Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Podobne dokumenty
Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, a/15

Indukcja matematyczna. Matematyka dyskretna

Indukcja matematyczna, zasada minimum i maksimum. 17 lutego 2017

Indukcja matematyczna

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/15

F t+ := s>t. F s = F t.

Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2019 Zadania 1-100

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2017 Zadania 1

Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d)

Przykładowe zadania z teorii liczb

I Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy. Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

LX Olimpiada Matematyczna

5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne.

1. Liczby naturalne, podzielność, silnie, reszty z dzielenia

Konstrukcja liczb rzeczywistych przy pomocy ciągów Cauchy ego liczb wymiernych

LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)

Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

Podzielność, cechy podzielności, liczby pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Matematyka Dyskretna 2/2008 rozwiązania. x 2 = 5x 6 (1) s 1 = Aα 1 + Bβ 1. A + B = c 2 A + 3 B = d

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Przykładami ciągów, które Czytelnik dobrze zna (a jeśli nie, to niniejszym poznaje), jest ciąg arytmetyczny:

Zadania do samodzielnego rozwiązania

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2014/15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. W dniu 21 lutego 2013 r. omawiamy test kwalifikacyjny.

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

Uzupełnienia dotyczące zbiorów uporządkowanych (3 lutego 2011).

KONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2015/16

Matematyka Dyskretna Zestaw 2

LISTA 1 ZADANIE 1 a) 41 x =5 podnosimy obustronnie do kwadratu i otrzymujemy: 41 x =5 x 5 x przechodzimy na system dziesiętny: 4x 1 1=25 4x =24

Rozdział 5. Szeregi liczbowe. 5.1 Szeregi liczbowe. Definicja sumy częściowej ciągu. Niech dany będzie ciąg liczbowy (a n ) n=1.

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

Jeśli lubisz matematykę

6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.).

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

W. Guzicki Zadanie 41 z Informatora Maturalnego poziom podstawowy 1

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

Lista 4. Kamil Matuszewski 22 marca 2016

zbiorów domkniętych i tak otrzymane zbiory domknięte ustawiamy w ciąg. Oznaczamy

Pojęcie szeregu nieskończonego:zastosowania do rachunku prawdopodobieństwa wykład 1

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji

Wykład 8. Informatyka Stosowana. 26 listopada 2018 Magdalena Alama-Bućko. Informatyka Stosowana Wykład , M.A-B 1 / 31

Indukcja matematyczna

Pochodne wyższych rzędów definicja i przykłady

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.

W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność. (c.d.

Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

1 Działania na zbiorach

LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW

E-learning - matematyka - poziom rozszerzony. Funkcja wykładnicza. Materiały merytoryczne do kursu

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2014/15

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13

(g) (p q) [(p q) p]; (h) p [( p q) ( p q)]; (i) [p ( p q)]; (j) p [( q q) r]; (k) [(p q) (q p)] (p q); (l) [(p q) (r s)] [(p s) (q r)];

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

EGZAMIN, ANALIZA 1A, , ROZWIĄZANIA

Notatki z Analizy Matematycznej 2. Jacek M. Jędrzejewski

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 5

Programowanie w Baltie klasa VII

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2013 Przykłady zadań egzaminacyjnych (do liczenia lub dowodzenia)

Układy równań i nierówności liniowych

1. Powtórka ze szkoły. Wykład: (4 godziny), ćwiczenia: , kolokwium nr 1:

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/10

EGZAMIN Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ (CZEŚĆ 1)

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

OLIMPIADA MATEMATYCZNA

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Rozkład figury symetrycznej na dwie przystające

Luty 2001 Algorytmy (4) 2000/2001

Zapisujemy to symbolicznie jako równość:. Mówimy też, że ciąg posiada granicę niewłaściwą (równą nieskończoności).

Transkrypt:

Matematyka dyskretna Andrzej Łachwa, UJ, 2015 andrzej.lachwa@uj.edu.pl 3/15

Indukcja matematyczna Poprawność indukcji matematycznej wynika z dobrego uporządkowania liczb naturalnych, czyli z następującej Zasady Minimum: Dowolny niepusty podzbiór S zbioru liczb naturalnych ma w sobie liczbę najmniejszą. Pierwszy, znany dowód używający tej zasady (Maurolio, 1575) pokazał, że suma początkowych n liczb nieparzystych wynosi n 2, tzn.: Aby nie było wątpliwości, jak wygląda wzór dla n=0 lepiej go przedstawić w postaci: 1 + 3 + 5 + = n 2 n składników

Aby pokazać, że wzór jest prawdziwy dla wszystkich liczb naturalnych skorzystamy z Zasady Minimum. Gdyby rozważana równość nie zachodziła dla wszystkich liczb naturalnych, to zbiór niepusty, i zgodnie z Zasadą Minimum miałby liczbę najmniejszą. Oznaczmy ją przez s (łatwo sprawdzić, że s>5). Skoro s jest najmniejszym kontrprzykładem, to s-1 spełnia równość Maurolio, więc: byłby Dodając teraz do obu stron równości kolejną liczbę nieparzystą dostajemy co oczywiście oznacza, że. Tym samym s nie może być najmniejszą liczbą w zbiorze kontrprzykładów, a więc w ogóle taki kontrprzykład istnieć nie może, i wobec tego wszystkie liczby naturalne spełniają równość Maurolio.

Zasada Indukcji Matematycznej Jeśli jest jakimś zbiorem liczb naturalnych, w którym jest, tzn., oraz wraz z każdą liczbą naturalną zawiera również kolejną liczbę, tzn., to wtedy zbiór zawiera wszystkie liczby naturalne, tzn.. Pierwszy warunek nazywamy bazą indukcji. W drugim warunku najpierw dokonujemy założenia indukcyjnego (o tym, że ), a następnie wykonujemy krok indukcyjny dowodząc, że.

Zasada indukcji matematycznej - inaczej. Jeżeli 1. istnieje taka liczba naturalna n 0, że T(n 0 ) jest zdaniem prawdziwym, 2. dla każdej liczby naturalnej n n 0 prawdziwa jest implikacja T(n) T(n + 1), to T(n) jest zdaniem prawdziwym dla każdej liczby naturalnej n n 0.

Zadanie Dla dowolnej liczby naturalnej n 0 zachodzi:. Wzór wygląda na prawdziwy, bo np. dla mamy oraz, albo dla mamy oraz. No to spróbujmy udowodnić, że tak jest dla wszystkich liczb naturalnych. Niech Mamy wtedy 0 Z bo, oraz gdy k Z, tzn. to

co oznacza, że k+1 Z. A stąd już możemy wnosić, że.

Zadanie Niech Jeśli pokażemy, że, to dostaniemy ważny wzór na sumę kolejnych kwadratów. Oczywiście. Nadto, gdy, to aby stwierdzić czy jest w rozważamy sumę:

co świadczy o tym, że. A zatem.

Ilustracją indukcji matematycznej jest efekt domina. Załóżmy, że ułożyliśmy bardzo dużo kostek domina, jedna za drugą. Upewniliśmy się też, że jeśli przewróci się dowolna z nich (założenie indukcyjne) to przewróci się też następna (krok indukcyjny). Wtedy, jeśli ktoś nam powie, że przewrócił czwartą kostkę (baza indukcji) to wiemy, iż wszystkie następne (poza być może pierwszymi trzema) też się przewróciły. W indukcji matematycznej liczby naturalne są niejako kostkami domina ułożonymi dostatecznie blisko siebie.

Przykład Sprawdźmy, czy funkcja rośnie wolniej niż? Dla początkowych wartości mamy Aby się przekonać, że w istocie dla przeprowadźmy dowód indukcyjny.

