wykład 1. Fizyka Jądrowa Bogdan Muryn
|
|
- Władysława Paulina Górecka
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 wykład 1. Fizyka Jądrowa Bogdan Muryn
2 Jednostki: Podczas tego wykładu obowiązują jednostki układu SI. Przez ładunek będziemy rozumieć (o ile nie zaznaczymy inaczej): Q Q 4 Wtedy ładunek elementarny ma ostać (amiętamy, że esilon osiada wymiar: 0 e1.510 kg m s Używa się często jednostek odowiadających skali rozważanego roblemu: n. jednostką długości w fizyce jądrowej jest "femtometr" 1 fm10 Przekrój czynny na dany roces rzyjmujemy w barnach: 15 m 1 b10 fm 10 m 8
3 W skali energetycznej fizyki jądrowej rzyjmuje się się jednostkę 1 MeV: , MeV ev J W fizyce cząstek elementarnych definiujemy jednostkę 1 GeV 10 Nowa Fizyka? i rzyszłe ekserymenty zmieniają dotychczasową skalę na TeV: 1 TeV ev ev Masę obiektów mikroświata wyrażamy w jednostkach: GeV / c 4 ( zgodnie z wzorem E = mc+ c) Gdzie c jest rędkością światła. Pęd cząstek mierzymy w jednostkach: GeV (Zgodnie ze wzorem E m c 4 c ) Energia odowiada temeraturze zgodnie z E / c 13 1 GeV 10 K kt 5 ev k J
4 Często używa się relatywistycznego układu jednostek, c=1. Wtedy Wtedy: m mv,, = + 1v 1v E E E m m GeV Skądinąd w fizyce kwantowej wybiera się często układ jednostek z warunkiem Można ołączyć oba te układy w tzw. Naturalny Układ Jednostek, L t c 1 1 E m L t E m bo L1 1 c L t 1 E m 1 GeV L 1 Lt1 GeV 1 1 oczywiście każda rędkość jest bezwymiarowa L 1 B. Muryn
5 Podstawy Mechaniki Kwantowej (MK) Klasycznie rozwiązanie roblemu zwykle rzez równanie różniczkowe. N. równanie Newtona. Wyznaczamy trajektorię.w MK możemy odać tylko rawdoodobieństwo danej cechy nie możemy stwierdzić, że na ewno. Tu mamy konstrukcję matematyczną olegająca na tym, że równania mechaniki kwantowej zawierają ojęcie oeratora odowiadającego danej wielkości fizycznej. Oerator taki działa na ewien obiekt (którego zdefiniowanie było wielkim osiągnięciem XX wieku) funkcję falową. Oerator liczba układ fizyczny Oerator danej wielkości fizycznej "działa" na funkcję falową dając wartość fizyczną. Wsomniana liczba nazywa się wartością własną oeratora. Jeśli jest to oerator energii to daje on wartość własną energii czyli energię układu, a jeśli jest to oerator n. ędu to o działaniu na funkcję falową otrzymujemy wartość własną ędu, która jest wartością ędu rozatrywanego układu fizycznego.
6 Niech fala łaska oisuje stan oisujący strumień lecących cząstek n. fotonów. (równanie fali EM). Przeiszmy nasze równanie w innej ostaci, h Ae Ae......= Ae Ae i xt h i( xt) i( xt) i( kxt) h Ae i( xt) wróćmy do naszego zasadniczego równania oerator ędu ma ostać P wartosćędu i Ae x P i x ( ) ( i xt i xt) Ae liczba określająca ęd cząstek w strumieniu
7 Możemy skonstruować również oerator energii y( x, t) Możemy skonstruować również oerator energii E = i t i( xt) E wartosćędu i Ae i h i( xt) i( xt) i( xt) h e E E i( xt) Ae t Ae A Ae Ale oerator energii można również wyrazić rzez kwadrat ędu Eˆ ˆ m wtedy Eˆ ˆ 1 æ ö i i = =- ç - =- m m x çè xø m x
8 Również oeratorem energii jest tzw. hamiltonian, w którym ęd został zastąiony oeratorem ędu ˆ H E V r V r m m ˆ ˆ ( ) ( ) Jeśli stan fizyczny (funkcja falowa) jest stanem własnym dla danego oeratora wtedy sełnione jest równanie i dany stan ma określoną wartość "obserwabli" odowiadającej danemu oeratorowi. Ten sam stan własny może nie być stanem własnym innego oeratora i wtedy wartość tej obserwabli jest dla tego stanu nieokreślona. Obowiązuje zasada suerozycji każdą funkcję falową można rzedstawić jako kombinację liniową zuełnego układu funkcji będących stanami własnymi jakiegoś innego oeratora. Wszystkie oeratory, które komutują ze sobą mają wsólny układ funkcji wlasnych. Gˆ G liczba c Każdemu obiektowi rzyisujemy funkcję falową. Funkcja ta zależy od zbioru niezależnych zmiennych. W odróżnieniu od mechaniki klasycznej nie można ich wszystkich określić. Dla obiektu klasycznego możemy wyznaczyć ołożenie i ęd zaś dla obiektu oisanego mechaniką kwantową albo jedno albo drugie. i i E wartosć energii AB ˆ, ˆ AB ˆ ˆ BA ˆˆ 0
9 Zauważmy, że równanie oeratorowe Oerator wartość Może rowadzić do wyznaczenia wartości własnej albo funkcji określającej stan y Probabilistyczna interretacja funkcji falowej. Jeśli funkcja falowa zależy od jakiejś wielkości fizycznej n. od ędu ( ęd) daje rawdoodobieństwo, że rozatrywany stan znajdzie się w stanie ędowym w rzedziale d d daje rawdoodobieństwo, że rozatrywany stan znajdzie się w stanie ędowym w rzedziale (, d ) n. dla funkcji zależnej od ołożenia Jeśli rozwiązaniem byłaby taka fala wtedy stwierdzilibyśmy, że największe rawdoodobieństwo sotkania cząstki jest w środku udła. Najmniejsze na brzegach. X to kwadrat tej funkcji falowej odaje gęstość rawdoodobieństwa, tzn.
