KONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.

Podobne dokumenty
Kongruencje. Sławomir Cynk. 24 września Nowy Sącz. Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Przykładowe zadania z teorii liczb

Twierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera

Kongruencje twierdzenie Wilsona

Kongruencje i ich zastosowania

Matematyka dyskretna

Kongruencje pierwsze kroki

Kongruencje oraz przykłady ich zastosowań

Liczby całkowite. Zadania do pierwszych dwóch lekcji

Zadania do samodzielnego rozwiązania

Matematyka dyskretna

Zegar ten przedstawia reszty z dzielenia przez 6. Obrazuje on jak kolejne liczby można przyporządkować do odpowiednich pokazanych na zegarze grup.

Sumy kolejnych bikwadratów

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

Liczby pierwsze na straży tajemnic

Matematyka Dyskretna Zestaw 2

LX Olimpiada Matematyczna

Jeśli lubisz matematykę

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Teoria liczb. Magdalena Lemańska. Magdalena Lemańska,

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska

Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych

1. Określenie pierścienia

Analiza kongruencji. Kongruencje Wykład 3. Analiza kongruencji

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

Podróże po Imperium Liczb

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

Pierwiastki pierwotne, logarytmy dyskretne

Warmińsko-Mazurskie Zawody Matematyczne Eliminacje cykl styczniowy Poziom: szkoły ponadgimnazjalne, 10 punktów za każde zadanie

1. Liczby naturalne, podzielność, silnie, reszty z dzielenia

W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2015/16

Matematyka dyskretna

Tajemnice liczb pierwszych i tych drugich

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. W dniu 21 lutego 2013 r. omawiamy test kwalifikacyjny.

Definicja odwzorowania ciągłego i niektóre przykłady

Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych

Zbiory, relacje i funkcje

Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI

i=0 a ib k i, k {0,..., n+m}. Przypuśćmy, że wielomian

Kongruencje. Beata Łojan. Koło Naukowe Matematyków Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Odwrotne twierdzenie Fermata. Odwrotne twierdzenie Fermata

LV Olimpiada Matematyczna

Rozdział 5. Szeregi liczbowe. 5.1 Szeregi liczbowe. Definicja sumy częściowej ciągu. Niech dany będzie ciąg liczbowy (a n ) n=1.

Algorytmy w teorii liczb

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d)

Wybrane zagadnienia teorii liczb

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

I Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy. Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR

Rozwijanie uzdolnień matematycznych uczniów. semestr letni, 2018/2019 wykład nr 8

Jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze I

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

MADE IN CHINA czyli SYSTEM RESZTOWY

LICZBY PIERWSZE. 14 marzec Jeśli matematyka jest królową nauk, to królową matematyki jest teoria liczb. C.F.

Ćwiczenia z teoria liczb, ciąg dalszy (pt 15 maja) Matematyka Dyskretna

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

Indukcja matematyczna

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.

Konstrukcja liczb rzeczywistych przy pomocy ciągów Cauchy ego liczb wymiernych

Przykładami ciągów, które Czytelnik dobrze zna (a jeśli nie, to niniejszym poznaje), jest ciąg arytmetyczny:

Wzory skróconego mnożenia w zadaniach olimpijskich

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji

LXI Olimpiada Matematyczna

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 =

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

Ciągi komplementarne. Autor: Krzysztof Zamarski. Opiekun pracy: dr Jacek Dymel

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Największy wspólny dzielnik Algorytm Euklidesa (także rozszerzony) WZAiP1: Chińskie twierdzenie o resztach

Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5

LXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów)

Nierówności symetryczne

Podzielność, cechy podzielności, liczby pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Kryptografia. z elementami kryptografii kwantowej. Ryszard Tanaś Wykład 6a

Daniela Spurtacz, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019

6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.).

Grzegorz Bobiński. Matematyka Dyskretna

Grupy, pierścienie i ciała

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI. Temat: Podzielność liczb całkowitych Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność

Joanna Kluczenko 1. Spotkania z matematyka

Liczby pierwsze. Kacper Żurek, uczeń w Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II w Giżycku.

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2010/11

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Lista 2 logika i zbiory. Zad 1. Dane są zbiory A i B. Sprawdź, czy zachodzi któraś z relacji:. Wyznacz.

XII Olimpiada Matematyczna Juniorów Zawody stopnia pierwszego część korespondencyjna (1 września 2016 r. 17 października 2016 r.)

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

0 --> 5, 1 --> 7, 2 --> 9, 3 -->1, 4 --> 3, 5 --> 5, 6 --> 7, 7 --> 9, 8 --> 1, 9 --> 3.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Rozdział 7. Elementy teorii liczb. 7.1 Podstawowe własności liczb

F t+ := s>t. F s = F t.

Transkrypt:

KONGRUENCJE Dla a, b, m Z mówimy, że liczba a przystaje do liczby b modulo m a b (mod m) m (a b) (a b (mod m) można też zapisać jako: a = km + b, k Z). Liczbę m nazywamy modułem kongruencji. Własności: 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności. 2. a b (mod m) c d (mod m) a ± c b ± d (mod m) ac bd (mod m) 3. a b (mod m) a b (mod d), gdzie d m 4. a b (mod m) a b (mod n) m, n względnie pierwsze a b (mod mn) Dowód: Założenia: a = km + b NW D(m, n) = 1 a = ln + b Teza: Mamy: a = xmn + b, k, l, x Z a b = km a b = ln km = ln NW D(m,n)=1 = k = xn (i oczywiście l = xm), x Z Zatem a b = nxm a = xmn + b a b (mod mn) 1

Przykłady: 1. 2. 68 3 (mod 5) 11 1 (mod 5) 13 1 (mod 3) 13 1 (mod 4) = 79 4 (mod 5) = 13 1 (mod 12) 3. Ale 29 5 (mod 6) 29 5 (mod 8)? = 29 5 (mod 48) Taka zależność nie zachodzi, bo NW D(6, 8) 1. Jak to poprawić? Otóż: a b (mod m) = a b (mod NW W (m, n)) a b (mod n) Mamy więc: 29 5 (mod 6) 29 5 (mod 8) = 29 5 (mod 24) Zadanie 1. Udowodnij, że 53 53 33 33 jest podzielne przez 10. Rozwiązanie: 10 (53 53 33 33 ) 53 53 33 33 0 (mod 10) Mamy: Ale: Podobnie: 53 3 (mod 10) 53 53 3 53 (mod 10) 3 3 (mod 10) 3 2 1 (mod 10) 3 4 1 (mod 10) 3 53 = 3 4 13+1 = 3 3 4 13 3 1 (mod 10) 3 (mod 10) 33 3 (mod 10) 33 33 3 33 (mod 10) 2

Więc: Zatem: 3 33 = 3 4 8+1 = 3 3 4 8 3 1 (mod 10) 3 (mod 10) 53 53 33 33 3 3 (mod 10) 0 (mod 10) Zadanie 2. (znana zasada podzielności przez 3 i 9) Udowodnij, że liczba zapisana w systemie dziesiętnym dzieli się przez 3 (9) suma jej cyfr dzieli się przez 3 (9). Rozwiązanie: Weźmy dowolną liczbę postaci Możemy ją zapisać jako: Teraz zauważmy, że więc A stąd: więc a n a n 1... a 2 a 1 a 0 a n 10 n + a n 1 10 n 1 +... + a 2 10 2 + a 1 10 + a 0 10 1 (mod 3) 10 n 1 (mod 3) a n 10 n +... + a 2 10 2 + a 1 10 + a 0 a n +... + a 2 + a 1 + a 0 (mod 3) 3 a n a n 1... a 2 a 1 a 0 3 (a n +... + a 2 + a 1 + a 0 ) Analogicznie dla podzielności przez 9. Wyraz odwrotny Wiemy, że gdy rozważamy liczby rzeczywiste wyrazem odwrotnym do 3 jest 1, do 7 jest 8 1. Dlaczego? Bo 3 = 1, 7 8 = 1. Podobnie definiuje się wyraz 3 8 7 3 8 7 odwrotny w zbiorach reszt modulo p, tzn. w zbiorach Z p = 0, 1, 2,..., p 1}, gdzie p jest liczbą pierwszą (elementami takich zbiorów są reszty z dzielenia przez p).mianowicie: a 1 jest wyrazem odwrotnym do a względem p a a 1 1 (mod p), np. dla p = 7 mamy: 2 1 = 4, bo 2 4 = 8 1 (mod 7) 3 1 = 5, bo 3 5 = 15 1 (mod 7) 3

Zadanie 3. Znajdź wyrazy odwrotne w zbiorze Z 11 do 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Odpowiedzi: 2 1 = 6, 3 1 = 4, 4 1 = 3, 5 1 = 9, 6 1 = 2, 7 1 = 8, 8 1 = 7, 9 1 = 5, 10 1 = 10 Przykład rozwiązania: 10 1 (mod 11) 10 2 1 (mod 11), czyli 10 10 1 (mod 11), więc 10 1 = 10. Dlaczego wyrazy odwrotne możemy rozważać w Z p tylko wtedy, gdy p jest liczbą pierwszą? Przypuśćmy, że p nie jest pierwsza, tzn. p = kl, gdzie 1 < k l < p. A zatem k, l Z p. To zaś prowadzi do tego, że nie istnieją k 1 i l 1, bo gdyby było xk 1 (mod p) dla pewnego x Z, to wówczas xk = ps + 1, (s Z) i x = ps+1 Z. Ale k p, więc musiałoby być: k 1, co jest niemożliwe. k Oczywiście, jeśli p nie jest pierwsza, ale NW D(a, p) = 1 (tzn. a, p są względnie pierwsze) dla pewnego a < p, to istnieje a 1, np. dla p = 8: 3 1 = 3, ale już 6 1 nie istnieje! Chińskie twierdzenie o resztach Przypuśćmy, że chcemy rozwiązać układ kongruencji o różnych modułach: x a 1 (mod m 1 ) x a 2 (mod m 2 ).. x a r (mod m r ) Przypuśćmy następnie, że każde dwa moduły są względnie pierwsze, tzn. NW D(a i, a j ) = 1 dla i j. Wtedy istnieje wspólne rozwiązanie x wszystkich tych kongruencji i każde dwa rozwiązania przystają do siebie modulo M = m 1 m 2... m r. Dowód: Udowodnimy najpierw jednoznaczność modulo M (ostatnie zdanie). Przypuśćmy, że x i x są dwoma rozwiązaniami. Niech x = x x. Wtedy x musi przystawać do 0 względem każdego modułu m i, i 1, 2,..., r}, a więc i modulo M (por. własność 4.). Następnie pokażemy, jak skonstruować rozwiązanie x. Niech M i = M m i będzie iloczynem wszystkich modułów z wyjątkiem i-tego. Oczywiście NW D(m i, M i ) = 1, a więc istnieje taka liczba N i, że M i N i 1 (mod m i ). Przyjmijmy teraz x = i a i M i N i. Wtedy dla każdego 4

i wszystkie składniki sumy poza i-tym są podzielne przez m i, gdyż m i M i dla i j. Zatem dla każdego i mamy: x a i M i N i a i (mod m i ). Zadanie 4. Znajdź najmniejsze nieujemne rozwiązania następujących układów kongruencji: 1. 2. x 3 (mod 7) 2x 5 (mod 11) 3x 2 (mod 5) Odpowiedź: x = 129 7x 6 (mod 9) 9x 12 (mod 21) Odpowiedź: x = 6 3. Podpowiedź: Zauważyć, że druga z tych kongruencji jest równoważna kongruencji 3x 4 (mod 21) i skorzystać z własności 2. i 3. 7x 5 (mod 11) 5x 4 (mod 6) x 3 (mod 7) Odpowiedź: x = 290 Zadanie 5. Jakie są dwie ostatnie cyfry liczby 99 99 51 51? Rozwiązanie: 99 1 (mod 100) oraz Zatem A stąd: 99 2 1 (mod 100) 51 51 (mod 100) 51 2 (50 + 1) 2 = 2500 + 100 + 1 1 (mod 100) 99 99 1 (mod 100) i 51 51 51 (mod 100) 99 99 51 51 1 51 (mod 100) 48 (mod 100) 5

Problem N - niezwykle duża, tajna liczba całkowita (używana do uruchamiania systemu rakiet bojowych) Mamy do dyspozycji generała głównodowodzącego (który zna liczbę N) oraz n generałów niższych stopni. Chcemy, by dowolnych trzech generałów niższych stopni (ale nie dwóch) było w stanie w razie niesubordynacji (śmierci, nieobecności) generała głównodowodzącego wspólnie uruchomić system. Jak tego dokonać? Niech p 1,..., p n będą różnymi liczbami pierwszymi takimi, że: 3 N < pi << N, i 1,..., n} Generałowie niższych stopni otrzymają liczbę p i oraz resztę z dzielenia N przez p i. (patrz: chińskie twierdzenie o resztach) Wniosek Dla k generałów (nie k 1) (k 2), którzy mogą odpalić rakiety: k N < pi << k 1 N. Takie rozwiązanie nazywa się k-progowym systemem dzielenia się tajemnicą. 6