ciało w potencjale radialnym schemat Eulera orbity kontrola kroku czasowego
|
|
- Katarzyna Jastrzębska
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wykład pokazuj acy, że wybór stałego nie zawsze jest dobrym pomysłem. Jak napisać program, który będzie sam sobie dobierał krok czasowy na podstawie narzuconej przez nas tolerancji dokładności
2 orbita komety Halleya masa Słońca M = kg; Słońce w poczatku układu odniesienia, nieruchome; G = m 3 /kg/s 2, jednostka astronomiczna m Physics Education 38 (23) 429 dx dy dv x dv y = v x (1) = v y (2) = G M r 3 x (3) = G M r 3 y (4) (5)
3 Jawny Euler dla ciała w centralnym dx = v x (6) dy = v y (7) dv x = G M r x 3 (8) dv y = G M r y 3 (9) parametry Ziemi do startu: odległość Ziemi od Słońca w peryhelium: jedn. at. wtedy prędkość Ziemi 3.29 km/s. x n+1 = x n + (v x ) n t (1) y n+1 = y n + (v y ) n t (11) (v x ) n+1 = (v x ) n G M x n t (12) rn 3 (v y ) n+1 = (v y ) n G M y n t (13) rn 3
4 Orbita Ziemi y [jedn.astro.] krok t = 15 minut "fort.1" "slonce" y [jedn.astro.] "fort.1" u 3: t [rok] x [jedn.astro.]
5 Orbita Ziemi y [jedn.astro.] krok t =dzień "fort.1" "slonce" y [jedn.astro.] "fort.1" u 3: t [rok] x [jedn.astro.]
6 Orbita Ziemi y [jedn.astro.] krok t =tydzień "fort.1" "slonce" Ogólnie orbita Ziemi nie jest kłopotliwa do policzenia x [jedn.astro.]
7 Kometa Halleya M. Follows, Physics Education 38 (23) 429 preedkość w peryhelium: 54.6 km/s, a aphelium około 8 m/s czas obiegu około 75 lat
8 Kometa Halleya "3min.dat" "1h.dat" "15min.dat" "slonce" y [jedn.astro.] "1.dat" "1.dat" "1.dat" "1.dat" x [jedn.astro.] "3min.dat" u 3:2 "1h.dat" u 3:2 "15min.dat" u 3: x [jedn.astro.] wniosek: nawet 15 minut to zbyt długo na krok czasowy przy obiegu około 8 lat problemem jest peryhelium. wielkie siły i wielkie prędkości rozwijane przez kometę w pobliżu Słońca można zmienić metodę na bardziej dokładna (my znamy m. trapezów), ale tam również o obliczeniach numerycznych decydować będzie krok potrzebny do aphelium... t [rok]
9 Kontrola błędu w rozwiazaniu równania różnicowego dx = f (t, x) rozwiazanie dokładne x(t k ) rozwiazanie u różnicowego x k x(t k ) = x k + O( t) n+1, gdzie n rzad zbieżności metody. np. dla n = 1, dla trapezów n = 2 szereg Taylora x(t + t) = x(t) + f (t, x) t + t2 2 f (t, x) +..., ogólnie x(t k ) = x k + C t ( t) n+1 + O( t) n+2 wyliczyc C t to poznać wiodac a część błędu jak to zrobić?
10 Kontrola błędu w rozwiazaniu równania różnicowego dx = f (t, x) rachunek z krokiem t x k+1 = x k + W ( t), W ( t) - przepis metody x(t k+1 ) = x k+1 + C t ( t) n+1 + O( t) n+2 który przepis dokładniejszy (?) (minimalne - Euler - n = 1) rachunek z krokiem t/2: 2 kroki aby dojść do chwili t + t x k+1/2 = x k + W ( t/2) x k+1 = x k+1/2 + W ( t/2) w każdym kroku t/2 popełniamy bład C t ( t/2) n+1 x(t k+1 ) = x k+1 + 2Ct ( t 2 ) n+1 + O( t) n+2 C t ( t) n+1 2C t ( t/2) n+1 = x k+1 x k+1 C t ( t) n+1 (1 1 2 n ) = x k+1 x k+1 x(t k+1 ) = x k+1 + x k+1 x k+1 2 n 1 oszacowanie błędu: ɛ x k+1 x k+1 2 n 1 + O( t) n+2 zabieg szacowania błędu i lepszego rozwi azania przez obserwację zachowania metody zależnie od : ekstrapolacja Richardsona
