J. Szantyr Wykład 12 Wyznaczanie przepływów lepkich metoda objętości skończonych

Podobne dokumenty
J. Szantyr Wykład 15 Praktyczne wyznaczanie przepływów przepływy lepkie II

Fizyka dla Informatyków Wykład 7 Mechanika Ośrodków Ciągłych

Wykład 2 Wahadło rezonans parametryczny. l+δ

Układ napędowy z silnikiem szeregowym prądu stałego w różnych stanach pracy

Przejścia międzypasmowe

Wykład 6 Pochodna, całka i równania różniczkowe w praktycznych zastosowaniach w elektrotechnice.

IV. WPROWADZENIE DO MES







Rys. 2 Napięcie indukowane w generatorze prądu przemiennego [2].

Modelowanie rozwoju pożaru w pomieszczeniach zamkniętych. Cz. II. Model spalania.

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji.

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego

Andrzej Leśnicki Uogólniony szereg Fouriera 1/1 SZEREGI FOURIERA. Uogólniony szereg Fouriera. x, gdy ich iloczyn x, y 0. całkowalnego z kwadratem

Kształtowanie charakterystyk silnika obcowzbudnego prądu stałego w różnych stanach pracy

J. Szantyr Wykład 4 Podstawy teorii przepływów turbulentnych Zjawisko występowania dwóch różnych rodzajów przepływów, czyli laminarnego i

Analiza wybranych własności rozkładu reszt

Granica funkcji - Lucjan Kowalski GRANICA FUNKCJI

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Wykład VIII: Odkształcenie materiałów - właściwości sprężyste

Temat 6. ( ) ( ) ( ) k. Szeregi Fouriera. Własności szeregów Fouriera. θ możemy traktować jako funkcje ω, których dziedziną jest dyskretny zbiór

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)



Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Sieci neuronowe - uczenie

Ł Ą Ń

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Szeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek)

1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy


3. Struktura pasmowa

x y x y y 2 1-1

Równania ruchu konstrukcji głównej z dołączonymi tłumikami drgań opisanymi standardowym modelem reologicznym

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

Zarys modelu oceny niezawodności pracy działka lotniczego w aspekcie powstawania uszkodzeń katastroficznych w postaci zacięć

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

PRZYKŁAD: Wyznaczyć siłę krytyczną dla pręta obciążonego dwiema siłami, jak na rysunku. w k

ĆWICZENIE 11 OPTYMALIZACJA NIEZAWODNOŚCIOWA STRUKTURY ELEKTRONICZNEGO SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

(u) y(i) f 1. (u) H(z -1 )

ć ć ć Ź ć Ż ć Ż ć ć

Tensory mały niezbędnik


Wybrane rozkłady zmiennych losowych i ich charakterystyki


Model Ramsey a-cass a-koopmans a. Dr hab. Joanna Siwińska-Gorzelak

Szeregowy obwód RC - model matematyczny układu

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 5,6, str. 1

WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ


















CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

Ekscytony Wanniera Motta


J. Szantyr - Wykład 13 Podstawy teoretyczne i modelowanie turbulencji

Sterowanie Ciągłe. Używając Simulink a w pakiecie MATLAB, zasymulować układ z rysunku 7.1. Rys.7.1. Schemat blokowy układu regulacji.


ż ż ĄĄ ż ż

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

TERMOMECHANICZNY OPIS PROCESU PEŁZANIA DREWNA





















Transkrypt:

J. Szanyr Wyład 1 Wyznaczani przpłyó lpich moda objęości sończonych Moda objęości sończonych polga na przszałcniu rónań różniczoych rónania algbraiczn poprzz całoani ych rónań granicach ażdj objęości sończonj oparciu o założoną aprosymację zminności paramró opisujących przpły granicach objęości (np. linioą, adraoą ip.) rosy przyład: ogóln sacjonarn rónani ransporu poprzz oncję i dyfuzję. ( u ) div( Γgrad ) S div

W przypadu jdnoymiaroym mamy: Rónani ransporu: Rónani zachoania masy: d d ( ) d u d d d d d ( u) Γ 0 Załadamy, ż prędość u js znana.

Scałoani rónań granicach objęości sończonj proadzi do: ( ) ( ) A A ua ua Γ Γ ( ) ( ) 0 ua ua Jżli proadzimy oznacznia: spółczynni oncji u F Γ Γ u F spółczynni dyfuzji D δ Γ o rónania można zapisać posaci: ( ) ( ) W E D D F F 0 F F E D δ Γ

Współczynnii rónania mogą być yznaczon np. oparciu o linioy schma różnic cnralnych: ( ) / E ( ) / W odsaini do różniczogo rónania ransporu proadzi do rónoażnj posaci algbraicznj, czyli zoru inrpolacyjngo yznaczającgo arość punci na podsai arości punach sąsidnich W i E: E W F D F D F D F D Schma inrpolacyjny różnic cnralnych działa dobrz, gdy innsyność oncji i dyfuzji procsi ransporu js podobngo rzędu. W przypadu gdy yraźni dominuj oncja, lpsz ynii daj schma pod prąd (ang. upind).

