Szczegółowy przedmiot zamówienia, założenia projektowe oraz zakres oczekiwanej dokumentacji projektowej dla poszczególnych zadań.

Transkrypt

1 Załącznik nr 3c do SIWZ Szczegółowy przedmiot zamówienia, założenia projektowe oraz zakres oczekiwanej dokumentacji projektowej dla poszczególnych zadań. Nazwa nadana zamówieniu: Wykonanie dokumentacji budowlanej, budowlano wykonawczej, programów konserwatorskich, dokumentacji kosztorysowej, dokumentacji aplikacyjnej w tym Studium Wykonalności oraz analizy popytu dla projektu partnerskiego pn. SKANSENOVA - systemowa opieka nad dziedzictwem w małopolskich muzeach na wolnym powietrzu planowanego do realizacji w ramach osi VIII Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko W zakresie: Partnera Projektu Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów, realizującego zamierzenie inwestycyjne pn. Prace konserwatorskie w Skansenie Wsi Pogórzańskiej w Szymbarku. Nazwa i adres obiektu budowlanego: Skansen Wsi Pogórzańskiej im. prof. Romana Reinfussa w Szymbarku Szymbark bn. Gmina Gorlice, Powiat Gorlicki, Województwo Małopolskie Kody i nazwy zamówienia wg Wspólnego Słownika Zamówień (CPV): USŁUGI PROJEKTOWE CPV: Usługi projektowania architektonicznego; CPV: Usługi inżynieryjne w zakresie projektowania, CPV: Przygotowanie przedsięwzięcia i projektu, oszacowanie kosztów. Nazwa i adres zamawiającego: Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów ul. Wróblewskiego 10A Gorlice Imiona i nazwiska osób opracowujących wytyczne: Magdalena Zalesko, Leszek Brzozowski, Zdzisław Tohl Konsultacja Ewelina Gaweł Pracownia Projektowa GAMArchitect 1

2 1. Opis ogólny przedmiotu zamówienia 1.1. Lokalizacja Województwo Małopolskie, Powiat Gorlicki, Gmina Gorlice, obręb Szymbark, Teren zamierzenia projektowego obejmuje działki nr 1726/1, 1723/ Stan własności Właścicielem Skansenu Wsi Pogórzańskiej w Szymbarku jest Województwo Małopolskie Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów włada terenem i obiektami na mocy Umowy nieodpłatnego przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego Akt notarialny Rep A nr 9652/ Ogólna charakterystyka lokalizacji Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Gorlice - wieś Szymbark zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy Gorlice z dn (Dz. Urz. WM z dn nr 37 poz. 559) działka nr 1726/1 i 1723/2 znajdują się częściowo w obszarach oznaczonych: UP/KZ - Tereny zabytkowych zespołów kulturowych, obejmujące skansen z zespołem tradycyjnych chałup pogórzańskich; obowiązuje ochrona obiektów zabytkowych i ich przedpola. Obowiązuje rewaloryzacja wg wytycznych konserwatorskich. W wyznaczonych strefach ochrony konserwatorskiej "A" (Kz) obowiązuje zakaz realizacji nowych obiektów kubaturowych i uzgadnianie wszelkich działań ze służbami konserwatorskimi.; 3.1.KK-GP - Tereny komunikacji droga krajowa klasy GP. Istniejąca droga krajowa nr 28 Wadowice - Nowy Sącz - Gorlice - Jasło - Przemyśl do utrzymania i modernizacji. Obowiązują parametry techniczne podane w par. 9 tj. szerokość w liniach rozgraniczających 40 m, szerokość jezdni 7 m, minimalna odległość linii zabudowy od zewnętrznej krawędzi jezdni 25 m, w terenach zabudowanych za zgodą zarządcy drogi dopuszczone 15 m / Część działki 1723/2 położonej w Szymbarku to teren zabytkowych zespołów dworsko-parkowych, obejmujący zabytkowy zespół dworu obronnego wpisany do rejestru zabytków ozn. symb. 1.9 UP/ZP/Kz. Obowiązuje rewaloryzacja zespołów wg wytycznych konserwatorskich. Obowiązuje opiniowanie i uzgadnianie wszelkich działań na obszarze objętym strefą ochrony konserwatorskiej "A" (Kz) ze służbami konserwatorskimi. Przedmiotowa działka objęta jest strefą otuliny dla zespołu dworu obronnego, zespołu kościoła, skansenu, skarpy i podskarpia. Wszelkie działania w granicach otuliny oraz w strefie ochrony konserwatorskiej "A" na warunkach Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Ogólna charakterystyka obiektu (obiektów) A. Chałupa z Moszczenicy, (k. XIX w.), nr inwentarzowy - 15 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych); fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia B. Chałupa z Gródka (1886 r.), nr inwentarzowy - 5 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych); fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia, w obiekcie instalacja elektryczna. C. Olejarnia z Gródka (poł. XIX w.), nr inwentarzowy - 10 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia 2

3 D. Chałupa dymna z Siar (poł. XIX w.), nr inwentarzowy - 11(księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia (wymiana w 2011 r.) E. Stodoła ze Stróżnej (k. XIX w.), nr inwentarzowy 13 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia F. Obórka ze Stróżnej (k. XIX w.), nr inwentarzowy 12 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, dach kryty strzechą, słoma żytnia (wymiana w 2010 r.) G. Spichlerz z Rożnowic (XIX w.); nr inwentarzowy - 18 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych) - odtworzony z adaptacją na obsługę zwiedzających. Budynek drewniany, jednopiętrowy, bez podpiwniczenia, z niewielkim strychem nieużytkowym, dach dwuspadowy. Fundamenty - pod ścianami drewnianymi zrębowymi zewnętrznymi i murowanymi wewnętrznymi wylewane z betonu zbrojonego o wymiarach 7.78 x 7.60, podmurówka wyk. z kamienia łamanego na poziomie gruntu. Ściany drewniane zewnętrzne zrębowe wyk. z drewna iglastego, ściany wewnętrzne murowane z cegły pełnej i modularnej. Sanitariaty (na poziomie parteru) wykończone płytkami ceramicznymi. Stropy drewniane, dach drewniany kryty gontem. Obiekt wyposażony w instalację elektryczną, gazową (ogrzewanie), wodociągową i telefoniczną. H. Chałupa z Szymbarku (1924 r.), nr inwentarzowy - 14 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych). Fundament kamień łamany łączony na glinie, ściany drewniane zrębowe, wewnątrz tynkowane na trzcinie, dach kryty gontem, w obiekcie instalacja elektryczna, obiekt posiada instalację odgromową I. Wiata, zadaszenie ekspozycji maszyn rolniczych, nr inwentarzowy - 21 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych) - wybudowana w 2013 r. Konstrukcja słupowa, zadaszona dachem drewnianym krytym gontem. J. Dworek mieszczański ( r.), nr inwentarzowy -. 1 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), przeniesiony na teren muzeum w Szymbarku w 1975 r. drewniany, wolnostojący o konstrukcji zrębowej, posadowiony na podmurówce kamiennej. Parterowy, dwutraktowy, z gankiem na osi elewacji frontowej. K. Wiatrak turbinowy z Ropy (1935 r.), nr inwentarzowy - 8 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), drewniany, o konstrukcji słupowej oszalowany deskami, 1.5. Charakterystyczne parametry określające wielkość obiektu A. Chałupa z Moszczenicy Wymiary fundamentu 15,10 x 5,90 m Powierzchnia całkowita - 88 m2 Kubatura 260 m3 B. Chałupa z Gródka Wymiary fundamentu 15,50 x 5,40 m Powierzchnia całkowita 84 m2 Kubatura 244,18 m3 C. Olejarnia z Gródka Wymiary fundamentu 10,30 x 6,60 m Powierzchnia całkowita 68 m2 Kubatura 207 m3 D. Chałupa dymna z Siar Wymiary fundamentu 10,50 x 5,50 m 3

4 Powierzchnia całkowita 57,8 m2 Kubatura 263,19 m3 E. Stodoła ze Stróżnej Wymiary fundamentu 15,50 x 5,60 m Powierzchnia całkowita - 86 m2 Kubatura 225,70 m3 F. Obórka ze Stróżnej Wymiary fundamentu - 9,60 x 5,90 m Powierzchnia całkowita - 52 m2 Kubatura 152,35 m3 G. Spichlerz z Rożnowic Powierzchnia zabudowy - 67,7 m2 Powierzchnia użytkowa - 107,3 m2 Kubatura m 3 H. Chałupa z Szymbarku Wymiary fundamentu 13,50 x 5,30 m Powierzchnia całkowita - 72 m2 I. Wiata Rozplanowana na rzucie wydłużonego prostokąta o wymiarach 18,16 x 7,16 m Powierzchnia zabudowy 130,02 m2 Powierzchnia użytkowa 127,78 m2 Kubatura 508,62 m3 J. Dworek mieszczański Powierzchnia - 168,15 m2 Kubatura m3 L. Wiatrak turbinowy z Ropy Zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 2,10 m x 1,60 m Powierzchnia - 4,93 m2 Kubatura - 10 m Ogólna ocena stanu technicznego obiektu A. Chałupa z Moszczenicy wymiana strzechy o powierzchnia 232 m2 B. Chałupa z Gródka wymiana strzechy o powierzchnia 207 m2 C. Olejarnia z Gródka wymiana strzechy o powierzchnia 200 m2 D. Chałupa dymna z Siar wymiana części dachu strzechy o powierzchnia 100 m2 oraz 10 mb kalenicy, 10 mb rogówek E. Stodoła ze Stróżnej wymiana 13 mb kalenicy oraz 10 mb rogówek F. Obórka ze Stróżnej 4

5 wymiana 10 mb kalenicy G. Spichlerz z Rożnowic konserwacja dachu krytego gontem, powierzchnia 95 m2 H. Chałupa z Szymbarku konserwacja dachu krytego gontem, powierzchnia163 m2 I. Wiata konserwacja dachu krytego gontem, powierzchnia 240 m2 J. Dworek mieszczański wymiana dachu krytego gontem o powierzchnia 324 m2 K. Wiatrak turbinowy z Ropy wzmocnienie nadwyrężonej przez wichurę konstrukcji wieżyczki turbiny wraz ze skrzydłem, ogólny przegląd i konserwacja 1.7. Charakterystyka planowanych robót konserwatorskich, budowlanych, remontowych i instalacyjnych itp. 1. Prace konserwatorskie przy poszyciu dachowym: prace konserwatorskie przy więźbie dachowej (7 obiektów: A, B, C, D, E, F, H) obejmujące: zahamowanie biologicznych procesów destrukcji drewna w zależności od intensywności występowania szkodników owadzich oraz wzmocnienie drewna, wymiana poszycia dachowego strzechy (3 obiekty: A, B, C), o łącznej powierzchni 639 m2, wymiana poszycia dachowego gonty (1 obiekt: J), o powierzchni połaci dachowej 324 m2, remont poszycia dachowego - wymiana kalenic, rogówek ( 3 obiekty: D, E, F), o łącznej powierzchni 173 m2, konserwacja gontów impregnacja (3 obiekty: I, H, G), o łącznej powierzchni 498 m2. 2. Prace konserwatorskie przy ogrodzeniu: wymiana siatki na sztachety mb, w tym: demontaż istniejącej siatki, wyprostowanie słupków, dospawanie metalowych łączników do montażu sztachet drewnianych jodłowych o wysokość 160 cm, pomalowanie słupków i listew metalowych, impregnowanie sztachet, dołem podmurówka betonowa lub obrzeża betonowe), remont ogrodzenia istniejącego, w tym: wymiana siatki, wyprostowanie słupków, malowanie, zabetonowanie obrzeży między słupkami), wykonanie fragmentu nowego ogrodzenia mb o wys. 160 cm, w tym: montaż słupków, montaż siatki, wylanie betonu lub ułożenie obrzeży betonowych, wykonanie dwóch bram o szer. 3 m i 5 m, konserwacja starego ogrodzenia 220 mb, w tym: czyszczenie słupków i siatki, wzmocnienie naciągu siatki, naprawa części uszkodzonych siatki, malowanie. 