R E A K C J E E L I M I N A C J I

Podobne dokumenty
Halogenki alkilowe- atom fluorowca jest związany z atomem węgla o hybrydyzacji sp 3 KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA BUDOWĘ FRAGMENTU ALKILOWEGO:

pierwszorzędowe drugorzędowe trzeciorzędowe (1 ) (2 ) (3 )

Otrzymywanie halogenków alkilów

RJC Y R R Y R R R H R H. Slides 1 to 24

R-X X = halogen Nazewnictwo: podstawnik halogenowy w szkielecie alkanu lub halogenek alkilu/arylu. F Br H 3 C

10. Eliminacja halogenków alkili

Chemia organiczna. Mechanizmy reakcji chemicznych. Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego

20 i 21. Eliminacja halogenków alkili

18 i 19. Substytucja nukleofilowa w halogenkach alkili

Halogenki alkilowe RX

Stereochemia Ułożenie atomów w przestrzeni

Alkeny: Struktura, nazewnictwo, Termodynamika i kinetyka

ALKENY WĘGLOWODORY NIENASYCONE

Alkeny - reaktywność

Materiał powtórzeniowy do sprawdzianu - halogenowęglowodory + przykładowe zadania z rozwiązaniami

Elementy chemii organicznej

Substytucje Nukleofilowe w Pochodnych Karbonylowych

11. Reakcje alkoholi, eterów, epoksydów, amin i tioli

Addycje Nukleofilowe do Grupy Karbonylowej

3. Wprowadzenie do nazewnictwa związków organicznych

Pochodne węglowodorów, w cząsteczkach których jeden atom H jest zastąpiony grupą hydroksylową (- OH ).

Slajd 1. Wstęp do chemii organicznej. Nomenklatura, własności fizyczne, struktura. eter. mapa potencjału elektrostatycznego cząsteczki eteru etylowego

Mechanizm dehydratacji alkoholi

Węglowodory poziom rozszerzony

Fluorowcowęglowodory są to pochodne węglowodorów, gdzie jeden lub więcej atomów wodoru jest podstawione atomem fluorowca. Fluorowcowęglowodory mogą

Reakcje alkoholi, eterów, epoksydów, amin i tioli

4-6. Wprowadzenie do nazewnictwa związków organicznych

Zarys Chemii Organicznej

A B C D A B C 4. D A B C D

R 4 R 1 R 4 R 1 R R 2 = R 3 R 1 R 2 R 2 R 1 R 3 R 1 R 3 R 3 R 3 R 1 H R 1 H R 1 R 4. Zakład Chemii Organicznej: kopiowanie zabronione.

RJC E + E H. Slides 1 to 41

Laboratorium. Podstawowe procesy jednostkowe w technologii chemicznej

Wykład 1. Struktura i wiązania w cząsteczkach organicznych

Zdzisław Głowacki. Zakres podstawowy i rozszerzony. Odpowiedzi i rozwiązania zadań. Rozdział 2. Strona Linia zadanie Jest Powinno być

Podstawy chemii organicznej. T. 1 / Aleksander Kołodziejczyk, Krystyna Dzierzbicka. wyd. 3. Gdańsk, Spis treści

-pinen (składnik terpentyny)

KOLOKWIUM II - ROZWIĄZANIA Chemia organiczna B,

Wykład 7. Korzystałem z : R. Morrison, R. Boyd: Chemia organiczna (wyd. ang.)

1. REAKCJA ZE ZWIĄZKAMI POSIADAJĄCYMI KWASOWY ATOM WODORU:

Slajd 1. Reakcje alkinów

10. Alkeny wiadomości wstępne

węglowodory posiadające wiązanie podwójne (p) C=C a-pinen (składnik terpentyny)

+ CHCl 3. Cl + CH 2. + HCl nadmiar

CH 3 OH C 2 H 5 OH H 3 C CH 2 CH 2 OH H 3 C CH CH 3 OH metanol etanol propan-1-ol propan-2-ol H 2 C CH 2 OH OH H 2 C CH CH 2 OH OH OH