Najprosszy schma pod prąd js opary na założniu, ż ilość ransporoana js prznoszona przz oncję o pół długości objęości sończonj bz zmiany arości, czyli: W

Zasosoani schmau pod prąd proadzi do nasępującj posaci algbraiczngo rónania ransporu (czyli zoru inrpolacyjngo): [( D ) ( )] ( ) F D F F D F W D E Schma inrpolacyjny pod prąd daj sabiln roziązania Schma inrpolacyjny pod prąd daj sabiln roziązania rónania ransporu zdominoango przz oncję, al zasosoaniach du- i rójymiaroych proadzi do szucznj numrycznj dyfuzji, szczgólni przypadach gdy irun oncji przbiga po prząnych objęości sończonych. Wyliminoani dyfuzji numrycznj ymaga sosoania dużj liczby małych objęości sończonych, co poięsza rozmiary zadania obliczniogo.

Algbraiczn rónani ransporu zasosoan do szysich objęości sończonych przypadu jdnoymiaroym proadzi do uładu rónań linioych, órgo roziązani dosarcza arości ransporoanj ilości punach cnralnych szysich objęości. W przypadach du- i rójymiaroych oniczn js zasosoani procdury iracyjnj, órj zasady yjaśniają poniższ rysuni. Uzysani zbiżngo roziązania ymaga ilorongo poarzania procsu iracyjngo całym obszarz przpłyu. W przypadu duymiaroym zór inrpolacyjny yznacza arość poszuianą oparciu o 4 puny sąsidni (W, E, N, S), a przypadu rójymiaroym oparciu o 6 punó sąsidnich (W, E, N, S, B, ).

Iracyjna procdura roziązania uładu rónań algbraicznych dla przypadu duymiarogo.

Iracyjna procdura roziązania uładu rónań algbraicznych dla przypadu rójymiarogo. Schma iracyjny rzyład rzczyisj sici objęości sończonych

rzpłyy nisacjonarn na przyładzi jdnoymiaroj dyfuzji cipła opisanj polm mpraury pręci (uu0) Rónani yjścio: o scałoaniu granicach objęości: c CV c dvd CV dvd

Rónani można raz zapisać nasępującj posaci: A A dv d c Jżli mpraurę ęźl uznamy za rprznayną dla całj objęości o można napisać: dla całj objęości o można napisać: ( ) W W E E A A V c δ δ 0 gdzi górny inds 0 przy oznacza arość dla począu rou czasogo, a bz go indsu arość dla ońca (poszuianą)

Dla dysryzacji praj srony oniczn js przyjęci pngo założnia o chararz zminności mpraury czasi, np. posaci funcji agoj. ( ) [ ] d 0 1 ϑ ϑ ozala o napisać rónani dyfuzji posaci algbraiczngo zoru inrpolacyjngo: zoru inrpolacyjngo: ( ) [ ] ( ) [ ] ( ) ( ) 0 0 0 1 1 1 1 W E W W W E E E W E c c δ ϑ δ ϑ ϑ ϑ δ ϑ ϑ δ δ δ ϑ

W zalżności od arości paramru agogo mamy różn schmay oblicznio, ymagając różnych rlacji pomiędzy roim czasoym a roim przsrznnym dla zapninia sabilności roziązania: 0 ϑ ϑ 0,5 Schma jany, arun sabilności: c ( ) Schma Crana-Nicholsona, arun sabilności: ϑ 1 Schma uryy, sabilny bzarunoo c ( )

Rónani zachoania pędu (rónani Navira-Sosa) posaci różniczoj opisuj zaróno przpłyy laminarn ja i urbulnn. Zachoani aij unirsalności przz rónoażnii algbraiczn rónania NS możli js na rzy sposoby: -poprzz bzpośrdnią numryczną symulację zjaisa urbulncji od dużych sruur iroych aż do najmnijszych sal, zn. do sali Kołmogorova (podjści DNS Dirc Numrical Simulaion), -poprzz podział sal urbulncji na część symuloaną numryczni (duż iry) i część modloaną spcjalnymi rónaniami (podjści LES Larg Eddy Simulaion lub DES Dachd Eddy Simulaion), -poprzz modloani całgo zarsu sal urbulncji przy pomocy spcjalnych rónań (podjści RANS czyli Rynolds Avragd Navir Sos).

Rónania Rynoldsa mają posać: ( U ) div τ τ τ z ( ) y z UU div( µ gradu ) S y ( V ) ( W ) div div y τ τ τ ( y yy yz VU ) div ( µ gradv ) S y z ( ) z zy zz WU div( µ gradw ) Sz τ y τ y z τ z

Zamnięci rónania Rynoldsa ymaga zasosoania modlu urbulncji. Najczęścij użyany js modl du-rónanioy -ε, gdzi js nrgią inyczna urbulncji a ε prędością rozpraszania j nrgii. Modl n js opary na nasępujących zalżnościach: 1 ( u v ) µ C U U i µ τ ij u iu j µ ε j ( ) µ div ( U ) div grad µ EijEij ε σ ( ε ) div ( εu ) µ div gradε C σ ε ε 1ε µ E ij E ij C ε ε i j E ij 1 U U C i j µ 0, 09 j i 1,0 σ σ ε 1,30 C ε C1 ε 1,44 1, 9

Zamnięci rónania Rynoldsa przy pomocy modlu urbulncji ymaga proadznia dodaoych arunó brzgoych. W przypadu modlu - są o nasępując aruni: - na loci zadan rozłady i - na yloci n 0 oraz ε n 0 - na sobodnj granicy 0 oraz 0 - na szynj ściani podjści zalży od liczby Rynoldsa dla ysoich liczb sosuj się z. prao ściany, uniając całoania rónań do samgo brzgu, - dla nisich liczb sosuj się inną posać rónań modloych oparą na założniu ż przpły js zdominoany przz naprężnia lpościo.