OŚ DLA MIŁOŚNIKÓW STUMILOWEGO LASU R 2 JESIENNYCH WIEŚCI KUBUSIA PUCHATKA LISTOPAD 2005

Transkrypt

1 OŚ DLA MIŁOŚNIKÓW STUMILOWEGO LASU R 2 JESIENNYCH WIEŚCI KUBUSIA PUCHATKA LISTOPAD 2005

2 ZEGO SIĘ UCZYMY CZYM ZAJMUJĄ SIĘ MALEŃSTWA (3,4-latki) 1. Obserwowanie zjawisk zachodzących w przyrodzie wraz ze zmianą pór roku (zmiany w wyglądzie i zachowaniu zwierząt, np. przygotowania zwierząt do zimy). 2. Opanowywanie umiejętności dokonywania wyboru odpowiedniego ubrania w zależności od pogody. 3. Poznawanie wybranych środowisk przyrodniczych, np. las (charakterystyczne zwierzęta- przygotowanie do zimy- zmiana futra, gromadzenie zapasów na zimę, zapadanie w sen zimowy). 4. Kształtowanie umiejętności w zakresie korzystania z darów jesieni. Mała wiewióreczka S. Szuchowa 1. Miała wiewióreczka Spiżarni sześć. Mogła sobie całą zimę, Skakać i jeść. 2. Miała dziuplę bardzo ciepłą, Mięciutki liść. Mogła sobie w niej orzeszki Spokojnie gryźć. 3. Dobrze umie wiewióreczka O dom swój dbać. Może nakryć się ogonkiem I smacznie spać. OGOPEDA RADZI Ćwiczenia usprawniające narządy mowy a więc język, wargi i podniebienie przygotowują do prawidłowego mówienia. Można je prowadzić w formie zabawy już z 2-3 letnim dzieckiem. Dzieci mają naturalną skłonność do wielokrotnego powtarzania ulubionych zabaw. Jeśli więc potraktujemy ćwiczenie jako zabawę, będzie ono dla dziecka czystą przyjemnością. Rola dorosłego polega na pokazaniu poprawnie wykonanego ćwiczenia i zachęcaniu dziecka do pracy przez chwalenie za podejmowany wysiłek, choćby efekty nie były od razu widoczne. Lepiej ćwiczyć krótko, ale częściej 304 minut z 3 latkiem, do 20 ze starszym dzieckiem, pamiętajmy jednak, że czas trwania i liczbę powtórzeń należy dostosować do indywidualnych możliwości dziecka. Na początku należy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem przed lustrem, kiedy potrafi już wykonać je bez kontroli, można wykorzystywać każdą nadarzającą się okazję: spacer do parku, jazdę samochodem czy drogę do przedszkola Ćwiczenia logopedyczne zaczynamy od najprostszych stopniowo zwiększając ich trudność. Na początku wykorzystaj naturalne okazje, aby pogimnastykować aparat mowy: Kiedy dziecko ziewa nie goń g, lecz poproś, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta. Gdy na talerzu został ulubiony sos lub rozpuszczone lody- pozwól mu wylizać go językiem. To ćwiczenie mniej eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka. Jeśli dziecko dostało lizaka zaproponuj mu, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze. Po śniadaniu posmaruj maluchowi wargi miodem, kremem czekoladowym lub mlekiem w proszku i poproś, aby zlizał je dokładnie jak miś czy kotek. Przy porannym i wieczornym myciu zębów zaproponuj dziecku liczenie zębów lub witanie się z nimi w ten sposób, aby czubek języka dotknął każdego zęba osobno. Przy rysowaniu sprawdź czy twój maluch potrafi narysować kółko (językiem dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust). Żucie pokarmów, dmuchanie na talerz z gorącą zupą, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, puszczanie baniek mydlanych a nawet wystawianie języka to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. Rodzicu pamiętaj jednak, że proponowane ćwiczenia nie mogą zastąpić wizyty u logopedy, koniecznej, gdy dziecko ma wadę wymowy, mogą za to wspomóc i przyśpieszyć naturalny proces rozwoju mowy. Mgr. I. Pietranis-Kocenko

3 ĄCIK MAMY I TATY CZYM ZAJMUJĄ SIĘ PSZCZÓŁKI (5-LATKI) Według naukowców 12% dzieci charakteryzuje się nadpobudliwością. Częściej występuje ona u chłopców. Jak rozpoznać takie dziecko? Pierwszym symptomem jest nadmierna ruchliwość. Dziecko z trudem pozostaje na miejscu, gdy jest to wymagane. Często nerwowo rusza stopami lub rękoma. Łatwo rozprasza się pod wpływem zewnętrznych bodźców. Szybko przerzuca się z jednej niezakończonej aktywności do drugiej. Angażuje się w niebezpieczne aktywności fizyczne. Drugim symptomem jest nadmierna pobudliwość emocjonalna. Zachowanie cechuje drażliwość, agresywność lub płaczliwość. Dzieci nadpobudliwe działają w ciągłym napięciu emocjonalnym i motywacyjnym, co przejawia się tym, że są mało wytrwałe, zniechęcają się w sytuacjach trudnych i są mało odporne na niepowodzenia. Chcą być najlepsze, a często nie potrafi dłużej skupić się na czynności, którą wykonuje. Tym gorzej wypadają, im większą wagę przykładają do zadania. Podstawą pracy z dzieckiem jest cierpliwa, spokojna, pełna zrozumienia i życzliwości postawa rodziców. Możecie pomóc dziecku przejść trudny dla niego czas, ukierunkować jego aktywność oraz stymulować jego rozwój stosując się do kilku zasad: 1. Stwórzcie dziecku korzystną atmosferę (nie taką, która przyzwala na wszystko), ale wolną od nacisków i presji. 2. Unikajcie sytuacji powodujących dodatkowe napięcia u dziecka, np. konfliktów w domu, nieporozumień między rodzicami. 3. Stosujcie jasny rozkład dnia wyznaczcie stała porę na posiłki, odrabianie lekcji, sen i zabawę, nie zapominajcie o czasie na uprawianie sportu, aby mogło się wyszaleć. 4. Bądźcie konsekwentni w stosunku do dziecka. Brak stałych reguł co wolno, a co nie, co jest właściwe, a co nieodpowiednie wpływa niekorzystnie na równowagę procesów emocjonalnych. Brak konsekwencji i zgodności rodziców prowadzi do chaosu. 5. Polecenia powtarzaj np. po dwa razy, trzymając dziecko za rękę lub patrząc mu w oczy. Upewnij się czy zrozumiało polecenie. Wyznacz mu krótkie zadania, takie, których efekt może zobaczyć szybko. 6. Starajcie się, aby dziecko nie robiło kilku rzeczy na raz. Ograniczcie liczbę towarzyszy zabaw do Uczcie dziecko, tego że samo ponosi konsekwencje swoich zachowań, czyli musi przeprosić, jeśli kogoś skrzywdziło, posprzątać pokój, jeśli coś stłukło lub rozsypało. 8. Jeżeli chcesz osiągnąć cel, np. chcesz, aby dziecko ćwiczyło czytanie, wyznacz nagrodę (cosś pożądanego przez dziecko) za codzienne, systematyczne czytanie. Pomysł: Narysuj drabinkę- jeden szczebelek = 10 minut czytania. Za 10 szczebelków czeka nagroda, np. dołożysz mu jakąś kwotę do wymarzonej gry. 9. Podkreślaj u dziecka jego dobre strony, próby zmiany zachowań oraz nagradzaj za drobne sukcesy (np. uśmiechem, pogłaskaniem, przytuleniem itp.) Dziecko nadpobudliwe, gdyby tylko mogło wybierać, nie chciałoby być nadpobudliwe. Każdy bowiem pragnie być chwalonym synem czy córką, grzecznym i zdolnym uczniem oraz lubianym kolegą. Ostatnia rzeczą, jaką musisz wiedzieć Rodzicu, to fakt, że z nadpobudliwości się wyrasta. Okres dojrzewania reguluje nadmierne pobudzenie i (niestety nie robi z lwa - baranka ) pozwala takim osobom dostosować się do norm, lepiej uczyć się w szkole średniej. Twoja rolą jest pomóc mu zaakceptować siebie i pomóc w osiąganiu sukcesów życiowych. 1. Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie jesienią i wiązanie tych zmian z aktualna pora roku: zmiana pogody i temperatury, coraz mniej słońca, częste opady deszczu, obserwowanie siły wiatru i jej skutków. 2. Poznawanie dłuższych pogodnych w nastroju utworów literackich o różnorodnych wartościach- bajki, opowiadania, wiersze. 3. Rozpoznawanie godła i barw narodowych- rozumienie pojęcia ojczyzna. 4. Rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków dochodzących z otoczenia. 5. Ćwiczenie aparatu artykulacyjnego w celu uzyskania samokontroli (np.,. dotykanie czubkiem języka kącików warg). LISTOPADOWA PIOSENKA 1. Płyną niebem ciemne chmury Wiatr w kominie śpiewa I ostanie złote liście spadły z drzewa Ref. Listopadowa piosenka Jak deszczu kropelka Listopadowa piosenka Kap kapu- kap 2. Już listopad wieje chłodem Kropi zimnym deszczem W parku trzęsą się chochoły Jakby miały dreszcze. Ref. Listopadowa piosenka Opracowała: Lidia Sadowska CZYM ZAJMUJĄ SIĘ KRÓLICZKI (6-LATKI)

4 CZYM ZAJMUJĄ SIĘ SÓWKI (6-LATKI) 1. Nabywanie większej świadomości narodowej: mówimy po polsku, jesteśmy Polakami, nasz kraj, to Rzeczpospolita Polska. 2. Wskazywanie na mapie stolicy Polski- Warszawy oraz największych rzek: Wisły i Odry. 3. Poznawanie rożnych utworów o wartościach: wychowawczych, poznawczych, kształcących oraz zawierających elementy fantazji i humoru. 4. Właściwe gospodarowanie oddechem w czasie mówienia, recytowania i śpiewania oraz poprawne, wyraziste wypowiadanie się w każdej sytuacji. Stosowanie odpowiedniego tempa mowy, siły głosu, dykcji, akcentowania. ZNAK 1. Szukanie nowych efektów brzmieniowych do muzycznego opracowania wierszy, opowiadań. 2. Dzielenie prostych wyrazów na sylaby, połączone ze stukaniem lub cichym klaskaniem, tworzenie zestawu wyrazów rozpoczynających się taka sama głoską lub sylabą.. 3. Określanie zjawisk atmosferycznych i pogody charakterystycznej dla jesieni: często pada deszcz, wieje silny wiatr, chłodno, wiązanie tych zjawisk z aktualna prą roku. 4. Nabywanie większej świadomości narodowej: mówimy po polsku, jesteśmy Polakami, nasz kraj, to Rzeczypospolita Polska.. czy ty wieszaki to znak W czerwonym polu Biały ptak? - Wiem_ Odpowiedział Jędrek mały- To jest znak Polski Orzeł Biały LISTOPAD 1. Panie listopadzie, co się dzieje- Coraz zimniej jest na dworze I wiatr mocniej wieje. Jeszcze zima nie nadeszła, A tu pada śnieg. Panie Listopadzie? Słucham, Nie zgadzam się. Ref. Pan Listopad nas nie słucha. Ciągle śmieje się, sypie śniegiem, Kropi deszczem, zimnym wiatrem dmie.

5