10 Równanie Schrödingera oisuje rozwój w czasie stanu "rostego" (tzn. nierelatywistyczny i bez dodatkowych stoni swobody n. sinu) załóżmy dla rostoty rzyadek jednowymiarowy, a do energii kinetycznej dodajemy również oerator energii otencjalnej, x. i ( xt, ) æ ö =- + V( x, t) y, ˆ = t è ç m x ø y ( xt) H y( x, t) dla 3-wymiarów i y( x, t) æ ö =- V( x, t) y, t + = m çè ø ( xt, ) Hˆ y( x t) ( ) ( ) Jeśli V x, t = V x to zmienne są searowalne, tzn. y ( xt, ) f( x) f( t) = fala stojąca Jest to najrostsza ostać równania, które rozwiązuje się n. Dla atomu wodoru Równanie Schroedingera jest NIERELATYWISTYCZNE!! Próby konstrukcji równań relatywistycznych: 1. Równanie Kleina-Gordona. Równanie Diraca
11 Równanie Kleina-Gordona ale E i t E t E c m c 4 i x i x t t 4 4 c m c c m c 0 zbudowaliśmy oerator, teraz działamy nim na funkcję stanu t 4 c m c 0 jeśli zdefiniujemy t c i rzyjmiemy układ jednostek c 1 to otrzymujemy równanie Kleina-Gordona m 0 masa jest skalarem, też jest skalarem stąd równanie to oisuje tylko cząstki skalarne (bez sinu)
12 Równanie Diraca i t Hˆ orzednio H =- + V( x, t) m Dirac założył, że jego równanie będzie również niezmiennicze względem transformacji Lorentza ale będzie miało inną ostać wtedy o działaniu na funkcję ( ) H = ca -i + bmc otrzymujemy y é ù ( ) i = ca -i + bmc t êë Rozwiązaniem jest już NIE JEST funkcja oisująca cząstki bezsinowe (skalarne) ale FERMIONY (o sinie ołówkowym) n. elektrony oraz ich antycząstki ozytony u elektron v ozyton u u v v ú y û
13 Pozyton Paul Dirac E m E c m c Gdy energia asma elektronowe (198) 4 4 E e m c? E c m c E c m c 4 wtedy elektron z dolnego asma rzeskakuje do górnego. W dolnym dziura (dodatnia ozyton) a w górnym elektron. Kreacja ary elektron-ozyton. +mc e mc -mc
14 Inny rzykład na równanie własne: Problem statystyk kwantowych statystyka Fermiego-Diraca i Bosego-Einsteina Rozważamy układ nierozróżnialnych cząstek. Wśród różnych oeratorów takich jak oerator energii, ędu itd. istnieje oerator zamiany miejscami dwóch cząstek (oerator ermutacji) 1 gdy odziałamy takim oeratorem raz jeszcze to, 1 y(1, ) = h y(1, ) 1 1 stąd widać, że czyli dla jednego tyu cząstek wartość własna wynosi +1 a dla drugiego tyu -1 Pˆ rr rr rr Pˆ rr rr rr 1,, 1 1, 1,, 1 1, bozony sin całkowity 0,1,.. Jeśli odziałamy takim oeratorem na funkcję takiego układu to otrzymamy wartość własną tego dziwnego oeratora (zakładamy, że badany stan jest stanem własnym oeratora ermutacji r, r, s, s Pˆ r, r, s, s r, r, s, s 1 1 W skrócie naiszemy fermiony sin ½, 3/ itd Ponieważ kwadrat funkcji wyznacza rawdood. więc można owiedzieć, że z tego unktu widzenia zmiana jest niezauważalna! Zasadnicza różnica!!! Dotąd w fizyce nie znaleziono rzejść bozon w fermion (lub odwrotnie). Dla rostoty ouszczamy dalej ozostałe liczby kwantowe. Py ˆ (1,) = y(,1) = h y(1,) PP ˆˆy(1,) = Pˆ y(,1) = Pˆ hy(1,)
15 Czyli o działaniu oeratorem ermutacji dla bozonów funkcja własna rzyjmuje znak lus zaś dla fermionów znak minus. Z tego wynika raktyczna własność zwana zakazem Pauliego. Wyobraźmy sobie dwa fermiony będące tak blisko siebie, że r r r 1 wtedy z orzedniego wynika r 1 r P ˆ rr, rr, rr, ˆ Możliwe tylko w wyadku gdy 0 r rr P rr rr, 1 1, 1, Stwierdzamy zatem, że dwie cząstki nierozróżnialne (czyli mające takie same liczby kwantowe) nie mogą rzebywać w tym samym miejscu. Stąd krok do zasady Pauliego, która mówi, że na jednej orbicie nie mogą rzebywać dwa elektrony (fermiony) mające wszystkie liczby kwantowe identyczne. Muszą n. różnić się kierunkiem sinu.