Lemat: (dla dowolnego n 3) Dowód indukcyjny lematu: oraz niech wzór prawdziwy dla liczby k 3 wtedy 2(k+1)+1 = 2k+3 = (2k+1)+2 < 2 k +2 < 2 k +2 k = 2 2 k = 2 k+1 z założenia indukcyjnego Zatem wzór prawdziwy dla wszystkich n 3. DOWÓD oraz niech dla liczby k>5 zachodzi k 2 <2 k, wtedy (k+1) 2 = k 2 + (2k+1) < 2 k +2 k = 2 2 k = 2 k+1 z lematu i z założenia indukcyjnego Zatem na mocy zasady IM wzór prawdziwy dla wszystkich n>5.

Przykład (nierówność Bernoulliego) Udowodnimy, że dla dowolnej liczby rzeczywistej zachodzi baza:, oraz dowolnego z założenia indukcyjnego, poprzez wymnożenie stronami przez nieujemną liczbę rzeczywistą, dostajemy Zatem na mocy zasady IM wzór prawdziwy dla wszystkich.

Przykład Pokażemy, że o ile tylko, to liczba postaci ma na końcu w zapisie dziesiętnym cyfrę 6. Oznacza to, że dla pewnej liczby naturalnej x. Dowód Dla mamy, Nadto, gdy, to Na mocy zasady IM własność prawdziwa dla wszystkich n 2.

Przykład (n-ta liczba harmoniczna) i przyjmuje się, że. Nazwa liczby harmonicznych wzięła się stąd, że możliwe do uzyskania na strunie długości fali stojącej są proporcjonalne kolejno do. Oto wartości kilku pierwszych liczb harmonicznych: Szereg harmoniczny jest rozbieżny do nieskończoności (dowód tego faktu pochodzi ze Średniowiecza) i opiera się na zastąpieniu kolejnych sum częściowych (liczących 2, 4, 8 składników) ułamkami 1/2. Ponieważ suma liczb w każdej kolejnej sumie częściowej wynosi 1/2, ciąg sum częściowych szeregu nie ma granicy skończonej.

Przykłady oszacowań H 31 = 4,0272... lg(31)=4,954... oszacowanie 2,5 4,0272... 6 H 32 = 4,0584... lg(32)=5 oszacowanie 3 4,0272... 6

Często wygodniej jest zamiast Indukcji Matematycznej stosować z pozoru mocniejszą Zasadę Indukcji Zupełnej. Tym razem, po to, by wywnioskować, iż k Z będziemy mogli skorzystać nie tylko z faktu, że k-1 Z, ale ze znacznie mocniejszego założenia, że wszystkie liczby mniejsze niż k, tzn. 0,... k-1, są w Z. Jeśli jest jakimś zbiorem liczb naturalnych, który wraz z każdym początkowym fragmentem zbioru N postaci zawiera również kolejną liczbę k (tzn. jeśli to również k należy do Z), to wtedy Z zawiera wszystkie liczby naturalne, tzn..

Zasada Indukcji Zupełnej (ZIZ) pozwala skorzystać w dowodzie kroku indukcyjnego( ) ze znacznie szerszego założenia indukcyjnego, że dla wszystkich (a nie tylko dla jak w indukcji matematycznej). Zwróćmy uwagę, że w Zasadzie Indukcji Zupełnej nie ma wyróżnionego kroku bazowego; jest on ukryty w warunku dla : poprzednik implikacji jest wtedy trywialnie spełniony. Zazwyczaj w dowodach przez indukcję zupełną dowód tego brzegowego warunku (bazowego) jest odrębny.

Przykład Mamy prostokątną czekoladę złożoną z n=a b (a, b >0) kwadratowych kawałków, zwanych dalej kostkami. Każdy prostokątny fragment czekolady złożony z całych kostek nazywamy kawałkiem czekolady. Przez ułamanie czekolady rozumiemy rozcięcie kawałka czekolady wzdłuż linii pomiędzy kostkami tak, by dostać dwa kawałki. Ile razy trzeba ułamać czekoladę aby rozdzielić jej wszystkie kostki? Stosując zasadę IZ względem liczby n kostek w czekoladzie udowodnimy, że niezależnie od kolejności cięć potrzeba i wystarcza dokładnie n-1 cięć.

Dowód Jeśli czekolada ma tylko 1 kostkę, to nie trzeba niczego dzielić, więc 0 cięć wystarcza. Gdy czekolada ma k kostek, to pierwsze jej cięcie podzieli ją na dwa prostokąty o odpowiednio k 0 i k 1 kawałkach, przy czym i. Korzystając teraz z założenia indukcyjnego wiemy, że aby połamać te mniejsze kawałki potrzeba i wystarcza odpowiednio i cięć. W sumie wykonamy więc cięć, co było do udowodnienia.

Przykład Proponujemy teraz przeanalizować przykład błędnego rozumowania indukcyjnego ZIM. Ćwiczenie to zaproponował George Polya, wybitny węgierski matematyk. Udowodnimy, że wszystkie konie są jednej maści! Posłużymy się indukcją względem liczby koni. Dowolny zbiór złożony z jednego konia jest zbiorem koni o jednej maści. Rozpatrzmy dowolny k+1-elementowy zbiór koni. Wybierzmy dowolnego konia z tego zbioru i usuńmy go na chwilę. Na mocy założenia indukcyjnego k-elementowy zbiór pozostałych koni jest zbiorem koni o tej samej maści. Dodajmy z powrotem usuniętego konia i usuńmy dowolnego innego. Znów mamy k-elementowy zbiór koni, a więc są to konie tej samej maści. Ponadto usunięty koń był tej samej maści co większość koni w obecnym zbiorze. To oznacza, że wszystkie rozpatrywane k+1 konie są jednej maści.

Zasada Maksimum Dowolny niepusty i ograniczony od góry podzbiór naturalnych ma w sobie liczbę największą. zbioru liczb Następujące zasady są równoważne: Zasada Minimum (ZMin), Zasada Indukcji Zupełnej (ZIZ), Zasada Indukcji Matematycznej (ZIM), Zasada Maksimum(ZMax). Proszę przeczytać dowód tej równoważności w [4].

Kilka zadań do rozwiązania w domu! 10 (n 5 n) 12 (10 n 4) dla n>1 (2n)! (2n) n dla n>0 k 3 = ((n/2)(n+1)) 2 dla n 0 k=0..n (1 + 1 / n ) n n+1 dla n>0 37 100-37 20 jest wielokrotnością 10 37 20-1 jest wielokrotnością 10 Oblicz: (-1) i, i=1..100 (t-3) t=1..73

Udowodnij, że liczba 8 n+2 +9 2n+1 jest podzielna przez 73 dla wszystkich liczb naturalnych. Dla jakich liczb zachodzi wzór 4n n 2-7? Weźmy zdanie p(n) postaci n 2 +5n+1 jest liczbą parzystą. Udowodnij, że dla każdego naturalnego k>0 z p(k) wynika p(k+1). Dla jakich liczb prawdziwe jest p(k)? Duża część prezentowanego materiału pochodzi z [4]

Przykład Udowodnij, że liczba 11 n 4 n jest podzielna przez 7 dla wszystkich n>0 Dowód n=1 to 11 4=7 jest podzielne przez 7 jeżeli 11 k 4 k jest podzielna przez 7, to znaczy, że istnieje liczba naturalna p taka, że 11 k 4 k =7p weźmy 11 k+1 4 k+1 = 11(11 k 4 k ) + 7 4 k = 11 7p + 7 4 k = 7 [11p+4 k ] czyli też jest podzielne przez 7, a wynikiem dzielenia jest liczba 11p+4 k zatem na mocy zasady IM dla wszystkich n>0 liczba 11 n 4 n jest podzielna przez 7