ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

Podobne dokumenty
ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego. Ćwiczenie może być realizowane za pomocą trzech wariantów zestawów pomiarowych: A, B i C.

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

A. POMIARY FOTOMETRYCZNE Z WYKORZYSTANIEM FOTOOGNIWA SELENOWEGO

Kognitywistyka II r. Teoria rzetelności wyników testu. Teorie inteligencji i sposoby jej pomiaru (4) Rzetelność czyli dokładność pomiaru

Tester miernik elementów elektronicznych RLC i półprzewodnikowych

Tester elementów elektronicznych LCR * ZESTAW DO SAMODZIELNEGO MONTAŻU * Zestaw do nauki lutowania elementów

Modelowanie zmienności i dokładność oszacowania jakości węgla brunatnego w złożu Bełchatów (pole Bełchatów)

Tradycyjne mierniki ryzyka

Wyznaczanie współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących z czujnikiem prostokątnym umieszczonym na cięciwie rurociągu

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

LABORATORIUM ELEKTRONIKI

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

ELEKTROMAGNETYCZNE DRGANIA WYMUSZONE W OBWODZIE RLC. 1. Podstawy fizyczne

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

Ć wiczenie 7 WZMACNIACZ OPERACYJNY

Tester elementów elektronicznych M328

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Obwody rezonansowe v.3.1

UT71D cyfrowy multimetr uniwersalny + USB

WYZNACZANIE NAPIĘCIA POWIERZCHNIOWEGO ZA POMOCĄ KAPILARY

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Temat ćwiczenia: OBWODY PRĄDU SINUSOIDALNEGO Pomiary w obwodzie z obciążeniem rezystancyjnym, indukcyjnym i pojemnościowym.

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

* ZESTAW DO SAMODZIELNEGO MONTAŻU *

UT136C multimetr cyfrowy uniwersalny Uni-t

BADANIE CHARAKTERYSTYKI DIODY PÓŁPRZEWODNIKOWEJ

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

Analiza charakterystyk drgań gruntu wraz z funkcją przejścia drgań na budynki

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

DSO4104B oscyloskop cyfrowy 4 x 100MHz

II.6. Wahadło proste.

Tester elementów elektronicznych MK-168

Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze SIECI 2004 V Konferencja Naukowo-Techniczna

METODY STATYCZNE Metody pomiaru twardości.

Rodzajowy rachunek kosztów Wycena zuŝycia materiałów

Sprawdzanie twierdzenia Steinera

METEMATYCZNY MODEL OCENY

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Aktywny rozdzielacz zasilania x3 LM317

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Uwagi: LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie nr 16 MECHANIKA PĘKANIA. ZNORMALIZOWANY POMIAR ODPORNOŚCI MATERIAŁÓW NA PĘKANIE.

WZMACNIACZ POMIAROWY

OBWODY PRĄDU SINUSOIDALNEGO

HANTEK6254BD oscyloskop cyfrowy USB

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

15. STANOWISKOWE BADANIE MECHANIZMÓW HAMULCOWYCH Cel ćwiczenia Wprowadzenie

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 19 stycznia 2012 r. zawody II stopnia (rejonowe)

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Stacja lutownicza 927S produkcji CXG

ZWIĄZEK FUNKCJI OMEGA Z DOMINACJĄ STOCHASTYCZNĄ

ANALIZA DANYCH W STATA 8.0

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Siła. Zasady dynamiki

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Ćwiczenie I: Układ probierczy wysokiego napięcia przemiennego i iskierniki pomiarowe

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Ocena siły oddziaływania procesów objaśniających dla modeli przestrzennych

Multimetr uniwersalny UT71B produkcji Uni-T

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

* ZESTAW DO SAMODZIELNEGO MONTAŻU *

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Model klasyczny gospodarki otwartej

Miernik elementów elektronicznych LCR T-7

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Spis treści JĘZYK C - FUNKCJE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF07Z

Termoanemometr z pirometrem DT-8894 DT8894 produkcji CEM

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

ZASTOSOWANIE AGREGATU PRĄDOTWÓRCZEGO I PRZEMIENNIKA CZĘSTOTLIWOŚĆI DO ROZRUCHU SILNIKA POMPY WODY ZASILAJĄCEJ W WARUNKACH AWARII KATASTROFALNEJ