16 Co dzieli mechanikę klasyczną i mechanikę kwantową? W mechanice Newtona i jej relatywistycznym rozszerzeniu obiekt ma zawsze określone arametry. Zawsze można (jest to tylko kwestią użytych narzędzi) zmierzyć rędkość, ołożenie, energię, moment ędu oraz interwał czasowy zdarzenia. W kwantowym odejściu jest jednak inaczej! N. jeśli otrafimy określić ołożenie obiektu to nie otrafimy określić jego ędu (rędkości) i na odwrót jeśli znamy ęd to nie jesteśmy w stanie określić gdzie się badany obiekt znajduje (ołożenie obiektu). Przez obiekt rozumiemy n. elektrony, rotony itd.. Znajduje to swoje odbicie w tzw. nierówności Heisenberga (wyrowadza się ją z zasad mechaniki kwantowej). x x Aby ta nierówność była sełniona to dokładne wyznaczenie ołożenia x 0 ociąga za sobą warunek x (i na odwrót) Dotyczy to również składowej x i y oraz odowiednich ędów tzw. zmienne kanonicznie srzężone!! Zasada nieoznaczoności H. wiąże nie tylko ołożenie i ęd ale też i inne wielkości fizyczne, które w odejściu Newtona (dotąd oznana fizyka klasyczna) uważała za niezależne od siebie. N. czas i energia, E t h
17 W chwili obecnej mamy około 450 różnych (cząstek) uważanych jeszcze w latach 70 za elementarne. W ramach wiedzy, którą obecnie dysonujemy obiektów elementarnych mamy zaledwie 4. Przed obieżnym rzeglądem musimy odkreślić bardzo ważną rzecz a mianowicie, że oddziaływania obiektów odbywają się rzez ośredników nazywanych cząstkami ośredniczącymi. Nie tak Ale tak
18 Cząstki Kwanty rzenoszące oddziaływania 4 0 Z W W : : g g G 1? Cząstki składowe materii e e LEPTONY u c t d s b KWARKI Hadrony Stabilne Rezonanse Mezony Bariony Mezono -we Bariono -we Elementarne Nie-elementarne 0 0 0,,, K K D D 0 0,, c n 0 0 * *0,, K K o tym óźniej B. Muryn
19 1 Jeśli chodzi o skalę masy m 1 GeV ( GeV / c ) m GeV GeV c e W, Z ( / ) m GeV GeV c ( / ) GeV 10 ev = 10 kev 10 MeV 13 1MeV J Jaka skala czasowa odowiada rzyjętej skali masy 1 GeV? Posłużmy się zasadą nieoznaczoności Heisenberga. E t h lub w naturalnym układzie jednostek: E t t h E h 1GeV 1 t s B. Muryn
20 Zacznijmy od sił: W ramach Modelu Standardowego istnieją tylko cztery odstawowe siły Siły Lata 60/70 Obecnie Grawitacja Tylko klasyczna Bez zmian Elektr. Słabe QED kwant. elektrodynamika Brak Teoria elektrosłabych Silne Brak QCD kwantowa chromodyn. SM
21 Ty Obiekty wymieniane Intensywność Promień [R]=m Czas charakterysty czny [s] 1 Silne Gluony Elektromagn. Podstawowe arametry oddziaływań g g 1,... 8 Foton 1/ Słabe Bozony W, W, Z 0 4 Grawitit. Grawiton G 10-38? Problem intensywności oddz. (fachowo stałej srzężenia). B. Muryn
22 Rozważmy oddz. EM (atrz orzednia redefinicja ładunku) Q m Fk Q F R kg R s Czyli stosunek kq c 3 k bezwymiaowy r EM ke e c 4 c Tak wybraliśmy stałą srzężenia EM aby była bezwymiarowa (niezależność od skali!). Podobnie są zdefiniowane ozostałe stałe dla oddz. silnych i słabych! Zróbmy odobnie dla oddz. grawitacyjnego omiędzy dwoma rotonami o masach m, graw Gm c 10 Zadajmy sobie ytanie jakie warunki muszą być sełnione aby można było oddz. grawitacyjne orównać chociaż z siłą EM? Weżmy dwa rotony. Oddziaływania mogą odgrywać rolę gdy odległość między rotonami będzie tak mała, że energia otencjalna będzie orównywalna z energią soczynkową układu rotonów. 38 m m c Js kg s s 3
23 wtedy G m l mc stąd l G m c m Rozmiar rotonu wynosi m! Czyli roton jest "większy" o 41 rzędów wielkości. Można oczywiście wyobrazić sobie tak wysokie masy, że oddziaływanie będzie orównywalne ze znanymi rzy większych odległościach, odowiadających tzw. długości naturalnej zdefiniowanej rzez zasadę nieoznaczoności. GM l Mc Mc l l Mc x GM Mc Mc stąd Po odstawieniu M GeV Masa owyższa nazywa się masą Plancka i wyznacza skalę rzy, której być może zaczynają się kwantowe efekty grawitacyjne. B. Muryn
24 Kwantowe rozwiązanie dla cząstki uwięzionej w studni otencjału rerezentuje rzy większości warunków oczątkowych falę stojącą stąd o rostu kwantowanie. a h n a n a n n a h Bohr roonuje swój model atomu H 1. Elektrony oruszają się o orbitach kołowych lub elitycznych.. Zmiana orbity (zmiana energii) związana jest z emisją lub absorcją fotonu. 3. Moment ędu jest skwantowany (wtedy intuicja!) mv e E T U R rzyciąganie Założenia e mv R R L R n (*) (**) (***)
25 A jak interretować cząstkę, która jest "uwięziona" n. roton w jądrze lub elektron na orbicie w atomie? JEST TO FALA STOJĄCA jądro roton-fala stojąca atom wodoru elektron "obrazek" ten jest niczym innym niż warunkiem na zaroonowane rzez Bohra kwantowanie momentu ędu (Bohr traktował to jako założenie) bo: h h nh R n = Rn R L n jest to znane założenie Bohra i orzednio zacytowane
26 A jak w świetle tego co wiemy obecnie odchodzimy do rozwiązywania roblemów związanych ze strukturą atomową (a w szczególności atomu wodoru)? Piszemy tzw. równanie Schrödingera y i t ( xt, ) =- m Ze y ( x, t) - y( x, t) r orbity Bohra Rozwiązanie tego równania wyznaczone jest rzez trzy liczby kwantowe: nlm,, l n 1,,3... nlm,, l energia E n 4 me 1 h n Schrödingera dokładnie taka sama jak z modelu Bohra l dla danego n, l-numeruje stany o momencie ędu (numeruje możliwe orbity) Liczba m określa rzut l na jakiś wyróżniony kierunek (n. na kierunek ola magnetycznego B) 0,1,,...( n 1) m l, ( l1),( l).. 1, 0, 1,,..( l1), l L l( l1) ilość stanów m rzy danej liczbie l l 1
