Geodezja fizyczna i geodynamika

Podobne dokumenty
Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna. Potencjał normalny. Potencjał zakłócajacy. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 8 listopada 2018

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i geodynamika

Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna. Teoria i praktyka

PRACE INSTYTUTU GEODZEJI I KARTOGRAFII 2008, tom LIV, zeszyt 112

Źródła pozyskiwania danych grawimetrycznych do redukcji obserwacji geodezyjnych Tomasz Olszak Małgorzata Jackiewicz Stanisław Margański

Istniejące modele geoidy/quasigeoidy na terenie Polski

Anomalie gradientu pionowego przyspieszenia siły ciężkości jako narzędzie do badania zmian o charakterze hydrologicznym

Spis treści PRZEDMOWA DO WYDANIA PIERWSZEGO...

KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW B. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU

WYBRANE ELEMENTY GEOFIZYKI

Kod modułu Geodezja wyższa i astronomia geodezyjna. kierunkowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES) obowiązkowy (obowiązkowy / nieobowiązkowy)

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: DGK n Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Problemy kalibracji grawimetrów absolutnych i względnych Andrzej Pachuta, Janusz Walo, Marcin Barlik, Tomasz Olszak

Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

Wykład 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Powierzchnia odniesienia w pomiarach inżynierskich.

Realizacja projektu modernizacji podstawowej osnowy grawimetrycznej kraju

Przepływy laminarne - zadania

Wykorzystanie ASG-EUPOS do integracji osnowy wysokościowej. Piotr Banasik Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

1.1. Kształt Ziemi. Powierzchnie odniesienia. Naukowe i praktyczne zadania geodezji. Podział geodezji wyższej... 18

WYBRANE ELEMENTY GEOFIZYKI

Funkcje wielu zmiennych

Układ współrzędnych dwu trój Wykład 2 "Układ współrzędnych, system i układ odniesienia"

Geodezja fizyczna i geodynamika

Modelowanie pola siły ciężkości oraz jego zmian w czasie na obszarze Polski

Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych

Elektrostatyka. Potencjał pola elektrycznego Prawo Gaussa

Zajęcia 1. Sprawy organizacyjne Podstawowe wiadomości z geodezji Wstęp do rachunku współrzędnych

Wykład 2 Układ współrzędnych, system i układ odniesienia

Mechanika. Wykład 2. Paweł Staszel

Układy współrzędnych

Konferencja Komisji Geodezji Satelitarnej Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

Mój 1. Wykład. z Geodezji i Kartografii. na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej

WYZNACZANIE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ LAMP I OPRAW OŚWIETLENIOWYCH

Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną.

Kinematyka: opis ruchu

Wykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury. Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej

Wykład 2. Transformata Fouriera

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

PRACE INSTYTUTU GEODEZJI I KARTOGRAFII 2007, tom LIII, zeszyt 111

Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych

Całka podwójna po prostokącie

Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Analiza wpływu przypadków obciążenia śniegiem na nośność dachów płaskich z attykami

Geodezja i Kartografia

Quasi-geoida idealnie dopasowana czy idealnie grawimetryczna

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH

GRAWIMETRIA I MODELOWANIE POLA GRAWITACYJNEGO ZIEMI W INSTYTUCIE GEODEZJI I KARTOGRAFII

ostatnia aktualizacja 4 maja 2015

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Geodezja, Teoria i Praktyka, Tom 1, Edward Osada kod produktu: 3700 kategoria: Kategorie > WYDAWNICTWA > KSIĄŻKI > GEODEZJA

Lp. Promotor Temat Dyplomant 1. Dr inż. A. Dumalski. Badanie dokładności użytkowej niwelatora cyfrowego 3. Dr inż. A. Dumalski

GEOMATYKA program rozszerzony

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 3. CAŁKA POTRÓJNA

Elektrodynamika Część 1 Elektrostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

II.2 Położenie i prędkość cd. Wektory styczny i normalny do toru. II.3 Przyspieszenie

WARUNKI TECHNICZNE I. OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY PRAWNE I TECHNICZNE. 1. Przepisy prawne:

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

Łamigłówka. p = mv. p = 2mv. mv = mv + 2mv po. przed. Mur zyskuje pęd, ale jego energia kinetyczna wynosi 0! Jak to jest możliwe?

