Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.



Podobne dokumenty
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Ć W I C Z E N I E N R O-3

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

OPTYKA GEOMETRYCZNA Własności układu soczewek

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza

Katedra Fizyki i Biofizyki UWM, Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. Maciej Pyrka wrzesień 2013

Ćwiczenie 53. Soczewki

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

TABELA INFORMACYJNA Imię i nazwisko autora opracowania wyników: Klasa: Ocena: Numery w dzienniku

Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Materiały pomocnicze 14 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Badamy jak światło przechodzi przez soczewkę - obrazy. tworzone przez soczewki.

SCENARIUSZ LEKCJI Temat lekcji: Soczewki i obrazy otrzymywane w soczewkach

Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Zasady konstrukcji obrazu z zastosowaniem płaszczyzn głównych

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.

m 0 + m Temat: Badanie ruchu jednostajnie zmiennego przy pomocy maszyny Atwooda.

Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.

Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

Optyka. Wykład X Krzysztof Golec-Biernat. Zwierciadła i soczewki. Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017

Optyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018

35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2

BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Ć W I C Z E N I E N R O-4

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

f = -50 cm ma zdolność skupiającą

LABORATORIUM Z FIZYKI

Człowiek najlepsza inwestycja FENIKS

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2. ZAŁAMANIE ŚWIATŁA. SOCZEWKI

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Ćw. 16. Skalowanie mikroskopu i pomiar małych przedmiotów

Dodatek 1. C f. A x. h 1 ( 2) y h x. powrót. xyf

SCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Optyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ

Ława optyczna. Podręcznik dla uczniów

Prawa optyki geometrycznej

Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.

12.Opowiedz o doświadczeniach, które sam(sama) wykonywałeś(aś) w domu. Takie pytanie jak powyższe powinno się znaleźć w każdym zestawie.

Soczewki. Ćwiczenie 53. Cel ćwiczenia

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 33 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1. ZWIERCIADŁA

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ METODĄ GRAFICZNĄ I ANALITYCZNĄ

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Ćw. 16. Skalowanie mikroskopu i pomiar małych przedmiotów

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Wyznaczanie ogniskowych soczewek i badanie ich wad

Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 2. Badanie profilu wiązki laserowej

Laboratorium Optyki Geometrycznej i Instrumentalnej

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

+OPTYKA 3.stacjapogody.waw.pl K.M.

Fizyka (Biotechnologia)

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z ZAMKOREM FIZYKA I ASTRONOMIA. Styczeń 2013 POZIOM ROZSZERZONY

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH

Graficzne opracowanie wyników pomiarów 1

Ława optyczna. Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów

36R5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM ROZSZERZONY

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

Optyka. Matura Matura Zadanie 24. Soczewka (10 pkt) 24.1 (3 pkt) 24.2 (4 pkt) 24.3 (3 pkt)

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

POMIARY OPTYCZNE Pomiary ogniskowych. Damian Siedlecki

Załamanie na granicy ośrodków

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych

4.8 Wyznaczanie ogniskowych soczewek i badanie wad soczewek(o2)

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Transkrypt:

msg O 7 - - Temat: Badanie soczewek, wyznaczanie odległości ogniskowej. Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych. Koncepcja: Odległość ogniskowa nieznanych soczewek wyznaczana jest poprzez pomiar wzajemnych odległości przedmiotu i ekranu (obrazu) oraz położeń soczewki wytwarzającej obraz przedmiotu na ekranie, a następnie wykorzystanie formuł optyki geometrycznej: równania soczewki lub wzoru Bessel a. Zadania: A. Wyznaczanie odległości ogniskowej soczewki (układu soczewek) poprzez pomiar dwóch odległości od świecącego przedmiotu: odległości ekranu (obrazu) oraz soczewki wytwarzającej powiększony obraz przedmiotu na ekranie. B. Wyznaczanie odległości ogniskowej soczewki (układu soczewek) poprzez pomiar dwóch odległości od świecącego przedmiotu: odległości soczewki wytwarzającej powiększony oraz pomniejszony obraz przedmiotu na ekranie. C. Wyznaczanie odległości ogniskowej soczewki (układu soczewek) metodą Bessel a poprzez pomiar odległości ekranu (obrazu) od świecącego przedmiotu oraz odległości przemieszczenia soczewki pomiędzy dwoma pozycjami, gdy powstaje powiększony oraz pomniejszony obraz przedmiotu na ekranie. Układ pomiarowy i procedura wykonania. ekran soczewka przedmiot szczelina L lampa ława optyczna Rys.. Schematycznie przedstawiony układ doświadczalny. Przedmiot w postaci wyprofilowanej szczeliny (litery L ) oświetlany jest wiązką światła lampy z wykorzystaniem soczewkowego kondensora.

msg O 7-2 - Zadanie A A.. Przedmiotem jest szczelina (litera L ) oświetlona lampą z kondensorem. Ekran umieszczamy na przeciwległym końcu ławy optycznej w największej możliwej odległości od przedmiotu. Badaną soczewkę skupiającą umieszczamy na ławie pomiędzy przedmiotem i ekranem. A.2. Przy ustalonej wartości d zmieniamy położenie soczewki tak, aby otrzymać na ekranie ostry obraz powiększony przedmiotu. Mierzymy w tym układzie odległość soczewki od przedmiotu oraz odległość ekranu od przedmiotu (Rys.2) wyniki zapisujemy w tabeli: Soczewka skupiająca Lp. mm Δ mm mm Δ e mm 2 Należy zarejestrować ocenę eksperymentatora niepewności maksymalnej Δ e, jako równą połowie maksymalnego przesunięcia soczewki, przy którym obserwator nie dostrzega zmiany ostrości powiększonego obrazu przedmiotu, a ponadto ocenę niepewności maksymalnej Δ mm ; mm. Niepewność związaną z dokładnością odczytu przyjmujemy np. Δ d =0,5 mm. A.. Pomiary A.2 powtarzamy dla odległości d pomniejszonej o ok. 5 cm lub 40 cm, jednak nie mniejszej niż 4-krotna odległość ogniskowa soczewki, gdyż w przeciwnym przypadku nie otrzymamy na ekranie ostrego obrazu przedmiotu. A.4* Tworzymy układ soczewek: skupiającej i rozpraszającej złączonych oprawami, i montujemy go w miejscu soczewki skupiającej. Pomiar wykonujemy zgodnie z pkt. A.2 dla maksymalnej odległości d. Wyniki rejestrujemy w tabeli: Układ soczewek: skupiająca i rozpraszająca Lp. mm Δ mm mm Δ e mm mm Podobnie, jak w pkt. A.2. rejestrujemy odpowiednie niepewności maksymalne. Przyjmujemy ponadto niepewność maksymalną Δ =0,5 mm. Wartość oznacza odległość pomiędzy soczewkami tworzącymi układ. Odległość mierzona do pierwszej soczewki w układzie, od strony przedmiotu. A.5. Niepewności standardowe,, dla zmierzonych wielkości,, oszacować należy zgodnie z metodą typu B za pomocą formuł: = Δ = Δ e +2 Δ d = Δ A.6. Obliczenia wartości s, u ogniskowych przeprowadzamy w oparciu o formuły zamieszczone w opracowaniu (dla soczewki skupiającej konieczne jest obliczenie wartości średniej z wielu pomiarów; średniej ważonej Zadanie A i B). Ponadto należy obliczyć ogniskową r soczewki rozpraszającej, zgodnie z formułami zamieszczonymi w opracowaniu (Zadanie A i B). Dla wyznaczonych wartości ogniskowych s, r oraz ich niepewności standardowych dokonujemy oszacowania niepewności rozszerzonej =! z poziomem ufności # 95% przyjmując w tym celu współczynnik rozszerzenia! =2.

msg O 7 - - Zadanie B B.. Przedmiotem jest szczelina (litera L ) oświetlona lampą z kondensorem. Ekran umieszczamy na przeciwległym końcu ławy optycznej w największej możliwej odległości od przedmiotu. Badaną soczewkę skupiającą umieszczamy na ławie pomiędzy przedmiotem i ekranem. B.2. Przy ustalonym położeniu ekranu zmieniamy położenie soczewki tak, aby dwukrotnie otrzymać na ekranie ostry obraz przedmiotu raz powiększony, a raz pomniejszony. W obu przypadkach mierzymy odległość soczewki od przedmiotu: ' dla obrazu powiększonego, dla pomniejszonego, i zapisujemy w tabeli: Soczewka skupiająca Lp. ' mm Δ e ' mm mm Δ e mm 2 Należy zarejestrować oceny eksperymentatora niepewności maksymalnych Δ e ',Δ e jako równe połowie maksymalnego przesunięcia soczewki, przy którym obserwator nie dostrzega zmiany ostrości powiększonego i pomniejszonego obrazu przedmiotu. Niepewność związaną z dokładnością odczytu przyjmujemy np. Δ d ( =0,5 mm. B.. Pomiary B.2 powtarzamy dla odległości d pomniejszonej o ok. 5 cm lub 40 cm, jednak nie mniejszej niż 4-krotna odległość ogniskowa soczewki, gdyż w przeciwnym przypadku nie otrzymamy na ekranie ostrego obrazu przedmiotu. B.4* Tworzymy układ soczewek: skupiającej i rozpraszającej złączonych oprawami, i montujemy go w miejscu soczewki skupiającej. Pomiar wykonujemy zgodnie z pkt. B.2 dla maksymalnej odległości d. Wyniki rejestrujemy w tabeli: Układ soczewek: skupiająca i rozpraszająca Lp. ' mm Δ e ' mm mm Δ e mm mm Podobnie, jak w pkt. B.2. rejestrujemy odpowiednie niepewności maksymalne. Przyjmujemy ponadto niepewność maksymalną Δ =0,5 mm. Wartość oznacza odległość pomiędzy soczewkami tworzącymi układ. Odległości ', mierzone do pierwszej soczewki w układzie, od strony przedmiotu. B.5. Niepewności standardowe ',, dla zmierzonych wielkości ',, oszacować należy zgodnie z metodą typu B za pomocą formuł: ) *,2+ ( = Δ e ( +2 Δ d ( = Δ B.6. Obliczenia wartości s, u ogniskowych przeprowadzamy w oparciu o formuły zamieszczone w opracowaniu (dla soczewki skupiającej konieczne jest obliczenie wartości średniej z wielu pomiarów; średniej ważonej Zadanie A i B). Ponadto należy obliczyć ogniskową r soczewki rozpraszającej, zgodnie z formułami zamieszczonymi w opracowaniu (Zadanie A i B). Dla wyznaczonych wartości ogniskowych s, r oraz ich niepewności standardowych dokonujemy oszacowania niepewności rozszerzonej =! z poziomem ufności # 95% przyjmując w tym celu współczynnik rozszerzenia! =2.

