GALWANOSTATYKA. Fizyka semestr I: Zestaw zadań: 9-11

Podobne dokumenty
Optyka 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

ELEMENTY OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

sin sin ε δ Pryzmat Pryzmat Pryzmat Pryzmat Powierzchnia sferyczna Elementy optyczne II sin sin,

Wykład 24 Optyka geometryczna Widmo i natura światła

Optyka 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.

Indukcja elektromagnetyczna

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

elektryczna. Elektryczność

Podstawowe pojęcia optyki geometrycznej. c prędkość światła w próżni v < c prędkość światła w danym ośrodku

Pracownia fizyczna dla szkół

ĆWICZENIE 41 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Kraków, luty kwiecień 2015

Zadanie 1. Rozwiązanie. opracował: Jacek Izdebski.

Temat: PRAWO SNELLIUSA. WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA W SZKLE I PLEKSIGLASIE.

Zjawiska kontaktowe. Pojęcia.

Wykład Pole magnetyczne, indukcja elektromagnetyczna

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY

V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy I Etap ZADANIA 27 lutego 2013r.

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

O2. POMIARY KĄTA BREWSTERA

KOOF Szczecin:

Podstawy elektrotechniki

Elementy sterowania wiązką światła

WYZANCZANIE STAŁEJ DIELEKTRYCZNEJ RÓŻNYCH MATERIAŁÓW. Instrukcja wykonawcza

Prawo odbicia i załamania. Autorzy: Zbigniew Kąkol Piotr Morawski

O2. POMIARY KĄTA BREWSTERA

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca)

Mieszanie. otrzymanie jednorodnych roztworów, emulsji i zawiesin intensyfikacja procesów wymiany ciepła intensyfikacja procesów wymiany masy

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE

Termodynamika defektów sieci krystalicznej

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Zadanie 3. Na jednym z poniższych rysunków przedstawiono fragment wykresu funkcji. Wskaż ten rysunek.

Geometria płaska - matura Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości 3 7cm poprowadzona z wierzchołka kąta prostego ma długość: 12

ZADANIA TEORETYCZNE. E e = hc λ

Podstawy fizyki wykład 8

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

XXV OLIMPIADA FIZYCZNA (1975/1976). Stopień III, zadanie teoretyczne T3.

Zad. 2 Jaka jest częstotliwość drgań fali elektromagnetycznej o długości λ = 300 m.

3. PRZYKŁAD OBLICZANIA WSPÓŁCZYNNIKA PRZENIKANIA CIEPłA U

OPTOELEKTRONIKA IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Metody Optyczne w Technice. Wykład 3 Optyka geometryczna

UKŁADY KONDENSATOROWE

BUDOWA I PROMIENIOWANIE ATOMÓW

Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Fotometria. F. obiektywna = radiometria: Jaka ENERGIA dopływa ze źródła. F. subiektywna: Jak JASNO świeci to źródło? (w ocenie przeciętnego człowieka)

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Materiały pomocnicze 10 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Wyznaczanie wartości współczynnika załamania

Obliczenie liczby zwojów w uzwojeniu wtórnym 1 pkt n n I = U I

Model Bohra atomu wodoru

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

Elementy optyki. Odbicie i załamanie fal Zasada Huygensa Zasada Fermata Interferencja Dyfrakcja Siatka dyfrakcyjna

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

20. Na poniŝszym rysunku zaznaczono bieg promienia świetlnego 1. Podaj konstrukcję wyznaczającą kierunek padania promienia 2 na soczewkę.

FALE ELEKTROMAGNETYCZNE - OPTYKA FALOWA

KO OF Szczecin:

optyka falowa interferencja dyfrakcja polaryzacja optyka geometryczna prawo odbicia prawo załamania

Ćw. 20. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego

Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Fizyka elektryczność i magnetyzm

POJEMNOŚCI PASOŻYTNICZE UZWOJEŃ TRANSFORMATORÓW I DŁAWIKÓW

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

Elementy optyki. Odbicie i załamanie fal. Siatka dyfrakcyjna. Zasada Huygensa Zasada Fermata. Interferencja Dyfrakcja

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

Wykład 14: Indukcja cz.2.

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Refrakcja roztworów dwuskładnikowych związków organicznych. opiekun: mgr K.

