Temat ćwiczenia. Pomiary kół zębatych



Podobne dokumenty
POLITECHNIKA POZNAŃSKA Instytut Technologii Mechanicznej. Maszyny technologiczne laboratorium. Walcowe koła zębate

KARTA WZORÓW MATEMATYCZNYCH. (a + b) c = a c + b c. p% liczby a = p a 100 Liczba x, której p% jest równe a 100 a p

Podstawy Konstrukcji Maszyn

POMIAR KÓŁ ZĘBATYCH WALCOWYCH cz. 1.

9. PLANIMETRIA. Cięciwa okręgu (koła) odcinek łączący dwa dowolne punkty okręgu


KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole























KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania

2. Tensometria mechaniczna

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

POMIAR OGNISKOWEJ SOCZEWEK METODĄ BESSELA

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

dr inż. Zbigniew Szklarski


Zadania do rozdziału 7.

Zadania otwarte. 2. Matematyka. Poziom rozszerzony Próbna Matura z OPERONEM i Gazetą Wyborczą n n. 2n n. lim 10.

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

AutoCAD Mechanical - Konstruowanie przekładni zębatych i pasowych. Radosław JABŁOŃSKI Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska, Gliwice

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

TORY PLANET (Rozważania na temat kształtów torów ruchu planety wokół stacjonarnej gwiazdy)

KRYTERIA OCENIANIA TECHNOLOGIA NAPRAW ZESPOŁÓW I PODZESPOŁÓW MECHANICZNYCH POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH KLASA I TPS

Podstawy Konstrukcji Maszyn. Wykład nr. 13 Przekładnie zębate

ĆWICZENIE ANALIZA SITOWA I PODSTAWY OCENY GRANULOMETRYCZNEJ SUROWCÓW I PRODUKTÓW

KSZTAŁTOWANIE ŁUKOWO-KOŁOWEJ LINII ZĘBÓW W UZĘBIENIU CZOŁOWYM NA FREZARCE CNC

10.3. Przekładnie pasowe

REZONATORY DIELEKTRYCZNE


Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

KONKURS MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej. Laboratorium MASZYN I URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH. Nr 2

Mechanika techniczna. przykładowe pytania i zadania

10. Ruch płaski ciała sztywnego

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Zadania otwarte. 2. Matematyka. Poziom rozszerzony Próbna Matura z OPERONEM i Gazetą Wyborczą n n. 2n n. lim 10.

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

ANALIZA WP YWU STA YCH FIZYCZNYCH I GEOMETRYCZNYCH NA DEFORMACJE WALCOWYCH KONSTRUKCYJNYCH ELEMENTÓW GUMOWYCH

II.6. Wahadło proste.

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z JĘZYKÓW OBCYCH w Gimnazjum nr 2 im. ks. Stanisława Konarskiego nr 2 w Łukowie

Badania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

POLITECHNIKA GDAŃSKA Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych M O D E L O W A N I E I S Y M U L A C J A

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony



- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia

Wykład 6 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Rozwiązywanie zadań z dynamicznego ruchu płaskiego część I 9


system identyfikacji wizualnej forma podstawowa karta A03 część A znak marki


ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZANIA




MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH



PROJEKT nr 2. Ściągacz dwuramienny do kół zębatych i łożysk tocznych.


ZADANIA Z GEOMETRII RÓŻNICZKOWEJ NA PIERWSZE KOLOKWIUM

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Profile z falistym œrodnikiem

Wyznaczanie promienia krzywizny soczewki płasko-wypukłej metodą pierścieni Newtona

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna


Układy współrzędnych

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI W LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM. Określenie, wykres i własności funkcji homograficznej.

XB Płytowy, lutowany wymiennik ciepła


Errata do I i II wydania skryptu Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN

LISTA ZADAŃ Z MECHANIKI OGÓLNEJ

Transkrypt:

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W YDZIAŁ TRANSPORTU Temt ćwiczeni Pomiy kół zębtych

I. Cel ćwiczeni Zpoznnie studentów z metodmi pomiu uzębień wlcowych kół zębtych o zębch postych oz pktyczny pomi koł. II. Widomości wstępne Koł zębte, któych powiezchnie podziłowe są wlcmi noszą, nzwę kół wlcowych. Ntomist jeŝeli linie zębów kół są twozącymi wlców podziłowych, to tkie koł nzywją się kołmi wlcowymi postymi (o zębch postych). W tkich kołch wyóŝni się szeeg wielkości geometycznych, któe chkteyzują poszczególne koł pod względem konstukcyjnym i wykonwczym oz eksplotcyjnym. Podstwowymi pmetmi koł zębtego są (ys.1 i 2): z ilość zębów, m moduł (wtości znomlizownych modułów podno w tblicy 1), p t podziłk czołow (miezon n łuku okęgu podziłowego), p b podziłk zsdnicz (miezon n łuku okęgu zsdniczego), d śednic koł podziłowego, d śednic koł wiezchołków, d f śednic koł podstw, d b śednic koł zsdniczego, h wysokość głowy zęb, h f wysokość stopy zęb, h wysokość zęb, α nominlny kąt zysu (α = 20º jest kątem znomlizownym), s gubość zęb (teoetyczn), e szeokość wębu (teoetyczn), c luz wiezchołkowy, l n luz międzyzębny nomlny, odległość osi kół współpcujących, x współczynnik pzesunięci zysu zęb (współczynnik koekcji), y współczynnik wysokości zęb, k współczynnik luzu wiezchołkowego. Rys. 1. Podstwowe wymiy wlcowego koł zębtego. Rys. 2. Główne wymiy uzębieni.

Do pomiu kół zębtych stosuje się specjlnie do tego celu pzystosowne pzyządy pomiowe m.in. suwmik modułow i mikomet tlezykowy. Suwmiką modułową moŝn wyznczyć zeczywisty zys zęb koł. W tym celu miezymy szczękmi stłą i uchomą gubość zęb s n wysokości (głębokości) h ustlonej z pomocą wysuwki (ys.3). Teoetyczn gubość zęb, miezon po łuku koł podziłowego wynosi: ) π m s = 2 ) s = ( 0,5π + 2 x tgα )m - dl kół niekoygownych - dl kół koygownych Wysokość pomiową wyzncz się: h = 0,5 d d cos Ψ - kąt Ψ wyŝony π + Ψ = ( 4xtgα 2z jest w dinch (1d odpowid 3438 ). Rys.3. Sposób wykonni pomiu suwmiką modułową Z pomocą mikometu tlezykowego, stosując zsdę pomiu pzez k oz k+1 zębów, moŝn keślić nstępujące wielkości: Nominlny kąt pzypou α: Wk +1 Wk cos α = mπ podziłkę zsdniczą p b : pb = Wk +1 Wk Liczbę zębów k objętą pomiem oblicz się ze wzou: α 2x k = z + 0,5 tgα 180 π dl α = 20 otzymujemy: z k = + 0,5 0, 463 x 9 Rys.4. Zsd pomiu metodą pzez k oz k+1 zębów.

Tblic 1. Wtości znomlizownych modułów Szeegi modułów [mm] 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 0,1 0,3 1,0 3,0 10,0 0,11 0,35 1,125 3,5 11,0 0,12 0,4 0,25 4,0 12,0 0,14 0,45 1,375 4,5 14,0 0,15 0,5 0,50 5,0 16,0 0,18 0,55 1,75 5,5 18,0 0,20 0,6 2,0 6,0 20,0 0,22 0,70 2,25 7,0 22,0 0,25 0,8 2,5 8,0 25,0 0,28 0,90 2,75 9,0 Moduły szeegu piewszego są upzywilejowne. Dopuszcz się stosownie modułów 3,25 oz 3,75 w pzemyśle smochodowym oz modułu 6,5 w pzemyśle ciągnikowym. III. Pzebieg ćwiczeni 1. Ustlić ilość zębów z. 2. Zmiezyć pięciokotnie suwmiką śednice d i d f kŝdego z kół. Do dlszych obliczeń pzyjąć wtość śednią. 3. Kozystjąc z nstępujących wzoów obliczyć moduł m kŝdego z kół: d = m z + 2y + 2x d f = m ( ) ( z 2y 2k + 2x) JeŜeli powdzący ćwiczeni nie pod inczej pzyjąć: y = 1, k = 0,25. 4. Obliczoną wtość modułu m zokąglić do wtości znomlizownej (tbl.1). 5. Obliczyć zeczywistą wtość współczynnik pzesunięci zysu x. 6. Obliczyć wielkości d kozystjąc ze wzou: d = zm. 7. Dl wyznczonych pmetów kół zębtych obliczyć wtości wysokości pomiowych h. 8. Wykonć pomiy zysu pięciu óŝnych zębów koł nowego suwmiką modułową n głębokościch od 0 do mx co 0,5mm. 9. N wysokości ównej h zmiezyć suwmiką modułową wtość zeczywistą s co tzeciego zęb kŝdego z kół. Sposób wykonni pomiu pzedstwi ysunek 3. 10. Wyznczyć liczbę zębów k. W zie otzymni liczby niecłkowitej wynik zokąglić w góę. 11. Wykonć pomi pzez k oz k+1 zębów z pomocą mikometu tlezykowego pięciokotnie dl kŝdego koł. Sposób wykonni pomiu pzestwiją ysunki 4 i 4b.

IV. Spwozdnie 1. Obliczyć wtości h, h f oz h ze wzoów: h = m y + x h = m y + k x ; h = h + h ( ) ( ). ; f f 2. Obliczyć śednią wtość wyników pomiów s (punktu III 7). 3. Obliczyć teoetyczną gubość zęb s ) oz zeczywistą gubość zęb s ) : ) s s = d c sin d 4. Obliczyć śednią wtość wyników pomiów pzez k oz k+1 zębów (punkt III 11) osobno dl kŝdego koł zębtego. 5. Obliczyć wtość zeczywistą nominlnego kąt pzypou α osobno dl kŝdego koł. 6. Obliczyć podziłkę zsdniczą p b osobno dl kŝdego koł. 7. Zestwić wszystkie zmiezone i obliczone wyniki. 8. Wyniki pomiów zysów zębów koł nowego umieścić n wykesie: oś X ½ zmiezonej gubości zęb, oś Y głębokość pomiu. 9. Wnioski: ująć poównni: wtości s ) i s ) z punktu 3, wtości kąt α pomiędzy poszczególnymi kołmi z punktu 5, wtości p b pomiędzy poszczególnymi kołmi z punktu 6, kzywe uzyskne n wykesie.