4. Stereoizomeria. izomery. konstytucyjne różne szkielety węglowe, różne grupy funkcyjne różne położenia gr. funkcyjnych

Substytucja nukleofilowa

7-9. Stereoizomeria. izomery. konstytucyjne różne szkielety węglowe, różne grupy funkcyjne różne położenia gr. funkcyjnych

węglowodory łańcuchowe lub cykliczne posiadające dwa wiązania podwójne C=C KLASYFIKACJA DIENY SKUMULOWANE alleny (kumuleny)

Konspekt wykładu Chemia Organiczna dla studentów Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej

Wskaż grupy reakcji, do których można zaliczyć proces opisany w informacji wstępnej. A. I i III B. I i IV C. II i III D. II i IV

17. CH 2 CH CH 2 C CH 18. CH

1. Katalityczna redukcja węglowodorów zawierających wiązania wielokrotne

Elementy chemii organicznej

Wyznaczanie stałej szybkości reakcji wymiany jonowej

Slajd 1. Etery i epoksydy. Slajd 2. Wprowadzenie. Wzór R-O-R, gdzie R tos alkil lub aryl Symetryczne lub asymetryczne Przykłady: CH 3 O CH 3 O CH 3

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Narysuj stereoizomery cis i trans dla 1,2-dibromocyklobutanu. Czy ulegają one wzajemnej przemianie, odpowiedź uzasadnij.

ZWIĄZKI MAGNEZOORGANICZNE. Krystyna Dzierzbicka

ZWIĄZKI FOSFOROORGANICZNE

Izomerię konstytucyjną można podzielić na podgrupy a) izomeria szkieletowa, która polega na różnej budowie szkieletu węglowego cząsteczek Przykład:

Kolokwium z SUBSTYTUCJI NUKLEOFILOWEJI, ELIMINACJI, ADDYCJI Autorzy: A. Białońska, M. Kijewska

Alkeny. Wzór ogólny alkenów C n H 2n. (Uwaga identyczny wzór ogólny mają cykloakany!!!)

Chemia organiczna. Chemia organiczna. Podręczniki

Chemia organiczna. prof. dr hab. Danuta Kalemba, p. 205 konsultacje wt , sem. II sem. III sem.iv Wykład: 30 15

EGZAMIN WSTĘPNY NA STUDIUM DOKTORANCKIE W CBMIM PAN W ŁODZI. Zestaw pytań z chemii organicznej

Budowa przestrzenna alkanów


Węglowodory poziom podstawowy

Kartkówka nr 1 Imię i Nazwisko:.. Nr albumu 1) Wskaż indywiduum chemiczne, w którym cząstkowy ładunek na atomie tlenu wynosi -1.

CHEMIA ORGANICZA - węglowodory. Podział węglowodorów

PRZYKŁADOWE ZADANIA ALKOHOLE I FENOLE

8. Delokalizacja elektronów i reaktywność dienów sprzężonych

REAKCJE SUBSTYTUCJI. + CHCl 3. Cl + CH 2. + HCl nadmiar

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II

Metody fosforylacji. Schemat 1. Powstawanie trifosforanu nukleozydu

ALKANY (by Aleksandra Kołodziejczyk, UG) Węglowodory: - nasycone = alkany - nienasycone (alkeny, alkiny)

+ HCl + + CHLOROWCOWANIE

Rozdział 6. Odpowiedzi i rozwiązania zadań. Chemia organiczna. Zdzisław Głowacki. Zakres podstawowy i rozszerzony

LCH 1 Zajęcia nr 60 Diagnoza końcowa. Zaprojektuj jedno doświadczenie pozwalające na odróżnienie dwóch węglowodorów o wzorach:

Zadanie: 2 (4 pkt) Napisz, uzgodnij i opisz równania reakcji, które zaszły w probówkach:

Wykład 1. Struktura i wiązania w cząsteczkach organicznych

Wykład 19 XII 2018 Żywienie

liczba kwantowa, n kwantowa, l Wanad 3 2 [Ar] 3d 3 4s 2

Plan dydaktyczny z chemii klasa: 2TRA 1 godzina tygodniowo- zakres podstawowy. Dział Zakres treści

Zadanie 1. Wskaż grupę związków chemicznych, do której należy węglowodór o gęstości 2,5 normalne). C. alkiny D. areny

Budowa. Wiązanie C - H C - F C - Cl C - Br C - I. Długość [pm] Energia [kj/mol] X - atom fluorowca

MECHANIZMY FRAGMENTACJI ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH. Copyright 2003 Witold Danikiewicz

RJC A-B A + B. Slides 1 to 27

Chemia organiczna to chemia związków węgla.