27 Elektron krążąc o orbicie osiada moment ędu (jak kulka o masie m oruszająca się o okręgu) ale ten moment ędu jest skwantowany. Liczba l- numeruje wyznacza oszczególne momenty ędu L ale wartość jego wynosi L ll1 L ll1 Liczba m, która rzyjmuje (l+1) wartości wyznacza rzut L na oś (rzuty też skwantowane) zewnętrznego ola B B m m 1 m 0 m 1 m e l mc m W olu B energetyczna wielkość tego rozczeienia w wynosi: E B B. Muryn
28 Sin Jest to wewnętrzny kwantowy stoień swobody elektronu (równanie Diraca) Sin geometrycznie można traktować jako wektor można okazać, że jego długość wynosi odobnie jak dla orbitalnego momentu ędu. ss ( 1) 1 1 B Rzut sinu na dowolny kierunek jest skwantowany i wynosi 1 1 Istnienie sinu (momentu ędu elektronu ociąga za sobą istnienie momentu magnetycznego (analogiczna wielkość do momentu magn. dla ładunku) e e mc e ważne
29 r n Dziś nikt nie mówi o modelu Bohra jako aktualnym modelu. Ale do oceny "skali" jest wciąż bardzo wygodny: Pamiętamy, że Z równań orzednich o rostych rachunkach (są trzy równania i trzy niewiadome ) n me (**) L n mv= mv e mv e E T U r r 4 e 1 me 1, v =, E n n n n n-klasyczny numer orbity, e mv r r r r n E, r,v Stąd odstawiając n=1, możemy dostać z dobrym rzybliżeniem wartości owyższych wielkości (wskaźnik A oznacza skale atomowe). e r m m s 10 6 A 17 A v 10 / 10 A A me v1 me m EA ev ~ 10 kg / m ke (*) e 4 14 A 3 r1 3 3 R s (***) (***) odnosimy do kwadratu i wyliczamy mv a nastęnie wstawiamy do (**) otrzymując r
30 Jak to wygląda na oziomie jądra atomowego? Można skorzystać z orzednich wzorów od warunkiem, że odstawimy zamiast e wielkość f odowiadająca silnym oddziaływaniom (wiadomo, że "intensywność" silnych jest około 10 razy większa niż EM, więc f 100e Silne oddział. to inaczej oddziaływania jądrowe (a więc oddział. między nukleonami) zamiast masy elektronu odstawiamy masę rotonu m 000 m e f R rn m v m s s m f 15 7 A / 10 N N v1 mf m EN 1 MeV ~ 10 kg / m N 3 r1 18 3
31 Zobaczmy orównanie bezwzględne skal: r r v ~ 10 ~ v N 5 N N 5 A A A Atom wydaje się być usty E E N A ~10 ~10 5 N 15 A Są to ogromne, jakościowe wręcz, różnice.
Atomowa budowa materii
Atomowa budowa materii Wszystkie obiekty materialne zbudowane są z tych samych elementów cząstek elementarnych Cząstki elementarne oddziałują tylko kilkoma sposobami oddziaływania wymieniając kwanty pól
Bardziej szczegółowoFizyka 3.3 WYKŁAD II
Fizyka 3.3 WYKŁAD II Promieniowanie elektromagnetyczne Dualizm korpuskularno-falowy światła Fala elektromagnetyczna Strumień fotonów o energii E F : E F = hc λ c = 3 10 8 m/s h = 6. 63 10 34 J s Światło
Bardziej szczegółowoW-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego
Bangkok, Thailand, March 011 W-3 (Jaroszewicz) 0 slajdów Na odstawie rezentacji rof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa fale rawdoodobieństwa funkcja falowa aczki falowe materii zasada nieoznaczoności równanie
Bardziej szczegółowoOddziaływania fundamentalne
Oddziaływania fundamentalne Silne: krótkozasięgowe (10-15 m). Siła rośnie ze wzrostem odległości. Znaczna siła oddziaływania. Elektromagnetyczne: nieskończony zasięg, siła maleje z kwadratem odległości.
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki Jądrowej
Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 Składnik egzaminu licencjackiego (sesja letnia)! OPCJA: Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń możliwość zorganizowania ustnego egzaminu (raczej
Bardziej szczegółowoZjawisko Comptona opis pół relatywistyczny
FOTON 33, Lato 06 7 Zjawisko Comtona ois ół relatywistyczny Jerzy Ginter Wydział Fizyki UW Zderzenie fotonu ze soczywającym elektronem Przy omawianiu dualizmu koruskularno-falowego jako jeden z ięknych
Bardziej szczegółowoWykład Budowa atomu 3
Wykład 14. 12.2016 Budowa atomu 3 Model atomu według mechaniki kwantowej Równanie Schrödingera dla atomu wodoru i jego rozwiązania Liczby kwantowe n, l, m l : - Kwantowanie energii i liczba kwantowa n
Bardziej szczegółowoStara i nowa teoria kwantowa
Stara i nowa teoria kwantowa Braki teorii Bohra: - podane jedynie położenia linii, brak natężeń -nie tłumaczy ilości elektronów na poszczególnych orbitach - model działa gorzej dla atomów z więcej niż
Bardziej szczegółowoCząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa
Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała
Bardziej szczegółowoFIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Wykład 1 własności jąder atomowych Odkrycie jądra atomowego Rutherford (1911) Ernest Rutherford (1871-1937) R 10 fm 1908 Skala przestrzenna jądro
Bardziej szczegółowoWykłady z Fizyki. Kwanty
Wykłady z Fizyki 10 Kwanty Zbigniew Osiak OZ ACZE IA B notka biograficzna C ciekawostka D propozycja wykonania doświadczenia H informacja dotycząca historii fizyki I adres strony internetowej K komentarz
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa Schrödingera
Fizyka 2 Wykład 2 1 Mechanika kwantowa Schrödingera Hipoteza de Broglie a wydawała się nie zgadzać z dynamiką Newtona. Mechanika kwantowa Schrödingera zawiera mechanikę kwantową jako przypadek graniczny
Bardziej szczegółowoAtom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera
Fizyka atomowa Atom wodoru w mechanice kwantowej Moment pędu Funkcje falowe atomu wodoru Spin Liczby kwantowe Poprawki do równania Schrödingera: struktura subtelna i nadsubtelna; przesunięcie Lamba Zakaz
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.
Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy
Bardziej szczegółowoAtom wodoru i jony wodoropodobne
Atom wodoru i jony wodoropodobne dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 2012/13 Spis treści Spis treści 1. Model Bohra atomu wodoru 2 1.1. Porządek
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Erwin Schrödinger ( ) Werner Heisenberg
Mechanika kwantowa Erwin Schrödinger (1887-1961) Werner Heisenberg 1901-1976 Falowe równanie ruchu (uproszczenie: przypadek jednowymiarowy) Dla fotonów Dla cząstek Równanie Schrödingera y x = 1 c y t y(
Bardziej szczegółowo(U.13) Atom wodoropodobny
3.10.200 3. U.13 Atom wodoropodobny 122 Rozdział 3 U.13 Atom wodoropodobny 3.1 Model Bohra przypomnienie Zaznaczmy na wstępie o czym już wspominaliśmy w kontekście zasady nieoznaczoności, że model Bohra
Bardziej szczegółowoEfekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach
Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów
Bardziej szczegółowoWszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 17.III.2010 Oddziaływania: elektromagnetyczne i grawitacyjne elektromagnetyczne i silne (kolorowe) Biegnące stałe sprzężenia:
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6
Bardziej szczegółowoWłaściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).
Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków). 1925r. postulat Pauliego: Na jednej orbicie może znajdować się nie więcej
Bardziej szczegółowoWstęp do chromodynamiki kwantowej
Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wykład 1 przez 2 tygodnie wykład następnie wykład/ćwiczenia/konsultacje/lab proszę pamiętać o konieczności posiadania kąta gdy będziemy korzystać z labolatorium (Mathematica
Bardziej szczegółowoh 2 h p Mechanika falowa podstawy pˆ 2
Mechanika falowa podstawy Hipoteza de Broglie a Zarówno promieniowanie jak i cząstki materialne posiadają naturę dwoistą korpuskularno-falową. Z każdą mikrocząstką można związać pewien proces falowy pierwotnie
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość
Bardziej szczegółowoKryształy, półprzewodniki, nanotechnologie. Dr inż. KAROL STRZAŁKOWSKI Instytut Fizyki UMK w Toruniu
Kryształy, półprzewodniki, nanotechnologie. Dr inż. KAROL STRZAŁKOWSKI Instytut Fizyki UMK w Toruniu skaroll@fizyka.umk.pl Plan ogólny Kryształy, półprzewodniki, nanotechnologie, czyli czym będziemy się
Bardziej szczegółowoElementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania
Elementy Fizyki Jądrowej Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania atom co jest elementarne? jądro nukleon 10-10 m 10-14 m 10-15 m elektron kwark brak struktury! elementarność... 1897 elektron (J.J.Thomson)
Bardziej szczegółowoBudowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków
Budowa atomów Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków Model atomu Bohra atom zjonizowany (ciągłe wartości energii) stany wzbudzone jądro Energia (ev) elektron orbita stan podstawowy Poziomy
Bardziej szczegółowoMichał Praszałowicz, pok. 438. michal@if.uj.edu.pl strona www: th-www.if.uj.edu.pl/~michal wykład 3 godz. za wyjątkiem listopada Egzamin: esej max.
Michał Praszałowicz, pok. 438. michal@if.uj.edu.pl strona www: th-www.if.uj.edu.pl/~michal wykład 3 godz. za wyjątkiem listopada Egzamin: esej max. 10 stron na jeden z listy tematów + rozmowa USOS! 1 Model
Bardziej szczegółowonp. dla elektronów w kryształach; V(x+d) = V(x), d - okres periodyczności = wielkość komórki elementarnej kryształu
Potencjały eriodyczne n. dla elektronów w kryształach; V(x+d) V(x), d - okres eriodyczności wielkość komórki elementarnej kryształu rzyadek kryształu jednowymiarowego sieci z bazą gdy w komórce elementarnej
Bardziej szczegółowo17 Naturalne jednostki w fizyce atomowej
7 Naturalne jednostki w fizyce atomowej W systemie CGS wszystkie wielkości fizyczne wyrażane są jako potęgi trzech fundamentalnych jednostek:. długości (l) cm,. masy (m) g, 3. czasu (t) s. Wymiary innych
Bardziej szczegółowoCiało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.
