współczynnik proporcjonalności Jeżeli u i y są jednakowymi wielkościami fizycznymi

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "współczynnik proporcjonalności Jeżeli u i y są jednakowymi wielkościami fizycznymi"

Transkrypt

1 64 5. Liniowe człony ynamiczne 5.. Człony potawowe elementarne W złożonych ułaach automatyi zwyle można wyorębnić zereg najprotzych niepozielnych już elementów funcjonalnych. Pomimo różnoronych form ich fizycznej buowy i fizycznych potaci ich ygnałów, właściwości tych najprotzych rzeczywitych elementów można przyporząować z więzym lub mniejzym przybliżeniem zalewie ilu różnym moelom matematycznym. Abtracyjne urzązenia o właściwościach opowiaających tym moelom nazywamy potawowymi elementarnymi liniowymi członami ynamicznymi. Równania ruchu potawowych liniowych członów ynamicznych tabl. 5. ą zczególnymi potaciami równania różniczowego 3.. abl. 5.. Równania ruchu potawowych liniowych członów ynamicznych Nazwa członu Człon proporcjonalny bezinercyjny Równanie ruchu członu y u 5. nazywa ię wpółczynniiem wzmocnienia wzmocnieniem, jeżeli u i y ą jenaowymi wielościami fizycznymi lub wpółczynniiem proporcjonalności gy u i y Człon inercyjny Człon całujący ą wielościami różnymi. y y u 5. - tała czaowa członu [], - wzmocnienie albo wpółczynni proporcjonalności Jeżeli u i y ą jenaowymi wielościami fizycznymi y u tała czaowa członu [] Jeżeli u i y ą różnymi wielościami fizycznymi y u wpółczynni proporcjonalności

2 65 c. tabl. 5. Człon różniczujący iealny Jeżeli u i y ą jenaowymi wielościami fizycznymi u y tała czaowa członu [] Jeżeli u i y ą różnymi wielościami fizycznymi Człon różniczujący rzeczywity u y wpółczynni proporcjonalności Jeżeli u i y ą jenaowymi wielościami fizycznymi y u y tała czaowa różniczowania [], - tała czaowa inercji [] Jeżeli u i y ą różnymi wielościami fizycznymi Człon ocylacyjny y u y tała czaowa inercji [], - wpółczynni proporcjonalności y y y u lub 5.9 y y y u 5. - pulacja rgań nie tłumionych, - wpółczynni tłumienia;, - wzmocnienie albo wpółczynni proporcjonalności Człon opóźniający y u t 5. - opóźnienie cza opóźnienia [] Uwaga! Równanie ruchu 5.9 gy nie reprezentuje członu ocylacyjnego. Wprowazając o równania 5.9 oznaczenie /, otrzymuje ię

3 66 y y y u ranmitancja operatorowa członu wyznaczona na potawie tego równania ma potać y G u W przypau gy, tranmitancję tę można przetawić jao G y u Element o taiej tranmitancji można tratować jao zeregowe połączenie wóch członów inercyjnych o jenaowych tałych czaowych. Element o taiej tranmitancji nazywany jet inercyjnym II-giego rzęu. Natomiat jeżeli, trójmian mianownia tranmitancji ma wa rzeczywite miejca zerowe, gyż 4 i można go wyrazić w potaci iloczynu wóch wumianów. A więc, jeżeli, tranmitancję członu można przetawić w potaci y G u Jet to więc tranmitancja zeregowego połączenia wóch członów inercyjnych o różnych tałych czaowych Człon proporcjonalny Potawowe charaterytyi członu proporcjonalnego zetawiono w tabl. 5.. Przyłay urzązeń, tóre w oreślonych warunach i oreślonych zareach zmian ygnałów, przy opowienich założeniach uprazczających, mogą być tratowane jao elementy o właściwościach członu proporcjonalnego elementy proporcjonalne przetawiono na ry. 5.. Np., w przypau źwigni załaa ię, że ą one elementami nieoztałcalnymi, bez may i bez tarcia w przegubie. Należy zwrócić uwagę na fat, że o potaci równania ruchu elementu ecyuje nie tylo jego buowa lecz taże poób jego wyorzytania o przetwarzania informacji. Dlatego obo chematów ieowych pozczególnych elementów zotały oreślone wielości wejściowe i wyjściowe. Na ry. 5. h, i na chematach bloowych poane ą tranmitancje elementów; wyznaczenie pozotałych pozotawia ię czytelniowi.

4 67 abl. 5.. Charaterytyi członu proporcjonalnego Równanie ruchu y u Charaterytya tatyczna y u ranmitancja operatorowa G y u Opowieź oowa y t L [ u ] t u t ranmitancja wimowa G j P Q Logarytmiczna charaterytya amplituowa M L lg [B] Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg P

5 68 Ry. 5.. Przyłay elementów proporcjonalnych Przyła 5. Wyznaczyć równanie ruchu elementu wg ry. 5.a, tórego wielością wejściową jet napięcie U, a wyjściową napięcie U.

6 69 Rozwiązanie Równanie ruchu anego elementu można wyznaczyć na potawie prawa Ohma. Wartość prąu płynącego w anej chwili t przez rezytory R i R wyraża toune napięcia o oporności I U U R, U R R ą wynia zależność U U, obowiązująca w owolnej chwili. Zatem, R R równanie ruchu ma potać R U U R R t Wzmocnienie elementu R R R ma wartość. Przyła 5. Wyznaczyć równanie ruchu elementu wg ry. 5.j załaając, że wielością wejściową jet ciśnienie p wprowazone o omory iłownia, a wyjściową położenie y tłoczya iłownia C - ztywność prężyny powrotnej. Rozwiązanie W tym przypau zależność wielości wyjściowej o wejściowej wynia z równania równowagi ił ziałających na ruchome części iłownia. Siła wyniająca z ziałania ciśnienia naciśnienia p na powierzchnię A membrany, ściając prężynę o ztywności C, powouje wyuwanie tłoczya o wartość y o tanu początowego. Załóżmy bra ił bezwłaności tj., że maa elementów ruchomych jet równa zero, bra ił tarcia w ułazie oraz pomijalnie małą objętość omory iłownia. Równanie równowagi ił ma potać p A C y, ą wynia zależność wielości wyjściowej o wejściowej C y p A i równanie ruchu C y p A Stoune C / A jet wpółczynniiem proporcjonalności.

7 Człon inercyjny Charaterytyi członu inercyjnego zetawiono w tabl abl Charaterytyi członu inercyjnego Równanie ruchu t u t y t y Charaterytya tatyczna u y ranmitancja operatorowa u y G Opowieź oowa e u u L y t t t t ranmitancja wimowa Q j P j j G Q P

8 7 c.tabl. 5.3 Logarytmiczna charaterytya amplituowa M M [ P ] [ Q ] L lg lg [B] M la M la M la Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg arctg P 4 la la la W tablicy 5.3 oznaczono numerami: i rzeczywitą i aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę amplituową, 3 - rzeczywitą logarytmiczną charaterytyę fazową, 4 - aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę fazową wyznaczoną metoą iecznej, 5 - aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę fazową wyznaczoną metoą tycznej. Opowieź oowa członu inercyjnego ry.5. może być wyorzytana o wyznaczenia jego parametrów i. Wartość wpółczynnia można wyznaczyć na potawie wartości utalonej opowiezi. Stałą czaową można wyznaczyć iloma poobami. Potawiając o równania opowiezi oowej cza t równy tałej czaowej,otrzymuje ię zależność

9 7 y 63, u t t, z tórej wynia, że po upływie czau równego tałej czaowej o wprowazenia wymuzenia oowego wartość opowiezi oowej oiąga ooło 63,% wartości utalonej. Stałą czaową elementu inercyjnego można również wyznaczyć na potawie opowiezi oowej jao cza, po tórym tyczna o opowiezi oiąga wartość utaloną tej opowiezi. Na przyła, równaniem tycznej z, wytawionej o opowiezi przy t, jet y z t [ ut e ] t t t t [ u t ] t Dla t tyczna z oiąga wartość u t, a więc utaloną wartość opowiezi oowej. Poobnie można wyznaczyć tałą czaową, wytawiając tyczną w owolnym puncie opowiezi oowej tabl Poobnie na potawie równania opowiezi oowej można obliczyć wartości opowiezi po upływie wielorotności tałej czaowej ry. 5.. Ry. 5.. Opowieź oowa członu inercyjnego Ry. 5. przetawia taże informację z jaą ołanością wyznaczana jet eperymentalnie wartość utalona opowiezi oowej urzązenia o właściwościach elementu inercyjnego w zależności o czau trwania eperymentu. Np., po upływie czau równego 4 błą wzglęny pomiaru wartości utalonej jet mniejzy niż %. Charaterytyę amplituowo-fazową wyznacza ię obliczając la zeregu wartości pulacji wartości P i Q albo M i. Charaterytya amplituowo-fazowa członu inercyjnego jet półoręgiem tabl Wpółrzęne charaterytycznych puntów tej charaterytyi poaje tabl. 5.4.