3. Prace uzupełniające: wykonanie odwodnienia mb, w tym: wykopanie rowu na głębokość 0,50 m, podsypka, rozłożenie rury drenarskiej i ponowne zasypanie przepuszczalnym materiałem i ziemią, wykonanie ścieżek spacerowych - drogi wewnętrzne o dł. 250 mb, szer. 2 mb, w tym: wymiana gruntu na głębokość 20cm, zasypanie żwirem 10cm, kliniec 10cm i 2cm drobno ziarnistego gryzu, obrzeża wykonane z kamienia otoczak lub łamanego kamienia układanego na zaprawie betonowej, 5

6 wykonanie konserwacji klepisk o łącznej powierzchnia 314 m2 w 5 obiektach kubaturowych, w tym: dosypanie brakującego materiału (glina), wymieszanie z plewami + stabilizator, ponowne ułożenie klepisk. 4. Modernizacja istniejącej instalacji elektrycznej m.in.: wykonanie nowego zasilania budynków, rozdzielenie obwodów zasilających, wymiana kabli, wyłączników. 5. Remont elementów konstrukcji wiatraka turbinowego (1 obiekt: K), w tym: częściowy demontaż oraz wymiana elementów drewnianych konstrukcji wieżyczki z kołem wiatrowym Konieczność zagospodarowania miejsca i materiałów na zmagazynowanie i zabezpieczenie eksponatów na czas prac konserwatorskich Ogólny zakres przedmiotowy zamówienia Przedmiotem zamówienia jest wykonanie: Projektu budowlanego remontu obiektów (w tym ogrodzenia i otoczenia) - szt. 6, Projektu remontu instalacji elektrycznej - szt. 6, Programu prac konserwatorskich dla obiektów - szt. 6, Kosztorysu inwestorskiego - szt. 3, Wykonanie przedmiarów robót - szt. 3, Specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót oraz programu BIOZ - szt. 3 b/. uzyskanie: Decyzji o pozwoleniu na budowę/zgłoszenia robót remontowych, Pozwolenia konserwatora zabytków (pozwolenie powinno być ważne na okres 3 lat). c/. dostarczenie płyt CD/DVD zawierającej materiały wymienione w pkt 1.8.a w wersji PDF i wersji edytowalnej (WORD, EXEL itp.). Przedmiotem zamówienia jest także: opracowanie aktualnej mapy do celów projektowych, uzyskanie stosownych opinii i pozwoleń wynikających z przepisów prawa. Dokumentacja projektowa powinna być sporządzona w oparciu o aktualne przepisy prawa obowiązujące w przedmiotowym zakresie. 6

7 Załącznik nr A do załącznika 3c Opis techniczny obiektu: Skansen Wsi Pogórzańskiej im. Prof. Romana Reinfussa w Szymbarku prezentuje kulturę ludową Pogórzan Gorlickich. Usytuowany jest w centrum wsi, na resztówce podworskiej (fragment dawnego Majątku Zamek, jednej ze sched szymbarskich). Na powierzchni ok. 2 ha w chwili obecnej zlokalizowanych jest 15 obiektów reprezentujących typową dla Pogórza Gorlickiego architekturę wiejską. W najbliższym sąsiedztwie wiejskiej zabudowy znajdują się podworskie obiekty murowane kasztel rodu Gładyszów z XVI w., dawna oficyna z k. XVIII wieku oraz drewniany dworek z pocz. XX wieku, przeniesiony z Gorlic. Inicjatorem zorganizowania placówki muzealnej w Szymbarku na początku lat sześćdziesiątych XX wieku był ówczesny Wojewódzki Konserwator Zabytków w Rzeszowie Jerzy Tur. Organizacją i formalnościami prawnymi zajął się Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Gorlicach, kierowany przez Wandę Kłapkowską, która została następnie pierwszym kierownikiem tej placówki. W zagadnieniach merytorycznych, dotyczących ekspozycji skansenu, korzystano z pomocy prof. Romana Reinfussa, a od 2010 roku, w 100 rocznicę urodzin Profesora, skansen nosi jego imię. Od 2008 roku Skansen jest oddziałem Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach. A. Chałupa z Moszczenicy (k. XIX w.), należała niegdyś do Jana Skrobota, wchodziła w skład średnio zamożnego gospodarstwa. W chałupie znajdują się cztery pomieszczenia w układzie amfiladowym; przelotowa sień, po lewej stronie komora, po prawej kuchnia, a za nią izba. Ściany kuchni i izby wewnątrz wylepione glina i bielone; sieni, komory i zewnętrzne całej chałupy niebielone. Z zewnątrz ściany niebielone. Przestrzeń miedzy belkami wypełniona mchem. Powały drewniane nad kuchnia z szerokich półbali, nad pozostałymi pomieszczeniami z desek. Dach czterospadowy, krokwie wsparte na płatwiach i wysunięte ok. 45 cm poza nie, usztywnione jętką. W komorze i izbie podłoga ułożona z desek, w sieni i kuchni ubite klepisko z gliny. Wnętrza urządzono w stylu lat trzydziestych XX wieku. W tym czasie pierwotnie dymna kuchnia miała już palenisko przykryte blachą, komin odprowadzający dym, kapę, okazały masyw piekarniczy i za ścianą piec grzewczy. W kuchni podstawowe naczynia, sprzęty, ławy, półeczki oraz łóżko przeznaczone dla starszej osoby. Izba wyposażona w meble stolarskiej roboty, tradycyjnie zdobiona kwiatami z bibuły, malowanką na papierze, drewnianymi ptaszkami, zawieszonym u powały pająkiem. Komora pełniła funkcje magazynowe. B. Chałupa z Gródka (1886 r.), wchodziła w skład średnio zamożnego gospodarstwa chłopskiego Walentego Kłapacza. Ściany budynku są konstrukcji wieńcowej i słupowej, z wystającymi w narożach ostatkami, dach trójspadowy kryty słomą, na kalenicy wzmocniony gontami. Chałupa stanowi ciekawy przykład tradycyjnego zdobnictwa zrębów, typowego dla tej wsi. Wewnątrz są cztery pomieszczenia w układzie amfiladowym, po lewej stronie sieni izba i komora, po prawej kuchnia. Ściany utykane mchem ze spoinami lepionymi gliną. Na zewnątrz ściany w części mieszkalnej bielone wapnem z dodatkiem siwki. W części zach. od sieni ściany (4 rzędy dolne) bielone w całości, pozostałe (w elewacji frontowej) do krokwi zdobione dużymi kropami z wapna. W sieni znajduje się oryginalna wiklinowa szafa tzw. spyrnik do przechowywania żywności. W dawnej kuchni ślady dawnego wyglądu: czarna powała, otwór do wypuszczania dymu, tragarz 7

8 z wyrytą datą i rozetą. C. Olejarnia z Gródka (poł. XIX w.), przeniesiona z zamożnej zagrody rodziny Koszyków. Budynek ma konstrukcję zrębową, wzniesiony jest ze świerkowych okrąglaków, częściowo toporowanych. Dach jest czterospadowy, kryty schodkowatą słomianą strzechą, z wzmocnioną gontami kalenicą i dwoma rzędami gontów na dolnych krawędziach okapu. Nad pomieszczeniami pułap z desek. Obiekt niebielony. W olejarni tłoczono olej lniany używany przede wszystkim w okresie Wielkiego Postu i adwentu jako omasta do pokarmów. Wewnątrz dwa pomieszczenia: przedsionek i warsztat z urządzeniami do obróbki siemienia lnianego (stępy nożne do ubijania siemienia, duże koryta dłubane, niecki, piec do zasmażania masy, prasa śrubowo-klinowa do tłoczenia oleju). D. Chałupa kurna z Siar stanowi przykład jednobudynkowej biedniackiej zagrody z poł. XIX wieku. Budynek zrębowy, z okrąglaków świerkowych o dużych przekrojach, z wypuszczonymi na węgłach nierównej długości ostatkami, bielony wapnem, z nisko opadającą schodkowatą, słomianą strzechą. Dach czterospadowy. Wewnątrz znajdują się trzy pomieszczenia w układzie amfiladowym: sień, kuchnia (piekarnia), izba. W sieni wejście do piwniczki i składziku na narzędzia oraz chlewiku dobudowanego do szczytu chałupy. We wszystkich pomieszczeniach jest klepisko. W kurnej piekarni ściany i powała czarne od dymu. W pomieszczeniu wydzielone jest stanowisko dla krowy, co było charakterystyczne dla tego regionu. Wyposażenie jest bardzo skromne, na ławie drewniane naczynia, na blasze pieca żeliwne garnki. W pobielonej izbie podstawowe umeblowanie (łóżko, ława, stolik, żerdź i skrzynia na odzież). Sporo miejsca zajmują urządzenia i narzędzia do tkania płótna lnianego krosna, wijadło, szpularz. Chałupa tak wyglądała aż do lat siedemdziesiątych XX w. Zamieszkiwana była wówczas przez Stanisława Cięciwę, który utrzymywał się z tkania płótna, potem też z wyrobu chodników. E. Stodoła ze Stróżnej przeniesiona z zamożnej zagrody Adolfa Czerwienia została zbudowana pod koniec XIX wieku. Postawiona jest na wysokiej podmurówce z kamieni spojonych gliną. Ściany są zrębowe, między belkami pozostawione są szczeliny dla zapewnienia przewiewu. Dach krokwiowy, czterospadowy, kryty jest słomianą strzechą ułożoną schodkowo. Budynek jest trójdzielny, składa się z przelotowego boiska i dwóch sąsieków. Ekspozycja prezentuje maszyny, urządzenia, narzędzia rolnicze (młocarnia, sieczkarnia, wózki do kręcenia powrozów, drewniane widły, cepy itp.) F. Obórka ze Stróżnej również pochodzi z gospodarstwa Adolfa Czerwienia, datowana jest na ten sam okres. Obiekt postawiony jest z okrąglaków, ma konstrukcję zrębową. Szczeliny między belkami wypełnione są sianem łąkowym. Dach czterospadowy, pokryty jest słomą ułożoną w schodki. Strop belkowy z pułapem z desek. Ściany wewnątrz w części przeznaczonej dla krów, bielone. W oborze znajdują się cztery pomieszczenia. Część główna dwudzielna, stanowi osobne pomieszczenie dla kilku krów oraz wozownię z wydzielonym miejscem dla konia. W wozowni umieszczono m.in. wóz wyjazdowy. Dwudzielna przybudówka od strony pomieszczenia dla krów w dolnej części mieści chlewik, górna część przeznaczona jest dla kur. Dostawiona pod kątem prostym znacznie poszerza budynek, co w całości tworzy zarys litery L. G. Spichlerz z Rożnowic (k. XVIII w.) to jeden z najstarszych budynków gospodarczych zachowanych na terenie Pogórza. Reprezentuje zamożną zagrodę plebańską usytuowaną wokół kościoła i plebanii, wraz z licznymi innymi zabudowaniami (stodoły, stajnie). Na kamiennej podmurówce drewniany zrąb z półbali, łączonych na węgłach w większości na tzw. rybi ogon. Dwuspadowy dach pokryty tak jak pierwotnie gontem. Malownicze wejście na piętro w elewacji frontowej. Parter pełnił funkcje drewutni, a na piętrze gromadzono zboże w przegrodach sąsiekowych. Obecnie, po remoncie zaadoptowany na cele administracyjne. Budynek drewniany, jednopiętrowy, bez podpiwniczenia, z niewielkim strychem nieużytkowym, dach dwuspadowy. Fundamenty - pod ścianami drewnianymi zrębowymi zewnętrznymi i murowanymi wewnętrznymi wylewane z betonu zbrojonego o wymiarach 7.78 x 7.60 m, podmurówka wyk. 8

9 z kamienia łamanego na poziomie gruntu. Ściany drewniane zewnętrzne zrębowe wyk. z drewna iglastego, ściany wewnętrzne murowane z cegły pełnej i modularnej. Sanitariaty (na poziomie parteru) wykończone płytkami ceramicznymi. Stropy drewniane, dach drewniany kryty gontem. Obiekt wyposażony w instalację elektryczną, gazową (ogrzewanie), wodociągową i telefoniczną. H. Chałupa z Szymbarku jest najmłodszym obiektem w skansenie (1924 r.). Należała niegdyś do stolarza Sylwestra Przybylskiego. Stanowi przykład zmian zachodzących w latach trzydziestych dwudziestego wieku, widocznych w wyglądzie zewnętrznym, przy zachowaniu układu wnętrz typowego dla starszych domów. Chałupa zbudowana jest z ociosanych belek, na węgłach przyciętych do linii ścian, szczeliny między nimi uszczelnione sianem. Dach półszczytowy, pokryty jest gontem. Wpływa to na urozmaicenie istniejącej już zabudowy, którą tworzą budynki z okrąglaków, z wypuszczonymi w narożach ostatkami i dachami czterospadowymi, pokrytymi słomianymi strzechami. Jedna z izb stanowi zarazem miejsce pracy rzemieślnika zajmującego się obróbką drewna i jego mieszkanie. Zgromadzono w niej liczne dawne narzędzia używane przez stolarzy, cieślów, kołodziejów, bednarzy i zwykłych mieszkańców wsi, wykonujących proste sprzęty i naprawy. Większe urządzenia to warsztat stolarski z 1900 r., ława strugalna tzw. dziad. Wnętrze wyposażone jest w meble stolarskiej roboty, jest w nim też piec grzewczy połączony z paleniskiem przykrytym blachą, służącym do gotowania. I. Wiata ekspozycja zabytków techniki i urządzeń rolniczych; obiekt o konstrukcji drewnianej szkieletowej, rozplanowany na rzucie wydłużonego prostokąta 18,16 x 7,16 m, nakryty dachem dwuspadowym o kącie pochylenia połaci 38 stopni. Obiekt na stopach fundamentowych betonowych. Konstrukcja przyziemia obiektu słupy drewniane o przekroju 16 x 16 cm, wys. 250 cm. Konstrukcja dachu krokwie o przekroju 7 x 16cm, o rozstawie osiowym, wysunięte poza płatwie tworzą okap. W płaszczyźnie pionowej słupów między rozporami a krokwiami zastrzały. Nad zastrzałami krokwie spięte jętkami. Pokrycie dachu gont impregnowany. Wewnątrz wiaty posadzka kamienna. J. Dworek mieszczański ( r.), nr inwentarzowy - 1 (księga inwentarzowa nieruchomości obiektów zabytkowych), przeniesiony na teren muzeum w Szymbarku w 1975 r. drewniany, wolnostojący o konstrukcji zrębowej, posadowiony na podmurówce kamiennej. Nie podpiwniczony. Parterowy, dwutraktowy, z gankiem na osi elewacji frontowej, na rzucie prostokąta. Wejście główne od frontu, dwa boczne w elewacjach szczytowych. Dach siodłowy, czterospadowy przykryty gontem podwójnym. Więźba dachowa stolcowa, krokwie wsparte na belkach stropowych. Strop belkowy. Ściany z zewnątrz pokryte gontami, wewnątrz otynkowane. Ganek frontowy wsparty na słupach drewnianych z zastrzałami, ozdobiony ornamentem rytym w drewnie. Jedno wejście boczne z oszklona werandą. Obiekt wyposażony w instalację elektryczną, gazową i odgromową. K. Wiatrak z Ropy (1932 r.), stał niegdyś na terenie gospodarstwa Kazimierza Korzenia. Służył do mielenia zboża na potrzeby jednego gospodarstwa. Budynek jest drewniany, konstrukcji słupowej, oszalowany deskami i listwami nakładkowymi. Obudowa wiatraka jest nieruchoma, natomiast do kierunku wiatru ustawiano wieżyczkę z kołem wiatrowym o formie turbiny. Wewnątrz znajduje się kompletne wyposażenie: żarna, zsyp na ziarno, przekładnia pasowa, wprowadzająca w ruch mechanizm, skrzynia na mąkę. 9