CHEMIA POZIOM ROZSZERZONY Nowa formuła

Chemia ogólna nieorganiczna Wykład XII Kinetyka i statyka chemiczna

RJC # Defin i i n c i ja

Spis treści 1. Struktura elektronowa związków organicznych 2. Budowa przestrzenna cząsteczek związków organicznych

Klasyfikacja i przykłady ETERY

Zadanie: 1 (3 pkt) Metanoamina (metyloamina) rozpuszcza się w wodzie, a także reaguje z nią.

KONDUKTOMETRIA. Konduktometria. Przewodnictwo elektrolityczne. Przewodnictwo elektrolityczne zaleŝy od:

Zadanie 1. (1 pkt) Zapach mięty pochodzi od mentolu, alkoholu o uproszczonym wzorze:

Alkany i Cykloalkany C n H 2n+2

Ćwiczenie 14. Maria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH

Elementy chemii obliczeniowej i bioinformatyki Zagadnienia na egzamin

Transkrypt:

E A K J E E L I M I N A J I Związki organiczne zawierające dobrą grupę odchodzącą mogą ulegać reakcji eliminacji w wyniku czego powstają alkeny: B - - - - -= + B Grupami odchodzącymi są te same jony lub cząsteczki, które zostały omówione w reakcjach substytucji, a więc tosylanowa, halogenki, alkoksylanowa czy woda. eakcje eliminacji zachodzą pod wpływem zasad, a poniewaŝ odczynniki zasadowe mają zwykle właściwości nukleofilowe reakcje substytucji i eliminacji są wzajemnie konkurencyjne. Nu - - - - -= + - - -Nu - Nu, - - eliminacja substytucja Kierunek reakcji zaleŝy zarówno od właściwości związku organicznego, właściwości odczynnika (im bardziej zasadowy tym większa tendencja do eliminacji) i warunków reakcji. eakcje eliminacji, podobnie jak substytucji mogą biec wg mechanizmu dwucząsteczkowego E eakcje eliminacji typu E - - - + B - -= + B + - W reakcjach eliminacji biegnących wg mechanizmu E szybkość reakcji zaleŝy od stęŝenia obu reagentów: eguła Zajcewa v = k[- - -]. [B - ] W produktach reakcji eliminacji halogenowodoru () z halogenków alkilowych przewaŝa bardziej rozgałęziony alken. Na + EtO = + = -bromobutan but--en (8%) but--en (9%) Na + = EtO + = -bromo--metylobutan -metylobut--en (70%) -metylobut--en (0%)

eakcje E zachodzą pod wpływem silnej zasady. Odrywa ona proton z atomu węgla w pozycji β, czyli z atomu sąsiadującego z atomem, do którego przyłączona jest grupa odchodząca: EtO β α β α stan przejściowy reakcji E + δ + EtO + - W stanie przejściowym, który zaistniał w wyniku ataku zasady ( ) na atom wodoru związany z β następuje rozluźnienie wiązania pomiędzy - β i α - oraz utworzenie częściowo podwójnego wiązania pomiędzy α - β. Warto zwrócić uwagę, Ŝe proton jest odrywany z pozycji trans w stosunku do grupy odchodzącej. Energia stanu przejściowego decyduje o produkcie eliminacji i racjonalnie tłumaczy regułę Zajcewa. W reakcji -bromo--metylobutanu z etanolanem sodu jest moŝliwość utworzenia dwóch struktur stanu przejściowego, w wyniku ataku zasady na proton przy lub : β α - -OEt EtO A B OEt ys.. Schemat reakcji eliminacji typu E. Preferowane jest tworzenie się alkenu bardziej rozgałęzionego, zgodnie z regułą Zajcewa, poniewaŝ stan przejściowy A jest stabilizowany przez grupy alkilowe, a B tylko przez dwie Osiągnięcie stanu przejściowego B wymaga większej energii aktywacji, jest więc mniej prawdopodobne.

