Krótkie wprowadzenie do ±rodowiska Wolfram Mathematica R 9.0.

Podobne dokumenty
Mathematica jako narz dzie badawcze Cz ± pi ta. Fraktale

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Edyta Juszczyk. Akademia im. Jana Dªugosza w Cz stochowie. Lekcja 1Wst p

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów

x y x y x y x + y x y

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9

Przetwarzanie sygnaªów

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Lekcja 6 Programowanie - Zaawansowane

Lekcja 12 - POMOCNICY

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

Mathematica - podstawy

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE

Lab. 02: Algorytm Schrage

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Matematyka dyskretna dla informatyków

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

Zbiory i odwzorowania

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Macierze i Wyznaczniki

Programowanie wspóªbie»ne

Rozdziaª 13. Przykªadowe projekty zaliczeniowe

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Numeryczne zadanie wªasne

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

Ukªady równa«liniowych

Arytmetyka zmiennopozycyjna

Programowanie wspóªbie»ne

W zadaniach na procenty wyró»niamy trzy typy czynno±ci: obliczanie, jakim procentem jednej liczby jest druga liczba,

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

Informacje pomocnicze

Konspekt lekcji otwartej

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

Proste modele o zªo»onej dynamice

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy. Radosªaw Klimek. J zyk programowania Java

Parowanie urządzeń Bluetooth. Instrukcja obsługi

Macierze i Wyznaczniki

wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Liniowe zadania najmniejszych kwadratów

Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu.

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:

Spis tre±ci. 1 Gradient. 1.1 Pochodna pola skalarnego. Plan

Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

Lekcja 2 - BUDUJEMY I CZARUJEMY

Specyfikacja techniczna banerów Flash

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY

LZNK. Rozkªad QR. Metoda Householdera

Lekcja 5 Programowanie - Nowicjusz

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

przewidywania zapotrzebowania na moc elektryczn

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

Zastosowanie programu Microsoft Excel do analizy wyników nauczania

System Informatyczny CELAB. Przygotowanie programu do pracy - Ewidencja Czasu Pracy

1. Wprowadzenie do C/C++

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

1. Wprowadzenie do C/C++

Wyra»enia logicznie równowa»ne

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu.

Ekstremalnie fajne równania

Zarządzanie Zasobami by CTI. Instrukcja

punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona

Ekonometria. wiczenia 1 Regresja liniowa i MNK. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej

Mikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi.

Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o

Algorytmiczna teoria grafów

SVN - wprowadzenie. 1 Wprowadzenie do SVN. 2 U»ywanie SVN. Adam Krechowicz. 16 lutego Podstawowe funkcje. 2.1 Windows

1. Odcienie szaro±ci. Materiaªy na wiczenia z Wprowadzenia do graki maszynowej dla kierunku Informatyka, rok III, sem. 5, rok akadem.

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Informatyka w selekcji - Wykªad 4

Ukªady Kombinacyjne - cz ± I

Bazy danych, 4. wiczenia

Ćwiczenie 6.5. Otwory i śruby. Skrzynia V

Matematyka 1 (Wydziaª Architektury) Lista 1 - funkcje elmenetarne. 2. Rozwi za nast puj ce równania lub nierówno±ci:

Podstawy modelowania w j zyku UML

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Makroekonomia Zaawansowana

Matematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej

Pracownia internetowa w szkole podstawowej (edycja 2004)

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych

Przeksztaªcenia liniowe

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR

GEO-SYSTEM Sp. z o.o. GEO-RCiWN Rejestr Cen i Wartości Nieruchomości Podręcznik dla uŝytkowników modułu wyszukiwania danych Warszawa 2007

Transkrypt:

Krótkie wprowadzenie do ±rodowiska Wolfram Mathematica R 9.0. Niebezpiecznie jest wychodzi za próg Bilbo Baggins, Wªadca Pier±cieni, J. R. R. Tolkien Gªównym celem pierwszych wicze«jest zaznajomienie si ze ±rodowiskiem Mathematica oraz gªównymi reguªami, które w nim panuj. Instrukcja niniejsza pomija teoretyczne uwagi odno±nie programowania funkcyjnego oraz innych subtelno±ci, istotnych w pó¹niejszym wykorzystaniu ±rodowiska. Gªównym celem tego wprowadzenia jest mo»liwie krótkie streszczenie najbardziej istotnych funkcjonalno±ci ±rodowiska Mathematica, tak, aby po jego przeczytaniu Czytelnik potraª wykorzysta Mathematik w podstawowych obliczeniach i wizualizacjach. Uwaga! Podstawowym ¹ródªem informacji o ±rodowisku Mathematica jest jego dokumentacja, a najwa»niejszym celem pierwszych zaj jest przedstawienie jak z niej korzysta. Umiej tno± ta b dzie niezb dna do realizacji kolejnych zada«, dlatego nie nale»y nie docenia wagi tego wiczenia. Rozpocznijmy od otwarcia pustego notatnika ±rodowiska Mathematica 9.0. Wpiszmy nast puj cy tekst Sin[k x] Exp[-λ x] Aby wykona t linijk nale»y wcisn [Shift]+[Enter] lub prawy [Enter]. Opisany powy»ej sposób jest uniwersaln metod wykonywania komend w tym ±rodowisku. Po wypisaniu odpowiedniego ci gu znaków wykonujemy go jedn z dwóch opisanych metod. Wykonanie tego tekstu mo»e wydawa si bezsensowne, w ko«cu to tylko jaki± wzór. Zademonstruje on jednak pot g systemu podpowiedzi ±rodowiska 1

Figure 1: Podpowied¹ do wpisanego kodu. Mathematica. Po wykonaniu podanej instrukcji ±rodowisko powinno da odpowied¹ podobn do tej na rysunku 1. Sugeruj teraz wybiera funkcje z podpowiedzi. Wybór plot zademonstruje wykorzystanie funkcji Plot[] i niesamowicie u»ytecznej funkcji Manipulate[] - przesuwaj c suwaczkami mo»emy zmienia parametry w rozwa»anych obiektach matematy(i)cznych. Mo»na te», zamiast zdecydowa si na plot wybra ró»niczkowanie po x - x derivative, co demonstruje jak w Mathematice ró»niczkowa symbolicznie. Uzyskane w wyniku ró»niczkowania wyra»enie mo»emy dalej przeksztaªca - do niego równie» pojawi si podpowiedzi. Sugeruj po±wi ci troch czasu na takim przeksztaªcaniu kolejnych wyra»e«- daje to pewne wyobra»enie o mo»liwo±ciach Mathematiki. Trzeci od prawej przycisk, spo±ród przedstawionych na rysunku 1 umo»liwia zwini cie kilku wyklikanych funkcji w jedno zªo»one wyra»enie. Sposób tworzenia kodu w oparciu o sklejanie prostszych wyra»e«jest, w mojej opinii, najlepsz metod pracy z Mathematic. Zamiast budowa wielki budynek, skupmy si lepiej na ka»dej cegieªce z osobna i dopiero maj c pewno±,»e wszystkie s dokªadnie takie jak chcemy, ª czmy je razem. W przeciwnym wypadku namierzenie bª du (które potra by bardzo subtelne) jest bardzo bardzo trudne. Drugim, po podpowiedziach, bardzo wygodnym sposobem poznawania funkcjonalno±ci ±rodowiska Mathematica jest jego bogata pomoc. Jest to podstawowe narz dzie w pracy ze ±rodowiskiem. Pomoc wywoªuje si klawiszem [F1]. Proponuj, uruchamiaj c odpowiednie pliki pomocy, skopiowa zamieszczone tam przykªady i sprawdzi do czego mog sªu»y nast puj ce funkcje Plot[], Manipulate[], ListPlot[], Animate[], 2

Simplify[]. Jak mo»na byªo zauwa»y w powy»szych przykªadach podstawow struktur danych w Mathematice jest lista. Lista to nic innego jak pewien uporz dkowany zbiór pewnych (niekoniecznie tego samego typu!) elementów. Poni»ej zamieszczam przykªady list - prosz sprawdzi jaki wynik dadz podane kody ¹ródªowe {a, b, c, 1, 2, 3} {{1,0},{0,1}} Jest to sposób zapisu macierzy w ±rodowisku Mathematica - po wi cej szczegóªów odsyªam do dokumentacji (zwªaszcza Mathematics and Algorithms Matrices and Linear Algebra). Table[1/i,{i,10}] Funkcja Table[] jest jedn z cz ±ciej u»ywanych, podczas pracy z Mathematik. Sugeruj przejrze jej dokumentacj. Poni»sze kody ¹ródªowe s przykªadami wykorzystania ±rodowiska Mathematica do tworzenia graki. Sugeruj je skopiowa do notatnika i sprawdzi co daje ich wykonanie. Przejrzenie dokumentacji wykorzystanych funkcji równie» b dzie pouczaj ce. Graphics[Table[Circle[RandomReal[{-10, 10}, {2}]], {80}]] Graphics[{Blue, FilledCurve[Line[RandomReal[{0, 10}, {10, 2}]]], Red, FilledCurve[Line[RandomReal[{0, 10}, {20, 2}]]], Green, FilledCurve[Line[RandomReal[{0, 10}, {100, 2}]]]}] Polecam wypróbowa tak»e dziaªanie funkcji Disk[], Polygon[], a tak»e mo»liwo±ci manipulowania obiektami gracznymi (kolory, grubo±ci linii etc.). Kolejnym bardzo wa»nym, z punktu widzenia pracy w ±rodowisku Mathematica, zagadnieniem s denicje funkcji. Rozwa»my poni»sze przykªady g[x_] := x + RandomReal[]; f[x_] = x + RandomReal[]; Wykorzystuj c funkcj Plot[] sprawd¹ czym ró»ni si te dwa warianty przypisania. Jak mo»na wywnioskowa po wykresach funkcji g[] i f[], przypisanie := 3

wykonywane jest ka»dorazowo przy wywoªaniu funkcji, natomiast przypisanie = wykonywane jest tylko raz. Aby unikn nieporozumie«, zwracam uwag,»e instrukcja porównania w Mathematice wykonywana jest przez == (podwójny znak równo±ci) albo === (potrójny znak równo±ci), w zale»no±ci od rodzaju porównania. Szczegóªy oczywi±cie s dokªadnie opisane w dokumentacji. Ten (przydªugi) wst p teoretyczny powinien by pomocny przy rozwi zywaniu poni»szych zada«zadanie 1. Wykorzystuj c denicj funkcji, funkcj If[] lub Which[] narysuj wykres funkcji signum. Zadanie 2. Rozwa» równanie ró»niczkowe zwane równaniem Bessela x 2 d2 y dx 2 + x dy dx + (x2 α 2 )y = 0. Znajd¹ rozwi zania tego równania (pomocna oka»e si funkcja DSolve[]). Narysuj funkcje pojawiaj ce si w rozwi zaniu (Plot[]). Przy pomocy funkcji Manipulate[] sprawd¹ jak zachowuj si te funkcje przy zmianie parametru α. Rozwi«funkcje, które pojawiªy si w rozwi zaniu w szereg pot gowy wokóª zera. Narysuj na jednym wykresie funkcj wyj±ciow, jej przybli»enie do pot gi 2., 4. i 6.. Wykorzystaj funkcje Normal[] i Evaluate[], aby przy ich pomocy rozwi za poprzedni podpunkt stosuj c funkcje. 4

Zadanie 3. Utwórz list pierwszych 20 liczb pierwszych. Zrób to wykorzystuj c funkcje Table[], If[], PrimeQ[], oraz alternatywnie z wykorzystaniem funkcji Primes[]. Wybran metod wygeneruj list 100 pierwszych liczb pierwszych, a nast pnie przedstaw j, wykorzystuj c funkcje ListPlot[]. Posªu» si funkcj Fit[] aby dopasowa do uzyskanych punktów prost. Narysuj punkty i dopasowan prost na jednym wykresie. (w zale»no±ci od wybranej metody rozwi zania problemu pomocne mog okaza si te» funkcje Flatten[], Nest[], Cases[]). Zach cam do rozwi zania tego zadania kilkoma ró»nymi metodami. Zadanie 4. Posªuguj c si funkcjami NestList[], RandomChoice[], ListPlot[] wygeneruj realizacj bª dzenia losowego generowanego przez rzut asymetryczna monet, dla której prawdopodobie«stwo zwi zane z gór jest dwa razy wi ksze od tego zwi zanego z doªem. Sprawd¹ czym ró»ni si przypisanie := od =. Narysuj odpowiednie wykresy. Aby wizualizacja bª dzenia lepiej przemawiaªa do wyobra¹ni warto wywoªa ListPlot[] z opcj Joined->True. Zadanie 4'. Korzystaj c z funkcji Histogram[] narysuj histogram poªo»e«dla bª dzenia z zadania 4. Przeanalizuj jak zmienia si wraz ze zwi kszaniem liczby losowa«(np. wykorzystuj c funkcj Animate[]). Zadanie 5. Wykorzystuj c funkcj ArrayPlot[] narysuj»óªto-ró»ow szachownic (albo w innych, wybranych, byle nie biaªo-czarnych barwach) o wymiarach n n, gdzie n b dzie parametrem, liczb caªkowit. Narysuj przy pomocy tej samej funkcji pikselowe koªo, czyli gur, w której maªymi kwadracikami przybli»a si wn trze dwuwymiarowej kuli. 5