10 73 abl / P / Q / M / / 4 / Charaterytyczną wartością pulacji jet tzw. pulacja przęgająca /. Wieząc, że przy tej pulacji przeunięcie fazowe wynoi / 4, na potawie eperymentalnie wyznaczonej wartości pulacji powoującej taie przeunięcie można wyznaczyć wartość tałej czaowej elementu inercyjnego, a na potawie wartości moułu M przy pulacji przęgającej można wyznaczyć wartość wpółczynnia - z zależności M. efinicyjnych Wyznaczanie charateryty logarytmicznych na potawie wzorów L lg lg [B] arctg jet pracochłonne w tabl. 5.3 charaterytyi te wyreślono liniami ciągłymi. Dlatego w pratyce wyorzytuje ię tzw. charaterytyi aymptotyczne, łaające ię z ocinów linii protych w tabl. 5.3 wyreślono je liniami przerywanymi. Aymptotyczna logarytmiczna charaterytya amplituowa łaa ię z wóch półprotych, oreślonych równaniami: - la załaa ię, że, a więc L lg [B]; jet to równanie linii protej równoległej o oi ociętych, - la załaa ię, że, a więc L lg lg [B]; jet to równanie linii protej o nachyleniu - B na eaę rót: - B/e.

11 74 worzące charaterytyę aymptotyczną części tych linii tyają ię przy tą nazwa - pulacja przęgająca, gzie wytępuje najwięza różnica pomięzy charaterytyą rzeczywitą a aymptotyczną, wynoząca 3B. Dla pulacji przęgającej charaterytya aymptotyczna przyjmuje wartość L lg [B], natomiat charaterytya rzeczywita L lg lg = lg 3 [B]. Aymptotyczna logarytmiczna charaterytya fazowa członu inercyjnego łaa ię z wóch półprotych i łączącego je ocina linii protej, porywającego ię z charaterytyą rzeczywitą w puncie jej przegięcia o wpółrzęnych, / 4 tabl Stoowane ą wie metoy wyreślanie śroowego ocina charaterytyi aymptotycznej - metoa iecznej albo metoa tycznej. Metoa iecznej polega na przeprowazeniu tego ocina przez punty o wpółrzęnych,, i, /, metoa tycznej przez punty, i 4,8, / linia 4,8 przechoząca przez te punty jet tyczną o rzeczywitej logarytmicznej charaterytyi fazowej w puncie przegięcia. Ze wzglęu na mniejze maymalnie i ochylenia o rzeczywitego przebiegu charaterytyi fazowej oraz łatwość wyreślania, orzytniej jet toować metoę iecznej.

12 75 Ry Przyłay elementów inercyjnych Na ry. 5.3 przetawiono przyłay urzązeń, tóre przy opowienich założeniach uprazczających, mogą być tratowane jao elementy inercyjne. Przyła 5.3 Wyznaczyć równanie ruchu elementu wg ry. 5.3a, tórego wielością wejściową jet ciśnienie p prze zwężą, a wyjściową ciśnienie p panujące wewnątrz zbiornia o objętości V. Należy przyjąć, że: - zmiany ciśnienia w zbiorniu ą powolne i nie powoują zmian jego temperatury zmiany ciśnienia wg przemiany izotermicznej, - w zwężce wytępuje przepływ laminarny. Rozwiązanie W przypau przepływu laminarnego, trumień may G powietrza przepływającego przez zwężę jet proporcjonalny o pau ciśnienia na zwężce. W przypau opływu o zbiornia G p p,

13 76 gzie - wpółczynni proporcjonalności. Zależność may m powietrza w zbiorniu o objętości V la oreślonej wartości temperatury [K] i ciśnienia abolutnego p można wyznaczyć z równania tanu gazu prawo Clapeyrona p V m, R gzie: R 87 J/gK tała gazowa la powietrza. Zmiany may powietrza w zbiorniu wute opływu lub wypływu wywołują zmiany ciśnienia, zgonie z zależnością m V p R Z prawa ciągłości trumień may powietrza płynącego przez zwężę o zbiornia zwięza maę powietrza w zbiorniu wynia, że V p p p, R ą wynia równanie ruchu V p p p t R Jet to więc element inercyjny o tałej czaowej m G, a więc V R i wzmocnieniu. Przyła 5.4 Wyznaczyć równanie ruchu tłumia hyraulicznego wg ry. 5.3c, tórego wielością wejściową jet przeunięcie x ońca prężyny o ztywności C, a wyjściową przeunięcie y tłoa. Należy ponao założyć bra ściśliwości oleju oraz, że przepływy pomięzy omorami tłumia mają charater laminarny. Rozwiązanie Przeunięcie x ońca prężyny powouje jej ugięcie i powtanie iły wywołującej różnicę ciśnień p pomięzy omorami tłumia, co z olei powouje przepływ oleju przez ławi Z i w efecie przemiezczanie tłoa. Z równania równowagi ił ziałających na tło C[ x y ] Ap, gzie A - powierzchnia czynna tłoa, otrzymuje ię

14 77 C p [ x y ] A W przypau przepływu laminarnego, trumień objętości jet proporcjonalny o wywołującej go różnicy ciśnień y Q p A Uwzglęniając zależność oreślającą pae ciśnienia ruchu p, otrzymuje ię równanie A C y y x Jet to więc element inercyjny o tałej czaowej A i wzmocnieniu. C Przyła 5.5 Wyznaczyć równanie ruchu czwórnia RL wg ry. 5.3, tórego wielością wejściową jet napięcie U, a wyjściową napięcie U. Rozwiązanie Z równania oreślającego napięcie na zaciach wejściowych U I L U t oraz prawa Ohma U I R otrzymuje ię równanie ruchu L R U U U t L Jet to równanie elementu inercyjnego o tałej czaowej i wzmocnieniu. R Przyła 5.6 Wyznaczyć wartość napięcia wyjściowego U czwórnia RC wg ry. 5.3e po upływie e. o momentu oowej zmiany napięcia wejściowego U o amplituzie V. Wartości początowe napięć U U V, oraz R M, C F. Rozwiązanie Prą I płynący przez opór R i w obwozie wyjściowym można wyrazić jao

15 78 U U I R U I C Z przyrównania tych zależności, po przeztałceniu, otrzymuje ię równanie ruchu U t RC U t U t Jet to równanie elementu inercyjnego o tałej czaowej RC e. i o wzmocnieniu. Po upływie e. o chwili wprowazenia na wejście ygnału oowego, tj. po upływie czau równego tałej czaowej, napięcie wyjściowe U oiągnie 63.% tanu utalonego, a więc wartość,63 V =,64 V. Przyła 5.7 Do pomiaru ciśnienia p gazu płynącego przez rurociąg zatoowano przetworni pomiarowy o tranmitancji operatorowej I G p gzie: I prąowy ygnał wyjściowy, p ciśnienie wejściowe przetwornia. Jai bęzie błą pomiaru amplituy zmian ciśnienia, zmieniającego ię inuoialnie z czętotliwością f, Hz, jeżeli tała czaowa przetwornia 3. Rozwiązanie Przyrot wartości ciśnienia o p powinien powoować, po utaniu proceów przejściowych, zmianę wartości ygnału wyjściowego przetwornia I p. W rozważanym przypau, zmiany ciśnienia wejściowego o amplituzie powoują zmiany ygnału wyjściowego o amplituzie I p M p, gzie f, 68 ra/. Po potawieniu anych otrzymuje ię I p, 983 p 3.68 p Błą wzglęny pomiaru amplituy zmian ciśnienia wynoi

16 79 I I I % p,983 p %,7% p Ćwiczenie 5. Jai jet ygnał wyjściowy elementu o tranmitancji wejście poawany jet ygnał x 5in t? G jeżeli na jego. Op.: y 5 int. 4 Ćwiczenie 5. Ry. 5.4 przetawia aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę amplituową elementu inercyjnego. Jaa jet tała czaowa i wzmocnienie tego elementu? Op.:, 4 e.,. Ry Ryune o ćwiczenia 5. Ćwiczenie 5.3 Ry. 5.3b przetawia oło zamachowe o momencie bezwłaności J. Wyznaczyć równanie ruchu urzązenia przyjmując, że wielością wejściową jet moment napęzający M, wyjściową pręość ątowa oła. Przyjąć założenie, że w łożyach wytępuje tylo tarcie lepie proporcjonalne o pręości ątowej moment tarcia M t R ; R - wpółczynni proporcjonalności. J Op.: M R R Człon całujący Charaterytyi członu całującego zetawiono w tabl. 5.5.