Optyka geometryczna Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Załamanie światła

ĆWICZENIE LABORATORYJNE nr 1. Wyznaczanie współczynnika wydatku otworów z przystawkami oraz otworów zatopionych

RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?

Zasada działania, właściwości i parametry światłowodów. Sergiusz Patela Podstawowe właściwości światłowodów 1

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

x 2 5x + 6, (i) lim 9 + 2x 5 lim x + 3 ( ) 9 Zadanie 1.4. Czy funkcjom, (c) h(x) =, (b) g(x) = x x, (c) h(x) = x + x.

Strumień Prawo Gaussa Rozkład ładunku Płaszczyzna Płaszczyzny Prawo Gaussa i jego zastosowanie

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 27 MAGNETYZM I ELEKTROMAGNETYZM. CZĘŚĆ 2

Falowa natura światła

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

ZADANIA PRZYGOTOWUJĄCE DO SPRAWDZIANÓW W KLASIE DRUGIEJ.

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. Maszyny elektryczne P OL

Zestaw zadań dodatkowych, WGGiIŚ Geodezja i Kartografia, semestr letni

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Ćwiczenie nr 5 BADANIE SOCZEWKI

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Zestaw 1cR. Dane: t = 6 s czas spadania ciała, g = 10 m/s 2 przyspieszenie ziemskie. Szukane: H wysokość, z której rzucono ciało poziomo, Rozwiązanie

Projekt ze statystyki

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Transkrypt:

Fizyka semestr I: Zestaw zaań: 9 - Zestaw 9 LKTROSTATYKA II GALWANOSTATYKA Koesator płaski. Oległość mięzy wiema rówoległymi płytami wyosi cm. Ile wyosi różica potecjałów mięzy imi, jeżeli atężeie pola elektrostatyczego jest rówe *0 4 N/C?. Ile wyosi oległość mięzy wiema rówoległymi płytami jeżeli różica potecjałów mięzy imi jest rówa 000 V, a atężeie pola elektryczego 0 kn/c? 3. Rozważ trzy ałaowae płaszczyzy przestawioe a rysuku, gzie =3 mm, =5 mm, =00, =300, 3 =0. Potecjał płaszczyzy A V A =0. a.) Jakie jest V B? b.) Jakie jest V C? c.) Jakie są gęstości łauku a każej z tych trzech płaszczyz? A B C 3 4. Płaski koesator powietrzy o powierzchi okłaek S i oległości mięzy imi ałaowao o apięcia U i ołączoo o źróła. Następie oległość mięzy płytkami zwiększoo -krotie, po czym przestrzeń mięzy imi wypełioo całkowicie ielektrykiem o wzglęej przeikalości ielektryczej ε r. Obliczyć zmiaę eergii koesatora. 5. Płaski koesator próżiowy o powierzchi okłaki S = 00 cm i oległości mięzy okłakami = 0.5 cm ałaowao łaukiem q = 0-8 C i ołączoo o źróła apięcia. Jaką pracę ależy wykoać, aby okłaki koesatora oalić a oległość? Przeikalość ielektrycza próżi wyosi ε 0 = 8.85*0 - F/m. 6. W śroek pomięzy okłaki koesatora płaskiego o oległości 8 mm, ługości płyt 0 cm i apięcia a okłakach 40 V, wpaa elektro z prękością 3*0 4 km/s. Zaleźć ochyleie elektrou o pierwotego kieruku w momecie wyjścia z koesatora. 7. lektro o masie m porusza się, z prękością υ 0 (υ 0 <<c) pomięzy woma rówoległymi, ałaowaymi płytami oległymi o siebie o : a.) jaki jest kieruek i wartość przyspieszeia wyrażoego przez e, i m? b.) po jakim czasie elektro uerzy w jeą z płyt? -e h v 0 8. lektro o eergii kietyczej ev wpaa w śroek koesatora płaskiego o ługości 5 cm rówolegle o jego okłaek. Ile wyosi tages kąta, o który ochyli się kieruek jego ruchu jeżeli pole wewątrz koesatora wyosi 40 V/m?

