Nazwa przedmiotu: JĘZYK NIEMIECKI Kod przedmiotu: 09.1 JNW 121 Pkt. ECTS: 1

Transkrypt

1 Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI Kod: 09.1 JAW 121 Pkt. ECTS: 1 Poziom przedmiotu: średnio-zaawansowany Rok/Semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 semestralnie Opracowanie: mgr Waldemar Markiewicz Język wykładowcy: angielski Wymagania wstępne: student powinien posiadać umiejętności i wiadomości na poziomie podstawowym, tj. np. zdana matura z nauczanego języka (aby zostać zakwalifikowanym do odpowiedniej grupy student przystępuje do testu typu placement ). Oczekiwane efekty kształcenia: Studenci powinni nabyć następujące umiejętności: Rozumienie ogólnego sensu oraz głównych punktów dialogów i wypowiedzi. Formułowanie krótkich, płynnych wypowiedzi na określone tematy z Ŝycia codziennego lub prostych wydarzeń kulturowych, z zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyraŝania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości; wdraŝanie własnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych osób. Rozumienie tekstów autentycznych (zawierających elementy niezrozumiałe). Formułowanie zróŝnicowanych pod względem morfosyntaktycznym i leksykalnym wypowiedzi pisemnych z zachowaniem zasad ortografii i podstaw interpunkcji (list, notatka, esej itd.). I. Treści leksykalne: physical/character description, clothes, linking words, interests and hobbies, phrasal verbs: look, accommodation, weather description, adjectives used for places, holidays, use of the senses in describing places, giving directions/making recommendations, phrasal verbs: run, types of stories, feelings, use of the senses, habitat and description/rules, stories/narrating events, feelings and emotions, time words/sequence words, phrasal verbs: break, giving advice/making recommendations, making suggestions/offers/invitations, curricular cuts: false friends, the Vikings/the Celts/the Maya, expressing opinions, giving reasons, linking words, phrasal verbs: come, accidents/survivors, giving advice /expressing criticism. II. Treści gramatyczne: present simple, present continuous/stative verbs, relative pronoun s, adverbs of frequency, forming adjectives, past simple, past continuous, present perfect, present perfect continuous, prepositions of place, definite article, clauses of result, avoiding repetition, past perfect/past perfect continuous, modal verbs, comparisons, past tenses (advanced points), will/be going to/present continuous, 1 st conditional, reported speech/introductory verbs, future continuous, future perfect, reported orders/requests/commands. Forma zaliczenia: Uzyskanie zaliczenia jest uzaleŝnione od obecności na zajęciach, aktywnego udziału w zajęciach/przygotowania do zajęć oraz uzyskania ocen pozytywnych z testów w czasie trwania semestru. Zaliczenie po 1 i 2 semestrze. V. Evans, J. Dooley, Enterprise Plus courebook/workbook. Swansea: Express Publishing. E. Walker, S. Elsworth, Grammar Practice for Upper Intermediate Students. Harlow: Pearson Education. R. Murphy, English Grammar in Use. Cambridge: CUP. B. Jasińska, J. Jaślan, M. Woytowicz-Neyman, Język Angielski Repetytorium Gramatyki z Ćwiczeniami. Warszawa: PWN. Mączka T Dialogi angielskie dla maturzystów i nie tylko. Harald. S. Cunningham, P. Moor, New Cutting Edge coursebook/workbook. Harlow: Pearson Education. * na zajęciach będą wykorzystywane równieŝ materiały z Internetu oraz w większej mierze materiał przygotowywany przez wykładowcę ( mgr Waldemar Markiewicz). Nazwa przedmiotu: JĘZYK NIEMIECKI Kod przedmiotu: 09.1 JNW 121 Pkt. ECTS: 1

2 Poziom przedmiotu: średnio-zaawansowany, uwzględniając wyniki testu podstawowego. Rok /Semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 semestralnie Prowadzący: mgr Andrzej Piotr Parus Język wykładowy: Język niemiecki Wymagania wstępne: Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu kaŝdy student powinien zdać pozytywnie test podstawowy- [Einstufungstest]- na poziomie średnim. Oczekiwane efekty kształcenia: Po dwóch semestrach nauki ćwiczeń, student powinien swobodnie posługiwać się językiem niemieckim w formie konwersacji na tematy Ŝycia codziennego oraz nabyć umiejętności prowadzenia korespondencji osobistej jak i na tematy sportowo-rekreacyjnej. Ludzie, mowa, przedstawianie się. Miasto, wieś, hotel, informacja. Hobby, muzyka, sport. Dzień powszedni, nauka, praca, czas wolny. Zakupy, jedzenie, picie, centra handlowe, party, w restauracji-barze. PodróŜe-prywatne słuŝbowe. Mieszkania domy. Zawody sportowe konwersacja. Zdrowie, części ciała. Ubiory, pogoda.. Pisanie korespondencji. Forma zaliczenia: Zaliczenie dwa testy w semestrze. Optimal A1, Język niemiecki podręcznik i ćwiczenia.wydawnictwo Langenscheidt,Warszawa, Deutsche Gramatik- Ein Handbuch fuer. Auslaenderunterricht.Wydawnictwo Langenscheid. G. Helbig, J.Buscha, Berlin Opracowania własne, prasa własna Nazwa przedmiotu: JĘZYK FRANCUSKI Kod przedmiotu: 09.1 JFW 121 Pkt. ECTS: 1 Poziom przedmiotu: średnio-zaawansowany Rok /Semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 semestralnie Prowadzący: mgr Ewa Jarzyńska Język wykładowy: Język francuski Wymagania wstępne: znajomość języka wyniesiona ze szkoły średniej lub zdana matura z języka francuskiego Oczekiwane efekty kształcenia: umiejętność sprawnego komunikowania się, poznanie kolejnych czasów i innych zagadnień gramatycznych. media uroczystości i święta rodzina pokolenia sposoby spędzania czasu wolnego czynne formy spędzania czasu wolnego kino i teatr psychologia sondaŝe i ankietowanie zdrowy styl Ŝycia odŝywianie sport Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę na podstawie zaliczonych testów i kartkówek oraz aktywności na zajęciach, obecność na zajęciach M. Beacco do Giura, D. Jennepin, M. Kaneman-Pougatch, S. Trevisi, Café Crème 2 Hachette, Jolanta Zając, "Czasowniki Francuskie"- ćwiczenia, wydawnictwo Veda, B. Wdowiszewska-Lewińska, "Testy leksykalno - gramatyczne dla mlodzieŝy", Abedik, H. Huzar, "Testez votre français", Altravox, Y. Delatour, D. Jennepin, M. Léon-Dufour, A. Matlé, "Grammaire", Hachette, M. Skoraszewski, "Français-repetytorium tematyczno-leksykalne", Wagros, 1998.