17 8 abl Charaterytyi członu całującego y Równanie ruchu u Charaterytya tatyczna u ranmitancja operatorowa G y u Opowieź oowa y t L ut u t t ranmitancja wimowa G j j j P, Q Logarytmiczna charaterytya amplituowa M [ P ] [ Q ] L lg lg [B] Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg arctg P arctg

18 8 Na ry. 5.5 przetawiono przyłay urzązeń, tóre przy opowienich założeniach uprazczających, mogą być tratowane jao elementy całujące. Ry Przyłay elementów całujących: a erwomotor hyrauliczny, Przyła 5.8 b - przełania rolowa Ry. 5.5a przetawia chemat tzw. erwomotoru hyraulicznego, wyorzytywanego w hyraulicznych ułaach automatyi. Słaa ię on z iłownia tłoowego o powierzchni czynnej tłoa A i rozzielacza. Sygnałem wejściowym erwomotoru jet przemiezczenie x uwaa rozzielacza wzglęem pozycji, w tórej tłoczi uwaa całowicie zamyają otwory prowazące o omór iłownia ja na ryunu. W taiej pozycji rozzielacza tło iłownia jet unieruchomiony załaa ię, że wypełniający omory iłownia olej jet nieściśliwy, oraz że nie ma przecieów woół tłoa. Ochylenie uwaa rozzielacza o tej pozycji, powouje jenoczene połączenie jenej omory iłownia z zailaniem p z, a rugiej - ze pływem p i w onewencji ruch tłoa iłownia. Wielością wyjściową erwomotoru jet przemiezczenie y tłoa wzglęem pozycji początowej. Wyznaczmy równanie ruchu erwomotoru załaając, że iły ziałające na tło obciążenia zewnętrzne i opory ruchu ą pomijalnie małe, oraz że ciśnienia zailania p z i pływu p ą tałe. Przy taich założeniach trumień objętości Q oleju wpływającego o jenej omory iłownia i tai am trumień Q oleju wypływającego z rugiej omory zależą tylo o wielości powierzchni przepływowych w rozzielaczu, zależnych o położenia x uwaa. Do obliczania trumienia objętości Q cieczy o gętości przez zwężę o powierzchni przepływowej f, wyorzytuje ię wzór

19 8 Q f p gzie: - wpółczynni przepływu, p - różnica ciśnień wywołująca przepływ. W rozzielaczu, zczeliny przepływowe na opływie o iłownia i na wypływie tworzą wyonane w orpuie rozzielacza protoątne ona o zeroości b ; przy x ą one całowicie przyłonięte przez tłoczi rozzielacza. Dla x powierzchnie przepływowe ą równe Wprowazając oznaczenie b pz p B, f b x. na potawie prawa ciągłości można napiać y Q Q B x A, ą otrzymuje ię równanie ruchu A y x. B Jet to równanie elementu całującego o tałej czaowej A B b Przyła 5.9 A. p z p Wyznaczyć równanie ruchu przełani przetawionej na ry. 5.5b. Obracająca ię ze tałą pręością ątową tarcza, wprawia w ruch rolę o promieniu r. Wielością wejściową elementu jet oległość x puntu tyczności roli z tarczą o śroa tarczy, wielością wyjściową położenie ątowe roli. Rozwiązanie Przy założeniu, że toczenie obywa ię bez poślizgu, można przyjąć, że pręości liniowe tarczy i roli w puncie tyczności ą jenaowe t r x ą

20 83 t x r Jet to równanie elementu całującego o wpółczynniu proporcjonalności Ćwiczenie 5.4. r Wyznaczyć tałą czaową erwomotoru hyraulicznego przetawionego na ry. 5.5a. Dane: powierzchnia czynna tłoa A cm, zeroość zczeliny wlotowej b cm, wpółczynni przepływu,6, gętość oleju 88 g/m 3, ciśnienie zailania Op.: p MPa, ciśnienie pływu p MPa. z, e. Ćwiczenie 5.6 Oreślić wartość tałej czaowej elementu o tranmitancji G, jeżeli jego ygnał wyjściowy oiągnął wartość po upływie 3 e. o momentu oowej zmiany ygnału wejściowego u. Założyć zerowe waruni początowe. Nazicować przebieg zmian u i y. Op.: = 6 e. Ćwiczenie 5.7 Ry. 5.6 przetawia charaterytyę amplituowo fazową elementu całującego. Oreślić wartość tałej czaowej tego elementu. Op.: =, e. Ry Ryune o ćwiczenia 5.7

21 Człon różniczujący iealny Charaterytyi iealnego członu różniczującego iealnego zetawiono w tabl abl Charaterytyi członu różniczującego iealnego Równanie ruchu y u Charaterytya tatyczna y ranmitancja operatorowa y G u Opowieź oowa y L u t u t ranmitancja wimowa G j j P, Q Logarytmiczna charaterytya amplituowa M [ P ] [ Q ] L lg [B] Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg arctg P arctg

22 85 Przyłaem iealnego elementu różniczującego jet prąnica tachometryczna. Napięcie wyjściowe U y prąnicy jet proporcjonalne o pręości obrotowej jej wirnia, a więc o pochonej ątowego położenia wirnia. ratując położenie ątowe wirnia jao wielość wejściową, a napięcie równanie ruchu prąnicy można formułować w potaci U y U y jao wielość wyjściową, Człon różniczujący rzeczywity Charaterytyi członu różniczującego rzeczywitego zetawiono w tabl abl Charaterytyi członu różniczującego rzeczywitego Równanie ruchu y y u Charaterytya tatyczna y ranmitancja operatorowa y u G Opowieź oowa y L u t u e t t u t e t - wzmocnienie ynamiczne ranmitancja wimowa j G j P jq j P Q

23 86 c. tabl.5.7 Logarytmiczna charaterytya amplituowa M L [ lg lg ] [B] M M M la la la Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg arctg P arctg la la la 4 W tablicy 5.7 oznaczono numerami: i rzeczywitą i aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę amplituową, 3 - rzeczywitą logarytmiczną charaterytyę fazową, 4 - aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę fazową wyznaczoną metoą iecznej. Znajomość cech opowiezi oowej i charaterytyi amplituowo-fazowej umożliwia wyznaczanie parametrów członu na potawie charateryty wyznaczonych eperymentalnie. W przypau charaterytyi amplituowo-fazowej, o wyznaczenia tych parametrów wytarczy fragment w zareie pulacji o o pulacji, przy tórej przeunięcie fazowe oiągnie wartość 45. Charaterytyi logarytmiczne rzeczywitego członu różniczującego ą funcjami nieliniowymi. Poobnie ja w przypau członu inercyjnego, zatępuje ię je

24 87 charaterytyami aymptotycznymi. W tabl. 5.6 aymptotyczną charaterytyę fazową wyznaczono metoą iecznej. Aymptotyczne charaterytyi logarytmiczne amplituową i fazową można taże wyreślić tratując rzeczywity człon różniczujący jao uła bęący zeregowym połączeniem iealnego członu różniczującego i członu inercyjnego - ry Ry Rzeczywity człon różniczujący jao zeregowe połączenie iealnego członu różniczującego i członu inercyjnego Przyłay urzązeń, tóre mogą być tratowane jao elementy różniczujące rzeczywite, przetawia ry Ry Przyłay elementów różniczujących rzeczywitych: a amortyzator Przyła 5. hyrauliczny, b czwórnia RC Sformułować równanie ruchu i wyznaczyć opowieź oową hyraulicznego amortyzatora wg ry. 5.8a, jeżeli jego wielością wejściową jet przemiezczenie u cylinra, wielością wyjściową przemiezczenie y tłoczya, załaając nieściśliwość oleju. Komory cylinra połączone ą ze obą przewoem ze zwężą, przez tórą może przepływać olej w innych rozwiązaniach zwężę tę tanowi zczelina pomięzy tłoiem i cylinrem lub otwór w tłou. łoczyo z tłoiem oiąga położenie poczynowe y tylo wtey, iey prężyna o ztywności C nie jet napięta. Ze wzglęu na nieściśliwość oleju, oowa zmiana wielości wejściowej powouje, z chwilą jej wprowazenia, powtanie taiej

25 88 amej zmiany wielości wyjściowej, z czym związane jet ugięcie prężyny. Siła ściśniętej lub rozciągniętej prężyny, ziałając na tło, wywołuje powtanie różnicy ciśnień w omorach cylinra i przetłaczanie oleju przez zwężę z omory o ciśnieniu wyżzym o rugiej omory, zięi czemu natępuje topniowe rozprężanie prężyny i powrót tłoa o położenia początowego. Należy założyć, że w zwężce ztałtuje ię przepływ laminarny, tzn., że trumień objętości Q jet proporcjonalny o wywołującej go różnicy ciśnień zwężi. Rozwiązanie p, a więc Q p - wpółczynni proporcjonalności, tała W tym przypau potawą wyznaczenia równania ruchu jet zaaa ciągłości. Przepływ przez zwężę umożliwia wzglęny ruch tłoa wzglęem cylinra, a więc: u y A Q p Uwzglęniając, że C p y, gzie A - powierzchnia czynna tłoa, A otrzymuje ię równanie ruchu A y A u t y C C Jet to więc równanie ruchu elementu różniczującego rzeczywitego o tałych czaowych A C wzmocnienie ynamiczne. ranmitancja operatorowa elementu ma potać y G u Opowieź oową y L u t przetawia ry u t e t

26 89 Przyła 5. Ry Opowieź oowa amortyzatora hyraulicznego Obliczyć wartość napięcia U na zaciach rezytora R czwórnia RC, przetawionego na ry. 5.8b, po upływie e. o oowej zmiany napięcia U o wartości V, załaając zerowe waruni początowe oraz R M, C Rozwiązanie Wyznaczmy równanie ruchu elementu. Przez onenator i przez rezytor płynie prą o taim amym natężeniu I, zatem można napiać U U I C U R Po przeztałceniu otrzymuje ię U U RC U RC. Jet to równanie elementu różniczującego rzeczywitego o tałych czaowych RC e. wzmocnienie ynamiczne. Opowieź oowa elementu ma potać U U t e t Dla t e., U,364 V =,78 V. Ćwiczenie 5.8 Ry. 5. przetawia aymptotyczną logarytmiczną charaterytyę amplituowo fazową członu różniczującego rzeczywitego. Oreślić tałą czaową różniczującego, tałą czaową inercji oraz wzmocnienie ynamiczne. F. ziałania

27 9 Ry. 5.. Ryune o ćwiczenia 5.8 Op.: 3, 33 e.,, 33 e.,. Ćwiczenie 5.9 Ry. 5. przetawia opowieź oową rzeczywitego elementu różniczującego o tranmitancji operatorowej y G. Wyznaczyć tałą czaową u ziałania różniczującego, tałą czaową inercji oraz wzmocnienie ynamiczne. Op.: 5 e., 3e., 5. Ry. 5.. Ryune o ćwiczenia Człon ocylacyjny Rozpatrzmy właściwości członu ocylacyjnego, wyorzytując równanie ruchu w potaci y y y u 5. Charaterytyę tatyczną członu ocylacyjnego opiuje równanie y u 5.3 Poając równanie ruchu tranformacji Laplace a przy zerowych warunach początowych, otrzymuje ię tranmitancję operatorową

28 9 y G 5.4 u Korzytając z tablicy tranformat wyznaczmy charaterytyę oową L u y t t ut e in t, 5.5 gzie arc tg. 5.6 Opowieź oową członu ocylacyjnego la poazano na ry. 5.. Ry. 5.. Opowieź oowa członu ocylacyjnego Z równania 5.5 wynia, że opowieź oowa jet różnicą funcji tałej o wartości i inuoiy A in t, tórej: u t - amplitua A maleje wyłaniczo w funcji czau A t u t e ore ocylacji oc 5.8 rośnie wraz ze wzrotem wpółczynnia tłumienia o wartości / przy o nieończoności przy, - oatnie przeunięcie fazowe

29 9 arc tg wzglęem inuoiy in t przy wzroście tłumienia maleje o wartości / przy o zera przy. Wpływ wartości wpółczynnia tłumienia na charater opowiezi oowej ilutruje ry Ry Wpływ wartości wpółczynnia tłumienia na charater opowiezi oowej członu ocylacyjnego członu. Na potawie opowiezi oowej można wyznaczyć parametry, i Wyznaczając toune amplitu oległych o iebie o ore ocylacji oc A u A t u t e e t t oc gzie t to chwila, w tórej wytępuje amplitua A, otrzymuje ię 5.9 oc A ln A Oznaczając wartość lewej trony równania 5. przez, otrzymuje ię zależność 5. / 5. Z zależności 5. i 5.8 wynia wzór

30 93 oc 5. umożliwiający wyznaczenie pulacji na potawie anych oświaczalnych. Znając wartość, z zależności 5. wyznacza ię wartość wpółczynnia tłumienia. A więc, mierząc ore ocylacji i wie olejne amplituy, można wyznaczyć pulację i wpółczynni tłumienia, a na potawie utalonej wartości opowiezi wzmocnienie. Wyorzytując zależność j, na potawie tranmitancji operatorowej 5.4 otrzymuje ię tranmitancję wimową członu ocylacyjnego, ] [ j j j j G 5.3 ą P Q 5.5 oraz M j G 5.6 ] lg [lg L [B] 5.7 arg arctg j G 5.8 Przebiegi charateryty czętotliwościowych członu ocylacyjnego zależą o wartości wpółczynnia tłumienia, co ilutruje ry Ze wzglęu na ich złożony ztałt, w pratyce wyorzytuje ię charaterytyi logarytmiczne aymptotyczne.

31 94 a b Ry Charaterytyi czętotliwościowe członu ocylacyjnego: a charaterytyi amplituowo fazowe, b charaterytyi logarytmiczne Aymptotyczna logarytmiczna charaterytya amplituowa łaa ię z wóch półprotych, oreślonych równaniami: - la jet to równanie linii protej równoległej o oi ociętych L lg [B], la jet to równanie linii protej o nachyleniu -4 B na eaę L lg 4lg [B]. 5.3 worzące charaterytyę aymptotyczną części tych linii tyają ię przy. Aymptotyczna logarytmiczna charaterytya fazowa członu ocylacyjnego łaa ię z wóch półprotych i, równoległych o oi rzęnych i łączącego je ocina linii protej, porywającego ię z charaterytyami rzeczywitymi w puncie ich przegięcia o wpółrzęnych, /. Poobnie ja w przypau członów inercyjnych, toowane ą wie metoy wyreślanie śroowego ocina charaterytyi aymptotycznej - metoa iecznej

32 95 albo metoa tycznej. Metoa iecznej polega na połączeniu ociniem protej puntów o wpółrzęnych,, i,, metoa tycznej puntów, i 4,8 4,8, linia przechoząca przez te punty jet tyczną o rzeczywitej logarytmicznej charaterytyi fazowej la w puncie przegięcia. Na ry. 5.5 przetawiono przyłay urzązeń, tóre przy opowienich założeniach, mogą być tratowane jao elementy ocylacyjne. Ry Przyłay elementów ocylacyjnych: a zepół maa tłumi - prężyna, b iłowni pneumatyczny, c czwórni RLC Przyła. 5. Wyznaczyć tranmitancję operatorową czwórnia RLC przetawionego na ry. 5.5c. Rozwiązanie I Wieząc, że: U3 I R ; U 4 L ; z zależności U U U3 U4 wynia równanie ruchu elementu ocylacyjnego U R U U U, L LC LC U I C,

33 96 w tórym LC i C R,. L Zatem tranmitancja operatorowa czwórnia RLC ma potać G Przyła 5.3 Wyznaczyć równanie ruchu elementu wg ry. 5.5b, załaając, że wielością wejściową jet ciśnienie p wprowazone o omory iłownia, a wyjściową położenie y tłoczya iłownia. Jai warune mui być pełniony, aby oowa zmiana wielości wejściowej wywołała aperioyczną zmianę wielości wyjściowej. Parametry iłownia: powierzchnia efetywna membrany A, ztywność prężyny C, maę części ruchomych iłownia m, wpółczynni tarcia lepiego w ławicy iłownia B. Rozwiązanie Zależność wielości wyjściowej o wejściowej wynia z równania równowagi ił ziałających na ruchome części iłownia. Siła wyniająca z ziałania ciśnienia naciśnienia p na powierzchnię A membrany, ściając prężynę o ztywności C, powouje wyuwanie tłoczya o wartość y o tanu początowego. Sile ciśnieniowej, oprócz iły prężyny C y, przeciwtawia ię iła bezwłaności zepołu wprawianego y w ruch m oraz iła tarcia y B. Równanie równowagi ił ma potać y y m B Cy lub po przeztałceniu Ap y B m y C m y A m p C B Jet to równanie ruchu elementu ocylacyjnego, w tórym i, m mc A. C Aby przebieg przejściowy był aperioyczny mui być pełniony warune B mc

34 97 Spełnienie tego warunu zapewni mniejze zużywanie ię części ruchomych iłownia. Ćwiczenie 5. Wyznaczyć równanie ruchu elementu wg ry. 5.5a załaając, że wielością wejściową jet iła F ziałająca na tłoczyo, a wyjściową położenie y zepołu ruchomego. y A y Op.: m Cy F. Ćwiczenie 5. Ry. 5.6 przetawia wyre opowiezi oowej elementu ocylacyjnego o y tranmitancji G. Wyznaczyć parametry tego elementu. u Op.:, 5, ra/,, Człon opóźniający Ry Ryune o ćwiczenia 5. Człon opóźniający owarza na wyjściu przebieg wielości wejściowej u ze tałym opóźnieniem zwanym opóźnieniem tranportowym, co wyraża równanie ruchu: y u t 5.3 Poając obie trony równania 5.3 przeztałceniu Laplace a i wyorzytując twierzenie o przeunięciu w ziezinie rzeczywitej, otrzymuje ię tranmitancję operatorową: G y u e 5.3

35 98 Zetawienie charateryty członu opóźniającego zawiera tabl abl Charaterytyi członu opóźniającego Równanie ruchu y u t Charaterytya tatyczna y u ranmitancja operatorowa y G e u Opowieź oowa [ y t L u e ] u t t t ranmitancja wimowa G j e j P co Q in Logarytmiczna charaterytya amplituowa M L [B] Logarytmiczna charaterytya fazowa Q arctg P

