Integralność konstrukcji

Podobne dokumenty
Wytrzymałość Materiałów

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Próba statyczna zwykła rozciągania metali

Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

Modele materiałów

MATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Temat 2 (2 godziny) : Próba statyczna ściskania metali

Metody badań materiałów konstrukcyjnych

Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Laboratorium wytrzymałości materiałów

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

SPRAWOZDANIE LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

SPRAWOZDANIE: LABORATORIUM Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW B Badanie własności mechanicznych materiałów konstrukcyjnych

Integralność konstrukcji

Politechnika Białostocka

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą

Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Materiały do wykładu na temat Obliczanie sił przekrojowych, naprężeń i zmian geometrycznych prętów rozciąganych iściskanych bez wyboczenia.

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

BADANIA WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW KONSTRUKCYJNYCH 1. Próba rozciągania metali w temperaturze otoczenia (zg. z PN-EN :2002)

Rozciąganie i ściskanie prętów naprężenia normalne, przemieszczenia 2

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Wyboczenie ściskanego pręta

Ćwiczenie 6 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA *

POLITECHNIKA RZESZOWSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

INŻYNIERIA MATERIAŁOWA

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Laboratorium Wytrzymałości Materiałów. Statyczna próba ściskania metali

Wykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Ćwiczenie 11. Moduł Younga

Politechnika Białostocka

Laboratorium Metod Badania Materiałów Statyczna próba rozciągania

2. WPŁYW ODKSZTAŁCENIA PLASTYCZNEGO NA ZIMNO NA ZMIANĘ WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH METALI

Fizyczne właściwości materiałów rolniczych

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

PODSTAWOWE REZULTATY BADAŃ DOŚWIADCZANYCH

STATYCZNA PRÓBA ŚCISKANIA

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ MATERIAŁ. Właściwości materiałów. Właściwości materiałów

Politechnika Białostocka

Rys Przykładowe krzywe naprężenia w funkcji odkształcenia dla a) metali b) polimerów.

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Katedra Inżynierii Materiałów Budowlanych

Naprężenia, przemieszczenia, odkształcenia Właściwości materiałów. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Ćw. 4. Wyznaczanie modułu Younga z ugięcia

Statyczna próba rozciągania - Adam Zaborski

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 10

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Integralność konstrukcji w eksploatacji

Defi f nicja n aprę r żeń

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Materiały dydaktyczne. Semestr IV. Laboratorium

Laboratorium Wytrzymałości Materiałów

NOŚNOŚĆ GRANICZNA

Dr inż. Janusz Dębiński

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Badania materiałów budowlanych

Dekohezja materiałów. Przedmiot: Degradacja i metody badań materiałów Wykład na podstawie materiałów prof. dr hab. inż. Jerzego Lisa, prof. zw.

Ćwiczenie nr 3 Statyczna próba jednoosiowego rozciągania. Umocnienie odkształceniowe, roztworowe i przez rozdrobnienie ziarna

Politechnika Białostocka

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

ĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )

Ćw. 3. Wyznaczanie modułu Younga metodą jednostronnego rozciągania

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Integralność konstrukcji

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Wewnętrzny stan bryły

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

Nauka o Materiałach. Wykład VI. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste i plastyczne. Jerzy Lis

SPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY.

Właściwości mechaniczne

Badania wytrzymałościowe

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Wytrzymałość Materiałów

Transkrypt:

1 Integraność konstrukcji Wykład Nr 2 Inżynierska i rzeczywista krzywa rozciągania Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji http://zwmik.imir.agh.edu.p/dydaktyka/imir/index.htm

2 2.1. Próba statycznego rozciągania Maszyna wytrzymałościowa: paratura badawcza: Ekstensometr iniowy i średnicowy: Geometria próbki:

siła osiowa F M. Skorupa, T. Machniewicz, GH, WIMiR 3 2.2. Inżynierska krzywa monotonicznego rozciągania/ściskania F m σ = F (MPa) F u F e materiał easto-pastyczny (R.5 ) R sp R m (R e.2 ) R e materiał sprężysto-pastyczny wydłużenie N R H R m tan α = E materiał sprężysto-kruchy Naprężenia inżynierskie: σ = F ε = Odkształcenia inżynierskie: ε = R e długość początkowa, R c początkowe poe przekroju poprzecznego E moduł Younga (MPa)

