RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 1579779 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 22.03.2004 04006783.7 (13) T3 (51) Int. Cl. A44B18/00 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 18.10.2006 Europejski Biuletyn Patentowy 2006/42 EP 1579779 B1 (54) Tytuł wynalazku: Kompozyt na zapięcia rzepowe, zwłaszcza zapięcia do pieluch (30) Pierwszeństwo: (43) Zgłoszenie ogłoszono: 28.09.2005 Europejski Biuletyn Patentowy 2005/39 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 30.04.2007 Wiadomości Urzędu Patentowego 04/2007 (73) Uprawniony z patentu: Nordenia Deutschland Gronau GmbH, Gronau, DE PL/EP 1579779 T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Baldauf Georg, Laer, DE ; Thomas Alexander Horn, Hofheim, DE (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Irena Tylińska 00-950 Warszawa skr. poczt. 335 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
49P20777PL00 EP1579779 Przedmiotem wynalazku jest kompozyt na zapięcia rzepowe, zwłaszcza zapięcia do pieluch, z folią nośną i nałożonym w drodze laminowania na folię nośną, tekstylnym podłożem, które ma powierzchniowe pętelki, przystosowane do łączenia z 5 haczykami rzepowymi. Kompozyt stanowi żeńską część zapięcia rzepowego. W przypadku zastosowania w pieluchach, paski kompozytu umieszcza się na przednim obszarze paska pieluch. Taśmy zapięciowe, które są zamocowane z boku pieluch i mają na swym wolnym 10 końcu haczyki rzepowe, uzupełniają zapięcie rzepowe. Zapię- cia rzepowe można wielokrotnie rozpinać i zapinać, nie pogarszając przy tym własności użytkowych zapięcia. W przeciwieństwie do zapięć samoprzylepnych zapięcia rzepowe są niewrażliwe na styk z kremem do skóry lub pudrem. 15 Przed kompozytem na zapięcia rzepowe dla produktów jed- norazowego użytku, na przykład pieluch dziecięcych, stawia się liczne wymagania. Tekstylne podłoże powinno mieć jak najmniejszy ciężar powierzchniowy, aby można je było tanio wytwarzać. Powinno być prześwitujące, aby widoczna była, 20 najczęściej zadrukowana, powierzchnia folii nośnej. Ponadto, tekstylne podłoże, mimo niewielkiego ciężaru powierzchniowego, musi zapewniać wystarczające sczepienie z haczykami rzepowymi przyporządkowanej taśmy zapięciowej. Wymagana jest wystarczająca liczba swobodnie ruchomych pętelek, których 25 działania nie może pogarszać sklejenie folii nośnej i tek- stylnego podłoża. Aby zapewnić sklejenie tekstylnego podłoża z folią nośną, które gwarantuje prawidłowe funkcjonowanie, trzeba nałożyć wystarczająco grubą powłokę kleju. Jeżeli
2 5 tekstylne podłoże i folię nośną dociska się do siebie za pomocą pary wałków w maszynie do laminowania, wówczas włókna tekstylnego podłoża osiadają w powłoce kleju i są przez nią otaczane. Po utwardzeniu powłoki kleju, nici materiału tekstylnego są wprawdzie skutecznie zakotwione na folii nośnej, jednak duże ilości kleju niosą ze sobą to niebezpieczeństwo, że pętelki, które są potrzebne do działania zapięcia haczykowego, zostają sklejone i tracą wskutek tego zdolność funkcjonowania. Przejawia się to w niedostatecznym działaniu 10 sczepiającym. 15 Z EP 0 777 006 B1 znany jest kompozyt na zapięcia rzepowe o opisanych na wstępie cechach. Tekstylne podłoże składa się z maty z nićmi wątku i osnowy oraz pętelek, połączonych z matą techniką dziania. Tekstylne podłoże jest sklejone z folią nośną. Wielkość pętelek jest tak dobrana, że spo- czywają one na oczkach utworzonych przez matę podstawową. Wymiary pętelek są tak dobrane, aby pętelki nie stykały się z klejem i zachowywały zdolność funkcjonowania. Opisany powyżej problem, polegający na tym, by przy zastosowaniu 20 otwartego podłoża tekstylnego zapewnić zarówno dobre działa- 25 nie sczepiające, jak też wysoką wytrzymałość połączenia między folią nośną i tekstylnym podłożem, nie został jednak w pełnym zakresie rozwiązany. W szczególności połączenie między folią nośną i tekstylnym podłożem wymaga dalszych ulepszeń. Celem wynalazku jest takie udoskonalenie połączenia między folią nośną i tekstylnym podłożem w kompozycie na zapięcia rzepowe, aby przy wysokiej wytrzymałości połączenia uzyskać lepsze działanie sczepiające w porównaniu do stanu 30 techniki.
