RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 1475991 (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 06.05.2004 04101949.8 (51) Int. Cl. H04R5/02 (2006.01) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej 03.12.2008 Europejski Biuletyn Patentowy 2008/49 EP 1475991 B1 (54) Tytuł wynalazku: Urządzenie radiowe (30) Pierwszeństwo: DE20032007322U 09.05.2003 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 29.12.2004 Europejski Biuletyn Patentowy 2004/53 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 30.06.2009 Wiadomości Urzędu Patentowego 06/2009 (73) Uprawniony z patentu: stabo Elektronik GmbH, Hildesheim, DE PL/EP 1475991 T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Bormann Helmuth, Hildesheim, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Wierzbicka-Dobrzyńska Wanda 00-954 Warszawa Senatorska 40 m. 42 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
- 1 - Urządzenie radiowe Opis Wynalazek dotyczy urządzenia radiowego do montażu w położeniu poziomym w znormalizowanej kieszeni w pojeździe mechanicznym wraz z wbudowanym w urządzenie radiowe głośnikiem, którego otwór przebiega równolegle względem górnej i dolnej strony urządzenia radiowego, oraz z panelem przednim, na którym są umieszczone elementy do obsługi urządzenia i który posiada otwór na wylot dźwięku. Radiowe środki komunikacji często wykorzystuje się dla potrzeb komunikacji mobilnej. Pod pojęciem komunikacji mobilnej należy rozumieć przykładowo radioodbiorniki używane w pojazdach oraz urządzenia radiowe. W celu instalacji tych urządzeń w pojazdach producenci pojazdów stosują znormalizowane kieszenie. Kieszenie te są często wpuszczane w konsolę środkową lub nad nią w dach pojazdu. Pod pojęciem kieszeni znormalizowanej należy rozumieć obok kieszeni znormalizowanych zgodnie z ISO 7736 także kieszenie znormalizowane zgodnie z normami wewnętrznymi producentów pojazdów. Wówczas, gdy tego rodzaju środek komunikacji jest instalowany w kieszeni znormalizowanej, z pięciu stron otacza go kieszeń znormalizowana. Użytkownik posiada dostęp tylko do przedniej strony urządzenia. Po tej stronie umieszczone są elementy sterowania urządzeniem. W pojazdach użytkowych oprócz kieszeni znormalizowanej przeznaczonej na radioodbiornik samochodowy często stosuje się drugą kieszeń znormalizowaną, w której jest umieszczane urządzenie radiowe. Tego rodzaju urządzenia radiowe wykonane
- 2 - są zwykle w formie prostopadłościanu i dysponują wbudowanym głośnikiem na górnej lub dolnej ściance, które stanowią zarazem dwie największe powierzchnie urządzenia. Produkowane obecnie urządzenia radiowe często są mniejsze niż tego wymaga kieszeń znormalizowana. W takim wypadku urządzenia radiowe wyposażone są w dodatkową ramkę montażową, dopasowaną do wymiarów kieszeni znormalizowanej. Wówczas urządzenie radiowe składa się z niewielkiego właściwego zestawu nadawczoodbiorczego oraz ramki montażowej, w której zestaw ten jest umieszczany. Istnieją różne możliwości, aby zapewnić słyszalność sygnałów dźwiękowych emitowanych przez urządzenie radiowe wyposażone w głośniki. W przypadku radioodbiornika samochodowego stosuje się zwykle głośniki zewnętrzne, rozmieszczone w różnych częściach pojazdu i obudowane, jak pokazano w publikacji US 5 864 627. W przypadku urządzeń radiowych chętnie stosuje się wbudowany głośnik Nie jest to jednak możliwe wówczas, gdy urządzenie radiowe wyposażone jest we wspomnianą ramkę montażową i umieszczane w kieszeni znormalizowanej, ponieważ energia akustyczna emitowana przez