OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA. CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Wstęp do kultury popularnej Kod przedmiotu 08.11?s,I,II Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Kultura popularna Poziom kształcenia Studia drugiego stopnia Profil Ogólnoakademicki Forma studiów Stacjonarne Rok/semestr II III Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Liczba godzin dydaktycznych 15 i formy zajęć Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia Egzamin Typ przedmiotu Język wykładowy Polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia K_W08 K_W10 K_ W 12 K_U 06 K_K 08 Efekty kierunkowe WIEDZA Efekty przedmiotowe -omawia szczegółowo najważniejsze problemy kultury współczesnej, uwzględniając perspektywę filozoficzną i antropologiczną (W01) -prezentuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat kultury popularnej i jej związku z dziedzictwem kulturowym Europy. (W02) -prezentuje pogłębioną wiedzę o miejscu i roli wybranych ekspresji artystycznych

2 (muzyka, film, sztuki wizualne) w kulturze. (W 03) UMIEJĘTNOŚCI -samodzielnie zdobywa wiedzę i poszerza swoje umiejętności badawcze. (U01) KOMPETENCJE SPOŁECZNE -interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce (K01)... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu 3. wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2017/2018) Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Wstęp do kultury popularnej Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Kultura popularna Opisywana forma zajęć Wykład Liczba godzin dydaktycznych 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Kultura popularna a kultura masowa. 2. Kultura popularna - narodziny, rozwój, ekspansja. 3. Kultura popularna a cywilizacja przemysłowa. 4. Kultura popularna i nowe społeczeństwo. 5. Nowoczesne miasto nowa przestrzeń nowej kultury. 6. Twórca jako wytwórca.

3 7. Ekspresje kultury popularnej. 8. Literatura popularna. 9. Od kiczu do pop-artu, czyli wizualny wymiar kultury popularnej. 10. Reklama w kulturze popularnej. 11. Kultura popularna i estetyka. 12. Kultura popularna a nowe media. 13. Kultura popularna a etyka 14. Kultura popularna a ideologia. 15. Podsumowanie. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca wykład, prezentacja multimedialna Na ocenę dostateczną student: -przedstawia ogólną charakterystykę kultury popularnej, uwzględniając realia historyczne i przemiany cywilizacyjne; omawia wybrany aspekt artystyczny kultury popularnej. Na ocenę dobrą student: -przedstawia pogłębioną charakterystykę kultury popularnej, uwzględniając realia historyczne, przemiany cywilizacyjne i społeczne, wskazuje jej wpływ na świadomość, estetykę i sztukę oraz przybliża wybrany przykład z zakresu dokonań kultury popularnej. Na ocenę bardzo dobrą student: - przedstawia pogłębioną charakterystykę kultury popularnej, uwzględniając realia historyczne i przemiany cywilizacyjne, wskazuje jej wpływ na świadomość, estetykę i sztukę, dokonuje wnikliwej interpretacji wskazanego przykładu z zakresu dokonań kultury popularnej. Egzamin Bauman o popkulturze. Wypisy. Koncepcja i wybór M. Halwa, P. Wróbel, Warszawa N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Przeł. M. Przylipiak, Gdańsk Estetyka potoczności; Estetyka rozrywki; Estetyka konsumencka, [w:] M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Kraków J. Fiske, Zrozumieć kulturę popularną, Kraków Kultura masowa. Wybór, przekład, przedmowa Cz. Miłosz, Kraków A.Kłoskowska, Kultura masowa. Krytyka i obrona, Warszawa 1964,1980,1983, P. Kowalski, Niebezpieczne światy masowej wyobraźni. Szkice o literaturze i kulturze popularnej, Opole Od kontrkultury do popkultury. Red. M. Golka, Poznań D. Strinati, Wprowadzenie do kultury popularnej. Przekł. W Burszta, Poznań J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Przekł. J. Barański, Kraków W. Benjamin, Twórca jako wytwórca. Przeł. R. Reszke, Warszawa D. Czaja, Reklamowy smak raju [w:] Mitologie popularne. Red. D. Czaja, Kraków U. Eco, Superman w literaturze masowej. Powieść popularna: między

