OPIS TECHNICZNY Rozbudowa drogi wojewódzkiej nr 130 od km 18+172,00 do km 18+450,00, polegająca na budowie dwóch zatok autobusowych w m. Wysoka. 1. Podstawa opracowania. Umowa zawarta z Zarządem Dróg Wojewódzkich w Zielonej Górze na sporządzenie dokumentacji. 2. Cel i zakres opracowania. Zakres projektu obejmuje: Budowa dwóch zatok autobusowych w ciągu drogi wojewódzkiej nr 130 w m. Wysoka, droga wojewódzka nr 130, km 18+276,00 km 18+404,00, działka nr 8, droga Zarząd Województwa i działka 5/11, grunty orne Agencja Nieruchomości Rolnych obręb 0012 Wysoka, jednostka ewidencyjna 080105_2 Lubiszyn, powiat gorzowski Celem opracowania jest poprawa warunków ruchu i bezpieczeństwa na drodze oraz zapewnienie bezpiecznego ruchu pieszych. 3. Dane wyjściowe. Mapa sytuacyjno - wysokościowa; Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 1999r. Wizja lokalna. 4. Opis stanu istniejącego. Doga wojewódzka nr 130 jest jednojezdniowa, dwukierunkowa, dwupasowa. Jezdnia o szerokości 6,0m posiada nawierzchnię bitumiczną, a pobocza są gruntowe. W obszarze opracowania oś drogi wojewódzkiej jest prosta, a niweleta płaska, przez co widoczność jest bardzo dobra.
Droga realizuje połączenia gminne do siedziby gminy Lubiszyna, powiatowe do siedziby starostwa w Gorzowie Wlkp., oraz pomiędzy województwami Lubuskim i Zachodniopomorskim, jednak nie stanowi istotnego połączenia w przewozie towarów, dlatego w strukturze ruchu występuje przewaga samochodów osobowych. Droga przechodzi przez tereny uŝytków rolnych, stąd okresowo wzrasta ruch pojazdów i maszyn rolniczych. W odległości 65 m od istniejących zabudowań w kierunku wsi Wysoka występuje skrzyŝowanie z drogą gminną prowadzącą do zabudowań popegeerowskich. Mieszkańcy tego obszaru generują znaczny ruch pieszy w kierunku przystanków autobusowych poruszając się ścieŝką przez zadrzewiony teren połoŝony pomiędzy drogą wojewódzką a budynkami mieszkalnymi. Z powodu duŝego udziału dzieci znaki i młodzieŝy w potoku ruchu pieszego Zarząd Dróg Wojewódzkich w Zielonej Górze wprowadził w 2009 roku znaki B-55 ograniczający prędkość do 50 km/h oraz znak A-17 Dzieci. Obecnie w miejscu powstania zatok zlokalizowany jest jeden przystanek autobusowy wydzielony na jezdni linią autobusową P-17. Przy istniejącym przystanku znajduje się wiata, wzdłuŝ drogi nie ma wybudowanego chodnika ani peronu. Projektowane zatoki zlokalizowane są poza terenem zabudowanym, w pobliŝu znajdują się dwa domy mieszkalne. 5. Opis stanu projektowanego Charakterystyka drogi Klasa techniczna drogi - droga klasy Z Prędkość projektowa - 90 m/h (ograniczenie prędkości znakiem B-33 do 50 km/h), Kategoria ruchu - KR3, ObciąŜenie - 115 kn/oś, Charakterystyka osi -odcinek prosty
Plan sytuacyjny. Zaprojektowane zatoki autobusowe mają następujące wymiary: - szerokość 3,0m, - długość 20m, - skos wyjazdowy 1:8, - skos wjazdowy 1:4. - perony o szerokości 1,50 m, - chodniki o szerokości 1,5 m. Usytuowanie wysokościowe i odwodnienie Rzędne projektowanych zatok autobusowych, peronów oraz chodników nawiązują bezpośrednio do niwelety drogi. Nawierzchnie zatok autobusowych otrzymają pochylenie poprzeczne skierowane do krawędzi drogi, a peronów w kierunku przeciwnym. W celu właściwego usytuowania wysokościowego w/w elementów przystanku autobusowego naleŝy poszerzyć korpus drogi wykonując niewysoki nasyp z gruntu niewysadzinowego. W przypadku jednej zatoki naleŝy wzdłuŝ chodnika ukształtować skarpę o pochyleniu 1:3, a jej dalszą część wzdłuŝ peronu o pochyleniu 1:2,5. NaleŜy równieŝ wybudować ściankę oporową, która umoŝliwi wykonanie zaprojektowanego peronu. Wody opadowe z zatok autobusowych i peronu odprowadzane będą w obszar drogi wojewódzkiej, zgodnie z istniejącymi pochyleniami podłuŝnymi i poprzecznymi do istniejących systemów odprowadzających wody opadowe. Konstrukcja nawierzchni. Konstrukcja zatok autobusowych : - kostka betonowa gr. 8 cm, - podsypka piaskowo - cementowa 1:4 gr. 3cm, - podbudowa zasadnicza z chudego betonu gr. 20cm, - podbudowa pomocnicza z kruszywa stabilizowanego cementem gr. 12 cm, - podsypka piaskowa gr. 10 cm.
