Obliczenia szczegółowe dźwigara głównego

Podobne dokumenty
Obliczenia wstępne dźwigara głównego

Mosty ćwiczenie projektowe obliczenia wstępne

Wstępne obliczenia statyczne dźwigara głównego

Katedra Mostów i Kolei. Mosty Metalowe I. Ćwiczenia projektowe dla specjalności Inżynieria Mostowa. dr inż. Mieszko KUŻAWA r.

PODSTAWOWE MODELE OBICIĄŻENIA RUCHOMEGO WG PN-85/S i PN-EN

Wytrzymałość drewna klasy C 20 f m,k, 20,0 MPa na zginanie f v,k, 2,2 MPa na ścinanie f c,k, 2,3 MPa na ściskanie

długość całkowita: L m moment bezwładności (względem osi y): J y cm 4 moment bezwładności: J s cm 4

OBLICZENIA STATYCZNO WYTRZYMAŁOŚCIOWE MOSTU NAD RZEKĄ ORLA 1. ZałoŜenia obliczeniowe

OBCIĄŻENIA STAŁE I OBCIĄŻENIA TABOREM NA MOSTACH DROGOWYCH WG PN-EN

STANY GRANICZNE KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH

Załącznik nr 1. 4 Założenia do analizy statycznej

10.1 Płyta wspornikowa schodów górnych wspornikowych w płaszczyźnie prostopadłej.

9.0. Wspornik podtrzymujący schody górne płytowe

1. Projekt techniczny żebra

7.0. Fundament pod słupami od stropu nad piwnicą. Rzut fundamentu. Wymiary:

1. Dane : DANE OGÓLNE PROJEKTU. Poziom odniesienia: 0,00 m.

KONSTRUKCJE BETONOWE PROJEKT ŻELBETOWEJ HALI SŁUPOWO-RYGLOWEJ

700 [kg/m 3 ] * 0,012 [m] = 8,4. Suma (g): 0,138 Ze względu na ciężar wykończenia obciążenie stałe powiększono o 1%:

Widok ogólny podział na elementy skończone

10.0. Schody górne, wspornikowe.

Zasady wykonywania obliczeń statycznych wersja 0.11

Zbrojenie konstrukcyjne strzemionami dwuciętymi 6 co 400 mm na całej długości przęsła

Obliczenia statyczne - dom kultury w Ozimku

Obliczeniowa nośność przekroju zbudowanego wyłącznie z efektywnych części pasów. Wartość przybliżona = 0,644. Rys. 25. Obwiednia momentów zginających

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

PROJEKT STOPY FUNDAMENTOWEJ

Wstępne obliczenia statyczno-wytrzymałościowe przęsła mostu kolejowego o dźwigarach blachownicowych

ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I DŹWIGAR KABLOBETONOWY

OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

NOŚNOŚĆ DROGOWYCH OBIEKTÓW MOSTOWYCH PRZY OBCIĄŻENIU POJAZDAMI WOJSKOWYMI

e = 1/3xH = 1,96/3 = 0,65 m Dla B20 i stali St0S h = 15 cm h 0 = 12 cm 958 1,00 0,12 F a = 0,0029x100x12 = 3,48 cm 2

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

Sprawdzenie nosności słupa w schematach A1 i A2 - uwzględnienie oddziaływania pasa dolnego dźwigara kratowego.

OBLICZENIA STATYCZNO - WYTRZYMAŁOŚCIOWE USTROJU NOŚNEGO KŁADKI DLA PIESZYCH PRZEZ RZEKĘ NIEZDOBNĄ W SZCZECINKU

Pręt nr 0 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

Spis treści. Przedmowa... Podstawowe oznaczenia Charakterystyka ogólna dźwignic i torów jezdnych... 1

PROJEKT NOWEGO MOSTU LECHA W POZNANIU O TZW. PODWÓJNIE ZESPOLONEJ, STALOWO-BETONOWEJ KONSTRUKCJI PRZĘSEŁ

OBLICZENIE ZARYSOWANIA

1. Projekt techniczny Podciągu

BUDOWNICTWO I KONSTRUKCJE INŻYNIERSKIE. dr inż. Monika Siewczyńska

Węzeł nr 28 - Połączenie zakładkowe dwóch belek

Funkcja Tytuł, Imię i Nazwisko Specjalność Nr Uprawnień Podpis Data. kontr. bud bez ograniczeń

Opracowanie pobrane ze strony:

Pręt nr 0 - Płyta żelbetowa jednokierunkowo zbrojona wg PN-EN :2004

Załącznik D (EC 7) Przykład analitycznej metody obliczania oporu podłoża

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Analiza ściany żelbetowej Dane wejściowe

Ćwiczenie nr 2: Posadowienie na palach wg PN-83 / B-02482

ZADANIA. PYTANIA I ZADANIA v ZADANIA za 2pkt.

Analiza stanu przemieszczenia oraz wymiarowanie grupy pali

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności.

Zaprojektować zbrojenie na zginanie w płycie żelbetowej jednokierunkowo zginanej, stropu płytowo- żebrowego, pokazanego na rysunku.

Dotyczy PN-EN :2007 Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje Część 2: Obciążenia ruchome mostów

PN-B-03004:1988. Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

Obliczenia ściany oporowej Dane wejściowe

Założenia obliczeniowe i obciążenia

Pręt nr 4 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

DANE OGÓLNE PROJEKTU

Moduł. Belka stalowa

Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych

ρ d... kn m 3 - ciężar objętościowy drewna: ρ d... kn m 3 Wytrzymałości drewna wg PN-EN 338:2004 Drewno konstrukcyjne. Klasy wytrzymałości:

Analiza konstrukcji ściany Dane wejściowe

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

WYCIĄG Z OBLICZEŃ STATYCZNO - WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

OBLICZENIA STATYCZNO - WYTRZYMAŁOŚCIOWE

- 1 - Belka Żelbetowa 3.0 A B C 0,30 5,00 0,30 5,00 0,25 1,00

Poziom I-II Bieg schodowy 6 SZKIC SCHODÓW GEOMETRIA SCHODÓW

Nośność belek z uwzględnieniem niestateczności ich środników

EKSPERTYZA KONSTRUKCYJNO - BUDOWLANA

Raport wymiarowania stali do programu Rama3D/2D:

OBLICZENIA ŚCIAN. Zestawienie ciężarów ścian na poszczególnych kondygnacjach. 1 cegła pełna 18*0,25*0,12*0,065*(8*2*13) 7,301 1,35 9,856

PaleZbrojenie 5.0. Instrukcja użytkowania

WYNIKI OBLICZEŃ STATYCZNYCH I WYMIAROWANIE

Stropy TERIVA - Projektowanie i wykonywanie

Zakład Konstrukcji Żelbetowych SŁAWOMIR GUT. Nr albumu: Kierunek studiów: Budownictwo Studia I stopnia stacjonarne

PROJEKT MOSTY BETONOWE 1. DANE OGÓLNE

Pomost ortotropowy. Dane wyjściowe:

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

Blacha trapezowa. produktu. karta. t

Załącznik nr 3. Obliczenia konstrukcyjne

, u. sposób wyznaczania: x r = m. x n, Zgodnie z [1] stosuje się następujące metody ustalania parametrów geotechnicznych:

Grubosç płyty żelbetowej: h p. Aanlizowana szerokośç płyty: b := 1000 mm. Rozpiętośç płyty o schemacie statycznym L t. 1.5 m

KONSTRUKCJA PODSTAWOWE OBCIĄŻENIA SCHEMATY STATYCZNE I WYNIKI OBLICZEŃ = 1,50

ZAJĘCIA 3 DOBÓR SCHEMATU STATYCZNEGO PŁYTY STROPU OBLICZENIA STATYCZNE PŁYTY

Blacha trapezowa T- KARTA PRODUKTU

- 1 - OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE - ŻELBET

1. Obliczenia sił wewnętrznych w słupach (obliczenia wykonane zostały uproszczoną metodą ognisk)

Dwa problemy związane z jakością dróg

Mosty Metalowe I P1 wprowadzenie

Blacha trapezowa T- KARTA PRODUKTU

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

Tok postępowania przy projektowaniu fundamentu bezpośredniego obciążonego mimośrodowo wg wytycznych PN-EN Eurokod 7

Transkrypt:

Katedra Mostów i Kolei Obliczenia szczegółowe dźwigara głównego Materiały dydaktyczne dla kursu Mosty dr inż. Mieszko KUŻAWA 18.04.2015 r.

III. Szczegółowe obliczenia statyczne dźwigara głównego Podstawowe parametry przęseł analizowanej konstrukcji Przekrój poprzeczny A B C D Widok z boku / Przekrój podłużny

Wyznaczenie LWRPO metodą sztywnej poprzecznicy P = 1 η A,A η A,B η A,C η A,D η B,A η B,B η B,C η B,D Wzór na wartości rzędnych LWRPO dla dźwigara i w zależności od położenia j obciążenia gdzie: i, j 1 yi y j 2 n y n liczba dźwigarów głównych, i y i współrzędna y : rozpatrywanego dźwigara licznik, lub kolejnych dźwigarów - mianownik, y j współrzędna y siły P,

Analizowane przekroje dźwigara i funkcje wpływu sił wewnętrznych W obliczeniach szczegółowych dźwigara głównego analizowane są ekstremalne wartości momentów zginających i sił tnących w kolejnych przekrojach rozmieszczonych na długości pojedynczego przęsła. Ekstremalne wartości sił wewnętrznych (momentów zginających i sił poprzecznych) w poszczególnych przekrojach na długości analizowanego dźwigara (dźwigar zewnętrzny A) zostaną wyznaczone przy użyciu: Linii Wpływu Momentów zginających LW M [m] sporządzonych dla następujących przekrojów,

Linii Wpływu sił Tnących LW T [m] sporządzonych dla następujących przekrojów:

Obliczenie wartości obciążeń stałych przypadających na analizowany dźwigar A Charakterystyczne ciężary objętościowe materiałów konstrukcji przęsła i wyposażenia Beton zbrojony (konstrukcja przęsła) 25 kn/m 3, Beton niezbrojony (kapy chodnikowe) 24 kn/m 3, Asfalt lany lub beton asfaltowy (nawierzchnia jezdni) 23 kn/m 3, Kostka kamienna (krawężniki) 27 kn/m 3, Izolacja bitumiczna 14 kn/m 3. Obciążenie charakterystyczne od barier i barieroporęczy 0,5-1,0 kn/m b.

Wartości współczynników obciążeń γ f dla SGN w UP Ciężar własny konstrukcji przęsła (działanie niekorzystne) γ f = 1,35 Ciężar własny konstrukcji przęsła (działanie korzystne) γ f = 1,0 Ciężary własny elementów niekonstrukcyjnych (działanie niekorzystne) γ f = 1,35 Ciężary własny elementów niekonstrukcyjnych (działanie korzystne) γ f = 1,0 Obciążenia działające niekorzystnie dla rozpatrywanego kąta obrotu φ γ f > 1 φ Obciążenia działające korzystnie dla rozpatrywanego kąta obrotu φ γ f = 1,0 Przykład zastosowania współczynników częściowych obciążeń γ m dla uzyskania ekstremalnej wartości kąta obrotu φ

Przykład obliczeń oddziaływań na rozpatrywany dźwigar od wybranych elementów konstrukcji przęsła K A,A K A,B K A,C K A,D Lp Element Obliczenia gk m kn / 1 f max g m 1 kn/ f gmin kn/ m 1. Dźwigary główne g i K A, i 42,81 1,35 1,0 g k obciążenie charakterystyczne przypadające na dźwigar A, g max obciążenie obliczeniowe maksymalne przypadające na dźwigar A, g min obciążenie obliczeniowe minimalne przypadające na dźwigar A,

Przykład obliczeń oddziaływań na rozpatrywany dźwigar od wybranych elementów wyposażenia Lp Element Obliczenia g k, i m kn / 1 1. Bariery 0,50 1,35 1,0 g i K A, i f g max, m 1 i kn/ f g min, i kn/ m

Przykład obliczeń oddziaływań na rozpatrywany dźwigar od ciężaru nawierzchni jezdni + - Lp Element Obliczenia 1. Nawierzchnia jezdni g gk m kn / 1 f g m 1 max kn/ f g min, i kn/ m 2,84 1,35 3,834 1,00 2,84

Sumaryczne obciążenia stałe przypadające na rozpatrywany dźwigara Nr. Element Obliczenia g k,i [kn/m] γ>1 g max,i [kn/m] γ=1 g min,i [kn/m] 1. Dźwigary główne 1,712m 2 *(0,7+0,4+0,1-0,2)*25kN/m 3 42,81 1,35 57,79 1,0 42,81 2. Krawężniki 0,038m 2 *(0,550-0,050)*27kN/m 3 0,51 1,35 0,69 1,0 0,51 3. 4. 5. 6. Kapy chodnikowe Nawierzchnia jezdni Bariery i poręcze Gzymsy podporęczowe 0,25m*(2,120m-0,989m)*24kN/m 3 6,78 1,35 9,15 1,0 6,78 0,09m*(1,419m-0,047m)*23kN/m 3 2,84 1,35 3,83 1,0 2,84 0,5kN/m*(0,850+0,650-0,150-0,350) 0,50 1,35 0,68 1,0 0,50 0,227m 2 *(0,850-0,350)*24kN/m 3 2,73 1,35 3,69 1,0 2,73 7. Izolacja 0,01m*(3,825m-0,74m)*14kN/m 3 0,43 1,35 0,58 1,0 0,43 Stałe obciążenia sumaryczne dźwigara A g k =56,6 g max =72,1 g min =50,9 g k = 56,6 kn/m stałe obciążenie charakterystyczne przypadające na dźwigar A, g max = 72,1 kn/m stałe maksymalne obciążenie obliczeniowe przypadające na dźwigar A, g min = 50,9 kn/m stałe minimalne obciążenie obliczeniowe przypadające na dźwigar A,

Przykład obliczeń oddziaływań na rozpatrywany dźwigar od ciężaru poprzecznic A 2, m C _ B 2 2 Obciążenie charakterystyczne przypadające na dźwigar A 2 3 G k 2,2m (0,55 0,25 0,05) 25kN / m 41, 25kN Maksymalne obciążenie obliczeniowe przypadające na dźwigar A Minimalne obciążenie obliczeniowe przypadające na dźwigar A G G max min Gk 41,25kN 1,35 55, 69N f Gk f 41,25kN 1,0 42, 25kN

Położenie i numeracja pasów w projektowaniu Obciążenia ruchome mostów drogowych wg. EN 1991-2 Szerokość jezdni w Obszar pozostały Umowny pas nr. Umowny pas nr. Umowny pas nr. Liczba umownych pasów: w n Int 3 Położenie i numerację pasów należy określać zgodnie z poniższymi regułami: Położenia pasów umownych niekoniecznie odpowiadają ich rzeczywistemu położeniu numeracji na obiekcie. W każdym indywidualnym sprawdzeniu (np. w celu sprawdzenia nośności granicznej przekroju poprzecznego na zginanie), liczba pasów uwzględnionych jako obciążenie, ich położenie na jezdni i ich numeracja są dobrane w ten sposób, aby efekty wywołane modelami obciążeń były najbardziej niekorzystne. Pas, dający najbardziej niekorzystny skutek jest numerowany jako Pas Nr 1, pas, dający drugi z kolei najbardziej niekorzystny skutek, jest numerowany jako Pas Nr 2, itd..

qr q rk q 1 q 1k q 2 q 2k Q iq ik Q iq ik qi q ik Model obciążenia LM1: obciążenia skupione i równomiernie rozłożone, które obejmują większość skutków ruchu samochodów ciężarowych i osobowych. Model ten należy stosować w sprawdzeniach ogólnych i lokalnych. Obszar pozostały Umowny pas Nr. Umowny pas Nr. Umowny pas Nr. Carriageway width w Model obciążenia 1składa się z dwóch układów częściowych: Dwuosiowych obciążeń skupionych(układ tandemowy: TS), w których każda oś ma następujące obciążenie: α qi Q ki. Obciążeń równomiernie rozłożonych (układ UDL), dających następujący nacisk na m 2 pasa umownego: α qi q ki. Model obciążenia 1 należy ustawiać na każdym pasie umownym i obszarze pozostałym, ale tylko na niekorzystnych obszarach powierzchni wpływu. Na pasie umownym i wielkości obciążeń wynoszą: α qi Q ik pojedyncza oś układu TS na pasie i, α qi q ik obciążenie UDL na pasie i, α qr q rk obciążenie UDL na obszaże pozostałym, Obszar pozostały α Qi, α qi, α qr współczynniki dostosowawcze.

Wytyczne stosowania układu obciążeń TS: Na pasie umownym należy uwzględnić nie więcej niż jeden układ tandemowy. Należy uwzględniać wyłącznie pełne układy tandemowe. Do oceny skutków ogólnych, każdy system tandemowy należy przyjmować za przemieszczających się osiowo wzdłuż pasów umownych. Każdą oś układu tandemowego należy uwzględniać w postaci dwóch identycznych kół, z naciskiem na koło wynoszącym: 0,5α Q Q k. Powierzchnię kontaktu każdego koła z nawierzchnią jezdni należy przyjmować za kwadrat o boku 0,40 m. Ustawienie obciążenia TS do oceny skutków lokalnych

Współczynniki dostosowawcze α Qi, α qi, α qr : Wartości współczynników dostosowawczych należy dobierać w zależności od przewidywanego ruchu oraz w zależności od klasy drogi. W załączniku krajowym wartości współczynników α powinny odpowiadać kategoriom ruchu. Jeżeli są przyjęte za równe 1, to odpowiadają one ruchowi, w którym przewidywany jest ciężki przemysłowy ruch międzynarodowy ze znaczącym udziałem pojazdów ciężkich w całym ruchu. Sugerowane wartości α (α Qi =α qi = α qr ) na potrzeby ćwiczenia projektowego: Klasa obciążeń A α = 1, Klasa obciążeń B α = 0,8, Klasa obciążeń C α = 0,6.

Model obciążeń 1 : wartości charakterystyczne Obciążenie tłumem pieszych charakterystyczna wartość obciążenia w kombinacji z modelem obciążenia 1: p k = 3,0kN/m 2

Współczynnik dynamiczny Ф Współczynnik dynamiczny Φ uwzględnia efekty dynamicznego zwiększenia naprężeń i drgań konstrukcji, ale nie uwzględnia skutków rezonansu. Podejście dla typowych, prostych obiektów: Wyniki analizy statycznej przeprowadzonej na przedstawionych modelach obciążeń należy mnożyć przez współczynnik dynamiczny Φ. dynamiczne statyczne Ogólna definicja współczynnika dynamicznego u u dyn stat W normie PN-EN współczynnik dynamiczny zawarty jest w Modelu Obciążeń 1. Wyznaczanie przemieszczeń używanych w definicji Φ na podstawie zarejestrowanych przemieszczeń dynamicznych oraz odfiltrowanych przemieszczeń quasi-statycznych

Przykład obliczania obciążeń zmiennych przypadających na analizowany dźwigar A Obciążenia dźwigara A od TS: A P k max Wartość charakterystyczna Q1 Q 1, k Q1 Q2 Q 2, k Q2 max min Wartość obliczeniowa P max F P k F 1,35 Obciążenie dźwigara A od obciążeń równomiernie rozłożonych UDL (q 1k + q 2k + p k ) : Wartość charakterystyczna Wartość obliczeniowa q q k max k min q q1 2k q F q q max k max 1, k max q3 p k q1 p2 q2 q q F q 2, k min k min q2 p k p1

Przykład obliczeń maksymalnego momentu zginającego w przekroju α-α w dźwigarze A LW M α-α, A [m] M G P max max max gmax qmax 1 gmin qmin 2 3,375 2,157 m G 0,817 0,655 (4,355 3,804) m min m M max 4243, 5kNm LWRPO A [-]

Obliczenie ekstremalnych momentów zginających w wybranych przekrojach Przykładowe ustawienie obciążeń dla maksymalnych momentów zginających w przekroju x/l t = 0,1 M G P max max max gmax qmax 1 gmin qmin 2 2,492 1,051 m G 0,384 0,309 (3,158 2,866) m min m

Przykładowe ustawienie obciążeń dla minimalnych momentów zginających w przekroju x/l t = 0,1 M min...

Przykładowe ustawienie obciążeń dla maksymalnych i minimalnych momentów zginających w przekroju x/l t = 0,9

Obwiednia momentów zginających w analizowanym dźwigarze x [m] M max [knm] 0,0 2,1 4,2 6,3 8,4 8,925 10,5 12,6 14,7 16,8 18,9 21,0 0,0 2063,6 3550,4 4514,1 4869,7 4867,2 4685,3 3598,9 2803,0 1130,7-673,4-2059,0 M min [knm] 0,0 314,0 490,6 501,2 331,6 254,2-5,9-495,1-1165,1-2011,5-3263,5-5082,3

Obliczenie ekstremalnych siły tnących w wybranym przekroju Przykładowe ustawienie obciążeń dla maksymalnych i minimalnych sił tnąctcyh w przekroju x/l t = 0,4

Obwiednia sił tnących w analizowanym dźwigarze x [m] 0,0 2,1 4,2 6,3 8,4 10,5 12,6 14,7 16,8 18,9 21,0 V max V min [kn] [kn] 1138,4 924,8 722,0 530,4 327,6 155,4-27,2-158,7-287,6-399,4-487,0 191,9 113,1-3,0-172,4-369,7-563,7-773,6-944,0-1130,8-1316,9-1497,7

Dziękuję za uwagę!