Fotogrametria cyfrowa



Podobne dokumenty
Fotogrametria cyfrowa

Temat 2. 1.Rzut środkowy 2.Wyznaczenie elementów orientacji wewnętrznej 3.Kamera naziemna 4.Kamera lotnicza

Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii.

Fotogrametria. ćwiczenia. Uniwersytet Rolniczy Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii

Temat 2. 1.Rzut środkowy 2.Wyznaczenie elementów orientacji wewnętrznej 3.Kamera naziemna 4.Kamera lotnicza


Fotogrametria. ćwiczenia. Uniwersytet Rolniczy Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii

Optyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018

Projektowanie naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. Dokładność - specyfikacja techniczna projektu

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Laboratorium Optyki Falowej

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Najprostszą soczewkę stanowi powierzchnia sferyczna stanowiąca granicę dwóch ośr.: powietrza, o wsp. załamania n 1. sin θ 1. sin θ 2.

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

f = -50 cm ma zdolność skupiającą

Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

Temat ćwiczenia: Technika fotografowania.

Mikroskopy uniwersalne

Mówiąc prosto, każdy aparat jest światłoszczelnym pudełkiem z umieszczonym w przedniej ściance obiektywem, przez który jest wpuszczane światło oraz

Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.

Optyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ

TELEDETEKCJA Z ELEMENTAMI FOTOGRAMETRII WYKŁAD IX

Sprzęt do obserwacji astronomicznych

Optyka instrumentalna

Wstęp do fotografii. piątek, 15 października ggoralski.com

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA

Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.

Kamery naziemne. Wykonanie fotogrametrycznych zdjęć naziemnych.

Promienie

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

Orientacja zewnętrzna pojedynczego zdjęcia

Odmiany aparatów cyfrowych

Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.

Optyka instrumentalna

+OPTYKA 3.stacjapogody.waw.pl K.M.

6. Badania mikroskopowe proszków i spieków

Jak funkcjonuje nagrywarka DVD

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Załamanie na granicy ośrodków

Rejestracja obrazu. Budowa kamery

Budowa, zasada działania i podstawowe parametry cyfrowego aparatu fotograficznego. Część 1

Rodzaje obrazów. Obraz rzeczywisty a obraz pozorny. Zwierciadło. Zwierciadło. obraz rzeczywisty. obraz pozorny

Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f

PROJEKT MULTIMEDIACY

Optyka. Wykład X Krzysztof Golec-Biernat. Zwierciadła i soczewki. Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017

Wykład 6. Aberracje układu optycznego oka

Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii

OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH

PODZIAŁ PODSTAWOWY OBIEKTYWÓW FOTOGRAFICZNYCH

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 9, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:

20. Na poniŝszym rysunku zaznaczono bieg promienia świetlnego 1. Podaj konstrukcję wyznaczającą kierunek padania promienia 2 na soczewkę.

JAKOŚĆ ZDJĘCIA fotocam.pl

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 8, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Ćwiczenie 4. Część teoretyczna

Prawa optyki geometrycznej

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.

Wstęp do astrofizyki I

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic

- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA

Budowa i zasada działania skanera

Ć W I C Z E N I E N R O-4

Obiektyw fotograficzny to układ optyczny (ew. pojedyncza soczewka)

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

Ćwiczenie 53. Soczewki

Temat Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. 2. Terenowy rozmiar piksela. 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego

KALIBRACJA APARATU CYFROWEGO CANON EOS 400D Z ZASTOSOWANIEM OPROGRAMOWANIA PI 3000 CALIB

Fotografia w kryminalistyce. Wykład 2

Optyka. Matura Matura Zadanie 24. Soczewka (10 pkt) 24.1 (3 pkt) 24.2 (4 pkt) 24.3 (3 pkt)

Temat: Podział aparatów fotograficznych

TELEDETEKCJA Z ELEMENTAMI FOTOGRAMETRII WYKŁAD 10

PIONY, PIONOWNIKI, CENTROWNIKI PRZYRZĄDY SŁUŻĄCE DO CENTROWANIA INSTRUMENTÓW I SYGNAŁÓW

Aerotriangulacja. 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek. 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli

Ćwiczenie 11. Wprowadzenie teoretyczne

35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2

A1 - Elementy sterujące aparatem fotograficznym NIKON D3100

PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory Agata Miłaszewska 3gB

Mikroskop teoria Abbego

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Grafika komputerowa. Model oświetlenia. emisja światła przez źródła światła. interakcja światła z powierzchnią. absorbcja światła przez sensor

Ćwiczenie 1. Podstawy techniki fotograficznej

MIKROSKOPIA OPTYCZNA AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ I INSTRUMENTALNEJ (specjalność optometria) WADY SOCZEWEK

Zasady konstrukcji obrazu z zastosowaniem płaszczyzn głównych

Obiektyw NIKKOR Z 24-70mm f/4 S

Krótki kurs podstaw fotografii Marcin Pazio, 201 4

SCENARIUSZ LEKCJI Temat lekcji: Soczewki i obrazy otrzymywane w soczewkach

Kalibracja cyfrowego aparatu fotograficznego z wykorzystaniem darmowej wersji programu Aerosys

Ćwiczenie 12/13. Komputerowy hologram Fouriera. Wprowadzenie teoretyczne

Wstęp do astrofizyki I

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

MAKROFOTOGRAFIA Skala odwzorowania najważniejsze pojęcie makrofotografii

Rys. 1 Geometria układu.

Optyka 2012/13 powtórzenie

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Transkrypt:

Fotogrametria cyfrowa Ćwiczenia Uniwersytet Rolniczy Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii

Dane kontaktowe : mgr inż. Magda Pluta Email: kontakt@magdapluta.pl Strona internetowa: www.magdapluta.pl Konsultacje: czwartek, godz. 10.15 11.15 Pokój: 226 Sekcja Fotogrametrii

Plan semestru 20 godzin/ semestr Teoria + Praktyka

Zaliczenie semestru Warunkiem zaliczenia jest oddanie wszystkich ćwiczeń oraz zaliczenie kolokwium oraz uzyskanie średniej ocen na poziomie 3.0, a także spełnienie warunku obecności na zajęciach. Obecność na zajęciach: 1 nieobecność nieusprawiedliwiona pozostałe nieobecności usprawiedliwione zwolnieniem lekarskim w przypadku większej liczby nieobecności nieusprawiedliwionych - brak zaliczenia semestru.

Ćwiczenia: ćwiczenia do wykonania samodzielnie, zadane po zajęciach mail: kontakt@magdapluta.pl, format pdf, czas wykonania: 2 tyg. od daty zadania, czas sprawdzenia: 2 tyg. od dnia otrzymania. w przypadku błędnie wykonanego ćwiczenia ( błędy merytoryczne ) ćwiczenia podlegają zwrotowi. Czas poprawy zwróconego ćwiczenia 1 tydzień, każda poprawa obniża ocenę o pół stopnia w stosunku do oceny wyjściowej uzyskanej za ćwiczenie zwrócone do poprawy. ćwiczenie nie oddane w terminie uznane będzie za niezaliczone, ocena niedostateczna, obowiązek oddania ćwiczenia przed zakończeniem semestru. W przypadku nieoddania wszystkich ćwiczeń - brak zaliczenia semestru. ćwiczenia oceniane będą pod kątem merytorycznym, estetycznym, sposobie podejścia do tematu w przypadku ćwiczeń rażąco podobnych do siebie wszystkie tematy otrzymują ocenę niedostateczną ocena wyliczana będzie jako średnia arytmetyczna z otrzymanych ocen za ćwiczenia ( liczone są wszystkie oceny ) nieobecność na zajęciach nie zwalnia z obowiązku wykonania ćwiczenia zadanego na tych zajęciach.

Kolokwium zaliczeniowe: Przewidziane jest jedno kolokwium pisemne z materiału omawianego na zajęciach oraz materiału opracowanego w ćwiczeniach. Kolokwium będzie dotyczyło podstawowych zagadnień. Drugi termin jest ustny i będzie dotyczył osób, które nie zaliczą terminu I, będą chciały poprawić ocenę z terminu I, zostaną przyłapani na ściągani

Kilka słów o fotogrametrii cyfrowej Mniejsze błędy

Zdjęcie fotograficzne Zdjęcie cyfrowe rzut środkowy błona, płyta, papier fotogrametria analityczna zbiór punktów o wsp. x, y, układ znaczków tłowych matryca CCD, CMOS Przetwarzanie komputerowe, algorytmy zbiór elementów pikseli, macierz n * m

matryca zasada działania Podzielona na piksele Elementy światłoczułe Foton zjawisko fotoelektryczne wytrącenie elektronu dodatnio naładowana studnia potencjału Dłuższa ekspozycja = więcej zgromadzonych elektronów Policzenie elektronów dla wszystkich kolumn - informacja ile światła padło na każdy piksel Przetworzenie sygnału przez przetwornik cyfrowy http://www.optyczne.pl

Jak powstaje obraz na matrycy? Źródło światła oświetla scenę, odbijając światło od wszystkich znajdujących się na niej elementów Światło odbite od sceny trafia przez obiektyw i jest rzutowane na matrycę światłoczułą znajdującą się wewnątrz aparatu Światło przechodzi przez zestaw filtrów kolorystycznych umieszczonych przed matrycą, przepuszczających tylko jedną składową koloru (czerwoną, zieloną lub niebieską) Fotodiody znajdujące się we wgłębieniach elementów światłoczułych, którymi pokryta jest matryca światłoczuła, rejestrują natężenie fali światła o danym kolorze w każdym punkcie, przekształcając natężenie światła w ładunek elektryczny. Im więcej światła dotarło do danej fotodiody, tym większy ładunek elektryczny został przez nią zgromadzony Po zakończeniu naświetlania, dane zgromadzone przez fotodiody zostają odczytywane i zapisywane do macierzy, której elementy reprezentują piksele obrazu, póki co każdy piksel zawiera informację tylko o jednej składowej koloru (czerwonej, niebieskiej lub zielonej) W celu uzupełnienia brakujących informacji o składowych koloru, macierz zostaje przetworzona

Dorozhynskyy O., Wrona T. Podstawy fotogrametrii

Piksel obrazu Najmniejszy element tworzący plik graficzny. Więcej pikseli = lepsza jakość ( lepsza rozdzielczość obrazu ) http://www.optyczne.pl

Podsumowanie 1. Zdjęcie fotograficzne 2. Zdjęcie cyfrowe 3. Zasada działania matrycy cyfrowej 4. Piksel obrazu Ćwiczenie do wykonania 1. Różnica pomiędzy matrycą CCD a CMOS

Lustrzanka cyfrowa Rejestracja na matrycy Duża rozdzielczość

Budowa 1. Budowa mechaniczna korpusu 2. Bagnet 3. Mechanizm lustra 4. Migawka 5. Układ celowniczy

Budowa mechaniczna korpusu Idealnie zaciemnione pudełko obiektyw materiał światłoczuły Wytrzymałość odlew ze stopu siluminu odporniejszy na utlenianie Odlew: jednoelementowa struktura przestrzenna bezpieczeństwo użytkowania cena a jakość Zewnętrzne poszycie ergonomia dopasowanie do kształtu i rozmiaru ludzkiej dłoni Ochrona przed czynnikami zewnętrznymi wilgoć, kurz http://www.szerokikadr.pl/

Bagnet mechaniczne połączenie obiektywu z korpusem przepływ informacji: ustawienie ostrości, przykmnięcie przesłony, zmiana ogniskowej CPU (central processing unit) stalowy pierścień przytwierdzony do korpusu http://www.szerokikadr.pl/

Lustro najbardziej charakterystyczny element lustro + migawka najbardziej obciążony podzespół, wymagana precyzja napęd lustra silnik elektryczny, dawniej - sprężyna ON Przed każdą ekspozycją lustro unosi się ku górze, umożliwiając naświetlenie matrycy. Natychmiast po ekspozycji lustro opada, pozwalając na kontynuowanie obserwacji obrazu na matówce OFF http://www.szerokikadr.pl/

Migawka decyduje o czasie naświetlania położona za lustrem dwa segmenty ( lamelki ), poruszanie w pionie Przed wyzwoleniem migawki Lamelki pierwszej grupy całkowicie rozsunięte, zasłaniają kadr, lamelki drugiej grupy zsunięte pod kadrem Wyzwolenie migawki lamelki zasłaniające kadr rozpoczynają ruch ku górze, stopniowo od dołu odsłaniając kadr i umożliwiając jego naświetlenie. Po osiągnięciu założonego czasu ekspozycji, ruch rozpoczynają lamelki drugiej grupy, zasłaniając kadr od dołu. http://www.szerokikadr.pl/

Układ celowniczy matówka pryzmat pentagonalny okular płaska, zmatowiona szyba precyzyjne ustawienie względem lustra obraz na matówce = obraz na matrycy wyświetlanie dodatkowych informacji zamiana wyświetlania obrazu powłoki przeciwodblaskowe jasność, jakość widzianego obrazu możliwość kompensacji wady wzroku punkt odsunięcia źrenicy soczewka skupiająca

Podsumowanie 1. Budowa mechaniczna korpusu 2. Bagnet 3. Mechanizm lustra 4. Migawka 5. Układ celowniczy

Kamery niemetryczne znajomość parametrów rzutowania odtworzenie wiązki rzutu środkowego położenie środka rzutów na zdjęciu znaczki tłowe, stała kamery stała kamery dystorsja

Dystorsja niejednakowe powiększenie lub zmniejszenie różnych części obrazu, w zależności od jego odległości od osi optycznej. w idealnym obiektywie kąt pod jakim promień wchodzi do obiektywu jest równy kątowi pod jakim wychodzi. W rzeczywistych obiektywach warunek ten jest niespełniony powoduje, że wiązka promieni skupiona w przedmiotowym punkcie węzłowym obiektywu, nie jest identyczna z wiązką wychodzącą z obrazowego punktu węzłowego obiektyw. radialna tangencjalna www.fotogrametria.agh.edu.pl

Dystorsja Teoria: centryczne usytuowanie soczewek, płaszczyzna tłowa prostopadła do osi optycznej dystorsja radialna 1. Dystorsja symetryczna względem punktu głównego układu, oznacza to, że wszystkie punkty odwzorowane w takiej samej odległości (r) od O są przesunięte radialnie o taką samą wielkość - Δr 2. Kątowa wartość dystorsji radialnej Δα, będąca różnicą między kątem α - odchylenia promienia wchodzącego do obiektywu od osi optycznej i kątem α - odchylenia promienia wychodzącego, jest wielkością stałą dla danego obiektywu i danego kąta α 3. Liniowa wielkość dystorsji w płaszczyźnie tłowej Praktyka: niecentryczne usytuowanie soczewek, nieprostopadłe usytuowanie płaszczyzny tłowej do osi optycznej 1. Wektor dystorsji nie przechodzi przez O 2. Błąd dystorsji określają wtedy dwie składowe: radialna (Δr) - w kierunku radialnym i tangencjalna (Δt) - w kierunku prostopadłym do radialnego.

Wobec zaburzenia symetrii dystorsji, punkt główny O przestaje być punktem centralnym (radialnym). Do szczegółowych analiz przyjmuje się wtedy punkt najlepszej symetrii dystorsji S - względem którego symetria składników dystorsji jest najlepsza. www.fotogrametria.agh.edu.pl

Abberacje Chromatyczna fale o różnej długości posiadają różne współczynniki załamania obrazem punktu będzie nieostra plamka fotoencyklopedia.wordpress.com www.wikipedia.pl

Sferyczna www.afterdusk.pl odmienne długości ogniskowania promieni świetlnych ze względu na ich położenie względem osi optycznej im dalej od osi optycznej, tym mocniejsze ugięcie promieni świetlnych zamiast punktu, otrzymujemy rozmytą plamkę stosowanie przysłony ograniczenie powierzchni wpadających promieni

Koma Wiązka promieni świetlnych wychodząca z punktu położonego poza osią optyczną po przejściu przez soczewkę nie zbiega się w punkcie lecz tworzy plamkę w kształcie przecinka zniekształcenie jest tym większe im dalej od osi układu znajduje się źródło światła. www.afterdusk.pl

Astygmatyzm www.optimed1.com Wyróżnimy promienie biegnące względem siebie w płaszczyznach prostopadłych - w soczewce przebywają dwie różne drogi optyczne. Promienie w płaszczyźnie pionowej zostaną skupione w ognisku I a w dla płaszczyzny poziomej w ognisku II. Obraz punktu w ognisku I będzie linią poziomą, a w ognisku II jako odcinek pionowy. Ponieważ obraz tworzą wszystkie promienie znajdujące się w obwodzie soczewki obraz punktu przedstawi się w postaci owalu, którego wydłużenie lub skręcenie będzie zależał od ustawienie płaszczyzn.

Na następne zajęcia: 1.Przynieść aparat fotograficzny 2.Zapoznać się z instrukcją kalibracji

Elementy orientacji wewnętrznej stała kamery ( Ck ) + współrzędne punktu głównego ( Xo, Yo ) www.fotogrametria.agh.edu.pl w układzie wyznaczonym przez znaczki tłowe; Ich znajomość jest niezbędna do rekonstrukcji wiązki promieni rzucających

Skaning laserowy budynku dydaktycznego Tomasz Noszczyk, Łukasz Mikołajczyk

Bibliografia Dr inż. Regina Tokarczyk, Mgr inż. Iwona Stanios, Kalibracja cyfrowego aparatu fotograficznego z wykorzystaniem darmowej wersji programu Aerosys Dorozhynskyy O., Wrona T. Podstawy fotogrametrii Wydawnictwo Politechniki, Lwowskiej, Kraków Lwów 2002 r. http://www.optyczne.pl http://www.fotografuj.pl http://www.kadrzasada.pl http://www.fotoporadnik.pl/ccd-cmos-1.html http://www.szerokikadr.pl