Mgr inż. Grzegorz Żwirski, dr inż. Stanisław Kańka, Politechnika Krakowska. konstrukcje elementy materiały. 1. Wprowadzenie. 2.

Podobne dokumenty
INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

STATYSTYKA I ANALIZA DANYCH

Elementy statystyki opisowej Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji (wykład I)

POLITECHNIKA OPOLSKA

Miary położenia (tendencji centralnej) to tzw. miary przeciętne charakteryzujące średni lub typowy poziom wartości cechy.

POMIARY WARSZTATOWE. D o u ż y t k u w e w n ę t r z n e g o. Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Ćwiczenia laboratoryjne

Właściwości mechaniczne

PODSTAWY BUDOWY MASZYN OBRÓBKA PLASTYCZNA CZ 1. WALCOWANIE NA GORĄCO ( temp. ok K czyli ok C)

Estymacja przedziałowa

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN

Opracowanie danych pomiarowych. dla studentów realizujących program Pracowni Fizycznej

Ćwiczenie 2 ESTYMACJA STATYSTYCZNA

INSTRUKCJA NR 06-2 POMIARY TEMPA METABOLIZMU METODĄ TABELARYCZNĄ

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych (w zakresie materiału przedstawionego na wykładzie organizacyjnym)

Politechnika Poznańska

Podstawowe oznaczenia i wzory stosowane na wykładzie i laboratorium Część I: estymacja

DOMIESZKI UPLASTYCZNIAJĄCE I UPŁYNNIAJĄCE str. 1 A10

Moda (Mo, D) wartość cechy występującej najczęściej (najliczniej).

ANALIZA DANYCH DYSKRETNYCH

Statystyka opisowa. () Statystyka opisowa 24 maja / 8

TRANSFORMACJA DO UKŁADU 2000 A PROBLEM ZGODNOŚCI Z PRG

ZAGADNIENIE ESTYMACJI. ESTYMACJA PUNKTOWA I PRZEDZIAŁOWA

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

X i. X = 1 n. i=1. wartość tej statystyki nazywana jest wartością średnią empiryczną i oznaczamy ją symbolem x, przy czym x = 1. (X i X) 2.

STATYSTYKA OPISOWA WYKŁAD 1 i 2

BADANIA DOCHODU I RYZYKA INWESTYCJI

Wadliwość rzeczywista złączy obwodowych w rurociągach

Przejście światła przez pryzmat i z

PODSTAWY BIOSTATYSTYKI ĆWICZENIA

Wytwarzanie energii odnawialnej

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

Styk montażowy. Rozwiązania konstrukcyjnego połączenia

SPIS TREŚCI CZEŚĆ ELEKTRYCZNA 1. PODSTAWA OPRACOWANIA 2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA 3. ZAKRES OPRACOWANIA 4. OPIS TECHNICZNY 5.

Artykuł techniczny CVM-NET4+ Zgodny z normami dotyczącymi efektywności energetycznej

OBWODY LINIOWE PRĄDU STAŁEGO

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

SIGMA KWADRAT LUBELSKI KONKURS STATYSTYCZNO- DEMOGRAFICZNY

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

I. Cel ćwiczenia. II. Program ćwiczenia SPRAWDZANIE LICZNIKÓW ENERGII ELEKTRYCZNEJ

Wprowadzenie. metody elementów skończonych

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

Jak obliczać podstawowe wskaźniki statystyczne?

Rentgenowska analiza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9

5-lecie. Tworzywa SIMONA do wykładania zbiorników. Kliknij tutaj! informacje SIMONA AG 2/2012

Typy i wykonanie łapaczy tłuszczy: ASIO

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Poziom rozszerzony. 5. Ciągi. Uczeń:

Estymacja przedziałowa:

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.

16 Przedziały ufności

Analiza potencjału energetycznego depozytów mułów węglowych

Perfekcyjna ochrona napędów

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka W12: Statystyczna analiza danych jakościowych. Dr Anna ADRIAN Paw B5, pok 407 adan@agh.edu.

Elementy modelowania matematycznego

ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 3

Sprawozdanie z laboratorium proekologicznych źródeł energii

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Kolorowanie Dywanu Sierpińskiego. Andrzej Szablewski, Radosław Peszkowski

Geometrycznie o liczbach

(1) gdzie I sc jest prądem zwarciowym w warunkach normalnych, a mnożnik 1,25 bierze pod uwagę ryzyko 25% wzrostu promieniowania powyżej 1 kw/m 2.

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

1. Wyznaczanie charakterystyk statycznych prądnicy tachometrycznej prądu stałego.

Testowanie hipotez. H 1 : µ 15 lub H 1 : µ < 15 lub H 1 : µ > 15

Badania wytrzymałościowe

Ćwiczenie nr 3. Bilans cieplny urządzenia energetycznego. Wyznaczenie sprawności cieplnej urządzenia kotłowego zasilanego gazem ziemnym

Statystyka. Katarzyna Chudy Laskowska

Wykład 5 Przedziały ufności. Przedział ufności, gdy znane jest σ. Opis słowny / 2

MINIMALIZACJA PUSTYCH PRZEBIEGÓW PRZEZ ŚRODKI TRANSPORTU

Wykład. Inwestycja. Inwestycje. Inwestowanie. Działalność inwestycyjna. Inwestycja

POLITECHNIKA ŚLĄSKA, WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY, INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI I INFORMATYKI. Wykresy w Excelu TOMASZ ADRIKOWSKI GLIWICE,

3. Tworzenie próby, błąd przypadkowy (próbkowania) 5. Błąd standardowy średniej arytmetycznej

TJC 4 Wnętrzowy przekładnik napięciowy

TESTY LOSOWOŚCI. Badanie losowości próby - test serii.

Techniczne Aspekty Zapewnienia Jakości

Konica Minolta Optimized Print Services (OPS) Oszczędzaj czas. Poprawiaj efektywność. Stabilizuj koszty. OPS firmy Konica Minolta

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

Plan wykładu. Analiza danych Wykład 1: Statystyka opisowa. Literatura. Podstawowe pojęcia

Modele tendencji rozwojowej STATYSTYKA OPISOWA. Dr Alina Gleska. Instytut Matematyki WE PP. 18 listopada 2017

L.Kowalski zadania ze statystyki matematycznej-zestaw 3 ZADANIA - ZESTAW 3

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

Analiza wyników symulacji i rzeczywistego pomiaru zmian napięcia ładowanego kondensatora

STATYSTKA I ANALIZA DANYCH LAB II

ĆWICZENIE NR 9. Zakład Budownictwa Ogólnego. Stal - pomiar twardości metali metodą Brinella

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 16

2. INNE ROZKŁADY DYSKRETNE

14. RACHUNEK BŁĘDÓW *

Lista 6. Estymacja punktowa

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

Statystyka opisowa. (n m n m 1 ) h (n m n m 1 ) + (n m n m+1 ) 2 +1), gdy n jest parzyste

ANALIZA DRGAŃ POPRZECZNYCH PŁYTY PIERŚCIENIOWEJ O ZŁOŻONYM KSZTAŁCIE Z UWZGLĘDNIENIEM WŁASNOŚCI CYKLICZNEJ SYMETRII UKŁADU

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Estymacja: Punktowa (ocena, błędy szacunku) Przedziałowa (przedział ufności)

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

AUDYT SYSTEMU GRZEWCZEGO

SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA

Transkrypt:

kostrukcje elemety materiały 26 tatystycza aaliza własości mechaiczych splotów stalowych a podstawie wyików badań wykoaych w laboratorium badawczym materiałów i kostrukcji budowlaych Mgr iż. Grzegorz Żwirski, dr iż. taisław Kańka, Politechika Krakowska 1. Wprowadzeie Przedmiotem artykułu jest aaliza statystycza własości mechaiczych splotów stalowych stosowaych między iymi do sprężaia kostrukcji betoowych. Aalizę przeprowadzoo a podstawie wyików badań wykoaych w Laboratorium Badawczym Materiałów i Kostrukcji Budowlaych. Proces produkcyjy przedmiotowych splotów moża podzielić a trzy zasadicze etapy: produkcję walcówki, ciągieie a zimo, splataie drutów. Materiał a walcówkę wytapiay jest w kowertorach. Uzyskaa stal ma zawartość węgla ok. 1. laby do walcowaia a gorąco wytwarzae są obecie zastosowaiu techologii ciągłego odlewaia. W wyiku walcowaia a gorąco powstaje pręt o średicy 5 8 mm będący wyjściowym materiałem do ciągieia. Reguloway proces chłodzeia w powietrzu po walcowaiu pozwala a uzyskaie wymagaej struktury wewątrz materiału. Ze względu a dalszy przerób a zimo optymalą jest struktura baiitycza w całej objętości, gdyż ma oa droby i rozproszoy cemetyt [2]. Pręt walcoway a gorąco ma a powierzchi warstwę zgorzeliy składającej się z tleków żelaza FeO, Fe 3 O 4, Fe 2 O 3, która uiemożliwia proces ciągieia, gdyż tleki te są twarde i kruche. Z tego względu usuwae są chemiczie podczas trawieia w kwasie solym lub siarkowym z zastosowaiem ihibitora, aby ie doprowadzić do przetrawień. Następie a walcówkę o czystej metaliczej powierzchi akłada się w odpowiedich kąpielach warstwy fosforaów magau, żelaza lub cyku, które umożliwiają zwiększeie szybkości ciągieia oraz wielkości pojedyczych giotów. Warstwa fosforaów częściowo także chroi powierzchię przed korozją [2]. Celem procesu ciągieia a zimo jest dalsza redukcja przekroju poprzeczego i uzyskaie odpowiedich parametrów wytrzymałościowych. Podczas ciągieia metal ie odkształca się rówomierie. Tylko środkowa warstwa poddawaa jest czystemu rozciągaiu, atomiast wszystkie warstwy oddaloe od części środkowej podlegają siłom pochodzącym od acisku ormalego metalu a cięgo i aprężeń styczych wywołaych tarciem, co skutkuje powstaiem trzyosiowego stau aprężeń. Im warstwa oddaloa jest bardziej od osi, tym wpływ tych aprężeń jest większy[3]. W wyiku procesu ciągieia ziara mające orietację padkową odkształcają się wzdłużie i stają się zorietowae zgodie z kierukiem rozciągaia. Pod wpływem odkształceia materiał umacia się, co skutkuje wzrostem własości wytrzymałościowych jedoczesym spadku plastyczych. Jest to zjawiska pożądae. Drut po przejściu przez ciągadła awijay jest a szpule, które przemieszczae są do zespołów splatających. Wytwarzay w ich splot jedostroy utworzoy jest z jedego drutu rdzeiowego, dookoła którego awiięta zostaje śrubowo jeda warstwa drutu o jedakowej średicy [2]. Końcowym etapem jest obróbka termomechaicza, która polega a przeciągięciu przez zespoły rozciągające i przejściu splotu przez piec idukcyjy o wysokiej częstotliwości. tabilizoway splot jest astępie zwijay. 2. Metodyka badań Własości mechaicze badaej populacji splotów określoo a podstawie statyczej rozciągaia, która pozwala a wyzaczeie szeregu wielkości charakteryzujących własości mechaicze oraz aalizę jakościową i ilościową po ziszczeiu. Jedoosiowe rozciągaie umożliwia, do pewego określoego etapu rozciągaia, uzyskaie jedorodego stau aprężeń w rozciągaym splocie, co odwzorowuje jego rzeczywiste zachowaie w czasie sprężaia kostrukcji [4]. Próba rozciągaia wykoywaa była zgodie z ormą IO 6892:2010. Na jej podstawie wyzaczoe zostały dla całej badaej populacji badaego materiału astępujące parametry: F m ajwiększa siła przeoszoa przez rozciągay splot, PRzeglĄd budowlay 11/2015

kostrukcje elemety materiały F 01 umowa ieproporcjoalym 0,1, A gt procetowe wydłużeie maksymalej, E moduł. Do wyzaczeia modułu, siły rozciągającej, wywołującej umowe trwałe wydłużeie 0,1 oraz go procetowego wydłużeia, ajwiększej, zastosowao ekstesometr o rozdzielczości 0,001 mm. został wyzaczoy metodą sieczych wyzaczoych przez pukty leżące a liiowej części wykresu siła wydłużeie. Jako początek wyzaczaia modułu jęto 300 MPa, zaś jako koiec 1200 MPa. Badaie wykoao wg metody B ormy IO 6892:2010. Ozacza to, że w zakresie odkształceń plastyczych aż do osiągięcia siły F p01 sterowaie ruchem trawersy maszyy wytrzymałościowej realizowao za pomocą stałego rostu obciążeia. Po przekroczeiu wartości F p01 maszya wytrzymałościowa przełączoa została a sterowaie stałą prędkością odkształceia. Pojedycza partia do badań składała się z ośmiu, sześciu lub czterech splotów pochodzących od jedego produceta mających tą samą średicę. Każdorazowo producet deklarował średicę zewętrzą splotu, a także pole powierzchi przekroju. Była oa astępie weryfikowaa przed rozpoczęciem rozciągaia. Badae sploty miały całkowitą długość 700 mm, zaś bazę pomiarową ekstesometru ustawioo a 200 mm. Ekstesometryczy pomiar odkształceia prowadzoo aż do wyzaczeia wartości A gt. Pomiar siły oraz odkształceia rejestroway był za pomocą programu sterującego maszyą wytrzymałościową. Parametry rozciągaia ustaloo astępująco: do osiągięcia wartości F 01 rozciągaie ze stała szybkością rostu obciążeia 30 MPa/s, po wyzaczeie wartości F p01 sterowaie rostem odkształceia 0,004/s, siła wstępa przed zapięciem ekstesometru 5 kn. zczególie istote dla możliwości porówywaia wyików było zachowaie stałej prędkości rostu obciążeia dla całej populacji badaych splotów do osiągięcia wartości F p01. Im bowiem większa prędkość rozciągaia, tym wyższa wartość umowej graicy plastyczości [1]. W celu uzyskaia rówomierego docisku w szczękach maszyy wytrzymałościowej a końce próbek ałożoo rury alumiiowe o grubości ściaki 1 mm, które zapobiegały pękaiu splotów w zaciskach maszyy wytrzymałościowej. Wartości F m,, F p01 zostały odczytae a podstawie wskazań maszyy wytrzymałościowej z dokładością 1 kn, zaś wartość A gt wyzaczoo z dokładością 0,01. tatyczą próbę rozciągaia przeprowadzoo w maszyie wytrzymałościowej o klasie dokładości 1. PRzeglĄd budowlay 11/2015 3. Prezetacja wyików Aalizie poddao sploty o astępujących średicach omialych: 12,5 mm, 12,9 mm, 15,2 mm, 15,7 mm. Dla każdej grupy średic obliczoo wartości średie wyzaczaych parametrów oraz odchyleia stadardowe i współczyiki. Uzyskae wyiki odiesioo do wymagań zwartych w stosowych ach techiczych. Do porówaia wykorzystao sploty stalowe pochodzące od sześciu producetów. Wszystkie uzyskae wyiki spełiały wymagaia zawarte w ach techiczych. Ziszczeie próbek przebiegało wg dwóch schematów. W pierwszym pękały jedocześie wszystkie druty w splocie. W drugim ziszczeie rozpoczyało się od pękięcia drutu o ajmiejszej wytrzymałości (po wcześiejszym osiągięciu wartości F m ) i astępie Rys. 1. Drut ze splotu Ø15,7 mm po ziszczeiu Rys. 2. Środek drutu ze splotu Ø15,7 mm po ziszczeiu 27

kostrukcje elemety materiały Tabela 3. Wydłużeie ajwiększej A gt Wydłużeie ajwiększej [] Wymagaia a podstawie techiczych 3,5 16 5,8 0,3 5,9 3,5 16 5,8 0,4 7,3 N2 A gt 3,5 14 5,5 0,4 8,1 3,5 14 5,9 0,2 3,9 Tabela 4. podłużej E Rys. 3. Krawędź drutu ze splotu Ø15,7 mm po ziszczeiu rozerwaiu pozostałych. Bez względu a schemat ziszczeia, przełom próbki był taki sam. Typowy wygląd przełomu przedstawioo a zdjęciach wykoaych w mikroskopie skaigowym. Aaliza zdjęć wskazuje, iż wewątrz próbki przełom ma wygląd typowy dla odkształceia plastyczego. W liczych wgłębieiach zajdują się wtrąceia iemetalicze. Brzeg próbki wskazuje a przewagę pękaia kruchego. Widocze są płaskie stopie a powierzchi ograiczoe fragmetami płaszczyz łupliwości. ta taki spowodoway jest bardzo dużym stopiem giotu dla zewętrzych warstw w procesie ciągieia. W tablicy 1 4 przedstawioo wyiki badań własości mechaiczych splotów Y18607 o średicy 12,5 mm. Tabela 1. Umowa ieproporcjoalym F 01 Wymagaia a podstawie techiczych Umowa ieproporcjoalym N1-16 163,0 1,7 1,1 F - 16 163,0 2,9 1,8 N2-14 164,2 2,4 1,5 H - 14 162,7 2,5 1,5 Tabela 2. F. Wymagaia a podstawie techiczych podłużej E N1 E=195±10 GPa 16 195,7 2,0 1,0 F E=195±10 GPa 16 200,0 3,3 1,6 N2 E=195±10 GPa 14 197,1 2,0 1,0 H E=195±10 GPa 14 200,1 3,9 2,0 W tabelach 5 8 przedstawioo wyiki badań własości mechaiczych splotów Y18607 o średicy 12,9 mm. Tabela 5. Umowa ieproporcjoalym F 01 Wymagaia a podstawie techiczych Umowa ieproporcjoalym A - 8 177,0 1,6 1,0 H - 8 164,8 1,2 0,7 Tabela 6. F m Wymagaia a podstawie techiczych A F m 186 kn 8 196,8 1,3 0,7 186 kn 8 188,3 1,2 0,6 Wymagaia a podstawie techiczych siła zrywająca 173 kn 16 178,1 1,2 0,7 173 kn 16 183,6 1,5 0,8 N2 F m 173 kn 14 179,9 1,5 0,8 173 kn 14 182,3 1,3 0,7 Tabela 7. Wydłużeie ajwiększej A gt Wydłużeie ajwiększej [] Wymagaia a podstawie techiczych A A gt 3,5 8 6,1 0,1 2,2 3,5 8 5,9 0,2 3,5 28 PRzeglĄd budowlay 11/2015

kostrukcje elemety materiały Tabela 8. podłużej E Wymagaia a podstawie techiczych podłużej E A E=195±10 GPa 8 196,9 2,5 1,3 H E=195±10 GPa 8 196,0 0,8 0,4 Tabela 13. Umowa ieproporcjoalym F 01 Wymagaia a podstawie techiczych Umowa ieproporcjoalym N1-8 263 1,4 0,5 F - 8 261,8 1,0 0,4 W tabelach 9 12 przedstawioo wyiki badań własości mechaiczych splotów Y18607 o średicy 15,2 mm. Tabela 9. Umowa ieproporcjoalym F 01 Wymagaia a podstawie techiczych Umowa ieproporcjoalym N1-8 247,1 1,1 0,4 F - 8 250,0 1,3 0,5 W - 8 243,9 3,3 1,3 Tabela 10. F m Wymagaia a podstawie techiczych 259 kn 8 269,9 0,8 0,3 259 kn 8 276,4 0,5 0,2 W F m 259 kn 8 270,3 0,9 0,3 Tabela 11. Wydłużeie ajwiększej A gt Wydłużeie ajwiększej [] Wymagaia a podstawie techiczych 3,5 8 5,6 0,2 3,6 A - 8 256,1 3,1 1,2 N2-16 264,7 4,4 1,7 H F 01 240 kn 16 262,3 4,1 1,5 Tabela 14. F m Wymagaia a podstawie techiczych 279 kn 8 289,6 1,1 0,4 279 kn 8 292,8 0,9 0,3 A F m 279 kn 8 286,0 0,9 0,3 N2 F m 279 kn 16 290,0 1,5 0,5 279 kn 14 288,1 2,6 0,9 Tabela 15. Wydłużeie ajwiększej A gt Wymagaia a podstawie techiczych Wydłużeie ajwiększej [] 3,5 8 5,2 0,3 5,7 3,5 8 6,2 0,2 3,1 A A gt 3,5 8 6,0 0,1 1,4 N2 A gt 3,5 16 5,3 0,3 5,8 3,5 16 5,5 0,3 5,4 3,5 8 5,8 0,1 1,3 W A gt 3,5 8 6,2 0,5 7,4 Tabela 16. podłużej E Tabela 12. podłużej E Wymagaia a podstawie techiczych podłużej E Wymagaia a podstawie techiczych podłużej E N1 E=195±10 GPa 8 197,3 2,4 1,2 N1 E=195±10 GPa 8 194,6 1,8 0,9 F E=195±10 GPa 8 199,8 2,9 1,5 W E=195±10 GPa 8 198,7 4,5 2,2 W tabelach 13 16 przedstawioo wyiki badań własości mechaiczych splotów Y18607 o średicy 15,7 mm. PRzeglĄd budowlay 11/2015 F E=195±10 GPa 8 198,5 1,7 0,9 A E=195±10 GPa 8 194,6 0,9 0,5 N2 E=195±10 GPa 16 195,3 2,0 1,0 H E=195±10 GPa 16 197,5 1,5 0,8 29

kostrukcje elemety materiały 4. Aaliza wyików Porówaie własości wytrzymałościowych wskazuje a ieco miejszy rozrzut wartości F m iż F 01. W pierwszym padku współczyik mieści się w przedziale 0,2 1,0, w drugim w przedziale 0,4 1,8. Wiąże się to z faktem, iż dla wyzaczaia umowej siły ieproporcjoalym 0,1, prócz odczytów obciążeia dochodzi dodatkowy czyik iepewości pomiaru związay z pomiarem wydłużeia. Zazaczyć jedak ależy, iż większość techiczych ie podaje miimalych wartości dla tego parametru. Miimalie większy rozrzut wyików F m i F 01 ma miejsce wówczas, kiedy badaa populacja składa się z dwóch partii pochodzących z różych wytopów i okresów produkcyjych. W obu jedak wypadkach współczyiki są a iskim poziomie. Świadczy to, iż własości wytrzymałościowe są bardzo stabile ie tylko w obrębie daej partii, ale rówież całego gatuku i średicy. We wszystkich padkach spełiają oe wymagaia techiczych. Nie moża też wskazać produceta splotów, dla którego wyiki w zaczący sposób odstawałyby od pozostałych. Powyższe uwagi ależy rówież odieść do wartości modułu. zawiera się w przedziale 0,4 2,2. Jest to wartość bardzo mała, biorąc pod uwagę fakt, iż do obliczeia wartości modułu koiecze są pomiary siły i wydłużeia. W padku wartości F 01, F m oraz m E a rozrzut wyików ie wpływa schemat ziszczeia badaych próbek. Własości plastycze splotów charakteryzują wartości wydłużeia go ajwiększej. Aprobaty techicze dla każdej średicy wymagają, aby były oe większe lub rówe 3,5. Wszystkie badae próbki spełiły powyższy waruek, zaś średie wartości A gt wahają się w graicach 5,2 6,2, co jest wielkością zaczie przekraczającą miimale wymagaia. Podobie jak w padku parametrów wytrzymałościowych większy rozrzut wyików ma miejsce wówczas, kiedy badaa populacja składa się z dwóch partii pochodzących z różych wytopów oraz okresów produkcyjych. dla wszystkich badaych partii mieści się w przedziale 1,3 8,1, co świadczy o ieco większym rozrzucie iż w padku parametrów wytrzymałościowych. Najbardziej stabilymi własościami charakteryzowały się sploty produkowae przez produceta A, jedakże badae populacje składały się każdorazowo z jedej partii 8 sztuk. W związku z powyższym ie staowią oe wystarczającej podstawy do formułowaia geeralych wiosków. Reasumując ależy stwierdzić, iż dla wszystkich producetów własości plastycze charakteryzowały się stabilością a zadawalającym poziomie. Na wartość A gt ie miał wpływu schemat ziszczeia próbki. 5. Podsumowaie Współcześie produkowae sploty charakteryzują się bardzo dużą stabilością własości mechaiczych. powodowae jest to ciągłym postępem w techologii ich wytwarzaia. Dotyczy to zwłaszcza: jedorodości struktury oraz składu chemiczego dzięki stosowaiu techologii ciągłego odlewia oraz kotroli zwartości składików stali w trakcie wytopu za pomocą spektrometrów, kotroli procesu obróbki cieplej, przez co uzyskuje się jedorodą strukturę przed procesem ciągieia. Ma oa decydujący wpływ a ostatecze własości drutów, z których wytwarzae są sploty, uzyskaiu wysokiej toleracji wymiarowej w procesie ciągieia. Wszystkie badae sploty mają własości mechaicze, które pozwalają a spełieie wymagań zawartych w stosowych ach techiczych. W trakcie rozciągaia w części splotów druty pękały jedocześie wszystkie, zaś w pozostałych ziszczeie rozpoczyało się od pękięcia drutu o ajmiejszej wytrzymałości, a astępie rozerwaiu pozostałych. Fakt te jedak ie miał wpływu a wartości wyzaczaych własości mechaiczych. Bibliografia [1] Przybyłowicz K., Fizycze podstawy odkształceia plastyczego. Kraków 1989 [2] Kowalczyk J., teiiger Z., Liy talowe. Katowice 1963 [3] Morawiecki M., adok L., Wosiek E., Przeróbka plastycza. Podstawy teoretycze. Katowice 1986 [4] Katarzyński., Kocańda., Zakrzewski M., Badaie własości mechaiczych metali. Katowice 1963 30 www.przegladbudowlay.pl/archiwum Archiwum od ręki archiwale spisy treści a stroach www PRzeglĄd budowlay 11/2015