TERAPIE, KTÓRE MOŻEMY POPROWADZIĆ SAMI PROGRAM AKTYWNOŚCI KNILL ÓW RUCH ROZWIJAJĄCY W.SHERBORNE Opracowała: Joanna Dolna
Marianna i Christopher Knill Metoda powstała w wyniku trudności, jakie napotykali terapeuci komunikując się z osobami nienawiązującymi kontaktu z otoczeniem.
Część I Dotyk i Komunikacja Część II Programy aktywności: Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja
Dotyk i Komunikacja Polega na uświadomieniu sobie własnego ciała poprzez właściwy odbiór bodźców płynących z rąk terapeuty w trakcie masowania poszczególnych jego części. Sesje w tym programie powinny odbywać się systematycznie, ale nie częściej niż 2-3 razy w ciągu tygodnia.
5 części 1-trwa 3 minuty -ma na celu przygotowanie dziecka do zajęć i poprzez relaksację stworzyć przyjazną atmosferę. 2-7 minut -muzyka jest już wyraźnie zrytmizowana jest to moment do prowadzenia pierwszych ruchów masażu (nogi, ramiona). 3-6 minut -muzyka jest bardzo intensywna, zarówno pod względem melodii, jak i rytmu służy ona wsparciu większych ruchów (plecy) i nawiązaniu bardziej intensywnego kontaktu. 4-4minuty-muzyka staje się łagodniejsza i melodyjna, dając okazję do bardziej zabawowego charakteru masażu (twarz). 5-3 minuty -muzyka zamykająca o działaniu uspokajającym i medytacyjnym (refleksja nad atmosferą w czasie trwania sesji).
Programy aktywności -też 5 części Stanowią ramy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny, ruch i zabawa. Mogą też stanowić punkt wyjścia dla rozwoju rozumienia i używania języka. Podstawowym ich założeniem jest przekonanie, że rozwój człowieka zależy od zdolności nabywania, organizowania i wykorzystywania wiedzy o sobie, także od tego, w jaki sposób ludzie zaznajamiają się ze swoim ciałem i uczą się, jak go używać.
Rozwój człowieka uzależniony jest od zdolności do nabywania, organizowania i wykorzystywania wiedzy o sobie ( ), zależy również od sposobu, w jaki ludzie zaznajamiają się ze swoim ciałem i uczą się, jak go używać Aby przełamywać trudności związane z nabywaniem i organizowaniem informacji o sobie, należy rozwinąć świadomość ciała. Wymaga to stworzenia bezpiecznego środowiska, w którym udaje się skoncentrować uwagę dziecka i kierować nią.
Pomocna tu jest specjalnie dobrana muzyka, odzwierciedlająca rytm i mowę dostosowaną do czynności, której towarzyszy. Każdy ruch dziecka jest wspierany przez specjalny akompaniament. Jest on sygnałem konkretnej aktywności. Dzięki specjalnemu tonowi na początku i końcu każdej aktywności dziecko uczy się rozpoznawać sytuację, łączyć dźwięki z określoną aktywnością. Muzyka tworzy pewne czasowe ramy dla ruchu, pomagając dziecku wzmocnić kontrolę nad częściami ciała.
Program zakłada wzrost inicjatywy dziecka, nie czyni go zależnym od osoby dorosłej. Dziecko powinno stawać się coraz bardziej świadome zależności pomiędzy swoimi ruchami a obecnością terapeuty i muzyką. Świadomość ciała uzależniona jest od doświadczania własnych ruchów w relacji z innymi ludźmi, sytuacjami i rzeczami, świadomości wykorzystywania swoich rąk, nóg, ust, ramion, stóp i całego ciała podczas zwykłych czynności jak jedzenie czy ubieranie, komunikacji.
Ta metoda jest doskonałym sposobem w tworzeniu pomostu pomiędzy dzieckiem a otoczeniem, gdyż przyswajane formy aktywności sprzyjają występowaniu spontanicznych form porozumiewania się. Stanowi ponadto podstawę pozwalającą dziecku opanować coraz bardziej złożone umiejętności konieczne do codziennego funkcjonowania i dalszego rozwoju.
KIEDY I JAK? Najlepsze rezultaty osiąga się, gdy program jest włączony do codziennej rutyny, odbywa się regularnie i o stałej porze dnia. Należy wybrać taką porę dnia, kiedy dziecko jest optymalnie ożywione.
Ruch rozwijający Metoda Sherborneoparta jest na analizie ludzkiego ruchu dokonanej przez Rudolfa Labana. Celem Labanabyło rozwijanie poprzez ruch Celem Labanabyło rozwijanie poprzez ruch osobowości i możliwości człowieka oraz pomoc w doświadczaniu i rozumieniu ruchu.
CEL Dzieci mogą zaspokoić dwie bardzo istotne potrzeby: panowania nad własnym ciałem (dobrego kontaktu z ciałem), nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi.
JAK DZIAŁA? wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do poszerzania świadomości samego siebie i pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi.
WSPOMAGA!!! pozytywne relacje między ludźmi, umiejętność współdziałania w grupie, rozwój emocjonalny dziecka, poczucie bezpieczeństwa i zaufania, postawę opiekuńczości, akceptację siebie, pewność siebie, wiarę we własne siły i możliwości, otwartość, rozwój inicjatywy i spontaniczności, umiejętność komunikowania się, umiejętność relaksowania się i rozładowywania napięcia, umiejętność wymiany społecznej (dawania i brania), satysfakcję związaną z wysiłkiem fizycznym, wytrwałość w dążeniu do celu, zaufanie do siebie i innych, spontaniczność.
ZALECANE (uniwersalizm metody) DZIECIOM MAJĄCYM PROBLEMY W SFERZE EMOCJONALNEJ LUB/I SPOŁECZNEJ, DZIECIOM ZDROWYM, BY JESZCZE LEPIEJ SIĘ ROZWIJAŁY, DZIECIOM Z WSZELKIMI ZABURZENIAMI ROZWOJU.