KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu EA w języku polskim Elementy Andragogiki Nazwa przedmiotu w języku angielskim Andragogy USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Pedagogika Forma studiów Poziom studiów Profil studiów Specjalność Jednostka prowadząca przedmiot Osoba odpowiedzialna za przedmiotkoordynator przedmiotu Termin i miejsce odbywania zajęć stacjonarne studia I stopnia licencjackie praktyczny pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Imię i nazwisko Prof.dr hab Walentyna Łozowiecka Kontakt lozovetska@ukr.net 698810071 Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji wykład zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych V semestr Status przedmiotu/przynależność do modułu OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Moduł: Pedagogiczny Język wykładowy Język polski Semestry, na których realizowany jest przedmiot Piąty Wymagania wstępne Podstawy psychologii i pedagogiki ogólnej, dotyczące motywacji do zdobywania wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych w zakresie edukacji dorosłych FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
Formy zajęć Liczba godzin rok III Sem estr V 30 Sposób realizacji zajęć Sposób zaliczenia zajęć Metody dydaktyczne ćwiczeni a Lektorat Konwersa torium seminar ium ZP PZ Samokszta łcenie- ZBUN r s R S r s r s R S r s r S audytoryjny, wielkość jednostki zajęć 2 godziny tygodniowo Zaliczenie z oceną Metody dydaktyczne: - słowne (pogadanka, wykład audytoryjny, wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dyskusja, praca ze źródłem drukowanym) - oglądowe (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie technicznych środków dydaktycznych) - praktyczne (zadania) -waloryzacyjne Przedmioty powiązane/moduł Pedagogika ogólna, Psychologia rozwoju, Teoria wychowania Wykaz literatur y Podstawow a Uzupełn iająca T. Aleksander, Andragogika. Podręcznik akademicki, Radom, 2009, M.S. Knowles, E.F. Holton, R.A. Swanson, Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, Warszawa 2009 Brzezińska A.: Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk 2005. Fabiś A., Stopińska-Pająk A. (Red.): Uczący się dorosły w zmieniającym się świecie. Bielsko-Biała 2010. L. Turos, Andragogika ogólna, Warszawa 1999 A. Pakuła, A. Dudak (red.), Edukacja ustawiczna dorosłych w europejskiej przestrzeni kształcenia z perspektywy polskich doświadczeń, Lublin 2009 J. Piekarski, L. Tomaszewska, A. Głowala, Edukacja jako całożyciowe doświadczenie, Płock 2012 J. Półturzycki, Dydaktyka dorosłych, Warszawa 1999 R.R. McCare, P.T. Costa Jr., Osobowość dorosłego człowieka, Kraków 2005 Materiały UNESCO CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)
Treści przedmiotu mają na celu analizę treści dotyczących zagadnień z zakresu andragogiki, które umożliwia zrozumienie i lepsze działanie w obszarze edukacji dorosłych, także w kontekście działalności resocjalizacyjnej i readaptacyjnej. WIADOMOŚCI zna terminologię używaną w andragogice oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym; ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia ma uporządkowaną wiedzę o organizacji i funkcjonowaniu instytucji edukacyjnych dla dorosłych zna współczesne trendy rozwojowe edukacji dorosłych, rozumie potrzeby i możliwości diagnozowania potrzeb edukacyjnych ludzi dorosłych na każdym etapie życia zna zasady tworzenia programów diagnozowania potrzeb edukacyjnych ludzi różnych środowisk społecznych UMIEJĘTNOŚCI potrafi twórczo animować prace nad własnym rozwojem oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjno-wychowawczych, wspierać i inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie potrafi skonstruować program kształcenia dorosłych w różnych środowiskach i kategoriach wiekowych, umie zaplanować zajęcia, których istotą jest popularyzacja nauki, techniki bądź sztuki, dobrać odpowiednie metody, formy, organizację, środki realizacji zajęć z ludźmi dorosłymi, spójnie i klarownie wypowiada się na piśmie w zakresie zagadnień objętych tematyką zajęć KOMPETENCJE SPOŁECZNE ma pogłębioną świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego jest zmotywowany i otwarty na potrzeby wybranych grup społecznych, ma świadomość roli społecznej pedagoga/andragoga, utożsamia się z wartościami i celami realizowanymi w pracy pedagoga/andragoga, jest zaangażowany docenia znaczenie nauk pedagogicznych/andragogiki dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych, rozumie znaczenie kształcenia ustawicznego w procesie samorozwoju Efekty kształcenia (kody) Forma zajęć wykład Treści programowe Temat 1. Teoretyczne podstawy andragogiki. Podstawowe pojęcia. Tendencje rozwojowe i warunki edukacji ustawicznej. Liczba godzin Suma liczby godzin 2 2
2. Tradycje edukacji i współczesne tendencje oświaty dorosłych - przegląd wybranych koncepcji i poglądów. 4 6 3.Dorosłość jako podstawowe pojęcie andragogiki. 2 8 4.Uczenie się osób dorosłych. Możliwości i motywy uczenia się. 2 10 U17 5.Znaczenie wychowania i samowychowania dorosłych. 2 12 6.Systemy kształcenia dorosłych. Kształcenie formalne, pozaformalne, nieformalne i incydentalne. Formy kształcenia dorosłych. 2 14 7.Szkoły dla dorosłych, w tym. centrum kształcenia ustawicznego i szkoły wyższe 2 16 8.Rola oświaty pozaszkolnej w procesie edukacji dorosłych (pozaszkolna edukacja zawodowa i pozaszkolna edukacja ogólnokształcąca) 2 18 U17 W14 9.Wartości procesu samokształcenia w rozwoju człowieka dorosłego 2 20 10.Wartości edukacyjne kultury. Wybrane instytucje i formy. Znaczenie twórczości amatorskiej 11.Współczesne teorie oświaty dorosłych (w tym: uczenie się biograficzne, uczenie się przez doświadczenie, uczenie się sytuacyjne, uczenie się w/z codziennym, teoria uczenia się transformatywnego) 2 22 4 26
12.Edukacja dorosłych w wybranych krajach. Edukacja permanentna w programach UNESCO 2 28 13.Współczesne tendencje rozwojowe edukacji dorosłych i jej funkcje społeczne 2 30 Efekty kształcenia Kod Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY Zna podstawową terminologię w zakresie pedagogiki dorosłych, oraz wybrane zagadnienia z tradycji i współczesnych koncepcji andragogiki Ma podstawową wiedzę o rozwoju człowieka w cyklu życia, zwłaszcza człowieka dorosłego, w zakresie jego sfery poznawczej, emocjonalnej i motywacyjnej oraz uniwersalnych, humanistycznych oraz biopsychospołecznych kontekstów procesu rozwoju Zna współczesne teorie i koncepcje dotyczące kształcenia i wychowania dorosłych zgodnie z wymogami współczesnej dydaktyki dorosłych a także rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów ma elementarną wiedzę o osobach dorosłych jako uczestnikach całożyciowej edukacji oraz procesach nauczania-uczenia się i wychowania tej grupy Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunk dla u obszaru K_ K_ K_W10 K_ H1P W03 S1P_ S1P_W05 NW-a H1P- NW-d H1P_W03 w zakresie UMIEJĘTNOŚCI Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania i interpretowania sytuacji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i H1P_ U01 S1P_U01 S1P_U06 kulturalnych oraz pomocowych, a także potrzeb, motywów i aspiracji uczenia się dorosłych oraz innych czynników wpływających na ich proces uczenia się. K_ Potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk biorąc pod uwagę ich adekwatność do realizacji zadań w obrębie kształcenia osób dorosłych z uwzględnieniem specyfiki indywidualnych i H1P_U09 S1P_U06 S1P_U07 środowiskowych determinantów. K_ U17 Potrafi animować prace nad rozwojem uczestników K_U17 H1P_U04
K07 Kod procesu uczenia się przez całe życie oraz inspirować ich w procesie samorozwoju i samowychowania. w zakresie KOMPETENCJI Ma pogłębioną świadomość potrzeby ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego, przekonanie o sensie, wartości i potrzebie działań w zakresie aktualizowania własnej wiedzy, swojego rozwoju, doskonalenia zawodowego K_ Jest zdolny do współpracy i współdziałania z innymi specjalistami i niespecjalistami zarówno podczas pracy indywidualnej jak i zespołowej. Podejmuje współpracę z innymi specjalistami, aby przyczyniać się do efektywności oddziaływań pedagogicznych wobec osób dorosłych. K_K07 Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY S1P_U07 S1P_U08 NU-j H1P_ H1P_K03 H1P_K04 S1P_ S1P_K03 S1P_K04 S1P_K05 S1P S1P_K04 H1P_K04 W Ćw Lek konwers Sem ZP PZ ZBUN w zakresie UMIEJĘTNOŚCI W Ćw. Lek Konwer. Sem. ZP PZ ZBUN U17 w zakresie KOMPETENCJI W Ćw. Lek Konwer. Sem. ZP PZ ZBUN Kryteria oceny osiągniętych efektów Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane. Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu kształcenia.
na ocenę 3 na ocenę 3,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 Uzyskanie od Uzyskanie od Uzyskanie od 76% Uzyskanie od Uzyskanie od 96% - 51% - 65% 66% - 75% - 85% łącznej 86% - 95% 100% łącznej liczby łącznej liczby łącznej liczby pkt. liczby pkt. łącznej liczby pkt. możliwych do punktów możliwych do możliwych do pkt. możliwych uzyskania. możliwych do uzyskania. uzyskania. uzyskania. do uzyskania. Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca) Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić, a co poprawić. Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się. Egzamin ustny Egzamin pisemny Projekt Kolokwiu m Zadania domowe Referat/ Prezent acja Sprawozdanie Dyskusje F + + + P + Metody weryfikacji efektów kształcenia Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas, liczbę pytań, formę pytań, kryteria oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy, zawartość). Efekty kształc enia (kody) Egzamin ustny Egzamin pisemny Projekt Kolokwiu m Sprawozd a-nie Referat/ prezentac ja U17 Inne Punkty ECTS BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25-30 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne przygotowywanie się do zaliczenia, samodzielna lektura, przygotowanie i prezentacja referatu, przygotowywanie się do zajęć, udział w konsultacjach. Forma aktywności Obciążenie studenta
Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: W 30 15 Ćw. K Forma zajęć Konsultacje przedmiotowe Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w tym: Przygotowanie się do egzaminu/zdawanie egzaminu Przygotowanie się do kolokwium zaliczeniowego 10 10 Przygotowanie się do zajęć, w tym studiowanie zalecanej literatury 10 20 Przygotowanie raportu, projektu, prezentacji, dyskusji 10 15 Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu pracy studenta 60 60 PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT 2 2