Geodezja Inżynierska

α k = σ max /σ nom (1)

Efekt naskórkowy (skin effect)

Obliczanie indukcyjności cewek

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Integracja stacji systemu ASG-EUPOS z podstawową osnową geodezyjną kraju

HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni

II Konferencja Użytkowników ASG-EUPOS

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Rozkłady wielu zmiennych

Elektrostatyka, cz. 2

Lp. Promotor Temat Dyplomant 1. Dr inż. A. Dumalski. Zastosowanie sieci modularnych do zakładania osnów pomiarowych 2. Dr inż. A.

Rozdział 1. Prędkość i przyspieszenie... 5 Rozdział 2. Składanie ruchów Rozdział 3. Modelowanie zjawisk fizycznych...43 Numeryczne całkowanie,

RYSUNEK MAP. Ćwiczenie 2 Arkusze mapy topograficznej i zasadniczej KATEDRA GEODEZJI SZCZEGÓŁÓWEJ. Dr hab. inż.. Elżbieta Lewandowicz

[ ] ρ m. Wykłady z Hydrauliki - dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD WPROWADZENIE 1.1. Definicje wstępne

Geodezja i systemy GIS - opis przedmiotu

Fizyka 2 Podstawy fizyki

Metodologia opracowania ruchów pionowych skorupy ziemskiej z użyciem danych niwelacyjnych, mareograficznych i GNSS

Projekt nowelizacji RRM w sprawie systemu odniesień przestrzennych z dnia r.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Politechnika Białostocka

PYTANIA KONTROLNE STAN NAPRĘŻENIA, ODKSZTAŁCENIA PRAWO HOOKE A

STAN NAPRĘŻENIA. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

Konserwacja i modernizacja podstawowej osnowy magnetycznej kraju

Moduły ultraszybkiego pozycjonowania GNSS

Transkrypt:

Geodezja fizyczna i geodynamika Anomalie grawimetryczne Redukcje i poprawki Liliana Bujkiewicz WPPT PWr Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 1 / 10

Literatura 1 Geodezja współczesna - Kazimierz Czarnecki, PWN 2014 2 Geodezja fizyczna - Adam Łyszkowicz, Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie 2012 3 Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna. Teoria i praktyka - Marcin Barlik, Andrzej Pachuta, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2007 4 Physical Geodesy - Martin Vermeer, https://users.aalto.fi/ mvermeer/mpk-en.pdf Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 2 / 10

Anomalia grawimetryczna (odniesiona do geoidy) g - wektor rzeczywistego przyspieszenia siły ciężkości, określony na podstawie: pomiarów modelu geopotencjału g = W γ - wektor przyspieszenia normalnego γ = U U 0 = W 0 - różne powierzchnie, różne gradienty Anomalia grawimetryczna (skalar!): g = g(p 0 ) γ(q 0 ) Inne oznaczenie anomalii: Ag Def.: Anomalia grawimetryczna jest różnica wartości wektorów: przyspieszenia g(p 0 ) na geoidzie i przyspieszenia normalnego γ(q 0 ) na elipsoidzie odniesienia. Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 3 / 10

Przyspieszenie wzorcowe, jednostka anomalii Przyspieszenie normalne na poziomie odniesienia dla danej współrzędnej geodezyjnej ϕ punktu pomiarowego wylicza się ze wzoru: GRS80/WGS84 ( ) γ 0 (ϕ) = 9, 780327 1 + 0, 0053024 sin 2 ϕ 0, 0000058 sin 2 2ϕ ms 2 ( ) γ 0 (ϕ) = 978032, 7 1 + 0, 0053024 sin 2 ϕ 0, 0000058 sin 2 2ϕ mgal Anomalie grawimetryczne (poprawki, redukcje)wylicza się w miligalach 1 10 5 m s 2 = 1mGal 0, 01 m s 2 = 1Gal Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 4 / 10

Redukcja Bouguer a i anomalia Bouguer a Zredukowana wartość przyspieszenia w punkcie P 0 : dla σ = 2, 670[g/cm 3 ] g(p 0 ) = g + δg T + δg B + δg F δg B = 0, 0419 σ H[mGal] = 0, 1119 H[mGal] anomalia Bouguer a (z poprawka terenowa) g B = g + δg T + δg B + δg F γ 0 = g + δg T + (0, 3086 0, 0419σ)H γ 0 Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 5 / 10

