OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA. CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania)

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Polszczyzna regionalna Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja wszystkie Poziom kształcenia studia pierwszego stopnia Profil ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Rok/semestr II 4 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu dr Krzysztof Kołatka Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS 2 Rygory zaliczenia egzamin Typ przedmiotu podstawowy Język wykładowy polski 1. Liczba godzin dydaktycznych: Formy zajęć: wykład. Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne 1. Przedmioty wprowadzające: Dziedzictwo kulturowe i językowe w edukacji regionu. 2. Wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu wiedzy o terytorialnym zróżnicowaniu polszczyzny. Efekty kształcenia Efekty kierunkowe Wiedza K_W02: definiuje podstawowe terminy z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem terminologii z zakresu kulturoznawstwa. K_W03: rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe metody analizy i interpretacji różnych tekstów kultury, posługuje się odpowiednią terminologią oraz wiedzą dotyczącą przekazów kulturowych z uwzględnieniem jej historii oraz kierunków rozwoju. Efekty przedmiotowe W01: definiuje polszczyznę regionalną oraz inne terminy z zakresu wiedzy o terytorialnym zróżnicowaniu polszczyzny. W02: charakteryzuje pojęcie polszczyzny regionalnej, odwołując się do różnych koncepcji; wyróżnia i charakteryzuje nurty metodologiczne na gruncie badań nad polszczyzną regionalną; dokonuje charakterystyki diachronicznego aspektu polszczyzny regionalnej; omawia pojęcie

2 K_W12: charakteryzuje znaczenie języka w kulturze, omawia podstawowe problemy językoznawstwa kulturowego, charakteryzuje jego związki z innymi dziedzinami nauk humanistycznych, wymienia jego najważniejsze osiągnięcia za granicą i w kraju. K_U01: wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i użytkuje informacje, dotyczące kultury i różnych jej obszarów pochodzące z mediów tradycyjnych i elektronicznych. K_U03: charakteryzuje rolę i miejsce języka w kulturze, uwzględniając folklor i kulturę regionu, stosuje podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa kulturowego, semantyki, folklorystyki, nauk o komunikowaniu. regionalizmu (w lingwistyce); przedstawia i charakteryzuje typologie regionalizmów leksykalnych; omawia regionalne zróżnicowanie polszczyzny w zakresie słownictwa; charakteryzuje odmiany regionalne języka polskiego; dokonuje charakterystyki polskiej leksykografii regionalnej; charakteryzuje zjawisko regionalizacji (w literaturze) oraz podaje jego egzemplifikacje. W03: charakteryzuje znaczenie polszczyzny terytorialnej w kulturze narodowej oraz regionalnej (polszczyzna terytorialna jako komponent dziedzictwa narodowego i regionalnego; polszczyzna terytorialna jako zwierciadło wiedzy o regionie i jego mieszkańcach; polszczyzna terytorialna jako budulec tożsamości narodowej, etnicznej, regionalnej oraz lokalnej). Umiejętności Kompetencje społeczne K_K03: zdając sobie sprawę z różnorodności środowisk, światopoglądów i kręgów kulturowych, przyjmuje postawę tolerancji i partnerskiego dialogu. K_K09: zdaje sobie sprawę z konieczności integracji wiedzy o kulturze w budowaniu tożsamości narodowej oraz rozwijaniu więzi społecznych na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym. U01: wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i użytkuje informacje z zakresu polszczyzny regionalnej, pochodzące z mediów tradycyjnych i elektronicznych. U02: stosuje terminologię z zakresu wiedzy o terytorialnym zróżnicowaniu polszczyzny; rozpoznaje typy regionalizmów leksykalnych; identyfikuje słownictwo z różnych regionów; rozpoznaje regionalne odmiany polszczyzny; wyróżnia i charakteryzuje wykładniki regionalizacji; samodzielnie rejestruje i analizuje leksykę regionalną. K01: dostrzega znaczenie i potrzebę pogłębiania i popularyzowania wiedzy o regionalnym zróżnicowaniu polszczyzny. K02: postrzega polszczyznę regionalną jako istotny komponent dziedzictwa, konstytuujący poczucie tożsamości lokalnej, regionalnej, etnicznej oraz narodowej.... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot.

