Prof. UEK dr hab. Andrzej Kozina Kraków 2017 Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Katedra Administracji Publicznej IDEA-NEGOCJACJE

Transkrypt

1 Prof. UEK dr hab. Andrzej Kozina Kraków 2017 Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Katedra Administracji Publicznej IDEA-NEGOCJACJE

2 MOTTO If life you don t get what you deserve, you get what you negotiate [Krishna Sagar]

3 CEL ARTYKUŁU scharakteryzowanie procesów negocjacyjnych Firmie-Idei, realizowanych w stanowiącej specyficzną koncepcję (model) funkcjonowania współczesnych przedsiębiorstw, opartą na nowym podejściu do wartości w biznesie [Hausner, Zmyślony 2015].

4 PLAN PREZENTACJI Firma-Idea jako strona i środowisko negocjacji, idea-negocjacje jako proces, idea-negocjacje jako metoda kierowania konfliktem, idea-negocjacje jako metoda osiągania porozumienia, idea-negocjacje jako wzajemna zależność stron, idea-negocjacje jako proces podejmowania decyzji idea-negocjacje jako proces komunikowania się, idea-negocjacje jako proces wzajemnej wymiany, idea-negocjacje jako proces tworzenia wspólnych wartości, podsumowanie.

5 FIRMA-IDEA JAKO STRONA I ŚRODOWISKO NEGOCJACJI [BIGA 2017] współwytwarzanie wartości. wykorzystanie mechanizmów rynkowych. orientacja relacyjna. wartości w dwóch porządkach: firma jako instytucja, firma jako organizacja. gospodarka jako kultura. zanegowanie oportunistycznej gry rynkowej. odejście od kapitalizmu kwartalnego. kluczowa rola kapitałów miękkich. spirala rozwojowa. niekomercjalizowanie wszystkich przejawów ludzkiej aktywności.

6 IDEA-NEGOCJACJE JAKO PROCES procesy negocjacyjne (jak w każdej organizacji) mają charakter pomocniczy wobec procesów podstawowych, są bardzo dynamiczne i realizowane spontanicznie, niejako odruchowo, w tych obszarach działania, w których powstaje problem wymagający ich wykorzystania, procesy negocjacyjne w ogóle, a idea-negocjacje w szczególności nie poddają się łatwo strukturalizacji ze względu na swoją specyfikę, w efekcie występuje niemożność i zarazem brak potrzeby ich formalizacji w postaci procedur.

7 IDEA-NEGOCJACJE JAKO METODA KIEROWANIA KONFLIKTEM jak w każdej firmie występuje szereg różnorodnych konfliktów w środowisku jej interesariuszy jako efekt wielu interakcji pomiędzy nimi, dotyczących celów, interesów, opinii, zasad, oczekiwań, wyobrażeń itp. ma miejsce bieżące, doraźne i spontaniczne identyfikowanie i rozwiązywanie konfliktów w miejscach ich powstawania, bezpośrednio przez zaangażowane strony, z ewentualnym wspomaganiem poprzez udział wewnętrznych mediatorów, eksponuje się pozytywne funkcje konfliktów, zwłaszcza jako stymulatorów zmian usprawniających.

8 IDEA-NEGOCJACJE JAKO METODA OSIĄGANIA POROZUMIENIA strony negocjacji posiadają przede wszystkim wspólne cele, o charakterze fundamentalnym, wyrażające się we wspólnym, solidarnym dążeniu do powodzenia i rozwoju organizacji, z definicji partnerzy są zainteresowani efektami działania, stanowiącymi istotne dla nich wartości (materialne i niematerialne) - ich współpraca jest konieczna dla osiągnięcia pożądanego poziomu efektywności działania, ma miejsce immanentne, niejako naturalne dążenie do efektywnego porozumienia w przypadku wystąpienia jakichkolwiek sporów.