Poprawka terenowa Redukcja Bouguer a polega na matematycznym usunięciu mas topograficznych pomiędzy stanowiskiem pomiarowym a poziomem morza (geoida) - jest to usunięcie nieskończonej płyty o grubości H - Dodatek 1. W rzeczywistości teren nie jest płaski, dlatego wykonuje się jego matematyczne wyrównanie i stad poprawka terenowa. δg T = Σ i g i cos α i = Σ i cos α i G m i l 2 i Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 6 / 10

Poprawka terenowa cd. W przybliżeniu małych nachyleń terenu sumowanie (całkowanie) sprowadza się do wzoru (dokładniej: Dodatek 2): δg T = 1 2 Gσ (H HP ) 2 l 3 dxdy 1 2 Gσ i (H i H P ) 2 x i y i gdzie sumowanie oznacza, że topografię terenu przybliża się prostopadłościanami o wysokości H i i polu podstawy x i y i. Równomierny podział terenu przedstawia rysunek: l 3 i Obecnie w praktyce do obliczania poprawek terenowych wykorzystuje się numeryczny model terenu (DTM - digital terrain model) oraz szybka transformatę Fouriera (fft). Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 7 / 10

Anomalia wolnopowietrzna (anomalia Faye a) g(h) g(0) + g (h) h=0 h g(0) g(h) g (h) h=0 h = g + δg redukcja wolnopowietrzna, H - wysokość n.p.m. (nad geoida) anomalia wolnopowietrzna δg F = g h H g F = g + δg F γ 0 przyspieszenie siły ciężkości maleje ze wzrostem wysokości: g < 0, więc rośnie, h gdy wysokość zmniejsza się (redukujemy pomiar do poziomu morza) - zatem δg F > 0 zamiast gradientu rzeczywistego przyspieszenia, stosuje się gradient przyspieszenia normalnego W przybliżeniu sferycznym pochodna w kierunku normalnym, to pochodna po r : γ r 2, (r 2 ) = 2r 3, zatem γ γ = 2 γ. n r r oszacowanie: γ(52 ) = 9, 8125m/s 2, r = R 0 = GM = 6363672m δg F = 2 γ H 3, 0839Hµm/s2 U 0 r najczęściej przyjmuje się wartość 3,086µm/s 2 /m=0,3086 mgal/m [ δg F = +3, 086 H µm/s 2] = +0, 3086 H [mgal] Liliana Bujkiewicz (WPPT PWr) Geodezja fizyczna i geodynamika 8 / 10

Dodatek 1 : Redukcja Bouguer a (redukcja ze względu na płytę) dm dg z = cos(α)dg, cos(α) = h l dg z = cos(α) Gdm = cos(α) GσdV l 2 l 2 współrzędne cylindryczne 2πG = 41, 93 10 11 m 3 = 0, 04193 mgal m kg s 2 cm3 g σ = 2, 67 g 2πGσ = 0, 1119 mgal cm 3 m l 2 = h 2 + r 2, dv = dxdydz = rdrdhdφ h r drdhdφ g z = Gσ l 3 H r = 2πGσ h drdh 0 0 (r 2 + h 2 3/2 ) [ ] H 1 = 2πGσ h dh 0 (r 2 + h 2 ) 1/2 = 2πGσ H 0 h 1 h dh = 2πGσ[ h]h 0 = 2πGσ H 0

Dodatek 2 : Poprawka terenowa δg T = δg T = Σ i cos α i G m i l 2 i cos α Gdm l 2 = Gσ cos α dxdydz l 2 Całka po z: H H P (z H P ) dz = l = z HP = Gσ dxdydz l 3 (x x P ) 2 + (y y P ) 2 + (z z P ) 2 dla z = z z P x, y (małe nachylenie) l (x x P ) 2 + (y y P ) 2 ( ) 1 H 2 z2 H P z = = 1 H P 2 (H H P) 2 Stad wzór na poprawkę terenowa w tym przybliżeniu: δg T = 1 (H 2 Gσ HP ) 2 dxdy l 3