3 Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Rok akademicki: 2017/2018 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: studia pierwszego stopnia Rok studiów: II Semestr: 4 Polszczyzna regionalna Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo wszystkie wykład 15 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). dr Krzysztof Kołatka Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Polszczyzna regionalna przegląd wybranych koncepcji 1.1. Polszczyzna regionalna jako element holistycznych dociekań nad kulturą regionu 1.2. Polszczyzna regionalna jako ogół tekstów języka polskiego, powstałych na określonym terytorium i ściśle z nim związanych 1.3. Polszczyzna regionalna jako terytorialny wariant języka ogólnopolskiego 1.4. Polszczyzna regionalna jako język mieszkańców miast w jego odmianie mówionej 2. Główne nurty metodologiczne w badaniach nad polszczyzną regionalną 3. Polszczyzna regionalna w aspekcie diachronicznym 4. Pojęcie regionalizmu na gruncie językoznawstwa 5. Regionalizm leksykalny i jego typy 6. ( ) twoja mowa cię zdradza. O terytorialnej heterogeniczności polskiego słownictwa 7. W kręgu odmian terytorialnych języka polskiego 8. Polszczyzna bydgoszczan przeszłość i teraźniejszość 9. Wokół polskiej leksykografii regionalnej 10. Regionalizacja w literaturze, czyli o artystycznym wykorzystaniu regionalnych elementów językowych w utworach współczesnych pisarzy polskich wykład, pogadanka, elementy dyskusji, obserwacja, prezentacja Metody dydaktyczne multimedialna, praca z tekstem, praca z książką 1. Metody oceniania: egzamin ustny, obejmujący zagadnienia poruszane na wykładach (waga 0,6); praca pisemna, poświęcona leksyce wybranego regionu lub miasta, odnoszącej się do określonego pola semantycznego, przygotowana na podstawie istniejących opracowań [oraz samodzielnie zarejestrowanego i przeanalizowanego materiału badawczego] * (waga Metody i kryteria oceniania 0,4). 2. Kryteria oceniania: ocena dostateczna: student wykazuje się dostateczną znajomością literatury obowiązkowej; definiuje i omawia w ogólnym ujęciu pojęcie polszczyzny regionalnej, odwołując się do różnych koncepcji; definiuje oraz charakteryzuje w ogólnym ujęciu pojęcie regionalizmu (na gruncie językoznawstwa); definiuje regionalizm leksykalny oraz dokonuje jego ogólnej charakterystyki; przedstawia

4 w ogólnym ujęciu typologie regionalizmów leksykalnych; omawia w ogólnym ujęciu regionalną heterogeniczność polszczyzny w zakresie słownictwa; przedstawia ogólne informacje na temat odmian regionalnych języka polskiego; definiuje zjawisko regionalizacji (w literaturze) oraz dokonuje jego ogólnej charakterystyki, odwołując się do wybranych egzemplifikacji; przygotowuje pracę, poświęconą leksyce wybranego regionu lub miasta, odnoszącej się do określonego pola semantycznego, przygotowaną na podstawie istniejących opracowań; ocena dobra: student wykazuje się dobrą znajomością literatury obowiązkowej i ponadobowiązkowej; definiuje i omawia w poszerzonym ujęciu pojęcie polszczyzny regionalnej, odwołując się do różnych koncepcji; wymienia nurty metodologiczne w badaniach nad polszczyzną regionalną oraz dokonuje ich poszerzonej charakterystyki; charakteryzuje w poszerzonym ujęciu polszczyznę regionalną w aspekcie diachronicznym; definiuje oraz charakteryzuje w poszerzonym ujęciu pojęcie regionalizmu (na gruncie językoznawstwa); definiuje regionalizm leksykalny oraz dokonuje jego poszerzonej charakterystyki; przedstawia w poszerzonym ujęciu typologie regionalizmów leksykalnych; rozpoznaje typy regionalizmów leksykalnych; omawia w poszerzonym ujęciu regionalną heterogeniczność polszczyzny w zakresie słownictwa; identyfikuje słownictwo z różnych regionów; przedstawia poszerzone informacje na temat odmian regionalnych języka polskiego; rozpoznaje regionalne odmiany polszczyzny; omawia polską leksykografię regionalną; definiuje zjawisko regionalizacji (w literaturze) oraz dokonuje jego poszerzonej charakterystyki, odwołując się do wybranych egzemplifikacji; wyróżnia i charakteryzuje wykładniki regionalizacji; przygotowuje pracę, poświęconą leksyce wybranego regionu lub miasta, odnoszącej się do określonego pola semantycznego, przygotowaną na podstawie istniejących opracowań oraz samodzielnie zarejestrowanego i przeanalizowanego materiału badawczego; ocena bardzo dobra: student wykazuje się bardzo dobrą znajomością literatury obowiązkowej i ponadobowiązkowej; definiuje i omawia w szczegółowym ujęciu pojęcie polszczyzny regionalnej, odwołując się do różnych koncepcji; wymienia nurty metodologiczne w badaniach nad polszczyzną regionalną oraz dokonuje ich szczegółowej charakterystyki; charakteryzuje w szczegółowym ujęciu polszczyznę regionalną w aspekcie diachronicznym; definiuje oraz charakteryzuje w szczegółowym ujęciu pojęcie regionalizmu (na gruncie językoznawstwa); definiuje regionalizm leksykalny oraz dokonuje jego szczegółowej charakterystyki; przedstawia w szczegółowym ujęciu typologie regionalizmów leksykalnych; rozpoznaje typy regionalizmów leksykalnych; omawia w szczegółowym ujęciu regionalną heterogeniczność polszczyzny w zakresie słownictwa; identyfikuje słownictwo z różnych regionów; przedstawia szczegółowe informacje na temat odmian regionalnych języka polskiego; rozpoznaje regionalne odmiany polszczyzny; omawia polską leksykografię regionalną; definiuje zjawisko regionalizacji (w literaturze) oraz dokonuje jego szczegółowej charakterystyki, odwołując się do wybranych egzemplifikacji; wyróżnia i charakteryzuje wykładniki regionalizacji; przygotowuje pracę, poświęconą leksyce wybranego regionu lub miasta, odnoszącej się do określonego pola semantycznego, przygotowaną na podstawie istniejących opracowań oraz samodzielnie zarejestrowanego i przeanalizowanego materiału badawczego. * Treści w nawiasach kwadratowych dotyczą wymagań na ocenę dobrą i bardzo dobrą (zob. Kryteria oceniania). Rygor zaliczenia egzamin ustny (waga 0,6) oraz praca pisemna (waga 0,4) 1. Handke K., Terytorialne odmiany polszczyzny, [w:] Encyklopedia kultury Literatura podstawowa polskiej XX wieku, t. 2: Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław 1993, s

5 Literatura uzupełniająca 2. Kucała M., Twoja mowa cię zdradza. Regionalizmy i dialektyzmy języka polskiego, Kraków Piotrowicz A., Typy regionalizmów leksykalnych, Poznań Bieńkowska D., Cybulski M., Umińska-Tytoń E., Słownik dwudziestowiecznej Łodzi. Konteksty historyczne, społeczne, kulturowe, Łódź Dunaj B., Język mieszkańców Krakowa, cz. 1: Zagadnienia teoretyczne, fonetyka, fleksja, Warszawa Kraków Dyszak A.S., Gwara miejska bydgoszczan, Bydgoszcz Dyszak A.S., Jak mówili bydgoszczanie. Mały słownik gwary bydgoskiej, Bydgoszcz Gruchmanowa M., Witaszek-Samborska M., Żak-Święcicka M., Mowa mieszkańców Poznania, Poznań Kamińska M., Polszczyzna mówiona mieszkańców Łodzi i okolic w ujęciu socjolingwistycznym, Łódź Kurek H., Polszczyzna mówiona inteligencji, Kraków Kurzowa Z., Elementy kresowe w języku powieści powojennej, Warszawa Kurzowa Z., Język polski Wileńszczyzny i Kresów północno-wschodnich XVI XX w., Kraków Kurzowa Z., Polszczyzna Lwowa i Kresów południowo-wschodnich do 1939 roku, Kraków Kurzowa Z., Ze studiów nad polszczyzną kresową. Wybór prac, Kraków Piotrowicz A., Witaszek-Samborska M., Studia nad polszczyzną miejską Poznania, Poznań Polszczyzna bydgoszczan. Historia i współczesność, pod red. M. Święcickiej, t. 1 5, Bydgoszcz Polszczyzna regionalna, t. I: Materiały z sesji językoznawczej w Ostrołęce, pod red. H. Sędziak, Warszawa 1994; t. II: Materiały z sesji językoznawczej w Ostrołęce, pod red. H. Sędziak, Warszawa 1996; t. III: Materiały z sesji językoznawczej w Ostrołęce, pod red. H. Sędziak, Łomża Ostrołęka 1999; t. IV: Polszczyzna miast i miasteczek Mazowsza i Podlasia, pod red. H. Sędziak i D. Czyż, Ostrołęka 2006; t. V: Polszczyzna północno-wschodniego Mazowsza, pod red. H. Sędziak i D. Czyż, Ostrołęka 2008; t. VI: Polszczyzna północno-wschodniego Mazowsza, pod red. H. Sędziak i D. Czyż, Ostrołęka 2010; t. VII, pod red. H. Sędziak i D. Czyż, Ostrołęka 2012; t. VIII, pod red. D. Czyż, Ostrołęka Polszczyzna regionalna Pomorza (Zbiór studiów), pod red. K. Handke, 1, Wejherowo 1986; 2 3, Wrocław ; 4 8, Warszawa Region, regionalizm pojęcia i rzeczywistość. Zbiór studiów, pod red. K. Handke, Warszawa Słownik gwary miejskiej Poznania, pod red. M. Gruchmanowej i B. Walczaka, Warszawa Poznań Studia nad polszczyzną mówioną Krakowa, 1, pod red. B. Dunaja, Kraków 1981; 2, pod red. B. Dunaja, Kraków 1984; 3, pod red. B. Dunaja i K. Ożoga, Kraków Wieczorkiewicz B., Gwara warszawska dawniej i dziś, Warszawa 1963 [lub wyd. nast.]. 20. Wieczorkiewicz B., Słownik gwary warszawskiej XIX wieku, Warszawa Wieczorkiewicz B., Z badań nad gwarą warszawską XIX wieku, Warszawa podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu

6 Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.

7 CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** kierunku przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** K_W02 W01 W egzamin ustny K_W03 W02 W praca pisemna K_W12 W03 W K_U01 U01 W K_U03 U02 W K_K03 K01 W K_K09 K02 W Efekty kształcenia dla przedmiotu W01, W02, W03, U01, U02, K01, K02 W02, W03, U01, U02, K01, K02 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).