Teoria ciała stałego Cz. I



Podobne dokumenty
1. Elementy (abstrakcyjnej) teorii grup

Matematyka dyskretna

Ćwiczenia 1 - Pojęcie grupy i rzędu elementu

1 Grupy. 1.1 Grupy. 1.2 Podgrupy. 1.3 Dzielniki normalne. 1.4 Homomorfizmy

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm

1 Określenie pierścienia

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

Grupy. Permutacje 1. (G2) istnieje element jednostkowy (lub neutralny), tzn. taki element e G, że dla dowolnego a G zachodzi.

Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle

Podstawowe struktury algebraiczne

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

1. Określenie pierścienia

1.1 Definicja. 1.2 Przykład. 1.3 Definicja. Niech G oznacza dowolny, niepusty zbiór.

... [a n,b n ] kn [M 1,M 2 ], gdzie a i M 1, b i M 2, dla i {1,..., n}. Wówczas: [a 1,b 1 ] k [a n,b n ] kn =(a 1 b 1 a 1

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G.

Zbiory, relacje i funkcje

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Działanie grupy na zbiorze

1 Grupy. 1.1 Grupy. (2) dla działania istnieje element neutralny, tzn. istnieje e G taki, że ae = a = ea dla dowolnego a G;

Działanie grupy na zbiorze

14. Wykład 14: Grupa Galois wielomianu. Zasadnicze twierdzenia teorii Galois. Rozszerzenia rozwiązalne, cykliczne i abelowe

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

Rzędy Elementów Grupy Abelowej Andrzej Nowicki 16 września 2015, wersja rz-15

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Uniwersytet w Białymstoku. Wykład monograficzny

Algebra i jej zastosowania konspekt wyk ladu, czȩść druga

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i

Grupa klas odwzorowań powierzchni

opracował Maciej Grzesiak Grupy

5. Wykład 5: Grupy proste. Definicja 5.1. Grupę (G, ) nazywamy grupą prostą, gdy G nie zawiera właściwych podgrup normalnych.

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

14. Przestrzenie liniowe

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d)

BOGDAN ZARĘBSKI ZASTOSOWANIE ZASADY ABSTRAKCJI DO KONSTRUKCJI LICZB CAŁKOWITYCH

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy

Algebra liniowa z geometrią

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Algebra abstrakcyjna

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

Grupy generowane przez mep-pary

Dzia lanie grupy na zbiorze. Twierdzenie Sylowa

Definicje- Algebra III

Relacje binarne. Def. Relację ϱ w zbiorze X nazywamy. antysymetryczną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y) spójną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y)

Matematyka dyskretna. 1. Relacje

9 Przekształcenia liniowe

Zadania z Algebry Studia Doktoranckie Instytutu Matematyki Uniwersytetu Śląskiego 1

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ PIERŚCIENIE, CIAŁA I HOMOMORFIZMY

2 Kongruencje 5. 4 Grupy 9. 5 Grupy permutacji Homomorfizmy grup Pierścienie 16

1 Działania na zbiorach

Symetria w fizyce materii

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Grupy, pierścienie i ciała

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0}

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

Teoria węzłów matematycznych - warkocze. Karolina Krzysztoń 10B2

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

DEFINICJA. Definicja 1 Niech A i B będą zbiorami. Relacja R pomiędzy A i B jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego tych zbiorów, R A B.

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej

Systemy algebraiczne. Materiały pomocnicze do wykładu. przedmiot: Matematyka Dyskretna 1 wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

4. Waluacje dyskretne

Definicja. Niech pg, q będzie grupą. Wówczas ciąg podgrup grupy G zdefiniowany indukcyjnie wzorami G p0q G,

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Zestaw 2. Definicje i oznaczenia. inne grupy V 4 grupa czwórkowa Kleina D n grupa dihedralna S n grupa symetryczna A n grupa alternująca.

Metody dowodzenia prostoty grup

Projekt matematyczny

Definicja odwzorowania ciągłego i niektóre przykłady

Matematyka dyskretna

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90),

4. Dzia lanie grupy na zbiorze

ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019

Metalogika (1) Jerzy Pogonowski. Uniwersytet Opolski. Zakład Logiki Stosowanej UAM

Lokalizacja ekwiwariantnych teorii kohomologii

O centralizatorach skończonych podgrup

1 Macierze i wyznaczniki

1 Elementy logiki i teorii mnogości

Zadania o transferze

Rozdział 7 Relacje równoważności

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Algebra Abstrakcyjna i Kodowanie Lista zadań

Twierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera

Jest to zasadniczo powtórka ze szkoły średniej, być może z niektórymi rzeczami nowymi.

FUNKCJE LICZBOWE. Na zbiorze X określona jest funkcja f : X Y gdy dowolnemu punktowi x X przyporządkowany jest punkt f(x) Y.

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-)

MATERIA. = m i liczby całkowite. ciała stałe. - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze KRYSZTAŁY. Periodyczność

13. Cia la. Rozszerzenia cia l.

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S.

1 Podobieństwo macierzy

Transkrypt:

Teoria ciała stałego Cz. I 1. Elementy teorii grup Grupy symetrii def. Grupy Zbiór (skończony lub nieskończony) elementów {g} tworzy grupę gdy: - zdefiniowana operacja mnożenia (złożenia) g 1 g 2 = g 3 є G - (g 1 g 2 )g 3 = g 1 (g 2 g 3 ) - istnieje tylko jeden element tożsamościowy e, eg = ge = g - każdy g posiada element odwrotny g -1, gg -1 = e grupy abelowe: g 1 g 2 = g 2 g 1 lub inaczej [g 1, g 2 ] = 0 przykład podstawowy grupa macierzy kwadratowych A o elementach rzeczywistych, rzędu n o det A 0, ze zwykłym mnożeniem macierzy (nieskończona) inne przykłady ilość elementów, m = rząd grupy Własności grup g n = ggg...g - n razy dla grup skończonych, tworząc ciąg e, g, g 2, g 3,...,g n,... pierwszym powtarzającym się elementem grupy będzie e = g m m rząd elementu g (np. g 3 = ggg )

ciąg (zbiór) e, g, g 2, g 3,...,g m-1 - nazywa się okresem elementu g Okres elementu g tworzy grupę cykliczną (def.) Podzbiór G, będący grupą nazywa się podgrupą Warstwa: Jeśli H jest podgrupą G, to dla g є G i g nie należącego do H, zbiór wszystkich hg lub gh (h є H) tworzy warstwę Hg lub gh. jest oczywiste, że żaden element warstwy nie należy do H, bo wówczas i g należałby do H sprzeczność z założeniem - dowód na ćwiczeniach. Tw. (Lagrange a) Rząd podgrupy jest dzielnikiem rzędu grupy rząd G / rząd H = indeks podgrupy inaczej: liczba elementów w grupie jest wielokrotnością liczby elementów w podgrupie dowód: niech H będzie podgrupą G i niech g є G, biorąc g 2 nie należący ani do H ani do Hg, to wszystkie hg 2 są poza H i poza Hg, (jeśli jakiś h 2 g 2 należałby do Hg i byłby np. równy h 1 g, to h 2 g 2 = h 1 g, a to oznacza, że g 2 =h 2-1 h 1 g, ale h 2-1 h 1 єh, g 2 musiałby należeć do warstwy Hg sprzeczność...) zatem, ani H, ani Hg, ani Hg 2 nie mają wspólnych elementów; powtarzając to aż wyczerpiemy wszystkie elementy G dostajemy podział G na rozłączne fragmenty H, Hg, Hg 2, Hg 3,..., Hg l-1, l liczba całkowita ale każda warstwa ma tyle elementów ile wynosi rząd H (s), zatem (m rząd G) m = l s

jeśli rząd grupy jest liczbą pierwszą to grupa nie ma podgrup (za wyjątkiem podgrup trywialnych: e i G) trywialny przypadek warstw jednoelementowych to elementy grupy o rzędzie będącym liczbą pierwszą (tu H sprowadza się do e). def. g 1 i g 2 nazywają się sprzężonymi gdy istnieje taki x є G, że xg 1 x -1 = g 2 sprzężenie (relacja równoważności) jest: a) zwrotne b) przechodnie elementy wzajemnie sprzężone tworzą klasy (sprzęgający element x może być różny dla różnych par elementów) każdy element grupy może należeć tylko do jednej klasy niech liczba elementów w klasie = h r, są to elementy gg 1 g -1 dla ustalonego g 1, nie wszystkie różne; to każdy element klasy występuje w tak wygenerowanym zbiorze gg 1 g -1 tę samą ilość razy: (gdzie h=m) (bez dowodu) h/h r w grupach abelowych każda klasa składa się z jednego elementu bo xgx -1 = g, dla każdego x klasy (za wyj. e ) nie są podgrupami

def. Podgrupa niezmiennicza lub dzielnik normalny grupy, to podgrupa R składająca się z pełnych klas grupy G def. Każda warstwa Rg stanowi element nowej grupy, zwanej grupą ilorazową z mnożeniem zdefiniowanym jako Rg 1 *Rg 2 = R(g 1 g 2 ) Izomorfizm Dwie grupy G i H jednakowego rzędu są izomorficzne jeśli pomiędzy elementami tych grup istnieje wzajemnie jednoznaczne przyporządkowanie, takie, że Jeśli g 1 <--> h 1 i g 2 <--> h 2 to g 1 g 2 <--> h 1 h 2 Elementowi e odpowiada e, g -1 odpowiada h -1 Homomorfizm Grupa G jest homomorficzna do grupy H gdy każdemu elementowi G przyporządkowany jest jednoznacznie element grupy H, ale jednemu elementowi z H może odpowiadać więcej niż jeden element z G Homomorfizm nie jest zwrotny Jądro homomorfizmu J te elementy w G, które odpowiadają elementowi e w H.

Tw. Jądro homomorfizmu jest niezmienniczą podgrupą grupy G jądro: e 1, e 2, e 3,..., e n dowód: - oczywiście jądro jest grupą bo e i e j też należy do grupy (w H ee=e) - dla e i є J, i g є G, ge i g -1 też należy do grupy, bo jeśli g <--> f to w H, fef -1 = e ( e - jest przemienny z każdym elementem z definicji ) zatem klasa każdego elementu e i też należy do tej podgrupy. ------ zobaczmy czym jest w G zbór elementów, którym w H odpowiada f, niech g będzie jednym z takich elementów w G; oczywiście cała warstwa podgrupy J tego elementu g ( Jg ) też odpowiada elementowi f ( gdyż ef = f ); weźmy element g 1 (różny od g) ale też taki, że w H odpowiada mu f; rozważmy g 1 g -1, w H odpowiada mu ff -1 = e, oznacza to, że g 1 g -1 є J, a to oznacza (mnożąc obie strony przez g) że g 1 є Jg, zatem liczba elementów, które w G odpowiadają f jest równa n rzędowi J i wszystkie one tworzą warstwę. Takie warstwy całkowicie wyczerpują G. Pomiędzy elementami grupy H (homomorficznej do G) a warstwami w G (ze wzgl. na niezmienniczą podgrupę J), istnieje izomorfizm Tzn. H jest izomorficzna z grupą ilorazową G

Podgrupa H, grupy G, nazywa się centrum grupy G, lub abelowym dzielnikiem normalnym G, gdy dla każdego g є G i f є H zachodzi [f,g] = 0 Iloczyn prosty grup Jeśli f є H i g є G, to pary elementów ( f, g ) tworzą nową grupę B z prawem mnożenia ( f 1, g 1 ) ( f 2, g 2 ) = ( f 1 f 2, g 1 g 2 ) B = H x G Liczba elementów w B iloczyn liczb elementów Liczba klas w B iloczyn liczb klas H i G Jeśli część wspólna H i G to tylko e i dla każdych g,h zachodzi [h,g]=0 => B można uważać za grupę o elementach fg Elementy tworzące grup skończonych, a,b,c,... mówimy o nich jeśli każdy element G można przedstawić w postaci iloczynu potęg tych elementów relacje definiujące a p b q c r... = e zadanie elementów tworzących oraz relacji definiujących całkowicie określa grupę