METODY DETEKCJI PROMIENIOWANIA JĄDROWEGO 1

Podobne dokumenty
VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego. promieniowania β.

Oddziaływanie cząstek z materią

NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI PODSTAWOWE INFORMACJE O REAKCJACH JĄDROWYCH - NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Podstawowe własności jąder atomowych

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

E Z m c N m c Mc A Z N. J¹dro atomowe Wielkoœci charakteryzuj¹ce j¹dro atomowe. Neutron

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Promieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe. dr Marcin Lipowczan

Pracownia Jądrowa. dr Urszula Majewska. Spektrometria scyntylacyjna promieniowania γ.

promieniowania Oddziaływanie Detekcja neutronów - stosowane reakcje (Powtórka)

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Dynamika relatywistyczna

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

Promieniowanie jonizujące

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Dozymetria promieniowania jonizującego

Identyfikacja cząstek

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Spis treści. Trwałość jądra atomowego. Okres połowicznego rozpadu

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

WSTĘP DO FIZYKI JADRA ATOMOWEGOO Wykład 4-6. IV ROK FIZYKI - semestr zimowy Janusz Braziewicz - Zakład Fizyki Medycznej IF AŚ

Fluorescencyjna detekcja śladów cząstek jądrowych przy użyciu kryształów fluorku litu

W2. Struktura jądra atomowego

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

ROZDZIAŁ II. PRZECHODZENIE CZĄSTEK NAŁADOWANYCH PRZEZ MATERIĘ

v = v i e i v 1 ] T v =

Seminarium. -rozpad α -oddziaływanie promienowania z materią -liczniki scyntylacyjne. Konrad Tudyka

Ćwiczenie 3. POMIAR ZASIĘGU CZĄSTEK α W POWIETRZU Rozpad α

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n ] a r +q = a a r 3q =

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Pomiar maksymalnej energii promieniowania β

Wyznaczanie bezwzględnej aktywności źródła 60 Co. Tomasz Winiarski

Zderzenia relatywistyczne

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

WSTĘP DO FIZYKI JADRA ATOMOWEGOO Wykład 10. IV ROK FIZYKI - semestr zimowy Janusz Braziewicz - Zakład Fizyki Atomowej IF AŚ

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej

T E B. B energia wiązania elektronu w atomie. Fotony

ELEMENTY ELEKTRONICZNE

Wstęp do fizyki jądrowej Tomasz Pawlak, 2013

Techniki Jądrowe w Diagnostyce i Terapii Medycznej

Izotopy stabilne lub podlegające samorzutnym rozpadom

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

OCHRONA RADIOLOGICZNA PACJENTA. Promieniotwórczość

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

ogromna liczba małych cząsteczek, doskonale elastycznych, poruszających się we wszystkich kierunkach, tory prostoliniowe, kierunek ruchu zmienia się

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 11/04/2018, Kraków

Nowe scyntylatory w ochronie granic

Model Bohra atomu wodoru

Projekt silnika bezszczotkowego prądu przemiennego. 1. Wstęp. 1.1 Dane wejściowe. 1.2 Obliczenia pomocnicze

Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Interesujące fazy ewolucji masywnej gwiazdy:

OCHRONA RADIOLOGICZNA 2. Osłony. Jakub Ośko

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

Fizyka jądrowa. Podstawowe pojęcia. Izotopy. budowa jądra atomowego przemiany promieniotwórcze reakcje jądrowe. jądra atomowe (nuklidy) dzielimy na:

E 2 E = 2. Zjawisko Mössbauera. Spoczywające jądro doznaje przejścia e-m z emisją fotonu γ. Zastosujmy zasadę zachowania energii i pędu:

Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 4. Badanie rozkładu gęstości strumienia kwantów γ oraz mocy dawki w funkcji odległości od źródła punktowego

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

W-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 7 Detekcja cząstek

Ćwiczenie nr 4. Wyznaczanie energii cząstek alfa metodą emulsji jądrowych.

METODY DETEKCJI PROMIENIOWANIA JĄDROWEGO 3

Zadania z mechaniki kwantowej

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Oddziaływanie elektronu z materią

= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Własności jąder w stanie podstawowym

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 23, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Promieniowanie jonizujące

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Wyznaczanie energii promieniowania γ pochodzącego ze. źródła Co metodą absorpcji

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Reakcje jądrowe. Podstawy fizyki jądrowej - B.Kamys 1

Promieniowanie jonizujące

R Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 )

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

WYZNACZANIE PROMIENIOWANIA RADONU Instrukcja dla uczniów szkół ponadpodstawowych

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 8 Rozszczepienie jąder i fizyka neutronów

Transkrypt:

MTODY DTKCJI PROMINIOWNI JĄDROWGO 1 1

ŹRÓDŁ CZĄSTK PROMINIOWNI JĄDROWGO rzemiay romieiotwórcze jąder (aturale) ie reakcje jądrowe (cząstki o wysokiej eergii) akceleratory, romieiowaie kosmicze ODDZIŁYWNI PROMINIOWNI JĄDROWGO Z MTRIĄ oddziaływaie ciężkich cząstek aładowaych, m > m e (m e 0.511 MeV):, d, α, mezoy, fragmety jąder (a>4, z>4), п ±, п 0, k, λ, σ oddziaływaie romieiowaia β (e +, e - ) oddziaływaie romieiowaia γ oddziaływaie cząstek eutralych (z0):, υ

ODDZIŁYWNI Z MTRIĄ CIĘŻKICH CZĄSTK NŁDOWNYCH Joizacja atomów ośrodka (ieelastycze zderzeia z elektroami atomów) straty eergii a wytworzeie ary joów [(Ze) +, e - ] w owietrzu: 35 ev (stała w rzybliżeiu dla wszystkich cząstek), słabo zależy od rodzaju gazu absorcja a skutek joizacji absorcja zasięgowa S I x absorbet(, Z, I) 3

Krzywa absorcji R zasięg R zasięg średi R e zasięg ekstraoloway [R] cm zasięg liiowy lub [R] [x ρ] g/cm zasięg masowy I/I 0 1 0 R R e R x R R() wyzaczaie eergii z omiaru R 4

TORI ODDZIŁYWŃ Straty eergii cząstki a jedostkę drogi d dx 4Πe z Z l m v 4 e mev I dla mc m e ( mc ) mec I Średi otecjał joizacji i wzbudzeia atomów absorbeta,. H owietrze l Pb 15.6 ev 80.5 ev 150 ev 705 ev 5

DL CZĄSTK RLTYWISTYCZNYCH d dx 4 4Πe z m v e Z l I m v β e ( ) 1 φ, β v c d gdy dx d gdy z dx d gdy m dx [MeV] 10 8 6 4 0 0.4 0.8 1.0 (10 MeV, 1.1 m) 1. R [ m] Średia gęstość joizacji (liczba ar joów a jedostkę drogi) R x 6

Wzór Bragga-Kleemaa (dokładość ~15%) (emiryczy) R ρ cost bsorbet związek lub mieszaia: δ 1 1 + δ +.... owietrze: 3.81 ; ρ 1.6 10-3 g/cm 3 R 3. 10 4 ρ R ow 7

ODDZIŁYWNI PROMINIOWNI β Z MTRIĄ joizacja zderzeia elastycze z jądrami i elektroami zderzeia ieelastycze z jądrami i elektroami (romieiowaie hamowaia) aihilacja dla ozytoów 8

Przekrój czyy a day roces ( rawdoodobieństwo zajścia rocesu) N gęstość cetrów oddziaływań (. l. atom./j. obj.) d σ N dx 1 d σ N dx σ-rzekrój czyy a oddziaływaie () N (- d) - d [σ ] 1 b ( 1 bar) e 4 1b 4Π 10 cm mec e m c e lub iaczej klasyczy romień elektrou d σ N dx (absorbet usuwa część eergii d z adającej eergii rom. ) 1 N d dx σ gdy możliwe jest wiele iezależych rocesów σ TOT σ 1 + σ + σ 3 +... (tot total) strumień cząstek dx absorbet 9

RÓŻNICZKOW PRZKROJ CZYNN rozkład kątowy dσ dω ; (dω, (θ, φ)) dω Zderzeie Produkcja owych cząstek dσ rozkład eergetyczy d ; (, + d) 10

BSORPCJ LKTRONÓW 0.1 MeV elektroy ierelatywistycze joizacja σ j 1 N d dx v β c Z 4 l β I σ j b/atom rozraszaie elastycze a jądrach, m e << m j, rozraszaie wstecze 1 Z 4 β θ 90º σ r 4 b/atom θ m e 11

rozraszaie srężyste a elektroach Z (0 < θ < 90º) 45º θ 90º re 4 b/atom σ rozraszaie ieelastycze, emisja romieiowaia hamowaia (rom. X) 8 1 Z σ b/atom 3π 137 β Przykład, e e 0.1 MeV Materiał σ j [b/atom] σ r [b/atom] σ re [b/atom] σ [b/atom] Powietrze 1700 150 30 1.3 Pb 13700 0000 600 170 β 1

straty eergii a jedostkę drogi d dx f ( Z ) e, c eergia krytycza: d dx j d dx c 7MeV dla Pb c 340 MeV dla H dla dużych eergii elektrou e >>m 0 c (L długość radiacyja dla daego absorbeta) d ~ dx d 1 dx L 0 e x L 13

TWORZNI PĘKÓW LKTRONOWO-FOTONOWYCH γ > m 0 c 0.511 MeV1.0 MeV (rom. hamow.) γ e + + e - kreacja ar (e +, e - ) (aihilacja ar e +, e - ) γ e - γ e + e - e + e + e - γ e + γ e + e - 14

Wielki ęk atmosferyczy 15

KRZYW BSORPCJI elektroy mooeergetycze elektroy o widmie ciągłym I/I 0 1 dn/d. rzemiaa β jąder R x max µ x I I 0 e µ- liiowy wsółczyik absorcji µ/ρ- masowy wsółczyik absorcji µ/ρ cost (ie zależy od ρ i Z) 16

l( I/I 0 ) Tło detektora 0 R max x µ/ρ z zależości I(x) max w widmie rom.β 17

ODDZIŁYWNI PROMINIOWNI γ Z MTRIĄ (oddziaływaie z elektroami i jądrami atomów) absorcja rozraszaie srężyste rozraszaie iesrężyste 18

BSORPCJ Zjawisko fotoelektrycze (główie z owłoki K atomu) ω + f h e B B - eergia wiązaia e - a owłoce σ f a Z c a,b,c- stałe ( hω ) b a b 4 3.5 h ω << 0.5MeV m 0 c a 4.5 hω >> 0.5MeV b 1 19

lektroy ugera hω hω K K K L L K L K, L - eergie wiązaia elektrou a owłoce K, L, i.t.d. ergia elektrou ugera z owłoki L h ω K X e - X e - L K e - 0

1 Rozraszaie Comtoa f >> B elektroy w atomach elektroy swobode Def.: α ђω/m 0 c σ c σ c (α) wzór Kleia- Nishiy α << 1 σ c ⅔(1 - α) b/atom α >> 1 σ c 1 / 4α (lα + 1 / ) b/atom ( ) ' 0 ' 4 0 ' ' cos 1 1 f f e f f f e e e f f e f f f f c m c m c c + + + + ϑ ω ω h h 0.01 10 1 0.1 0. 0.4 0.6 f [MeV] σ c [b]

Zjawisko tworzeia ar (w obecości jąder) f > m 0 c 1.0 MeV γ e + + e - e+e- ђω- m 0 c 1 e σ Z f ( ) f 137 m 0 c f( f ) ~ l f f( f ) cost. dla b. dużych eergii Całkowity rzekrój czyy σ tot σ f + Zσ tot + σ [b/atom] di -µ I dx ie jest to absorcja zasięgowa I I 0 e -µx µ σ tot liczba atomów absorbeta w jedostce objętości µ µ f + µ c + µ liiowy wsółczyik absorcji µ/ρ wsółczyik masowy absorcji σ 1.0 MeV f

µ ρ σ N µ ρ µ ρ N N σ ρ ρ σ N σ µ σ ρ N Z ie zależy od rodzaju ierwiastka, oieważ ( Z / ) cost 0.45 dla wszystkich ierwiastków. OŁÓW absorbetem µ/ρ [cm /g] σ f σ tot σ c 0.1 σ 0 1 10 100 3

ihilacja ozytoów i elektroów e + + e - (swobody) γ aihilacja fotoowa dla małych eergii e + i e - e hω h + c c hω + h ' ω ' ω 0 e 0 m c 0 +, e w_ soczyku hω c e +, e - hω c ђω m 0 c τ 1.3 ( 1 / ) 10 0 s 10-7 10-8 s średi czas życia ozytou ze względu a aihilację dwufotoową gęstość elektroów ośrodka 4

Mechaizm aihilacji POZYT (e + e - ) ietrwały quasi atom (e + ) ~ ev (o sowolieiu e + ) γ e ++ e - γ Sta sigletowy quasi-atomu 1 S 0 aihilacja dwufotoowa s ± 1 / ђ PRPOZYT τ 1. 10-10 s Sta tryletowy ozytu γ e - e ++ γ γ 1 3 S 1 aihilacja trójfotoowa ORTOPOZYT τ 1.4 10 - s (zachowae: ęd, si, arzystość) 5

ODDZIŁYWNI NUTRONÓW Z MTRIĄ Oddziaływaie za omocą sił jądrowych Detekcja wykorzystaie zjawisk, w których wytwarzae jest romieiowaie joizujące w zależości od : rozraszaie elastycze eutroów a rotoach reakcje jądrowe z emisją cząstek aładowaych wzbudzoa romieiotwórczość jąder (rozad β) 6

PODZIŁ NUTRONÓW owole 0 < < 1 kev - zime ~ 10-3 ev (t 11 k) - termicze ~ 0.05 ev (t 300 k) - rezoasowe 1 ev < < 1 kev ośredich eergii 1 < < 500 kev rędkie 0.5 < < 50 MeV wysokich eergii > 50 MeV 7

8 K K + M,, cos ϕ ROZPRSZNI SPRĘŻYST układ laboratoryjy eergia jądra odrzutu: ϕ α cos, ( ) ( ) 1 4 4 M M M M + + α M M 1 eergia rozroszoego eutrou: ( ) si cos + + θ θ M M M M M, ϕ ϕ ϕ α α θ si cos cos 1 si M M jądro o masie M i liczbie masowej

Jądro wodoru (rotou): 1 cos ϕ dla > 100 ev rozraszaie srężyste jest raktyczie jedyym rocesem oddziaływań eutroów z rotoami 100 10 σ [b/atom] 1 0.1 0.01 0.1 1 10 100 [MeV] 9

RKCJ JĄDROW Reakcje tyu: [(, ), (, α)], [(, γ), (, )] metody aktywacyje. Q > 0 reakcje egzotermicze 3 He(, )T Q +0.77 MeV 6 Li(, α)t Q +4.78 MeV zachodzą dla ajowoliejszych 10 B(, α) 7 Li Q +.78 MeV eutroów σ [bar] 10 4 10 10 0 10-10 - 10 0 10 10 4 10 6 3 He + 10 B + 6 Li + Są to reakcje z dużym rzekrojem czyym. [ev] 30

[(, γ), (, )] aktywacja eutroowa (reakcje aktywacji eutroowej) (, γ) wychwyt radiacyjy eutrou ( reakcja egzotermicza) + X ( +1 Y) * +1 Y + γ + kilka MeV lub +1 Y + γ + (5-10) MeV lub +1 Y + 3 γ + kilka MeV. + 135 Xe σ 10 6 barów duża zmieość σ + d (deutero) σ 10-4 barów duże σ dla eutroów termiczych rezoasowych + 115 I σ 145 b (β, γ, T 1/ ( 116 I)54 mi) + 59 Co σ 366 b (β, γ, T1/( 60 Co)5.8 lat) 31

[(, )] (reakcja edotermicza) reakcja rogowa r Q (1+ 1 / ) zwykle r > (8-10) MeV. 107 g(, ) 106 g r 9.6 MeV 106 g ( 106 Pd) + e + σ 0.11 barów [ 47 g 46 Pd] T 1/ 13 di małe rzekroje czye σ ~ (0.-1.0) bara, ajwiększe w obliżu r [(, f)] reakcje rozszczeieia jąder (jądra iestabile ze względu a rozad α) f fragmet rozszczeioego jądra. ( 38 U, 35 U, 39 Pu) + eutro termiczy ( 3 Th, 38 U, 40 Pu) + eutro (0.5-1.5)MeV (jądro + foto) reakcja fotorozszczeieia 3

Jede akt rozszczeieia: ~ 3 eutroy ~ 5-7 γ ( γ ~ 1 MeV) eutroy oóźioe α z rozadu fragmetów β z rozadu fragmetów To odlega rejestracji 33