzystaniem detektora scyntylacyjnego

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 10. Spektrometria promieniowania γ z wykorzystaniem detektora scyntylacyjnego Katedra Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZNI 10 Spektrometria promieniowania z wykorzystaniem detektora scyntylacyjnego Łódź 2017 I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest

Bardziej szczegółowo

26 Okresowy układ pierwiastków

26 Okresowy układ pierwiastków 26 Okresowy układ pierwiastków Przyjmując procedurę Hartree ego otrzymujemy poziomy numerowane, jak w atomie wodoru, liczbami kwantowymi (n, l, m) z tym, że degeneracja ze względu na l na ogół już nie

Bardziej szczegółowo

F = e(v B) (2) F = evb (3)

F = e(v B) (2) F = evb (3) Sprawozdanie z fizyki współczesnej 1 1 Część teoretyczna Umieśćmy płytkę o szerokości a, grubości d i długości l, przez którą płynie prąd o natężeniu I, w poprzecznym polu magnetycznym o indukcji B. Wówczas

Bardziej szczegółowo

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe Wiązania jonowe i kowalencyjne Ograniczenia teorii Lewisa Orbitale cząsteczkowe Kombinacja liniowa orbitali atomowych Orbitale dwucentrowe Schematy nakładania orbitali Diagramy

Bardziej szczegółowo

Atom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera

Atom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera Fizyka atomowa Atom wodoru w mechanice kwantowej Moment pędu Funkcje falowe atomu wodoru Spin Liczby kwantowe Poprawki do równania Schrödingera: struktura subtelna i nadsubtelna; przesunięcie Lamba Zakaz

Bardziej szczegółowo

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych 1. Co to są wiązki radioaktywne 2. Metody wytwarzania wiązek radioaktywnych 3. Ośrodki wytwarzające wiązki radioaktywne 4. Nowe zagadnienia możliwe do

Bardziej szczegółowo

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH Skolektywizowane elektrony w metalu Weźmy pod uwagę pewną ilość atomów jakiegoś metalu, np. sodu. Pojedynczy atom sodu zawiera 11 elektronów o konfiguracji 1s 2 2s 2 2p 6 3s

Bardziej szczegółowo

Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI.

Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI. Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI. 1. Ładunki q 1 =3,2 10 17 i q 2 =1,6 10 18 znajdują się w próżni

Bardziej szczegółowo

Wykład Budowa atomu 3

Wykład Budowa atomu 3 Wykład 14. 12.2016 Budowa atomu 3 Model atomu według mechaniki kwantowej Równanie Schrödingera dla atomu wodoru i jego rozwiązania Liczby kwantowe n, l, m l : - Kwantowanie energii i liczba kwantowa n

Bardziej szczegółowo

Przejścia promieniste

Przejścia promieniste Przejście promieniste proces rekombinacji elektronu i dziury (przejście ze stanu o większej energii do stanu o energii mniejszej), w wyniku którego następuje emisja promieniowania. E Długość wyemitowanej

Bardziej szczegółowo

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia) Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia) Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 6 M. Przybycień (WFiIS AGH) Szczególna Teoria Względności

Bardziej szczegółowo

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe Plan Zajęć 1. Termodynamika, 2. Grawitacja, Kolokwium I 3. Elektrostatyka + prąd 4. Pole Elektro-Magnetyczne Kolokwium II 5. Zjawiska falowe 6. Fizyka Jądrowa + niepewność pomiaru Kolokwium III Egzamin

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym Ćwiczenie 11A Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym 11A.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu mierzy się przy pomocy wagi siłę elektrodynamiczną, działającą na odcinek przewodnika

Bardziej szczegółowo

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale. VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale. Światło wykazuje zjawisko dyfrakcyjne. Rys.VII.1.Światło padające na

Bardziej szczegółowo

Różne dziwne przewodniki

Różne dziwne przewodniki Różne dziwne przewodniki czyli trzy po trzy o mechanizmach przewodzenia prądu elektrycznego Przewodniki elektronowe Metale Metale (zwane również przewodnikami) charakteryzują się tym, że elektrony ich

Bardziej szczegółowo

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów

Bardziej szczegółowo

Zjawisko Halla Referujący: Tomasz Winiarski

Zjawisko Halla Referujący: Tomasz Winiarski Plan referatu Zjawisko Halla Referujący: Tomasz Winiarski 1. Podstawowe definicje ffl wektory: E, B, ffl nośniki ładunku: elektrony i dziury, ffl podział ciał stałych ze względu na własności elektryczne:

Bardziej szczegółowo

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski Fizyka 2 wykład 14 Janusz Andrzejewski Atom wodoru Wczesne modele atomu -W czasach Newtona atom uważany była za małą twardą kulkę co dość dobrze sprawdzało się w rozważaniach dotyczących kinetycznej teorii

