Technika laserowa. dr inż. Sebastian Bielski. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

Podobne dokumenty
PODSTAWY FIZYKI LASERÓW Wstęp

Trzy rodzaje przejść elektronowych między poziomami energetycznymi

n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Właściwości światła laserowego

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Technika laserowa, otrzymywanie krótkich impulsów Praca impulsowa

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 28, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej

ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 27, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

2. Całkowita liczba modów podłużnych. Dobroć rezonatora. Związek między szerokością linii emisji wymuszonej a dobrocią rezonatora

Wzbudzony stan energetyczny atomu

Lasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów

A21, B21, B12 współczynniki wprowadzone przez Einsteina w 1917 r.

LASERY NA CIELE STAŁYM BERNARD ZIĘTEK

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do astrofizyki I

III.3 Emisja wymuszona. Lasery

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy działania laserów i ich zastosowania

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

1. FALE ELEKTROMAGNETYCZNE: WŁASNOŚCI I PARAMETRY.

Lasery półprzewodnikowe na złączu p-n. Laser półprzewodnikowy a dioda świecąca

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

LASERY PODSTAWY FIZYCZNE część 1

Lasery budowa, rodzaje, zastosowanie. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego.

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

IV. Transmisja. /~bezet

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

- wiązki pompująca & próbkująca oddziaływanie selektywne prędkościowo widma bezdopplerowskie T. 0 k. z L 0 k. L 0 k

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

VI. Elementy techniki, lasery

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Źródła promieniowania optycznego problemy bezpieczeństwa pracy. Lab. Fiz. II

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

ZJAWISKA KWANTOWO-OPTYCZNE

Podstawy fizyki kwantowej

Podsumowanie W Spektroskopia dwufotonowa. 1. Spektroskopia nasyceniowa. selekcja prędkości. nasycenie. ω 0 ω Laser. ω 21 2ω.

Własności optyczne półprzewodników

II. WYBRANE LASERY. BERNARD ZIĘTEK IF UMK /~bezet

Lasery półprzewodnikowe. przewodnikowe. Bernard Ziętek

Metody badań spektroskopowych

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA / /20 (skrajne daty)

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Ogólne cechy ośrodków laserowych

- wiązki pompująca & próbkująca oddziaływanie selektywne prędkościowo widma bezdopplerowskie. 0 k. z L 0 k. L 0 k

39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY.

Badanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Wykład 38 Rozpraszanie światła Ramana i luminescencja

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Podsumowanie W9. Wojciech Gawlik - Wstęp do Fizyki Atomowej, 2003/04. wykład 12 1

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Wykład 15 Rozpraszanie światła Ramana i luminescencja

Meandry Techniki Laserowej Typy laserów

Kwantowa natura promieniowania

Ekspansja plazmy i wpływ atmosfery reaktywnej na osadzanie cienkich warstw hydroksyapatytu. Marcin Jedyński

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

III. EFEKT COMPTONA (1923)

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Światło fala, czy strumień cząstek?

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

Własności światła laserowego

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.

Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)

Model oscylatorów tłumionych

Repeta z wykładu nr 3. Detekcja światła. Struktura krystaliczna. Plan na dzisiaj

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

SPEKTROSKOPIA ATOMOWA ATOMOWA SPEKTROMETRIA ABSORPCYJNA ATOMOWA SPEKTROMETRIA EMISYJNA FLUORESCENCJA ATOMOWA ATOMOWA SPEKTROMETRIA MAS

Rekapitulacja. Detekcja światła. Rekapitulacja. Rekapitulacja

Przejścia promieniste

Wstęp do astrofizyki I

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Podstawy fizyki kwantowej. Nikt nie rozumie fizyki kwantowej R. Feynman, laureat Nobla z fizyki

Własności optyczne półprzewodników

dn dt C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt Przepływ gazu Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A , p 1 , S , p 2 , S E C B

Wykład Atom o wielu elektronach Laser Rezonans magnetyczny

Moc wyjściowa laserów

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Laser pikselowy i frakselowy różnice i zastosowanie w kosmetologii. Barbara Kierlik Gr. 39Z

Niezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

Metody optyczne w medycynie

M.A. Karpierz, Fizyka

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

Transkrypt:

Technika laserowa dr inż. Sebastian Bielski Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG

Technika laserowa Zakres materiału (wstępnie przewidywany) 1. Bezpieczeństwo pracy z laserem 2. Własności światła laserowego 3. Zasada działania lasera podstawy fizyczne, (poziomy, rezonator) 4. Rodzaje laserów (ośrodek czynny) 5. Lasery impulsowe 6. Wybrane zastosowania laserów

Technika laserowa Podstawowa literatura 1. B. Ziętek, Lasery 2. W. Demtroder, Spektroskopia laserowa 3. J. Kusiński, Lasery i ich zastosowanie w inżynierii materiałowej 4. K. Thyagarajan, Ajoy Ghatak, Lasers, fundamentals and applications 5. F. Trager (Ed.), Springer Handbook of Lasers and Optics 6. www.mif.pg.gda.pl/homepages/bolo

Technika laserowa Warunki zaliczenia 1. Egzamin, 8 10 pytań 2. Laboratorium 3. Ocena końcowa: średnia (ze wskazaniem na ocenę z egzaminu)

Technika laserowa Lasery LASER - Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation 1960, T. Maiman, pierwszy laser rubinowy, ok 700 nm Wiele rodzajów (lasery na ciele stałym, gazowe, barwnikowe, półprzewodnikowe, na swobodnych elektronach) Wiele zastosowań

Lasery Aby można było mówić o laserze, potrzebne są: Ośrodek czynny rezonator Ośrodek pompujący

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna Przejście bezpromieniste?

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna Prawdopodobieństwo absorpcji na jednostkę czasu (1 cząstka) d dt P 12=B 12 ρ (ν ) - widmowa gęstość energii fotonów Prawdopodobieństwo emisji wymuszonej na jednostkę czasu d dt P 21=B 21 ρ (ν ) Prawdopodobieństwo emisji spontanicznej na jednostkę czasu d dt P spont 21 = A 21 Wsp. Einsteina dla absorpcji wymuszonej, emisji wymuszonej i emisji spontanicznej

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna N i liczba cząstek na poziomie i; pole stacjonarne - równowaga [B 21 ρ (ν )+ A 21 ] N 2 =B 12 N 1 ρ (ν ) Rozkład Boltzmanna (T>0) N i exp( E i /kt ) (cały czas zakładamy brak degeneracji poziomów)

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna Widmowa gęstość energii - prawo Plancka (por. zdolność emisyjna) ρ (ν )= 8 πν 2 c 3 hν e hν / kt 1 Widmowa gęstość energii z równowagi ρ (ν )= A 21 / B 21 B 12 B 21 e hν /kt 1 Zgodność dla dowolnego T i,jeśli B 12 =B 21, A 21 = 8 π hν 3 c 3 B 21 Prawdopodobieństwa emisji wymuszonej i absorpcji są sobie równe

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna Równanie populacji w stanie wzbudzonym i podstawowym dn 2 = A dt 21 N 2 N 2 B 21 ρ (ν )+ N 1 B 12 ρ (ν ) dn 1 =A dt 21 N 2 + N 2 B 21 ρ (ν ) N 1 B 12 ρ (ν ) Stan stacjonarny dn 2 dt =0 N 2 N 1 = B 12 ρ (ν ) A 21 +B 21 ρ (ν ) Pomijamy emisję spontaniczną...

Układ dwupoziomowy, absorpcja, emisja wymuszona i spontaniczna Pomijamy emisję spontaniczną (stan stacjonarny, równowaga): N 2 N 1 =1 (co najwyżej) W układzie dwupoziomowym nie będzie inwersji obsadzeń! wpuszczamy fotony h, aby wzbudzać, ale będą one też wymuszać emisję

