RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 1948754 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 06.11.2006 06836984.2 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 30.10.2013 Europejski Biuletyn Patentowy 2013/44 EP 1948754 B1 (13) (51) T3 Int.Cl. C09K 8/08 (2006.01) C09K 8/035 (2006.01) C09K 8/90 (2006.01) (54) Tytuł wynalazku: Kompozycja i sposób do zagęszczenia ciężkich wodnych solanek (30) Pierwszeństwo: 16.11.2005 US 280895 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 30.07.2008 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/31 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 31.01.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/01 (73) Uprawniony z patentu: RHODIA INC., Cranbury, US (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 1948754 T3 MANILAL S. DAHANAYAKE, Princeton Junction, US SUBRAMANIAN KESAVAN, East Windsor, US ALLWYN COLACO, South River, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Tadeusz Rejman KANCELARIA PATENTOWA REJMAN S.C. ul. Hubska 96/100 lok. 143 50-502 Wrocław Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
Opis TŁO WYNALAZKU 1. Dziedzina wynalazku [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji do zastosowania jako środki zagęszczające w układach ciężkich solanek i przygotowanych na ich bazie płynów wiertniczych. Dokładniej wynalazek dotyczy zwiększania lepkości kompozycji ciężkich solanek z kationowymi polisacharydami. 2.Opis Stanu Techniki [0002] Zagęszczone wodne media, szczególnie te zawierające solanki z pól naftowych, są powszechnie stosowane jako płyny wiertnicze takie jak płuczki wiertnicze, płyny do rekonstrukcji, płyny do wykończenia, płyny pakerowe, płyny odwiertowe, płyny do podziemnych formacji, płyny szczelinujące, płyny buforowe, płyny do opuszczonych odwiertów i inne wodne płyny, w których pożądana jest zwiększona lepkość. Płyny do rekonstrukcji są takimi płynami stosowanymi podczas prac naprawczych w wierconych odwiertach. Takie prace naprawcze obejmują usuwanie rur, wymianę pompy, czyszczenie z piasku lub innych osadów, wykonywanie pomiarów geofizycznych itp. Rekonstrukcja także szeroko obejmuje etapy stosowane w przygotowaniu istniejącego odwiertu do drugorzędowego i trzeciorzędowego wydobywania, takie jak dodawanie polimeru, zalewanie micelarne, wtłaczanie pary itp. Płyny szczelinujące są stosowane w procesach wydobywania ropy naftowej, gdzie złoże jest poddawane obróbce, aby utworzyć drogi dla wydobycia płynów formacji. [0003] Płyny do wykończenia są to te płyny używane podczas wiercenia, prac wykończeniowych lub rekonstrukcjach odwiertu. Prace wykończeniowe zwykle obejmują perforowanie obudowy, ustawienie rur i pomp w procesach wydobywania ropy naftowej. Oba płyny do rekonstrukcji i do wykończenia są stosowane częściowo do kontroli ciśnienia w odwiercie, ochrony odwiertu przed niekontrolowanym wypływem podczas prac wykończeniowych lub konserwacyjnych lub do ochrony przed rozpadem osłony odwiertu z powodu nagromadzenia nadmiernego ciśnienia. 1
[0004] Polimery i środki chemiczne są dodawane do solanek stosowanych w płynach wiertniczych z różnych przyczyn, które obejmują, ale nie wyłącznie, zwiększenie lepkości i zwiększenie gęstości solanki. Na przykład, w celu otrzymania solanki o zasoleniu około1378 do 2337 kg/m 3 (11,5 do 19,5 funtów na galon (ppg)), sole jonowe wapnia, magnezu i cynku są często dodawane do solanki. Polimery zagęszczające wodę służą zwiększeniu lepkości solanek i w ten sposób opóźniają migrację solanek do złoża i usuwają wywiercone ciała stałe z odwiertu. Kolejną zaletą stosowania ciężkich solanek jest zdolność do głębszej penetracji złóż ropy naftowej. [0005] Polisacharydy, takie jak hydroksyetyloceluloza (HEC), karboksylometylohydroksyetyloceluloza, karboksymetyloceluloza (CMC) i syntetyczne polimery, takie jak poliakryloamidy (PAM) są powszechnie stosowane do zwiększenia lepkości solanek. Te polimery są niezdolne do hydratacji i zwiększenia lepkości ciężkich solanek, szczególnie większej niż 1378 kg/m 3 (11,5 ppg). Ponadto, zwiększanie lepkości ciężkich solanek stwarza problemy ze względu na niekompatybilność i/lub strącanie polisacharydów w obecności rozpuszczonych wielowartościowych soli. Zastosowanie syntetycznych polimerów o wysokiej masie cząsteczkowej takich jak PAM zapewnia względnie niskie lepkości. Ponadto, gdy stosowane są emulsje PAM, wymagane są odwracające surfaktanty, i są one zazwyczaj dodawane oddzielnie podczas operacji obejmującej dodatkowe etapy sposobu. Ponadto, te polimery, gdy są stosowane do zagęszczania solanek, które zawierają jony cynku w zakresie 0,1 %wag. do 7% wag. nie działają skutecznie bez zastosowania tych substancji dodatkowych. W czasie kiedy ciężkie solanki zawierające wysokie poziomy soli cynkowych są szeroko stosowane jako płyny do rekonstrukcji, płuczki wiertnicze, płyny szczelinujące i płyny do wykończenia w dziedzinie eksploatacji ropy naftowej, jest wysoce pożądane udoskonalenie sposobu zwiększania lepkości ciężkich solanek. [0006] Jednym z problemów podczas stosowania polisacharydów, takich jak HEC w zagęszczaniu, jest tworzenie się grudek zwanych rybimi oczami z powodu słabej hydratacji, co może powodować zapychanie i uszkodzenie złoża. HEC i inne polisacharydy uwadniają powierzchnię zbyt szybko i niejednolicie, 2
skutkując grudkami. Wiele z tych polisacharydów uwadnia tylko po podwyższeniu temperatury solanki, a kiedy są zwykle dostarczane jako suche proszki, wymagają one specjalnego przygotowania i/lub mieszania i urządzenia do dyspersji, kiedy są one dodawane do solanek. Ponadto, ekspozycja na wyższe temperatury wiertnicze, które rozpuszczają grudki powoduje zmianę lepkości solanki skutkując nieprzewidywalnymi i niepożądanymi utajonymi lepkościami. Ponadto, wiele z tych polisacharydów także ma skłonność do tworzenia oddzielnych lepkich warstw polimerowych w solankach o wysokiej gęstości, szczególnie w zakresie gęstości 1378 do 2337 kg/m 3 (11,5 do 19,5 ppg). [0007] Przeprowadzono różne próby, angażując dodatkowy czas i ponosząc koszty, aby pokonać problemy rozpuszczania opisane powyżej. Obejmują one dodatkowe etapy włączając w to traktowanie polisacharydów substancjami dodatkowymi w rozpuszczalniku, które zwiększają ryzyko łatwopalności. Na przykład w Amerykańskim Patencie Nr 4,392,964 R. House i in., kompozycję polimeru z organicznymi rozpuszczalnikami przygotowano przez zmieszanie 5-30 części HEC z co najmniej 40 częściami izopropanolu zmieszanymi z 3-40 częściami wody w celu dokładnego zwilżenia HEC przed dodaniem do solanki. W Amerykańskim Patencie Nr 4,415,463 B. Mosier i in. naturalne gumy polisacharydowe takie jak karagenina i mączka chleba świętojańskiego traktowano zasadowym odczynnikiem azotowym, aby zwilżyć polimer przed dodaniem do solanki. Takie obróbki wymagały suchych proszków gum polisacharydowych lub roztworów izopropanol-woda przed kontaktowaniem z alkoholem i zasadowym odczynnikiem azotowym, aby zapewnić zwilżenie produktu poddanego obróbce. W Amerykańskich Patentach Nr 4,435,564 i 4,439,333 R. House, HEC jest najpierw aktywowany tak, że HEC ulegnie dyspersji i uwodnieniu w ciężkich solankach. Proces aktywacji obejmuje domieszanie HEC w roztworze związku aminowego lub fenolowego i rozpuszczalnej w wodzie organicznej cieczy przed dodaniem do solanki. Niektóre z tych substancji dodatkowych także stają się nieskuteczne, gdy dodane do solanek mają gęstości powyżej około 1438 kg/m 3 (12 ppg). W Amerykańskim Patencie Nr 4,420,406 R. House i in. ujawniono, że ciężkie 3
roztwory solanek mające wąski zakres gęstości 14,2 do 15,6 ppg mogły być skutecznie zagęszczane za pomocą HEC w zależności od obecności lub nieobecności chlorku wapnia i określonej ilości bromku cynku w solance. [0008] Syntetyczne polimery ujawnione w Amerykańskim Patencie Nr 4,619,773 są zagęszczonymi solankami zawierającymi AMPS/winyloamid i opcjonalnie akryloamid. Amerykański Patent Nr 6,346,588 Franchel i in., ujawnia terpolimery oparte na (met)akryloamidzie, hydroksalkilo(met)akrylanie i monomerach sulfobetainy i ich zastosowanie jako środków zagęszczających dla wodnych roztworów soli zawierających chlorek wapnia i/lub bromek wapnia i/lub bromek cynku. [0009] WO 92/263 10A ujawnia polimery do zastosowania w zagęszczaniu solanek o wysokiej gęstości. Polimery są wstępnie uwadniane w mieszaninie soli hydrofilowej i wstępnie uwadniającego alkoholu. [0010] WO 98/21291A, GB 1 499 034 i EP 0 726 302A ujawniają solanki o wysokiej gęstości zawierające skrobie. [0011] Mając na uwadze powyższe, pożądane jest, aby posiadać naturalny polimer taki jak polisacharyd, który zagęszcza solanki zawierające sole wapniowe, magnezowe i cynkowe w płynach wiertniczych bez zastosowania substancji pomocniczej i/lub dodatkowych etapów obróbki przed zmieszaniem z ciężkimi solankami. W szczególności, jest pożądane, aby uzyskać polisacharyd, który zagęszcza ciężką solankę szczególnie w zakresie gęstości 1378 do 2337 kg/m 3 (11,5 ppg do 19,5 ppg). Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, dostarczona jest kompozycja płynu wiertniczego i sposób jej przygotowania zawierający kompozycję ciężkiej solanki zawierającej sole wapniowe i cynkowe i kationowy polisacharyd do zwiększania lepkości solanki. STRESZCZENIE WYNALAZKU [0012] Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie sposobu do przygotowania płynu wiertniczego obejmującego zwiększanie lepkości solanki poprzez kontaktowanie solanki z kationowym guarem. [0013] Kolejnym celem wynalazku jest dostarczenie kompozycji płynu wiertniczego zawierającego solankę zawierającą sól cynkową, sól wapniową i kationowy guar do zwiększania lepkości solanki. 4
[0014] Nieoczekiwanie odkryto, że kationowe guary zagęszczają solanki zawierające sole cynkowe, sole wapniowe, i w szczególności ciężkie solanki mające gęstość od 1378 do 2337 kg/m 3 (11,5 ppg do 19,5 ppg). [0015] Innym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie kompozycji solanki użytecznej do płynów do rekonstrukcji, płuczek wiertniczych i płynów do wykończenia. Inne cele, cechy i zalety staną się bardziej widoczne, z uwagi na to, że wynalazek zostanie w pełni ujawniony poniżej. SZCZEGÓŁOWY OPIS WYNALAZKU [0016] Niniejszy wynalazek zajmuje się zwiększaniem lepkości solanki zawierającej związek cynku poprzez kontaktowanie Kationowego guaru z solanką tak, że solanka, którą zagęszczono może być zastosowana w płynach do rekonstrukcji, płuczkach wiertniczych, płynach szczelinujących i do wykończenia. [0017] Ciężkie solanki stosowane w operacjach na polu naftowym mają gęstości w zakresie od 1378 do 2337 kg/m 3 (11,5 do 19,5 ppg). Korzystnie ciężkie solanki mają gęstości w zakresie od 1678 do 2337 kg/m 3 (14 ppg do 19,5 ppg). Korzystniej ciężkie solanki mają gęstość od 1912 do 2337kg/m 3 (16 ppg do 19,5 ppg). [0018] Sole cynkowe są dodawane do solanek, aby zwiększyć gęstość i aby przygotować ciężkie solanki mające co najmniej jedną rozpuszczalną w wodzie sól wielowartościowego metalu. Przykłady soli cynkowych stosowanych jako substancje dodatkowe obejmują, ale nie wyłącznie chlorek cynku, bromek cynku, jodek cynku, siarczan cynku i ich mieszaniny. Obecnie korzystnymi solami cynku są chlorek cynku i bromek cynku z powodu niskiego kosztu i łatwej dostępności. [0019] Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, % wagowy (wag.) soli cynkowych w ciężkiej solance może różnić się w szerokim zakresie od 1%wag. do 55%wag. bazując na masie solanki, korzystnie sole cynkowe różnią się od 10%wag. do 50%wag., korzystniej od 30%wag. do 50%wag. Solanka może także zawierać różnorodne jednowartościowe, dwuwartościowe i wielowartościowe sole i ich mieszaniny. Przykłady jednowartościowych i dwuwartościowych soli obejmują, ale nie wyłącznie, chlorek sodu, bromek sodu, chlorek potasu, bromek potasu, 5
chlorek wapnia, bromek wapnia, i chlorek magnezu i ich mieszaniny. Korzystnie sole wapnia różnią się od 1%wag. do 55%wag. bazując na masie solanki, i korzystniej od 10%wag. do 55%wag. Korzystnie % wagowy wszystkich rozpuszczonych ciał stałych w solance jest w zakresie od 10%wag. do 80%wag., korzystniej od 75%wag. do 80%wag. [0020] Kationowe guary do zastosowania w wynalazku obejmują jakiekolwiek naturalnie występujące kationowe guary, jak również polisacharydy i pochodne guaru, które mogą być kationowane za pomocą środków chemicznych, np. czwartorzędowane różnymi czwartorzędowymi związkami aminowymi zawierającymi reaktywny chlorek lub miejsca epoksydowe. Sposoby przygotowania kationowych polisacharydów są ujawnione w Amerykańskich Patentach Nr 4,663,159; 5,037,930; 5,473,059; 5,387,675; 3,472,840 i 4,031,307. [0021] Kationowe pochodne są otrzymywane za pomocą reakcji pomiędzy grupami hydroksylowymi polisacharydu i reaktywnymi chlorkami lub miejscami epoksydowymi. Stopień podstawienia grup kationowych na strukturze guaru musi być wystarczający do zapewnienia wymaganej gęstości ładunku kationowego. Przykłady tak kationowanych guarów obejmują, ale nie wyłącznie, polisacharydy i pochodne polisacharydów wybrane z grupy składającej się z guaru, hydroksyalkiloguaru, karboksyalkiloguaru, karboksyalkilohydroksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego guaru, hydrofobowo modyfikowanego hydroksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego karboksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego karboksyalkilohydroksyalkiloguaru i ich mieszanin. [0022] Kationowe polisacharydy stosowane zgodnie z niniejszym wynalazkiem są kationowymi guarami i kationowymi hydroksyalkiloguarami takimi jak kationowy hydroksypropyloguar i kationowy hydroksyetyloguar, które pochodzą z naturalnie odnawialnych źródeł i są środowiskowo dopuszczalne w porównaniu do syntetycznych polimerów. Przykładem kationowej guar gum jest pochodna guaru chlorek hydroksypropylotrimetyloamonu przygotowany przez reakcję guar gum z chlorkiem N-(3-chloro-2-hydroksypropylo)trimetyloamonu. Stosunek cząstki chlorku hydroksypropylotrimetyloamonu do jednostki 6
sacharydowej guar gum może wynosić 0,03 do 0,3, ale korzystnie 0,07 do 0,15. Korzystniej, kationowy polimer guaru jest chlorkiem hydroksypropylotrimetyloamonu guaru. Specyficzne nieograniczające przykłady kationowych polimerów guaru obejmują: Jaguar RTM. C 13S, mający gęstość ładunku kationowego 0,8 meq/g (dostępny u Rhodia Company) i Jaguar RTM. C 17, mający gęstość ładunku kationowego około 1,6 meq/g (dostępny u Rhodia Company). [0023] Ponadto, korzystne są kationowe guary, które wspomagają odzyskiwanie polimerów w porównaniu do PAM, gdy operacja jest zakończona w płynach wiertniczych. Najbardziej korzystne są kationowe guary, które mają mniejszą tendencję do adsorbowania lub strącania w podziemnych złożach minimalizując długoterminowe uszkodzenie złoża. Średnia masa cząsteczkowa kationowych guarów odpowiednich do zastosowania tutaj korzystnie wynosi od 100,000 do 2,000,000, korzystniej od 100,000 do 1,000,000, i najkorzystniej od 300,000 do 1,00,000. [0024] Kolejne zwiększenie lepkości solanki i płynów wiertniczych może być otrzymane przez traktowanie kationowego guaru zawierającego roztwory polimeru, środkami sieciującymi zwykle wybranymi ze związków opartych na tytanie, glinie, borze i cyrkonie lub ich mieszanin. Najczęściej stosowane są substancje dodatkowe oparte na borze i cyrkonie. Borowe środki sieciujące są zwykle stosowane z kationowymi polisacharydami przygotowanymi z polisacharydów takich jak guar gum i jej pochodne, w tym hydrokyspropyloguar (HPG), karboksymetyloguar (CMG) i karboksymetylohydroksypropyloguar (CMHPG). Najczęściej, borowe środki sieciujące są stosowane z kationowym guarem, ponieważ oferują odpowiednie wykonanie przy niższym koszcie. Substancje dodatkowe oparte na cyrkonie mogą być zmieszane z kationowo zmodyfikowanymi pochodnymi karboksymetylowanego guaru takimi jak CMG lub CMHPG, aby tworzyć stabilne żele. Inne odpowiednie pochodne kationowego guaru obejmują kationowo modyfikowane alkilowane karboksylowane polimery, takie jak metylo i etylo karboksymetyloguar i kationowy hydroksypropyloguar. [0025] Jakiekolwiek anionowe przeciwjony mogą być stosowane w połączeniu z 7
kationowymi guarami tak długo jak kationowe guary pozostają rozpuszczalne w solance, i tak długo jak przeciwjony są fizycznie i chemicznie kompatybilne ze związkami cynku i poza tym nie pogarszają zbytnio wykonania i stabilności. Nieograniczające przykłady takich przeciwjonów obejmują: halogenki (np. chlorek, fluorek, bromek, jodek), siarczan, metylosiarczan i ich mieszaniny. [0026] Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, jakiekolwiek odpowiednie środki, takie jak, na przykład mieszanie przy użyciu typowego wyposażenia mieszającego płuczki wiertniczej na polu naftowym, mogą być stosowane do kontaktowania Kationowego guaru, aby zagęścić solanki. Takie kontaktowanie kationowego guaru może być w obecności lub nieobecności surfaktantu. Zagęszczone solanki, mające teraz pożądaną lepkość, mogą być stosowane jako płyny wiertnicze w eksploatacji ropy naftowej przez fachowców z dziedziny. Ogólnie, płyny wiertnicze zawierające solanki, które zagęszczono, mogą być stosowane w jakichkolwiek wierconych odwiertach mających temperaturę w zakresie od 27 C do 149 C (80 F do 300 F). Takie płyny wiertnicze mają lepkość korzystnie od 200 cps do 15000 cps, korzystniej od 200 cps do 5000 cps. [0027] Przykład opisany poniżej jest przeznaczony do dalszego zilustrowania niniejszego wynalazku i nie powinien być rozumiany jako bardziej ograniczający niż dołączone zastrzeżenia. PRZYKŁAD [0028] Ten przykład ilustruje, że kationowe polisacharydy takie jak kationowa guar gum są stosowane do zwiększenia lepkości solanek zawierających sole wapniowe i sole cynkowe. [0029] Kationowe guary przedstawione w Tabelach 1, 2 i 3 zostały dodane do 200g solanki, aby osiągnąć ostateczne stężenie polimeru. Testowanymi solankami były solanka bromku wapnia o gęstości 1702 kg/m 3 (14,2 ppg), solanka bromek wapnia/bromek cynku o gęstości 1977 kg/m 3 (16,5 ppg) i solanka bromek wapnia/bromek cynku o gęstości 2301 kg/m 3 (19,2 ppg). Testowanymi kationowymi guarami były Jaguar CP-14 i Jaguar C-17 oba dostępne u Rhodia Inc., Cranbury, New Jersey. Jako przykład porównawczy nie-jonowy guar, Jaguar HP-96, także dostępny u Rhodia Inc., Cranbury, New 8
Jersey, także został przebadany pod kątem zdolności zagęszczania. Guary dokładnie zawieszono w solance przez zmieszanie przy użyciu Waring Blender przez 2 minuty przy 2500 rpm, aby przygotować płyn wiertniczy. Jak przedstawiono w Tabeli 1. Do mieszaniny solanka-polimer dodano 0,1 do 0,3 ml 25% kwasu octowego. Lepkość dla każdej mieszaniny solanka-polimer przebadano przy użyciu wiskozymetru Brookfielda, po tym jak mieszanina cieczy dojrzewała w 25 C od 1 godziny do 96 godzin i wyniki są przedstawione w Tabelach 1, 2 i 3. Tabela 1: Lepkości Solanek zawierających Bromek Wapnia (52%) mających gęstość 1702 kg/m 3 (14,2 ppg). Czas dojrzewania (godz.) Lepkości 0.6 %wag. Jaguar HP-96 (cps) Zawiera 0,1 ml kwasu octowego w 200 g solanki Lepkości 4% wag. Jaguar CP-14(niska masa cząsteczkowa)(cps) Zawiera 0,3 ml kwasu octowego w 200 g solanki 0.5 % wag. Jaguar C-17 Zawiera 0,1 ml kwasu octowego w 200 g solanki 1 25 450 990 18 85 4600 1850 26 100 50 180 Tabela 2: Lepkości Solanek zawierających Bromek Wapnia (35%)/Bromek Cynku (21%) mających gęstość 1977 kg/m 3 (16,5 ppg). Czas dojrzewania (godz.) Lepkości 1% Jaguar HP-96 (cps) Lepkości 1% Jaguar C-17 (cps) 2 35 20 20 730 24 35 28 1200 36 35 50 180 9
Tabela 3: Lepkości Solanek Zawierających Bromek Wapnia (22,8%)/ Bromek Cynku (52,8%) mających gęstość 2301 kg/m 3 (19,2 ppg). Czas dojrzewania (godz.) 4% Jaguar CP-14 o Niskiej masie cząsteczkowej 1% Jaguar C-17 4% Jaguar C-17 o Niskiej Masie Cząsteczkowej 2 45 40 65 8 60 70 175 24 90 280 1150 96 230 600 3800 Jaguar HP-96 : Niejonowy guar, Masa Cząsteczkowa około 2,000,000 Jaguar CP-14 o Niskiej Masie Cząsteczkowej: Kationowy guar, Masa Cząsteczkowa około 300,000 Jaguar C-17: Kationowy guar, Masa Cząsteczkowa około 2,000,000 Jaguar CP-17 o Niskiej Masie Cząsteczkowej : Kationowy guar, Masa Cząsteczkowa około 300,000 10
Zastrzeżenia 1. Sposób przygotowania płynu wiertniczego obejmujący zwiększanie lepkości solanki mającej gęstość co najmniej 1378 kg/m 3 (11,5 ppg) poprzez kontaktowanie solanki z kationowym polisacharydem znamienny tym, że kationowym polisacharydem jest kationowy guar. 2. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie płyn wiertniczy zawiera płuczkę wiertniczą, płyn do rekonstrukcji, płyn szczelinujący, płyn do pogłębiania lub płyn do wykończenia. 3. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie solanka ma gęstość od 1378 kg/m 3 do 2337 kg/m 3 (11,5 ppg do 19,5 ppg). 4. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie solanka ma gęstość od 1678 kg/m 3 do 2337 kg/m 3 (14 ppg do 19,5 ppg). 5. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie solanka zawiera roztwór co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli metalu wielowartościowego. 6. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie solanka zawiera sól cynkową wybraną z grupy składającej się z chlorku cynku, bromku cynku, jodku cynku, siarczanu cynku i ich mieszanin. 7. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie solanka zawiera sól wapniową wybraną z grupy składającej się z chlorku wapnia, bromku wapnia i jodku wapnia i ich mieszanin. 8. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowy guar występuje w ilości od 0,1% wag. do 5% wag. bazując na masie solanki. 9. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowy guar występuje w ilości od 0,5 % wag. do 4 % wag. bazując na masie solanki. 10. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowy guar jest przygotowany poprzez reakcję reaktywnego czwartorzędowego związku amonowego z polisacharydem lub pochodną polisacharydu wybraną z grupy składającej się z guaru, hydroksyalkiloguaru, karboksyalkiloguaru, karboksyalkilohydroksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego guaru, hydrofobowo modyfikowanego hydroksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego karboksyalkiloguaru, hydrofobowo modyfikowanego karboksyalkilohydroksyalkiloguaru i ich mieszanin. 11
11. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowy guar ma masę cząsteczkową od 100,000 do 2,000,000. 12. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowy guar ma masę cząsteczkową od 100,000 do 1,000,000. 13. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie płyn wiertniczy zawierający solankę ma lepkość od 200 do 15000 cps. 14. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie płyn wiertniczy zawierający solankę ma lepkość od 200 do 5000 cps. 15. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowym guarem jest pochodna guaru chlorek hydroksypropylotrimetyloamonu. 16. Sposób według zastrzeżenia 1, gdzie kationowa guar gum ma gęstość kationowego ładunku 1,6 meq/g. 17. Kompozycja płynu wiertniczego zawierająca zagęszczoną ciężką solankę zawierającą sól cynkową, sól wapniową lub ich mieszaniny; i kationowy guar. 18. Kompozycja według zastrzeżenia 17, gdzie kationowy guar jest przygotowany za pomocą reakcji pomiędzy guar gum i reaktywnym czwartorzędowym związkiem aminowym. 19. Kompozycja płynu wiertniczego zgodnie z zastrzeżeniem 17 gdzie kationowy guar ma gęstość ładunku 1,6 meq/g i masę cząsteczkową od 100,000 do 2,000,000 przygotowana za pomocą reakcji guar gum z czwartorzędowym związkiem amonowym. 20. Zastosowanie kationowego guaru do zwiększania lepkości solanki mającej gęstość co najmniej 1378 kg/m 3 (11,5 ppg). 21. Zastosowanie zgodnie z zastrzeżeniem 20, gdzie solanka jest jak określono w którymkolwiek z zastrzeżeń 2 do 7 lub kationowy guar jest jak określono w którymkolwiek z zastrzeżen 8 do 12, 15 lub 16. 12