4 retoryką a ideologią, Kraków A. Helman, Bogowie amerykańskiego Parnasu, [w:] Mitologie popularne. Red. D. Czaja, Kraków A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Przekł. A. Szczepańska, E. Wende, Warszawa M. Podraza-Kwiatkowska, Bóg, ofiara, clown czy psychopata. O roli artysty na przełomie XIX i XX wieku, [w:] Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa D. Skotarczak, Historia amerykańskiego musicalu filmowego, Wrocław P. Siemaszko, Architektura mrowiska. Charakterystyka i krytyka kultury masowej w piśmiennictwie polskim i obcym II połowy XIX i początków XX wieku, Temat 2008 nr L. Spitzer, Amerykańska reklama jako sztuka popularna. Przeł. K. Biskupski [w:] Język i społeczeństwo. Wybór M. Głowiński, Warszawa Teksty źródłowe: E. Abramowski, Co to jest sztuka, [w:] Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski. Oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Wrocław T.W. Adorno, Sztuka i sztuki. Przekł. K. Krzemień-Ojak, Warszawa T.W. Adorno, M. Horkheimer, Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszczerstwo, [w:] Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Przekł. M. Łukasiewicz, Warszawa Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne. Przeł. J. Guze, Gdańsk H. Broch, Kilka uwag o kiczu i inne eseje. Przeł. D. Borkowska, J. Garewicz, R. Turczyn, Warszawa J.K. Huysmans, O sztuce. Wybór, oprac., wstęp E. Grabska, Wrocław W. Kandyński, O duchowości w sztuce. Przeł. S. Fijałkowski, Łódź G. Le Bon, Psychologia tłumu. Przekł. B. Kaprocki, Kęty M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Przeł. N. Szczuka, Warszawa I. Matuszewski, O sztuce i krytyce. Studia i szkice. Wybór, wstęp, opracowanie S. Sandler, Warszawa J. Ortega y Gasset, Bunt mas. Przekł. P. Niklewicz, Warszawa Z. Przesmycki, Walka ze sztuką, [w:] Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski. Oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Wrocław J. Ruskin, Sztuka, społeczeństwo, wychowanie. Wybór pism. Przekł. Z. Doroszowa, M. Treter-Horowitzowa. Wstęp i komentarz I. Wojnar, Wrocław O. Spengler, Zmierzch Zachodu. Przeł. J. Marzęcki, Warszawa G. Tarde, Opinia i tłum. Przeł. K. Skrzyńska, Warszawa P. Valéry, Rzeczy przemilczane ( Z pism o sztuce), Wybór, przekład, noty J. Guze, Warszawa F. Znaniecki, Upadek cywilizacji zachodniej, Poznań E. Zola, Słuszna walka. Od Courbeta do impresjonistów. Antologia

5 pism o sztuce. Wybór i wstęp G. Picon, oprac. J-P. Bouillon, przekł. H. Morawska, Warszawa podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** Kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W08, K_W10, W01, W02, W03 W Egzamin W01, W02, W03 K_W 12 K_U06 U01 W Egzamin U01 K_K08 K01 W Egzamin K01 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).

6 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Wstęp do kultury popularnej Kod przedmiotu 08.11?s,I/II Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Kultura popularna Poziom kształcenia Studia drugiego stopnia Profil Ogólnoakademicki Forma studiów Stacjonarne Rok/semestr II III Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Liczba godzin dydaktycznych 15 i formy zajęć Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia Zaliczenie z oceną Typ przedmiotu Język wykładowy Polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia K_W08 K_W10 K_ W 12 K_U 06 K_K 08 Efekty kierunkowe Efekty przedmiotowe WIEDZA -omawia szczegółowo najważniejsze problemy kultury współczesnej, uwzględniając perspektywę filozoficzną i antropologiczną (W01) -prezentuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat kultury popularnej i jej związku z europejską tradycją kulturową (W02) -prezentuje pogłębioną wiedzę o dokonaniach kultury popularnej w zakresie różnych dziedzin twórczości artystycznej (W 03)

7 UMIEJĘTNOŚCI -umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (U01) KOMPETENCJE SPOŁECZNE -interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce (K01)... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 4. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 5. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu 6. wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2017/2018) Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Wstęp do kultury popularnej Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Ćwiczenia Liczba godzin dydaktycznych 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Obraz dziewiętnastowiecznej kultury nowoczesnej w pisarstwie Ch. Baudelaire a. 2. Tłum jako zjawisko kulturowe w refleksji Gustawa Le Bona. 3. Ortega y Gasset wobec przemian kultury europejskiej. 4. Kultura masowa w ujęciu D. MacDonalda i C. Greenberga 5. Kultura masowa w refleksji myślicieli Szkoły Frankfurckiej 6. Obraz kultury popularnej w refleksji Zygmunta Baumana. 7. Obrona sztuki masowej w pracach Umberto Eco i Noëla Carrolla.

8 8. Dokonania kultury popularnej. 9. Kultura popularna i nowe media. 10. Kino gatunków. 11. Spektakl i widowisko telewizyjne. 12. Komiks w kulturze popularnej. 13. Kultura gier komputerowych. 14. Konsumpcja jako forma kultury popularnej. 15. Wartość kultury popularnej próba oceny. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Konwersacja, prezentacja multimedialna Student przygotowuje wybrane zagadnienie z zakresu kultury popularnej, prezentuje je w formie referatu podczas ćwiczeń, inicjując dyskusję oraz przygotowuje pisemną pracę zaliczeniową (projekt). Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Zaliczenie z oceną Bauman o popkulturze. Wypisy. Koncepcja i wybór M. Halwa, P. Wróbel, Warszawa W. Benjamin, Twórca jako wytwórca. Przeł. R. Reszke, Warszawa N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Przeł. M. Przylipiak, Gdańsk D. Czaja, Reklamowy smak raju [w:] Mitologie popularne. Red. D. Czaja, Kraków U. Eco, Superman w literaturze masowej. Powieść popularna: między retoryką a ideologią, Kraków Estetyka potoczności; Estetyka rozrywki; Estetyka konsumencka, [w:] M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Kraków P. Francastel, Sztuka a społeczeństwo. J. Fiske, Zrozumieć kulturę popularną, Kraków A. Helman, Bogowie amerykańskiego Parnasu, [w:] Mitologie popularne. Red. D. Czaja, Kraków Kultura masowa. Wybór, przekład, przedmowa Cz. Miłosz, Kraków A.Kłoskowska, Kultura masowa. Krytyka i obrona, Warszawa 1964,1980,1983, P. Kowalski, Niebezpieczne światy masowej wyobraźni. Szkice o literaturze i kulturze popularnej, Opole A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Przekł. A. Szczepańska, E. Wende, Warszawa Od kontrkultury do popkultury. Red. M. Golka, Poznań J. Ortega y Gasset, Bunt mas. Przekł. P. Niklewicz, Warszawa M. Podraza-Kwiatkowska, Bóg, ofiara, clown czy psychopata. O roli artysty na przełomie XIX i XX wieku, [w:] Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa D. Skotarczak, Historia amerykańskiego musicalu filmowego, Wrocław 2002.

9 Literatura uzupełniająca P. Siemaszko, Architektura mrowiska. Charakterystyka i krytyka kultury masowej w piśmiennictwie polskim i obcym II połowy XIX i początków XX wieku, Temat 2008 nr L. Spitzer, Amerykańska reklama jako sztuka popularna. Przeł. K. Biskupski [w:] Język i społeczeństwo. Wybór M. Głowiński, Warszawa D. Strinati, Wprowadzenie do kultury popularnej. Przekł. W Burszta, Poznań J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Przekł. J. Barański, Kraków E. Abramowski, Co to jest sztuka, [w:] Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski. Oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Wrocław T.W. Adorno, Sztuka i sztuki. Przekł. K. Krzemień-Ojak, Warszawa T.W. Adorno, M. Horkheimer, Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszczerstwo, [w:] Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Przekł. M. Łukasiewicz, Warszawa Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne. Przeł. J. Guze, Gdańsk H. Broch, Kilka uwag o kiczu i inne eseje. Przeł. D. Borkowska, J. Garewicz, R. Turczyn, Warszawa J.K. Huysmans, O sztuce. Wybór, oprac., wstęp E. Grabska, Wrocław W. Kandyński, O duchowości w sztuce. Przeł. S. Fijałkowski, Łódź G. Le Bon, Psychologia tłumu. Przekł. B. Kaprocki, Kęty M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Przeł. N. Szczuka, Warszawa I. Matuszewski, O sztuce i krytyce. Studia i szkice. Wybór, wstęp, opracowanie S. Sandler, Warszawa Z. Przesmycki, Walka ze sztuką, [w:] Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski. Oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Wrocław J. Ruskin, Sztuka, społeczeństwo, wychowanie. Wybór pism. Przekł. Z. Doroszowa, M. Treter-Horowitzowa. Wstęp i komentarz I. Wojnar, Wrocław O. Spengler, Zmierzch Zachodu. Przeł. J. Marzęcki, Warszawa G. Tarde, Opinia i tłum. Przeł. K. Skrzyńska, Warszawa P. Valéry, Rzeczy przemilczane ( Z pism o sztuce), Wybór, przekład, noty J. Guze, Warszawa F. Znaniecki, Upadek cywilizacji zachodniej, Poznań E. Zola, Słuszna walka. Od Courbeta do impresjonistów. Antologia pism o sztuce. Wybór i wstęp G. Picon, oprac. J-P. Bouillon, przekł. H. Morawska, Warszawa podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu :

10 3. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 4. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** Kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W08, K_W10, W01, W02, W03 Ć Projekt W01, W02, W03 K_W 12 K_U06 U01 Ć Projekt U01 K_K08 K01 Ć Projekt K01 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).