Inwersja obsadzeń stan wzbudzony (zaniedbana emisja spontaniczna), dn 2 c 3 = B dt 21 ρ (ν )(N 2 N 1 )= A 21 8π hν ρ (ν )(N 2 N 3 1 ) nieco dokładniej (uwzględnienie funkcji kształtu linii) dn 2 c 3 = A 3( dt 21 8 π n 3 hν N 2 g 2 N 1) g g(ν,ν 0) I ν =w uproszcz.= σ Δ N Φ 1 c/n σ (ν,ν 0 )=A 21 c 2 8 π n 2 ν 2 g(ν,ν 0)= n c hν B 12 g(ν,ν 0 ) Przekrój czynny na emisję wymuszoną

Inwersja obsadzeń Co jest niezbędne, aby natężenie światła przy przejściu przez ośrodek czynny rosło? Należy rozwiązać równanie falowe dla natężenia pola elektrycznego i rozważyć przybliżenie stacjonarne albo Przypomnieć sobie prawo Lamberta-Beera Ośrodek absorbujący światło

Inwersja obsadzeń Natężenie światła, równanie transportu I z + 1 (c /n) I =γ (ν )I przyp. t ustalony di =γ (ν )I=σ Δ N I dz Współczynnik wzmocnienia γ (ν )=σ Δ N=σ (N 2 N 1 ) I (L)=I 0 exp(γ (ν ) L) Pomijamy straty (rozpraszanie, dyfrakcja) Aby natężenie światła przy przejściu przez ośrodek rosło, inwersja obsadzeń jest niezbędna.

Układ dwupoziomowy a inwersja obsadzeń W układzie dwupoziomowym nie będzie inwersji obsadzeń! Aby natężenie światła przy przejściu przez ośrodek rosło, inwersja obsadzeń jest niezbędna. Nie można zbudować lasera, wykorzystując tylko dwa poziomy energetyczne ośrodka czynnego!

Profil linii widmowej ν 0 =Δ E/h=(E i E k )/h Częstotliwość (częstość, długość ), odpowiadająca emisji lub absorpcji, nie jest ściśle określona. Widmowa gęstość natężenia: I( ) - rozkład wokół wartości 0 Szerokość połówkowa linii widmowej, FWHM full width at half maximum

Poszerzenie linii widmowej Jednorodne dotyczy każdej molekuły (każda molekuła ma taki sam kształt linii widmowej) Niejednorodne różne molekuły mogą mieć różny kształt linii, zależy to np. od ich prędkości. Całościowy kształt linii średnia (obwiednia) z wszystkich molekuł Poszerzenie naturalne; zderzeniowe (p i T); spowodowane oddziaływaniem z sąsiadami Poszerzenie dopplerowskie; izotopowe???

Funkcje kształtu linii widmowej Rozkład kształtu linii widmowej względem wartości centralnej 0 Funkcja unormowana g(ν,ν 0 )dν =1 0 g(ν,ν 0 )dν Względne prawdopodobieństwo absorpcji lub emisji światła o częstotliwości w zakresie +d Prawdopodobieństwo Dotąd: d dt P 12=W 12 =B 12 ρ (ν ) teraz: W 12 =B 12 ρ (ν )g(ν,ν 0 )dν 0

Poszerzenie linii widmowej Prawdopodobieństwo a światło wymuszające Światło białe W 12 =W 12 (ν 0 )=B 12 ρ (ν 0 ) g(ν,ν 0 )dν =B 12 ρ (ν 0 ) 0 Światło laserowe bardzo wąski pik wokół l W 12 =W 12 (ν l,ν 0 )=B 12 ρ ν l g(ν l,ν 0 )

Poszerzenie linii widmowej Poszerzenie naturalne Zasada nieoznaczoności Δ E Δt ħ Δt τ - czas życia danego stanu Im dłuższy czas życia, tym mniejsze prawdopodobieństwo emisji (spontanicznej) na jednostkę czasu τ = 1 A 21 Nieoznaczoność częstotliwości: Jakie czasy życia są pożądane? Δν = 1 2π τ

Poszerzenie linii widmowej Poszerzenie naturalne Przejście między dwoma stanami Stan podstawowy: = Δν = Δ E 1+Δ E 2 =Δν h 1 +Δν 2 = 1 ( 1 2π τ + 1 ) 1 τ 2 Funkcja kształtu linii dla poszerzenia jednorodnego (oscylator tłumiony z siłą wymuszającą; transformata Fouriera) g(ν,ν 0 )= Δν 2π [ (ν 0 ν ) 2 +(Δν /2) 2 ] g max =g(ν 0, ν 0 )= 2 π Δν, Funkcja Lorentza g(ν ±Δν /2,ν 0)= 1 2 g max