3 E. Sirejols, G. tempesta, "Le nouvel entraînez-vous; Grammaire 450 nouveaux exercices, niveau moyen, avancé", Clé International, 1997 Nazwa przedmiotu: JĘZYK ROSYJSKI Kod przedmiotu: 09.1 JRW 121 Pkt. ECTS: 1 Poziom przedmiotu: średnio-zaawansowany Rok /Semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 semestralnie Prowadzący: mgr Hanna Piotrowska Język wykładowy: Język rosyjski Wymagania wstępne: Student powinien posiadać umiejętność posługiwania się j. rosyjskim w zakresie sytuacji z Ŝycia codziennego oraz powinien znać podstawowe struktury gramatyczne. Oczekiwane efekty kształcenia: Zakłada się, Ŝe w wyniku zaliczenia przedmiotu student rozwinie swoje kompetencje językowe w zakresie leksyki charakterystycznej dla specjalności Wychowanie Fizyczne. Udoskonali posługiwanie się złoŝonymi strukturami gramatycznymi. Ćwiczenia leksykalno-gramatyczne dotyczą tematyki związanej ze szkołą, uczniami, relacjami między poszczególnymi członkami społeczności szkolnej, zajęciami sportowymi w szkole, zawodami sportowymi itp. Forma zaliczenia: pisemne/ustne M. Fidyk, T. Skup-Stundis Nowe repetytorium z j. rosyjskiego I.Wierieszczagina Давайте поговорим Nazwa przedmiotu: BIOLOGIA Kod przedmiotu: 13.1BIO111 pkt. ECTS: 3 Poziom przedmiotu: podstawowy Rok/semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 Opracowanie: mgr Anna Inerowicz Język wykładowy: język polski Wymagania wstępne: Student powinien posiadać wiedzę na poziomie podstawowym z zakresu szkoły ponadgimnazjalnej. Oczekiwane efekty kształcenia: Student powinien posiadać wiedzę i umiejętności dotyczące budowy i fizjologii komórki i tkanek zwierzęcych. Umie wykazać zaleŝności między procesami zachodzącymi na poziomie biochemicznym i genetycznym. Zna skutki procesów dla prawidłowego funkcjonowania organizmu Współczesna teoria komórkowej budowy organizmu. Komórka jako strukturalna i funkcjonalna jednostka organizmu. Molekularne podłoŝe Ŝycia. Budowa, rodzaje i właściwości błon komórkowych. Budowa i funkcja jądra komórkowego. Mechanizmy przekazywania informacji genetycznej. Budowa i funkcja rybosomów, biosynteza białka i proces regulacji. Podział mitotyczny komórki i jego sens biologiczny. Znaczenie i przebieg mejozy. Sens biologiczny procesów: amitoza, apoteoza, nekroza i klonowanie. Oogeneza i spermatogeneza, rozwój zarodka. Podstawy genetyki choroby genetyczne. Cytoplazma komórki, jej budowa i funkcje. Mitochondrium jako organellum energetyczne. Rodzaje, budowa i funkcje retikulum endoplazmatycznego. ZaleŜności funkcjonowania w komórce aparatu Golgiego. Budowa, rodzaje i występowanie tkanki nabłonkowej. Budowa i funkcja tkanki łącznej właściwej. Tkanka łączna oporowa. Tkanka łączna płynna. Budowa i fizjologia tkanki mięśniowej. Budowa i rodzaje tkanki nerwowej. Obserwacje mikroskopowe tkanek rozpoznawanie tkanek. Forma zaliczenia: Student uzyskuje zaliczenie na podstawie: aktywnego obowiązkowego udziału w zajęciach, uzyskanie pozytywnych cząstkowych zaliczeń przedmiotu. Literatura podstawowa: E. D. Robertis, Biologia komórki. C. A. Villee, Biologia. A. Kawiak, Cytofizjologia Literatura uzupełniająca: A. Nasou, R. L. Dehaau, Świat biologii. K. Boczkowski, Zarys genetyki medycznej. Cz. Jura, H. Krzanowska, Leksykon biologiczny. Nazwa przedmiotu: ANATOMIA