1 Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury. natężenie natężenie teoria klasyczna wynik eksperymentu
Bardziej szczegółowoPODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ
PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie
Bardziej szczegółowoIX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA
IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX.1. OPERACJE OBSERWACJI. a) klasycznie nie ważna kolejność, w jakiej wykonujemy pomiary. AB = BA A pomiar wielkości A B pomiar wielkości B b) kwantowo wartość obserwacji
Bardziej szczegółowogęstością prawdopodobieństwa
Funkcja falowa Zgodnie z hipotezą de Broglie'a, cząstki takie jak elektron czy proton, mają własności falowe. Własności falowe cząstki (lub innego obiektu) w mechanice kwantowej opisuje tzw. funkcja falowa(,t)
Bardziej szczegółowoStatystyka nieoddziaływujących gazów Bosego i Fermiego
Statystyka nieoddziaływujących gazów Bosego i Fermiego Bozony: fotony (kwanty pola elektromagnetycznego, których liczba nie jest zachowana mogą być pojedynczo pochłaniane lub tworzone. W konsekwencji,
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 15. Gęstość stanów Zastosowanie: oscylatory kwantowe (ª bosony bezmasowe) Formalizm dla nieoddziaływujących cząstek Bosego lub Fermiego
WYKŁAD 15 Gęstość stanów Zastosowanie: oscylatory kwantowe (ª bosony bezmasowe) Formalizm dla nieoddziaływujących cząstek Bosego lub Fermiego 1 Statystyka nieoddziaływujących gazów Bosego i Fermiego Bosony
Bardziej szczegółowoFizyka 2. Janusz Andrzejewski
Fizyka 2 wykład 14 Janusz Andrzejewski Atom wodoru Wczesne modele atomu -W czasach Newtona atom uważany była za małą twardą kulkę co dość dobrze sprawdzało się w rozważaniach dotyczących kinetycznej teorii
Bardziej szczegółowoModele atomu wodoru. Modele atomu wodoru Thomson'a Rutherford'a Bohr'a
Modele atomu wodoru Modele atomu wodoru Thomson'a Rutherford'a Bohr'a Demokryt: V w. p.n.e najmniejszy, niepodzielny metodami chemicznymi składnik materii. atomos - niepodzielny Co to jest atom? trochę
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera
Elementy mechaniki kwantowej Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera Fale materii de Broglie a (rok 1923) De Broglie zaproponował, że każdy
Bardziej szczegółowoWczesne modele atomu
Wczesne modele atomu Wczesne modele atomu Demokryt (400 p.n.e.) Grecki filozof Demokryt rozpoczął poszukiwania opisu materii około 2400 lat temu. Postawił pytanie: Czy materia może być podzielona na mniejsze
Bardziej szczegółowoTeorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały
WYKŁAD 1 Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały sformułowanie praw fizyki kwantowej: promieniowanie katodowe
Bardziej szczegółowoWłasności jąder w stanie podstawowym
Własności jąder w stanie podstawowym Najważniejsze liczby kwantowe charakteryzujące jądro: A liczba masowa = liczbie nukleonów (l. barionów) Z liczba atomowa = liczbie protonów (ładunek) N liczba neutronów
Bardziej szczegółowoModel Bohra budowy atomu wodoru - opis matematyczny
Model Bohra budowy atomu wodoru - opis matematyczny Uwzględniając postulaty kwantowe Bohra, można obliczyć promienie orbit dozwolonych, energie elektronu na tych orbitach, wartość prędkości elektronu na
Bardziej szczegółowoII.4 Kwantowy moment pędu i kwantowy moment magnetyczny w modelu wektorowym
II.4 Kwantowy moment pędu i kwantowy moment magnetyczny w modelu wektorowym Jan Królikowski Fizyka IVBC 1 II.4.1 Ogólne własności wektora kwantowego momentu pędu Podane poniżej własności kwantowych wektorów
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy
Bardziej szczegółowoFIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań
FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań Andrzej Przybyszewski Michał Witczak Marcin Talarek. Definicja pracy na odcinku A-B 2. Zdefiniować różnicę energii potencjalnych gdy ciało przenosimy z do B
Bardziej szczegółowoRÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU
X. RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU Równanie Schrődingera niezależne od czasu to równanie postaci: ħ 2 2m d 2 x dx 2 V xx = E x (X.1) Warunki regularności na x i a) skończone b) ciągłe c) jednoznaczne
Bardziej szczegółowoWykład 9 Podstawy teorii kwantów fale materii, dualizm falowo-korpuskularny, funkcja falowa, równanie Schrödingera, stacjonarne równanie
Wykład 9 Podstawy teorii kwantów fale materii, dualizm falowo-korpuskularny, funkcja falowa, równanie Schrödingera, stacjonarne równanie Schrödingera, zasada nieoznaczoności Heisenberga, ruch cząstki swobodnej,
Bardziej szczegółowoJak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii?
Funkcja falowa Jak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii? Własności falowe materii (cząstek, układów cząstek) opisuje matematycznie pewna funkcja falowa ( x, Funkcja falowa
Bardziej szczegółowoEnergetyka Jądrowa. Wykład 28 lutego Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów
Energetyka Jądrowa Wykład 8 lutego 07 Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ Model atomu. Promieniowanie atomów 8.II.07 EJ - Wykład / r
Bardziej szczegółowoVII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.
VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale. Światło wykazuje zjawisko dyfrakcyjne. Rys.VII.1.Światło padające na
Bardziej szczegółowoLHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN
LHC i po co nam On Piotr Traczyk CERN LHC: po co nam On Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 5 Program fizyczny LHC 6 Program fizyczny LHC
Bardziej szczegółowoAtom wodoru. Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu:
ATOM WODORU Atom wodoru Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu: U = 4πε Opis kwantowy: wykorzystując zasadę odpowiedniości
Bardziej szczegółowoModele atomu wodoru. Modele atomu wodoru Thomson'a Rutherford'a Bohr'a
Modele atomu wodoru Modele atomu wodoru Thomson'a Rutherford'a Bohr'a Demokryt: V w. p.n.e najmniejszy, niepodzielny metodami chemicznymi składnik materii. atomos - niepodzielny Co to jest atom? trochę
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki Jądrowej
Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 Składnik egzaminu licencjackiego (sesja letnia)! OPCJA: Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń możliwość zorganizowania ustnego egzaminu (raczej
Bardziej szczegółowokwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds Wykład VII: Schrodinger Klein Gordon, J. Gluza
kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds V Erwin Schrodinger Austriak 1926 (4 prace) Nobel (wraz z Dirakiem), 1933 Paradoks kota Banknot 1000 szylingowy Czym jest życie? (o teorii
Bardziej szczegółowoChemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki
dr ab. Wacław Makowski Cemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki 1. Kwantowanie. Atom wodoru 3. Atomy wieloelektronowe 4. Termy atomowe 5. Cząsteczki dwuatomowe 6. Hybrydyzacja 7. Orbitale zdelokalizowane
Bardziej szczegółowoJak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii?