wbudowany głośnik trafia przykładowo pod ściankę deski rozdzielczej. Aby przeciwdziałać tej sytuacji, do wyjścia audio urządzenia radiowego podłączano dodatkowo oprócz wbudowanego głośnika dodatkowy głośnik i umieszczano go w ramce montażowej w taki sposób, że zwrócony był ku jej przedniej stronie. Jednakże dodatkowy głośnik umieszczony w ramce montażowej z uwagi na dostępną przestrzeń może się charakteryzować bardzo niewielką średnicą. Tego rodzaju niewielki dodatkowy głośnik jest więc wrażliwy na uszkodzenia spowodowane przeciążeniem. Nieprzyjemne dla użytkownika jest
- 3 - również to, że tego rodzaju niewielki dodatkowy głośnik wyróżnia bardzo ograniczona charakterystyka częstotliwościowa, a w szczególności źle przenoszone są niskie częstotliwości. W efekcie zrozumiałość dźwięków z uwagi na zbyt niską moc wyjściową dodatkowego głośnika z jednej strony, a z drugiej na ograniczoną charakterystykę częstotliwościową jest niska. W związku z powyższym celem niniejszego wynalazku jest zaproponowanie urządzenia radiowego umieszczanego w znormalizowanej kieszeni pojazdu mechanicznego, który charakteryzuje korzystna z uwagi na uzyskiwaną moc i charakterystykę częstotliwościową emisja dźwięku, przy czym rozwiązanie to jest również korzystne ze względów ekonomicznych. Powyższy cel zrealizowano w taki sposób, że utworzono kanał do przenoszenia dźwięku prowadzący od głośnika do przedniej strony urządzenia radiowego, który przynajmniej w swojej części sąsiadującej z głośnikiem biegnie równolegle do górnej lub dolnej strony urządzenia radiowego, uchodząc do otworu wylotu dźwięku. Okazało się przy tym, że postawione przed urządzeniem zadanie można zrealizować przy użyciu zaskakująco prostych środków. Zasadniczą istotą wynalazku jest odejście od dodatkowego głośnika i dalsze wykorzystanie wbudowanego głośnika urządzenia radiowego także w tych wypadkach, gdy urządzenie radiowe jest wyposażone we wspomnianą ramkę montażową. Zgodnie z wynalazkiem w tym celu w urządzeniu radiowym wykonano kanał do przenoszenia dźwięku, prowadzący od wbudowanego głośnika urządzenia radiowego do przedniej strony urządzenia i emitujący dźwięk z tej właśnie przedniej strony do pomieszczenia.
- 4 - Dalsze korzystne postaci wykonania wynalazku przedstawiono w zastrzeżeniach zależnych. Poniżej wynalazek przedstawiono i opisano na podstawie korzystnego przykładu wykonania, to jest urządzenia radiowego wyposażonego w ramkę montażową; jednakże wynalazek znajduje również zastosowanie w odniesieniu do wszystkich porównywalnych urządzeń, które należy umieścić w znormalizowanej kieszeni i które są wyposażone we własny głośnik, który po montażu w znormalizowanej kieszeni emituje dźwięk za okładziną w pojeździe. Opis rysunków Poniżej omówiono bliżej preferowaną postać wykonania wynalazku. Na rysunku: fig. 1 przedstawia w perspektywie widok od przodu urządzenia radiowego, które składa się z zestawu nadawczoodbiorczego i ramki montażowej; fig. 2 przedstawia widok ramki montażowej urządzenia radiowego według wynalazku bez zestawu nadawczo-odbiorczego, odpowiadający temu, jaki przedstawiono na fig. 1; fig. 3 przedstawia w perspektywie widok ukośny od strony ramki montażowej bez zestawu nadawczo-odbiorczego. Urządzenie radiowe 10 zgodnie z fig. 1 obejmuje ściankę dolną 11, ściankę górną 13 (fig. 2), panel przedni 12, ściankę lewą 15 i ściankę prawą 17. W dalszej części opisu używać się będzie określeń u góry, u dołu, po lewej, po prawej, z przodu i z tyłu w odniesieniu do urządzenia radiowego zgodnie z widokiem na fig. 1. Po zainstalowaniu urządzenia radiowego w znormalizowanej kieszeni, która zazwyczaj znajduje się w konsoli środkowej pojazdów, będąc przewidziana między innymi na radioodbiorniki samochodowe, użytkownik widzi jedynie i ma dostęp do panelu
