POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI



Podobne dokumenty
Gazy wilgotne i suszenie

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Spalanie. 1. Skład paliw Paliwa gazowe (1) kmol C. kmol H 2. gdzie: H. , itd. udziały molowe składników paliwa w gazie. suchym. kmol.

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

Własności koligatywne

Ćwiczenia do wykładu Fizyka Statystyczna i Termodynamika

KATEDRA SYSTEMÓW ENERGETYCZNYCH i URZĄDZEŃ OCHRONY ŚRODOWISKA. Termodynamika LABORATORIUM PRZEMIANY POWIETRZA WILGOTNEGO

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

Kalorymetria paliw gazowych

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Pomiar wilgotności względnej powietrza

Ć W I C Z E N I E N R C-5

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-równoległe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych

Laboratorium Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Pomiar wilgotności powietrza

13) Na wykresie pokazano zależność temperatury od objętości gazu A) Przemianę izotermiczną opisują krzywe: B) Przemianę izobaryczną opisują krzywe:

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

SUSZENIE MATERIAŁÓW CERAMICZNYCH dyfuzyjna operacja jednostkowa

FALE MECHANICZNE C.D. W przypadku fal mechanicznych energia fali składa się z energii kinetycznej i energii

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

GAZ DOSKONAŁY W TERMODYNAMICE TO POJĘCIE RÓŻNE OD GAZU DOSKONAŁEGO W HYDROMECHANICE (ten jest nielepki)

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów

max = p WILGOTNOŚĆ MAS I SUROWCÓW WILGOTNOŚĆ BEZWZGLĘDNA odniesiona do masy materiału bezwzględnie suchego m s

Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.

11. O ROZWIĄZYWANIU ZADAŃ

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2. RÓWNOWAGI FAZOWE. Zadania przykładowe

1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej

Budowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -

Termodynamika Termodynamika

TERMODYNAMIKA PROCESOWA I TECHNICZNA

WYKŁAD 2_2. 1.Entropia definicja termodynamiczna. przemiana nieodwracalna. Sumaryczny zapis obu tych relacji

TERMODYNAMIKA PROCESOWA. Wykład VI. Równania kubiczne i inne. Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej

Wykład 12 Silnik Carnota z gazem doskonałym Sprawność silnika Carnota z gazem doskonałym Współczynnik wydajności chłodziarki i pompy cieplnej Carnota

WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 3

Metodyka szacowania niepewności w programie EMISJA

4.3. Obliczanie przewodów grzejnych metodą elementu wzorcowego (idealnego)

Wykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

4. 1 bar jest dokładnie równy a) Pa b) 100 Tr c) 1 at d) 1 Atm e) 1000 niutonów na metr kwadratowy f) 0,1 MPa

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] Zawory bezpieczeństwa

Ćwiczenie - Fale ciśnieniowe w gazach

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

Wykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem

Wykład 4. Przypomnienie z poprzedniego wykładu

3. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. Ile jest równy ten przyrost w kelwinach?

Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej

Badanie kotła parowego

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const

TERMODYNAMIKA. przykłady zastosowań. I.Mańkowski I LO w Lęborku

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Stan wilgotnościowy przegród budowlanych. dr inż. Barbara Ksit

Wykład 3. Prawo Pascala

K raków 26 ma rca 2011 r.

I zasada termodynamiki

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Obiegi termodynamiczne

3. Numeryczne modelowanie procesów krzepnięcia

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy.

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

Modelowanie matematyczne procesów transportu w mikroskali

Zadania domowe z termodynamiki I dla wszystkich kierunków A R C H I W A L N E

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Termodynamika techniczna

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology

TERMODYNAMIKA. Bada zjawiska cieplne i procesy mające charakter przemian energetycznych

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO

PODSTAWY TERMODYNAMIKI

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

POLITECHNIKA RZESZOWSKA

(3.1) oznacza spadek entalpii w procesie idealnym. oznacza spadek entalpii w procesie rzeczywistym, natomiast ha

). Uzyskanie temperatur rzędu pojedynczych kalwinów wymaga użycia helu ( Tw

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

1 Wstp Własnoci materiału wilgotnego Podział materiałów suszonych Własnoci strukturalne materiałów suszonych...

Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Pojazdów LABORATORIUM TERMODYNAMIKI. Wykres indykatorowy silnika spalinowego

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 18 TERMODYNAMIKA 1. GAZY

Pomiar stopnia suchości pary wodnej

Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą wagi hydrostatycznej FIZYKA. Ćwiczenie Nr 3 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

Przemiany termodynamiczne

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

16 GAZY CZ. I PRZEMIANY.RÓWNANIE CLAPEYRONA

Zasada ruchu środka masy i zasada d Alemberta 6

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

Transkrypt:

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Materiały omocnicze do ćiczeń rachunkoych z rzedmiotu Termodynamika tooana CZĘŚĆ 1: GAZY WILGOTNE mr inż. Piotr Kolaińki Oracoano na odtaie odręcznika S. Wiśniekieo Termodynamika techniczna Wrocła, 2007

I. PODSTAWOWE WŁAŚCIWOŚCI GAZÓW WILGOTNYCH Gazem ilotnym nienayconym nazyamy roztór ary rzerzanej i azu ucheo. Gazem ilotnym nayconym nazyamy roztór ary nayconej uchej i azu ucheo Gazem ilotnym rzeyconym nazyamy roztór ary ilotnej, mły ciekłej lub lodoej i azu ucheo. Wielkości dotyczące ary będziemy oznaczać dolnym indekem, zaś azu indekem. 1. Ciśnienie azu ilotneo: + ciśnienie azu ciśnienie ary 2. Temeratura roy ( ) T T r Temeraturą roy nazyamy temeraturę naycenia ary rzy jej ciśnieniu kładnikoym. 3. Wilotność bezzlędna iloć Wilotnością bezzlędną ary nazyamy jej ętość rzy ciśnieniu kładnikoym i temeraturze azu ilotneo. m ρ V R T ; 0 ρ ρ ρ max ρ R T Wilotność bezzlędna jet makymalna i róna ętości ary nayconej uchej dy ciśnienie kładnikoe ary jet róne ciśnieniu naycenia, tj. dy temeratura azu taje ię róna temeraturze roy.

4. Wilotność zlędna azu ϕ Wilotnością zlędną azu nazyamy tounek ilotności bezzlędnej ρ do makymalnej ilotności bezzlędnej ρ dla tej amej temeratury. Może być rónież określona jako tounek ciśnienia kładnikoeo ary do jej ciśnienia makymalneo max rzy tej amej temeraturze. ρ ϕ ρ T max T ; 0 ϕ 1 5. Stoień iloci (zailżenie) azu Jet tounkiem ilości ary lotnej m i eentualnie kondenoanej m ( otaci mły ciekłej lub lodoej) do ilości azu ucheo m, któreo ilość ię nie zmienia trakcie rozażania ielu zjaik m + m ; 0 m Stoień iloci ilotneo azu nienayconeo rzy ϕ ynoi: m ρ R M M M ϕ m ρ R M M M ϕ ( ) ; 0 Dla oietrza i ary odnej: M 18,015k kmol ; M 28,967k kmol ϕ 0,6219 ϕ Stoień iloci ilotneo azu nayconeo (ϕ1) ynoi: M M a dla oietrza i ary odnej 0,6219

Moloy toień iloci: z n + n ϕ n ϕ 6. Stała azoa azu ilotneo dla oietrza i ary odnej R 7. Gętość ilotneo azu R + R R R 1+ R ϕ 1 1 R 461,52 J kk ; R 287,03 J kk 0,6219+ 287 R 461,52 1+ ϕ 1 0,3781 1 ρ ρ + ρ + + R R T RT ( 1 ) 8. Objętość (łaścia) (1+) k ilotneo azu, czyli 1 k ucheo azu ynoi T R T R v1 + R + R R + dla oietrza i ary odnej 9. Entalia 3 v T m 1 461,52( 0,6219 + + ) k ( 1+ ) Entalia (1+) k ilotneo azu nienayconeo lub nayconeo ( ) arą o entalii aroania r 0, tanie odnieienia o temeraturze T 0 ynoi: ( ) ( ) i1 + i + i c T T0 + r0 + c T T 0

Entalia (1+) k ilotneo azu rzeyconeo (> ) z młą ciekłą o ciele łaściym c 1 jet róna: ( ) ( ) ( ) ( ) i + c T T + c T T + r + c T T 1 0 0 0 1 0 Entalia (1+) k ilotneo azu rzeyconeo (> ) z młą lodoą o ciele łaściym c i entalii tonienia q t ynoi: ( ) ( ) ( ) ( ) i + c T T + c T T + r + q c T T 1 0 0 0 t 0 Dla oietrza zaierająceo arę odną, młę ciekłą lub lodoą za tan odnieienia rzyjmuje ię unkt otrójny ody T Tr 237,16K oraz łaściości fizyczne ody: c + T 6 1,0057 13 10 C 1,006 kk r 0 2501 k c 1,864+ 0,0002TC 1,87 kk c 1 4,19 kk c q t 2,09 kk 334,1 k o odtaieniu tych artości do oyżzych rónań otrzymujemy: entalia łaścia oietrza ucheo ( ) i 1,006 T 273,16 1,006T 275 k entalia łaścia ary odnej i 2501+ 1,87( T 273,16) 1990+ 1,87T k

entalia łaścia oietrza ilotneo nienayconeo ( ) ( ) ( ) i1 + 1,006 T 273,16 + 1990+ 1,87T 1,006T + 1990+ 1,87T 275 k ( 1+ ) entalia łaścia oietrza ilotneo rzeyconeo młą ciekłą ( ) ( ) ( )( ) i1 + 1,006 T 273,16 + 1,87 T 273,16 + 2501 +4,19 Τ 273,16 1,006Τ+ ( 3135 2,32T) ( 1145 4,19T) 275 k ( 1+ ) entalia łaścia oietrza ilotneo rzeyconeo młą lodoą ( ) ( ) ( ) ( ) i1 + 1,006 T 273,16 + 1,87 T 273,16 + 2501 334,1 2,09 Τ 273,16 1,006Τ+ ( 2895 0,22T) ( 905 2,09T) 275 k ( 1+ ) II. RÓWNANIA STANU GAZU WILGOTNEGO V ( ) + mrt 1 V V mrt m RT V V mrt m RT III. PRZEMIANY WILGOTNEGO POWIETRZA Ry.1. Odczytyanie ciśnienia naycenia i temeratury roy z ykreu i 1+.

Ry.2. Odczytyanie ilotności zlędnej z ykreu i 1+. 1. Ouzanie oietrza Ry.3. Ouzanie ilotneo oietrza na ykreie i 1+. Ouzanie oietrza (ze tanu 1 na ry.3) ymaa najier izobaryczneo ochłodzenia oietrza nienayconeo, odcza któreo toień iloci nie zmienia ię. Początkoo zrata ilotność zlędna do ϕ1, o czym otaje oietrze rzeycone, które tanoi roztór oietrza nayconeo i mły (tan 2).

Doroadzenie lub odroadzenie cieła bez zmiany tonia iloci (idem) iąże ię ze zmianą entalii ( i ) ( i ) ( c + c )( T T ) ( + )( T T ) 1+ 1+ 2 1 2 1 2 1 1,006 1,87 Stan oietrza nayconeo zmienia ię natęnie zdłuż linii naycenia (toień iloci i entalia maleją) aż do tanu 3, yznaczoneo rzez unkt rzecięcia linii naycenia z izotermą odoiadającą tanoi końcoemu 2 oietrza rzeyconeo. Ilość krolonej ody ynoi ( 1 3) m m 2. Miezanie izobaryczno-adiabatyczne dóch trumieni oietrza ilotneo Ry.4. Miezanie izobaryczno-adiabatyczne dóch trumieni ilotneo oietrza na ykreie i 1+. Rozażmy da trumienie may ucheo oietrza 1 oraz 2 i tanach określonych rzez artości 1, T 1 oraz 2, T 2. Zmiezanie tych trumieni ooduje utorzenie trumienia oietrza ilotneo o tanie 3, T 3 i trumieniu may oietrza ucheo + 3 1 2 Z rónania bilanu ilości ody otrzymuje ię toień iloci: 3 + + 1 1 2 2 1 2

Z rónania bilanu entalii ynika ( i ) 1+ 3 ( ) + ( ) i m i + 1 1+ 1 2 1+ 2 1 2 Po yeliminoaniu trumieni may ucheo oietrza z rónań bilanó otrzymuje ię ( 1+ ) ( 1+ ) ( ) ( ) i i i i 1 3 1 3 1+ 3 1+ 2 3 2 Stan trumienia otrzymaneo o zmiezaniu leży na ykreie o ółrzędnych i 1+ (ry.4) na rotej łączącej tany 1 i 2 miezanych trumieni ilotneo oietrza. Punkt 3 dzieli odcinek 1-2 tounku trumieni may lub udziałó maoych oietrza ucheo miezanych trumieni. x x 2 2 1 3 1 1 3 2 Należy zauażyć, że miezanie dóch trumieni ilotneo oietrza nienayconeo o tanach 4 i 5 może doroadzić do otania trumienia oietrza rzeyconeo (tan 6 z młą), dy rota 4-5 rzecina linię naycenia (ry.4) W zczeólnym rzyadku, kiedy drui trumień jet trumieniem ary odnej lub ciekłej ody o trumieniu may, tedy jeo tan o 2 nie może być rzedtaiony na ykreie. Z rónania ilości ubtancji ynika 3 1 m 1 natomiat z rónania bilanu entalii jet m i i i ( ) ( ) 1+ 3 1+ 1 m1 dzie i oznacza entalię łaścią ary odnej lub ciekłej ody.

Ry.5. Miezanie trumienia ilotneo oietrza z arą odną na ykreie i 1+. Stan 3 otały o zmiezaniu trumieni znajduje ię na rotej ychodzącej z unktu 1 (ry.5) kierunku ( i ) ( i ) i i 1 1+ + 3 1+ 1 3 1 i1 + rónolełym do linii łączącej bieun B z artością na dodatkoej odziałce umiezczonej okół ykreu. Położenie unktu 3 na tej linii yznacza artość 3.