4 Kod przedmiotu: 13.0 ANA 121 pkt. ECTS: 4 Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany, Rok/Semestr : I/1 Liczba godzin: wykład 15, ćwiczenia 30 Opracowanie: Marecki Bogusław, profesor; Jacek Lewandowski, doktor Język wykładowy: język polski Wymagania wstępne: zakres poziomu szkoły średniej. Oczekiwane efekty kształcenia: Znajomość anatomii zapewni studiującym wychowanie fizyczne, odpowiednią wiedzę dotyczącą topografii, budowy i czynności poszczególnych narządów ciała ludzkiego. Wiedza o budowie i funkcji organizmu ludzkiego jest równieŝ niezbędna dla absolwentów tego kierunku w trakcie pracy zawodowej. Czynnościowe ujęcie anatomii stanowi podstawę w pracy nauczyciela wychowania fizycznego, kształtującego organizm ucznia w róŝnych fazach jego rozwoju, poprzez dobór odpowiednich ćwiczeń fizycznych. Wykłady: Zarys historii anatomii. Ogólna budowa i podział ciała ludzkiego. Właściwości biologiczne i fizyczne kości; rodzaje połączeń międzykostnych; rozwój połączeń kostnych. Połączenia kości. Nazewnictwo ruchów w stawach. Mechanika mięśni. Ogólna budowa kończyny górnej. Ogólna budowa kończyny dolnej. Analiza porównawcza obręczy kończyny górnej z obręczą kończyny dolnej, stawu ramiennego ze stawem biodrowym, stawu łokciowego i połączeń kości przedramienia ze stawem kolanowym oraz połączeniami kości podudzia. Analiza porównawcza ręki i stopy. Szkielet osiowy. Budowa i funkcja kręgosłupa. Ćwiczenia: Wiadomości ogólne o budowie i czynności układu kostnego i układu mięśniowego. Zespół funkcjonalny kończyny górnej: kości, stawy, mięśnie. Zestawienie ruchów w stawach kończyny górnej i wykonujących je mięśni. Zespół funkcjonalny kończyny dolnej: kości, stawy, mięśnie. Zestawienie ruchów w stawach kończyny dolnej i wykonujących je mięśni. Forma zaliczenia: aktywny udział studentów w zajęciach, pozytywne oceny z poszczególnych kolokwiów. Marecki B., Anatomia funkcjonalna w zakresie studiów wychowania fizycznego, t. I i II PWN, Warszawa Poznań 1989, 1996,2000. Sinielnikow R. D., Atlas anatomii człowieka, tom I-III, Moskwa Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom I-V, PZWL W-wa1990. Nazwa przedmiotu: HISTORIA KULTURY FIZYCZNEJ Kod przedmiotu: 16.9HKF111 Pkt. ECTS: 4 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Rodzaj przedmiotu: Podstawowy Rok / semestr: I/1 Liczba godzin: wykład 15, ćwiczenia 30 Prowadzący: dr hab. Maciej Łuczak Język wykładowy: polski Wymagania wstępne: Zakres wiadomości na poziomie szkoły średniej Oczekiwane efekty kształcenia: Umiejętność myślenia historycznego i rozumienia ogólnych problemów kultury fizycznej, formułowania wniosków, określenia stanu kultury fizycznej i kształtowania kultury pedagogicznej. Wykłady: Wychowanie fizyczne u ludów pierwotnych. Militarne aspekty rozwoju kultury fizycznej u ludów staroŝytnego Wschodu (Egipt, Asyria, Babilonia, Persja, Izrael, Fenicja, Chiny, Indie, Japonia). Kultura fizyczna na Krecie. Mykeny i Achajowie. Determinanaty rozwoju kultury fizycznej w staroŝytnej Grecji. Kultura fizyczna jako integralna część systemu wychowania w Atenach i w Sparcie. Igrzyska starogreckie, ich rola i funkcje. Rzym rola i miejsce kultury fizycznej w imperium. Termy