Akademia Górniczo-Hutnicza. Obserwatorium Astronomiczne UJ. Katedra Elektroniki. Zakład Fizyki Wysokich Energii. zej Kułak
|
|
- Agata Stefaniak
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Akademia Górniczo-Hutnicza Katedra Elektroniki Obserwatorium Astronomiczne UJ Zakład Fizyki Wysokich Energii Andrz zej Kułak Fale elektromagnetyczne ELF na powierzchni Ziemi Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej 17 kwietnia 2016
2 Fale elektromagnetyczne ELF są to fale radiowe o częstotliwościach w zakresie Hz (ELF) Ekstremalnie Niskie Częstotliwości ENC (skrót nie stosowany) Extremely Low Frequency ELF częstotliwości ELF nie są stosowan ne w radiokomunikacji cywilnej licencje są wydawane w zakresie 9 khz 300 GHz są używane w radiokomunikacji wojskowej (76 Hz) i 82 Hz
3 Treść propagacja fal ELF źródła fal ELF techniki obserwacji fal ELF przyszłość badań w zakresie ELF pola ELF jako czynnik zakłócający pracę detektorów fal grawitacyjnych uwaga: prezentacja skupia się na wynikach badań krakowskich
4 Początek badań seria niepowodzeń Arthur Edwin Kennelly próba obserwacji Słońca inżynier amerykański ( ) w zakresie fal ELF 1899 do Nikola Tesla inżynier serbskiego pochodzenia ( ) eksperymenty nad generacją i przekazem energii w zakresie ELF Winfried Otto Schumann fizyk niemiecki ( ) rozwiązania dla wyidealizowanej wnęki sferycznej Ziemia - Jonosfera
5 1886 I eksperyment Hertza nadajnik - TX l dipol półfalowy l = λ 2 częstotliwość f 500 MHz 50 MHz 50 khz 500 Hz długość dipola l = 30 cm 3 m 3 km 300 km } jak eksperymentować w zakresie ELF?
6 II eksperyment Hertza nadajnik - TX r 10 m odbiornik - RX częstotliwość f 50 MHz moc 10 W laboratorium w Karlsruhe
7 1890 A. E. Kennelly - próba radioastronomii w zakresie ELF projekt w ramach Laboratorium Edisona emisja fal elektromagnetycznych ELF ze Słońca 7 zwojowa antena ferrytowa złoże rudy żelaza w New Jersey odbiornik ELF - słuchawka telefoniczna
8 W kierunku ELF - kolejne etapy skracania rezonansowych anten nadawczych l = λ 2 C l < λ 2 l = λ 4 l < λ 4 l << λ 4 C L L C Hertz Hertz Abraham Abraham + Lodge Abraham + Lodge + Hertz
9 N. Tesla udany pokaz przekazu energii w Colorado Springs współczynnik skrócenia anteny: 625 D 0.5 [m] kule Maxwella h 40 [m] cewki Lodge a f 1200 [Hz] λ 250 [km] r 42 [km] strefa bliska ale to nie były fale ELF to były pulsacje pola w strefie bliskiej (pole coulombowskie)
10 1901 G. Marconi przeprowadza łączność radiową przez Atlantyk eksperyment był stanowczo odradzany przez fizyków (nonsens + koszt) dyfrakcja fal na powierzchni kuli warstwa odbijająca fale 80 khz 1600 km 3600 km Arthur Edwin Kennelly i Oliver Heaviside wysuwają hipotezę istnienia jonosfery wyjaśnia to porażkę radioastronomii Słońca
11 1952 W. O. Schumann rozwiązania równań pola w idealnej wnęce sferycznej G - J a n = 1 n = 2 antypody dla Ziemi częstotliwości własne: f n = c 2π a n( n + 1) f = f = f = [Hz]
12 1960 pierwsza obserwacja rezonansu Schumanna pierwsze próby obserwacji rezonansu podjął sam Schumann w 1952, 1954 i 1957 r z powodu zbyt dużych zakłóceń w okolicach Monachium nie dały one wyników M. Balser, C. A. Wagner MIT pustynia meksykańska f r1 8 [Hz] f r f 20 r3 były one dalece rozbieżne z przewidywaniami Schumanna Nature, 188, 638, 1960 f 1 =10.66 f 2 =18..4 f = [Hz] rozbieżność wyjaśniły późniejsze modele uwzględniające dyspersyjne tłumienie wnęki
13 Historia badań fal ELF ************************************************** I etap ************************************************** 1960 pierwsza obserwacja MIT podstawowe prace modelowe falowodu Ziemia - Jonosfera i wnęki Z-J 1987 pierwszy globalny system łączności radiowej (76 Hz) ************************************************** II etap ************************************************** E. R. Williams MIT amplituda 1 modu rezon nansu Schumanna jako globalny wskaźnik temperatury inni G. Satori A. P. Nickolaenko M. Hayakawa V. Bliokh C. Price 1993 początek badań krakowskich
14 Badania wnęki Ziemia - Jonosfera rozwiązania równań pola w idealnej sferycznej wnęce idealnej W. O. Schumann, 1952, P. V. Bliokh, 1977, J. D. Jackson, 1982 (wydanie polskie monografii) modelowanie wnęki uwzględniające niejednorodny profil przewodnośc jonosfery modele analityczne modele numeryczne FTDT D. L. Jones, 1964 J. Galejs, 1972 J. R. Wait, 1965 J. J. Simpson and A. Taflove, 2002 J. Galejs, 1972 GRS, 2003 C. Greifinger and P. Greifinger T. Ostuyama et al., 2004 D. D. Sentman, 1989, 1996 S. A. Cummer, 2004 V. Mushtak, E. Williams, 2002 H. Yang and V. Pasko, 2006 GRS, 2007, 2014 GRS, 2015 rozwiązania odwrotne, odtwarzanie rozmieszczenia źródeł we wnęce S. J. Heckman, E. Williams, B. Boldi, 1998 A. V. Shvets, 2001 Y. Ando, M. Hayakawa, 2005 GRS, 2003, 2006, 2009, 2015
15 Badania propagacji impulsów pola ELF w falowodach Grunt - Jonosfera badania rozpoczęły się w latach 60 - tych T. Ogawa, 1965 pojęcie odosobnionego impulsu, Q burstu D. D. Sentman, 1993 M. Rycroft, 1994 W. A. Lyons, 1994 D. Boccippio, 1995 GRS, 1996 S. A. Cummer, 1999 rozwiązania odwrotne do wyznaczania mometów dipolowych D. Boccippio, E. R. Williams, 1995 pierwsze analizy sygnałów SPRITE W. A. Lyons, 1999 GRS 2007 S. A. Cummer, 1999 rozwiązania odwrotne do wyznaczania mometów dipolowych Hayakawa, Nickolaenko, impulsy generowane przez trzęsienia Ziemi GRS, 2010, 2011, 2014 rozwiązania odwrotne, analiza źródeł GRS 2012, 2013, 2014 modelowaniee falowodów grunt jonosfera, inne planety
16 Wyjątkowość zakresu ELF dzisiejszy punkt widzenia zakres fal ELF jest propagacyjnie wyróżniony na planetach posiadających atmosfery ich górne warstwy są zazwyczaj wystarczająco zjonizowane by odbijać fale ELF w połączeniu z gruntem tworzą falowody Grunt Jonosfera (G-J) tłumienie fal ELF w falowodach G - J jest bardzo małe nie konkuruje pod tym względem żaden inny zakres częstotliwości fal EM
17 Główne ośrodki zajmujące się badaniami fal ELF od MIT - Lincolm Laboratory od Hungary od Polska od Israel od Japan E. Williams Rhode Island G. Satori Nagycenk GRS Hylaty C. Price Mitzpe Ramon M. Hayakawa Moshiri głównym utrudnieniem obserwacji są zakłóc cenia cywilizacyjne w Europie jest niewiele miejsc czystych elektromagnetycznie w Polsce rygorystyczny wymóg czystości spełniają wybrane miejsca w Bieszczadach Grupa Rezonansu Schumanna UJ / AGH Kraków ELF Research Team własna aparatura obserwacyjna, własna metodologia badań
18 Anteny fal ELF antena magnetyczna wielozwojowa cewka na rdzeniu magnetycznym długość 0.6 do 1.5 m antena elektryczna pręt pionowy wysokość 1.5 m
19 Charakterystyki kierunkowe anten magnetycznych - wyznaczanie azymutu źródła x północ geograficzna - N b x = bsinα antena x b y = bcosα α fala EM y wschód - E antena y azymut tgα = b b x y
20 Odbiorniki ELF odbiornik ELA1 1 kanał Hz próbkowanie 175 1/s dynamika 14 bit 12 V / 80 mw RS232 notebook HDD błąd czasu < 60 s odbiornik ELA7 4 kanały Hz próbkowanie 175 1/s dynamika 16 bit 12 V / 600 mw card CF 4 GB błąd czasu < 500 µs odbiornik ELA10 4 kanały Hz próbkowanie 900 1/s dynamika 16 bit 12 V / 800 mw card CF 16 GB błąd czasu < 200 µs
21 Odbiorniki ELA stosowane w badaniach krakowskich ELA7 ELA9 ELA Radio Science
22 Obserwatorium fal ELF Hylaty w Bieszczadach od 2005 roku x podziemne pole antenowe ELF AA1000 antena łącza UHF z y antena GPS 100 m odbiornik odbiornik ELF ELF układ akwizycji GPS TX ELŻBIETA kbit/s układ zasilania podziemne pomieszczenie stacji
23 Wejście do podziemi stacji Podziemne pole antenowe
24 Podziemne pomieszczenie aparaturowe stacji / anteny magnetyczne ELF
25 300 sekundowy plik standardowy czas [s] amplituda [pt] plik standardowy 300 s bitowych próbek pola pliki są tworzone na styk w takich przebiegach zawarte są informacje o wielu procesach planetarnych obserwacja poszczególnych typów zjawisk wymaga specyficznych metod analizy od listopada 2009 samplowanie z dokładnością czasu GPS
26 Baza danych obserwacyjnych od 1994 wysokiej jakości materiał obserwacyjny w paśmie Hz wysokiej jakości filtry antyaliasingowe > 35 db na f s / 2 niski poziom szumu anten magnetycznych optymalna lokalizacja stacji obserwacyjnej plik standardowy 300 s obserwacje sporadyczne 50 ekspedycji kilkudniowych 10 tys. plików od 2005 obserwacja ciągła pasmo 30 mhz do 60 Hz - 2 współrzędne magnetyczne 60 MB / doba 22 GB / rok od 2008 precyzyjny timing próbek 500 µs od 2013 równolegle obserwacja ciągła pasmo 30 mhz do 300 Hz - 2 współrzędne magnetyczne 300 MB / doba 110 GB / rok od 2015 dodatkowo stacja obserwacyjna HUGO
27 Teoria - falowód Grunt-Jonosfera wysokość falowodów planetarnych w zakresie ELF jest zawarta w granicach km jest ona w szerokim zakresie częstotliwości jest mniejsza od połowy długości fali na Ziemi λ > h 2 f <1500Hz jonosfera linia paskowa - mikrofale atmosfera grunt h h równania Maxwella zmienne E i H równania obwodowe Kirchoffa zmienne U, I równanie falowe Kleine-Gordona
28 Fizyczna budowa falowodu G-J słabo zjonizowana plazma o rosnącej przewodności UV nm przelewanie elektronów z warstwy F warstwa D warstwa E (warstwa E) noc dzień (warstwa D) 50 km dzień noc wysokości dzienne różnią się od nocnych w pierwszym przybliżeniu model uniform
29 Fala EM w falowodzie G-J wysokość elektryczna wysokość magnetyczna σ > ωε τ d ( h) ω = 1 ( h) = ε ω σ 0 σ <ωε h e h m σ= σ = granica wnikania pola E prąd przewodzenia zrównuje się z prądem przesunięcia granica wnikania pola H wysokość na którą pole magnetyczne fali zdąży wdyfundować w czasie 1 okresu h e 55 km f = 10 Hz h m 95 km
30 Reprezentacja fizyczna falowodu G-J } h m h e zespolone wysokości charakterystyczne E i H h e h m prędkość fazowa c v ph = Re h h m e współczynnik tłumienia α = ω c Im h h m e L R C L = G C = µ w ε w 0 h e h m } parametry jednostkowe linii
31 Ogólny model falowodu G J z H y (z) E z (z) E x ( z ) fala w jonosferze σ (z) 0 hei heg h mi h mg E 0 z E H 0 y 0 x ) fala odniesienia na powierzchni k 0 σ 1 x E z (z H y (z) E (z) E x fale w kolejnych warstwach gruntu σ 2 daje analityczne rozwiązania dla wysokości h e i h m dla dowolnego duktu w ośrodku niejednorodnym δ m = 2 µ σ ω 0 atmosfera h mi = 97.3[km] h ei = 56.3[km] δ = e 2 2ε 0ω 3 µ σ (efekt Casimira) 0 grunt h mg = 5[km] h eg = 2.7 [mm] 2013, 2014, IEEE
32 Rozwiązania odwrotne - odtwarzanie parametrów źródeł funkcja transmitancji falowodu G - J funkcja transmitancji odbiornika ELF s(t) l w( r, f ) g(f ) B(t) r wyładowanie obserwacja s(t) metoda odwrotnego kanału B(t) rozwijamy intensywnie metody odwrotne przygotowywane są algorytmy do tomografii Marsa JGR, 2011 Radio Science
33 Typowe parametry propagacyjne falowodu G J na Ziemi E z r H y źródło fala propagacja fal jest jednomodowa TEM w zakresie: [Hz] (linia paskowa) prędkość fazowa fal silnie zależy od częstotliwości: v = 0.83 c dla 10 Hz tłumienie fal silnie zależne od częstotliwości: na 10 Hz spadek energii do połowy na [km] niezwykła stałość parametrów propagacyjnych w cyklu 11 letnim zmiana prędkości fazowej jest rzędu 3 % w cyklu 11 letnim zmiana współczynnika tłumienia jest rzędu 15 % z dnia na dzień zmiany współczynnika tłumienia nie większe niż 0.2 % 2003b - JGR
34 Promieniowanie pionowego dipola elektrycznego w falowodzie G-J p ( t) = ql U ( t) przebieg momentu dipolowego s( t ) = p& = ql δ ( t ) przebieg momentu prądowego strefa bliska strefa pośrednia strefa daleka l + q q h E H s h s h 1 r 1 r r = 0 r h r 3 h strefa bliska kończy się w odleglości h od źródła (w odległości ok. 100 km)
35 Naturalne źródła fal ELF w falowodzie G-J podstawowe źródło - wyładowania elektryczne w atmosferze fale przenikają również z przestrzeni wokółziemskiej magnetosfery (słaba konwersja) wzbudzają je również trzęsienia ziemi wyładowania atmosferyczne w kolejności częstości występowania: CC - chmura chmura CG - - ujemne chmura grunt CI - wewnątrzchmurowe skala energii CG + - dodatnie chmura grunt 1000 IC wyładowanie jonosfera chmura typu SPRITE IC typu Gigantic Jet (GJ)
36 Wyładowania ujemne chmura grunt (CG - ) 15 km km wewnątrz komórek burzowych zachodzi separacja ładunków - mechanizm prądnicy na dole gromadzą się ładunki ujemne prowadzące do dużej różnicy V dochodzi do przebicia powietrza i gwałtownego rozładowania chmury w typowej chmurze burzowej wyładowanie jest możliwe co kilka sekund na Ziemi stale działa ok burz zachodzi ok. 50 wyładowań CG - / sekundę
37 Wyładowanie ujemne CG - jako źródło r = 1000 km CG pojedynczy impuls ELF γ, n l fale ELF, VLF, HF, VHF B 5 pt + q = 2.5 [C] typowy ładunek l = 2.5 [km] długość kanału wyładowania W = 20 [MJ] τ = 75 [ µ s] I max = [A] zgromadzona energia elektrostatyczna czas rozładowania (wyładowanie udarowe) typowy prąd maksymalny (antenowy) Pem 100 [W] chwilowa moc promieniowana w zakresie ELF (widmo płaskie)
38 I globalna konsekwencja wyładowań ujemnych - naładowana jonosfera Ziemi h 85 km V zwykłe komórki R CG potencjał jonosfery V pojemność jonosfery 1.8 F zgromadzony ładunek C oporność upływu Ω prąd upływu 1360 A moc cieplna upływu wydzielana w atmosferze 400 MW C. T. R. Wilson Nagroda Nobla
39 I globalna konsekwencja - cd V mv E 0 = 120 V/m mieszkamy wewnątrz naładowanego kondensatora sferycznego istnieje stałe pole elektryczne na powierzchni gruntu
40 Dzięki naładowanej jonosferze możliwe są burze V V h 85 km zwykła komórka E 0 CG - mechanizm separacji ładunku w chmurze burzowej zachodzi dzięki istnieniu pola E MacGormanand Rust, 1998
41 Wyładowania dodatnie chmura grunt (CG + ) 180 km MCS 12 km km wielka komórka burzowa - mezoskalowy system konwekcyjny - MCS wyładowania dodatnie CG + powstają w wydłużonej części chmury są rzadkie na Ziemi 1 wyładowanie co kilkanaście sekund
42 Czym się różnią wyładowania dodatnie od ujemnych? CG - CG + wyładowanie ujemne chmura grunt wyładowanie dodatnie chmura - grunt typowy prąd - ok A energie rzędu 10 milionów J prądy sięgające A energie rzędu 100 milionów J
43 Fale ELF wytwarzane przez wyładowania dodatnie CG + r = km CG typowy B 50 pt ELF, VLF, HF, VHF Q-burst B 200 pt typowe q =15 [C] l =12 [km] p = 225 [Ckm] W =100 [MJ] τ = 200 [ µ s] ładunek długość kanału wyładowania moment dipolowy ładunków zgromadzona energia czas rozładowania bardzo silne (Q-bursty) q =100 l =12 [C] [km] p =1200 [Ckm] W =1400 [MJ] I max = [A] prąd maksymalny widoczny wielokrotny obieg impulsu wokół Ziemi
44 Powstawanie impulsu wielokrotnego (Q-burstu) δ ( 0, t ) r = 0 τ r T τ τ r T T czas obiegu impulsu wokół Ziemi τ czas przelotu impulsu po trasie krótkiej T 143ms τ 30ms τ r T r 8400 km 2τ 60ms