Bardziej szczegółowo

Spektroskopia fotoelektronów (PES)

Spektroskopia fotoelektronów (PES) Spektroskopia fotoelektronów (PES) Efekt fotoelektryczny hν ( UV lub X) E =hν kin W Proces fotojonizacji w PES: M + hν M + + e E kin (e) = hν E B Φ sp E B energia wiązania elektronu w atomie/cząsteczce

Bardziej szczegółowo

Elektrostatyka, część pierwsza

Elektrostatyka, część pierwsza Elektrostatyka, część pierwsza ZADANIA DO PRZEROBIENIA NA LEKJI 1. Dwie kulki naładowano ładunkiem q 1 = 1 i q 2 = 3 i umieszczono w odległości r = 1m od siebie. Oblicz siłę ich wzajemnego oddziaływania.

Bardziej szczegółowo

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 7 Detekcja cząstek

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 7 Detekcja cząstek Elementy Fizyki Jądrowej Wykład 7 Detekcja cząstek Detekcja cząstek rejestracja identyfikacja kinematyka Zjawiska towarzyszące przechodzeniu cząstek przez materię jonizacja scyntylacje zjawiska w półprzewodnikach

Bardziej szczegółowo

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca)

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca) Włodzimierz Wolczyński 41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca) Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania

Bardziej szczegółowo

Światło fala, czy strumień cząstek?

Światło fala, czy strumień cząstek? 1 Światło fala, czy strumień cząstek? Teoria falowa wyjaśnia: Odbicie Załamanie Interferencję Dyfrakcję Polaryzację Efekt fotoelektryczny Efekt Comptona Teoria korpuskularna wyjaśnia: Odbicie Załamanie

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki wykład 8

Podstawy fizyki wykład 8 Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska Ładunek elektryczny Grecy ok. 600 r p.n.e. odkryli, że bursztyn potarty o wełnę przyciąga inne (drobne) przedmioty. słowo

Bardziej szczegółowo

ELEKTROLIZA. Oznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej Faradaya.

ELEKTROLIZA. Oznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej Faradaya. ELEKTROLIZA Cel ćwiczenia Oznaczenie równoważnika elektrocheicznego iedzi oraz stałej Faradaya. Zakres wyaganych wiadoości. Elektroliza i jej prawa.. Procesy elektrodowe. 3. Równoważniki cheiczne i elektrocheiczne.

Bardziej szczegółowo

Układy zdyspergowane. Wykład 6

Układy zdyspergowane. Wykład 6 Układy zdyspergowane Wykład 6 Treśd Podwójna warstwa elektryczna Zjawiska elektrokinetyczne Potencjał zeta Nowoczesne metody oznaczania Stabilnośd dyspersji Stabilnośd dyspersji koloidalnej jest wypadkową

Bardziej szczegółowo

Repeta z wykładu nr 8. Detekcja światła. Przypomnienie. Efekt fotoelektryczny

Repeta z wykładu nr 8. Detekcja światła. Przypomnienie. Efekt fotoelektryczny Repeta z wykładu nr 8 Detekcja światła Sebastian Maćkowski Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Adres poczty elektronicznej: mackowski@fizyka.umk.pl Biuro: 365, telefon: 611-3250 przegląd detektorów

Bardziej szczegółowo

WIĄZANIA. Co sprawia, że ciała stałe istnieją i są stabilne? PRZYCIĄGANIE ODPYCHANIE

WIĄZANIA. Co sprawia, że ciała stałe istnieją i są stabilne? PRZYCIĄGANIE ODPYCHANIE WIĄZANIA Co sprawia, że ciała stałe istnieją i są stabilne? PRZYCIĄGANIE ODPYCHANIE Przyciąganie Wynika z elektrostatycznego oddziaływania między elektronami a dodatnimi jądrami atomowymi. Może to być

Bardziej szczegółowo

Ciała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami.

Ciała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami. Ciała stałe Ciała krystaliczne Ciała amorficzne Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami. r T = Kryształy rosną przez regularne powtarzanie się identycznych

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie

Bardziej szczegółowo

J14. Pomiar zasięgu, rozrzutu zasięgu i zdolności hamującej cząstek alfa w powietrzu PRZYGOTOWANIE

J14. Pomiar zasięgu, rozrzutu zasięgu i zdolności hamującej cząstek alfa w powietrzu PRZYGOTOWANIE J14 Pomiar zasięgu, rozrzutu zasięgu i zdolności hamującej cząstek alfa w powietrzu PRZYGOTOWANIE 1. Oddziaływanie ciężkich cząstek naładowanych z materią [1, 2] a) straty energii na jonizację (wzór Bethego-Blocha,

Bardziej szczegółowo

Wstęp do oddziaływań hadronów

Wstęp do oddziaływań hadronów Wstęp do oddziaływań hadronów Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 9 M. Przybycień (WFiIS AGH) Wstęp do oddziaływań hadronów Wykład 9 1 / 21 Rozpraszanie