ELEMENTY TOCZNE B 343

M328 tester elementów elektronicznych

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

BADANIE ZALEśNOŚCI POMIĘDZY WARTOŚCIĄ WYKŁADNIKA HURSTA A SKUTECZNOŚCIĄ STRATEGII INWESTYCYJNYCH OPARTYCH NA ANALIZIE TECHNICZNEJ WPROWADZENIE

E4. BADANIE POLA ELEKTRYCZNEGO W POBLIŻU NAŁADOWANYCH PRZEWODNIKÓW

RAINBOW Przykład jednostopniowej sieci pasywnej

Symulacja ruchu układu korbowo-tłokowego

Przygotowanie do Egzaminu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe

PROBLEMY WYZNACZANIA PARAMETRÓW UKŁADU ZASTĘPCZEGO ODBIORNIKÓW ELEKTROENERGETYCZNYCH NA PODSTAWIE POMIARU SZCZEGÓLNYCH WARTOŚCI CHWILOWYCH PRZEBIEGÓW

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

POMIAR PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ

WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

LIST EMISYJNY nr 3 /2014 Ministra Finansów

Badanie siły elektromotorycznej Faraday a

9.1 POMIAR PRĘDKOŚCI NEUTRINA W CERN

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Zależność natężenia oświetlenia od odległości

Wpływ błędów parametrów modelu maszyny indukcyjnej na działanie rozszerzonego obserwatora prędkości

Transkrypt:

ROZKŁAD ORMALY 1. Opis teoetyczny do ćwiczenia zamieszczony jest na stonie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DYDAKTYKA FIZYKA ĆWICZEIA LABORATORYJE (Wstęp do teoii pomiaów). 2. Opis układu pomiaowego Ćwiczenie może być ealizowane za pomocą tzech waiantów zestawów pomiaowych: P, R i K. Teoia do zjawiska i sposób opacowania są jednakowe. P) W skład zestawu pomiaowego wchodzą: 1. pochylnia do staczania kulek zaopatzona w 40 pzegódek (pzedziałów), 2. pudełko z kulkami stalowymi (około 100). R) W skład zestawu pomiaowego wchodzą: 1. omomiez cyfowy, 2a. ezystoy fabyczne o ezystancjach w zakesie około 155-165 w ilości 208 sztuk zamontowane w obudowie albo 2b. ezystoy fabyczne o ezystancjach w zakesie około 235-245 w ilości 100 sztuk zamontowane w obudowie. Każdy z ezystoów jest podłączony do osobnego gniazda pomiaowego.

K) W skład zestawu pomiaowego wchodzi sześć kostek do gie losowych. Można pzyjąć, że w doświadczeniu występuje 46 656 zdazeń elementanych o jednakowych pawdopodobieństwach. W pzypadku idealnym pzy wykonaniu 46 656 zutów oczekiwane ilości zdazeń losowych i ich pawdopodobieństwa wynoszą: Suma oczek 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Ilość wyników Pawdopodo bieństwo % 1 6 21 56 126 252 456 756 1161 1666 2247 2856 3431 3906 4221 4332 0,002 0,012 0,045 0,120 0,270 0,540 0,977 1,620 2,488 3,570 4,816 6,121 7,353 8,371 9,047 9,284 3. Pzepowadzenie pomiaów P) Pochylnia z kulkami 1. Zapoznać się z budową układu pomiaowego. 2. ie dotykać kulek ękami, by nie dopowadzać do koozji ich powiezchni! 3. Wsypać kulki pzez otwó w pudełku do uządzenia pojedynczo tak, aby się nie zdezały ze sobą. 4. Obliczyć i zapisać ile kulek wpadło do poszczególnych pzegódek. 5. Pzesypać kulki z powotem do pudełka. 6. Opeacje 3-5 powtózyć do 10 azy. Wyniki zapisywać tak, by można podzielić je na dwie części. R) Rezystoy 1. Zapoznać się z budową układu pomiaowego. 2. Zapewnić doby kontakt póbnika i gniazda podczas pomiau. 3a. Wykonać pomiay ezystancji ezystoów. Minimalna ilość pomiaów 104 (dwa zędy ezystoów), a zalecana ilość to 208 ezystoów. Wyniki zapisywać tak, by można podzielić je na dwie części. 4a. Pogupować wyniki w pzedziały o szeokości np. 0,5 (np. od 150 do 155,5 ), tak by ilość pzedziałów wynosiła między 20 a 40. 3b. Wykonać pomiay ezystancji ezystoów. Minimalna ilość pomiaów 100 (dwa zędy ezystoów), a zalecana ilość to 200 ezystoów (po dwa pomiay tego samego ezystoa). Wyniki zapisywać tak, by można spawdzić czy powtóny pomia daje podobne wyniki. 4b. Pogupować wyniki w pzedziały o szeokości 0,1 (np. od 230,0 do 230,1 ), tak by ilość pzedziałów wynosiła między 20 a 40. K) Kostki do gy 1.Dokonać jednoczesnego zutu sześcioma kośćmi zapisując ilość oczek z każdej kości. 2. Dokonać minimum 200 zutów opisanych w punkcie 1. Wyniki zapisywać tak, by można podzielić je na dwie części.

4. Opacowanie wyników pomiaów Wyznaczenie liczby zdazeń i ich pawdopodobieństwa 1. Pogupować wyniki w pzedziały: P) Zliczyć ile łącznie kulek i wpadło do pzedziałów i z zakesu od 1 do 40. R) Zliczyć ile łącznie ezystoów i, znalazło się w poszczególnych pzedziałach o kolejnych numeach i. K) Zliczyć ile azy i, wpadła suma oczek i z zakesu od 6 do 36. 2. Obliczyć łączną liczbę zdazeń losowych: 40 P) i, R) i1 X koniec i i1 gdzie X koniec zgodnie z wynikami, zwykle od 20 do 40, K) 36 i i6. 3. Obliczyć pawdopodobieństwa P( i ) zdazenia losowego polegającego na wylosowaniu elementu i z pzedziału i, to jest P(i ). Watości zestawić w tabeli, któa może też posłużyc do obliczeń pzy metodzie Simpsona. Wykonanie Wykesu 1 - ozkładu dwumiennego i nomalnego 4. aysować schodkowy histogam ozkładu dwumiennego zależności pawdopodobieństwa P( i ) od numeu pzedziału wykozystując wszystkie punkty pomiaowe. Szeokość pzedziału pzyjąć ówną 1. 5. Stosując zależność Simpsona P S ( i ) 0,25P( i 1) 2 P( i ) P( i 1) wyznaczyć punkty pomocnicze i zestawić je w tabeli. 6. anieść na Wykesie 1 punkty pomocnicze. aysować pzypuszczalny kształt ciągłego ozkładu nomalnego staając się, aby tyle samo punktów simpsonowskich znalazło się pod kzywą, co i nad kzywą. 7. Oczytać z u ozkładu ciągłego paamety - watość śednia i odchylenie standadowe - zaznaczając ich położenie jako, σ. Watości zaokąglić do liczb całkowitych, gdyż mają sens ilości pzedziałów. 8. Jeżeli odchylenia standadowe ze stony lewej i pawej nie są sobie ówne to pzyjąć do dalszych σlewy σpawy obliczeń σ. Wyciągnąć wnioski i ująć je w Podsumowaniu (*). 2 Spawdzanie, czy wyniki podlegają ozkładowi Gaussa Obliczenia wykonać tylko dla paametów ozkładu wszystkich pomiaów. 9. a podstawie Wykesu 1 wyznaczyć względną ilość zdazeń losowych w pzedziałach (zsumować pawdopodobieństwa P( i ) w odpowiednich pzedziałach): σ (teoetyczna watość 0,682 czyli 68,2%), 2 σ (teoetyczna watość 0,954 czyli 95,4%), 3 σ (teoetyczna watość 0,997 czyli 99,7%). Wyciągnąć stąd wnioski czy miezone watości polegają ozkładowi Gaussa i ująć je w Podsumowaniu (**). Wyznaczenie watości śedniej i jej niepewności Obliczenia wykonać dla dla piewszej i dugiej połowy pomiaów oaz dla całości pomiaów. 1 10. Wyznaczyć watość śednią seii pomiaów i i1.

11. Wyznaczyć niepewność standadową (odchylenie standadowe) pojedynczego pomiau 2 i. Wyniki oznaczyć odpowiedni: i1 u σ 1 dla piewszej połowy pomiaów 1.czesc, σ1.czesc, dla dugiej połowy pomiaów 2.czesc, σ 2.czesc, dla całości, σ. W pzypadku liczby oczek na kostkach i liczby pzedziałów na ówni pochyłej uzyskane watości zaokąglić do liczb całkowitych. 1. czesc 12. Wyznaczyć niepewności względne u, u, u 1.czesc 2. czesc. 2.czesc Analiza wpływu dobou póby na wynik 13. Poównać pzedziały 1.czesc σ 1.czesc, 2.czesc σ 2.czesc, i σ σ w zakesie występowania ich części wspólnej oaz elacji między watościami śednimi i odchyleniami standadowymi. Wyciągnąć wnioski i ująć je w Podsumowaniu (***). 5. Podsumowanie 1. Zgodnie z egułami pezentacji wyników zestawić wyznaczone wielkości ( u, U, u oaz dla stanowisk: P) i K) ich watości teoetyczne odniesieni a R) watość ma min., ) 2. Pzeanalizować uzyskane ezultaty: a) czy spełniona jest elacja 0, 1 u ; b) czy spełniona jest elacja ma min U lub elacja odniesieni a U ; c) układ punktów pomiaowych na ie pod kątem występowania i pzyczyn błędów gubych, systematycznych i pzypadkowych. 3. Synteza czyli wnioski z analizy ezultatów. a) Wyciągnąć wnioski pod kątem występowania błędów gubych, systematycznych i pzypadkowych i ich pzyczyn. Uwzględnić tu wnioski (*), (**), (***). b) Zapoponować działania zmiezające do podniesienia dokładności wykonywanych pomiaów. c) Wyjaśnić czy cele ćwiczenia zostały osiągnięte.

6. Pzykładowe pytania Zamieszczone są na stonie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DYDAKTYKA FIZYKA ĆWICZEIA LABORATORYJE. ************************* Zadania dodatkowe do wyznaczenia i analizy: 1. K) W pzypadku wykonania ćwiczenia w opaciu o kości do gy policzyć ile azy wypadała watość 1, 2, 3, 4, 5, 6 na wszystkich kostkach w = 200 zutach. Wyciągnąć stąd wnioski na temat jakości kości oaz jakości zutów. 2. Spawdzić, czy wyniki podlegają ozkładowi Gaussa także pzypadku podziału pomiaów na część 1 oaz część 2. 3. Pzeanalizować óżnice watości śedniej i odchylenia standadowego wyznaczonych z u oaz wyznaczone analitycznie z tej samej ilości pomiaów.

Zespół w składzie... Cele ćwiczenia: spawdzenie, czy miezone watości polegają ozkładowi Gaussa; wyznaczenie paametów ozkładu Gaussa (watość śednia i odchylenie standadowe); spawdzenie, czy dobó póby do badania ma wpływ na wynik, 3.1 Watości teoetyczne wielkości wyznaczanych lub okeślanych: 3.2 Paamety stanowiska (watości i niepewności): 3.3 Pomiay i uwagi do ich wykonania: Katę Pomiaów poszę dukować dwustonnie

ume pzedziału Pzedział [Ω] Pzedział [Ω] ĆWICZEIE 1 A) Ilość kulek w pzegodzie, B) Ilość ezystoów w pzedziale lub ich watości, C) ilość oczek na kostkach Piewsza część pomiaów Duga część pomiaów 1 151 151,5 230 230,5 2 151,5-152 230,5 231 3 152 152,5 231 231,5 4 152,5-153 231,5 232 5 153 153,5 232 232,5 6 153,5-154 232,5 233 7 154 154,5 233 233,5 8 154,5-155 233,5 234 9 155 155,5 234 234,5 10 155,5 156 234,5 235 11 156 156,5 235 235,5 12 156,5 157 235,5 236 13 157 157,5 236 236,5 14 157,5 158 236,5 237 15 158 158,5 237 237,5 16 158,5 159 237,5 238 17 159 159,5 238 238,5 18 159,5 160 238,5 239 19 160 160,5 239 239,5 20 160,5 161 239,5 240 21 161 161,5 240 240,5 22 161,5 162 240,5 241 23 162 162,5 241 241,5 24 162,5 163 241,5 242 25 163 163,5 242 242,5 26 163,5 164 242,5 243 27 164 164,5 243 243,5 28 164,5 165 243,5 244 29 165 165,5 244 244,5 30 165,5-166 244,5 245 31 166 166,5 245 245,5 32 166,5-167 245,5 246 33 167 167,5 246 240,6 34 167,5-168 240,6 247 35 168 168,5 247 247,5 36 168,5-169 247,5 248 37 169 169,5 248 248,5 38 169,5-170 248,5 249 39 249 249,5 40 249,5 250 3.4 Data i podpis osoby powadzącej zajęcia