Funkcja falowa Jak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii? Własności falowe materii (cząstek, układów cząstek) opisuje matematycznie pewna funkcja falowa ( x, t ) Tutaj upraszczamy
Bardziej szczegółowoWszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 1
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 1 7.X.2009 Informacje ogólne o wykładzie Fizyka cząstek elementarnych Odkrycia Skąd ten tytuł wykładu? Wytłumaczenie dlaczego Wszechświat wygląda
Bardziej szczegółowoWstęp do Modelu Standardowego
Wstęp do Modelu Standardowego Plan Wstęp do QFT (tym razem trochę równań ) Funkcje falowe a pola Lagranżjan revisited Kilka przykładów Podsumowanie Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Bardziej szczegółowoFizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła
W- (Jaroszewicz) 19 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne kwantyzacja światła efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki subatomowej
Podstawy fizyki subatomowej Zenon Janas Zakład Fizyki Jądrowej IFD UW ul. Pasteura 5 p..81 tel. 55 3 681 e-mail: janas@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~janas/fsuba/fizsub.htm Zasady zaliczenia Obecność
Bardziej szczegółowoJ. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe
Proagacja zaburzeń o skończonej (dużej) amlitudzie. W takim rzyadku nie jest możliwa linearyzacja równań zachowania. Rozwiązanie ich w ostaci nieliniowej jest skomlikowane i rowadzi do nastęujących zależności
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 12. Mechanika kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA II. Mechanika kwantowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ MECHANIKA KWANTOWA Podstawę mechaniki kwantowej stanowi
Bardziej szczegółowoElementy fizyki kwantowej. Obraz interferencyjny. Motto. Funkcja falowa Ψ. Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.
Elementy fizyki kwantowej dr inż. Ireneusz Owczarek CNMiF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 1 dr inż. Ireneusz Owczarek Elementy fizyki kwantowej Obraz interferencyjny De Broglie
Bardziej szczegółowoTermodynamika. Część 11. Układ wielki kanoniczny Statystyki kwantowe Gaz fotonowy Ruchy Browna. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ
Termodynamika Część 11 Układ wielki kanoniczny Statystyki kwantowe Gaz fotonowy Ruchy Browna Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Układ otwarty rozkład wielki kanoniczny Rozważamy układ w równowadze termicznej
Bardziej szczegółowoBozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?
Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy? Sławomir Stachniewicz, IF PK 1. Standardowy model cząstek elementarnych Model Standardowy to obecnie obowiązująca teoria cząstek elementarnych, które są składnikami
Bardziej szczegółowoFizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika
Fizyka 3 Konsultacje: p. 39, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 1 sprawdzian 30 pkt 15.1 18 3.0 18.1 1 3.5 1.1 4 4.0 4.1 7 4.5 7.1 30 5.0 http:\\adam.mech.pw.edu.pl\~marzan Program: - elementy
Bardziej szczegółowoAstrofizyka teoretyczna II. Równanie stanu materii gęstej
Astrofizyka teoretyczna II Równanie stanu materii gęstej 1 Black Holes, White Dwarfs and Neutron Stars: The Physics of Compact Objects by Stuart L. Shapiro, Saul A. Teukolsky " Rozdziały 2, 3 i 8 2 Odkrycie
Bardziej szczegółowoStany skupienia materii
Stany skupienia materii Ciała stałe - ustalony kształt i objętość - uporządkowanie dalekiego zasięgu - oddziaływania harmoniczne Ciecze -słabo ściśliwe - uporządkowanie bliskiego zasięgu -tworzą powierzchnię
Bardziej szczegółowoElementy fizyki relatywistycznej
Elementy fizyki relatywistycznej Transformacje Galileusza i ich konsekwencje Transformacje Lorentz'a skracanie przedmiotów w kierunku ruchu dylatacja czasu nowe składanie prędkości Szczególna teoria względności
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. Wprowadzenie. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej
Wykład FIZYKA II Wprowadzenie Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ LITERATURA Literatura podstawowa: (Jednolity Kurs Fizyki)
Bardziej szczegółowoRysunek 1 Przykładowy graf stanów procesu z dyskretnymi położeniami.
Procesy Markowa Proces stochastyczny { X } t t nazywamy rocesem markowowskim, jeśli dla każdego momentu t 0 rawdoodobieństwo dowolnego ołożenia systemu w rzyszłości (t>t 0 ) zależy tylko od jego ołożenia
Bardziej szczegółowoFALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że
FAL MATRII De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie a Cząstce materialnej
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania optyki półklasycznej Posłużymy się teraz równaniem (2.4), i Ψ t = ĤΨ ażeby wyprowadzić
Bardziej szczegółowoLiczby kwantowe elektronu w atomie wodoru
Liczby kwantowe elektronu w atomie wodoru Efekt Zeemana Atom wodoru wg mechaniki kwantowej ms = magnetyczna liczba spinowa ms = -1/2, do pełnego opisu stanu elektronu potrzebna jest ta liczba własność
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne
Nazwa modułu: Wstęp do fizyki atomowej i kwantowej Rok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM-1-302-s Punkty ECTS: 6 Wydział: Fizyki i Informatyki Stosowanej Kierunek: Fizyka Medyczna Specjalność: Poziom studiów:
Bardziej szczegółowoWykład 17: Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok
Wykład 17: Atom Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Wczesne modele atomu Grecki filozof Demokryt rozpoczął poszukiwania
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)
WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:
Bardziej szczegółowoZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA
ZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ MATEMATYKI, FIZYKI I TECHNIKI UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO
Bardziej szczegółowoKto nie zda egzaminu testowego (nie uzyska oceny dostatecznej), będzie zdawał poprawkowy. Reinhard Kulessa 1
Wykład z mechaniki. Prof.. Dr hab. Reinhard Kulessa Warunki zaliczenia: 1. Zaliczenie ćwiczeń(minimalna ocena dostateczny) 2. Zdanie egzaminu z wykładu Egzamin z wykładu będzie składał się z egzaminu TESTOWEGO
Bardziej szczegółowoTeoria grawitacji. Grzegorz Hoppe (PhD)
Teoria grawitacji Grzegorz Hoppe (PhD) Oddziaływanie grawitacyjne nie zostało dotychczas poprawnie opisane i pozostaje jednym z nie odkrytych oddziaływań. Autor uważa, że oddziaływanie to jest w rzeczywistości
Bardziej szczegółowoTomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków
Oddziaływanie Promieniowania Jonizującego z Materią Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków Labs Prowadzący Tomasz Szumlak, D11, p. 111 Konsultacje Do uzgodnienia??? szumlak@agh.edu.pl Opis przedmiotu
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 5 sem zim.2010/11
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoZasada nieoznaczoności Heisenberga. Konsekwencją tego, Ŝe cząstki mikroświata mają takŝe własności falowe jest:
Zasada nieoznaczoności Heisenberga Konsekwencją tego, Ŝe cząstki mikroświata mają takŝe własności falowe jest: Pewnych wielkości fizycznych nie moŝna zmierzyć równocześnie z dowolną dokładnością. Iloczyn
Bardziej szczegółowoJednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału
Fizyka 2 Wykład 4 1 Jednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału Niezależne od czasu równanie Schödingera ma postać: 2 d ( x)
Bardziej szczegółowoPromieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X
Promieniowanie X Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X Lampa rentgenowska Lampa rentgenowska Promieniowanie rentgenowskie
Bardziej szczegółowoOddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.
1 Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań. Wyróżniamy cztery rodzaje oddziaływań (sił) podstawowych: oddziaływania silne
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Funkcja falowa Równanie Schrödingera
lementy mechaniki kwantowej Mechanika kwantowa co to jest? Funkcja falowa Równanie Schrödingera Funkcja falowa Jak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii? Własności falowe
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera
lementy mechaniki kwantowej Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera Fale materii de Broglie a (rok 193) De Broglie zaproponował, że każdy
Bardziej szczegółowoOddziaływanie pomiędzy kwarkami i leptonami -- krótki opis Modelu Standardowego
Oddziaływanie pomiędzy kwarkami i leptonami -- krótki opis Modelu Standardowego Początkowe poglądy na temat oddziaływań Ugruntowanie poglądów poprzednich- filozofia mechanistyczna Kartezjusza ciała zawsze
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej i budowy materii
Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wykład 12 9 stycznia 2017 A.F.Żarnecki Podstawy
Bardziej szczegółowoOddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)
Oddziaływania Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Teoria Yukawy Zasięg oddziaływań i propagator bozonowy Równanie Diraca Antycząstki; momenty
Bardziej szczegółowo( Kwantowe ) zasady nieoznaczoności Heisenberga. a rozmiar ( grawitacyjnej ) czarnej dziury; Wstęp do teorii strun
( Kwantowe ) zasady nieoznaczoności Heisenberga a rozmiar ( grawitacyjnej ) czarnej dziury; Wstęp do teorii strun kwantowej mechaniki relatywistycznej Wg http://www.wiw.pl/delta/struny.asp Delta 06/1989
Bardziej szczegółowoTheory Polish (Poland)
Q3-1 Wielki Zderzacz Hadronów (10 points) Przeczytaj Ogólne instrukcje znajdujące się w osobnej kopercie zanim zaczniesz rozwiązywać to zadanie. W tym zadaniu będą rozpatrywane zagadnienia fizyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoCZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)
CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA Szczególna teoria względności Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 013) u Masa w szczególnej teorii względności u Określenie relatywistycznego pędu u Wyprowadzenie wzoru Einsteina
Bardziej szczegółowoVIII. VIII.1. ORBITALNY MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU, L= r p (VIII.1.1) p=m v (VIII.1.2) L= L =mvr (VIII.1.1a) r v. r=v (VIII.1.3)
VIII. VIII.1. ORBITALNY MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU, L= r p (VIII.1.1) p=m v (VIII.1.2) Z (VIII.1.1) i (VIII.1.2) wynika (VIII.1.1a): L= L =mvr (VIII.1.1a) r v r=v (VIII.1.3) Z zależności (VIII.1.1a)
Bardziej szczegółowoTak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.
Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman (1918-1988) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd. Równocześnie Feynman podkreślił, że obliczenia mechaniki
Bardziej szczegółowoWykład Budowa atomu 1
Wykład 30. 11. 2016 Budowa atomu 1 O atomach Trochę historii i wprowadzenie w temat Promieniowanie i widma Doświadczenie Rutherforda i odkrycie jądra atomowego Model atomu wodoru Bohra sukcesy i ograniczenia
Bardziej szczegółowoUkłady wieloelektronowe
Układy wieloelektronowe spin cząstki nierozróżnialność cząstek a symetria funkcji falowej fermiony i bozony przybliżenie jednoelektonowe wyznacznik Slatera konfiguracje elektronowe atomów ciało posiadające
Bardziej szczegółowo