OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA. CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU

Transkrypt

1 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Pomoc psychologiczna Wydział Wydział Pedagogiki i Psychologii Instytut Psychologii/Katedra Psychologii Rozwoju Człowieka, Instytut/Katedra Katedra Psychologii Klinicznej, Katedra Psychopatologii i Diagnozy Psychologicznej Kierunek Psychologia Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia jednolite studia magisterskie Profil ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Rok/semestr III 5 i 6 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS Rygory zaliczenia Typ przedmiotu Język wykładowy Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Dr Magdalena Miotk-Mrozowska Dr Agnieszka Woźniewicz Mgr Karolina Głogowska Mgr Kinga Mickiewicz 30 godzin wykładów, 30 godzin laboratoriów egzamin, zaliczenie z oceną przedmiot z zakresu nauk podstawowych, ogólny polski brak Efekty kształcenia Efekty kierunkowe K_W11 - Student posiada wiedzę teoretyczną właściwą dla danego obszaru psychologii stosowanej w zakresie diagnostyki, pomocy i prewencji oraz zna problemy i zadania związane z działalnością zawodową w danym obszarze praktyki K_U05 - Student potrafi stosować wiedzę teoretyczną w analizie i wyjaśnianiu oraz rozwiązywaniu problemów właściwych dla danego obszaru psychologii stosowanej: problemów klinicznych, wychowawczych i społecznych Efekty przedmiotowe W01 - Student poznaje podstawowe zagadnienia z zakresu pomocy psychologicznej. U01 - Student zdobywa praktyczne umiejętności w zakresie różnorodnych teoretycznie technik i form pomocy psychologicznej.

2 K_U08 - Student potrafi rozpoznawać zjawiska psychopatologiczne, przeprowadzić postępowanie diagnostyczne oraz tworzyć scenariusze postępowania profilaktycznego i pomocowego dla osób z różnych grup ryzyka i zaburzeń psychicznych K_K02 - Student przejawia postawę etyczną w postępowaniu diagnostycznym i pomocowym oraz w działalności naukowej, publikacyjnej i eksperckiej. K_K03 - Student jest otwarty na potrzeby osób w złej sytuacji życiowej czy należących do różnych grup ryzyka zaburzeń, osób i grup społecznych przejawiających różnego rodzaju odmienność i dyskryminowanych oraz wykazuje gotowość do wspomagania jednostek i struktur społecznych, inicjowania takich działań i ujawnia postawę przedsiębiorczości. U02 - Student potrafi rozpoznawać zjawiska psychopatologiczne, przeprowadzać postępowanie diagnostyczne oraz tworzyć scenariusze postępowania profilaktycznego i pomocowego dla osób z różnych grup ryzyka i zaburzeń psychicznych. K01 - Wykłady i konwersatoria kształtują postawę kompetentnego, profesjonalnego udzielania pomocy psychologicznej ze szczególnym uwzględnieniem aspektów etycznych. K02 Student jest otwarty na potrzeby osób w trudnej sytuacji życiowej czy należących do różnych grup ryzyka zaburzeń, osób i grup społecznych podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu

3 PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2017/2018) Semestr: (zimowy i letni) Nazwa przedmiotu Pomoc psychologiczna Wydział Wydział pedagogiki i psychologii Instytut/Katedra Instytut Psychologii Kierunek Psychologia Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć wykład Liczba godzin dydaktycznych 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr Magdalena Miotk-Mrozowska Dr Agnieszka Woźniewicz Treści programowe realizowane podczas zajęć Pomoc psychologiczna jako zachowanie prospołeczne. Uwarunkowania profesjonalnych i nieprofesjonalnych zachowań pomocnych motywy psychologa a oczekiwania osoby potrzebującej pomocy w kontekście pomagania. Relacje pomaganie zaufanie interpersonalne. Wartości i postawy pomagającego. Wymiary relacji pomagania. Etapy pomagania: nawiązanie kontaktu, ustalanie problemów i oczekiwań, kontrakt pomocy psychologicznej, rozwój relacji pomagania, zakończenie relacji. Psychologiczna pomoc a wsparcie społeczne. Spostrzeganie przekazów werbalnych i niewerbalnych. Techniki: słuchanie, parafrazowanie, klaryfikowanie i sprawdzanie percepcji. Odzwierciedlanie uczuć i treści komunikowanych. Przeszkody w słuchaniu i budowaniu kontaktu. Cele pomocy psychologicznej wspomaganie rozwoju w różnych sferach życia, psychoedukacja, pomoc dla celów zdrowotnych. Pomoc indywidualna, grupowe formy pomocy. Grupy samopomocy, profesjonalna pomoc psychologiczna. Ogólna charakterystyka różnych rodzajów pomocy psychologicznej konsultacje i poradnictwo psychologiczne, promocja zdrowia, prewencja zaburzeń, interwencja w sytuacjach kryzysowych, psychoterapia, rehabilitacja. Etyczne problemy pomocy psychologicznej. Uwewnętrznione normy i standardy pomagania świadomość i wrażliwość etyczna psychologa. Znaczenie kodeksu etyczno-zawodowego psychologa. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z różnymi formami i nurtami pomocy psychologicznej stosowanymi wobec różnych pacjentów/klientów w określonych sytuacjach życiowych lub/i z określonymi zaburzeniami psychicznymi. W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć scharakteryzować różne formy pomocy psychologicznej, wskazać i umieć dobierać najlepsze formy pomocy dla pacjentów/klientów znajdujących się w określonych sytuacjach życiowych, w tym w różnych sytuacjach kryzysowych, umieć zaproponować i opracowywać adekwatny do sytuacji pacjenta/klienta plan pomocy, w tym plan interdyscyplinarny, z wykorzystaniem środków prawnych, socjalnych itp. Metody dydaktyczne Wykład, dyskusja, film, scenki, elementy warsztatu Egzamin pisemny z zakresu treści programowych, próg zaliczenia Metody i kryteria oceniania min. 60% punktacji Rygor zaliczenia Egzamin z oceną Drat-Ruszczak, K., Drążkowska Zielińska, E. (2005). Podręcznik pomagania. Podstawy pomocy psychologicznej. Literatura podstawowa Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa Wydawnictwo SWPS

4 James, R. K., Gilliland, B. E. (2005). Strategie interwencji kryzysowej. Grodecka, J., Kałucka, R., Sarzała, K., Zukiewicz, A. Standard interwencji kryzysowej do pobrania ze strony Literatura uzupełniająca Levine, P. (2015). Obudźcie tygrysa. Leczenie traumy. Warszawa: Czarna Owca Levine, P.(2015). Uleczyć traumę. Warszawa: Czarna Owca Kabat-Zinn, J (2014). Praktyka uważności dla początkujących. Warszawa: Czarna Owca Kabat Zinn, J. (2014). Życie piękna katastrofa. Warszawa: Czarna Owca Grzesiuk, L. (2006). (red.). Psychoterapia. t.1, t.2, t.3. Warszawa: Eneteia Bielańska,I. (red.) (2009). Psychodrama. Elementy teorii i praktyki. Warszawa: Eneteia Way, B. (1997). Drama. Warszawa: WSIP Allen, J., Fonagy, A. (2014). Mentalizowanie w praktyce klinicznej. Kraków: WUJ podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu

5