2.2. Inżynierska krzywa monotonicznego rozciągania/ściskania Charakterystyczne granice wytrzymałościowe: Granica proporcjonaności (R H ) to naprężenie inżynierskie wyznaczające koniec zakresu w obrębie którego zachodzące odkształcenie jest proporcjonane do wywołującego je naprężenia (granica iniowej sprężystości, granica obowiązywania prawa Hooke a) Granica sprężystości (R sp ) to naprężenie inżynierskie, po przekroczeniu którego ciało, mimo odciążenia, nie powraca już do pierwotnych kształtów bądź wymiarów. Umowna granica sprężystości odpowiada naprężeniu przy którym odkształcenia trwałe osiągają pewną umowną wartość (np..5% przy R.5 ). Granica pastyczności (R e ) to wartość naprężenia inżynierskiego przy którym zaczynają powstawać nieodwracane odkształcenia pastyczne. Przy tzw. wyraźnej granicy pastyczności następuje wyraźny wzrost odkształceń bez przyrostu, ub nawet przy chwiowym spadku, naprężeń. Umowna granica sprężystości odpowiada naprężeniu przy którym odkształcenia pastyczne osiągają pewną umowną wartość (np..2% przy R e.2 ). Wytrzymałość na rozciąganie (R m ) to naprężenie inżynierskie odpowiadające największej sie rozciągającej F m uzyskanej w czasie statycznej próby rozciągania. Wytrzymałość na ściskanie (R c ) to naprężenie inżynierskie odpowiadające największej sie ściskającej F c uzyskanej w czasie statycznej próby ściskania. Naprężenie zrywające (R u ) to rzeczywista wartość naprężenia działającego w miejscu zniszczenia próbki w momencie utraty spójności, odpowiadająca sie przyłożonej do próbki w chwii zniszczenia (F u ), odniesionej do rzeczywistego poa przekroju poprzecznego próbki ( u ) w miejscu jej rozerwania (R u =F u / u ). M. Skorupa, T. Machniewicz, GH, WIMiR 4

5 2.2. Inżynierska krzywa monotonicznego rozciągania/ściskania Charakterystyczne parametry: Odkształcenia do zniszczenia ( ub f ) trwałe odkształcenie inżynierskie próbki zmierzone po zerwaniu: ε f = U ; gdzie: U łączna długość próbki po rozerwaniu, długość początkowa próbki Przewężenie (q) wzgędna zmienna poa przekroju poprzecznego próbki w miejscu jej zerwania: q = U ; gdzie: U poe przekroju poprzecznego próbki po zerwaniu, początkowe poe przekroju poprzecznego próbki, Moduł Younga (E) (moduł sprężystości podłużnej) stała okreśająca sprężystość materiału, wyrażająca się zaeżnością wzgędnego odkształcenia iniowego materiału () od działającego wzdłuż tego samego kierunku normanego naprężenia (σ), w zakresie odkształceń sprężystych. Moduł Younga odpowiada tangensowi kąta nachyenia inżynierskiej krzywej rozciągania σ do osi odkształceń () w zakresie obciążeń poniżej granicy proporcjonaności (R H ). E = σ ε σ = E ε - prawo Hooke a materiał E, GPa guma.1-.1 poipropyen 1.5-2 drewno (dębina) 11 beton ~3 szkło 5-9 auminium 69 miedź 1-115 sta 19-21 diament 15-12

6 2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie Oparte są na początkowych nie zdeformowanych wymiarach próbek Oznaczenia:, R m, początek szyjki u ( f, f ) (b) (c) R e, płynięcie (d) (a) (a) (b) (c) (d) Rys.2.1 Schemat inżynierskiej krzywej rozciągania typowego materiału ciągiwego (cechy charakterystyczne: płynięcie, zazwyczaj szyjka).

7 2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie Oparte są na początkowych nie zdeformowanych wymiarach próbek Oznaczenia:, Stałe materiałowe o charakterze inżynierskim: granica pastyczności: wytrzymałość doraźna: R e R m P e o P max o inżynierskie naprężenie niszczące: f P f o inżynierskie odkształcenie niszczące: f L L f L o o gdzie: o - początkowa powierzchnia przekroju L o (L f )- długość pomiarowa początkowa (końcowa)

8 2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie p R e.2 B E R eg p =.2 p R ed E t R e.2 R e.2 p =? (a) (b) (c) Rys.2.2 Kształt początkowej części krzywej rozciągania: a) większość metai i stopów; b) z górną i doną granicą pastyczności (np. sta miękka); c) bez zakresu iniowego

9 2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie E - moduł Younga: - tyko przypadek a) i b) granica proporcjonaności: P - tyko przypadek a) i b) umowna granica pastyczności: R e,2 jest najdogodniejszym parametrem do zidentyfikowania początku odkształceń pastycznych (przy = R e2 ; p =,2) górna i dona granica pastyczności: R eg i R ed (R eg - duży rozrzut, R ed R e,2 ). E B B

2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie Ciągiwość: zdoność materiału do akomodacji odkształceń pastycznych bez zniszczenia. Materiały ciągiwe: zniszczenie poprzedzone znacznymi odkształceniami pastycznymi, duża energia potrzebna do zniszczenia (energia - poe pod wykresem - ), często R m > f *) Materiały kruche: zniszczenie bez makroskopowych odkształceń pastycznych, mała energia potrzebna do zniszczenia, R m = f *) M. Skorupa, T. Machniewicz, GH, WIMiR *) Shah K.P. The Hand Book on Mechanica Maintenance http://practicamaintenance.net/?p=1135 1

naprężenie, M. Skorupa, T. Machniewicz, GH, WIMiR 11 2.3 Naprężenia i odkształcenia inżynierskie Miary ciągiwości: odkształcenie do zniszczenia: przewężenie: kruchy q = f ε f = L f L L ciągiwy gdzie: L, L f, f materiał kruchy: f 5 % ; materiał ciągiwy: f > 5 % odpowiednio początkowo i końcowa długość pomiarowa. odpowiednio początkowe i końcowe poe przekroju poprzecznego. Posługiwanie się naprężeniami i odkształceniami energia do zniszczenia odkształcenie, inżynierskimi jest korzystne, gdy zmiany wymiarów próbki są niewiekie. Przy dużych odkształceniach pastycznych właściwsze jest używanie naprężeń i odkształceń rzeczywistych. Rys.2.3. Krzywa rozciągania materiału ciągiwego i kruchego

12 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste Oznaczenia: σ, ε 1) Naprężenia rzeczywiste: σ = P gdzie: - bieżąca powierzchnia przekroju (2.1) 2) Odkształcenie rzeczywiste: ε = j j (2.2) gdzie: zmiana długości mierzona jest w małych przyrostach 1, 2, 3 itd., a aktuana długość pomiarowa 1, 2, 3, itd. jest użyta do obiczenia odkształcenia da każdego przyrostu. Gdy j są bardzo małe: ε = d = n (2.3) gdzie: = + - długość końcowa, - długość początkowa.

13 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste Ponieważ odkształcenia rzeczywiste: zaś, odkształcenia inżynierskie: o d o n ~ (2.3) o (2.4) to na podstawie (2.3) i (2.4) otrzymujemy: ~ o n n 1 n1 o o (2.5) Ponieważ przy dużych odkształceniach pastycznych objętość pozostaje niezmienna, tzn.: d const d (2.6) to na podstawie (2.3) i (2.6): ~ d ~ n n 2 n d d (2.7)

14 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste Z definicji σ i σ: P ~ ~ (2.8) a uwzgędniając (2.6): const otrzymamy: ~ stąd: ~ 1 (2.9)

15 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste ~ o 1 o ~ o n n 1 n1 o o o Wnioski: σ jest większe niż σ ε ε w zakresie niewiekich odkształceń, po pojawieniu się szyjki: ε ε Uwaga: Z dobrą dokładnością można przyjąć: ε ε, σ ε da: ε 2ε gdzie: ε - odkształcenie inżynierskie przy jakim rozpoczyna się płynięcie materiału: ε = ε(r e ) Rys. 2.4 Porównanie rzeczywistej i inżynierskiej krzywej rozciągania da stai miękkiej

16 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste Własności materiału o charakterze rzeczywistym: (współrzędne ε i σ charakterystycznych punktów na krzywej rozciągania) rzeczywiste naprężenia niszczące σ f (J): f Pf f f f ~ (2.1) gdzie: f - współrzędna punktu na krzywej inżynierskiej,, f - przekrój odpowiednio początkowy i po zniszczeniu rzeczywiste odkształcenie niszczące (por. rów. 2.7): ~ f n (2.11) f

17 2.4 Naprężenia i odkształcenia rzeczywiste Zakres ważności różnych wzorów z próby rozciągania Równania (2.5) i (2.9): można stosować tyko do utworzenia się szyjki, bo potem wydłużenie nie jest równomierne na długości pomiarowej Po utworzeniu się szyjki: tyko równania (2.1) i (2.7) Równanie (2.9): może być stosowane przy dość znacznych odkształceniach pastycznych bo oparte jest na założeniu stałej objętości materiału (2.6).

18 2.5. Matematyczny opis krzywej rozciągania da metai Równanie Ramberga Osgooda: ~ ~ e ~ p ~ E ~ H 1 n ε e i ε p - odpowiednio sprężysta i pastyczna składowa odkształcenia, n - wykładnik umocnienia (--) (2.12) H - współczynnik wytrzymałości (MPa) Stałe materiałowe H i n wyznacza się przedstawiając otrzymane doświadczanie punkty ε i σ we współrzędnych podwójnie ogarytmicznych Rys. 2.5 Rzeczywista krzywa odkształcenia we współrzędnych: a) iniowych; b) podwójnie ogarytmicznych

19 2.5. Matematyczny opis krzywej rozciągania da metai Rys. 2.5 Rzeczywista krzywa odkształcenia we współrzędnych: a) iniowych; b) podwójnie ogarytmicznych Uwaga! We współrzędnych podwójnie ogarytmicznych: wykres σ - ε e jest inią prostą o współczynniku kierunkowym 1: og ~ og E og ~ e wykres σ - ε p jest inią prostą o współczynniku kierunkowym n: og ~ og H nog ~ p

2 2.5. Matematyczny opis krzywej rozciągania da metai Rys. 2.5 Rzeczywista krzywa odkształcenia we współrzędnych: a) iniowych; b) podwójnie ogarytmicznych Uwaga! We współrzędnych podwójnie ogarytmicznych: wykres σ - ε e jest inią prostą o współczynniku kierunkowym 1: wykres σ - ε p jest inią prostą o współczynniku kierunkowym n: og ~ og E og ~ e og ~ og H nog ~ p Stąd: E wartość σ przy ε e = 1, ; H - wartość σ przy ε p = 1 Zakres małych odkształceń: wykres wypadkowy biski wykresowi σ - ε e Zakres dużych odkształceń: wykres wypadkowy biski wykresowi σ - ε p Uwaga: zaeżność σ = Hε p n jest ważna od ε p = aż do zniszczenia

21 2.5. Matematyczny opis krzywej rozciągania da metai Wyznaczenie wykładnika umocnienia n w równaniu inżynierskiej krzywej P ~ (): W chwii utworzenia się szyjki dp= dp ~ d d ~ ~ H ( ~ ) p n na podstawie (2.13) Wówczas, na podstawie (2.13) i (): (B): Przy odkształceniach pastycznych V==const, tzn. dv= (B) d+d= d d stąd, uwzgędniając (2.14) i (2.15) w chwii tworzenie sią szyjki: (C): Ponieważ w chwii tworzenia się szyjki Równanie H( ~ ~ H ( ~ ) ~ p n d df gdzie: d ~ d ~ ~ ~ d ub ~ ~ d d ~ ~ można przyjąć: uwzgędniając (C) oraz (2.15) ma postać: n n1 p) Hn (2.17) stąd: p d ~ ~ d (2.14) (2.15) (2.16) ~ ~ p n ~ p

2.6. Efekt bauschingera (188) Jeżei przy obciążaniu materiału wykazującego efekt umocnienia przekroczona zostanie granica pastyczności, to przy zmianie kierunku obciążenia (odciążaniu) odwrócone płynięcie materiału nastąpi gdy zmiana naprężenia osiągnie wartość = 2R e, tj. powyżej poziomu granicy pastyczności przy monotonicznym ściskaniu. σ R e σ R e =f() = 2R e ε ε R e M. Skorupa, T. Machniewicz, GH, WIMiR pojawienie się odkształceń pastycznych przy odciążaniu (początek tzw. odwróconego płynięcia - reversed yieding ) 22

23 2.7. Modee materiałów ideanie sprężysty sztywno ideanie pastyczny ~ sprężysto ideanie pastyczny sprężysto sprężysto pastyczny pastyczny z umocnieniem iniowym z umocnieniem nieiniowym ~ odkszt. pastyczne odkszt. pastyczne