- 5 - przedniego 12. Na lewej ściance 15 oraz na prawej ściance 17 urządzenia radiowego znajdują się elementy sprężynujące 48 (fig. 3), które służą do unieruchamiania urządzenia radiowego w znormalizowanej kieszeni. W każdym z narożników panelu przedniego 12 wykonano po jednym otworze 14.W celu wyjęcia urządzenia radiowego 10 z kieszeni znormalizowanej stosuje się nie przedstawione na rysunku specjalne narzędzie, które jest wprowadzane przez otwory 14 i przemieszcza elementy sprężynujące 48 (fig. 3) z położenia blokady. W panelu przednim 12 znajduje się pole perforowane 36, za którym w urządzeniach radiowych znanych ze stanu techniki wbudowany jest dodatkowy głośnik, którego tutaj nie uwzględniono na rysunku. Dźwięk emitowany przez głośnik przenika wówczas przez pole perforowane 36. W skład przedstawionego urządzenia radiowego 10 wchodzi zestaw nadawczo-odbiorczy 16 wraz z ramką montażową 18 (fig. 2), która otacza zestaw nadawczo-odbiorczy i umożliwia wbudowanie stosunkowo niewielkiego zestawu nadawczoodbiorczego w znormalizowaną kieszeń. Zgodnie z alternatywnym rozwiązaniem zestaw nadawczo-odbiorczy 16 może się odznaczać wymiarami, które umożliwiają jego bezpośrednie osadzenie w znormalizowanej kieszeni. W takim wypadku opisane niżej elementy znajdują się wewnątrz zestawu nadawczoodbiorczego. Widoczna na fig. 2 ramka montażowa 18 obejmuje obudowę 38 oraz panel przedni 12. Obudowa 38 wykonana jest z metalu i odznacza się kształtem prostopadłościanu, przy czym ścianka górna 13 i ścianka dolna 11 stanowią jej największe powierzchnie. Wymiary zewnętrzne obudowy odpowiadają normie dotyczącej odpowiedniej znormalizowanej kieszeni.
- 6 - Zestaw nadawczo-odbiorczy 16 również obejmuje ściankę górną i dolną, które są połączone za pomocą dwóch ścianek bocznych, jak również ścianki przedniej i tylnej. Ścianka górna i dolna stanowią dwie największe powierzchnie. Po wsunięciu zestawu nadawczo-odbiorczego 16 w ramkę montażową 18 użytkownik widzi jedynie stronę przednią wraz z polem obsługi 20. Na polu obsługi 20 umieszczony jest regulator głośności 22, blokada szumów 24, przełącznik kanałów 26 oraz przełącznik typu modulacji 28. Gniazdo 30 umożliwia podłączenie zewnętrznego mikrofonu, którego nie uwzględniono na rysunku. Za pomocą wyświetlacza 32 użytkownikowi można przedstawiać komunikaty o posiadanym statusie. Na dolnej stronie zestawu nadawczo-odbiorczego 16 umieszczono głośnik 34. Po wsunięciu zestawu nadawczo-odbiorczego 16 do ramki montażowej 18 zgodnie z tym, co przedstawiono na fig. 1, ścianka dolna zestawu nadawczo-odbiorczego jest oddalona od ścianki dolnej ramki montażowej o odcinek a. Pod miejscem, w którym znajduje się głośnik 34 zestawu nadawczo-odbiorczego wsuniętego w ramkę montażową, wykonany jest kanał 42 (fig. 2). Dolne ograniczenie kanału stanowi ścianka dolna 11 obudowy 38.Po bokach kanał ograniczony jest w trzech kierunkach przez zwrócone do niego ścianki wgłębienia we wkładzie 40. Wkład 40 cechuje płaska prostopadłościenna forma zewnętrzna, obejmująca górną i dolną stronę oraz cztery wąskie strony. Jej wymiary dobrano w taki sposób, że od strony trzech wąskich powierzchni przylega ona do odpowiednich ścianek obudowy 38, zaś od dolnej strony przylega do dolnej ścianki obudowy. Jej grubość odpowiada wspomnianemu odcinkowi a.