9. Przy przesuięciu łauku *0-4 C w polu elektryczym koesatora wykoaa została praca 0.6 J. Obliczyć różicę potecjałów pomięzy początkowym i końcowym puktem rogi. Łączeie koesatorów, eergia zgromazoa w koesatorze 0. Dwa koesatory o pojemości 0 µf i 30 µf połączoo szeregowo, a całej baterii ostarczoo łauek 3*0-3 C. Zaleźć pojemość i apięcie baterii, a także apięcie a okłakach każego koesatora.. Koesator o pojemości C = 0 µf ałaowao o apięcia U = 00 V. Do koesatora tego ołączoo rówolegle ieałaoway koesator o pojemości C = 300 µf. Jakie apięcie ustali się po połączeiu koesatorów?. Trzy koesatory o pojemościach C = C, C = C/, C 3 = C/3 połączoo szeregowo i ołączoo o źróła apięcia. Który z koesatorów ałauje się o ajwiększego apięcia? 3. Ile wyosi pojemość baterii koesatorów, jeżeli C =6*0-3 µf, C =C 3 =*0-3 µf, C 4 =0-3 µf, C 5 =3*0-3 µf? C C C 3 C 5 C 4 4. Jak zmiei się eergia elektrycza ałaowaego koesatora, jeżeli po ołączeiu o źróła apięcia przestrzeń mięzy jego okłakami wypełimy ielektrykiem o wzglęej przeikalości ielektryczej ε r =? 5. Dwa koesatory o pojemości C = µf i C = 3 µf połączoo szeregowo i ałaowao o różicy potecjałów U = 000 V. Zaleźć zmiaę eergii baterii koesatorów, jeżeli została oa ołączoa o źróła apięcia i jeoimieie ałaowae płytki koesatorów połączoo rówolegle. Opór elektryczy, łączeie oporików 6. Dwa oporiki spięte szeregowo stawiają opór elektryczy R = 6 Ω, a rówolegle R =.44 Ω. Oblicz opory tych oporików 7. Bateria 3 V ma opór wewętrzy 0. Ω. Trzy żarówki, każa o oporze.5 Ω są połączoe rówolegle i połączoe o zacisków baterii. Jakie apięcie pojawi się a tych zaciskach? 8. Do baterii 5 V o oporze wewętrzym Ohm ołączoo oporik 5 Ohmów. Jakie apięcie zmierzoo a tym oporiku jeżeli opór wewętrzy woltomierza wyosi 0 Ohmów? 9. Woltomierz ma opór wewętrzy R. a.) jakie wskaże o apięcie gy połączymy go o oporu R tak jak R a rysuku? b.) jakie było apięcie a R zaim został połączoy woltomierz? c.) jeżeli apięcie a R maleje razy po połączeiu R V woltomierza to jak musi zależeć R o R i R? R

Zestaw 0 MAGNTOSTATYKA, INDUKCJA MAGNTYCZNA Wyzaczaie pola magetyczego. Jaka siła ziała mięzy woma rówoległymi prąami o atężeiu A każy, oaloymi o siebie o cm?. Przez wa ługie, rówoległe, proste ruty oaloe o siebie o 6 cm, płyie prą 4 A w każym rucie. Wyzacz B w pukcie leżącym w połowie oległości mięzy rutami. a.) gy prą w obu rutach płyie w tym samym kieruku, b.) gy prąy mają kieruki przeciwe. 3. Soleoi o ługości m i śreicy 8 cm ma 500 zwojów. a.) jakie jest B wewątrz soleoiu, jeśli płyie w im prą 5 A? b.) jaka jest całkowita liczba strumieia magetyczego wytworzoego przez te prą? 4. Rozważ wa ługie, kocetrycze soleoiy o promieiach R i R i o prąach powierzchiowych I oraz I. Jaki kieruek i jaką wartość ma B w obszarach I, II i III? R I I R I II III 5. Rozważ przewozący pręt wyrążoy w śroku. Promień wewętrzy wyosi R, a zewętrzy R. Przez te przewoik płyie prą I (skieroway o kartki). Jakie jest B w obszarach I, II i III? III II I R 6. W pierścieiu o śreicy 0 cm płyie prą A. Jeżeli prą zmiei się a - A to ile bęzie wyosiła atężeie pola magetyczego w śroku pierścieia. R 7. Zaleźć wartość i zwrot siły która ziała a kwaratową ramkę o boku a przez którą płyie prą o atężeiu I umieszczoą w polu ieskończeie ługiego przewoika, przez który płyie prą o atężeiu I. b I I a Iukcja Faraaya 8. Cewka mająca 300 zwojów i przekrój 00 cm obraca się w polu magetyczym 0.5 T, wykoując 800 obrotów a miutę. Jaka jest maksymala wartość geerowaej SM? 9. Kwaratowa ramka o boku 0 cm obraca się 630 razy a miutę w polu o iukcji 4.5 T. Maksymala wartość SM geerowaej w ramce wyosi: 0. Kwaratowa pętla, której krawęź ma ługość m i opór 0.5 Ω jest uieruchomioa w obszarze w którym istieje pole magetycze B, tworząc kąt 45 z płaszczyzą pętli i jeostajie rosące z szybkością 0. T/s. Jaka moc zostaie rozproszoa w pętli? 3

. Wygięty rut o promieiu R obraca się z częstotliwością f w jeoroym polu B. Jakie są amplituy iukowaego apięcia i atężeia prąu, gy opór wewętrzy mierika M wyosi R M, a pozostała część obwou ma zaiebywaly opór? R M. Przewozący pręt ługości m o ciężarze N i oporze R =0 Ω spaa wzłuż pioowych szy o zaiebywalym oporze, zamykając przy tym obwó elektryczy. Pręt spaa przez obszar w którym istieje pole magetycze B = T prostopałe o płaszczyzy szy. Jaka bęzie prękość końcowa pręta, jeśli zaiebujemy tarcie? Jaki bęzie kieruek przepływu prąu? mg 3. Kwaratowa mieziaa ramka o ługości krawęzi L = 5 cm i oporze 0.5 Ω została wrzucoa w obszar pola magetyczego B =.6 T. Jeżeli masa a jeostkę ługości rutu wyosi g/cm, to jaka bęzie prękość końcowa V ramki? W jakim kieruku bęzie płyął prą? L Zestaw OPTYKA Siatki yfrakcyje. Światło o ługości fali 5000 Å jest ugiae przez siatkę yfrakcyją mającą 000 rys/cm. kra zajuje się 3 m o siatki. Jaka jest oległość mięzy położeiem prążka zerowego a obrazem pierwszego rzęu a tym ekraie?. Wiziale wima rugiego i trzeciego rzęu siatki yfrakcyjej częściowo się akłaają. Jaka ługość fali w wimie trzeciego rzęu pojawi się w miejscu, gzie w wimie rugiego rzęu jest prążek λ = 7000 Å? 3. Zaleźć ajwiększy kąt, o jaki może ochylić się moochromatycza wiązka światła a siatce yfrakcyjej, posiaającej 0 000 rys. Szerokość siatki wyosi 4 cm. Długość fali prostopale paającej wiązki światła wyosi 5460 Å. 4. Ile razy zwiększy się oległość mięzy sąsieimi prążkami iterferecyjymi a ekraie w oświaczeiu Youga, jeśli zieloy filtr świetly (λ = 5*0-5 cm) zostaie zastąpioy filtrem czerwoym (λ = 6.5*0-5 cm)? 4

5. Na siatkę yfrakcyją paa prostopale wiązka światła z rurki o wyłaowań wypełioej helem. Z jaką liią w wimie trzeciego rzęu pokrywa się czerwoa liia helu (λ = 6.7*0-5 cm) w wimie rugiego rzęu. 6. Siatka yfrakcyja posiaająca 00 rys a milimetrze zajuje się w oległości m o ekrau. Oświetloo ją wiązką światła białego. Zaleźć szerokość wima yfrakcyjego I-ego rzęu otrzymaego a ekraie. (λ czerwoej = 7 800 Å, λ fioletowej = 3 800 Å) Obicie, załamaie i polaryzacja światła 7. Jak zmiei się ługość fali promiei światła czerwoego przy przechozeiu ich z powietrza o szkła? Współczyik załamaia szkła wyosi la tych promiei.5, a ich częstotliwość jest ν = 4*0 4 /s. 8. Wiązka promiei rówoległych paa a powierzchię woy ( =.33) po kątem 30. Szerokość wiązki w powietrzu wyosi 0.05 m. Zaleźć szerokość wiązki w wozie. 9. Zolość zbierająca szklaej soczewki w powietrzu wyosi 5.5 ioptrii, a w cieczy wyosi.63 ioptrii. Jaki jest współczyik załamaia cieczy? 0. Jaki jest współczyik załamaia szkła, o którego obija się światło, jeśli promień obity zostaje całkowicie spolaryzoway przy kącie załamaia rówym 30?. Kąt graiczy całkowitego wewętrzego obicia światła la pewego prom ień światła obity o ry by materiału rówa się 45. Jaki jest kąt całkowitej polaryzacji la tego materiału? O. Ryba zajuje się a wysokości OP. Jaką głębokość OP wizi obserwator a.) la małego α, b.) la α = 45? Współczyik załamaia woy wyosi =.33. woa P' P 3. Kąt pomięzy płaszczyzami główymi polaryzatora i aalizatora wyosi 45. Ile razy zmiejszy się atężeie światła wychozącego z aalizatora jeżeli kąt zwiększymy o 60? Soczewki i zwierciała 4. Zaleźć ogiskową zwierciała wklęsłego ającego rzeczywisty obraz przemiotu powiększoy czterokrotie. Oległość mięzy przemiotem i jego obrazem wyosi 0.5 m. 5. Przemiot zajuje się w oległości 0.5 m o wierzchołka zwierciała kulistego wklęsłego, umieszczoego a jego osi optyczej. Obraz powstaje w oległości 0.3 m o zwierciała. Zaleźć gzie powstaie obraz, jeżeli przemiot przybliżymy o zwierciała o oległość 0.0 m. 5

Ciekie warstwy 6. Promień światła białego paa po kątem 60 a płytkę rówoległościeą. Oległość mięzy skrajymi promieiami czerwoymi ( cz =.5) i fioletowymi ( f =.53) przy wyjściu z płytki wyosi 0.0003 m. Zaleźć grubość płytki. 7. Jaka jest grubość błoki mylaej jeśli ogląaa w świetle obitym po kątem α = 35 wzmacia kolor zieloy (λ = 5000 Å), a współczyik załamaia woy mylaej =.33. Jaki kolor bęzie wzmaciać ta błoka ogląaa po kątem α = 0? 8. Obliczyć grubość płytki szklaej, w której wygasiłby się promień świetly o ługości fali λ = 6000 Å obity o zewętrzej i wewętrzej stroy, jeżeli : a.) promień paa prostopale a płytkę, b.) promień paa po kątem 45. Prękość światła w powietrzu i szkle jest opowieio c = 3*0 0 cm/s i υ = *0 0 cm/s. 6

Zestaw 9. ε ε 0S Pojemość koesatora C = Łauek a koesatorze Q = C U ergia zgromazoa w koesatorze W = QU Połączeie koesatorów: szeregowe Zestaw0. C C C + C, rówoległe C +C Prawo Ohma U=R*I Zestaw. Natężeie pola magetyczego wytwarzae przez przewoik z prąem Dla ługiego soleoiu H = I (/l ilość zwojów a je. ługości) l Iukcja pola magetyczego = µ H, gzie µ 0 = 4 π0-7 N/A B 0 I H =, π r I Siła Ampera (wa przewoiki z prąami I i I ługości l, oległe o r) F = µ I l 0 π r Siła Loretza F = e( + v B) Strumień iukcji magetyczej φ = B S φ Siła iukcji elektromotoryczej SM ε = t Zestaw. Siatka yfrakcyja o oległości rys : λ prążki jase gy ( α ) = λ si, cieme gy si( α ) = + Natężeie światła spolaryzowaego po przejściu przez aalizator I = I cos 0 ( α ) si( α ) c λ pow Prawo załamaia światła Selliusa = = = si ( β ) v λ osr Tages kąta Brewstera (promień obity jest całkowicie spolaryzoway) tg( ) = B Wzór zwierciała (soczewki) Zolość zbierająca soczewki D = = f Dyfrakcja fali λ a ciekiej warstwie grubości : 4 wzmocieie gy wyrażeie = cos β λ D = = +, powiększeie f x y socz osr osr λ 4 si + r α r α - wsp. załamaia. hob y = h x prz jest ieparzyste, wygaszeie fali gy jest parzyste. 7