11 Kontrola błędu w rozwiazaniu równania różnicowego zakładamy tolerancję błędu tol rachunek z krokiem t x k+1 = x k + W ( t), W ( t) - przepis metody x(t k+1 ) = x k+1 + C t ( t) n+1 + O( t) n+2 x k+1/2 = x k + W ( t/2) x k+1 = x k+1/2 + W ( t/2) ( x(t k+1 ) = x k+1 + t ) n+1 2Ct 2 + O( t) n+2 oszacowanie błędu: ɛ x k+1 x k+1 2 n 1 jeśli ɛ tol akceptujemy krok, przyjmujemy wyliczone wartości x k+1 i idziemy dalej t := t + t niezależnie od wartości ɛ zmieniamy krok czasowy tak, aby bład popełniany w pojedynczym kroku był bliski torelancji jest ɛ = C t ( t) n+1 chcemy tol = C t ( t(nowy)) n+1 ( t(nowy) = t tol ) 1 n+1 ɛ bezpieczniej: t(nowy) = c t ( tol ɛ ) 1 n+1, np. c =.9
12 problem ruchu w grawitacyjnym x n+1 = xn + (vx )n t (14) y n+1 = yn + (vy )n t (15) (vx ) n+1 = (vx )n G M r n 3 xn t (16) (vy ) n+1 = (vy )n G M r n 3 yn t (17) rachunek prowadzony z dwoma krokami czasowymi błędy szacowane dla położeń x/y ɛ x k+1 x k+1 2 n, maksymalny bład 1 porównywany z tolerancja krok akceptowany gdy bład mniejszy od tol zmiana t(nowy) =.9 t ( tol ɛ dla n = 1 ) 1 n+1
13 n=1 (Euler) iter= 151 continue c 2 kroki /2 vsx=vox vsy=voy sx=xo sy=yo vsx=vox vsy=voy sx=xo sy=yo call wykonajkrok(/2,dx,vox,voy,xo,yo) call wykonajkrok(/2,dx,vox,voy,xo,yo) c 1 krok call wykonajkrok(,dx,vsx,vsy,sx,sy) c porownujemy ex=(xo-sx)/(2**n-1) ey=(yo-sy)/(2**n-1) blond=abs(ex) if(abs(ey).gt.blond) blond=abs(ey) if(blond.lt.tol) then t=t+ iter=iter+1 write(18,13) xo/au,yo/au,t/rok,/36/24 else vox=vsx voy=vsy xo=sx yo=sy endif =*.9*(tol/blond)**(1./(n+1.)) if(t.lt.czas)goto 151
14 problem ruchu w grawitacyjnym y [jedn.astro.] "1.dat" "1.dat" "1.dat" "1.dat" x,y[j.at.] 5 1 x y t[lata] 5 1 x y -37 [dni] x [jedn.astro.] x,y[j.at.] [dni] y [jedn.astro.] "1.dat" "1.dat" "1.dat" "1.dat" t[lata] 5 1 x y x [jedn.astro.] po prawej od góry tol błędu: 1 m, 1 m, 1 m przy tolerancji błędu 1m krok czasowy t = 5.5 minuty w peryhelium do 5.5h w aphelium x,y[j.at.] t[lata] [dni]
15 trapezów dla układu równań x n+1 = x n + t 2 (v n+1 + v n) v n+1 = v n + t 2 układ równań nieliniowych: ( ) 1 dv m dx x n+1 αv n+1 1 dv m dx xn αvn F 1 (x n+1, v n+1 ) = x n+1 x n t 2 v n+1 t 2 vn F 2 (x n+1, v n+1 ) = v n+1 v n t 2 ( F1 F 1 ) ( x n+1 v n+1 F 2 F 2 x n+1 v n+1 x µ n+1,vµ n+1 ) 1 t 2 t d 2 V 2m dx 2 x µ 1 + t 2 α n+1 x µ n+1,vµ n+1 ( ( 1 dv m dx x n+1 αv n+1 x µ+1 n+1 x µ n+1 v µ+1 n+1 v µ n+1 ( ) ) x µ+1 n+1 x µ n+1 v µ+1 n+1 v µ n+1 ( ) t 2 1 dv m dx xn αvn ( ) F1 (x µ = n+1, v µ n+1 ) F 2 (x µ n+1, v µ n+1 ) ) (18) ( ) F1 (x µ = n+1, v µ n+1 ) F 2 (x µ n+1, v µ n+1 ) (19)
16 trapezów dla komety x n+1 = x n + t 2 ((vx ) n+1 + (v x ) n) (v x ) n+1 = (v x ) n + t 2 ((ax ) n+1 + (a x ) n) y n+1 = y n + t 2 ((vy ) n+1 + (v y ) n) (v y ) n+1 = (v y ) n + t 2 ((ay ) n+1 + (a y ) n) układ równań nieliniowych: a x = GM (x 2 +y 2 ) 3/2 x a y = GM (x 2 +y 2 ) 3/2 y F 1 (x n+1, y n+1, (v x ) n+1, (v y ) n+1 ) = x n+1 x n t 2 (vx ) n+1 t 2 (vx )n F 2 (x n+1, y n+1, (v x ) n+1, (v y ) n+1 ) = y n+1 y n t 2 (vy ) n+1 t 2 (vy )n F 3 (x n+1, y n+1, (v x ) n+1, (v y ) n+1 ) = (v x ) n+1 (v x ) n t 2 (ax ) n+1 t 2 (ax )n F 4 (x n+1, y n+1, (v x ) n+1, (v y ) n+1 ) = (v y ) n+1 (v y ) n t 2 (ay ) n+1 t 2 (ay )n F 1 x n+1 F 1 y n+1 F 1 (vx ) n+1 F 1 (vy ) n+1 F 2 x n+1 F 2 y n+1 F 2 (vx ) n+1 F 2 (vy ) n+1 F 3 x n+1 F 3 y n+1 F 3 (vx ) n+1 F 3 (vy ) n+1 F 4 x n+1 F 4 y n+1 F 4 (vx ) n+1 F 4 (vy ) n+1 µ x µ+1 n+1 x µ n+1 y µ+1 n+1 y µ n+1 (v x ) µ+1 n+1 (vx )µ n+1 (v y ) µ+1 n+1 (vy )µ n+1 = ( F1 F 2 F 3 F 4 ) (2) µ