3 5 Zadanie to rozwiązano według wynalazku tak, że folia nośna i tekstylne podłoże nie są połączone na całej powierzchni. Powierzchnia, na której folia nośna jest połączona z tekstylnym podłożem, wynosi korzystnie 20 do 80% laminowanej powierzchni folii. Według wynalazku, folia nośna i tekstylne podłoże spoczywają luźno na sobie na części powierzchni laminowania. W tych obszarach, w których folia nośna i podłoże nie są połączone ze sobą, haczyki rzepowe mogą się dobrze sczepiać pod materiałem tekstylnym, ponieważ mogą 10 one wchodzić głęboko w tekstylne podłoże. Do dobrego połą- 15 czenia przyczynia się również to, że haczyki rzepowe mają do dyspozycji nie tylko powierzchniowe pętelki kompozytu, lecz mogą się one sczepiać z matą podstawową tekstylnego podłoża. W innej postaci wykonania wynalazku, folia nośna i tekstylne podłoże są sklejone ze sobą, przy czym klej jest na- niesiony w postaci deseniu, który składa się z powierzchni klejowych i obszarów bezklejowych. Rozwiązanie według wynalazku pozwala osiągnąć bardzo wysokie wartości przyczepności pomiędzy tekstylnym podłożem i folią nośną przy równoczesnym 20 dobrym działaniu sczepiającym. W obszarze powierzchni klejo- wych można zastosować dużą ilość kleju, która zapewnia niezawodne, siłowe połączenie między tekstylnym podłożem i folią nośną, przy czym można liczyć się z daleko idącym przesyceniem tekstylnego materiału na powierzchniach klejowych. 25 Sąsiadujące z powierzchniami klejowymi obszary bezklejowe zostają w całości zachowane celem połączenia z haczykami rzepowymi. W obszarach bezklejowych, w których folia nośna i tekstylne podłoże spoczywają luzem na sobie, haczyki rzepowe można wsunąć głęboko w tekstylne podłoże. Dodatkowo, poza 30 powierzchniowymi pętelkami w obszarach bezklejowych do ko- twienia z haczykami rzepowymi ma się również do dyspozycji
4 nici tworzące matę podstawową tekstylnego podłoża. Haczyki rzepowe mogą zachodzić za nici maty podstawowej. Kompozyt osiąga w ten sposób działanie sczepiające, które jest znacząco wyższe w porównaniu do sklejenia tekstylnego podłoża i 5 folii nośnej na całej powierzchni. Istota wynalazku polega na tym, że pozostającą do dyspozycji powierzchnię łączenia kompozytu laminowanego dzieli się na powierzchnie klejowe, które wyłącznie lub przynajmniej pierwotnie wytwarzają niezawodne połączenie między folią nośną i tekstylnym podłożem, 10 oraz obszary bezklejowe, w których zapewnione jest dobre działanie sczepiające pomiędzy tekstylnym podłożem i haczykami rzepowymi. Obszary bezklejowe i powierzchnie klejowe są ułożone naprzemiennie tak, że z kompozytu można odcinać paski na zapięcia rzepowe o dobrych własnościach użytkowych. 15 W ramach wynalazku można stosować różnorodne desenie 20 klejowe do łączenia folii nośnej i tekstylnego podłoża. W ramach wynalazku możliwe jest punktowe sklejenie folii nośnej z tekstylnego podłoża. Ponadto istnieje możliwość, że klej tworzy deseń z równoległych lub krzyżujących się pasków, przy czym paski mogą mieć postać linii prostych lub falistych. Inna korzystna postać wykonania wynalazku przewiduje, że klej tworzy deseń o komórkowej strukturze, przy czym komórkowa struktura ma otwarte komórki z obszarami bezklejowymi lub zamknięte obszary z powierzchniami klejowymi. 25 Struktury komórkowe z otwartymi, bezklejowymi komórkami oka- zują się szczególnie skuteczne. W korzystnej postaci wykonania wynalazku, tekstylne podłoże składa się z dzianiny pętelkowej, która ma matę podstawową z przędzy filamentowej i pętelki, połączone techniką 30 dziania z matą podstawową. Dzianina pętelkowa ma, korzyst-
5 nie, ciężar powierzchniowy pomiędzy 5 g/m 2 i 50 g/m 2. Jest prześwitująca i bardzo przepuszczalna dla powietrza. Wynalazek umożliwia przetwarzanie tekstylnych podłoży o niewielkim ciężarze powierzchniowym w funkcjonalne zapięcia 5 pieluch. Tekstylne podłoże może się składać z nici monofila- mentowych lub multifilamentowych, na przykład z polipropylenu, poliestru, poliamidu lub innych tworzyw sztucznych, nadających się do przetwórstwa technikami stosowanymi do tekstyliów. 10 Folia nośna ma według korzystnej postaci wykonania rów- nież ciężar powierzchniowy pomiędzy 5 i 50 g/m 2. Można stosować zarówno monofolie, jak też wytłaczane współbieżnie lub laminowane folie wielowarstwowe. Nadają się przykładowo folie z polietylenu, polipropylenu, poliestru, poliamidu oraz 15 mieszanin i kopolimerów na bazie tych polimerów. Korzystnie, stosuje się folie nośne, których powierzchnie można pokryć nadrukiem jednostronnym. Można stosować zadrukowane i/lub wytłaczane folie nośne. Do sklejania tekstylnego podłoża i folii nośnej nadają 20 się w zasadzie wszystkie kleje stosowane w dziedzinie folii 25 do laminowania. Korzystne są kleje topliwe na bazie PAO, EVA, SBS, SIS, reaktywne kleje poliuretanowe, kleje akrylanowe, a także kleje utwardzalne promieniowaniem. Przedmiotem wynalazku jest także sposób według zastrzeżenia 11 wytwarzania opisanego kompozytu. Korzystne postaci 30 wykonania sposobu według wynalazku są opisane w zastrzeżeniach 12 i 13. Wynalazek jest objaśniony poniżej na podstawie przedstawiającego tylko jeden przykład wykonania rysunku, na którym w ujęciu schematycznym:
6 fig. 1 przedstawia przekrój wzdłużny kompozytu według wynalazku na zapięcia rzepowe, fig. 2 5 fig. 3a do 3e fig. 4 i 5 widok z góry przedstawionego na fig. 1 kompozytu i jego warstw, desenie klejowe, jakie tworzą warstwę łączącą pomiędzy folią nośną i tekstylnym podłożem przedstawionego na fig. 1 kompozytu, urządzenie do wytwarzania kompozytu w różnych wariantach. 10 Przedstawiony schematycznie na fig. 1 i 2 kompozyt 15 znajduje zastosowanie jako żeńska część zapięć rzepowych. Kompozyt przeznaczony jest zwłaszcza do zapięć rzepowych na produktach jednorazowych, na przykład pieluchach dziecięcych. Składa się on w znany sposób z folii nośnej 1 i zamocowanego w drodze laminowania na folii nośnej 1, tekstylnego 20 podłoża 2, które jako dzianina pętelkowa ma matę podstawową 3 z przędzy filamentowej oraz połączone techniką dziania z matą podstawową 3, pętelki 4. Pętelki 4 są rozmieszczone powierzchniowo i przystosowane do łączenia z nie przedstawionymi haczykami rzepowymi taśmy zapięciowej. Folia nośna 1 i tekstylne podłoże 2 nie są połączone na całej powierzchni. Powierzchnia, na której folia nośna 1 jest połączona z tekstylnym podłożem 2, wynosi korzystnie 20 do 80% laminowanej powierzchni folii. 25 Z fig. 1 i 2 wynika, że folia nośna 1 i tekstylne pod- łoże 2 są sklejone ze sobą, przy czym klej tworzący warstwę łączącą jest nałożony w postaci deseniu, który składa się z powierzchni klejowych 6 i obszarów bezklejowych 7. Na powierzchniach klejowych 6 tekstylne podłoże 2 jest zakotwione 30 na stałe na folii nośnej 1 za pomocą zmiennego podawania 8
7 5 kleju. Na fig. 1 widać, że filamenty tekstylnego podłoża 2 są osadzone w kleju, na przykład kleju topliwym, i przezeń otoczone. Można przy tym wziąć pod uwagę rozwiązanie, w którym również pętelki są częściowo sklejone w obszarze powierzchni klejowych 6 i w tym obszarze jedynie w niewielkim stopniu pełnią swoją funkcję. W obszarach bezklejowych 7, folia nośna 1 i tekstylne podłoże 2 spoczywają luzem jedno na drugim. W obszarach bezklejowych 7 kompozytu haczyki rzepowe można wsunąć głęboko w tekstylne podłoże 2, przy czym 10 następuje nie tylko wczepienie w powierzchniowe wolne pętel- 15 ki 4, lecz, dodatkowo do wczepienia haczyków rzepowych, można również wykorzystać przędzę filamentową maty podstawowej 3. Haczyki rzepowe zachodzą za przędzę filamentową tekstylnego podłoża 2. Bezklejowe obszary 7 kompozytu charakteryzują się silnym działaniem sczepiającym i nadają kompozytowi dobre własności użytkowe. Fig. 3a do 3e ukazują różne desenie klejowe warstwy łączącej 5 według wynalazku pomiędzy folią nośną i tekstylnym podłożem. W przykładach wykonania 3a i 3b klej tworzy deseń 20 z równoległych, biegnących faliście pasków 9. Desenie przed- stawione na fig. 3a i 3b różnią się odstępem pasków klejowych 9 względem siebie. W przykładzie wykonania z fig. 3c klej tworzy deseń z krzyżujących się pasków 9, 9. Na fig. 3d ukazany jest deseń klejowy o komórkowej strukturze, przy 25 czym struktura komórkowa ma otwarte komórki 10 z obszarami 30 bezklejowymi. W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 3e klej również tworzy wzór o komórkowej strukturze, przy czym struktura komórkowa ma zamknięte komórki 11 z powierzchniami klejowymi. W rezultacie powstaje punktowe sklejenie folii nośnej 1 i tekstylnego podłoża 2, przy czym liczbę punktów klejowych przypadających na jednostkę po-
8 wierzchni można wyznaczyć na podstawie kilku prób. We wszystkich przykładach wykonania powierzchnie klejowe powinny wynosić nie mniej niż 20% i maksymalnie 80% powierzchni laminowanej. 5 Tekstylne podłoże ma korzystnie ciężar powierzchniowy pomiędzy 5 g/m 2 i 50 g/m 2. Jest ono przepuszczalne dla powietrza i prześwitujące. Dzięki prześwitywaniu tekstylnego podłoża folię nośną można pokryć nadrukiem. Jako folie nośne można stosować folie na przykład z poliolefin, poliestru, 10 poliamidu, mieszanin lub kopolimerów tych polimerów. Mają one korzystnie ciężar powierzchniowy pomiędzy 5 g/m 2 i 50 g/m 2. Do sklejania folii nośnej z tekstylnym podłożem można stosować na przykład kleje topliwe na bazie PAO, EVA, SBS, 15 SIS, reaktywne kleje poliuretanowe, kleje akrylanowe, a tak- że kleje utwardzalne promieniowaniem. Ilości kleju dostosowuje się do powierzchni klejowych tak, że powstaje stałe połączenie między folią nośną i tekstylnym podłożem. Dlatego też ilości nakładanego kleju ustala się w sposób zmienny, 20 zależnie od przeznaczenia. 25 Sposób wytwarzania kompozytu jest przedstawiony schematycznie na fig. 4. Na folię nośną 1 nakłada się klej w postaci deseniu, który składa się z powierzchni klejowych i obszarów bezklejowych. Wstęgę materiału z tekstylnego podłoża 2, która ma powierzchniowe pętelki przystosowane do łą- czenia z haczykami rzepowymi, umieszcza się na pokrytej klejem stronie folii nośnej 1. Utworzona przy tym dwuwarstwowa wstęga przechodzi przez szczelinę pary 12 walców, w której folia nośna 1 zostaje sprasowana z tekstylnym podłożem 2.
