Wstęp do Optyki i Fizyki Materii SkondensowanejI

Podobne dokumenty
Ciała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej. Mateusz Goryca

Natęż. ężenie refleksu dyfrakcyjnego

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Dyfrakcja na kryształach. Dyfrakcja na kryształach

STRUKTURA CIAŁA STAŁEGO

Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii. Laboratorium z Krystalografii. 2 godz. Komórki Bravais go

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Elementy teorii powierzchni metali

Światło ma podwójną naturę:

STRUKTURA KRYSTALICZNA

MATERIA. = m i liczby całkowite. ciała stałe. - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze KRYSZTAŁY. Periodyczność

Krystalografia. Wykład VIII

Krystalografia. Analiza wyników rentgenowskiej analizy strukturalnej i sposób ich prezentacji

Metody dyfrakcyjne do wyznaczania struktury krystalicznej materiałów

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

BUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH. Stopień uporządkowania struktury wewnętrznej ciał stałych decyduje o ich podziale

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

10. Analiza dyfraktogramów proszkowych

Stany skupienia materii

Metody badań monokryształów metoda Lauego

Wykład 5. Komórka elementarna. Sieci Bravais go

Wykład 12 V = 4 km/s E 0 =.08 e V e = = 1 Å

Wstęp. Krystalografia geometryczna

Rozwiązanie: Zadanie 2

Rentgenografia - teorie dyfrakcji

Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego

Aby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.

Elementy teorii powierzchni metali

Fizyka klasyczna. - Mechanika klasyczna prawa Newtona - Elektrodynamika prawa Maxwella - Fizyka statystyczna -Hydrtodynamika -Astronomia

Metody badań monokryształów metoda Lauego

Monochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Struktura krystaliczna. Struktura krystaliczna

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

Fizyka Ciała Stałego

Krystalografia. Dyfrakcja na monokryształach. Analiza dyfraktogramów

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

Krystalografia. Dyfrakcja

S 2, C 2h,D 2h,D 3d,D 4h, D 6h, O h

Układ regularny. Układ regularny. Możliwe elementy symetrii: Możliwe elementy symetrii: 3 osie 3- krotne. m płaszczyzny przekątne.

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Układy krystalograficzne

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Chemia nieorganiczna. Pierwiastki. niemetale Be. 27 Co. 28 Ni. 26 Fe. 29 Cu. 45 Rh. 44 Ru. 47 Ag. 46 Pd. 78 Pt. 76 Os.

DYFRAKCYJNE METODY BADANIA STRUKTURY CIAŁ STAŁYCH

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Właściwości kryształów

Zaawansowane Metody Badań Strukturalnych. Badania strukturalne materiałów Badania właściwości materiałów

Podstawy krystalografii

Wyznaczanie struktury krystalicznej i molekularnej wybranego związku koordynacyjnego w oparciu o rentgenowską analizę strukturalną

STRUKTURA MATERIAŁÓW

POLITECHNIKA WARSZAWSKA BADANIA STRUKTURY CIAŁ STAŁYCH

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.

Arkusze zadań do ćwiczeń z podstaw fizyki ciała stałego Marek Izdebski

Wiązania chemiczne. Związek klasyfikacji ciał krystalicznych z charakterem wiązań atomowych. 5 typów wiązań

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Budowa ciał stałych. sieć krystaliczna układy krystalograficzne sieć realna defekty wiązania w ciałach stałych

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii SkondensowanejI

Dyfrakcja rentgenowska (XRD) w analizie fazowej Wykład 2

Dyfrakcja rentgenowska (XRD) w analizie fazowej Wykład 2 i 3

Jak badać strukturę powierzchni?

III.4 Gaz Fermiego. Struktura pasmowa ciał stałych

Topografia rentgenowska wybranych pseudoperowskitów ABCO 4

Struktura energetyczna ciał stałych. Fizyka II dla EiT oraz E, lato

Dyfrakcja fal elektromagnetycznych na sieciach przestrzennych

RENTGENOWSKA ANALIZA STRUKTURALNA

ostawa. Fizyka powierzchni i nanostruktury 4

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

Wykład 1. Symetria Budowy Kryształów

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

Rozpraszanie i dyfrakcja promieniowania X

Dyslokacje w kryształach. ach. Keshra Sangwal Zakład Fizyki Stosowanej, Instytut Fizyki Politechnika Lubelska

Dyslokacje w kryształach. ach. Keshra Sangwal, Politechnika Lubelska. Literatura

Położenia, kierunki, płaszczyzny

Struktura energetyczna ciał stałych. Fizyka II, lato

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Fonony. Fonony

Chemia nieorganiczna. Copyright 2000 by Harcourt, Inc. All rights reserved.

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

falowa natura materii

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

STRUKTURA MATERIAŁÓW. Opracowanie: Dr hab.inż. Joanna Hucińska

Rezonanse magnetyczne oraz wybrane techniki pomiarowe fizyki ciała stałego

Wykład VI Dalekie pole

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Część A wprowadzenie do programu

PRACOWNIA BIOFIZYKI DLA ZAAWANSOWANYCH

Prawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ

Transkrypt:

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii SkondensowanejI 1100-3003 Ciało stałe 2 Wydział Fizyki UW Jacek.Szczytko@fuw.edu.pl Piotr.Fita@fuw.edu.pl

Struktura krystaliczna Crystals B n t 1 A B A = CD = nt 1 = t 1 1 2 cos φ j -j cos φ = 1 2 1 n C A t 1 B D 2

Struktura krystaliczna Sieci Bravais Regularna Istnieje 14 możliwych sieci wypełniających przestrzeń. Sieci te noszą nazwę sieci Bravais. a b c 90 Tworzą one 7 układów krystalograficznych a b c 90 Tetragonalna Heksagonalna a b c 90 120 Rombowa a b c 90 Romboedryczna a b c 120 90 Jednoskośna a b c 90 90 a b c Trójskośna 3

Struktura krystaliczna Sieć Bravais (Bravais lattice) 4

Struktura krystaliczna Bravais lattice Example: close packed structure hexagonal close-packed (HCP) Hexagonal lattice with basis fcc lattice 5

Funkcja korelacji Operator gęstości (number density operator) czyli ilości cząstek w jednostkowej objętości w miejscu x = x, y, z : n(x) δ x x α α Gęstość średnia to n x. W przypadku cieczy izotropowych i jednorodnych n x nie zależy od x. n(x) δ x x α α Jednak sam operator średnej gęstości nie odróżni np. cieczy i ciała stałego, potrzebna jest inna wielkość P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 6

Funkcja korelacji Funkcja korelacji gęstości (correlation function of the density) można spotkać wiele definicji. Najażniejsza jest korelacja dwucząstkowa gęstości: C nn x 1, x 2 = n x 1 n x 2 = δ x 1 x α δ x 2 x α α,α (suma po wszystkich parach) funkcja dystrybucji par (pair distribution function) g x 1, x 2 g x 1, x 2 = C nn x 1, x 2 n x 1 n x 2 = = α α δ x 1 x α δ x 2 x α (suma po parach rozłącznych) P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 7

Funkcja korelacji Należy wybrać zadaną konfigurację cząsteczek (rys. obok). Wybieramy środek osi (0,0,0) Całka n g x po elemencie objętości d n x w odległości x od środka układu współrzędnych jest ilością cząsteczek w tym elemencie objętości. Stąd g x można wyznaczyć licząc ilość cząsteczek w odległości x. Średnia tej ilości po (wielu) cząsteczkach umieszczonych w środku (przesuwamy środek!) podzielona przez n d n x daje g x Dla układów nieskorelowanych g x nie zależy od x, czyli : bo P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 8

Funkcja korelacji W przypadku cieczy i gazów dla każdego R Model gazu doskonałego twardych rdzeni P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 9

Funkcja korelacji W przypadku cieczy i gazów dla każdego R Argon Argon i model gazu doskonałego twardych rdzeni: P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 10

Materia skondensowana Woda P.M. Chaikin, T.C. Lubensky - Principles of condensed matter physics 11

Materia skondensowana Aby jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy materia jest kryształem czy cieczą należy wprowadzić funkcję strukturalną, która reprezentowałaby średnią pozycję cząsteczek w przestrzeni - funkcję korelacji gęstości elektronowej G(R). G R = ρ x 0 ρ(x 0 + R) ρ 0 2 gdzie ρ 0 jest średnią gęstością elektronową materii W cieczy (jednowymiarowej), w której występuje tylko krótkozasięgowe uporządkowanie pozycyjne cząsteczek, wartość funkcji korelacji gęstości elektronowej zanika w przestrzeni wykładniczo: G R ~ cos q 0 R e R/ξ 12

Materia skondensowana W krysztale funkcję korelacji gęstości elektronowej można przedstawić jako sumę funkcji typu delta, odpowiadających odległościom obiektów w strukturze krystalicznej: G R jest funkcją o stałej amplitudzie (z i (R)) G R = z i (R)δ(R R i ) i 13

Materia skondensowana Dyfraktogram jest transformatą Fouriera funkcji G R i obrazuje on zależność intensywności sygnału od częstości przestrzennych q. Transformatą Fouriera funkcji korelacji krótkozasięgowej jest funkcja Lorentza: 1 I(q)~ 1 + (ξ(q q 0 )) 2 Szerokość sygnału Lorentza jest zależna od szybkości tłumienia x. Im mniejszy zakres korelacji x, tym szersze są uzyskiwane refleksy dyfrakcyjne. Ze względu na swą szerokość, obserwowane dla cieczy sygnały rentgenowskie, określane są jako dyfuzyjne. 14

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. Condensation: Short-range order (liquid, solid amorphous, glass) Long-range order (crystalline matter) Penrose tiling five-fold symmetry http://www.fuw.edu.pl/~baj 15

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. Michal Krížek, Jakub Šolc, and Alena Šolcová http://www.ams.org/notices/201201/rtx120100022p.pdf Penrose tiling five-fold symmetry 16

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. http://www.fuw.edu.pl/~baj 17

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. Condensation: Short-range order (liquid, solid amorphous, glass) Long-range order (crystalline matter) seven-fold symmetry Michal Krížek, Jakub Šolc, and Alena Šolcová http://www.ams.org/notices/201201/rtx120100022p.pdf 18

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. molten mixture of aluminium and manganese under an electron microscope http://www.fuw.edu.pl/~baj 19

Quasicrystals and non-crystalline mater Opis teoretyczny cieczy, ciał amorficznych, szkieł, kwazikryształów bardzo skomplikowany brak symetrii translacyjnej. The Madrasa al-mustansiriyya in Baghdad, Iraq (1233) 20

Dov Levine, J. Steinhardt PRB 34, 596 (1986) Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. http://progressivehumanity.tumblr.com/post/15250013045/quasicryst als-although-chemists-initially An alloy of aluminum, copper, and iron showed clear evidence of naturally occurring quasicrystals. 21

Kondensacja Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. Condensation: Short-range order (liquid, solid amorphous, glass) Long-range order (crystalline matter) http://thesummerofmark.tumblr.com/post/11943716894/quasicrystals-ftw 22

Wskaźniki płaszczyzn The crystalline structure is studied by means of the diffraction of photons, neutrons, electrons or other light particles 23

Dyfrakcja 1912 Max von Laue zauważył, że długości fali promieniowania X są porównywalne z odległościami międzyatomowymi w krysztale. Sugestia ta została szybko potwierdzona przez Waltera Friedricha i Paula Knippinga Model kryształu. Zbiór odbijających równoległych płaszczyzn o odległościach między płaszczyznowych d 2dsinθ = nλ William Lawrence Bragg (son) and William Henry Bragg (father), 1913 Max von Laue 1879-1960 e.g. λ=1,54 Å, d = 4 Å, kryształ o symetrii regularnej, pierwszy refleks θ = 11 P. Atkins 24

Dyfrakcja Brehmsstrahlung promieniowanie hamowania "braking radiation" or "deceleration radiation" continuous spectrum 25

Dyfrakcja characteristic spectrum 26

methoda Lauego Kryształ oświetlony jest światłem białym. W wyniku rozproszenia fale o różnych długościach zostają rozproszone w różnych kierunkach. Otrzymujemy na kliszy różne punkty dla różnych kolorów (długości fali). Układ plamek ma symetrię taką jak kierunek w krysztale, wzdłuż którego pada fala 27

Quasicrystals and non-crystalline mater Theoretical description of liquids, amorphous solids, glasses, quasicrystals - very complicated - no translational symmetry. Condensation: Short-range order (liquid, solid amorphous, glass) Long-range order (crystalline matter) Penrose tiling http://www.fuw.edu.pl/~baj 28

methoda Debaye-Scherera Peter Joseph Debye 1884 1966 Paul Scherrer 1890-1969 29

methoda Debaye-Scherera Badanym ośrodkiem jest proszek z chaotyczna orientacją kryształów w przestrzeni. Oświetla się go falą monochromatyczną. Rozproszenie na różnie zorientowanych kryształach powoduje powstanie na kliszy łuków odpowiadających płaszczyznom, na których możliwe było ugięcie promienia 30

Atomic form factor (czynnik atomowy) NaCl KCl P. Atkins Both salts have the same crystal structure, but different diffraction, why? 31

Atomic form factor (czynnik atomowy) NaCl KCl P. Atkins Both salts have the same crystal structure, but different diffraction, why? 32

Atomic form factor (czynnik atomowy) Rozpraszanie elastyczne na gazie atomowym. Rozprasza chmura elektronowa: i.e. lokalna gęstość elektronów ρ Ԧξ k = k = k Δ 1 = ξ cos α = ξ k Ԧξ kξ = k Ԧξ k Δ 2 = ξ cos α = ξ k Ԧξ kξ = k Ԧξ k Δ = Δ 2 Δ 1 φ = 2πΔ λ = k k Ԧξ k = kδ = Δk Ԧξ = Δk Ԧξ k 33

Atomic form factor (czynnik atomowy) Δ = Δ 2 Δ 1 φ = 2πΔ λ = k k Ԧξ k = kδ = Δk Ԧξ = Δk Ԧξ k Ψ 0 = A r exp i k Ԧr ωt ρ e Ԧ ξ = 0 Gęstość ładunku w Ԧξ = 0 Ψ Ԧξ = A r exp i k Ԧr ωt Δk Ԧξ ρ e Ԧξ Fala rozproszona Ψ Ԧξ d Ԧξ = A r exp i k Ԧr ωt ρ e Ԧ ξ exp iδk Ԧξ d Ԧξ Gęstość ładunku Atomic form factor f = 1 e න ρ e Ԧ ξ exp iδk Ԧξ d Ԧξ 34

Atomic form factor (czynnik atomowy) Np. rozkład elektronów o symetrii kulistej f = 1 e න ρ e ξ Ԧ exp iδk Ԧξ d Ԧξ = 1 e 2π න ρ e ξ Ԧ exp iδk Ԧξ ξ 2 d cos θ dξ = 2π e න ξ2 ρ e Ԧξ exp Δkξ exp Δkξ iδkξ dξ = 4π e න ξ2 ρ e Ԧξ sin Δkξ Δkξ dξ Dla małych kątów rozproszeń Δkξ 0 oraz f = Z Atomowy czynnik rozpraszania f oznacza stosunek amplitudy promieniowania rozproszonego przez rzeczywisty rozkład elektronów w atomie do amplitudy promieniowania rozproszonego przez jeden elektron punktowy. Atomic form factor f = 1 e න ρ e Ԧ ξ exp iδk Ԧξ d 3 ξ 35

Atomic form factor (czynnik atomowy) For small angles of scattering ef = Q (total charge) f = 1 e න ρ e Ԧ ξ exp iδk Ԧξ d 3 ξ 36

Atomic form factor (czynnik atomowy) f = 1 e න ρ e Ԧ ξ exp iδk Ԧξ d 3 ξ 37

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): R 0j Baza R nj = R 0j + T 38

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδkr nj n j Δk = k k Period of the lattice Atoms in basis R 0j Baza R nj = R 0j + T 39

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδkr nj n j Δk = k k Atomy w bazie R 0j Baza R nj = R 0j + T 40

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδkr nj n j Δk = k k Atomy w bazie Period sieci R 0j Baza R nj = R 0j + T 41

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j+T n j Δk = k k Atomy w bazie Period sieci R 0j Baza R nj = R 0j + T 42

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδk R0j+T = n j T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j e iδk T = n j 43

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδk R0j+T = n j T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j e iδk T = n j = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j j e iδk n 1t Ԧ 1 +n 2 Ԧt 2 +n 3 Ԧt 3 = n 44

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδk R0j+T = n j T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j e iδk T = n j = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j j e iδk n 1t Ԧ 1 +n 2 Ԧt 2 +n 3 Ԧt 3 = n = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j j n 1 e iδk n1 Ԧt1 n 2 e iδk n2 Ԧt2 n 3 e iδk n3 Ԧt3 45

Fala rozproszona na jednym atomie: j Ψ = A e i k Ԧr ωt f j Fala rozproszona na wszystkich atomach (w kierunku k ): Ψ = A e i k Ԧr ωt f j e iδk R0j+T = n j T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j e iδk T = n j = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j j e iδk n 1t Ԧ 1 +n 2 Ԧt 2 +n 3 Ԧt 3 = n = Ae i k Ԧr ωt f j e iδk R 0j j n 1 e iδk n1 Ԧt1 n 2 e iδk n2 Ԧt2 n 3 e iδk n3 Ԧt3 Czynnik struktury S G S G = න dvρ R e iδkr cell 46

Maksymalna intensywność n 1 e iδk n1 Ԧt1 Kiedy? n 2 e iδk n2 Ԧt2 n 3 e iδk n3 Ԧt3 T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 47

Maksymalna intensywność n 1 e iδk n1 Ԧt1 n 2 e iδk n2 Ԧt2 n 3 e iδk n3 Ԧt3 Kiedy e iδk n 1 Ԧ t 1 = 1 ΔkԦt 1 = 2πh ΔkԦt 2 = 2πk ΔkԦt 3 = 2πl Warunki Lauego T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 48

Maksymalna intensywność n 1 e iδk n1 Ԧt1 n 2 e iδk n2 Ԧt2 n 3 e iδk n3 Ԧt3 Kiedy e iδk n 1 Ԧ t 1 = 1 ΔkԦt 1 = 2πh ΔkԦt 2 = 2πk ΔkԦt 3 = 2πl Warunki Lauego T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 Δk G = h Ԧg 1 + k Ԧg 2 + l Ԧg 3 Ԧg i Ԧt j = 2πδ ij Ԧg i = 2π a i Ԧg i = 2π Ԧt i Ԧt j Ԧt k Ԧt j Ԧt k Sieć odwrotna Structure factor S G S G = න dvρ R e i ԦGR cell 49

ΔkԦt 1 = 2πh ΔkԦt 2 = 2πk ΔkԦt 3 = 2πl Warunki Lauego sieć odwrotna Ԧg i Ԧt j = 2πδ ij Δk G = h Ԧg 1 + k Ԧg 2 + l Ԧg 3 T = n 1 Ԧt 1 + n 2 Ԧt 2 + n 3 Ԧt 3 Czynnik struktury S G S G = න dvρ R e i ԦGR cell Geometryczny czynnik strukturalny S G f j e iδk R 0j j = f j e i ԦG R 0j j = f j e i2π n 1h+n 2 k+n 3 l j 50

Geometryczny czynnik strukturalny F h, k, l = f j e i2π n 1h+n 2 k+n 3 l j Przykład: Dla kryształu Li i kryształu TlBr (sieci typu bcc regularna przestrzennie centrowana) znaleźć możliwe wartości geometrycznego czynnika strukturalnego. r 1 = 0,0,0 r 2 = 1 2, 1 2, 1 2 F Li h, k, l = f j e i2π n 1h+n 2 k+n 3 l = f Li e i2π 0+0+0 + f Li e i2π 1 2 h+1 2 k+1 2 l j odd F Li h, k, l = f Li 1 + e iπ h+k+l F TlBr h, k, l = f j e i2π n 1h+n 2 k+n 3 l = f Tl e i2π 0+0+0 + f Br e i2π 1 2 h+1 2 k+1 2 l j odd iπ h+k+l F TlBr h, k, l = f Tl + f Br e even even 51

Neutrons Neutrony generowane w reaktorze są spowalniane w wyniku zderzeń z moderatorem (grafitem) do V = 4 km/s, co odpowiada energii E=0.08 ev a energia ta odpowiada λ = 1 Å Neutrony oddziaływają z : jądrami (można wyznaczyć gęstość prawdopodobieństwa znalezienia jąder), wyznaczyć krzywe dyspersyjne fononów momentami magnetycznymi jąder. E 2 2 2M M=1,675 10-24 g 0,28 ( o ) E(eV) 1 Å for E=0,08 ev J. Ginter 52

Elektrony Elektrony mają ładunek elektryczny i oddziaływają silnie z materią, wnikają bardzo płytko. Zjawisko ugięcia elektronów pozwala na badania strukturalne powierzchni oraz bardzo cienkich warstw E 2 2 2M M=0,911 10-27 g 12 ( o ) E(eV) 1 Å for E=144 ev T. Stacewicz & A. Witowski 53

Elektrony 54

Crystalography Electrons Rafał Dunin-Borkowski Magnetic domains in a thin cobalt film The colors in the image show the different directions of the magnetic field in a layer of polycrystalline cobalt that has a thickness of only 20 nm. The field of view is approximately 200 microns http://www.rafaldb.com/pictures-micrographs/index.html 55

Crystalography Electrons Rafał Dunin-Borkowski Magnetic nanotubes.the nanotubes were fabricated in the University of Cambridge Engineering department by Yasuhiko Hayashi, who grew them using a Cobalt-Palladium catalyst. This alloy remains present in the ends of the nanotubes, and is magnetic. The nanotubes you see here have a 70-100 nm diameter. http://www.rafaldb.com/pictures-micrographs/index.html 56

Crystalography Electrons Rafał Dunin-Borkowski This image won First Prize in the "Science Close-Up" category in the Daily Telegraph Visions of Science competition. The image shows a multi-walled carbon nanotube, approximately 190 nm in diameter, containing a 35-nm-diameter iron crystal encapsulated inside it. Electron holography has been used to obtain a map of the magnetic field surrounding the iron particle, at a spatial resolution of approximately 5 nm. http://www.rafaldb.com/pictures-micrographs/index.html 57

Crystalography Electrons Rafał Dunin-Borkowski The image shows the magnetic field lines in a single magnetosome chains in a bacterial cell. The fine white lines are the magnetic field lines in the cell, which were measured using offaxis electron holography. http://www.rafaldb.com/pictures-micrographs/index.html 58