Poszerzenie linii widmowej Poszerzenie naturalne Dalsze poszerzenie zderzeniowe (niesprężyste i sprężyste) Przejścia bezpromieniste wpływają na czas życia poziomu Zderzenia sprężyste zmiana fazy Δν = 1 2π ( 1 τ prom + 1 τ zderz ) Temperatura, ciśnienie Profil Lorentza

Poszerzenie linii widmowej Poszerzenie niejednorodne, głównie efekt Dopplera Przykład: wiązka promieniowania o częstotliwości f napotyka molekuły gazu. Molekuły mają składową prędkości w kierunku ruchu, widzą inną częstotliwość ν g ν f( 1 u g c ) Rozkład prędkości (jeden wymiar) - gaussian (chłodzenie laserowe atomów)

Poszerzenie linii widmowej Poszerzenie niejednorodne, głównie efekt Dopplera Profil dopplerowski, rozkład Gaussa, FWHM g d (ν,ν 0 )= 2 Δν d ln(2) π exp [ ln(2) ( ν ν 0 Δν d /2)2] Δν d = ν 0 c 8kT ln(2)/m Przykład - sód Poszerzenie dopplerowskie: duże T, małe p i Poszerzenie zderzeniowe: duże p i, małe T

Poszerzenie linii widmowej Funkcja Gaussa a funkcja Lorentza (FWHM)? Profil Voigta

Układ 3- i 4-poziomowy Układ 3-poziomowy np. laser rubinowy Al 2 O 3 :Cr +3 2 szerokie pasmo, < 10-7 s 1 wąski poziom, = 10-3 s (metastabilny) Przejście laserowe 694 nm Dlaczego rubin jest czerwony?

Układ 3- i 4-poziomowy Układ 3-poziomowy (numeracja: 1, 2, 3) Równania kinetyczne dla poz. 1 i 2... N 2 = P+σ Φ P+κ 21 +2σ Φ N ; N 1= κ 21+σ Φ P+κ 21 +2σ Φ N P κ Δ N= 21 P+κ 21 +2σ Φ N Jak szybkie musi być pompowanie dla konkretnej inwersji N x (przy względnie małym strumieniu fotonów)? P= N +Δ N x N Δ N x κ 21

Układ 3- i 4-poziomowy Układ 4-poziomowy Nd-YAG (Y 3 Al 5 O 12 ) Absorpcja bliskiej podczerwieni 2: = 2,5 10-4 s 1: = 3 10-8 s Emisja 1064 nm (i harmoniczne)

Układ 3- i 4-poziomowy Układ 4-poziomowy (numeracja: 0, 1, 2, 3) Równania kinetyczne dla poz. 1 i 2... P 2 (κ 10 κ 21) P 1 κ 21 Δ N= (P 2 κ 21 +P 2 κ 10 +κ 21 κ 10 )+2σ Φ (P 1 +P 2 +κ 10 ) N Założenia: P 1 pomijalne; względnie mały strumień fotonów P ( κ 10 κ 21 ) Δ N= N Pκ 21 +Pκ 10 +κ 21 κ 10 Inwersja jeśli szybkość depopulacji niższego stanu większa od szybkości jego obsadzania

Układ 3- i 4-poziomowy Niech 10 >> 21, 10 >> P P 2 (κ 10 κ 21) P 1 κ 21 Δ N= (P 2 κ 21 +P 2 κ 10 +κ 21 κ 10 )+2σ Φ (P 1 +P 2 +κ 10 ) N Założenia: P 1 pomijalne; względnie mały strumień fotonów Δ N= P N P+κ 21 Jak szybkie musi być pompowanie dla konkretnej inwersji N x (przy względnie małym strumieniu fotonów)? P= Δ N x N Δ N x κ 21 Szybkość pompowania 3 a 4 poziomy?