9 5 Klej można nakładać na folię nośną za pomocą dysz, techniką natryskową lub podobnym sposobem. W korzystnej postaci wykonania sposobu, przedstawionej w przykładach wykonania, klej nanosi się na folię nośną 1 metodą druku rotacyjnego. Folia nośna 1 przechodzi przy tym przez układ wal- ców drukarskich 13, składający się z cylindra grawerowanego 14 i przeciwcylindra, dociskającego folię do cylindra grawerowanego, przy czym powierzchnia cylindra grawerowanego 14 jest pokryta grawurą odpowiadającą deseniowi klejowemu. W 10 wariancie sposobu, przedstawionym na fig. 4, na powierzchnię 15 cylindra grawerowanego 14 nakłada się powłokę klejową 16, która na wypukłych powierzchniach grawury przenosi się na folię nośną 1. W wariancie sposobu, przedstawionym na fig. 5, powłokę klejową 16 nakłada się na powierzchnię przeciwcylindra 15. Cylinder grawerowany 14 dociska jednak folię no- 20 śną 1 wyłącznie w wypukłych obszarach grawury do powłoki klejowej 16 na powierzchni przeciwcylindra 15, w związku z czym także w tej postaci wykonania powłoka klejowa jest przenoszona na folię nośną jedynie na wypukłych powierzchniach grawury. 25 Przykłady: Własności decydujące o funkcjonalności zapięcia rzepowego są charakteryzowane przez trzy wielkości pomiarowe. Decydującymi wielkościami pomiarowymi są: siła rozpinania, siła ścinająca oraz przyczepność połączenia pomiędzy tekstyl- nym podłożem i folią nośną. Pod pojęciem siły rozpinania rozumie się siłę, jaka jest potrzebna, aby oderwać haczyki zapięcia rzepowego od tekstylnego podłoża. Siłę rozpinania wyznacza się za pomocą próby rozciągania, przy czym ręczny 30 proces rozpinania symuluje się poprzez pomiar siły rozciąga- nia zapięcia rzepowego w kierunku rozpinania. Za maksymalną
10 5 siłę ścinającą przyjmuje się siłę, przy której połączenie między haczykami rzepowymi i tekstylnym podłożem ulega niepożądanemu rozłączeniu z powodu zbyt dużego obciążenia. Również tę siłę można zmierzyć w drodze pomiaru siły rozciągania poprzez symulację obciążenia rozciągającego, występują- cego przy manipulowaniu zapięciem. Przyczepność połączenia między tekstylnym podłożem i folią nośną wyznacza się w próbie oddzierania poprzez odrywanie tekstylnego podłoża od folii nośnej. 10 Wykonano kompozyty sposobem przedstawionym na fig. 4 i 15 5. Tekstylne podłoże i folia nośna nie uległy zmianom. Zmieniana była ilość nakładanego kleju i deseń klejowy do łączenia folii nośnej i tekstylnego podłoża. Wybrano desenie klejowe odpowiednio do fig. 3a do 3c. W próbie porównawczej nastąpiło sklejenie folii nośnej z tekstylnym podłożem na ca- łej powierzchni. Mierzono ciężar powierzchniowy kompozytu, który jest nieznacznie zależny od ilości nakładanego kleju, przyczepność połączenia, siłę rozpinania i siłę ścinającą. Pomiary przeprowadzono na próbkach, których powierzchnia 20 rzepowa miała 25,4 mm długości i 13 mm szerokości. Wyniki prób przedstawione są w tabeli 1. Kompozyty wykonane sposobem według wynalazku charakteryzują się dużą przyczepnością połączenia oraz dobrymi wartościami siły rozpinania i wytrzymałości na ścinanie. Nordenia Deutschland Gronau GmbH Pełnomocnik:
Tabela 1 Ciężar powierzchniowy [g/m 2 ] Deseń klejowy A B C Sposób z fig. 5 44,3 45,2 44,7 Sposób z fig. 4 44,9 46,6 46,3 Próba porównawcza 46,0 Przyczepność połączenia [N] Siła rozpinania [N] Maks. siła ścinająca [N] Deseń klejowy A B C A B C A B C Sposób z fig. 5 12,1 10,8 10,5 4,0 3,2 4,7 40 37 41 Sposób z fig. 4 7,3 11,7 9,2 5,5 6,4 7,5 44 43 50 Próba porównawcza 6,0 4,0 40 A: deseń klejowy odpowiadający fig. 3a B: deseń klejowy odpowiadający fig. 3c C: deseń klejowy odpowiadający fig. 3b
49P20777PL00 EP1579779 Zastrzeżenia patentowe 1. Kompozyt na zapięcia rzepowe, zwłaszcza zapięcia do pieluch, z folią nośną (1) i nałożonym w drodze laminowania na folię nośną (1), tekstylnym podłożem (2), które ma powierzchniowe pętelki (4), przystosowane do łączenia z haczykami rzepowymi, znamienny tym, że folia nośna (1) i tekstylne podłoże (2) nie są połączone na całej powierzchni. 2. Kompozyt według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia, na której folia nośna (1) jest połączona z tekstylnym podłożem (2), wynosi 20 do 80% laminowanej powierzchni folii. 3. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że folia nośna (1) i tekstylne podłoże (2) są sklejone ze sobą, przy czym klej jest naniesiony w postaci deseniu, który składa się z powierzchni klejowych (6) i obszarów bezklejowych (7). 4. Kompozyt według zastrz. 3, znamienny tym, że folia nośna (1) i tekstylne podłoże (2) są sklejone punktowo. 5. Kompozyt według zastrz. 3, znamienny tym, że klej tworzy deseń z równoległych lub krzyżujących się pasków (9, 9 ). 6. Kompozyt według zastrz. 3, znamienny tym, że klej tworzy deseń o komórkowej strukturze, przy czym komórkowa struktura ma otwarte komórki (10) z obszarami bezklejowymi lub zamknięte obszary z powierzchniami klejowymi.
13 7. Kompozyt według jednego z zastrz. 1 do 6, znamienny tym, że tekstylne podłoże (2) składa się z dzianiny pętelkowej, która ma matę podstawową (3) z przędzy filamentowej i pętelki (4), połączone techniką dziania z matą podstawową (3). 8. Kompozyt według jednego z zastrz. 1 do 7, znamienny tym, że tekstylne podłoże (2) ma ciężar powierzchniowy od 5 g/m 2 do 50 g/m 2. 9. Kompozyt według jednego z zastrz. 1 do 8, znamienny tym, że folia nośna (1) jest zadrukowana i/lub wytłaczana. 10. Kompozyt według jednego z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że folia nośna (1) ma ciężar powierzchniowy od 5 g/m 2 do 50 g/m 2. 11. Sposób wytwarzania kompozytu na zapięcia rzepowe według jednego z zastrz. 1 do 10, przy czym na folię nośną nakłada się klej w postaci deseniu, który składa się z powierzchni klejowych i obszarów bezklejowych, przy czym wstęgę materiału z tekstylnego podłoża, która ma powierzchniowe pętelki przystosowane do łączenia z haczykami rzepowymi, umieszcza się na pokrytej klejem stronie folii nośnej, przy czym utworzona w ten sposób dwuwarstwowa wstęga przechodzi przez szczelinę pary walców, w której folię nośną sprasowuje się z tekstylnym podłożem. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że klej nanosi się na folię nośną metodą druku rotacyjnego. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że folia nośna przechodzi przez układ walców drukarskich, składający
14 się z cylindra grawerowanego i przeciwcylindra, dociskającego folię do cylindra grawerowanego, przy czym powierzchnia cylindra grawerowanego jest pokryta grawurą odpowiadającą deseniowi klejowemu i przy czym na powierzchnię cylindra grawerowanego nakłada się powłokę klejową, którą na wypukłych powierzchniach grawury przenosi się na folię nośną. Nordenia Deutschland Gronau GmbH Pełnomocnik: