program autorski z zajęć pozalekcyjnych przygotowujący do udziału w mistrzostwach powiatu w tenisie stołowym

Transkrypt

1 Szkoła Podstawowa nr 1 im. Adama Mickiewicza w Sokółce program autorski z zajęć pozalekcyjnych przygotowujący do udziału w mistrzostwach powiatu w tenisie stołowym Opracowała: mgr Beata Baranowska

2 Wprowadzenie Jednym z podstawowych zadań sekcji szkolnej, jest rozwijanie sportowych zainteresowań uczniów, stworzenie tym utalentowanym możliwości rozwoju umiejętności sportowych, przygotowanie do udziału w zawodach. Postanowiłam opracować dla uczniów Szkoły Podstawowej Nr 1 w Sokółce program zajęć pozalekcyjnych przygotowujących do udziału w zawodach w tenisie stołowym. Fundamentem tego programu jest odpowiednia baza szkoleniowa. Dużym plusem przemawiającym za realizacją tego programu są niskie koszty szkoleniowe. Zajęcia pozalekcyjne stanowią uzupełnienie programu edukacyjnego szkoły. Pełnią bardzo ważną rolę w procesie wychowawczym uczniów. Pozwalają na wszechstronny rozwój organizmu i co jest bardzo ważne wypełniają czas wolny. Stają się doskonałym narzędziem w walce z zagrożeniami, na które są narażeni młodzi ludzie. Obowiązkowy program nauczania i lekcje jako główna (jedyna) jego forma organizacyjna, nawet najlepiej realizowane zawierają w sobie pewną dysharmonię: nauczanie nie koniecznie jest zgodne z potrzebami i zainteresowaniami dzieci. Uczestnictwo w zajęciach dobrowolnych pozwala im natomiast odkryć dla siebie szereg nowych doświadczeń i umiejętności, cząstki nieznanej dotąd wiedzy (np. o ruchu, zdrowiu, sporcie). Mając to wszystko na uwadze opracowałam ten program. Głównym celem zajęć pozalekcyjnych tenisa stołowego jest: - rozbudzenie zainteresowań uczniów, - opanowanie przez uczniów techniki gry w tenisa stołowego - kształtowanie pożądanych zachowań i postaw uczniów, - przygotowanie do uczestnictwa w zawodach. Cele szczegółowe: - dążenie do harmonijnego rozwoju psychomotorycznego uczniów, - osiągnięcie odpowiedniego poziomu sprawności fizycznej, - przygotowanie do podejmowania samodzielnych wyborów i decyzji dotyczących rozwoju oraz sposobów uprawiania form aktywności ruchowej, Treści programowe z tenisa stołowego Z zakresu wiadomości: - poczucie odpowiedzialności za zdrowie i bezpieczeństwo własne i drugiego człowieka, - zapoznanie się z techniką i metodyką gry w tenisa stołowego

3 - poznanie własnego organizmu i wyznaczenie barier swoich możliwości, - zapoznanie się z przepisami gry w tenisa stołowego Z zakresu cech motorycznych: - spostrzegawczość - orientacja przestrzenna - koordynacja ruchowa, - zwinność, - gibkość, - szybkość, Procedury osiągnięcia celów: a) zasady nauczania aktywności poglądowości, stopniowania trudności, systematyczności, utrwalania, przystępności i indywidualnych zadań b)formy prowadzenia zajęć ścisła fragmentów gry właściwa gier i zabaw c) Podczas zajęć nauczyciel stosuje: instruktaż pokaz pracę nad prawidłową techniką analizę błędów motywację

4 Cele wychowawcze w tenisie stołowym: 1. Wyrabianie nawyków higieniczno - zdrowotnych. 2. Wdrażanie do współdziałania w grupie. 3. Przestrzeganie zasady "fair play". 4. Wdrażanie do czynnego wypoczynku. 5. Poszanowanie mienia szkolnego. 6. Pomoc koleżeńska podczas wykonywania ćwiczeń. 7. Samokontrola i samoocena własnej aktywności na zajęciach i podczas zawodów sportowych. 8. Wdrażanie do samodyscypliny w czasie ćwiczeń. 9. Promowanie szkoły. Program zajęć pozalekcyjnych przygotowujący do Mistrzostw Powiatu w tenisie stołowym Cykl takiego szkolenia zamyka się w 10 miesiącach. Końcowym i podstawowym jego efektem jest udział w zawodach. Z racji tego, że zawody te odbywają się w październiku szkolenie zaczynamy w listopadzie z klasami V i kontynuujemy je w klasie VI we wrześniu i październiku. Zajęcia prowadzone będą dwa razy w tygodniu po 90 minut. Mam do dyspozycji trzy stoły, dlatego ilość uczniów sekcji ograniczam do 12. Są to tylko chłopcy. Przyjmuję zasadę, że najważniejsze są wszechstronne umiejętności i miłe spędzenie czasu wolnego zgodne z zainteresowaniami uczniów. Ważnym elementem oceny jest także nastawienie i stosunek ucznia zawodnika do ćwiczeń: regularność uczestnictwa w zajęciach, zdyscyplinowanie, zadowolenie i pilność w wykonywaniu indywidualnych zadań Cykl treningowy jest bardzo krótki, przedstawiam szczegółowe treści kształcenia. 1. Gry i zabawy. Ćwiczenia wszechstronne znane także jako ogólnorozwojowe muszą mieć różnorodny charakter. Rozwijać muszą tak układ sercowo-naczyniowy, jak i mięśniowy. Jednym z podstawowych środków powinny być zabawy i gry. We wstępnym etapie nauczania tenisa stołowego stosujemy:

5 Gry i zabawy bieżne - szczególnie przydatne rodzaje to wykonane po liniach łamanych (jako pewien wstęp do poruszania się przy stole), w tym na szczególną uwagę zasługują zabawy i gry z pościgiem akcentujące szybką orientację, szybkość decyzji (nie muszę tłumaczyć jak ważne). Prawidłowe poruszanie się przy stole gwarantuje przyjęcie optymalnej pozycji do wykonania przez zawodnika skutecznego zagrania. Podstawowym krokiem, jakim tenisista stołowy powinien się przemieszczać przy stole jest krok dostawny, wykonywany w różnych jego odmianach (w przód, w tył, w bok). Trener podczas procesu treningowego powinien już od samego początku szkolenia zwracać baczną uwagę na sposób przemieszczania się zawodnika, tak, aby od samego początku odbywało się ono na nogach ugiętych w stawach skokowym i kolanowym oraz przy pochylonym w przód tułowiu. Przykładowe zabawy: Slalomowy bieg krokiem dostawnym między stołami - twarzą w kierunku stołu Bieg krokiem dostawnym po linii łamanej Berek dostawny Opis: Dzieci poruszają się po sali krokiem dostawnym; Jeden z zawodników stara się dotknąć inne dzieci. Zawodnicy mogą obronić się przed berkiem poprzez np. przyjęcie prawidłowej pozycji do odbioru serwisu lub innej pozycji przydatnej w tenisie stołowym. Berek dostawny dookoła stołu Opis: Dzieci poruszają się dookoła stołu tylko krokiem dostawnym. Jedno z dzieci stara się dogonić drugie. Na gwizdek trenera następuje zmiana goniącego. Wygrywa dziecko, któremu uda się więcej razy dogonić rywala. zabawy i gry rzutne -kształtujące siłę szybką, koordynację ruchowo-wzrokową, umiejętność dozowania siły - przydatną do późniejszej nauki techniki, pomocne są piłki lekarskie (1kg), piłki gumowe, tenisowe itp. Przykładowe zabawy: Podrzut i chwyt Opis: Zawodnik podrzuca piłeczkę do góry i stara się chwycić ją w dwie ręce. Dla utrudnienia może łapać jednorącz.

6 Podrzut i klaskanie Opis: Zawodnik podrzuca piłeczkę do góry, klaszcze w dłonie a następnie stara się chwycić piłeczkę. Można dodatkowo wprowadzić element współzawodnictwa - które dziecko zaklaszcze najwięcej razy podczas podrzutu. Podrzut i obrót Opis: Zawodnik podrzuca piłeczkę do góry, obraca się wokół własnej osi i stara się chwycić piłeczkę ponownie. Zamiast obrotu można wprowadzić inne trudniejsze elementy ruchowe. Rzut o ścianę i chwyt Opis: Rzut piłeczką o ścianę i próba chwytu. Dla utrudnienia można, po każdym udanym chwycie, zwiększyć odległość od ściany. Zabawy oswajające z prawidłowym chwytem rakietki Prawidłowe trzymanie rakietki przez zawodnika eliminuje wiele błędów, jakie mogą powstawać podczas nauczania poszczególnych elementów gry w tenisie stołowym. Im szybciej zawodnik opanuje prawidłowy chwyt rakietki, tym skuteczniej można wyeliminować ewentualne złe nawyki i błędy techniczne zawodnika. Przykładowe zabawy: Obroty rakietki w dłoni Opis: Zawodnik obraca rakietkę w dłoni i stara się, co jakiś czas chwycić rakietkę prawidłowo. Trener zwraca uwagę na prawidłowe ułożenie palca wskazującego u zawodników. Wyścigi par dookoła stołu Opis: Na sygnał trenera - bieg krokiem dostawnym dookoła stołu i po dobiegnięciu na swoje miejsce - prawidłowy chwyt rakietki. Wygrywa dziecko, które wykona to zadanie szybciej i dokładniej.

7 Gry i zabawy kształtujące czas reakcji Dzisiejszy tenis stołowy ma niewiele cech wspólnych z popularnym pingpongiem naszych dziadków. Dawniej grano powoli i dostojnie, przebijając piłeczkę na drugą stronę siatki i rzadko decydując się na szybkie i mocne uderzenia. Inaczej wygląda to dzisiaj. Wprowadzenie przez Japończyków do gry topspina zrewolucjonizowało tenis stołowy, znacznie przyspieszając grę i wymuszając u zawodników lepszą pracę nóg. Aktualnie żaden liczący się zawodnik na świecie nie ma szans na zwycięskie zakończenie partii, gdy tylko czeka na błąd przeciwnika. Obecna prędkość piłeczki podczas wymian oraz długotrwałość trwania akcji a także gra na granicy ryzyka wymusza u zawodników ciągłe kształtowanie i poprawianie czasu reakcji na szybko zmieniające się warunki podczas gry. Ta grupa gier i zabaw rozwija w głównej mierze antycypację, spostrzegawczość, orientację przestrzenną oraz koordynację ruchową. Przykładowe zabawy: Starty z różnych pozycji Opis: Zawodnicy znajdują na linii startu w różnych pozycjach (np. leżenie na plecach, leżenie na brzuchu, siad prosty, siad skrzyżny itp.). Na gwizdek zawodnicy wstają i starają się jak najszybciej dobiec do trenera, stojącego na środku i klepnąć go w rękę. Biegi sprinterskie wokół stołu Opis: Dzieci siedzą przy krótszych bokach stołu. Na sygnał trenera szybko wstają i biegną w kierunku ściany (1) a następnie w kierunku przeciwnej ściany. Po dotknięciu jej wracają na swoje miejsce (2). Dziecko po drugiej stronie stołu wykonuje to samo. Wygrywa dziecko, które szybciej dobiegnie na swoje miejsce. Starty winny być wykonywane z różnych pozycji. Wszystkie te przykładowe zabawy stosujemy w części wstępnej zajęć pozalekcyjnych następnie przechodzimy do nauczania poszczególnych elementów. Chociaż jest to grupa posiadająca już określone umiejętności techniczne należy zacząć od gier i zabaw i od nauczania podstawowych odbić, gdyż często dzieci mają złe odruchy, które później utrudniają opanowanie nowych elementów technicznych.

8 2. Postawa w tenisie stołowym. pokaz i objaśnienie prawidłowej postawy: niskiej, wysokiej, pokaz i objaśnienie poruszania się przy stole gry i zabawy doskonalące. 3. Szczegółowe treści kształcenia 1) Uderzenie atakujące F 2) Podanie proste F 3) Uderzenie atakujące B 4) Podanie proste B 5) Uderzenie obronne F 6) Podanie obronne F 7) Uderzenie obronne B 8) Podanie obronne B 9) Podanie rotacyjne F 10) Podanie rotacyjne B 11) Top-spin F 12) Top-spin B 13) Blok F 14) Blok B 15) Półwolej F 16) Półwolej B 17) Atakowanie loba 18) Odbiór podań (ćwiczymy po opanowaniu danego uderzenia). F - forhend B - bekhend W obecnym tenisie stołowym odbiciem dominującym jest Forhend, dlatego zaczynamy naukę od odbić atakujących forhendowych, potem bekhendowych, a dopiero potem przechodzimy do odbić obronnych. Zwracamy uwagę na: - poprawną technikę wykonania (zamach, uderzenie, zakończenie ruchu) - dokładność zagrania (po przekątnej stołu, po prostej)

9 - regularność zagrania (5 x po przekątnej stołu, 5 x po prostej) - ustawienie. Przykłady ćwiczeń przy nauczaniu 1.Uderzenie atakujące F 1.1 nauczyciel (N) nagrywa piłeczkę bez rotacji po przekątnej forhendowej pojedynczo w wolnym tempie, uczeń (U) odgrywa po tej samej przekątnej j.w. w szybszym tempie U odgrywa w zaznaczone pole N nagrywa piłeczkę bez rotacji jak przy podaniu prostym po przekątnej forhendowej U odgrywa po przekątnej j.w. w szybszym tempie U odgrywa w zaznaczone pole N nagrywa piłeczkę bez rotacji po przekątnej forhendowej, U odgrywa po prostej. 2. Podanie proste F 2.1. U wykonuje podanie proste (bez rotacji) F po przekątnej forhendowej U wykonuje podanie proste F po przekątnej forhendowej w określone miejsce U wykonuje podanie proste F po prostej forhendowej U wykonuje podanie proste F po prostej forhendowej w określone miejsce U wykonuje ww. podania z wyższym podrzuceniem piłeczki 3. Uderzenie atakujące B 3.1. N nagrywa piłeczkę bez rotacji po przekątnej bekhendowej pojedynczo w wolnym tempie, U odgrywa po przekątnej bekhendowej j.w. w szybszym tempie U odgrywa w zaznaczone pole N nagrywa piłeczkę bez rotacji jak przy podaniu prostym po przekątnej bekhendowej, U odgrywa po przekątnej bekhendowej j.w. w szybszym tempie U odgrywa w zaznaczone pole. 3.7.N nagrywa piłeczkę bez rotacji po przekątnej bekhendowej, U odgrywa po prostej bekhendowej. 3.8.

10 4. Podanie proste B 4.1. U wykonuje podanie proste ( bez rotacji) B po przekątnej bekhendowej U wykonuje podanie proste B po przekątnej w określone miejsce U wykonuje podanie proste B po prostej bekhendowej U wykonuje podanie proste B po prostej bekhendowej w określone Przykładowe ćwiczenia wymagające pracy nóg Ćwiczenia pracy nóg: a) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następną piłkę na środek U odgrywa bekhendem na bekhend nagrywającego b) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następną piłkę na środek U odgrywa forhendem na bekhend nagrywającego c) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następną piłkę na środek U odgrywa na forhend nagrywającego d) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następną piłkę na środek U odgrywa forhendem na forhend nagrywającego e) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po prostej, N nagrywa następną piłkę na środek U odgrywa na forhend nagrywającego f) N nagrywa po przekątnej bekhendowej U odgrywa po prostej, N nagrywa następną piłkę na środek, U odgrywa forhendem na forhend nagrywającego g) N nagrywa po prostej forhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następna piłkę na środek U odgrywa na bekhend nagrywającego h) N nagrywa po prostej forhendowej U odgrywa po przekątnej, N nagrywa następną piłkę na środek, U odgrywa forhendem na bekhend nagrywającego Możemy zastosować wiele innych wariantów podań i odbioru piłeczki według własnej inwencji. Nauczanie poszczególnych treści według określonego schematu pokazanego w powyższych punktach według inwencji nauczyciela. Osiągnięcia ucznia po zrealizowaniu programu Wykazuje aktywną postawę w kształtowaniu własnej sprawności fizycznej i ruchowej. Dba o zdrowie, hartuje organizm. Cechuje się systematyczną aktywność ruchową.

11 Identyfikuje się z sukcesami i porażkami swoich kolegów Podniesie swoje umiejętności motoryczne. Udoskonali swoje umiejętności techniczne i taktyczne. Będzie znał przepisy gry w tenisa stołowego Będzie inicjatorem wielu imprez sportowych. Stosuje zasady fair - play. Poprawnie wykonuje elementy techniczne indywidualnie Poprowadzi samodzielnie rozgrzewkę organizmu. Uczestniczy w rekreacji poza szkołą. Uwagi Najważniejszą rzeczą przy nauczaniu tenisa stołowego jest indywidualizacja zajęć. Nauczyciel prowadzący powinien dokładnie podawać piłki swoim podopiecznym. Powinien też tak urozmaicać treningi, aby nie stały się monotonne. Dlatego należy stosować gry kontrolne. W miarę możliwości starać się startować w jak największej ilości zawodów sportowych. Można zastosować serię turniejów wewnątrzsekcyjnych. Taka forma turnieju zmobilizuje uczniów do systematyczności. Ewaluacja programu Faktyczny sprawdzian umiejętności sędziowania. Udział w zawodach sportowych. Bibliografia: Gry i zabawy wstępne w tenisie stołowym - Marek Rzemek, Tenis Stołowy nr 19 Gry i zabawy ruchowe przydatne w nauczaniu tenisa stołowego Marek Chrabąszcz Tenis stołowy - szkolenie w etapie wstępnym Marek Rzemek