Przykłady reakcji eliminacji (orientacja reakcji dehydrohalogenacji: KO KO l = l EtO EtO -chloropropan propen -chloropropan (chlorek n-propylu) (chlorek izopropylu) KO l = EtO -chlorobutan (chlorek n-butylu) but--en KO l = + = EtO -chlorobutan (chlorek sec-butylu) but--en (80%) but--en (0%) KO = + = EtO -bromopentan pent--en (7%) pent--en (9%) -- = + = EtO -bromo--metylobutan -metylobut--en (69%) -metylobut--en (%) Na wydajność określonego produktu alkenu wpływa nie tylko trwałość produktu pośredniego (tym samym danego alkenu), ale równieŝ liczba i reaktywność (kwasowość) atomów ulegających oderwaniu. eaktywność atomów wodoru w reakcjach eliminacji Tabela Substrat produkt Względna szybkość Względna szybkość w przeliczeniu na atom - =,0,0 (cztery ) =, 5,0 (dwa ) - = 9,,7 (sześć ) ( ) ( ) 0 0 (dziewięć ) Wraz ze wzrostem rzędowości atomów, z którymi związany jest halogen rośnie kwasowość wodorów na sąsiadujących atomach węgla, a tym samym ich reaktywność w reakcjach eliminacji E, równocześnie ten czynnik (rzędowość atomów ) sprzyja powstawaniu bardziej rozgałęzionych alkenów. eaktywność halogenków alkilowych w reakcjach dehydrohalogenacji rośnie wraz ze wzrostem ich rzędowości: o < o < o.

eakcje eliminacji halogenowodorów ze związków chiralnych Produkty reakcji eliminacji bromowodoru z -bromo-,-difenylopropanu zaleŝą od konfiguracji substratu. Ze stereoizomerów (,) i (S,S) otrzymuje się cis-,-difenylopropen, podczas gdy z (S,) i (,S) powstaje trans-,-difenylopropen. (,) (S,S) -bromo-,-difenylopropan cis-,-difenylopropen (S,) (,S) -bromo-,-difenylopropan tras-,-difenylopropen PowyŜsza zaleŝność wynika z preferencji konformacyjnej stanu pośredniego reakcji E. Naładowana ujemnie zasada odrywająca proton moŝe zbliŝyć się do cząsteczki organicznej z przeciwnej strony do grupy odchodzącej, gdyŝ ona ma teŝ ładunek ujemny (cząstkowy). Najdogodniejszą konformacją dla takiego układu będzie konformacja antyperiplanarna, gdyŝ jest to konformacja najbardziej uprzywilejowana ze względu energetycznego, a atom odrywany przez zasadę B - znajduje się w pozycji najbardziej oddalonej od grupy odchodzącej. zasada zasada konformacja antiperiplanarna (naprzemianległa) korzystna energetycznie konformacja synperiplanarna (naprzeciwległa) niekorzystna energetycznie ys. Konformacja substratu w trakcie eliminacji typu E

B: B δ + B- + : - zasada atakuje proton stan przejściowy alken ys. chanizm reakcji E PowyŜsze wyjaśnienia ułatwiają zrozumienie dlaczego z (S,)- i (,S)--bromo-,- difenylopropanu powstaje (E)-,-difenylopropen, a z (,)- i (S,S)--bromo-,- difenylopropanu tworzy się (Z)-,-difenylopropen. (S,) (,S) -bromo-,-difenylopropan tras-,-difenylopropen W projekcji perspektywicznej cząsteczki widać wyraźnie, Ŝe eliminacja cząsteczki z (S,)--bromo-,-difenylopropanu prowadzi do izomeru E. Ten sam produkt powstaje w trakcie eliminacji cząsteczki z jego enancjomeru - (,S): :B (S,)--bromo-,-difenylopropan tras-,-difenylopropen Zaś z enancjomerów (,) i (S,S)--bromo-,-difenylopropanu powstaje (Z)-,- difenylopropen: (,) (S,S) -bromo-,-difenylopropan cis-,-difenylopropen :B

eakcje eliminacji typu E Z chlorku t-butylu w roztworze wodnym zawierającym etanol (ułatwiający rozpuszczenie) powstaje zarówno t-butanol jak i -metylopropen. Wiadomo, Ŝe alkohol powstaje wg mechanizmu S N, a jak tworzy się alken, kiedy w środowisku nie ma silnej zasady? O/EtO l O + + l 60 o chlorek tert-butylu alkohol tert-butylowy -metylopropen (6%) (-chloro--metylopropan) (-metylopropan--ol) (6%) Dla obu produktów szybkość reakcji zaleŝy jedynie od stęŝenia chlorku t-butylu, a więc i - metylopropen powstaje wg mechanizmu reakcji eliminacji jednocząsteczkowej, określanej typem E. chanizm reakcji: v = k[-] l dysocjacja,etap najwolniejszy l - + -.... O.. O.. + O: + O + - + O tert-butanol, S N -metylopropen Eliminacji typu E ulegają przede wszystkim halogenki o, wolniej ale równieŝ drugorzędowe w środowisku niezbyt zasadowym. Pod wpływem silnych zasad dochodzi do E nawet dla halogenków o, pod warunkiem, Ŝe będą spełnione warunki stereochemiczne moŝliwość ułoŝenia się atomu wodoru i grupy odchodzącej w konformacji antyperiplanarnej. Taką moŝliwość obserwuje się w trakcie eliminacji l z chlorku mentylu. Grupa izopropylowa tego związku wymusza znaczną przewagę konformeru, w którym izopropyl zajmuje pozycję ekwatorialną. W tej pozycji nie ma moŝliwości antyperiplanarnego ułoŝenia się i l, wobec czego eliminacja l biegnie bardzo wolno. Jest ona moŝliwa tylko dla nielicznie reprezentowanej populacji konformerów, w których izopropyl zajmuje pozycję akcjalną: E

( ) l chlorek mentylu ułoŝenie trans-diekwatorialne 00 o b. wolno ( ) szybko ment--en ( ) ( ) l szybko ułoŝenie trans-diaksjalne (antyperyplanarne) ys. Eliminacja l z chlorku mentylu zachodzi bardzo wolno poniewaŝ biegnie z udziałem niekorzystnej energetycznie konformacji W stereoizomerycznym chlorku neomentylu reakcja eliminacji jest znacznie szybsza, poniewaŝ w uprzywilejowanym konformerze atomy i l znajdują się w ułoŝeniu antyperyplanarnym. Głównym produktem eliminacji jest ment--en, poniewaŝ atom przy jest bardziej kwaśny niŝ ten przy, a przez to bardziej podatny na oderwanie przez zasadę. l ( ) ułoŝenie trans-diaksjalne (antyperyplanarne) chlorek neopentylu szybko ( ) ment--en ( ) ment--en produkt główny ys. Eliminacja cząsteczki l z chlorku neomentylu biegnie szybko mechanizmem E Eliminacja cząsteczki l z chlorku mentylu pod wpływem etanolanu biegnie wg mechanizmu E, do czego potrzebne jest antyperyplanarne ułoŝenie atomów i l. W lekko zasadowym środowisku eliminację l z chlorku mentylu teŝ się obserwuje, biegnie ona jednak mechanizmem E (szybkość reakcji zaleŝy jedynie od stęŝenia chlorku mentylu), jest ona bardzo wolna, a w produktach znajdują się zarówno ment--en, jak i ment--en. eakcja biegnie dwuetapowo, przy czym w pierwszy etapie po dysocjacji l - powstaje karbokation przy, a ten z kolei stabilizuje się przez oderwanie protonu od lub. PoniewaŜ atom przy ( o ) jest bardziej ruchliwy (b. kwaśny) głównym produktem, zgodnie z regułą Zajcewa, jest ment--en.

( ) l, 0,0 M EtO/O + ( ) ( ) + ( ) ment--en (68%) ment--en (%) ys. Eliminacja l z chlorku mentylu w środowisku słabo zasadowym biegnie wg mechanizmu E Eliminacja typu E zaczynająca się dysocjacją l - konformacyjnych. nie ma specjalnych wymagań Porównanie reakcji substytucji nukleofilowej i eliminacji eakcje substytucji nukleofilowej S N i eliminacji E są reakcjami konkurencyjnymi. O kierunku reakcji decyduje budowa związku organicznego (rzędowość atomu w centrum reakcji), właściwości odczynnika reagującego (nukleofilowość/zasadowść), rodzaj rozpuszczalnika i inne warunki reakcji. Pierwszorzędowe halogenki alkilowe reagują głównie wg mechanizmu S N i E poniewaŝ: w ataku odczynnika nie przeszkadzają duŝe podstawniki; trudno ulegają dysocjacji do karbokationu; o kierunku reakcji decyduje nukleofilowość odczynnika, silnie nukleofilowe preferują substytucję, silne zasady wymuszają eliminację: silny nukleofil - bromek n-butylu mocna zasada NaN TF/MPA t-buok -N pentanonitryl (90%) = but--en (85%) ys. omek n-butylu w zaleŝności od reagenta ulega reakcji S N z NaN (silnym nukleofilem) lub E z t-buok (silna zasadą) Drugorzędowe halogenki alkilowe ulegają substytucji nukleofilowej i to zarówno wg mechanizmu S N i S N oraz eliminacji, takŝe wg obu mechanizmów E i E, poniewaŝ mają pośrednie właściwości pomiędzy halogenkami o i o.

mocna zasada bromek izopropylu słaba zasada, silny nukleofil EtONa EtO AcONa O- = + propen eter etylowo-izopropylowy (80%) (0%) OAc = + propen octan izopropylu (0%) (00%) ys. omek izopropylu w reakcji z etanolanem sodu (silna zasada, ale słabsza od t-buok) ulega głównie eliminacji, a w mniejszym stopniu substytucji do eteru, natomiast z silnym nukleofilem jakim jest octan sodu zachodzi wyłącznie substytucja Trzeciorzędowe halogenki alkilowe w zaleŝności od reagentów i warunków ulegają substytucji S N lub eliminacji, przy czym moŝe to być eliminacja E lub E. W reakcji eliminacji o halogenków nie przeszkadza zawada przestrzenna przy atomie związanym z halogenem, poniewaŝ zasada odrywa proton z sąsiedniego atomu węgla. Silne zasady w reakcji z o halogenkami alkilowymi wymuszają eliminację, przy czym biegnie ona zarówno wg mechanizmu E, jak i E; im silniejsza zasada tym większy udział eliminacji typu E. mocna zasada bromek t-butylu EtONa EtO EtO O- + eter t-butylowo-etylowy propen (%) (97%) O- + eter t-butylowo-etylowy propen (80%) (0%) ys. Trzeciorzędowy halogenek jakim jest bromek t-butylu pod działaniem etanolanu sodu ulega głównie reakcji eliminacji (E), w samym alkoholu przewaŝa co prawda substytucja S N, której towarzyszy eliminacja E, ale reakcja jest wolna, wymaga ogrzewania w celu zwiększenia jej szybkości Porównanie reaktywności halogenków alkilowych Tabela zędowość Typ reakcji - S N S N E E o - główny proces pod wpływem silnych nukleofili - główny proces pod wpływem silnych zasad o zachodzi podczas solwolizy w polarnym rozpuszczalniku o główny proces pod wpływem silnych nukleofili, będących słabymi zasadami, biegnie w rozpuszczalnikach polarnych główny proces pod wpływem silnych nukleofili, w polarnym aprotycznym rozpuszczalniku zachodzi podczas solwolizy w polarnym rozpuszczalniku - zachodzi podczas solwolizy główny proces pod wpływem silnych główny proces pod wpływem silnych