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Spotkanie 3 Porównanie modeli rozpraszania do pomiarów na Wielkim Zderzaczu Hadronów LHC i przyszłość fizyki cząstek Rafał Staszewski Maciej Trzebiński

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II. 3. Magnetostatyka. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA II. 3. Magnetostatyka.  Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Wykład FIZYKA II 3. Magnetostatyka Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ POLE MAGNETYCZNE Elektryczność zaobserwowana została

Bardziej szczegółowo

Własności jąder w stanie podstawowym

Własności jąder w stanie podstawowym Własności jąder w stanie podstawowym Najważniejsze liczby kwantowe charakteryzujące jądro: A liczba masowa = liczbie nukleonów (l. barionów) Z liczba atomowa = liczbie protonów (ładunek) N liczba neutronów

Bardziej szczegółowo

Teoria pasmowa ciał stałych

Teoria pasmowa ciał stałych Teoria pasmowa ciał stałych Poziomy elektronowe atomów w cząsteczkach ulegają rozszczepieniu. W kryształach zjawisko to prowadzi do wytworzenia się pasm. Klasyfikacja ciał stałych na podstawie struktury

Bardziej szczegółowo

SPM Scanning Probe Microscopy Mikroskopia skanującej sondy STM Scanning Tunneling Microscopy Skaningowa mikroskopia tunelowa AFM Atomic Force

SPM Scanning Probe Microscopy Mikroskopia skanującej sondy STM Scanning Tunneling Microscopy Skaningowa mikroskopia tunelowa AFM Atomic Force SPM Scanning Probe Microscopy Mikroskopia skanującej sondy STM Scanning Tunneling Microscopy Skaningowa mikroskopia tunelowa AFM Atomic Force Microscopy Mikroskopia siły atomowej MFM Magnetic Force Microscopy

Bardziej szczegółowo

Fragmentacja pocisków

Fragmentacja pocisków Wybrane zagadnienia spektroskopii jądrowej 2004 Fragmentacja pocisków Marek Pfützner 823 18 96 pfutzner@mimuw.edu.pl http://zsj.fuw.edu.pl/pfutzner Plan wykładu 1. Wiązki radioaktywne i główne metody ich

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie LP2. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 25 października 2009

Ćwiczenie LP2. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 25 października 2009 Ćwiczenie LP2 Jacek Grela, Łukasz Marciniak 25 października 2009 1 Wstęp teoretyczny 1.1 Energetyczna zdolność rozdzielcza Energetyczna zdolność rozdzielcza to wielkość opisująca dokładność detekcji energii

Bardziej szczegółowo

2. Metody, których podstawą są widma atomowe 32

2. Metody, których podstawą są widma atomowe 32 Spis treści 5 Spis treści Przedmowa do wydania czwartego 11 Przedmowa do wydania trzeciego 13 1. Wiadomości ogólne z metod spektroskopowych 15 1.1. Podstawowe wielkości metod spektroskopowych 15 1.2. Rola

Bardziej szczegółowo

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa Rozpad alfa Samorzutny rozpad jądra (Z,A) na cząstkę α i jądro (Z-2,A-4) tj. rozpad 2-ciałowy, stąd Widmo cząstek α jest dyskretne bo przejścia zachodzą między określonymi stanami jądra początkowego i

Bardziej szczegółowo

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów Marcin Palacz Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów UW Marcin Palacz Warsztaty ŚLCJ, 21 kwietnia 2009 slide 1 / 30 Rodzaje

Bardziej szczegółowo

dr inż. Beata Brożek-Pluska SERS La boratorium La serowej

dr inż. Beata Brożek-Pluska SERS La boratorium La serowej dr inż. Beata Brożek-Pluska La boratorium La serowej Spektroskopii Molekularnej PŁ Powierzchniowo wzmocniona sp ektroskopia Ramana (Surface Enhanced Raman Spectroscopy) Cząsteczki zaadsorbowane na chropowatych

Bardziej szczegółowo

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY Włodzimierz Wolczyński 47 POWTÓRKA 9 MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY Zadanie 1 W dwóch przewodnikach prostoliniowych nieskończenie długich umieszczonych w próżni, oddalonych od siebie o r = cm, płynie prąd.

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X Promieniowanie X Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X Lampa rentgenowska Lampa rentgenowska Promieniowanie rentgenowskie

Bardziej szczegółowo

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC Przykłady drgań: Wahadło ateatyczne (ałe wychyenia): θ ( sinθ) M g && θ gsinθ && θ gθ (1-cosθ) && g θ + θ g g naczej: υ T V W & 1 g T θ υ 1 ( cosθ ) + V & θ dw dt &&& θθ + g & θ sinθ θ ub && g θ + sinθ

Bardziej szczegółowo