Zatoka autobusowa oddzielona jest od jezdni drogi wojewódzkiej krawęŝnikiem wtopionym 15x30 na ławie betonowej B15. Krawędź zatoki stanowi krawęŝnik 15x30 na ławie betonowej B15 z oporem, wyniesiony ponad nawierzchnię zatoki 15 cm. Konstrukcja peronu i chodnika: - kostka betonowa gr. 8cm - podsypka piaskowo cementowa gr. 5cm Chodnik ograniczono obrzeŝem betonowym 30x8cm na podsypce piaskowej gr. 5cm. 6. Organizacja ruchu. Istniejące znaki pionowe do utrzymania: A-17 Dzieci, sztuk 1 od strony Wysokiej, Istniejące znaki poziome do utrzymania: - P- 1b linia pojedyncza przerywana krótka poza projektowaną P-4, Istniejące znaki pionowe do przestawienia: B-33 Ograniczenie prędkości (50 km/h), sztuk 2 na początek P-4, A-17 Dzieci, sztuk 1 od strony Tarnowa 150 m od przejścia dla pieszych, A-6b SkrzyŜowanie z drogą podporządkowaną, sztuk 1 100 m od skrzyŝowania. Istniejące znaki pionowe do likwidacji: D-15 Przystanek autobusowy, sztuk 2, ze względu na jakość znaków, B-34 Koniec ograniczenia prędkości. Istniejące znaki poziome do likwidacji:
- P- 1b linia pojedyncza przerywana krótka na długości 208 m w miejscu projektowanej P-4, Projektowane znaki pionowe: D-6 Przejście dla pieszych, sztuk 2, A-16 Przejście dla pieszych, sztuk 2, ustawione w odl. 150 m od przejścia dla pieszych, D-15 Przystanek autobusowy, sztuk 2, ustawione w osi zatoki autobusowej, B-33 Ograniczenie prędkości (70 km/h), sztuk 2, ustawione w odległości 70 m od B-33 50, ostrzegawcze pasy akustyczne ostrzegające o zbliŝaniu się do miejsca niebezpiecznego. Projektowane znaki poziome: - P-10 przejście dla pieszych o szerokości 4 m, P-14 linia warunkowego zatrzymania złoŝona z prostokątów, - P-4 linia podwójna ciągła na długości 100 m z kaŝdej strony od P-14, P-7d linia krawędziowa ciągła wąska, - P-17 linia przystankowa na krawędzi obu zatok. Projektowane znaki naleŝą do grupy wielkości znaków średnich, a ich lico naleŝy wykonać z folii odblaskowej typu 2. Oznakowanie poziome naleŝy wykonać materiałami grubowarstwowymi 1,5 mm, charakteryzującymi się intensywną bielą i dobrą odblaskowością, dobrą widzialność w dzień i w nocy, szorstkość i trwałość. 7. Uwagi końcowe. Przed przystąpieniem do wykonania zmian w oznakowaniu poziomym naleŝy usunąć stare oznakowanie w sposób trwały.
Oznakowanie poziome powinno być trwałe, odporne na ścieranie i zabrudzenia oraz spełniać wymagania techniczne określone w p. 1.3 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003r.w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. U. 220, poz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003r.). Znaki drogowe pionowe powinny być zgodne ze wzorami w załączniku nr l do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. U. 220, póz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003 r.). Sposób umieszczania znaków pionowych musi być zgodny z p. 1.5. załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003r.w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. U. 220, poz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003r.). Opracował: mgr inŝ. Antoni Przybylski