17 x n+1 = x n + t 2 ((vx ) n+1 + (v x ) n) (v x ) n+1 = (v x ) n + t 2 ((ax ) n+1 + (a x ) n) y n+1 = y n + t 2 ((vy ) n+1 + (v y ) n) (v y ) n+1 = (v y ) n + t 2 ((ay ) n+1 + (a y ) n) t 2 t 2 1 t 2 1 t x (ax ) x (ay ) t 2 t 2 y (ax ) 1 2 y (ay ) 1 a x = GM (x 2 +y 2 ) 3/2 x a y = GM (x 2 +y 2 ) 3/2 y µ x µ+1 n+1 x µ n+1 y µ+1 n+1 y µ n+1 (v x ) µ+1 n+1 (vx )µ n+1 (v y ) µ+1 n+1 (vy )µ n+1 = ( F1 F 2 F 3 F 4 (21) )
18 wyniki metody trapezów ze stałym metoda trapezów metoda y [jedn.astro.] "3min.dat" "4h.dat" "1d.dat" "3min.dat" "1h.dat" "15min.dat" "slonce" x [jedn.astro.] x [jedn.astro.] y [jedn.astro.] "3min.dat" u 3:2 "4h.dat" u 3:2 "1d.dat" u 3: "3min.dat" u 3:2 "1h.dat" u 3:2 "15min.dat" u 3: t [rok] t [rok]
19 wyniki metody trapezów z doborem metoda trapezów od góry tol 1m, 1m metoda od góry 1m, 1m x,y[j.at.] x y t[lata] [dni] x,y[j.at.] x y [dni] t[lata] przy tej samej tolerancji (1m) trapezów stawia znacznie dłuższe kroki ( 1) rachunek wzoru trapezów przy tej samej tolerencji jest jakościowo lepszy w ch - błędy się akumuluja (ten sam znak błędu w każdym kroku).
20 RK4 metoda trapezów: niejawna drugiego rzędu dokładności metody Rungego Kutty (poczatek XXw): metody jawne wysokiej dokładności du = f
21 RK4 dla autonomicznego układu równań dx dy dv x dv y du = f(u), u = (u 1, u 2, u 3, u 4 ) T, f = (f 1, f 2, f 3, f 4 ) T = v x (t) (22) = v y (t) (23) = G M x = ax (24) r 3 = G M y = ay (25) r 3 liczymy k 1 = f(u n 1 ) następnie kolejno k 2 = f(u n 1 + t 2 k 1) k 3 = f(u n 1 + t 2 k 2) k 4 = f(u n 1 + tk 3 ) u n = u n 1 + t 6 (k 1 + 2k 2 + 2k 3 + k 4 ) u 1 x (26) u 2 y (27) u 3 v x (28) u 4 v y (29) f 1 v x (3) f 2 v y (31) f 3 a x (32) f 4 a y (33)
22 subroutine wykonajkrok(,dx,vox,voy,xo,yo) implicit double precision(a-h,o-z) dimension xk(4,4),uk(4,4),u(4) uk(1,1)=xo uk(1,2)=yo uk(1,3)=vox uk(1,4)=voy xk(1,1)=uk(1,3) xk(1,2)=uk(1,4) xk(1,3)=ax(uk(1,1),uk(1,2)) xk(1,4)=ay(uk(1,1),uk(1,2)) xk(2,1)=uk(1,3)+xk(1,3)*/2 xk(2,2)=uk(1,4)+xk(1,4)*/2 xk(2,3)=ax(uk(1,1)+/2*xk(1,1),uk(1,2)+/2*xk(1,2)) xk(2,4)=ay(uk(1,1)+/2*xk(1,1),uk(1,2)+/2*xk(1,2)) xk(3,1)=uk(1,3)+xk(2,3)*/2 xk(3,2)=uk(1,4)+xk(2,4)*/2 xk(3,3)=ax(uk(1,1)+/2*xk(2,1),uk(1,2)+/2*xk(2,2)) xk(3,4)=ay(uk(1,1)+/2*xk(2,1),uk(1,2)+/2*xk(2,2)) xk(4,1)=uk(1,3)+xk(3,3)* xk(4,2)=uk(1,4)+xk(3,4)* xk(4,3)=ax(uk(1,1)+*xk(3,1),uk(1,2)+*xk(3,2)) xk(4,4)=ay(uk(1,1)+*xk(3,1),uk(1,2)+*xk(3,2)) do 1 i=1,4 u(i)=uk(1,i)+/6*(xk(1,i)+xk(4,i)+2*xk(2,i)+2*xk(3,i)) 1 continue xo=u(1) yo=u(2) vox=u(3) voy=u(4) end
23 wyniki metody RK4 ze stałym metoda trapezów metoda RK4 y [jedn.astro.] "3min.dat" "4h.dat" "1d.dat" "1d.dat" "2d.dat" "tydzien.dat" x [jedn.astro.] x [jedn.astro.] y [jedn.astro.] 5 "3min.dat" u 3:2 "4h.dat" u 3:2 "1d.dat" u 3: t [rok] t [rok] "1d.dat" u 3:2 "2d.dat" u 3:2 "tydzien.dat" u 3:2-37
24 wyniki metody trapezów z doborem metoda trapezów od góry tol 1m, 1m metoda RK4 od góry 1m, 1m x,y[j.at.] x y t[lata] [dni] x,y[j.at.] x y [dni] t[lata]
25 krok czasowy w RK4 i metodzie [dni] RK4 tol 1m RK4 tol 1km Euler tol 1m Euler tol 1km r[au]
26 rekomendacja: jeśli problem nie jest sztywny, wybierajmy metodę RK4 jeśli problem wykazuje sztywność - wybierajmy metodę trapezów
Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr 1
Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr 1 Tomasz Chwiej 6 czerwca 2016 1 Równania różniczkowe zwyczajne Zastosowanie szeregu Taylora do konstrukcji ilorazów różnicowych: iloraz
Metody numeryczne równań różniczkowych zwyczajnych
Metody numeryczne równań różniczkowych zwyczajnych Marcin Jenczmyk m.jenczmyk@knm.katowice.pl 9 maja 2015 M. Jenczmyk XXX Sesja KNM Metody numeryczne R.R.Z. 1 / 18 Omawiany problem dotyczyć będzie numerycznego
Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych ( )
Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych Równanie różniczkowe jest to równanie, w którym występuje pochodna (czyli różniczka). Przykładem najprostszego równania różniczkowego może być: y ' = 2x które
Δt)] niejawny schemat Eulera [globalny błąd O(Δt)] u(t) f(t,u) f(t,u) u(t) [t+ Δt,u(t+Δt)]
jawny schemat Eulera [globalny błąd O(Δt)] niejawny schemat Eulera [globalny błąd O(Δt)] u(t) f(t,u) [t,u(t)] )]dokładne d u(t) () f(t,u) [t+ Δt,u(t+Δt)] [t+ Δt,u(t+Δt)] Δt)] Δt t Δt t u(t) [t,u(t)] dokładne
Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr zimowy 2017/2018
Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr zimowy 2017/2018 Tomasz Chwiej 22 stycznia 2019 1 Równania różniczkowe zwyczajne Zastosowanie szeregu Taylora do konstrukcji ilorazów
RÓWNANIA NIELINIOWE Maciej Patan
RÓWNANIA NIELINIOWE Maciej Patan Uniwersytet Zielonogórski Przykład 1 Prędkość v spadającego spadochroniarza wyraża się zależnością v = mg ( 1 e c t) m c gdzie g = 9.81 m/s 2. Dla współczynnika oporu c
Metody obliczeniowe fizyki i techniki I. 30h wykładu, 15h projektu
Metody obliczeniowe fizyki i techniki I 30h wykładu, 15h projektu Treść wykładu: -rozwiązywanie numeryczne zwyczajnych i cząstkowych równań różniczkowych fizyki i techniki - podstawowe metody numeryczne
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2011 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x
Kinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Wstęp
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Terminologia. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr
pozbyć się ograniczenia na krok czasowy ze strony bezwzględnej stabilności: niejawna metoda Eulera
pozbyć się ograniczenia na krok czasowy ze strony bezwzględnej stabilności: niejawna metoda Eulera jawna metoda Eulera niejawna metoda Eulera jawna metoda Eulera (funkcjonuje jak podstawienie) funkcjonuje
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 3. Metody Eulera, metody punktu środkowego i metody trapezowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Problem Cauchy ego dy dx = f(x, y) (1) y(x
Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych
Wstęp do metod numerycznych 14. Kilka wstępnych uwag na temat numerycznego rozwiazywania równań różniczkowych zwyczajnych P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012/13 Równania różniczkowe zwyczajne
Rozkłady wielu zmiennych
Rozkłady wielu zmiennych Uogólnienie pojęć na rozkład wielu zmiennych Dystrybuanta, gęstość prawdopodobieństwa, rozkład brzegowy, wartości średnie i odchylenia standardowe, momenty Notacja macierzowa Macierz
Zastosowania pochodnych
Zastosowania pochodnych Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2015 SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWEJ Przykład: objętość kuli Kulka z łożyska tocznego ma średnicę 2,3 mm, co oznacza, że objętość
Rozwiązywanie równań nieliniowych
Rozwiązywanie równań nieliniowych Marcin Orchel 1 Wstęp Przykłady wyznaczania miejsc zerowych funkcji f : f(ξ) = 0. Wyszukiwanie miejsc zerowych wielomianu n-tego stopnia. Wymiar tej przestrzeni wektorowej
x y
Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka
Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.
Równania różniczkowe Notatki z wykładu http://robert.brainusers.net 17.06.2009 Notatki własne z wykładu. Są niekompletne, bez bibliografii oraz mogą zawierać błędy i usterki. Z tego powodu niniejszy dokument
Metody rozwiązywania równań nieliniowych
Metody rozwiązywania równań nieliniowych Rozwiązywanie równań nieliniowych Ogólnie równanie o jednej niewiadomej x można przedstawić w postaci f ( x)=0, x R, (1) gdzie f jest wystarczająco regularną funkcją.
5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego
5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =
Systemy. Krzysztof Patan
Systemy Krzysztof Patan Systemy z pamięcią System jest bez pamięci (statyczny), jeżeli dla dowolnej chwili t 0 wartość sygnału wyjściowego y(t 0 ) zależy wyłącznie od wartości sygnału wejściowego w tej
Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Skrypt do ćwiczeń
PJWSTK/KMKT-07082006 Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Katedra Metod Komputerowych Techniki Polsko Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych I. KINETYKA Kinetyka zajmuje się ruchem ciał
PORÓWNANIE WYBRANYCH SCHEMATÓW RÓŻNICO- WYCH NA PRZYKŁADZIE RÓWNANIA SELECTED DIFFERENTIAL SCHEMES COMPARISON BY MEANS OF THE EQUATION
Mirosław GUZIK Grzegorz KOSZŁKA PORÓWNANIE WYBRANYCH SCHEMATÓW RÓŻNICO- WYCH NA PRZYKŁADZIE RÓWNANIA SELECTED DIFFERENTIAL SCHEMES COMPARISON BY MEANS OF THE EQUATION W artykule przedstawiono niektóre
Metody przybliżonego rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych
Metody przybliżonego rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą szeregów metody dyskretne Metoda współczynników nieoznaczonych Metoda kolejnego
n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa
Równanie Bessela Będziemy rozważać następujące równanie Bessela x y xy x ν )y 0 ) gdzie ν 0 jest pewnym parametrem Rozwiązania równania ) nazywamy funkcjami Bessela rzędu ν Sprawdzamy, że x 0 jest regularnym
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Metody Rungego-Kutty (II) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 5. Metody Rungego-Kutty (II) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ Metody DIRK Jeśli spodziewamy się problemów ze stabilnościa, w szczególności jeśli
Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych
Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych Marcin Orchel Spis treści Wstęp. Metody przybliżone dla równań pierwszego rzędu................ Metoda kolejnych przybliżeń Picarda...................2
Całkowanie numeryczne
Całkowanie numeryczne Poniżej omówione zostanie kilka metod przybliżania operacji całkowania i różniczkowania w szczególności uzależnieniu pochodnej od jej różnic skończonych gdy równanie różniczkowe mamy
PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 2 DYNAMIKA: MASA PED SIŁA MOMENT PEDU ENERGIA MECHANICZNA. Piotr Nieżurawski.
PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 2 DYNAMIKA: MASA PED SIŁA MOMENT PEDU ENERGIA MECHANICZNA Piotr Nieżurawski pniez@fuw.edu.pl Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski http://www.fuw.edu.pl/~pniez/bioinformatyka/
W wielu obliczeniach w matematyce bądź fizyce wykonanie niektórych kroków zależy od spełnienia warunku.
W wielu obliczeniach w matematyce bądź fizyce wykonanie niektórych kroków zależy od spełnienia warunku. Nie wolno dzielić przez zero i należy sprawdzić, czy dzielna nie jest równa zeru. W dziedzinie liczb
Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego
Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego 20.03.2013 Układ n ciał przyciągających się siłami grawitacji Mamy n ciał przyciągających się siłami grawitacji. Masy ciał oznaczamy
FIZYKA. Wstęp cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok
Wstęp cz. IZYKA Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-, pok.3 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Zastosowanie rachunku różniczkowego w fizyce V t s V s t V ds PRZYKŁAD:
Równania różniczkowe zwyczajne
Równania różniczkowe zwyczajne zadań dla sudenów kierunku Auomayka i roboyka WEAIiIB AGH Michał Góra Wydział Maemayki Sosowanej AGH I. Równania o zmiennych rozdzielonych: y = f (y)f () Zadanie. Rozwiąż
Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii
Mechanika klasyczna Tadeusz Lesiak Wykład nr 4 Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii Energia i praca T. Lesiak Mechanika klasyczna 2 Praca Praca (W) wykonana przez stałą
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy
Wstęp do równań różniczkowych
Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych
Dynamika nieliniowa i chaos deterministyczny. Fizyka układów złożonych
Dynamika nieliniowa i chaos deterministyczny Fizyka układów złożonych Wahadło matematyczne F θ = mgsinθ Druga zasada dynamiki: ma = mgsinθ a = d2 x dt 2 = gsinθ Długość łuku: x = Lθ Równanie ruchu: θ ሷ
Równania różniczkowe metody numeryczne
Instytut Sterowania i Systemów Informatycznyc Universytet Zielonogórski Wykład 9 Metoda Eulera Rozważmy równanie różniczkowe dy(t) = f (t, y(t)), y(t 0 ) = y 0 którego rozwiazanie ccemy wyznaczyć w przedziale
METODY NUMERYCZNE. Wykład 4. Numeryczne rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą. prof. dr hab.inż. Katarzyna Zakrzewska
METODY NUMERYCZNE Wykład 4. Numeryczne rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą prof. dr hab.inż. Katarzyna Zakrzewska Met.Numer. Wykład 4 1 Rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą
OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.
OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH. ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH. Obliczanie pochodnych funkcji. Niech będzie dana funkcja y(x określona i różniczkowalna na przedziale
t. sztywny problem w pojedynczym równaniu: u(t)=cos(t) dla dużych ż t rozwiązanie i ustalone
Problem opisany RRZ jest sztywny gdy: 1.... jest charakteryzowany yróżnymi skalami czasowymi. 2. Stabilność bezwzględna nakłada silniejsze ograniczenia na krok czasowy niż dokładność. 3. Metody jawne się
Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych
Wykład X Rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych Postawienie zadania i podstawowe idee jego rozwiązania Metody samostartujące (Eulera, Rungego-Kutty) Metody niesamostartujące
14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY
14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY Ruch jednostajny po okręgu Dynamika bryły sztywnej Pole grawitacyjne Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych
Metody numeryczne w przykładach
Metody numeryczne w przykładach Bartosz Ziemkiewicz Wydział Matematyki i Informatyki UMK, Toruń Regionalne Koło Matematyczne 8 kwietnia 2010 r. Bartosz Ziemkiewicz (WMiI UMK) Metody numeryczne w przykładach
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć
Metoda Runge-Kutta-Fehlberga i sterowanie długością kroku
Metoda Runge-Kutta-Fehlberga i sterowanie długością kroku Cel: Dla zadanej tolerancji e wybrać minimalną liczbę węzłów, wystarczającą do utrzymania globalnego błedu w ramach tolerancji. Błąd globalny trudny
Wstęp do metod numerycznych Rozwiazywanie równań algebraicznych. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Rozwiazywanie równań algebraicznych P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Co to znaczy rozwiazać równanie? Przypuśmy, że postawiono przed nami problem rozwiazania
KADD Minimalizacja funkcji
Minimalizacja funkcji Poszukiwanie minimum funkcji Foma kwadratowa Metody przybliżania minimum minimalizacja Minimalizacja w n wymiarach Metody poszukiwania minimum Otaczanie minimum Podział obszaru zawierającego
Pobieranie prób i rozkład z próby
Pobieranie prób i rozkład z próby Marcin Zajenkowski Marcin Zajenkowski () Pobieranie prób i rozkład z próby 1 / 15 Populacja i próba Populacja dowolnie określony zespół przedmiotów, obserwacji, osób itp.
O ruchu. 10 m. Założenia kinematyki. Najprostsza obserwowana zmiana. Opis w kategoriach przestrzeni i czasu ( geometria fizyki ).
O ruchu Założenia kinematyki Najprostsza obserwowana zmiana. Ignorujemy czynniki sprawcze ruchu, rozmiar, kształt, strukturę ciała (punkt materialny). Opis w kategoriach przestrzeni i czasu ( geometria
Wprowadzenie Metoda bisekcji Metoda regula falsi Metoda siecznych Metoda stycznych RÓWNANIA NIELINIOWE
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać ogólna równania nieliniowego Zazwyczaj nie można znaleźć
Równania różniczkowe. Dariusz Uciński. Wykład 7. Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Universytet Zielonogórski
Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Universytet Zielonogórski Wykład 7 Plan Model wzrostu populacji 1 Część 1: Równania pierwszego rzędu, jedna zmienna Model wzrostu populacji 2 Model skoku
Analiza szeregów czasowych: 5. Liniowe modele stochastyczne
Analiza szeregów czasowych: 5. Liniowe modele stochastyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2006/07 Dwa rodzaje modelowania 1. Modelowanie z pierwszych zasad. Znamy prawa
PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 3 ENERGIA I PRACA SIŁA WYPORU. Piotr Nieżurawski. Wydział Fizyki. Uniwersytet Warszawski
PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 3 ENERGIA I PRACA SIŁA WYPORU Piotr Nieżurawski pniez@fuw.edu.pl Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski http://www.fuw.edu.pl/~pniez/bioinformatyka/ 1 Co to jest praca? Dla punktu
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A
Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2005. Grupa: A Nazwisko: Imię: Numer indeksu: Ćwiczenia z: Data: Część 1. Test wyboru, max 36 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa
użyteczne, gdy problem nie wymaga zmiany dt ważne: schematy do rozwiązywania równań cząstkowych mają często wielokrokowy charakter
Liniowe metody wielokrokowe dla równań zwyczajnych starsze niż RKo50lat użyteczne, gdy problem nie wymaga zmiany dt ważne: schematy do rozwiązywania równań cząstkowych mają często wielokrokowy charakter
Laboratorium 5 Przybliżone metody rozwiązywania równań nieliniowych
Uniwersytet Zielonogórski Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Telekomunikacji Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Elektrotechnika niestacjonarne-zaoczne pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Przekształcenie Z. Krzysztof Patan
Przekształcenie Z Krzysztof Patan Wprowadzenie Przekształcenie Laplace a można stosować do sygnałów i systemów czasu ciągłego W przypadku sygnałów czy systemów czasu dyskretnego do wyznaczenia transmitancji
Metody Numeryczne. Wojciech Szewczuk
Metody Numeryczne Równania nieliniowe Równania nieliniowe W tych równaniach jedna lub więcej zmiennych występuje nieliniowo, np równanie Keplera x a sin x = b. Zajmiemy się teraz lokalizacją pierwiastków
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych dla studentów Chemii (2018) Autor prezentacji :dr hab. Paweł Korecki dr Szymon Godlewski e-mail: szymon.godlewski@uj.edu.pl
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems)
Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 Wprowadzenie Rozważmy
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 7a. Metody wielokrokowe
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 7a. Metody wielokrokowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Motywacja Metody wielokrokowe sa
Matematyka stosowana i metody numeryczne
Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładu 6 Rozwiązywanie równań nieliniowych Rozwiązaniem lub pierwiastkiem równania f(x) = 0 lub g(x) = h(x)
II. RÓŻNICZKOWANIE I CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Janusz Adamowski
II. RÓŻNICZKOWANIE I CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Janusz Adamowski 1 1 Różniczkowanie numeryczne Rozważmy funkcję f(x) określoną na sieci równoodległyc węzłów. Funkcja f(x) może być dana za pomocą wzoru analitycznego
Metody Numeryczne Optymalizacja. Wojciech Szewczuk
Metody Numeryczne Optymalizacja Optymalizacja Definicja 1 Przez optymalizację będziemy rozumieć szukanie minimów lub maksimów funkcji. Optymalizacja Definicja 2 Optymalizacja lub programowanie matematyczne
Zajęcia: VBA TEMAT: VBA PROCEDURY NUMERYCZNE Metoda bisekcji i metoda trapezów
Zajęcia: VBA TEMAT: VBA PROCEDURY NUMERYCZNE Metoda bisekcji i metoda trapezów W ramach zajęć oprogramujemy jedną, wybraną metodę numeryczną: metodę bisekcji numerycznego rozwiązywania równania nieliniowego
Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk
Opis systemów dynamicznych Mieczysław Brdyś 27.09.2010, Gdańsk Rozważmy układ RC przedstawiony na rysunku poniżej: wejscie u(t) R C wyjście y(t)=vc(t) Niech u(t) = 2 + sin(t) dla t t 0 gdzie t 0 to chwila
u(t) RRZ: u (t)=f(t,u) Jednokrokowy schemat różnicowy
u(t) t Dt RRZ: u (t)=f(t,u) Jednokrokowy schemat różnicowy u(t+dt)=u(t)+f(t,u(t),dt) klasyczna formuła RK4: u(t) k 1 u k 2 k 3 k 4 4 wywołania f na krok, błąd lokalny O(Dt 5 ) gdy f tylko funkcja czasu
Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18
Siły zachowawcze i energia potencjalna Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18 Polecana literatura John R Taylor, Mechanika klasyczna, tom1 Wydawnictwo Naukowe
METODY NUMERYCZNE. Wykład 4. Numeryczne rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą. Rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą
METODY NUMERYCZNE Wykład 4. Numeryczne rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą dr hab.inż. Katarzyna Zakrzewska, prof.agh Met.Numer. Wykład 4 1 Rozwiązywanie równań nieliniowych z jedną niewiadomą
Wykład 3 Równania rózniczkowe cd
7 grudnia 2010 Definicja Równanie różniczkowe dy dx + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to równanie (1) czyli równanie dy dx + p (x) y = 0 nazywamy
Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r
Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu 14.11.2018r Definicja (iloraz różnicowy) Niech x 0 R oraz niech funkcja f będzie określona przynajmnniej na otoczeniu O(x 0 ). Ilorazem różnicowym funkcji
Metoda różnic wstecznych: interpolujemy u wielomianem od chwili n-k aż do n-1
Metoda różnic wstecznych: interpolujemy u wielomianem od chwili n-k aż do n-1 następnie żądamy, aby jego pochodna w chwili n spełniała równania różniczkowe (kolokacja) z tego warunku wyliczamy z niego
Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, Spis treści
Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, 2017 Spis treści Od autorów 11 I. Klasyczne metody numeryczne Rozdział 1. Na początek 15 1.1.
Metody numeryczne I Równania nieliniowe
Metody numeryczne I Równania nieliniowe Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/66 Równania nieliniowe 1. Równania nieliniowe z pojedynczym pierwiastkiem
Optymalizacja ciągła
Optymalizacja ciągła 5. Metody kierunków poparwy (metoda Newtona-Raphsona, metoda gradientów sprzężonych) Wojciech Kotłowski Instytut Informatyki PP http://www.cs.put.poznan.pl/wkotlowski/ 28.03.2019 1
Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych
Ryszard Myhan Modelowanie zjawiska tarcia suchego Suwaka porusza się w poziomych prowadnicach, gdzie x=x(t) oznacza przesunięcie suwaka względem nieruchomej prowadnicy w kierunku zgodnym z kierunkiem siły
4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1
1 Z jaką prędkością porusza się satelita na orbicie geostacjonarnej? 2 Wiedząc, że doba gwiazdowa na planecie X (stała grawitacyjna µ = 500 000 km 3 /s 2 ) trwa 24 godziny, oblicz promień orbity satelity
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele
Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*
Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne* Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha * Resnick, Halliday,
GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.
MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY GRAWITACJA OPRACOWANE W RAMACH PROJEKTU: FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA. PROGRAM NAUCZANIA FIZYKI Z ELEMENTAMI TECHNOLOGII
( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)
TEMAT: Analiza zdjęć ciał niebieskich POJĘCIA: budowa i rozmiary składników Układu Słonecznego POMOCE: fotografie róŝnych ciał niebieskich, przybory kreślarskie, kalkulator ZADANIE: Wykorzystując załączone
Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym
Sztuczny satelita Ziemi Ruch w polu grawitacyjnym Sztuczny satelita Ziemi Jest to obiekt, któremu na pewnej wysokości nad powierzchnią Ziemi nadano prędkość wystarczającą do uzyskania przez niego ruchu
równania funkcyjne opisujące relacje spełniane przez pochodne nieznanej (poszukiwanej) funkcji
Równania różniczkowe: równania funkcyjne opisujące relacje spełniane przez pochodne nieznanej (poszukiwanej) funkcji cząstkowe: funkcja więcej niż jednej zmienna, np.: czas i położenie np. wychylenie u(x,t)
Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)
Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..) 24.02.2014 Prawa Keplera Na podstawie obserwacji zgromadzonych przez Tycho Brahe (głównie obserwacji Marsa)
y i b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta
b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta przedział (a,b) dzielimy na siatkę, powiedzmy o stałym kroku: punkty siatki: u A y i w metodzie strzałów używamy
Równania różniczkowe zwyczajne
Równania różniczkowe zwyczajne Zajmiemy się teraz problemem numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych o postaci: z warunkeim początkowym. Zauważmy że przykładowe równanie różniczkowe
Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś
Elektrodynamika Część 9 Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 10 Potencjały i pola źródeł zmiennych w
JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY
JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY Będziemy zapisywać wektory w postaci (,, ) albo traktując go jak macierz jednokolumnową (dzięki temu nie będzie kontrowersji przy transponowaniu wektora ) Model
Projekt 6: Równanie Poissona - rozwiązanie metodą algebraiczną.
Projekt 6: Równanie Poissona - rozwiązanie metodą algebraiczną. Tomasz Chwiej 9 sierpnia 18 1 Wstęp 1.1 Dyskretyzacja n y V V 1 V 3 1 j= i= 1 V 4 n x Rysunek 1: Geometria układu i schemat siatki obliczeniowej
Szukanie rozwiązań funkcji uwikłanych (równań nieliniowych)
Szukanie rozwiązań funkcji uwikłanych (równań nieliniowych) Funkcja uwikłana (równanie nieliniowe) jest to funkcja, która nie jest przedstawiona jawnym przepisem, wzorem wyrażającym zależność wartości
a, F Włodzimierz Wolczyński sin wychylenie cos cos prędkość sin sin przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości energia potencjalna
Włodzimierz Wolczyński 3 RUCH DRGAJĄCY. CZĘŚĆ 1 wychylenie sin prędkość cos cos przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości sin sin 4 3 1 - x. v ; a ; F v -1,5T,5 T,75 T T 8t x -3-4 a, F energia
Iteracyjne rozwiązywanie równań
Elementy metod numerycznych Plan wykładu 1 Wprowadzenie Plan wykładu 1 Wprowadzenie 2 Plan wykładu 1 Wprowadzenie 2 3 Wprowadzenie Metoda bisekcji Metoda siecznych Metoda stycznych Plan wykładu 1 Wprowadzenie
Uczenie sieci typu MLP
Uczenie sieci typu MLP Przypomnienie budowa sieci typu MLP Przypomnienie budowy neuronu Neuron ze skokową funkcją aktywacji jest zły!!! Powszechnie stosuje -> modele z sigmoidalną funkcją aktywacji - współczynnik
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Kwantowa wariacyjna metoda Monte Carlo. Problem własny dla stanu podstawowego układu N cząstek
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 20 KWANTOWE METODY MONTE CARLO 20.1 Kwantowa wariacyjna metoda Monte Carlo Problem własny dla stanu podstawowego układu N cząstek (H E 0 )ψ 0 (r)
Konrad Słodowicz sk30792 AR22 Zadanie domowe satelita
Konrad Słodowicz sk3079 AR Zadanie domowe satelita Współrzędne kartezjańskie Do opisu ruchu satelity potrzebujemy 4 zmiennych stanu współrzędnych położenia i prędkości x =r x =r x 3 = r 3, x 4 = r 4 gdzie
Wędrówki między układami współrzędnych
Wykład udostępniam na licencji Creative Commons: Wędrówki między układami współrzędnych Piotr A. Dybczyński Układ równikowy godzinny i układ horyzontalny zenit północny biegun świata Z punkt wschodu szerokość