45 Wyładowania Jonosfera Chmura (IC) V h 85 km l 60 km komórka mezoskalowaa MCS CG l 12 km wyładowanie CG + usuwa ładunek dodatni z górnej części chmury ładunek ujemny przesuwa się do góry dochodzi do przyspieszania elektronów w kierunku jonosfery wytwarza się prekursor i przebicie lawinowe (RS) dochodzi do przepływu prądu z jonosfery do chmury (IC) potencjał jonosfery w wyniku wyładowania opada o 10 V
46 Efekty optyczne związane z wyładowaniami Jonosfera - Chmura optycznie widoczne jako TLE (Transient Luminous Event) orbitalnie: ISUAL, EUSO SPRITE czas trwania świecenia : ok. 100 ms jasność całkowita: 1-10 MR (mega Rayleigh) czas wyładowania: ok. 200 ms GJ (Gigantic Jet) czas trwania świecenia : ok. 20 ms jasność całkowita: ok. 3 MR czas wyładowania: ok. 100 ms
47 Impulsy ELF generowane przez SPRITE 100ms CG + wyładowanie jonosfera - chmura oscylacja ULF 2 s S :56: (750 km od Hylatego) CG + wyładowanie CG + do gruntu ULF fala podłużna, prawdopodobnie wzbudzana lokalnie w rezonatorze IAR
48 Przykład - studium serii sprajtów zakończonej trolem duża komórka MCS nad Niemcami - noc sprajtów 6 sierpnia 2013 (ogółem 100) prowadzono jednoczesne obserwacje przy pomocy 2 kamer, stacji Hylaty i stacji LINET-u LINET VLF r = 650 km Hylaty ELF JGR
49 Inny przykład pierwszy europejski wielki dżet (GJ) w pobliżu Korsyki - 12 grudnia ms 1a v m/s 2τ 11 ms T 160ms 0 A B 1b 2 3 C 3a? r 1.4 Mm = v r τ 5.7 ms 17 ms 150 ms obserwator optyczny: Ferrucio Zanotti z Montignoso zrzeszony w sieci Italian and TLE Network rozciągnięty obszar burzowy 80 km na zachód od Ajaccio na Korsyce (1400 km od Hylatego)
50 Odtworzenie parametrów europejskiego GJ przebieg pola magnetycznego przebieg momentu prądowego moment dipolowy B 390 pt odległość od Hylatego r 1400 [km] moment dipolowy p [C km] długość kanału wyładowania wynikająca z pomiarów optycznych l 60 [km] wynikający stąd przeniesiony ładunek q = p / l 200 [C] energia rozładowania układu ładunków W 6 [GJ] równoważnik 1 kt TNT W 1.5 [kt TNT] 2011 Radio Science
51 Inny przykład - Madagaskar B=18 pt B x B y trasa dookolna prognozowany moment pojawienia się na Hylatym Madagaskar 7 marca GJ w ciągu kilku minut GJ2 - moment wystąpienia maksimum 17:42: czas moment kamery 17:42: moment dipolowy szybkiej fazy wyładowania RS: p = 700 C km
52 Badania wyładowań emitujących ziemskie błyski gamma (TGF) satelita BATSE Compton Gamma Ray Observatory [Fishman et al., 1994] typowy czas trwania 1 ms fotony powyżej 1 MeV, widoczne ponad chmurami (ponad 40 km) podejrzenie: wyładowania IC, SPRITE? rozmieszczenie - satelita RHESSI do TGF dla nas bezpośrednim impulsem była praca M. S. Briggsa w JGR, 2010, First results on TGF from Fermi Gamma-ray Monitor
53 Przykład wyładowania wewnątrzchmurowgoe związanego z TGF TGF - Camerron 7.33 E, 2.89 N - 13 Nov 2008 [pt] TGF ELF IC B pik= 12.4 pt B y τ = 41.2 ms time after 07:44: UT [s] impuls ELF o sygnaturze dodatniej r = 5352 km τ = 41.2 ms przewidywane zmierzone τ = 41.0 ms B pik = 12.4 pt p = 320 C km jest to silne wyładowanie 3 z 8 TGF, położone w odległości mniejszej niż 6000 km JGR
54 II globalna konsekwencja występowania wyładowań ujemnych rezonans Schumanna w czasie lokalnym ok. 14 LT działają na Ziemi wielkie tropikalne centra burzowe globalna częstość wyładowań < λ >= 50 [1/s] średnia moc wyładowań < P >=1 [GW] współczynnik konwersji energii na ELF α = 10 6 h a średnia energi ia pola ELF we wnęce <W >=1000 [J] czas zaniku energii pola we wnęce 1 [s] średnia moc pompowania rezonansu Schumanna < P >=1000 [W] moc odbieranaa przez antenę ELF [W] amplituda pierwszego modu rezonansu 8 Hz ok. B 1 pt Hz
55 Rezonans Schumanna BSR - Background Schumann Resonance 1 pt Hz 8 Hz Hz Hylaty 50 Hz 14 Hz uśrednianie 1 h Amp n= Hz 3 26 Hz 32 Hz Hz 6 44 Hz Freq [Hz] Hz kolorowy proces gaussowski o czasie koherencji 1 s
56 Falowód czy wnęka? ciekawy obiekt do badań rezonans pola EM w sferycznej stratnej wnęce o niejednorodnych ścianach okazał się niezwykle ciekawy h rezonans Fano h a są rozwiązania analityczne są rozwiązania metoda funkcji Greena są rozwiązania analityczne metoda faktoryzacji (równanie Helmholtza) podejście falowodowe fale biegnące - propagacja fale tłumione równanie niejednorodne fale biegnące + pole rez superpozycja równanie jednorodne fale stojące - pole rezonansowe węzły i strzałki propagacja propagacja rezonansowa rezonatory akademickie
57 Rezonans Schumanna - zaskoczenie w 2000 r dysponowaliśmy już dużym materiałem obserwacyjnym (Elżbieta 1 od 1994) f r , 15:00-15:00 UT f r1 f r s f1 [Hz] Amp f r hours Freq [Hz] typowe codzienne wahania częstotliwości 1 modu sięgają 0.4 Hz (5%) to nie możliwe by w takim stopniu zmieniały się parametry wnęki linie rezonansowe są często asymetryczne co się dzieje?
58 Pełny model propagacji fal we wnęce sferycznej Ziemia - Jonosfera krzywe rezonansowe pola blisko źródła są wyraźnie asymetryczne 800 Bx km 1200 Bx km km km au 400 au Hz Hz częstotliwości maksimów rezonansowych zależą od odległości obserwator - źródło 8,1 Bz, l=1 Hz 8,0 7,9 7,8 7,7 model TDTE SG1312 2D (obecnie model FDTD Maxwell 3D) 7,6 7, deg dla podstawowego modu magnetycznego występuje efekt poniebieszczenia (sięga 5 %) (im dalej znajduje się źródło tym wyższą częstotliwość rezonansu obserwujemy) 2003a - JGR
59 Wyjaśnienia się zagadka dobowych zmian częstotliwości rezonansu Schumanna model poprawnie opisał dobowe zmiany częstotliwości 1 modu sięgające 0.5 Hz f 1 [Hz] f8, skladowa Bx, model ,4 8,2 8,0 7, November November 2000 UT Hz 7,6 Ameryka Azja Afryka 7,4 7,2 7,0 6, [km] deg 2.5e-6 3.1e-6 3.7e-6 wynikają one ze zmian odległości pomiędzy obserwatorem a źródłem (efekt O-S) 2003b - JGR
60 Jaka jest prawdziwa częstotliwość rezonansowa wnęki? Hz Bz, l=1 8,1 8,0 7,9 7,8 7,7 7,6 7, deg f 1 [Hz] 8.25 a) f 1 max = ln(srf) 6 lat obserwacji f 1 (90) = ln(srf) [sfu] 240 Solar Radio Flux (SRF) at 2800 MHz przyjęliśmy f1 rez = f 1 (90) metoda wskaźników odległości prawdziwe częstotliwości rezonansowe wnęki okazały się bardzo stałe! w 23 cyklu aktywności zmiany od minimum do maksimum były rzędu 0.2 Hz częstotliwość rezonansowa wnęki dla spokojnego Słońca f1 rez 7.83 [Hz] 2003b - JGR
61 Fizyczne przyczyny efektu obserwator-źródło i asymetrii krzywych rezonansowych x = 0 δ ( 0, t x ) pole rezonansowe tworzy interferencja fal o jednakowych amplitudach = + π pozostała nadwyżka pola deformuje pole rezonansowe ta nadwyżka to fale biegnące prowadzi do asymetrycznego rezonansu Fano potwierdza to metoda dekompozycji widma rezonansu Schumanna metoda odtwarza pole rezonansowe wnęki JGR
62 Rezonans Fano (July 28, 1912 February 13, 2001) asymetryczny rezonans przeanalizował w r Ugo Fano (fizyk włosko amerykański) opisał model nieelastycznego rezonansowego rozpraszania elektronów na He przyczyną asymetrii okazało się oddziaływanie pola rezonansowego z falami padających elektronów wyraził myśl oddziaływanie pomiędzy procesem rezonansowym i falami tła daje zawsze asymetrię efekt jest silny gdy: pole rezonansowe jest silnie tłumione (proces nielastyczny, silnie dyssypatywny)
63 Anatomia rezonansu Fano w tłumionym rezonatorze sferycznym referencyjna linia transmisyjna δ ( 0, t ) θ + Im[ ϕ tr ( θ, f )] Re[ ϕ tr ( θ, f )] θ = 0 δ ( 0, t ) ϕ tr ( θ, t) + ϕ ( θ, t) ϕ res ( θ, f ) a θ π ϕ ( θ, f ) = ϕ ( θ, f ) + ϕ ( θ, f res tr ) rezonator J. Appl. Phys.
64 Metoda dekompozycji widma rozwiązania równania niejednorodnego / sygnał rezonansu Schumanna z wyjścia odbiornika FFT n n ( ϕ( x, f ) ϕ ( x ) DEKOMPOZ + e n( x)( f frn ) fzycja 2 2 ) + ( γ ) f rn n cześć symetryczna widma składowa rezonansowa pola parametry wnęki parametry asymetrii fale biegnące odległości do źródeł rozwiania odwrotne badanie intensywności i rozmieszczenia źródeł 2006 JGR, EP
65 1 - test skuteczności metody dekompozycji na rozwiązaniach modelowych dekompozycja ujawnia prawdziwe częstotliwości rezonansowe wnęki 3 mod 2 mod 1 mod dla każdej odległości ta sama częstotliwość odległość kątowa od źródła JGR
66 2 test metody na obserwowanych widmach rezonansu Schumanna 5 dni obserwacji przed dekompozycją po dekompozycji 50 czestotliwosci modow NS Hz dni obserwacji częstotliwości 7 modów dni JGR
67 3 wskaźnik intensywności burz na Ziemi składowa rezonansowa pola we wnęce Z-J jest globalna wszyscy obserwatorzy widzą to samo amplitudy modów rezonansowych odzwierciedlają intensywność wszystkich burz na Ziemi dzięki metodzie dekompozycji można wyznaczaćć amplitudy modów i na tej podstawie obliczyć wskaźnik intensywności burz I RS (mocy burz) I RS Sy I RSx Azja Afryka I = I + I RS RS x RS y Ameryka wskaźnik intensywności burz I RS powinien zmieniać się tak samo jak stałe pole jonosfery E 0z ZN doktorat
68 4 - I i II konsekwencja wyładowań ujemnych są ze sobą ściśle powiązane! 55 dni wspólnych obserwacji Świder - Hylaty metoda ELF pomiaru mocy burz: rezonans Schumanna metoda dekompozycji wskaźnik aktywności I RS metoda pomiaru potencjału jonosfery: pomiar stałego pola E oz krzywa Carnegie istniejąą dni wyraźnej zbieżności współczynnik korelacji sięga Atmospheric Research
69 Hylaty antena y 5 - badania aktywności wybranych centrów burzowych 5 kolejnych dni średniaa miesięczna JGR
70 6 - badania wpływu X słonecznych na warstwę D - SID ELF 8.5 Hz wnika do 70 km 8.0 Hz 6 sierpnia 2011 X2.1 6 class flare strumień promieniowania X rzędu 10-4 W/m Hz 14.1 Hz JGR
71 2009 test międzykontynentalnego przęsła Hylaty Kanada (HC) linia bazy = 7016 km Algonquin Park Hylaty test możliwości radiolokacji i pomiaru źródeł metodą wyznaczania kierunków i czasów opóźnień (RDF i TOA)
72 Przykład obserwacji systemem HC N W ALG δ = W = / 2013 silne wyładowanie dodatnie X N E HYL δ = E = 4.50 / 2007 tgα = b x b y t = 12 ms r = 3070 km tgα = b x b y t = 04:00: b x = 5200 b y = 3100 b = 6050 tg α = α = α = α = = azymuty t = 04:00: b x = 3500 b y = 8200 b = 8915 tg α = α = α = α = =
73 Lokalizacja X24 ALG HYL ALG km r = 3800 km b = 6050 b = 365 pt r = 3270 km - czasowa v n = [m/s] HYL 9300 km b = 8915 b = 535 pt
74 X S, E
75 N W ALG δ = W = / 2013 Źródło X30S - sprajt N E HYL δ = E = 4.50 / 2006 τ v n = [m/s] r / + τ = = 49[ms] g = v g r α = = t = 03:12:43.xxx b x = 1250 b y = b = 4860 t = 03:12: b x = 550 b y = - 50 b = 550 tg α = α = α = azymuty tg α = α = α = α = = α = =
76 Lokalizacja X30S N, W ALG 3455 km r = 4475 km b = 4860 HYL 8380 km b = 550
77 Forma falowa X30S CG ms widok ze stacji ALG odległość 3450 km
78 2013 / 2014 system HWK (Hylaty-Wigry-Karkonosze) N54 02' " E23 06' " WIG pasmo 0.03 do 300 Hz 620 km x 540 km y KAR N E km HYL ELA10 N49 10' " E22 33' " system HWK działał od 27 lipca do 12 sierpnia 2013 r system HB (Hylaty Brody) działał w sierpniu 2014 r
79 HWK - przykład obserwacji SPRITE N, E WIG kamera ŚWIDER α = KAR HYL α = B = 455 pt B = 304 pt S02K :25: S02H :25:14.109
80 HWK automatyczne śledzenie pozycji i wyznaczanie parametrów wyładowań metoda wyznaczania kierunków i czasów opóźnień (RDF i TOA) 2016 JGR
81 Globalny system radiolokacji WERA - World ELF Radiolocation Array 3 stacje ELF mierzące składowe H x H y, E z rozmieszczone na 3 kontynentach wyznaczanie położenie źródeł metodą TOA + RDF Denver Rhode Island 8830 km Hylaty km km km Taiti km Sao Paulo Patagonia
82 WERA - współpraca Earle Williams - Massachusetts Institute of Technology - Massachusetts Fernanda T. Sao Sabbas - Instituto Nacional de Pesquisas - Aeronomy Division, Brazil Mark Golkowski - Electrical Engineering University of Colorado Denver - Denver NCN 2012/04/M/ST10/ Harmonia
83 20 maja 2015 uruchomienie stacji w rezerwacie Hugo (Colorado) AGH + OA UJ: dr Janusz Młynarczyk inż. Jerzy Kubisz Electrical Engineering University of Colorado: dr Marek Gołkowski 6 studentów Wydziału Elektrycznego Uniwersytetu Colorado
84 Stacja Hugo
85 Hugo - pierwszy test
86 AGH + OA UJ: 27 marca 2016 uruchomienie stacji w Patagonii (Argentyna) dr Janusz Młynarczyk inż. Jerzy Kubisz UNIDAD DE INVESTIGACION Y DESARROLLOO ESTRATEGICO PARA LA DEFENSA Buenos Aires director dr Eduardo J. Qu uel stacja geofizyczna UNIDEF w bazie wojskowejj w Río Gallegos Jacobo Salvador fizyk z lokalnej szkoły średniej
87 Stacja Patagonia
88 Patagonia - pierwszy test
89 Co daje system WERA? rozwiązania odwrotne w falowodach Grunt Jonosfera / pojedyncze wyładowania pierwszy kompletny przegląd globalny silnych CG + i dojonosferycznych pomiar momentów prądowych odosobnionych wyładowań o p > 100 C km błąd pozycji wyładowań: 50 km x 50 km (10 km x 10 km w przyszłości) badania parametrów jonosfery na trasie propagacji rozwiązania odwrotne we wnęce Grunt Jonosfera / rezonans Schumanna mapowanie i kalibracja mocy burz w jednostkach bezwzględnych pozycja centrów: lepiej niż 300 km, czasowa zdolność rozdzielcza: 5 min pomiar mocy burz na Ziemi (w czasie rzeczywistym) badania dolnych warstw jonosfery badania wpływu aktywności Słońca na wnękę badania pogody i klimatu
90 WERA - silne wyładowanie CG + Hylaty Hugo 8420 km 4390 km metoda RDF + TOA
91 WERA inne silne wyładowanie CG + 9 June 2015 metoda RDF + TOA Hylaty km Hugo km α HYL = α HUG =
92 WERA kolejny przykład CG + 9 June 2015 metoda RDF + TOA Hylaty Hugo α HYL = α HUG = Afryka
93 WERA i jeszcze kolejny przykład silnego CG + 9 June 2015 metoda RDF + TOA Hylaty Hugo α HYL = α HUG = Południowa Ameryka
94 oczekiwane odkrycie rezonans Schumanna w sygnałach detektorów grawitacyjnych LIGO i Virg interferometry LIGO Hanford (LHO) i LIGO Livingston Magnetic cross-amplitude spectra during the S5 and S6-VSR2/3 LIGO-Virgo science runs. Strain amplitude spectra for correlated and uncorrelated noise. Black is the uncorrelated noise for the H1L1 detector pair operating at Advanced LIGO design sensitivity and assuming 1 yr of integration. E. Thrane, N. Christensen, and R. M. S. Schofield, LIGO document number LIGO-P
95 ciało stałe rezonatory mechaniczne Metody detekcji fal grawitacyjnych rotujące pole elektromagnetyczne ciało stałe swobodne masy l λe λ g l λ e << λ g rezonansowy limit szumy termiczne - fonony J. Weber l = 2 m l = m h = rezonansowy szerokopasmowy limit szum fotonowy G. E. Moss, J. R. Miller, R. J. Forward aligo l = 4000 m l = m h = 10 23
96 aligo ϕ n > 1 ϕ > 2 1 n ϕ = 2π λ l l > λ 4π 1 n λ e << λ g λ e = 1064 [nm] Nd:YAG
97 aligo dolny limit sygnału ograniczenia szumowe: powyżej 150 Hz - szum kwantowy 2015 poniżej 150 Hz inne źródła szumu szum fazowy lasera szum termiczny zawieszeń ponadto sygnały kalibracyjne: 33-38, 330 i 1080 Hz 2016 w widmie sygnału detektora widać również: drgania zawieszenia włókna Hz i harmoniczne sieć 60 Hz i harmoniczne
98 Dlaczego tak się dzieje możliwe mechanizmy oddziaływania pola EM silny wpływ głównie składowa magnetyczna pola H trudna do ekranowania powstawanie sił w elementach zawieszeń i masach próbnych hierarchia intensywności oddziaływań : przewody z prądem siły elektrodynamiczne db ferromagnetyk namagnesowany momenty skręcające ferromagnetyk miękki wciąganie ferromagnetyk miękki magnetostrykcja przewodnik siły Lenza niedoskonały dielektryk siły Lenza, elektrostrykcja doskonały dielektryk elektrostrykcja
99 Oddziaływanie pól EM na zawieszenia mas próbnych w LIGO stosowano magnesy zamontowane bezpośrednio na masach testowych w aligo pole wpływa na ferromagnetyki w 1 i 2 systemie zawieszeń impuls pola ELF o amplitudzie B = 10 pt wywołuje impuls pseudograwitacyjny o amplitudzie h = 10-22
100 Jak przeciwdziałać? ekranowanie wrażliwych układów zawieszeń mas próbnych ekranowanie bierne osłony ferromagnetyczne wrażliwych elementów zawieszeń ekranowanie aktywne możliwe układy o wielu czujnikach magnetycznych zastosowanie lokalnych magnetometrów i usuwanie postdetekcyjne na wyjściu detektora odosobnione impulsy ELF weryfikacja korelacyjna pole BSR Background Schumann Resonance odejmowanie niekoherentne optymalne filtry wienerowskie w czasie rzeczywistym odejmowanie widmowe odejmowanie koherentne (z uwzględnieniem fazy)
101 Transient gravitational wave signal - September 14, 2015 at 09:50:45 UTC B. P. Abbot et al., Phys. Rev. Lett., 12 February 2016
102 Hanford, Washington Położenie stacji Hugo względem detektorów LIGO EM ELF / 1540 km / 6 ms Hugo GW / 3000 km / 10 ms EM ELF / 1505 km / 6 ms Livingston, Louisiana
103 Weryfikacja wpływu impulsów EM na zapis LIGO Hylaty Hugo
104 Podsumowanie badania fal elektromagnetycznych ELF są szybko rozwijającym się działem geofizyki dostarczają informacji o fizyce wyładowań w atmosferze Ziemi pozwalają badać dolne warstwy jonosfery i wpływ Słońca na ich stan umożliwiają precyzyjną metrologię globalnego obwodu elektrycznego mapowanie burz w skali globalnej pomiary aktywności w jednostkach bezwzględnych wkrótce staną się nową metodą badań jonosfer i gruntu planet jest jeszcze wiele problemów do rozwiązaniaa zagadnienia typowe dla fizyki i informatyki stosowanej
105 Dziękujemy za zaproszenie ELF Andrzej Kułak Michał Dyrda Sławomir Kłucjasz Jerzy Kubisz Volodya Marchenk Adam Michalec AGH + OA UJ IFJ Kraków z Bełchatów OA UJ ko OA UJ OA UJ Janusz Młynarczyk AGH Zenon Nieckarz Anna Odzimek Michał Ostrowski Stanisław Zięba IF UJ IGF PAN Warszawa OA UJ OA UJ kontakt: Andrzej Kulak <andrzej.radiol1@gmail.com>
106 Ważniejsze publikacje GRS cytowane w wykładzie A. Kułak, K. Maślanka, A. Michalec, S. Zięba, Observations of Alfven Ionospheric Resonances on the Earth Surface, Studia Geophysica et Geodaetica, 43, , A. Kułak, S. Micek, Z. Nieckarz, S. Zięba, Solar variations in extremely low frequency propagation parameters: I. A two-dimensional telegraph equation (TDTE) model of ELF propagation and fundamental parameters of Schumann resonances, J. Geophys. Res., 108, A7, 1270, doi: /2002 JA009304, 2003 A. Kułak, J. Kubisz, A. Michalec, Z. Nieckarz, S. Zięba, Solar variations in extremely low frequency propagation parameters: II. Observations of Schumann resonances and computation of the ELF attenuation parameter, J. Geophys. Res, 108, A7, 1271, doi: /2002JA009305, 2003 A. Kułak, J. Młynarczyk, S. Zieba, S. Micek, Z. Nieckarz, Studies of ELF propagation in the spherical shell cavity using a field decomposition method based on asymmetry of Schumann resonance curves, J. Geophys. Res, Vol. 111, A10304, doi: /2005ja01149,2006. A. Odzimek, Kułak A., Michalec A., Kubisz J., An automatic method to determine the frequency scale of the ionospheric Alfven resonator using data from Hylaty station, Poland, Annales Geophysicae, , M. J. Rycroft, A. Odzimek, N. F. Arnold, M. Fullekrug, A. Kulak, T. Neubert, New and electrified shower clouds: The roles of lightning and sprites, J. Atmos. Sol. Terr. Phys., 69 (17-18), , model simulations of the global atmospheric electric circuit driven by thunderstorms Z. Nieckarz, Andrzej Kułak, Stanisław Zięba, Marek Kubicki, Stanisław Michnowski, Piotr Barański, Comparison of global storm activity calculated from Schumann resonance bckground component to electric field intensity E0Z, Atmospheric Research, Vol. 91, pp , Z. Nieckarz, S. Zieba, A. Kułak and A. Michalec, Study of the Periodicities of Lightning Activity in Three Main Thunderstorm Centers Based on Schumann Resonance Measurements, Monthly Weather Review, Volume 137, Issue 12, pp , DOI: /2009MWR2920.1, A. Kulak, Z. Nieckarz, and S. Zięba, Analytical description of ELF transients produced by cloud-to-ground lightning discharges, J. Geophys. Res., 115, D19104, DOI: /2009JD013033, 2010.
107 Ważniejsze publikacje GRS cytowane w wykładzie Z. Nieckarz, A. Kulak, S. Zieba, and A. Odzimek, Cloud-to-ground lightning dipole moment from simultaneous observations by ELF receiver and combined direction finding and time-of-arrival lightning detection system, J. Geophys. Res., DOI: /2010JD014736, A. Kulak, J. Mlynarczyk, A new technique for reconstruction of the current moment waveform from the magnetic field component based on a gigantic jet associated lightning discharges recorded by ELF station, Radio Science, 46, RS2016, doi: /2010rs004475, A. Kulak, J. Mlynarczyk, M. Ostrowski, J. Kubisz, and A. Michalec, Analysis of ELF electromagnetic field pulses recorded by the Hylaty station coinciding with terrestrial gamma-ray flashes, J. Geophys. Res., 117, D18203, doi: /2012jd018205, A. Kulak, and J. Mlynarczyk, ELF Propagation Parameters for the Ground-Ionosphere Waveguide With Finite Ground Conductivity, IEEE Transactions on Antennas and Propagations, Vol. 61, No. 4, doi: /TAP , A. Kulak, J. Mlynarczyk, J. Kozakiewicz, An Analytical Model of ELF Radiowave Propagation in Ground-Ionosphere Waveguides With a Multilayered Ground, IEEE Transactions on Antennas and Propagations, 61, 9, /TAP , A. Kulak, J. Kubisz, S. Klucjasz, A. Michalec, J. Mlynarczyk, Z. Nieckarz, M. Ostrowski, and S. Zieba, Extremely low frequency electromagnetic field measurements at the Hylaty station and methodology of signal analysis, Radio Science, 49, doi: /2014rs005400, M. Dyrda. A Kulak, J. Mlynarczyk, M. Ostrowski, J. Kubisz, A. Michalec and Z. decomposition in characterizing the main African thunderstorm center, J. Geophys. Res., DOI: /2014JD022613, Nieckarz, Application of the Schumann resonance spectral J. Mlynarczyk, J. Bor, A. Kulak, M. Popek, J. Kubisz, An unusual sequence of sprites followed by a troll an analysis of ELF radio measurements and optical observations J. Geophys. Res., 120, doi: /2014ja020780, M. Dyrda, A. Kulak, J. Mlynarczyk, and M. Ostrowski, Novel analysis of a sudden ionospheric disturbance using Schumann resonance measurements, J. Geophys. Res. Space Physics, 120, doi: /2014ja020854, J. Kozakiewicz, A. Kułak, J. Młynarczyk, Analytical modeling of Schumann resonance and ELF propagation parameters on Mars with a multi-layered Ground, Planetary and Space Science, 117, , 2015.
Badania fal elektromagnetycznych ELF na powierzchni Ziemi
Akademia Górniczo-Hutnicza Katedra Elektroniki Andrzej Kułak Badania fal elektromagnetycznych ELF na powierzchni Ziemi Instytut Fizyki PAN Warszawa 26 czerwca 2019 Fale elektromagnetyczne ekstremalnie
Stulecie badań pól elektromagnetycznych ELF
Obserwatorium Astronomiczne UJ Zakład Fizyki Wysokich Energii Akademia Górniczo-Hutnicza Katedra Elektroniki Andrzej Kułak Stulecie badań pól elektromagnetycznych ELF (w niewielkim stopniu zmieniona wersja
Pomiary ELF źródłem informacji o globalnej aktywności burzowej
Pomiary ELF źródłem informacji o globalnej aktywności burzowej mgr inŝ. Zenon Nieckarz Zakład Klimatologii Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ Praca dofinansowana przez grant MNiSW nr N30705032/2568
Systemy i Sieci Radiowe
Systemy i Sieci Radiowe Wykład 4 Media transmisyjne część Program wykładu Widmo sygnałów w. cz. Modele i tryby propagacji Anteny Charakterystyka kanału radiowego zjawiska propagacyjne 1 Transmisja radiowa
Nikola Tesla - samotny pionier badań pól ELF
Andrzej Kułak Nikola Tesla - samotny pionier badań pól ELF (w niewielkim stopniu zmieniona wersja wykładu wygłoszonego w Warszawie 21 listopada 2007 na konferencji Stowarzyszenia Elektryków Polskich) Tło
Rozchodzenie się fal elektromagnetycznych ekstremalnie niskich częstotliwości (ELF) na Ziemi
Rozchodzenie się fal elektromagnetycznych ekstremalnie niskich częstotliwości (ELF) na Ziemi Naturalne stałe (DC) pola magnetyczne Ziemi The movement of Earth's north magnetic pole across the Canadian
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale
(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:
RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2165223 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 11.06.2008 08763288.1 (13) (51) T3 Int.Cl. G01W 1/16 (2006.01)
Sondowanie jonosfery przy pomocy stacji radiowych DRM
Obserwatorium Astronomiczne UJ Zakład Fizyki Wysokich Energii Instytut Fizyki UJ Zakład Doświadczalnej Fizyki Komputerowej Akademia Górniczo-Hutnicza Katedra Elektroniki Andrzej Kułak, Janusz Młynarczyk
Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017
Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
ELEMENTY GEOFIZYKI. Atmosfera W. D. ebski
ELEMENTY GEOFIZYKI Atmosfera W. D ebski debski@igf.edu.pl Plan wykładu z geofizyki - (Atmosfera) 1. Fizyka atmosfery: struktura atmosfery skład chemiczny atmosfery meteorologia - chmury atmosfera a kosmos
Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa
Optyka Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim
Promieniowanie dipolowe
Promieniowanie dipolowe Potencjały opóźnione φ i A dla promieniowanie punktowego dipola elektrycznego wygodnie jest wyrażać przez wektor Hertza Z φ = ϵ 0 Z, spełniający niejednorodne równanie falowe A
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Badanie aktywności elektrycznej atmosfery ziemskiej
Badanie aktywności elektrycznej atmosfery ziemskiej ( wyładowania atmosferyczne ) XII Spotkania Bieszczadzkie Dwerniczek - 2007 Spis treści 1. Systemy rejestracji wyładowa adowań atmosferycznych Obserwacje
Podstawy transmisji sygnałów
Podstawy transmisji sygnałów 1 Sygnał elektromagnetyczny Jest funkcją czasu Może być również wyrażony jako funkcja częstotliwości Sygnał składa się ze składowych o róznych częstotliwościach 2 Koncepcja
Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Kinematyka relatywistyczna
Kinematyka relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład VI: Prędkość światła historia pomiarów doświadczenie Michelsona-Morleya prędkość graniczna Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu Prędkość światła
Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy
Początek XX wieku Światło: fala czy cząstka? Kwantowanie energii promieniowania termicznego postulat Plancka efekt fotoelektryczny efekt Comptona Fale materii de Broglie a Dualizm korpuskularno - falowy
Podstawy informatyki kwantowej
Wykład 6 27 kwietnia 2016 Podstawy informatyki kwantowej dr hab. Łukasz Cywiński lcyw@ifpan.edu.pl http://info.ifpan.edu.pl/~lcyw/ Wykłady: 6, 13, 20, 27 kwietnia oraz 4 maja (na ostatnim wykładzie będzie
Przedmowa do wydania drugiego Konwencje i ważniejsze oznaczenia... 13
Przedmowa do wydania drugiego... 11 Konwencje i ważniejsze oznaczenia... 13 1. Rachunek i analiza wektorowa... 17 1.1. Wielkości skalarne i wektorowe... 17 1.2. Układy współrzędnych... 20 1.2.1. Układ
Podpis prowadzącego SPRAWOZDANIE
Imię i nazwisko.. Grupa. Data. Podpis prowadzącego. SPRAWOZDANIE LABORATORIUM POFA/POFAT - ĆWICZENIE NR 1 Zadanie nr 1 (plik strip.pro,nazwa ośrodka wypełniającego prowadnicę - "airlossy") Rozważamy przypadek
Różnorodne zjawiska w rezonatorze Fala stojąca modu TEM m,n
Różnorodne zjawiska w rezonatorze Fala stojąca modu TEM m,n -z z w płaszczyzna przewężenia Propaguję się jednocześnie dwie fale w przeciwbieżnych kierunkach Dla kierunku 2 kr 2R ( r,z) exp i kz s Φ exp(
Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC
Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC Agnieszka Obłąkowska-Mucha AGH, WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Układ RC
Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej
Optyka kwantowa wprowadzenie Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej Krótka (pre-)historia fotonu (1900-1923) Własności światła i jego oddziaływania
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6
Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe
Wykład 4 29 kwietnia 2015 Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe Łukasz Cywiński lcyw@ifpan.edu.pl http://info.ifpan.edu.pl/~lcyw/ Dobra lektura: Michel Le Bellac
Wykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Zjawiska w niej występujące, jeśli jest ona linią długą: Definicje współczynników odbicia na początku i końcu linii długiej.
1. Uproszczony schemat bezstratnej (R = 0) linii przesyłowej sygnałów cyfrowych. Zjawiska w niej występujące, jeśli jest ona linią długą: odbicie fali na końcu linii; tłumienie fali; zniekształcenie fali;
Fale elektromagnetyczne
Podstawy elektromagnetyzmu Wykład 11 Fale elektromagnetyczne Równania Maxwella H=J D t E= B t D= B=0 D= E J= E B= H Ruch ładunku jest źródłem pola magnetycznego Zmiana pola magnetycznego w czasie jest
Mody sprzężone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych
Mody sprzężone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych Mody sprzężone w półprzewodnikach polarnych + E E pl η = st α = E E pl ξ = p B.B. Varga,, Phys. Rev. 137,, A1896 (1965) A. Mooradian and B. Wright,
1 Płaska fala elektromagnetyczna
1 Płaska fala elektromagnetyczna 1.1 Fala w wolnej przestrzeni Rozwiązanie równań Maxwella dla zespolonych amplitud pól przemiennych sinusoidalnie, reprezentujące płaską falę elektromagnetyczną w wolnej
W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,
Bierne obwody RC. Filtr dolnoprzepustowy. Filtr dolnoprzepustowy jest układem przenoszącym sygnały o małej częstotliwości bez zmian, a powodującym tłumienie i opóźnienie fazy sygnałów o większych częstotliwościach.
Fala na sprężynie. Projekt: na ZMN060G CMA Coach Projects\PTSN Coach 6\ Dźwięk\Fala na sprężynie.cma Przykład wyników: Fala na sprężynie.
6COACH 43 Fala na sprężynie Program: Coach 6 Cel ćwiczenia - Pokazanie fali podłużnej i obserwacja odbicia fali od końców sprężyny. (Pomiar prędkości i długości fali). - Rezonans. - Obserwacja fali stojącej
Sygnał vs. szum. Bilans łącza satelitarnego. Bilans energetyczny łącza radiowego. Paweł Kułakowski. Zapewnienie wystarczającej wartości SNR :
Sygnał vs. szum Bilans łącza satelitarnego Paweł Kułakowski Bilans energetyczny łącza radiowego Zapewnienie wystarczającej wartości SNR : 1 SNR i E b /N 0 moc sygnału (czasem określana jako: moc nośnej
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie Cel ćwiczenia: Obserwacja swobodnego spadania z wykorzystaniem elektronicznej rejestracji czasu przelotu kuli przez punkty pomiarowe. Wyznaczenie
Metody rezonansowe. Magnetyczny rezonans jądrowy Magnetometr protonowy
Metody rezonansowe Magnetyczny rezonans jądrowy Magnetometr protonowy Co należy wiedzieć Efekt Zeemana, precesja Larmora Wektor magnetyzacji w podstawowym eksperymencie NMR Transformacja Fouriera Procesy
Zastosowanie ultradźwięków w technikach multimedialnych
Zastosowanie ultradźwięków w technikach multimedialnych Janusz Cichowski, p. 68 jay@sound.eti.pg.gda.pl Katedra Systemów Multimedialnych, Wydział Elektroniki Telekomunikacji i Informatyki, Politechnika
Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła
Optyka Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim widzialnemu Podstawowe
RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?
RÓWNANIA MAXWELLA Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego? Wykład 3 lato 2012 1 Doświadczenia Wykład 3 lato 2012 2 1
Magnetyczny Rezonans Jądrowy (NMR)
Magnetyczny Rezonans Jądrowy (NMR) obserwacja zachowania (precesji) jąder atomowych obdarzonych spinem w polu magnetycznym Magnetic Resonance Imaging (MRI) ( obrazowanie rezonansem magnetycznym potocznie
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA TELEKOMUNIKACJI I APARATURY ELEKTRONICZNEJ. Instrukcja do zajęć laboratoryjnych. Numer ćwiczenia: 7
Politechnika Białostocka WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA TELEKOMUNIKACJI I APARATURY ELEKTRONICZNEJ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych Temat ćwiczenia: Modulacja amplitudy. Numer ćwiczenia: 7 Laboratorium
cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 14: Pole magnetyczne cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Wektor indukcji pola magnetycznego, siła Lorentza v F L Jeżeli na dodatni ładunek
- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)
37. Straty na histerezę. Sens fizyczny. Energia dostarczona do cewki ferromagnetykiem jest znacznie większa od energii otrzymanej. Energia ta jest tworzona w ferromagnetyku opisanym pętlą histerezy, stąd
Wysokowydajne falowodowe źródło skorelowanych par fotonów
Wysokowydajne falowodowe źródło skorelowanych par fotonów Michał Karpioski * Konrad Banaszek, Czesław Radzewicz * * Instytut Fizyki Doświadczalnej, Instytut Fizyki Teoretycznej Wydział Fizyki Uniwersytet
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz
Widmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
IV. Transmisja. /~bezet
Światłowody IV. Transmisja BERNARD ZIĘTEK http://www.fizyka.umk.pl www.fizyka.umk.pl/~ /~bezet 1. Tłumienność 10 7 10 6 Tłumienność [db/km] 10 5 10 4 10 3 10 2 10 SiO 2 Tłumienność szkła w latach (za A.
Ćw. 8: POMIARY Z WYKORZYSTANIE OSCYLOSKOPU Ocena: Podpis prowadzącego: Uwagi:
Wydział: EAIiE Imię i nazwisko (e mail): Rok: Grupa: Zespół: Data wykonania: LABORATORIUM METROLOGII Ćw. 8: POMIARY Z WYKORZYSTANIE OSCYLOSKOPU Ocena: Podpis prowadzącego: Uwagi: Wstęp Celem ćwiczenia
PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory
Promieniowanie elektromagnetyczne (fala elektromagnetyczna) rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie pola elektromagnetycznego. Zaburzenie to ma charakter fali poprzecznej, w której składowa elektryczna
39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY.
Włodzimierz Wolczyński 39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE. FALE DE BROGILE Fale radiowe Fale radiowe ultrakrótkie Mikrofale Podczerwień IR Światło Ultrafiolet UV Promienie X (Rentgena)
Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa
Metody Optyczne w Technice Wykład 5 nterferometria laserowa Promieniowanie laserowe Wiązka monochromatyczna Duża koherencja przestrzenna i czasowa Niewielka rozbieżność wiązki Duża moc Największa możliwa
GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO
GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO Światło może być rozumiane jako: Strumień fotonów o energii E Fala elektromagnetyczna. = hν i pędzie p h = = hν c Najprostszym przypadkiem fali elektromagnetycznej jest
Rys.1 Rozkład mocy wnikającej do dielektryka przy padaniu fali płaskiej Natężenie pola wewnątrz dielektryka maleje wykładniczo. Określa to wzór: (1)
Temat nr 22: Badanie kuchenki mikrofalowej 1.Wiadomości podstawowe Metoda elektrotermiczna mikrofalowa polega na wytworzeniu ciepła we wsadzie głównie na skutek przepływu prądu przesunięcia (polaryzacji)
POMIARY TŁUMIENIA I ABSORBCJI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH
LŁ ELEKTRONIKI WAT POMIARY TŁUMIENIA I ABSORBCJI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH dr inż. Leszek Nowosielski Wojskowa Akademia Techniczna Wydział Elektroniki Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej LŁ
Podczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)
SPEKTROSKOPIA W PODCZERWIENI Podczerwień bliska: 14300-4000 cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: 4000-700 cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: 700-200 cm -1 (14,3-50 µm) WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCE
Kinematyka relatywistyczna
Kinematyka relatywistyczna Fizyka I (B+C) Wykład V: Prędkość światła historia pomiarów doświadczenie Michelsona-Morleya prędkość graniczna Teoria względności Einsteina Dylatacja czasu Prędkość światła
Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych
Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych Mody sprzęŝone w półprzewodnikach polarnych + E E pl η = st α = E E pl ξ = p B.B. Varga, Phys. Rev. 137,, A1896 (1965) A. Mooradian and B. Wright,
Fizyka 12. Janusz Andrzejewski
Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające
Anna Szabłowska. Łódź, r
Rozporządzenie MŚ z dnia 30 października 2003r. W sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych oraz sposobów sprawdzania dotrzymywania tych poziomów (Dz.U. 2003 Nr 192 poz. 1883) 1 Anna Szabłowska
Przykład oddziaływania pola magnetycznego na człowieka. Zmienność rytmu serca
Przykład oddziaływania pola magnetycznego na człowieka Zmienność rytmu serca Pomiary zmienności rytmu serca (Heart Rate Variability) 1.0E-1 d [mm] 1.0E-2 1.0E-3 A B C K + Cl- Na+ OH- Ca++ 12 10 Puls zmienia
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 17.02.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Równania Maxwella r-nie falowe
Światło fala, czy strumień cząstek?
1 Światło fala, czy strumień cząstek? Teoria falowa wyjaśnia: Odbicie Załamanie Interferencję Dyfrakcję Polaryzację Efekt fotoelektryczny Efekt Comptona Teoria korpuskularna wyjaśnia: Odbicie Załamanie
Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych
Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych Klasyczny przykład pośredniego oddziaływania pola magnetycznego na wzbudzenia fononowe Schemat: pole magnetyczne (siła Lorentza) nośniki (oddziaływanie
Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej. O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca
Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca 1 Zasady części O Wykład przeglądowy Ćwiczenia rozszerzające lub ilustrujące Sprawdzane prace domowe psi.fuw.edu.pl/main/wdoifms
Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji
Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji Wiesław Miczulski* W artykule przedstawiono wyniki badań ilustrujące wpływ nieliniowości elementów układu porównania napięć na
ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM
ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM D. B. Tefelski Zakład VI Badań Wysokociśnieniowych Wydział Fizyki Politechnika Warszawska, Koszykowa 75, 00-662 Warszawa, PL 7 marca 2011 Zakłócenia i szumy elektryczne,
Siła elektromotoryczna
Wykład 5 Siła elektromotoryczna Urządzenie, które wykonuje pracę nad nośnikami ładunku ale różnica potencjałów między jego końcami pozostaje stała, nazywa się źródłem siły elektromotorycznej. Energia zamieniana
VLF (Very Low Frequency) 15 khz do 30 khz
VLF (Very Low Frequency) 15 khz do 30 khz Metoda elektromagnetyczna (EM) polega na pomiarze pól wtórnych wytwarzanych przez ciała przewodzące, znajdujące się w ziemi, które podlegają działaniu pierwotnego
WYBRANE TECHNIKI SPEKTROSKOPII LASEROWEJ ROZDZIELCZEJ W CZASIE prof. Halina Abramczyk Laboratory of Laser Molecular Spectroscopy
WYBRANE TECHNIKI SPEKTROSKOPII LASEROWEJ ROZDZIELCZEJ W CZASIE 1 Ze względu na rozdzielczość czasową metody, zależną od długości trwania impulsu, spektroskopię dzielimy na: nanosekundową (10-9 s) pikosekundową
Wykonawcy: Data Wydział Elektryczny Studia dzienne Nr grupy:
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI PRZEMYSŁOWEJ Zakład Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej Laboratorium Podstaw Telekomunikacji Ćwiczenie nr 3 Temat: Pomiar charakterystyki
Wstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski 12 październik 2009 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 2 1/21 Plan wykładu Promieniowanie ciała doskonale czarnego Związek temperatury
Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej
Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 204/205 Warszawa, 29 sierpnia 204r. Zespół Przedmiotowy z chemii i fizyki Temat lekcji
FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski
FIZYKA 2 wykład 9 Janusz Andrzejewski Albert Einstein ur. 14 marca 1879 w Ulm, Niemcy, zm. 18 kwietnia 1955 w Princeton, USA) niemiecki fizyk żydowskiego pochodzenia, jeden z największych fizyków-teoretyków
POLE ELEKTRYCZNE PRAWO COULOMBA
POLE ELEKTRYCZNE PRAWO COULOMBA gdzie: Q, q ładunki elektryczne wyrażone w kulombach [C] r - odległość między ładunkami Q i q wyrażona w [m] ε - przenikalność elektryczna bezwzględna środowiska, w jakim
) I = dq. Obwody RC. I II prawo Kirchhoffa: t = RC (stała czasowa) IR V C. ! E d! l = 0 IR +V C. R dq dt + Q C V 0 = 0. C 1 e dt = V 0.
Obwody RC t = 0, V C = 0 V 0 IR 0 V C C I II prawo Kirchhoffa: " po całym obwodzie zamkniętym E d l = 0 IR +V C V 0 = 0 R dq dt + Q C V 0 = 0 V 0 R t = RC (stała czasowa) Czas, po którym prąd spadnie do
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 06.10.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek Radosław Łapkiewicz Równania Maxwella r-nie
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 6, 0.03.01 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 5 - przypomnienie ciągłość
Metody badania kosmosu
Metody badania kosmosu Zakres widzialny Fale radiowe i mikrofale Promieniowanie wysokoenergetyczne Detektory cząstek Pomiar sił grawitacyjnych Obserwacje prehistoryczne Obserwatorium słoneczne w Goseck
Fizyka 2. Janusz Andrzejewski
Fizyka 2 wykład 14 Janusz Andrzejewski Atom wodoru Wczesne modele atomu -W czasach Newtona atom uważany była za małą twardą kulkę co dość dobrze sprawdzało się w rozważaniach dotyczących kinetycznej teorii
Problematyka wpływu pól p l magnetycznych pojazdów w trakcyjnych na urządzenia. srk. Seminarium IK- Warszawa r.
Problematyka wpływu pól p l magnetycznych pojazdów w trakcyjnych na urządzenia mgr inż.. Adamski Dominik, mgr inż. Furman Juliusz, dr inż.. Laskowski Mieczysław Seminarium IK- Warszawa 09.09.2014r. 1 1
Elektryczność i Magnetyzm
Elektryczność i Magnetyzm Wykład: Piotr Kossacki Pokazy: Paweł Trautman, Aleksander Bogucki Wykład osiemnasty 12 maja 2016 Z poprzedniego wykładu Podłużny magnetoopór Prawo Ampèra Bezźródłowość pola B,
Analiza spektralna widma gwiezdnego
Analiza spektralna widma gwiezdnego JG &WJ 13 kwietnia 2007 Wprowadzenie Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe
Poprawa charakterystyk promieniowania diod laserowych dużej mocy poprzez zastosowanie struktur periodycznych w płaszczyźnie złącza
Poprawa charakterystyk promieniowania diod laserowych dużej mocy poprzez zastosowanie struktur periodycznych w płaszczyźnie złącza Grzegorz Sobczak, Elżbieta Dąbrowska, Marian Teodorczyk, Joanna Kalbarczyk,
Autokoherentny pomiar widma laserów półprzewodnikowych. autorzy: Łukasz Długosz Jacek Konieczny
Autokoherentny pomiar widma laserów półprzewodnikowych autorzy: Łukasz Długosz Jacek Konieczny Systemy koherentne wstęp Systemy transmisji światłowodowej wykorzystujące podczas procesu transmisji światło
Pulsacje Pc1/Pc5 Kilometrowego Promieniowania Radiowego Ziemi (AKR)
Pulsacje Pc1/Pc5 Kilometrowego Promieniowania Radiowego Ziemi (AKR) Roman Schreiber Centrum Badań Kosmicznych PAN 1 / 42 Zorza polarna na Alasce zdjęcie Jan Curtis 2 / 42 Zorza polarna (Iowa) 3 / 42 Zorza
Spis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń. Przedmowa 15. Wprowadzenie Ruch falowy w ośrodku płynnym Pola akustyczne źródeł rzeczywistych
Spis treści Wykaz ważniejszych oznaczeń u Przedmowa 15 Wprowadzenie 17 1. Ruch falowy w ośrodku płynnym 23 1.1. Dźwięk jako drgania ośrodka sprężystego 1.2. Fale i liczba falowa 1.3. Przestrzeń liczb falowych
Wykład Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu
Wykład 7 7. Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu M d x kx Rozwiązania x = Acost v = dx/ =-Asint a = d x/ = A cost przy warunku = (k/m) 1/. Obwód
Momentem dipolowym ładunków +q i q oddalonych o 2a (dipola) nazwamy wektor skierowany od q do +q i o wartości:
1 W stanie równowagi elektrostatycznej (nośniki ładunku są w spoczynku) wewnątrz przewodnika natężenie pola wynosi zero. Cały ładunek jest zgromadzony na powierzchni przewodnika. Tuż przy powierzchni przewodnika
Wstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, shortinst Wstęp do astrofizyki I,
Badanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875
Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI.
Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI. 1. Ładunki q 1 =3,2 10 17 i q 2 =1,6 10 18 znajdują się w próżni
W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego
W poszukiwaniu nowej Ziemi Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego Gdzie mieszkamy? Ziemia: Masa = 1 M E Średnica = 1 R E Słońce: 1 M S = 333950 M E Średnica = 109 R E Jowisz
Pole elektrostatyczne
Termodynamika 1. Układ termodynamiczny 5 2. Proces termodynamiczny 5 3. Bilans cieplny 5 4. Pierwsza zasada termodynamiki 7 4.1 Pierwsza zasada termodynamiki w postaci różniczkowej 7 5. Praca w procesie
NMR (MAGNETYCZNY REZONANS JĄDROWY) dr Marcin Lipowczan
NMR (MAGNETYCZNY REZONANS JĄDROWY) dr Marcin Lipowczan Spis zagadnień Fizyczne podstawy zjawiska NMR Parametry widma NMR Procesy relaksacji jądrowej Metody obrazowania Fizyczne podstawy NMR Proton, neutron,
( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania
( F ) I. Zagadnienia 1. Pole magnetyczne: indukcja i strumień. 2. Pole magnetyczne Ziemi i magnesów trwałych. 3. Własności magnetyczne substancji: ferromagnetyki, paramagnetyki i diamagnetyki. 4. Prąd
WYBRANE ELEMENTY GEOFIZYKI
WYBRANE ELEMENTY GEOFIZYKI Ćwiczenie 3: Wyznaczanie współczynników TEC (Total Electron Content) i ZTD (Zenith Total Delay) z obserwacji GNSS. prof. dr hab. inż. Janusz Bogusz Zakład Geodezji Satelitarnej
Prąd d zmienny. prąd zmienny -(ang.:alternating current, AC) prąd elektryczny, którego natężenie zmienia się w czasie.
Prąd d zmienny prąd zmienny -(ang.:alternating current, AC) prąd elektryczny, którego natężenie zmienia się w czasie. 1 Oś wartości natężenia prądu Oś czasu 2 Definicja natężenia prądu zmiennego i dq =