- 7 - Wgłębienie całkowicie przenika wkład 40, przy czym jego ścianki boczne biegną prostopadle do strony dolnej wkładu 40. Wgłębienie w miejscu, które znajduje się poniżej głośnika zestawu nadawczo-odbiorczego umieszczonego w ramce montażowej, cechuje rozmiar, które odpowiada w przybliżeniu głośnikowi. Wgłębienie dochodzi na fig. 2 do lewej krawędzi wkładu 40 i trafia na krawędź w pobliżu przedniego lewego narożnika, zaś w miejscu, w którym znajduje się opisane bliżej klinowe wgłębienie 45, na dno 11 obudowy 38. Tworzywami korzystnymi ze względów ekonomicznych dla potrzeb produkcji wkładu 40, które umożliwiają proste wytwarzanie i obróbkę, okazały się spienione tworzywa sztuczne, w szczególności spieniony polistyren (na przykład Styropor ). Wkład 40 jest mocowany przy pomocy kleju do powierzchni wewnętrznych obudowy 38. Zgodnie z alternatywnym rozwiązaniem kanał 42 można odgraniczyć przy użyciu taśm wykonanych z metalu, tektury lub tworzywa sztucznego. Z wkładem 40 wykonanym ze spienionego tworzywa sztucznego łączy się zgodnie z fig. 3 kształtka 44, która korzystnie wykonana jest z tego samego materiału co wkład 40.Kształtka 44 umieszczona jest za polem perforowanym 36 i charakteryzuje się zasadniczo kształtem prostopadłościanu, który od pięciu stron przylega do poszczególnych wewnętrznych stron ścianek obudowy 38 ramki montażowej. W miejscu kształtki 44 położonym za polem perforowanym 36 znajduje się klinowe wgłębienie 45, które otwiera przestrzeń za polem perforowanym 36, w wyniku czego dźwięk może być przekazywany z tej przestrzeni przez pole perforowane na zewnątrz. Klinowe wgłębienie zgodnie z fig. 1 wzdłuż najdłuższej tylnej strony oraz wzdłuż lewej strony jest ograniczone przez kształtkę 44, od przodu przez pole perforowane 36, od dołu
- 8 - przez ściankę dolną 11 ramki montażowej, zaś od prawej strony przez lewą ściankę zestawu nadawczo-odbiorczego 16. Przestrzeń utworzona przez klinowe wgłębienie 45 stanowi kontynuację kanału 42. Dzięki temu dźwięk może być przekazywany od głośnika 34 przez kanał 42, wgłębienie 45 i pole perforowane 36 na zewnątrz. Kształtka 44 jest unieruchamiana w swym położeniu przy użyciu metalowej płytki 46, którą wykonano poprzez wykrojenie z trzech stron i wygięcie w górę fragmentu ścianki dolnej obudowy 38. W środku płytki metalowej 46 wykonano otwór 50. Między otworem 50 a lewą ścianką 15 w kształtce 44 wykonany jest otwór o większej średnicy, którego nie uwzględniono na rysunku. W miejscu, w którym otwór ten trafia na lewą ściankę 15, znajduje się nie uwzględniony na rysunku otwór w lewej ściance 15 o średnicy, która odpowiada otworowi w kształtce 44. Do wnętrza otworów w lewej ściance 15 oraz w kształtce 44 można wprowadzić śrubę przez otwór 50, za pomocą której zestaw nadawczo-odbiorczy 16 jest mocowany. W metalowej płytce 52 umieszczonej n prawej ściance 17 wykonano kolejny otwór 54, przez który prowadzona jest kolejna śruba, mocująca zestaw nadawczo-odbiorczy 16. Wkład 40 oraz kształtka 44 służą ponadto do mocowania zestawu nadawczo-odbiorczego 16 w sposób odporny na wstrząsy. stabo Elektronik GmbH Pełnomocnik:
9 Zastrzeżenia 1. Urządzenie radiowe do montażu w położeniu poziomym w znormalizowanej kieszeni w pojeździe mechanicznym wraz z wbudowanym w urządzenie radiowe głośnikiem (34), którego otwór przebiega równolegle względem górnej lub dolnej strony urządzenia radiowego, oraz z panelem przednim (12), na którym są umieszczone elementy do obsługi urządzenia (22, 24, 26, 28) i który posiada otwór na wylot dźwięku, znamienne tym, że wewnątrz urządzenia radiowego utworzono kanał (42) do przenoszenia dźwięku, prowadzący od głośnika (34) do przedniej strony (12) urządzenia radiowego (10), który przynajmniej w swojej części sąsiadującej z głośnikiem (34) biegnie równolegle do górnej lub dolnej strony urządzenia radiowego, uchodząc do otworu wylotu dźwięku. 2. Urządzenie radiowe według zastrz. 1, znamienne tym, że kanał (42) przynajmniej w części biegnie wewnątrz przestrzeni pośredniej między głośnikiem (34) a ścianką dolną lub ścianką górną urządzenia radiowego (10). 3. Urządzenie radiowe według zastrz. 2, znamienne tym, że kanał (42) za otworem wylotu dźwięku posiada klinowy kształt i w swojej części sąsiadującej z głośnikiem (34) oraz w części między tymi odcinkami posiada prostokątny przekrój poprzeczny, zaś w części sąsiadującej z głośnikiem (34) ma rozmiar odpowiadający w przybliżeniu głośnikowi (34). 4. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że kanał (42) przynajmniej w części jest ograniczony przez wkład (40) wykonany ze spienionego tworzywa sztucznego.
10 5. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że kanał (42) jest ograniczony przynajmniej w części przez ścianki zewnętrzne (11, 12, 13, 15, 17) urządzenia radiowego. 6. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że kanał (42) jest ograniczony przynajmniej w części przez taśmy wykonane z tektury, tworzywa sztucznego lub metalu. 7. Urządzenie radiowe według zastrz. 1, znamienne tym, że obejmuje ono układ kompensacyjny, który kompensuje zniekształcenia dźwięku powstające w wyniku drogi przez kanał (42). 8. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że urządzenie to stanowi CB radio. 9. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że zaprojektowano je w celu montażu w znormalizowanej kieszeni zgodnie z normą ISO 7736. 10. Urządzenie radiowe według jednego z powyższych zastrz, znamienne tym, że w jego skład wchodzi zestaw nadawczo-odbiorczy (16) wraz z wbudowanym głośnikiem (34) oraz ramką montażową (18). 11. Urządzenie radiowe według zastrz. 10, znamienne tym, że zestaw nadawczo-odbiorczy (16) jest umieszczony w ramce montażowej (18), przy czym w ramce montażowej (18) wykonano kanał (42). 12. Urządzenie radiowe według zastrz. 10 albo 11 znamienne tym, że otwór wylotu dźwięku znajduje się w ramce montażowej, kanał utworzony jest we wkładzie (40) w ramce montażowej (18), kanał (42) za otworem wylotu dźwięku posiada klinowy kształt, zwężający się wraz z rosnącą odległością od otworu, zaś w części, która sąsiaduje z głośnikiem (34)
11 zestawu nadawczo-odbiorczego, jak również w części między obydwoma tymi odcinkami posiada prostokątny przekrój poprzeczny, przy czym w części sąsiadującej z zestawem nadawczo-odbiorczym (16) posiada wymiar, który odpowiada w przybliżeniu głośnikowi (34). 13. Urządzenie radiowe według zastrz. 10, 11 albo 12, znamienne tym, że kanał zwęża się od strony części, która sąsiaduje z głośnikiem (34) zestawu nadawczo-odbiorczego, do miejsca, w której posiada on klinowy kształt. 14. Urządzenie radiowe według zastrz. 10, 11, 12 albo 13, znamienne tym, że wysokość kanału odpowiada odległości między stroną dolną zestawu nadawczo-odbiorczego (16) a ścianką dolną (11) ramki montażowej (18). 15. Urządzenie radiowe według zastrz. 10, 11, 12 albo 13, znamienne tym, że wysokość kanału odpowiada odległości między stroną górną zestawu nadawczo-odbiorczego (16) a ścianką górną (13) ramki montażowej (18). stabo Elektronik GmbH Pełnomocnik: