Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia Profil Forma studiów Rok/semestr Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Historia mody i ubioru Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Moda w kulturze studia I stopnia ogólnoakademicki stacjonarne II/3,4 dr Iwona Jastrzębska-Puzowska Liczba godzin dydaktycznych 30 h wykładu i 30 h konwersatorium i formy zajęć Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia zaliczenie z oceną Typ przedmiotu specjalizacyjny Język wykładowy polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Znajomość historii powszechnej i historii Polski Efekty kształcenia Efekty kierunkowe K_W04 omawia podstawowe zagadnienia związane z kulturą jako systemem oraz jej obiegami K_W05 zna najważniejsze ogniwa historii powszechnej i wyjaśnia jej oddziaływanie na rozwój kultury europejskiej, zna najważniejsze ogniwa historii kultury polskiej i jej związki z kulturą europejską oraz kryteria ich periodyzacji K_W15 ma podstawową wiedzę o historii dziedzin sztuki obejmującą najważniejsze osiągnięcia, Efekty przedmiotowe W01 student zna miejsce mody w kulturze W02 student zna historię mody i ubioru i potrafi umiejscowić jej przemiany i artefakty w kontekście historycznym i kulturowym W03 student potrafi przedstawić związki pomiędzy dziejami sztuk plastycznych a historią mody
reprezentantów oraz konteksty kulturowe K_U02 wykorzystuje wiedzę i posługuje się podstawową terminologią z zakresu teorii, historii kultury, filozofii, antropologii, religioznawstwa, semiotyki, historii sztuki, folklorystyki, socjologii kultury, nauki o komunikowaniu w typowych sytuacjach zawodowych i społecznych K_U05 samodzielnie analizuje i interpretuje przekazy i zjawiska kulturowe wywodzące się z różnych obiegów kultury, epok, posługując się typowymi metodami, charakteryzuje ich specyfikę, wskazuje związki pomiędzy przekazami kulturowymi i określa ich relacje z estetyką, filozofią, dziejami sztuki, etc. K_U11 formułuje i analizuje problemy badawcze, selekcjonuje dostępne metody i narzędzia; opracowuje, prezentuje i wykorzystuje wyniki badań K_K03 zdając sobie sprawę z różnorodności środowisk, światopoglądów i kręgów kulturowych, przyjmuje postawę tolerancji i partnerskiego dialogu K_K09 zdaje sobie sprawę z konieczności integracji wiedzy o kulturze w budowaniu tożsamości narodowej oraz rozwijaniu więzi społecznych na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym U01 student posługuje się terminologią z zakresu historii sztuk plastycznych i mody U02 student analizuje artefakty z dziedziny mody i ubioru, wywodzące się z różnych epok i kręgów kulturowych i potrafi wskazać związki i różnice pomiędzy nimi i określić ich relacje z estetyką, filozofią i dziejami sztuki U03 student potrafi sformułować problem i wyselekcjonować odpowiedni materiał badawczy, a także opracować i zaprezentować wyniki swoich badań z zakresu historii mody i ubioru K01 student rozumie potrzebę szacunku wobec wszystkich ludzi, niezależnie od ich ubioru K02 student włącza się w lokalne, krajowe i globalne działania mające na celu odtworzenie i kultywowanie form i metod pracy rzemieślniczej i rękodzielniczej... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU)
Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Rok akademicki: 2017/2018 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: Rok studiów: Semestr: Historia mody i ubioru Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Moda w kulturze wykład + konwersatorium 30 + 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). dr Iwona Jastrzębska-Puzowska Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć Ubiór i jego charakterystyczne elementy, stroje różnych grup i warstw społecznych w kolejnych okresach historycznych: w czasach antycznych, w średniowieczu (w tym paramentyka), w okresie renesansu, baroku, klasycyzmu. Stroje blisko i dalekowschodnie, afrykańskie i indiańskie. Polski ubiór szlachecki, mieszczański i chłopski. Ubiór dziewiętnastowieczny: empire, biedermeier, okres wiktoriański i belle epoque, początki Haute Couture. Moda I poł. XX wieku: sufrażystki, Coco Chanel, art deco, moda hollywoodzka, odzież sportowa i plażowa, rozwój prasy dotyczącej mody, ubiór w okresie II wojny światowej i pierwszych latach powojennych. Moda II poł. XX wieku: rozwój Haute Couture, New look i Christian Dior, moda lat 50. bikini, Marylin Monroe, demokratyzacja mody Pret-a-porter i produkcja masowa, kariera denimu i jeansów. Moda lat 60. i 70.: nowe tkaniny i technologie, op-art, futuryzm Andre Courreges, styl hipisowski, styl YSL. Lata 80.: styl punk, disco, jak w serialu Dynastia, hip-hop, moda uliczna. Odrodzenie Haute Couture: Karl Lagerfeld, Christian Lacroix. Moda wzorowana na stylu wielkich gwiazd muzyki pop: Madonna, Michael Jackson. Lata 90.: grunge, minimalistyczna moda architektoniczna Calvina Kleina, moda ekologiczna, rozwój wielkich sieci sklepów odzieżowych, projektanci japońscy. Tendencje w modzie pocz. XXI wieku. Metody dydaktyczne wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja na ocenę dostateczną: student przygotuje i przedstawi jedną prezentację multimedialną na zadany temat i uzyska przynajmniej 50 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym. na ocenę dobrą: student przygotuje i przedstawi co najmniej 2 prezentacje multimedialne na zadany temat i uzyska Metody i kryteria oceniania przynajmniej 60 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym na ocenę bardzo dobrą: student przygotuje i przedstawi 3 lub więcej prezentacji multimedialnych na zadany temat i uzyska przynajmniej 80 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym przygotowanie prezentacji multimedialnych i przedstawienie Rygor zaliczenia ich na zajęciach, końcowe kolokwium zaliczeniowe w formie Literatura podstawowa pisemnego testu 1. F. Boucher, Historia mody. Dzieje ubiorów od lat prehistorycznych do końca XX wieku, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca 2. A. Sieradzka, Żony modne. Historia mody kobiecej od starożytności do współczesności, Warszawa 1993 3. Historia mody, red. naukowa M. Fogg, Warszawa 2013 4. K. Łoszewski, Od spódnicy do spodni: historia mody męskiej, Olszanica 2015. 5. A. Dziekońska Kozłowska, Moda kobieca XX wieku, Warszawa 1967 6. Ilustrowana historia strojów : w co ubierali się ludzie, czyli moda od czasów starożytnych do XIX wieku [klasyczne ryciny Friedricha Hottenrotha i Auguste'a Racineta], Warszawa 2008 7. A. Sieradzka, Moda w przedwojennej Polsce : codzienna, sportowa, wieczorowa, ślubna, dziecięca, bielizna, Warszawa 2013. 1. R. Kinzel, Królowie mody: historia haute couture Wrocław 1995 2. M. Możdżyńska-Nawotka, Od zmierzchu do świtu. Historia mody balowej, Wrocław 2007 3. M. Bialic, Syreny w trykotach: historia dawnej mody kąpielowej w Polsce i nie tylko, Warszawa 2015 4. A. Pelka, Teksas-land : moda młodzieżowa w PRL, Warszawa 2007 5. J. Antkowiak, Sekrety modnych pań, Warszawa 1993 6. A. Sierdzka, Peleryna, tren i konfederatka : o modzie i sztuce polskiego modernizmu, Wrocław 1991. podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów kierunku Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W04 W01 W kolokwium W02, W03 K_W05 W02 W, K dyskusja W01, W02, W03, U01, U02, U03, K01, K02
K_W15 W03 W, K K_U02 U01 W, K K_U05 U02 W, K K_U11 U03 W, K K_K03 K01 W, K prezentacja multimedialna W02, W03, U01, U02, U03, K01, K02 K_K09 K02 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).