msg O 7-4 - Zadanie C C.. Przedmiotem jest szczelina (litera L ) oświetlona lampą z kondensorem. Ekran umieszczamy na przeciwległym końcu ławy optycznej w największej możliwej odległości od przedmiotu. Badaną soczewkę skupiającą umieszczamy na ławie pomiędzy przedmiotem i ekranem. C.2. Przy ustalonym położeniu ekranu zmieniamy położenie soczewki tak, aby dwukrotnie otrzymać na ekranie ostry obraz przedmiotu raz powiększony, a raz pomniejszony. W obu przypadkach odczytujemy na skali położenia soczewki:, ' dla obrazu powiększonego,, dla pomniejszonego, i zapisujemy w tabeli: Soczewka skupiająca Lp. mm Δ mm, ' mm Δ e, ' mm, mm Δ -, mm 2 Należy zarejestrować oceny eksperymentatora niepewności maksymalnych Δ e, ',Δ e, jako równe połowie maksymalnego przesunięcia soczewki, przy którym obserwator nie dostrzega zmiany ostrości powiększonego i pomniejszonego obrazu przedmiotu. Niepewność związaną z dokładnością odczytu, ( przyjmujemy np. Δ d, ( =0,5 mm., a ponadto ocenę niepewności maksymalnej Δ mm ; mm. C.. Pomiary C.2 powtarzamy dla odległości d pomniejszonej o ok. 0 cm lub 5 cm, jednak nie mniejszej niż 4-krotna odległość ogniskowa soczewki, gdyż w przeciwnym przypadku nie otrzymamy na ekranie ostrego obrazu przedmiotu. C.4. Tworzymy układ soczewek: skupiającej i rozpraszającej złączonych oprawami, i montujemy go w miejscu soczewki skupiającej. Pomiar wykonujemy zgodnie z pkt. C.2 dla maksymalnej odległości d. Wyniki rejestrujemy w tabeli: Układ soczewek: skupiająca i rozpraszająca Lp. mm Δ mm, ' mm Δ e, ' mm, mm Δ e, mm mm Podobnie, jak w pkt. C.2. rejestrujemy odpowiednie niepewności maksymalne. Przyjmujemy ponadto niepewność maksymalną Δ =0,5 mm. Wartość oznacza odległość pomiędzy soczewkami tworzącymi układ. Odległości, ',, odczytywane dla pierwszej soczewki w układzie. C.5. Niepewności standardowe,., dla zmierzonych wielkości, oraz. =,, ' oszacować należy metodą typu B za pomocą formuł: = Δ.= Δ e, ' + Δ e, +2 Δ d, = Δ C.6. Obliczenia wartości s, u ogniskowych przeprowadzamy w oparciu o formuły zamieszczone w opracowaniu (dla soczewki skupiającej konieczne jest obliczenie wartości średniej z dwóch pomiarów; średniej ważonej Zadanie A i B). Ponadto należy obliczyć ogniskową r soczewki rozpraszającej, zgodnie z formułami zamieszczonymi w opracowaniu (Zadanie A i B). Dla wyznaczonych wartości ogniskowych s, r oraz ich niepewności standardowych dokonujemy oszacowania niepewności rozszerzonej =! z poziomem ufności # 95% przyjmując w tym celu współczynnik rozszerzenia! =2.

msg O 7-5 - Teoria i wyniki pomiarów. d przedmiot obraz a e a =a a 2 x 0 x Rys. 2. Geometryczna konstrukcja obrazu powiększonego i pomniejszonego dla soczewki skupiającej ( ognisko ) x 2 Położenia obrazu i przedmiotu względem soczewki opisuje wzór (przybliżony): + 0 = f - odległość ognisk od soczewki; odległość ogniskowa soczewki a - odległość przedmiotu od soczewki, b - odległość obrazu od soczewki. Wartości odległości a, b reprezentowane są przez liczby (z jednostkami), dla których przyjąć należy konwencję znaków: 0 b>0 b Ponadto, w powyżej przytoczonym wzorze obowiązuje konwencja, że miarą odległości ogniskowej jest dla soczewki skupiającej liczba dodatnia ( f > 0 ), natomiast dla soczewki rozpraszającej liczba ujemna ( f < 0 ). Zdolność zbierającą D soczewki definiuje się jako odwrotność odległości ogniskowej f wyrażonej w metrach: = ' 2 m w ośrodku o współczynniku załamania = a a>0 a<0 b<0 Określenie (definicja) ognisk dla soczewki skupiającej

msg O 7-6 - Określenie (definicja) ognisk dla soczewki rozpraszającej Odległość b obrazu w zależności od odległości a przedmiotu; mierzonych względem soczewki skupiającej, dla której odległość ogniskowa wynosi f = 0 cm 60 b [cm] a < 0 i 0 < b < f przedmiot "pozorny" obraz rzeczywisty (pomniejszony) 40 20 a > f i b > f przedmiot rzeczywisty obraz rzeczywisty (powiększony lub pomniejszony) 0 a [cm] -60-40 -20 0 20 40 60 wzór dla cienkiej soczewki + 0 = -20-40 0 < a < f i b < 0 przedmiot rzeczywisty obraz pozorny (powiększony) -60 Rys.. Wykres zależności pomiędzy odległością obrazu od soczewki a odległością przedmiotu od cienkiej soczewki skupiającej.

msg O 7-7 - Zadanie A. Wykorzystując wzór soczewkowy i uwzględniając, że odległość obrazu od soczewki wyraża się równaniem 0 = otrzymujemy równanie wiążące zmierzone wartości oraz ogniskową : + = Obliczenie ogniskowej na podstawie powyższej formuły oraz zmierzonych odległości oraz = d - odległość ekranu (obrazu) od przedmiotu a - odległość soczewki od przedmiotu, w położeniu soczewki, przy którym otrzymujemy obraz powiększony Niepewność standardowa dla wyznaczonej wartości f odległości ogniskowej: =4 2 5 +6 7 Powyższy algorytm stosujemy przy obliczniach dla ogniskowej soczewki skupiającej oraz dla układu soczewek. Dalsza procedura opracowania wyników znajduje się na str.8,9 w części Zadanie A,B,C. Zadanie B. Wykorzystując wzór soczewkowy i uwzględniając, że odległości obrazu od soczewki wyrażają się równaniami 0 ' = ' oraz 0 =, otrzymujemy dwa równania wiążące zmierzone wartości oraz ogniskową : + = ' ' oraz + = z których można wyeliminować nieznaną odległość otrzymując w rezultacie: ' + = Obliczenie ogniskowej na podstawie powyższej formuły oraz zmierzonych odległości ', przy ustalonej, lecz nieznanej odległości ekranu od przedmiotu: = ' ' + a - odległość soczewki od przedmiotu, gdy na ekranie powstaje obraz powiększony; (ustalona odległość ekranu i przedmiotu) a 2 - odległość soczewki od przedmiotu, gdy na ekranie powstaje obraz pomniejszony; (ustalona odległość ekranu i przedmiotu) Niepewność standardowa wyznaczonej wartości f odległości ogniskowej: =6 7 ' +6 ' 7 Powyższy algorytm stosujemy przy obliczniach dla ogniskowej soczewki skupiającej oraz dla układu soczewek. Dalsza procedura opracowania wyników znajduje się na str.8,9 w części Zadanie A,B,C.

msg O 7-8 - Zadanie C metoda Bessel a. Wykorzystując wzór soczewkowy i uwzględniając, że odległości obrazów (powiększonego i pomniejszonego) od soczewki wyrażają się równaniami 0 ' = ' oraz 0 =, otrzymujemy dwa równania wiążące zmierzone wartości oraz ogniskową : ' + ' = oraz + = które można sparametryzować za pomocą odległości oraz odleglości. = ' otrzymując w rezultacie: 4 =. gdzie odległość. może byż wyznaczona jako przemieszczenie soczewki równe różnicy odczytanych położeń soczewki,,, ' na skali, względem której przesuwamy soczewkę (zamiast pomiaru odległości od przedmiotu ', ; rysunek Rys.2.):. = ' =,, ' Obliczenie ogniskowej na podstawie otrzymanej formuły oraz zmierzonych odległości, ',, przy ustalonej odległości ekranu od przedmiotu: =. 4 d - odległość ekranu (obrazu) od przedmiotu. =,, ' oznacza odległość przemieszczenia soczewki pomiędzy położeniami x, x 2, przy których powstaje obraz powiększony i pomniejszony, przy stałym d Niepewność standardowa wyznaczonej wartości f odległości ogniskowej: =<. 2 =.+6 +. 4 7 Powyższy algorytm stosujemy przy obliczniach dla ogniskowej soczewki skupiającej oraz dla układu soczewek. Dalsza procedura opracowania wyników znajduje się na str.8,9 w części Zadanie A,B,C. Zadanie A,B,C. Wyznaczenie wartości ogniskowej soczewki w oparciu o zbiór różnych pomiarów Jeśli wyznaczono kilkakrotnie wartość odległości ogniskowej, otrzymując zbiór wartości {f i } z różnymi wartościami ( niepewności standardowej, to należy obliczyć wartość średnią z uwzględnieniem odpowiednich wag (średnią ważoną) oraz stosownie do tego niepewność standardową: średnia ważona wartości wag niepewność standardowa =? (@' ( (? ( (@' ( = (? =AB C ( D E (@' '

msg O 7-9 - * Wyznaczenie wartości ogniskowej soczewki rozpraszającej Zastosowanie wzoru soczewkowego dla układu soczewek pozwala na wyprowadzenie przybliżonej formuły określającej ogniskową G tego układu, przy założeniu małej odległości pomiędzy soczewkami: u = s + r s r Obliczenie ogniskowej soczewki rozpraszającej I na podstawie powyższej formuły oraz wyznaczonych wartości J, G ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek oraz zmierzonej odległości : r = u s u s s odległość ogniskowa soczewki skupiającej u - odległość ogniskowa dla układu soczewek - odległość pomiędzy soczewkami w układzie soczewek Niepewność standardowa wyznaczonej wartości f r odległości ogniskowej: r = u s 5 G s 4 u s u u +4 u 5 s u s + s Wyniki obliczeń wartości ogniskowej oraz niepewności rozszerzonej Dla wyznaczonych wartości ogniskowych s, r oraz ich niepewności standardowych s, r dokonujemy oszacowania niepewności rozszerzonej =! z poziomem ufności # 95%, przyjmując w tym celu współczynnik rozszerzenia! =2 (oszacowanie zgodnie z metodą typu B). Wyniki końcowe wyznaczonych wartości ogniskowych podajemy wraz z niepewnościami rozszerzonymi: soczewka skupiająca s ± s * soczewka rozpraszająca r ± r

msg O 7-0 - Odległość b obrazu w zależności od odległości a przedmiotu; mierzonych względem soczewki rozpraszającej, dla której odległość ogniskowa wynosi f = 0 cm 60 b [cm] f < a < 0 i b >0 przedmiot "pozorny" obraz rzeczywisty (powiększony) 40 20 wzór dla cienkiej soczewki + 0 = 0 a [cm] -60-40 -20 0 20 40 60 a <f i b < f przedmiot "pozorny" obraz pozorny (powiększony lub pomniejszony) -20-40 a > 0 i f< b < 0 przedmiot rzeczywisty obraz pozorny (pomniejszony) -60 Rys. 4. Wykres zależności pomiędzy odległością obrazu od soczewki a odległością przedmiotu od cienkiej soczewki rozpraszającej ( <0 ). Literatura H. Szydłowski Pracownia izyczna, PWN Warszawa 97 i późn. J. Orear izyka, T. i 2, WNT Warszawa 990 R.Resnick, D.Halliday, J.Walker Podstawy fizyki, Materiały pomocnicze dostępne w formie elektronicznej: o Instrukcje opisujące algorytm opracowania wyników pomiaru, o Jednostki, stałe fizyczne, liczby, o Metody oszacowania niepewności pomiaru. Opracowanie: M.Gajdek, Katedra izyki, PŚk