36 99 Elementami opóźniającymi ą najczęściej urzązenia o tranportu ubtancji. Przyła taiego urzązenia przenośnia taśmowego przetawia ry Ry Schemat przenośnia taśmowego Jeżeli jao wielość wejściową bęziemy tratować trumień may Q materiału ypiego na początu tranportera, a wielością wyjściową trumień may Q na ońcu tranportera, to zależność wielości wyjściowej o wejściowej ma potać Q V Q t L gzie: V - pręość taśmy tranportera, L - ługość rogi przenozenia ubtancji. V Jet to więc równanie ruchu elementu opóźniającego z czaem opóźnienia L 5.. Elementy wielowejściowe. Dotychcza omawiane elementy o jenym ygnale wejściowym i jenym wyjściowym przetawiane ą na chematach bloowych w potaci jenego blou. Spoób przetawiania elementów o ilu ygnałach wejściowych wyjaśniono na przyłaach. Przyła 5. Wielościami wejściowymi elementu ry. 5.7a ą przeunięcia x i x wzglęem oreślonych pozycji początowych, a wielością wyjściową - przeunięcie y. a b Ry Dźwignia jao element o wóch ygnałach wejściowych: a chemat ieowy, b - chemat bloowy

37 Wyorzytując zaaę uperpozycji, ygnał wyjściowy elementu można tratować jao umę przeunięcia y wywołanego ygnałem x gy x y b x a b t t i przeunięcia y wywołanego ygnałem x gy x t a y x a b Równanie ruchu elementu, wyrażające zależność ygnału wyjściowego o ygnałów wejściowych, ma potać b a y y y x x a b a b Po wyonaniu przeztałcenia Laplace a otrzymuje ię równanie b a y x x, a b a b tóremu opowiaa chemat bloowy przetawiony ry. 5.7b. Rozważana źwignia jet elementem proporcjonalnym o wóch ygnałach wejściowych. Przyła 5.4 Wielościami wejściowymi erwomotoru hyraulicznego ry. 5.8a ą przeunięcia x i x opowienio tłoczów i orpuu rozzielacza wzglęem oreślonej pozycji początowej w utalonym tanie ułau, a wielością wyjściową - przeunięcie y tłoa iłownia. t t a b Ry Serwomotor hyrauliczny o wu ygnałach wejściowych: a chemat ieowy, b - chemat bloowy

38 Zgonie z utaleniem w p. 5..3, la rozważanego erwomotoru obowiązuje równanie ruchu y u gzie u jet ochyleniem uwaa rozzielacza o pozycji, w tórej zczeliny oprowazające olej o iłownia ą zamnięte. Przyjmując poazane na ryunu ieruni przemiezczeń tłoczów i orpuu rozzielacza jao oatnie, ochylenie u jet umą ochyleń x i x. Równanie ruchu można więc zapiać w potaci y x x Po wyonaniu przeztałcenia Laplace a z uwzglęnieniem zerowych warunów początowych, otrzymuje ię równanie y x x ą wynia zależność y [ x x ], tórą wyraża chemat bloowy przetawiony na ry. 5.8b. Przyła 5.5 Wielościami wejściowymi elementu przetawionego na ry. 5.9 ą przemiezczenia x cylinra i x ońca prężyny wzglęem oreślonej pozycji początowej w utalonym tanie ułau, a wielością wyjściową - przemiezczenie y tłoa. a b Ry Dwuwejściowy element hyrauliczny: a chemat ieowo-ontrucyjny, b chemat bloowy A powierzchnia czynna tłoa, C ztywność prężyny, Q trumień objętości oleju przepływającego przez zwężę, - tała zwężi

39 Zgonie z zaaą uperpozycji, wielość wyjściowa jet umą wyniów oziaływań na element wielości x i wielości x. Oznaczmy wyni oziaływania przemiezczenia x gy x na element jao y. Korzytając z utaleń w przyłazie 5., można napiać A y t A x t y t 5.56 C C Oznaczając wyni oziaływania przemiezczenia x gy x na element jao y i orzytając z utaleń z przyłau 5.4, można napiać A C y y x 5.57 Dla przyjętych jao oatnie, poazanych na ryunu ierunów przemiezczeń x i x, jet y y y i taże y y y 5.58 Poając równania 5.56 i 5.57 tranformacji Laplace a przy zerowych warunach początowych można wyznaczyć tranformaty y i y y y x 5.59 x 5.6 gzie A. C Otatecznie na potawie zależności 5.58, 5.59 i 5.6 otrzymuje ię równanie y x x, tóremu opowiaa chemat bloowy przetawiony na ry. 5.9b. Przyłay ilu innych elementów wielowejściowych przetawia ry. 5.3.

40 3 Ry Schematy ieowo ontrucyjne elementów wielowejściowych ; a chemat ztywnej aay pneumatycznej, b chemat elatycznej aay hyraulicznej, c, ułay mechaniczne

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych). Zadanie Podaj model matematyczny uładu ja na ryunu: a w potaci tranmitancji, b w potaci równań tanu równań różniczowych. a ranmitancja operatorowa LC C b ównania tanu uładu di dt i A B du c u c dt i u

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadanie 1. (Charaterytyi czętotliwościowe) Problem: Wyznaczyć charaterytyi czętotliwościowe (amplitudową i fazową) członu całującego rzeczywitego

Bardziej szczegółowo

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA Idea metody Definicja linii pierwiatowych. Silni terowany napięciowo. PRz Idea metody Atualne zatoowanie metody linii pierwiatowych: amotrojenie w regulatorach przemyłowych (automatyczne

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII POLTECHNA ŚLĄSA WYDZAŁ GÓNCTWA GEOLOG oman aula WYBANE METODY DOBOU NASTAW PAAMETÓW EGULATOA PD PLAN WYŁADU Wprowazenie ryterium Zieglera-Nichola Metoa linii pierwiatkowych ryterium minimalizacji kwaratowego

Bardziej szczegółowo

Statyczne charakterystyki czujników

Statyczne charakterystyki czujników Statyczne charakterytyki czujników Określają działanie czujnika w normalnych warunkach otoczenia przy bardzo powolnych zmianach wielkości wejściowej. Itotne zagadnienia: kalibracji hiterezy powtarzalności

Bardziej szczegółowo

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji 5. Ogólne zaay projektowania ukłaów regulacji Projektowanie ukłaów to proce złożony, gzie wyróżniamy fazy: analizę zaania, projekt wtępny, ientyfikację moelu ukłau regulacji, analizę właściwości ukłau

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną. INSRUKCJA Ćwiczenie A Wyznaczanie wpółczynnia prężytości prężyny metodą dynamiczną. Przed zapoznaniem ię z intrucją i przytąpieniem do wyonania ćwiczenia należy zapoznać ię z natępującymi zagadnieniami:

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Napędu Elektrycznego. Ćwiczenie 4: Napęd prądu przemiennego z falownikiem napięcia. Właściwości silnika indukcyjnego.

Laboratorium Napędu Elektrycznego. Ćwiczenie 4: Napęd prądu przemiennego z falownikiem napięcia. Właściwości silnika indukcyjnego. Laboratorium Napędu Eletrycznego. Ćwiczenie 4: Napęd prądu przemiennego z falowniiem napięcia. Właściwości ilnia inducyjnego. Silni inducyjny latowy I jet mazyną eletryczną zailaną napięciem prądu przemiennego.

Bardziej szczegółowo

BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO STEROWANEGO Z FALOWNIKA NAPIĘCIA

BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO STEROWANEGO Z FALOWNIKA NAPIĘCIA BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO SEROWANEGO Z FALOWNIKA NAPIĘCIA 1. Wprowadzenie Silni inducyjny należy do grupy mazyn aynchronicznych, tzn. taich, w tórych prędość wirnia jet różna od prędości wirowania pola

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Rozwiązanie. opracował: Jacek Izdebski.

Zadanie 1. Rozwiązanie. opracował: Jacek Izdebski. Zaanie 1 Jaką pracę należy wykonać, aby w przetrzeń mięzy okłakami konenatora płakiego wunąć ielektryk całkowicie tę przetrzeń wypełniający, jeśli napięcie na okłakach zmienia ię w trakcie tej operacji

Bardziej szczegółowo

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce Metody ytemowe i decyzyjne w informatyce Ćwiczenia lita zadań nr 1 Prote zatoowania równań różniczkowych Zad. 1 Liczba potencjalnych użytkowników portalu połecznościowego wynoi 4 miliony oób. Tempo, w

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki.

PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki. WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki. Materiały pomocnicze do

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza POLITECHNIK KRKOWSK Intytut Inżynierii Cieplnej i Ochrony Powietrza PODSTWY UTOMTYCZNEJ REULCJI DL STUDIÓW NIESTCJONRNYCH WYKŁD 2: Właściwości złożonych obiektów terowania DR INŻ. JN PORZUCZEK OIEKTY ZŁOŻONE

Bardziej szczegółowo

P-3. Filtr aktywny z dodatnim sprzężeniem zwrotnym

P-3. Filtr aktywny z dodatnim sprzężeniem zwrotnym laboratorium z podtaw eletronii analoowej i cyfrowej - intrucje do ćwiczeń (005, p) P-. Filtr atywny z dodatnim przężeniem zwrotnym Ćwiczenie polea na zaprojetowaniu, zbudowaniu i zbadaniu filtru atywneo

Bardziej szczegółowo

Układ uśrednionych równań przetwornicy

Układ uśrednionych równań przetwornicy Układ uśrednionych równań przetwornicy L C = d t v g t T d t v t T d v t T i g t T = d t i t T = d t i t T v t T R Układ jet nieliniowy, gdyż zawiera iloczyny wielkości zmiennych w czaie d i t T mnożenie

Bardziej szczegółowo

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const STEROWANIE WG. ZASADY U/f = cont Rozruch bezpośredni ilnika aynchronicznego (bez układu regulacji, odpowiedź na kok wartości zadanej napięcia zailania) Duży i niekontrolowany prąd przy rozruchu Ocylacje

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA Na prawach ręopi do żyt łżbowego INSYU ENERGOELEKRYKI POLIECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORAORIUM EORII SEROWANIA INSRUKCJA LABORAORYJNA ĆWICZENIE Nr 4 Minimalnoczaowe terowanie optymalne

Bardziej szczegółowo

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. ĆWICZENIE 3. WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. 1. Oscylator harmoniczny. Wprowadzenie Oscylatorem harmonicznym nazywamy punt materialny, na tóry,działa siła sierowana do pewnego centrum,

Bardziej szczegółowo

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ Część 1 9. METOD SIŁ 1 9. 9. METOD SIŁ Metoda ił jet poobem rozwiązywania układów tatycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych). Sprowadza ię ona do rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Przykład modelowania cybernetycznego bardziej złożonych systemów biologicznych przepływ krwi. Najpierw przypomnienie kilku elementarnych faktów

Przykład modelowania cybernetycznego bardziej złożonych systemów biologicznych przepływ krwi. Najpierw przypomnienie kilku elementarnych faktów Przyład modelu rążenia rwi Modelowanie (z pomocą uperomputerów) proceu przepływu rwi w naczyniach apilarnych Wyład nr 1 z uru Biocybernetyi dla Inżynierii Biomedycznej prowadzonego przez Prof. Ryzarda

Bardziej szczegółowo

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,

Bardziej szczegółowo

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Mazyn Roboczych tudia inżynierkie prowadzący: mgr inż. Sebatian Korczak Poniżze materiały tylko dla tudentów uczęzczających na zajęcia. Zakaz

Bardziej szczegółowo

F p. F o. Modelowanie złożonych systemów biocybernetycznych. Na poprzednim wykładzie uczyliśmy się, jak tworzyć modele prostych obiektów biologicznych

F p. F o. Modelowanie złożonych systemów biocybernetycznych. Na poprzednim wykładzie uczyliśmy się, jak tworzyć modele prostych obiektów biologicznych Modelowanie złożonych ytemów biocybernetycznych Wyład nr 6 z uru Biocybernetyi dla Inżynierii Biomedycznej prowadzonego przez Prof. Ryzarda Tadeuiewicza Na poprzednim wyładzie uczyliśmy ię, ja tworzyć

Bardziej szczegółowo

Stany awaryjne i niesymetryczne w układach napędowych z silnikami indukcyjnymi

Stany awaryjne i niesymetryczne w układach napędowych z silnikami indukcyjnymi Ćwiczenie 0 Stany awaryjne i nieymetryczne w uładach napędowych z ilniami inducyjnymi 0.. Program ćwiczenia. Poznanie tanów awaryjnych i nieymetrycznych wytępujących w uładach napędowych z ilniami inducyjnymi..

Bardziej szczegółowo

Modelowanie i obliczenia techniczne. Równania różniczkowe Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych

Modelowanie i obliczenia techniczne. Równania różniczkowe Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych Moelowanie i obliczenia echniczne Równania różniczowe Numeryczne rozwiązywanie równań różniczowych zwyczajnych Przyła ułau ynamicznego E Uła ynamiczny R 0 Zachozi porzeba wyznaczenia: C u C () i() ur ir

Bardziej szczegółowo

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego L A B O A T O I U M U K Ł A D Ó W L I N I O W Y C H Podtawowe układy pracy tranzytora bipolarnego Ćwiczenie opracował Jacek Jakuz 4. Wtęp Ćwiczenie umożliwia pomiar i porównanie parametrów podtawowych

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 -, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2019 Wstęp określają zachowanie się elementu (układu) pod wpływem ciągłych sinusoidalnych sygnałów wejściowych. W analizie

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM Aademia GórniczoHutnicza im. St. Staszica w Kraowie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyi Katedra Automatyzacji Procesów Podstawy Automatyi Zbiór zadań dla studentów II rou AiR oraz MiBM Tomasz Łuomsi

Bardziej szczegółowo

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD TEMPERATURY

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD TEMPERATURY Ć w i c z e n i e 30 BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD EMPERAURY 30.1 Wtęp teoretyczny 30.1.1. Prędkość dźwięku. Do bardzo rozpowzechnionych proceów makrokopowych należą ruchy określone wpólną nazwą

Bardziej szczegółowo

Przekształtniki tyrystorowe (ac/dc)

Przekształtniki tyrystorowe (ac/dc) Przekztałtniki tyrytorowe (ac/c) Struktury (najczęściej toowane) Uprozczona analiza ( L 0, i cont ) Przebiegi napięć, prąów i mocy Wzory na wartości śrenie, kuteczne, harmoniczne Komutacja ( L > 0, i cont

Bardziej szczegółowo

1. Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz II praca zbiorowa pod redakcją I. Kruk i J. Typka. Wydawnictwo Uczelniane PS. Szczecin 2007.

1. Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz II praca zbiorowa pod redakcją I. Kruk i J. Typka. Wydawnictwo Uczelniane PS. Szczecin 2007. Ćwiczenie Nr 556: Wyznaczanie prękości ali ltraźwięków w cieczy metoą optyczną. I. Literatra;. Ćwiczenia laboratoryjne z izyki. Cz II praca zbiorowa po reakcją I. Krk i J. Typka. Wyawnictwo Uczelniane

Bardziej szczegółowo

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x(

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x( Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Dla przedtawionego układu a) Podać równanie różniczkujące opiujące układ Y b) Wyznacz tranmitancję operatorową X C R x(t) L. Wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI Politechnika Warzawka Intytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan acie Kościelny PODSAWY AUOAYKI 5. Charakterytyki czętotliwościowe ranmitanca widmowa Przekztałcenie Fouriera F f t e t dt F dla

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 część 1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ Część 2 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 1 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 9.1. ZLEŻOŚCI PODSTWOWE Przyjmiemy, że materiał pręta jet jednorodny i izotropowy. Jeśli ponadto założymy, że pręt jet pryzmatyczny, to łuzne ą wzory

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 cz.1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

10. REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

10. REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH 0. EZONANS W OBWODAH EEKTYZNYH W obwoach prąu sinusoialnego przebiegi czasowe (prąów, napięć, sem, spm, mocy) cylicznie przybieraą na przemian wartości oatnie i uemne. Przebiegi o taim charaterze noszą

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA Elektrotechnika Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a. Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: y ( t 3 y( t y ( t ( ) 3 t y t

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawika alla i przykłady zatoowań tego zjawika do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej Opracowanie: Ryzard Poprawki, Katedra Fizyki Doświadczalnej, Politechnika Wrocławka Cel ćwiczenia:

Bardziej szczegółowo

Transmitancja widmowa bieguna

Transmitancja widmowa bieguna Tranmitancja widmowa bieguna Podtawienie = jω G = G j ω = j ω Wyodrębnienie części rzeczywitej i urojonej j G j ω = 2 ω j 2 j ω = ω Re {G j ω }= ω 2 Im {G j ω }= ω ω 2 Arg {G j ω }= arctg ω 2 Moduł i faza

Bardziej szczegółowo

Stabilność liniowych układów dyskretnych

Stabilność liniowych układów dyskretnych Akademia Morka w Gdyni atedra Automatyki Okrętowej Teoria terowania Miroław Tomera. WPROWADZENIE Definicja tabilności BIBO (Boundary Input Boundary Output) i tabilność zerowo-wejściowa może zotać łatwo

Bardziej szczegółowo

Projektowanie Systemów Elektromechanicznych. Wykład 3 Przekładnie

Projektowanie Systemów Elektromechanicznych. Wykład 3 Przekładnie Projektowanie Systemów Elektromechanicznych Wykła 3 Przekłanie Zębate: Proste; Złożone; Ślimakowe; Planetarne. Cięgnowe: Pasowe; Łańcuchowe; Linowe. Przekłanie Przekłanie Hyrauliczne: Hyrostatyczne; Hyrokinetyczne

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 cz.1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN ZAKŁAD MECHATRONIKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 4 Temat: Identyfiacja obietu regulacji

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: a y ( t+ y ( t b y ( t+ d ( ) t y t e + Dana jet odpowiedź na impul Diraca (funkcja wagi) g ( Znaleźć

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM Ćwiczenie nr 2 Wyznaczanie współczynnika oporów liniowych i współczynnika strat miejscowych w ruchu turbulentnym. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z laboratoryjną metoą

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: 55OF D KO OF Szczecin: www.of.zc.pl L OLMPADA FZYZNA (005/006). Stopień, zadanie doświadczalne D Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wymołek; Fizyka w Szkole nr 3, 006. Autor: Nazwa zadania:

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ Ćwiczenie 7 WYZNACZANIE ODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH ETODĄ TENSOETRYCZNĄ A. PRĘT O PRZEKROJU KOŁOWY 7. WPROWADZENIE W pręcie o przekroju kołowym, poddanym obciążeniu momentem

Bardziej szczegółowo

Plan prezentacji. 1. Pomiary bezpośrednie za pomocą: 1.1. Kątomierza i poziomnicy kątowej 1.2. Mikroskopu z okularem goniometrycznym 1.3.

Plan prezentacji. 1. Pomiary bezpośrednie za pomocą: 1.1. Kątomierza i poziomnicy kątowej 1.2. Mikroskopu z okularem goniometrycznym 1.3. Plan prezentacji. Pomiary bezpośrenie za pomocą:.. Kątomierza i poziomnicy kątowej.. Mikrokopu z okularem goniometrycznym.3. Projektora. Pomiary pośrenie za pomocą:.. Liniału inuowego i czujnika.. Wałeczków

Bardziej szczegółowo

6 = λ Częstotliwość odbierana przez nieruchomą głowicę, gdy źródło o prędkości v s emituje falę o częstotliwości f k : + = g g

6 = λ Częstotliwość odbierana przez nieruchomą głowicę, gdy źródło o prędkości v s emituje falę o częstotliwości f k : + = g g Projet Fizya wobec wyzwań XXI w. wpółinanowany przez Unię Europeją ze środów Europejieo Funduzu Społeczneo w raach Prorau Operacyjneo Kapitał Ludzi Zadania z olowiu 16.11.2009 (Fizya Medyczna i Neuroinoratya)

Bardziej szczegółowo

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N 1 SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY 1. Cel ćwiczenia Sporządzenie wykreu Ancony na podtawie obliczeń i porównanie zmierzonych wyokości ciśnień piezometrycznych z obliczonymi..

Bardziej szczegółowo

4. Schematy blokowe; algebra schematów blokowych

4. Schematy blokowe; algebra schematów blokowych 57. Schemat bloowe; algebra chematów bloowch W ażdm złożonm ładzie atomati można wodrębnić wpółpracjące ze obą element protze, tórch właściwości ą znane i formłowane np. w potaci tranmitancji operatorowej.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie podstawowych własności członów liniowych

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy Automatyka i robotyka ETP2005L Laboratorium semestr zimowy 2017-2018 Liniowe człony automatyki x(t) wymuszenie CZŁON (element) OBIEKT AUTOMATYKI y(t) odpowiedź Modelowanie matematyczne obiektów automatyki

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Karol Cupiał

Podstawy Automatyki. Karol Cupiał Poawy Automatyki Karol Cupiał Czętochowa tyczeń Kierunek Energetyka tudia tacjonarne em. 3 we 3 l3 c Kierunek Mechanika i BM tudia tacjonarne em 4 5 w 3 l Kierunek Mechatronika tudia tacjonarne em. 5 w

Bardziej szczegółowo

POLITYKA DYWIDENDY. Podstawowy dylemat: ile zysku przeznaczyć na dywidendy, a ile zatrzymać w firmie i przeznaczyć na potrzeby jej dalszego rozwoju?

POLITYKA DYWIDENDY. Podstawowy dylemat: ile zysku przeznaczyć na dywidendy, a ile zatrzymać w firmie i przeznaczyć na potrzeby jej dalszego rozwoju? POLITYKA DYWIDENDY Treść wyładu politya dywidendy jao element trategii formy wypłaty dywidendy teorie polityi politya dywidendowa polich półe Polityę dywidendą oreśla ię jao decyzje roztrzygające o tym,

Bardziej szczegółowo

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów. MODEL ODOWEDZ SCHEMAT OCENANA AKUSZA Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy makymalną liczbę punktów.. Amperomierz należy podłączyć zeregowo. Zadanie. Żaróweczki... Obliczenie

Bardziej szczegółowo

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów. MODEL ODOWEDZ SCHEMAT OCENANA AKUSZA Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy makymalną liczbę punktów. Numer zadania Czynności unktacja Uwagi. Amperomierz należy podłączyć

Bardziej szczegółowo

Temperatura czarnej kulki umieszczonej w ognisku soczewki i ogrzanej promieniami słonecznymi zadanie z XXIX Olimpiady fizycznej 1979/1980 1

Temperatura czarnej kulki umieszczonej w ognisku soczewki i ogrzanej promieniami słonecznymi zadanie z XXIX Olimpiady fizycznej 1979/1980 1 6 FOTON 130, Jeień 015 Temperatura czarnej kulki umiezczonej w ogniku oczewki i ogrzanej promieniami łonecznymi zaanie z XXIX Olimpiay fizycznej 1979/1980 1 Taeuz Molena topień III, zaanie teoretyczne

Bardziej szczegółowo

Programy CAD w praktyce inŝynierskiej

Programy CAD w praktyce inŝynierskiej Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych Politechniki Łódzkiej Programy CAD w praktyce inŝynierkiej Wykład IV Filtry aktywne dr inż. Piotr Pietrzak pietrzak@dmc dmc.p..p.lodz.pl pok. 54, tel.

Bardziej szczegółowo

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi.

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi. Grawitacja Zad. 1 Ile muiałby wynoić okre obrotu kuli ziemkiej wokół włanej oi, aby iła odśrodkowa bezwładności zrównoważyła na równiku iłę grawitacyjną? Dane ą promień Ziemi i przypiezenie grawitacyjne.

Bardziej szczegółowo

POPRAWA WŁASNOŚCI WIBROIZOLACYJNYCH SIEDZISKA OPERATORA MASZYNY ROBOCZEJ POPRZEZ AKTYWNE STEROWANIE ZAWIESZENIEM

POPRAWA WŁASNOŚCI WIBROIZOLACYJNYCH SIEDZISKA OPERATORA MASZYNY ROBOCZEJ POPRZEZ AKTYWNE STEROWANIE ZAWIESZENIEM DOI: 10.478/v10077-008-001-4 I. Maciejewki Intytut Mechatroniki, Nanotechnologii i Techniki Próżniowej, Zakła Mechatroniki i Mechaniki Stoowanej, Politechnika Kozalińka, 75-60 Kozalin, ul. Racławicka 15-17,

Bardziej szczegółowo

PODSTAWOWE CZŁONY DYNAMICZNE

PODSTAWOWE CZŁONY DYNAMICZNE PODSTAWOWE CZŁONY DYNAMICZNE Człon podstawowy jest to element przetwarzający wprowadzony do niego sygnał wejściowy x(t) na sygnał wyjściowy y(t) w sposób elementarny. Przetwarzanie elementarne oznacza,

Bardziej szczegółowo

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej . Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość

Bardziej szczegółowo

Wykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 3

Wykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 3 WYKŁAD 3 3.4. Postawowe prawa hyroynamiki W analizie problemów przepływów cieczy wykorzystuje się trzy postawowe prawa fizyki klasycznej: prawo zachowania masy, zachowania pęu i zachowania energii. W większości

Bardziej szczegółowo

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Politechnia Poznańsa Instytut Technologii Mechanicznej Laboratorium Maszyny CNC Nr 2 Badania symulacyjne napędów obrabiare sterowanych numerycznie Opracował: Dr inż. Wojciech Ptaszyńsi Poznań, 3 stycznia

Bardziej szczegółowo

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu

Bardziej szczegółowo

Zaliczenie wykładu Technika Analogowa Przykładowe pytania (czas zaliczenia minut, liczba pytań 6 8)

Zaliczenie wykładu Technika Analogowa Przykładowe pytania (czas zaliczenia minut, liczba pytań 6 8) Zaliczenie wyładu Technia Analogowa Przyładowe pytania (czas zaliczenia 3 4 minut, liczba pytań 6 8) Postulaty i podstawowe wzory teorii obowdów 1 Sformułuj pierwsze i drugie prawo Kirchhoffa Wyjaśnij

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-równoległe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-równoległe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego Intrukcja o ćwiczeń laboratoryjnych Sterowanie ławieniowe-równoległe rękością ruchu obiornika hyraulicznego Wtę teoretyczny Niniejza intrukcja oświęcona jet terowaniu ławieniowemu równoległemu jenemu ze

Bardziej szczegółowo

i odwrotnie: ; D) 20 km h

i odwrotnie: ; D) 20 km h 3A KIN Kinematyka Zadania tr 1/5 kin1 Jaś opowiada na kółku fizycznym o wojej wycieczce używając zwrotów: A) zybkość średnia w ciągu całej wycieczki wynoiła 0,5 m/ B) prędkość średnia w ciągu całej wycieczki

Bardziej szczegółowo

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w RUCH FALOWY Ruch alowy to zaburzenie przemiezczające ię w przetrzeni i zmieniające ię w czaie. Podcza rozchodzenia ię al mechanicznych elementy ośrodka ą wytrącane z położeń równowagi i z powodu właności

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: XXXI OLIMPIADA FIZYCZNA (1981/198) Stopień III, zaanie teoretyczne T Źróło: Nazwa zaania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiay Fizycznej; Anrzej Kotlicki; Anrzej Naolny: Fizyka w Szkole, nr

Bardziej szczegółowo

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Pracownia Dydaktyki Fizyki i Atronoii, Uniwerytet Szczecińki SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Sprężyna jet przeznaczona do badania ruchu drgającego protego (haronicznego) na lekcji fizyki w liceu

Bardziej szczegółowo

1 Przekształcenie Laplace a

1 Przekształcenie Laplace a Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1 CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE DIOD P-N

ĆWICZENIE 1 CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE DIOD P-N LBORTORM PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNKOWYCH ĆWCZENE 1 CHRKTERYSTYK STTYCZNE DOD P-N K T E D R S Y S T E M Ó W M K R O E L E K T R O N C Z N Y C H 1 CEL ĆWCZEN Celem ćwiczenia jet zapoznanie ię z: przebiegami

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA Na prawach rękopiu do użytku łużbowego INSTYTUT ENEROELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA ĆWICZENIE Nr SPOSOBY

Bardziej szczegółowo

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów Wykład 4 - Model silnika elektrycznego prądu stałego z magnesem trwałym Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Wstęp Silniki elektryczne prądu stałego są bardzo często stosowanymi elementami wykonawczymi

Bardziej szczegółowo

Naprężenia styczne i kąty obrotu

Naprężenia styczne i kąty obrotu Naprężenia tyczne i kąty obrotu Rozpatrzmy pręt pryzmatyczny o przekroju kołowym obciążony momentem kręcającym 0 Σ ix 0 0 A A 0 0 Skręcanie prętów o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym. Naprężenia

Bardziej szczegółowo

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów

Sterowanie Napędów Maszyn i Robotów Wykład 4 - Model silnika elektrycznego prądu stałego z magnesem trwałym Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 Wstęp Silniki elektryczne prądu stałego są bardzo często stosowanymi elementami wykonawczymi

Bardziej szczegółowo

A4: Filtry aktywne rzędu II i IV

A4: Filtry aktywne rzędu II i IV A4: Filtry atywne rzędu II i IV Jace Grela, Radosław Strzała 3 maja 29 1 Wstęp 1.1 Wzory Poniżej zamieszczamy podstawowe wzory i definicje, tórych używaliśmy w obliczeniach: 1. Związe między stałą czasową

Bardziej szczegółowo

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawowe człony dynamiczne . Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty

Bardziej szczegółowo

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE

DYFRAKCJA NA POJEDYNCZEJ I PODWÓJNEJ SZCZELINIE YFRAKCJA NA POJEYNCZEJ POWÓJNEJ SZCZELNE. Cel ćwiczenia: zapoznanie ze zjawiskiem yfrakcji światła na pojeynczej i powójnej szczelinie. Pomiar ługości fali światła laserowego, oległości mięzy śrokami szczelin

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Intytut Podtaw Budowy Mazyn Zakład Mechaniki Laboratorium podtaw automatyki i teorii mazyn Intrukcja do ćwiczenia A-5 Badanie układu terowania

Bardziej szczegółowo

8.Dynamika ruchu drgającego i fale w ośrodkach sprężystych.

8.Dynamika ruchu drgającego i fale w ośrodkach sprężystych. 8Dynaia ruchu rgającego i fale w ośroach prężyych Wybór i opracowanie zaań 8 835 - Ryzar warowi Wybór i opracowanie zaań 836-845 - Boguław Kuz 8 W ułazie przeawiony na ryunu 8 aę g w chwili ochylono o

Bardziej szczegółowo

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0, Bierne obwody RC. Filtr dolnoprzepustowy. Filtr dolnoprzepustowy jest układem przenoszącym sygnały o małej częstotliwości bez zmian, a powodującym tłumienie i opóźnienie fazy sygnałów o większych częstotliwościach.

Bardziej szczegółowo

Transmitancje układów ciągłych

Transmitancje układów ciągłych Transmitancja operatorowa, podstawowe człony liniowe Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia, G(s)) stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a sygnału wejściowego

Bardziej szczegółowo

Układ napędowy z silnikiem indukcyjnym i falownikiem napięcia

Układ napędowy z silnikiem indukcyjnym i falownikiem napięcia Ćwiczenie 13 Układ napędowy z ilnikiem indukcyjnym i falownikiem napięcia 3.1. Program ćwiczenia 1. Zapoznanie ię ze terowaniem prędkością ilnika klatkowego przez zmianę czętotliwości napięcia zailającego..

Bardziej szczegółowo

Charakterystyka statyczna diody półprzewodnikowej w przybliŝeniu pierwszego stopnia jest opisywana funkcją

Charakterystyka statyczna diody półprzewodnikowej w przybliŝeniu pierwszego stopnia jest opisywana funkcją 1 CEL ĆWCZEN Celem ćwiczenia jet zapoznanie ię z: przebiegami tatycznych charakterytyk prądowo-napięciowych diod półprzewodnikowych protowniczych, przełączających i elektroluminecencyjnych, metodami pomiaru

Bardziej szczegółowo

Ć W I C Z E N I E N R E-7

Ć W I C Z E N I E N R E-7 NSTYTT FYK WYDAŁ NŻYNER PRODKCJ TECHNOOG MATERAŁÓW POTECHNKA CĘSTOCHOWSKA PRACOWNA EEKTRYCNOŚC MAGNETYM Ć W C E N E N R E-7 WYNACANE WSPÓŁCYNNKA NDKCJ WŁASNEJ CEWK . agadnienia do przetudiowania 1. jawiko

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5 INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKUTYWACJI aboratorium z mechaniki płynów ĆWICZENIE NR 5 POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA STRAT PRZEPŁYWU NA DŁUGOŚCI. ZASTOSOWANIE PRAWA HAGENA POISEU A 1. Cel

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-szeregowe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-szeregowe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego Intrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Sterowanie dławieniowe-zeregowe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego Wtęp teoretyczny Prędkość ilnika hydrotatycznego lub iłownika zależy od kierowanego do niego

Bardziej szczegółowo

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s Wprowadzenie Kontrukcja pod wpływem obciążenia odkztałca ię, a jej punkty doznają przemiezczeń iniowych i kątowych. Umiejętność wyznaczania tych przemiezczeń jet konieczna przy prawdzaniu warunku ztywności

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA aboratorium z Fizyki Materiałów 010 Ćwiczenie WYZNCZNIE MODUŁU YOUNG METODĄ STRZŁKI UGIĘCI Zadanie: 1.Za pomocą przyrządów i elementów znajdujących ię w zetawie zmierzyć moduł E jednego pręta wkazanego

Bardziej szczegółowo

system rurociągów dla stacji paliw

system rurociągów dla stacji paliw - system rurociągów la stacji paliw system rurociągów la stacji paliw 1.01.01 Opis systemu SECON -X to elastyczna, wuścianowa i gięta rura przesyłowa z rurą przewoową wyonaną ze stali nierzewnej i płaszczem

Bardziej szczegółowo

LEPKOŚĆ. D średnica rury, V średnia prędkość cieczy w rurze, d gęstość cieczy, η (czyt. eta ) lepkość dynamiczna.

LEPKOŚĆ. D średnica rury, V średnia prędkość cieczy w rurze, d gęstość cieczy, η (czyt. eta ) lepkość dynamiczna. LEPKOŚĆ Opracowanie: r Urszula Lelek-Borkowska Płyn substancja ciekła, gazowa lub proszek, który ma zolność płynięcia, czyli owolnej zmiany kształtu oraz swobonego przemieszczania, np. przepompowywania.

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 7 - obiekty regulacji Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Obiekty regulacji Obiekt regulacji Obiektem regulacji nazywamy proces technologiczny podlegający oddziaływaniu zakłóceń, zachodzący

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI Ćwiczenie LP Projektowanie regulacji metoą linii pierwiastkowych Zaanie: Zaprojektować sposób stabilizowania owróconego wahała (rys.1) la małych ochyleń o położenia pionowego.

Bardziej szczegółowo

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO WOJSKOWA AKADEMIA ECHNICZNA im. Jaroława Dąbrowiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LONICZEGO Przedmiot: PODSAWY AUOMAYKI (tudia tacjoare I topia) ĆWICZENIE RACHUNKOWE Nr 3 CHARAKERYSYKI CZASOWE I CZĘSOLIWOŚCIOWE

Bardziej szczegółowo

( ) ( ) s = 5. s 2s. Krzysztof Oprzędkiewicz Kraków r. Podstawy Automatyki Zadania do części rachunkowej

( ) ( ) s = 5. s 2s. Krzysztof Oprzędkiewicz Kraków r. Podstawy Automatyki Zadania do części rachunkowej Kzyztof Opzędiewicz Kaów 09 0 0. Zajęcia : (ba zadań-wpowadzenie) Zajęcia : (ba zadań wyłącznie część laboatoyjna) Podtawy Automatyi Zadania do części achunowej Zajęcia : Chaateytyi czaowe podtawowych

Bardziej szczegółowo