Podział kąta na dowolną liczbę części - konstrukcja

Podobne dokumenty
Trójkąty jako figury geometryczne płaskie i ich najważniejsze elementy

KONSTRUKCJE ZA POMOCĄ CYRKLA. Ćwiczenia Czas: 90

METODY KONSTRUKCJI ZA POMOCĄ CYRKLA. WYKŁAD 1 Czas: 45

PODSTAWOWE KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE

9. Funkcje trygonometryczne. Elementy geometrii: twierdzenie

Trójkąty Zad. 0 W trójkącie ABC, AB=40, BC=23, wyznacz AC wiedząc że jest ono sześcianem liczby naturalnej.

KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE mgr Michał Kosacki

METODY KONSTRUKCJI ZA POMOCĄ CYRKLA. WYKŁAD 1 Czas: 45

PLANIMETRIA pp 2015/16. WŁASNOŚCI TRÓJKĄTÓW (nierówność trójkąta, odcinek łączący środki boków, środkowe, wysokość z kąta prostego)

Zadania otwarte krótkiej odpowiedzi na dowodzenie

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 1

Planimetria Uczeń: a) stosuje zależności między kątem środkowym i kątem wpisanym, b) korzysta z własności stycznej do okręgu i własności okręgów

2. Wykaż, że dla dowolnej wartości zmiennej x wartość liczbowa wyrażenia (x 6)(x + 8) 2(x 25) jest dodatnia.

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki dla klasy I C LO (Rok szkolny 2015/16) Wykaz zakładanych osiągnięć ucznia klasy I liceum

Projekt Zobaczę-dotknę-wiem i umiem, dofinansowany przez Fundację mbanku w partnerstwie z Fundacją Dobra Sieć

Wielokąty i Okręgi- zagadnienia

9. Funkcje trygonometryczne. Elementy geometrii: twierdzenie

MATEMATYKA DLA CIEKAWSKICH. Dowodzenie twierdzeń przy pomocy kartki. Część I

Dydaktyka matematyki, IV etap edukacyjny (ćwiczenia) Ćwiczenia nr 7 Semestr zimowy 2018/2019

LXI Olimpiada Matematyczna

Podstawowe pojęcia geometryczne

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

OCENIANIE ARKUSZA POZIOM ROZSZERZONY

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

OCENIANIE ARKUSZA POZIOM ROZSZERZONY

W ŚWIECIE WIELOKĄTÓW GWIAŹDZISTYCH

Matematyka podstawowa VII Planimetria Teoria

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 11 Zadania planimetria

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 3

Matematyczne słowa Autorki innowacji: Jolanta Wójcik Magda Kusyk

Projekt Zobaczę-dotknę-wiem i umiem, dofinansowany przez Fundację mbanku w partnerstwie z Fundacją Dobra Sieć

Klasa III technikum Egzamin poprawkowy z matematyki sierpień I. CIĄGI LICZBOWE 1. Pojęcie ciągu liczbowego. b) a n =

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Wielokąty foremne. (Konstrukcje platońskie)

Co i czym mo»na skonstruowa

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki dla klasy I A LO (Rok szkolny 2015/16)

GEOMETRIA ELEMENTARNA

Planimetria poziom podstawowy (opracowanie: Mirosława Gałdyś na bazie

Zabawa z odległościami

WIELOKĄTY GWIAŹDZISTE. Paulina Bancerz

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Skrypt 30. Przygotowanie do egzaminu Okrąg wpisany i opisany na wielokącie

Temat: Konstrukcja prostej przechodzącej przez punkt A i prostopadłej do danej prostej k.

XI Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

PLANIMETRIA - TRÓJKATY (2) ZDANIA ŁATWE

Scenariusz lekcji matematyki w kl. IV

Planimetria VII. Wymagania egzaminacyjne:

X Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI

Geometria. Zadanie 1. Liczba przekątnych pięciokąta foremnego jest równa A. 4 B. 5 C. 6 D. 7

7. PLANIMETRIA.GEOMETRIA ANALITYCZNA

STANDARDY WYMAGAŃ W ZAKRESIE WIEDZY MATEMATYCZNEJ UCZNIA KLASY V W ROZBICIU NA OCENY

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

XII Olimpiada Matematyczna Juniorów Zawody stopnia pierwszego część korespondencyjna (1 września 2016 r. 17 października 2016 r.)

Treści zadań Obozu Naukowego OMJ

Zadanie PP-GP-1 Punkty A, B, C, D i E leżą na okręgu (zob. rysunek). Wiadomo, że DBE = 10

VIII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Konspekt do lekcji matematyki w klasie II gimnazjum

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2014/15

PYTANIA TEORETYCZNE Z MATEMATYKI

KONSTRUKCJE I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE WERSJA A

Zadania przygotowawcze do konkursu o tytuł NAJLEPSZEGO MATEMATYKA KLAS PIERWSZYCH I DRUGICH POWIATU BOCHEŃSKIEGO rok szk. 2017/2018.

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

Obozowa liga zadaniowa (seria I wskazówki)

Zadania na dowodzenie Opracowała: Ewa Ślubowska

Ćwiczenia z Geometrii I, czerwiec 2006 r.

Twierdzenie Talesa. Adrian Łydka Bernadeta Tomasz. Teoria

PODKARPACKI SPRAWDZIAN PRZEDMATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY

Rozdział VII. Przekształcenia geometryczne na płaszczyźnie Przekształcenia geometryczne Symetria osiowa Symetria środkowa 328

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM

DZIAŁ I: LICZBY I DZIAŁANIA Ocena dostateczna. Ocena dobra. Ocena bardzo dobra (1+2) ( ) Uczeń: (1+2+3) Uczeń: określone warunki

Odcinki, proste, kąty, okręgi i skala

SPRAWDZIAN NR Zaznacz poprawne dokończenie zdania. 2. Narysuj dowolny kąt rozwarty ABC, a następnie przy pomocy dwusiecznych skonstruuj kąt o

Fizyka fal cyrklem i linijką

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

Praca klasowa nr 2 - figury geometryczne (klasa 6)

KRZYŻÓWKA Może być np. równoboczny lub rozwartokątny. Jego pole to a b HASŁO:

Geometria. Planimetria. Podstawowe figury geometryczne

1. A 2. A 3. B 4. B 5. C 6. B 7. B 8. D 9. A 10. D 11. C 12. D 13. B 14. D 15. C 16. C 17. C 18. B 19. D 20. C 21. C 22. D 23. D 24. A 25.

Lista działów i tematów

MATEMATYKA DLA CIEKAWSKICH. Twierdzenie Pitagorasa inaczej cz. 2

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. dr Michał Lorens

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

1. FUNKCJE DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

PODKARPACKI SPRAWDZIAN PRZEDMATURALNY Z MATEMATYKI DLA KLAS DRUGICH POZIOM PODSTAWOWY

Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY W KLASIE I GIMNAZJUM

KONKURS MATEMATYCZNY

KURS MATURA PODSTAWOWA Część 2

= [6; 2]. Wyznacz wierzchołki tego równoległoboku.

KONKURS MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM. Etap Rejonowy

VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

ZAGADNIENIA NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z MATEMATYKI DLA KLASY IIA I IID WRAZ Z PRZYKŁADOWYMI ZADANIAMI ROK SZKOLNY 2013/2014

Zadanie 1. Algorytmika ćwiczenia

Zbiór zadań z geometrii przestrzennej. Michał Kieza

Dopuszczający. Opracowanie: mgr Michał Wolak 2

Przedmiotowy system oceniania z matematyki w ZSZ Klasa I

Internetowe Kółko Matematyczne 2003/2004

Transkrypt:

Podział kąta na dowolną liczbę części - konstrukcja Artykuł pobrano ze strony eioba.pl Przedstawię Wam przybliżoną konstrukcję geometryczną konstruowalną środkami klasycznymi (linijka i cyrkiel) przy pomocy, której można dzielić kąty z przedziału (0;180> na dowolną liczbę części. Jest to konstrukcja mojego autorstwa. Trysekcja przybliżona wykonana tą konstrukcją w pierwszym przedziale jest 4 razy dokładniejsza od konstrukcji Steinhausa. Żeby podzielić dany kąt środkowy AOB okręgu o środku O i promienu r = OA = OB na n części, należy najpierw wyznaczyć odpowiedni punkt na dwusiecznej tego kąta, a następnie połączyć odcinkiem otrzymany punkt z punktem przecięcia się okręgu z przedłużeniem jednego z ramion kąta. Punkt przecięcia się odcinka i okręgu podzieli dany kąt AOB na n-tą część. Aby to zobrazować wykonam teraz przybliżoną trysekcje.(rys.1) Przybliżona trysekcja Opis czynności: 1. Rysujemy okrąg o środku O i promienu r oraz kąt środkowy AOB, gdzie r = OA = OB 2. Przedłużamy jedno z ramion kąta i punkt przecięcia się z okręgiem oznaczamy C 3. Kreślimy dwusieczną kąta AOB i otrzymujemy punkt D 4. Na dwusiecznej odkładamy odcinek DE = CD 5. Kreślimy symetralną odcinka DE i otrzymujemy punkt F

6. Rysujemy odcinek CF i uzyskujemy punkt G. Kąt AOG jest 3 razy mniejszy od kąta AOB. Aby wyznaczyć odpowiedni punkt na dwusiecznej danego kąta, należy ustalić,w którym przedziale dwusiecznej ( na którym odcinku) będzie się on znajdował, ponieważ na dwusiecznej kąta można wyznaczyć przedziały (odcinki). Następnie wykonujemy symetralne odpowiednich odcinków, które wyznaczą nam szukane punkty. I tak pierwszy przedział to (2;4> i kończy się podziałem kąta na 4 równe części. W tym przedziale dany kąt AOB podzielimy na 3 i 4 części.(rys.2) Drugi przedział to (4;8> i kończy się podziałem kąta na 8 równych części. W tym przedziale dany kąt AOB podzielimy na 5, 6, 7 i 8 części.(rys.3)

Trzeci przedział to (8;16> i kończy się podziałem kąta na 16 równych części. W tym przedziale dany kąt AOB podzielimy na 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 i 16 części. Takich przedziałów jest nieskończenie dużo. Ale możemy również w każdym z tych przedziałów podzielić dany kąt AOB na dowolną liczbę części, czyli np. w pierwszym przedziale (2;4> możemy podzielić dany kąt AOB na 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, itd. części (rys.5), lub w drugim przedziale (4;8> możemy podzielić dany kąt AOB na 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, itd. części. Im większy numer przedziału wybierzemy, tym z większą dokładnością po przecinku wykonamy podział danego kąta zakładając, że nasze narzędzia są idealnie precyzyjne. Dowolnie wybrany przedział (oprócz pierwszego) daje 4 razy dokładniejszy podział kąta na części od poprzedniego przedziału.

Należy równocześnie pamiętać, że dzieląc dany kąt AOB na dowolną liczbę części w wybranym przedziale trzeba ustalić czy otrzymane kąty będziemy jeszcze dzielić dwusiecznymi, pomnażać albo pozostawimy je bez zmian. Będzie to zależało od tego jaką część kąta chcemy uzyskać w danym przedziale. Na przykład dzieląc kąt AOB na 5 części w pierwszym przedziale (2;4>, należy otrzymany kąt AOH podzielić jeszcze na pół (pojedyncza dwusieczna), bo 5-ta część znajduje się w drugim przedziale, który jest wyżej o 1 przedział od przedziału pierwszego, a otrzymana połówka to 5-ta część kąta AOB.(rys.4) Podział kąta na 5 części w pierwszym przedziale (2;4>

Opis czynności: 1. Rysujemy okrąg o środku O i promienu r oraz kąt środkowy AOB, gdzie r = OA = OB 2. Przedłużamy jedno z ramion kąta i punkt przecięcia się z okręgiem oznaczamy C 3. Kreślimy dwusieczną kąta AOB i otrzymujemy punkt D 4. Na dwusiecznej odkładamy odcinek DE = CD 5. Kreślimy symetralną odcinka DE i otrzymujemy punkt F 6. Kreślimy symetralną odcinka DF i otrzymujemy punkt G 7. Rysujemy odcinek CG i otrzymujemy punkt H 8. Dzielimy kąt AOH na pół i uzyskujemy punkt I. Kąt AOI jest 5 razy mniejszy od kąta AOB Gdybyśmy chcieli dany kąt AOB podzielić na 9 części w pierwszym przedziale (2;4>, to otrzymany kąt należy podzielić na 4 równe części (podwójna dwusieczna), bo 9-ta część znajduje się w trzecim przedziale, który jest wyżej o 2 przedziały od przedziału pierwszego. Ale gdybyśmy chcieli ten sam kąt podzielić na 9 części w drugim przedziale, to otrzymany kąt należy podzielić tylko na pół (pojedyncza dwusieczna), bo 9-ta część znajduje się w trzecim przedziale, który jest wyżej o 1 przedział od przedziału drugiego. Czyli liczba dwusiecznych zależy od różnicy numeru przedziału, z którego pochodzi liczba części i numeru przedziału, w którym dokonujemy podziału danego kąta AOB. Taką różnice wykonujemy tylko wtedy gdy numer przedzaiłu, z którego pochodzi liczba części jest większy od numeru przedziału, w którym dokonujemy podziału danego kąta AOB. Natomiast mnożymy otrzymane kąty, wtedy gdy numer przedziału, w którym dokonujemy podziału danego kąta AOB jest wyższy od numeru przedziału, z którego pochodzi liczba części na którą chcemy podzielić kąt AOB. Na przykład chcąc dokonać dokładniejszej trysekcji kąta AOB wybierając drugi przedział, należy otrzymany kąt

zwiększyć dwukrotnie. Tak otrzymana trysekcja jest 4 razy dokładniejsza od trysekcji wykonanej w pierwszym przedziale. (rys.6) Opis czynności: 1. Rysujemy okrąg o środku O i promienu r oraz kąt środkowy AOB, gdzie r = OA = OB 2. Przedłużamy jedno z ramion kąta i punkt przecięcia się z okręgiem oznaczamy C 3. Kreślimy dwusieczną kąta AOB i otrzymujemy punkt D 4. Na dwusiecznej odkładamy odcinek DE = CD 5. Na dwusiecznej odkładamy odcinek EF = CE 6. Kreślimy symetralną odcinka EF i otrzymujemy punkt G 7. Łączymy punkty C i G odcinkiem i uzyskujemy punkt H 8. Kąt AOH zwiększamy 2 razy i otrzymujemy kąt AOI, który jest 3 razy mniejszy od kąta AOB Jeśli chcemy otrzymać trysekcje 16 razy dokładniejszą od trysekcji z pierwszego przedziału, to wybierzmy trzeci przedział. Wtedy otrzymany kąt należy zwiększyć czterokrotnie. Bez zmian pozostawiamy otrzymane kąty w wyniku podziału danego kąta AOB, gdy liczba części na którą dzielimy ten kąt należy do przedziału, w którym dokonujemy podziału. Gdy potrafimy dzielić kąty z przedziału (0;180> na dowolną liczbę części, to bez problemu możemy skonstruować dowolny wielokąt foremny wpisany w okrąg. Np. aby uzyskać siedmiokąt foremny, należy podzielić kąt 90 stopni na 7 części, a następnie wybrać 4 kolejne części (bo 360 : 90 = 4), które utworzą bok szukanego siedmiokąta

foremnego. Autor: Jan Duda Artykuł pobrano ze strony eioba.pl