9 IDEA-NEGOCJACJE JAKO WZAJEMNA ZALEŻNOŚĆ STRON interakcje pomiędzy interesariuszami Firmy-Idei są generalnie pozytywne, ale jednocześnie liczne, wielopłaszczyznowe, symetryczne i niesymetryczne, silniejsze i słabsze, incydentalne i trwałe itp., mają samoczynny, spontaniczny i bezpośredni charakter, są zatem trudne do identyfikacji, a tym bardziej kształtowania, bardziej się je czuje niż widzi, występuje wspólne dążenie do kształtowania i podtrzymywania relacji partnerskich, zarówno wewnętrznych stosunków pracy, jak i interakcji z podmiotami otoczenia, opartych o wzajemne zaufanie i korzystne współdziałanie.

10 IDEA-NEGOCJACJE JAKO PROCES PODEJMOWANIA DECYZJI ze względu na duży stopień integracji elementów firmy i występowanie licznych interakcji pomiędzy nimi w negocjacjach rozwiązuje się wiele problemów decyzyjnych o różnym ciężarze gatunkowym, przy formułowaniu wariantów rozważa się te, które w jak największym stopniu umożliwią osiągnięcie celów wspólnych firmy oraz indywidualnych zamierzeń jej interesariuszy, wspólne wartości, podzielane przez nich są zasadniczą podstawą formułowania kryteriów oceny i wyboru wariantów rozwiązań, podejmowanie decyzji jest sytuacyjne, zdecentralizowane, realizowane w miejscach powstawania problemów przez decydentów i ekspertów wewnętrznych.

11 IDEA-NEGOCJACJE JAKO PROCES KOMUNIKOWANIA SIĘ w razie potrzeby wszyscy mają dostęp do wszelkiej informacji w czasie rzeczywistym, dane niezbędne do działania są zatem jawne, udostępniane każdemu na forum, przejrzystość komunikacji pozwala każdemu pracownikowi na sugerowanie, w jaki sposób lepiej realizować cele organizacji podejmowanie inicjatywy, ma miejsce wielokierunkowa i otwarta wymiana informacji oraz bezpośrednie i wielostronne komunikowanie się,

12 IDEA-NEGOCJACJE JAKO PROCES WZAJEMNEJ WYMIANY wymiana pomiędzy stronami idea-negocjacji jest powszechna i dotyczy każdego rodzaju kwestii w nich rozważanych i sprowadza się do alokacji (realokacji) wspólnych zasobów, wymiana obejmuje wszelkie ich rodzaje i z definicji powinna być ekwiwalentna, poprzez wzajemne uzgodnienia i adekwatne ustępstwa, sprzyjają jej różnice w hierarchii celów stron, tzn. dąży się do pozyskania istotnych zasobów i wartości, oddając w zamian mniej istotne, ale ważne dla drugiej strony, wymian dotyczy nie tylko wymiernych zasobów, a także, a nawet przede wszystkim niematerialnych, tj. idei, pomysłów, koncepcji rozwiązań.

13 IDEA-NEGOCJACJE JAKO PROCES TWORZENIA WSPÓLNYCH WARTOŚCI kluczowa rola fundamentalnych wartości podzielanych przez wszystkich pracowników (efekt synergiczny współdziałania stron). efektywne współtworzenie wartości w idea-negocjacjach i dostarczanie ich otoczeniu to ich najważniejszy aspekt, wyraża się przede wszystkim poprzez kreowanie modelowych (wzorcowych) rozwiązań (standardów) w zakresie realizowanych działań, opartych na akceptowanych i podzielanych normach społecznych oraz filozofii zarządzania, nastawionej na kształtowanie partnerskich stosunków, pozwala to na pomnażanie kapitału relacyjnego (wewnętrznego i zewnętrznego) oraz utrwalanie wizerunku organizacji dbającej o relacje z pracownikami i ich dobrostan, a także wzmacnia się poczucie sprawiedliwości i partnerstwa.

14 PODSUMOWANIE

15 Dziękuję za uwagę