jako ośrodki Ŝycia higieniczno-kulturowego. Kultura fizyczna w róŝnych środowiskach społecznych w średniowieczu. PodróŜowanie w średniowiecznej Europie. Wychowanie rycerskie. Turnieje rycerskie. Bractwa kurkowe i rozwój strzelectwa. Łaźnie miejskie jak wyraz troski o higienę. Ćwiczenia: Kultura fizyczna w dobie Odrodzenia i Oświecenia. Kierunki i czynniki rozwoju kultury fizycznej w Europie w XIX i XX w. Systemy wychowania fizycznego: szwedzki, niemiecki, angielski. Rola TG Sokół. Wychowanie fizyczne w szkole polskiej w XIX i XX w. Park H. Jordana i pozaszkolne ośrodki wychowania fizycznego. Rozwój sportu w Europie i w Polsce w XIX i XX w. NowoŜytne igrzyska olimpijskie. Kultura fizyczna w XIX i XX w. Systemy wychowania fizycznego: szwedzki, niemiecki, angielski. Wychowanie fizyczne w szkole polskiej w XX w. Pozaszkolne ośrodki wychowania fizycznego. Rozwój sportu w Europie i w Polsce w XX w. NowoŜytne igrzyska olimpijskie. Forma zaliczenia: egzamin ustny

5 Dzieje kultury fizycznej (do roku 1918), pod red. Z. Grota i T. Ziółkowskiej, Seria: Podręczniki nr 22 AWF w Poznaniu, PWN Warszawa-Poznań R. Wroczyński, Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu, Wyd. II rozszerzone, Wyd. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Gaj J., Hądzelek H., Dzieje kultury fizycznej w Polsce, Poznań Nazwa przedmiotu: BIOCHEMIA Kod przedmiotu: 13.6BIO111 Pkt. ECTS: 4 Typ przedmiotu: Obowiązkowy. Poziom przedmiotu: Podstawowy. Rok/semestr: I/1 Liczba godzin: wykłady 15, ćwiczenia 30 Prowadzący: dr Stanisław Wylegalski. Język wykładowy: polski. Wymagania wstępne: Powtórzenie i zaliczenie niektórych zagadnień z chemii wchodzących w zakres programu szkoły średniej Oczekiwane efekty kształcenia: Zapoznanie się z biochemią jako nauką, badającą składniki chemiczne organizmu człowieka oraz ich funkcje i przekształcenia podczas procesów Ŝyciowych, głównie podczas wysiłków fizycznych o zróŝnicowanej intensywności, z uwzględnieniem wieku. Poznanie ustroju jako struktury złoŝonej z szeregu pojedynczych związków chemicznych, właściwości tych związków. Zrozumienie ciągu reakcji i szlaków metabolicznych, przekształcających dostarczone mu substraty w liczne związki niezbędne do Ŝycia i pracy fizycznej. Integracja biochemii wysiłków fizycznych z biologią, fizjologią, higieną Ŝywienia oraz teorią wychowania fizycznego. Wykłady: Dysocjacja elektrolityczna ze szczególnym uwzględnieniem elektrolitów ustroju. Zmiany stęŝeń elektrolitów ustroju pod wpływem wysiłków fizycznych o charakterze przemian anaerobowych oraz aerobowych. Hydroliza jonowa soli, uwzględnienie powstałego odczynu ( kwaśny, zasadowy i obojętny) w aspekcie rodzajów wysiłków fizycznych. StęŜenia roztworów. Zmiany stęŝenia jonów wodorowych (ph) w organizmie z uwzględnieniem wysiłków fizycznych (anaerobowe, aerobowe). Roztwory buforowe w organizmie, ich rodzaje oraz znaczenie podczas wykonywania wysiłków anaerobowych. Aminokwasy i peptydy jako elementy budowy cząsteczki białka. Enzymy. Rola białek i aminokwasów (egzogennych) w Ŝywieniu. Wpływ niedoboru białek w poŝywieniu na budowę organizmu człowieka. Znaczenie białek w adaptacji organizmu do wysiłków fizycznych - ślad białkowy. Cukrowce, budowa oraz ich przemiany - efekt energetyczny. Przemiany glukozy oraz glikogenu w warunkach anaerobowych oraz aerobowych - efekt energetyczny. Glukoneogeneza. Znaczenie węglowodanów w adaptacji organizmu do wysiłków anaerobowych oraz aerobowych. Tłuszcze oraz ich budowa. Hydroliza tłuszczów w organizmie. Energetyczne efekty spalania tłuszczów. Tłuszcze jako źródło energii wysiłków tlenowych. Spalanie tłuszczów u osób otyłych. Nowoczesne metody ilościowej oceny tłuszczu w organizmie człowieka. Ciała czynne ustroju: enzymy, hormony i witaminy. Budowa i podział ciał czynnych ustroju. Znaczenie ciał czynnych dla organizmu z uwzględnieniem wysiłków fizycznych. Biochemiczne podstawy skurczu i rozkurzu mięśniowego. Rola ATP w skurczu mięśniowym. Biochemiczne podstawy treningu sportowego. Trening sportowy. Zmiany zachodzące w organizmie pod wpływem treningu sportowego. Biochemiczne zasady treningu sportowego. ZróŜnicowanie wysiłków fizycznych w aspekcie wieku: bilans azotowy dodatni, równowaŝny i ujemny. Charakterystyka ustroju rozwijającego się, regulacja hormonalna i enzymatyczna. Biochemiczne uzasadnienie konieczności stosowania wysiłków fizycznych w wieku młodzieńczym i starczym. Farmakologiczne środki dopingowe oraz ich wpływ na procesy zachodzące w ustroju ludzkim. Ćwiczenia: Ćwiczenia laboratoryjne poszerzają oraz utrwalają treści przeprowadzonych wykładów. Forma zaliczenia: Egzamin pisemny Spis literatury kierunkowej podawany jest na pierwszym ćwiczeniu. Sukcesywnie podawana jest literatura kierunkowa z czasopism naukowych oraz w oparciu o informacje internetowe. Nazwa przedmiotu: TEORIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Kod przedmiotu: 05.9TWF121 Pkt. ECTS: 4 Poziom przedmiotu: podstawowy Rok/semestr: I/1 Liczba godzin: wykład 15, ćwiczenia 30 Prowadzący: Ryszard Wieczorek, doktor Język wykładowy: polski Wymagania wstępne: Zakres wiadomości na poziomie szkoły średniej Oczekiwane efekty kształcenia: Poprawne posługiwanie się pojęciami kultura fizyczna, wychowanie fizyczne, sport, rekreacja ruchowa, rehabilitacja ruchowa, turystyka. Zapoznanie się z genezą, rozwojem, istotą oraz strukturą procesu wychowania i kształcenia fizycznego.

6 Wykłady: Problematyka teorii wychowania fizycznego w systemie nauk (takŝe o kulturze fizycznej). Aspekty ontologiczne, aksjologiczne, teleologiczne i pedeutologiczne wychowania fizycznego. Ćwiczenia: Główne ośrodki kształtowania się nauki o wychowaniu fizycznym i ich przedstawiciele. Cele i funkcje procesu wychowania i kształcenia fizycznego (tradycyjne i współczesne). Dyspozycje kierunkowe a instrumentalne i ich kształcenie. Forma zaliczenia: Aktywne uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i wygłoszenie referatu, pozytywny wynik kolokwium. Bukowiec M.: Wypisy do ćwiczeń z teorii wychowania fizycznego. AWF Kraków Grabowski H.: Teoria fizycznej edukacji. WSiP Kraków Osiński W.: Zarys teorii wychowania fizycznego. Podr. nr 47, AWF Poznań 1996 i Wybrane prace i artykuły związane z tematyką zamieszczone w: Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, Kultura Fizyczna, Lider, Wychowanie Fizyczne i Sport, Biology of Sport, Journal of Physical Education, Internet. Nazwa przedmiotu: TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTOWYCH - GIMNASTYKA Kod przedmiotu: 16.1GIM121 Pkt.ECTS: 2 Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany, zaawansowany Rok/Semestr: I / 1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 Prowadzący: Janusz Kwieciński, doktor Język wykładowy: język polski Wymagania wstępne: Student powinien znać podstawowe ćwiczenia gimnastyczne zawarte w programie nauczania szkoły podstawowej,gimnazjum oraz szkoły ponadgimnazjalnej. Oczekiwane efekty kształcenia: Na zaliczenie semestru student winien zademonstrować układ ćwiczeń składający się z ćwiczeń objętych programem nauczania na poszczególnych przyrządach (drąŝek, kółka, poręcze)oraz skoki i układ ćwiczeń zwinnościowo akrobatycznych, a takŝe wiadomościami teoretycznymi dotyczącymi zagadnień danego semestru. Podstawowe elementy musztry. Ćwiczenia kształtujące. Metodyka nauczania ćwiczeń zwinnościowo akrobatycznych tj.(przewrotów, stania na głowie, stania na rękach, przerzutu bokiem) Metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń na kółkach, drąŝku, poręczach symetrycznych oraz skoków przez skrzynię i kozioł. Forma zaliczenia: Systematyczne i aktywne uczestnictwo studenta w zajęciach teoretycznych i praktycznych przewidzianych w programie nauczania. Wykazanie się odpowiednim poziomem sprawności ogólnej oraz opanowaniem techniki wykonania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych ujętych w układach ćwiczeń na poszczególnych przyrządach (drąŝek, kółka, poręcze), skoku i ćwiczeń zwinnościowo -akrobatycznych. Barański K. (1976): Technika i metodyka podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. AWF Warszawa. Cybulski K. (1969): Ćwiczenia gimnastyczne ze współćwiczącym. Warszawa. Drobnik A., Szajna A., Paszkiewicz K., Szewc W. (1998): Gimnastyka. Bydgoszcz. Eider J. (1997): Technika i metodyka wybranych ćwiczeń z zakresu gimnastyki sportowej. Uniwersytet Szczeciński. Eider J. (1997): Ćwiczenia kształtujące wolne. Uniwersytet Szczeciński. Jezierski R., Rybnicka A. (1996): Gimnastyka, teoria i metodyka. Wrocław Młokosiewicz H. (1976): Gimnastyka. Warszawa Poznań. Nowak M. Gimnastyka. Szot Z. (1997): Ćwiczenia zwinnościowo akrobatyczne i skoki. Warszawa. Nazwa przedmiotu: TEORIA I METODYKA DYSCYPLIN SPORTOWYCH PŁYWANIE I RATOWNICTWO WODNE Kod przedmiotu: 16.1PŁY121 Pkt. ECTS: 2 Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany, zaawansowany Rok/semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 30 Opracowanie: Robert Szamański, mgr Język wykładowy: język polski Wymagania wstępne: poziom podstawowy, umiejętność przepłynięcia ciągiem dystansu 50 m dowolnym sposobem. Oczekiwane efekty kształcenia: opanowanie w stopniu zadowalającym wiedzy i umiejętności dotyczących zagadnień realizowanych w trakcie semestru. Przygotowanie ogólne w wodzie do zadań kolejnego semestru oraz letniego obozu szkoleniowego. organizacja procesu nauczania pływania, etap nauczania pływania podstawowego, technika i metodyka nauczania pływania kraulem na grzbiecie i kraulem na piersiach. Forma zaliczenia: ustny lub pisemny sprawdzian wiedzy teoretycznej i sprawdziany umiejętności praktycznych oraz aktywny udział w zajęciach są składowymi oceny semestralnej. Semestr kończy się zaliczeniem z oceną.

7 Bartkowiak E., Pływanie sportowe, COS Warszawa 1999 Ciereszko J., Grądcka E., Pływanie, AWF Poznań 2003 Czabański B., Fiłon M., Zatoń K., Elementy teorii pływania, AWF Wrocław 2003 Dybiński E., Wójcicki A., Wskazówki metodyczne do nauczania pływania, AWF Kraków 2004 Karpiński R., Pływanie-podstawy techniki, nauczanie, AWF Katowice 2003 Matynia J., Rostkowska E., Zabawy i gry ruchowe w nauczaniu pływania, AWF Poznań 1989 Orzechowski K. i in., Wskazówki metodyczno-organizacyjne w nauczania pływania, AWF Gdańsk 1993 Wiesner W., Nauczanie uczenie się pływania, AWF Wrocław Nazwa przedmiotu: ZESPOŁOWE GRY SPORTOWE - PIŁKA SIATKOWA Kod przedmiotu: 16.1 PSI 111 pkt. ECTS: 4 Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok/Semestr: I/1 Liczba godzin: wykład 15, ćwiczenia 45 Prowadzący: mgr Tomasz Elsner Język wykładowy:język polski Wymagania wstępne: Student powinien znać podstawowe elementy techniki gry w piłkę siatkową zawarte w programie nauczania szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkoły średniej. Oczekiwane efekty kształcenia: Przygotowanie studentów do samodzielnej pracy dydaktyczno wychowawczej w szkołach podstawowych, gimnazjalnych oraz pozaszkolnych formach kultury fizycznej. Opanowanie określonego w programie zakresu wiedzy merytorycznej z piłki siatkowej. Wykład: Charakterystyka gry w piłkę siatkową, róŝnice w stosunku do innych zespołowych gier sportowych. Przepisy gry w piłkę siatkową, protokół sędziowski. Analiza teoretyczna techniki i taktyki gry w siatkówkę. Metody, formy, zasady nauczania gier sportowych. Organizacja szkolenia dzieci i młodzieŝy w piłce siatkowej. Organizacja rozgrywek w piłce siatkowej. Ćwiczenia: Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania elementów techniki i taktyki gry. Samodzielne prowadzenie lekcji przez studentów. Prowadzenie protokołu sędziowskiego. Forma zaliczenia: Zaliczenie/1 + egzamin/1 Literatura podstawowa BONDAROWICZ M., (1995). Zabawy w grach sportowych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. BUSZ J., (1975).Gramy w siatkówkę. Warszawa: Sport i Turystyka. GRZĄDZIEL G., (1985). Przewodnik do nauczania techniki gry w piłkę siatkową. Katowice: AWF. GRZĄDZIEL G., LIACH W., (2000). Piłka siatkowa. Podstawy treningu zasób ćwiczeń. Warszawa: Centralny Ośrodek sportu. PIŁKA SIATKOWA.. (1984). Praca zbiorowa. Warszawa: Skrypt AWF. SIENIEK CZ., (1994 ). Metodyka nauczania piłki siatkowej. Kielce. SKROBAŃSKI H., ( 1986 ). Piłka siatkowa. Poznań. SKROBAŃSKI H., WIECZOREK A., (1995). Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań: Skrypt NR 77. SUPERLAK E., (1995). Piłka siatkowa -techniczno-taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław Jnfovolley TRZEŚNIOWSKI R., (1972 ).Gry i zabawy ruchowe. Warszawa: Sport i Turystyka. ULATOWSKI T., (1968). Gry sportowe poradnik metodyczny. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych. UZAROWICZ J., ZDEBSKA H., (1998 ). Piłka siatkowa. Warszawa. UZAROWICZ J., (2001). Siatkówka- co jest grane?. Kraków. ZATYRACZ Z., PIASECKI L., (2001). Piłka siatkowa. Szczecin. Literatura uzupełniająca: BONDAROWICZ M., (1994). Zabawy w grach ruchowych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i pedagogiczne. CHROMIŃSKI Z., (1976). Metodyka sportu dzieci i młodzieŝy. Warszawa: Sport i Turystyka. PILICZ S., (1997). Pomiar ogólnej sprawności fizycznej. Warszawa: AWF. SOZAŃSKI H., (red) (1999). Podstawy teorii treningu sportowego. Warszawa: COS. ULATOWSKI T., (1992). