Politechnika Częstochowska, Wydział Zarządzania PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu Kierunek Forma studiów Poziom kwalifikacji Rok Semestr Jednostka prowadząca Osoba sporządzająca Profil Rodzaj przedmiotu Fizyka II Logistyka inż. niestacjonarne I stopnia I II Instytut Fizyki WIPiTM Dr Joanna Gondro ogólnoakademicki podstawowy Liczba punktów ECTS 4 RODZAJ ZAJĘĆ LICZBA GODZIN W SEMESTRZE WYKŁAD ĆWICZENIA LABORATORIUM PROJEKT SEMINARIUM 9 18 OPIS PRZEDMIOTU 1. CEL PRZEDMIOTU C1. Poznanie i uporządkowanie praw rządzących tymi zjawiskami. C2. Doskonalenie umiejętności rozwiązywania zadań i problemów fizycznych oraz rozwijanie umiejętności logicznego myślenia i wnioskowania
2 2. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Znajomość podstawowych praw fizyki. 2. Wiedza matematyczna na poziomie szkoły ponad gimnazjalnej. 3. Umiejętność sporządzania pisemnych raportów z wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych. 4. Umiejętność pracy w grupie. 3. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 student posiada wiedzę związaną z pojęciami metrologii wielkością i jednostką miary. Posiada wiedzę dotyczącą zagadnień układów jednostek miar, a przede wszystkim układu jednostek (SI). EK 2 posiada wiedzę o zjawiskach fizycznych i prawach rządzących nimi, umiejętność analizy rozwiązywania zagadnień technologicznych w oparciu o prawa fizyki EK3 potrafi praktycznie zastosować zdobytą wiedzę teoretyczną do rozwiązywania prostych zadań i problemów z fizyki w zakresie obejmującym optykę,. EK 4 potrafi pracować indywidualnie, jak i w zespole, potrafi przygotować raport z przebiegu ćwiczeń laboratoryjnych, umie oszacować czas potrzebny na realizację danego zadania 4. TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć WYKŁADY Liczba godzin W 1 Stany skupienia materii parametry fizyczne 1 W 2 Elementy termodynamiki fenomenologicznej 2 W 3 Dyfrakcja i interferencja 2 W 4 Elektryczne właściwości materii 2 W 5 Magnetyczne właściwości materii 2 Forma zajęć ĆWICZENIA LABORATORYJNE Liczba godzin
3 L1 Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych, rachunek błędu, sposób sporządzania sprawozdań L2-L14 Studenci wykonują 7 wybranych ćwiczeń z poniższej listy: 2 14 a) PRACOWNIA MECHANIKI I CIEPŁA Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą piknometru; wyznaczanie gęstości cieczy za pomocą wagi Mohra-Westphala; zależność okresu drgań wahadła od amplitudy; wyznaczanie przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego; wyznaczanie momentu bezwładności brył za pomocą drgań skrętnych; wyznaczanie napięcia powierzchniowego cieczy metodą odrywania; badanie zależności współczynnika lepkości cieczy od temperatury; wyznaczanie stosunku C p /C v dla powietrza metodą Clementa-Desormesa; wyznaczanie ciepła topnienia lodu; wyznaczanie ciepła parowania wody metodą kalorymetryczną; wyznaczanie sprawności cieplnej grzejnika elektrycznego. b) PRACOWNIA ELEKTRYCZNOŚCI I MAGNETYZMU Wyznaczanie oporu elektrycznego metodą mostka Wheatstone'a; charakterystyka oporów; sprawdzanie uogólnionego prawa Ohma; pomiar pojemności kondensatora metodą mostkową; wyznaczanie pojemności kondensatora metodą rozładowań; wyznaczanie współczynnika indukcji własnej L cewki; indukcja wzajemna; wyznaczanie współczynnika elektrochemicznego miedzi i stałej Faradaya; wyznaczanie siły elektromotorycznej i oporu wewnętrznego ogniwa metodą kompensacji; charakterystyka prostownika; wyznaczanie charakterystyk i parametrów statycznych tranzystora; drgania relaksacyjne; wyznaczanie częstości drgań generatora przy użyciu oscyloskopu katodowego; rezonans w obwodzie prądu przemiennego; wyznaczanie szybkości wyjściowej elektronów; wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego ziemi metodą Gaussa. c) PRACOWNIA OPTYCZNA Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą spektrometru; wyznaczanie współczynnika załamania światła ciał stałych i cieczy za pomocą mikroskopu; wyznaczanie ogniskowych soczewek metodą Bessela; badanie wad soczewek; wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą spektrometru; wyznaczanie długości fal podstawowych barw w widmie światła białego za pomocą siatki dyfrakcyjnej; wyznaczanie promienia krzywizny soczewki płasko-wypukłej metodą pierścieni Newtona; wyznaczanie stężenia cukru za pomocą polarymetru Plr-l. L15 Zaliczanie zajęć laboratoryjnych, możliwość odrobienia niewykonanego z przyczyn usprawiedliwionych ćwiczenia 2
4 5. NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. Środki audiowizualne i podręczniki. 2. Zestawy do pokazów eksperymentów fizycznych. 3. Zestawy ćwiczeń laboratoryjnych będących na wyposażeniu Instytutu Fizyki. 4. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych. 6. SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena samodzielnego przygotowania się do zajęć laboratoryjnych F2. ocena wykonania raportu końcowego z poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych P1. ocena uśredniona z przygotowania się do zajęć laboratoryjnych i za wykonane raporty końcowe z poszczególnych ćwiczeń 7. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Średnia liczba godzin na Forma aktywności zrealizowanie aktywności [h] Godziny kontaktowe z Wykład 9 prowadzącym Godziny kontaktowe z prowadzącym Laboratorium 18 Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 30 Przygotowanie sprawozdania z laboratorium 15 Opracowanie wyników i zaliczenie danego ćwiczenia 15 Zapoznanie się ze wskazaną literaturą (poza zajęciami) 8 Obecność na konsultacjach 5 SUMARYCZNA LICZBA GODZIN/PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 100 h 4 ECTS
5 8. LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA Literatura podstawowa: 1. J. Lech, Opracowanie wyników pomiarów w pierwszej pracowni fizycznej. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1997 2. J. Massalski, M. Massalska. Fizyka klasyczna, Fizyka dla inżynierów / T. 1, Warszawa: Wydaw. Nauk.-Techn. 2014. 3. J. Massalski. Fizyka współczesna / Fizyka dla inżynierów / Cz. 2, Warszawa: Wydaw. Nauk.-Techn., 2014. Literatura uzupełniająca: 1. E. Skórska. Fizyka w zadaniach: ćwiczenia audytoryjne i konwersatoria, Wydaw. Akademii Rolniczej, Szczecin 2005 2. Szczepan Szczeniowski: Fizyka doświadczalna, tom 1-6 H. 3. Szydłowski: Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa, 2003 9. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr Joanna Gondro gondro.joanna@wip.pcz.pl 2. dr inż. Piotr Gębara gebara.piotr@wip.pcz.pl 10. MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny EK1 EK2 EK3 K_W01 K_U01 K_W01 K_U01 K_W01 K_U01 C1 W1-W5 1, 2 F1, P1 C2 W1-W4 1, 2 F1, P1 C2 W1-W4 1, 2 F1, P1
6 EK4 K_K01 K_K02 C3 L1-L7 3, 4 F1, P1 11. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekt 1 Efekt 2 Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student nie posiada wiedzy związanej z pojęciami metrologii wielkością i jednostką miary. Nie posiada wiedzy dotyczącej zagadnień układów jednostek miar, a przede wszystkim układu jednostek (SI). Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu zjawisk fizycznych i praw rządzących nimi, Student nie opanował umiejętność analizy rozwiązywania zagadnień technologicznych w oparciu o prawa fizyki Student posiada powierzchowną wiedzę związaną z pojęciami metrologii wielkością i jednostką miary. Posiada minimalną wiedzę dotyczącą zagadnień układów jednostek miar, a przede wszystkim układu jednostek (SI). Student ma fragmentaryczną wiedzę na temat praw rządzących nimi, Student potrafi przeprowadzić analizę niektórych zjawisk fizycznych i częściowo rozwiązywać zagadnienia technologiczne w oparciu o prawa fizyki Student posiada uporządkowaną wiedzę związaną z pojęciami metrologii wielkością i jednostką miary, oraz dotyczącą zagadnień układów jednostek miar, a przede wszystkim układu jednostek (SI). Student ma wiedzę na temat zjawisk fizycznych i praw rządzących nimi, tudent potrafi w pełni przeprowadzić analizę zjawisk fizycznych i rozwiązywać zagadnienia technologiczne w oparciu o prawa fizyki Student posiada uporządkowaną i bardzo pogłębioną wiedzę związaną z pojęciami metrologii wielkością i jednostką miary, oraz dotyczącą zagadnień układów jednostek miar, a przede wszystkim układu jednostek (SI). Student ma pełną, pogłębioną i usystematyzowaną wiedzę na temat praw rządzących nimi, Student potrafi w sposób pełny i pogłębiony przeprowadzić analizę rozwiązywać zagadnienia technologiczne w oparciu o prawa fizyki Efekt 3 Student nie potrafi praktycznie zastosować zdobytej wiedzy teoretycznej do rozwiązywania prostych zadań i problemów z fizyki w zakresie obejmującym optykę, Student potrafi w częściowym zakresie praktycznie zastosować zdobytą wiedzę teoretyczną do rozwiązywania prostych zadań i problemów z fizyki w zakresie obejmującym optykę, Student potrafi praktycznie zastosować zdobytą wiedzę teoretyczną do rozwiązywania prostych zadań i problemów z fizyki w zakresie obejmującym optykę, Student potrafi w szerokim zakresie praktycznie zastosować zdobytą wiedzę teoretyczną do rozwiązywania prostych zadań i problemów z fizyki w zakresie obejmującym optykę,
7 Efekt 4 Student nie potrafi pracować indywidualnie, jak i w zespole, nie potrafi przygotować raportu z ćwiczeń laboratoryjnych, nie umie oszacować czasu potrzebnego na realizację danego zadania Student częściowo pracuje indywidualnie, ma problem z oszacowanie czasu potrzebnego na realizację danego zadania oraz częściowo radzi sobie z przygotowaniem raportu z ćwiczeń laboratoryjnych Student potrafi pracować indywidualnie i w zespole, ma nieznaczny problem z oszacowaniem czasu potrzebnego na realizację danego zadania oraz przygotowaniem raportu z ćwiczeń laboratoryjnych Student doskonale radzi sobie z pracą indywidualną, jak i zespołową, doskonale potrafi oszacować czas potrzebny na realizację danego zadania, samodzielnie potrafi przygotować raportu z ćwiczeń laboratoryjnych 12. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych znajdują się w bibliotece Wydziału Inżynierii Produkcji i Technologii Materiałów oraz na stronie internetowej Instytutu Fizyki: www.fizyka.wip.pcz.pl 2. Wykłady odbywają się zgodnie z tygodniowym planem zajęć, a ćwiczenia laboratoryjne w odpowiednich laboratoriach dydaktycznych, podane są w gablotach Dziekanatu WZ. 3. Konsultacje z przedmiotu podane są na stronie internetowej Instytutu Fizyki: www.fizyka.wip.pcz.pl. Podpis osoby sporządzającej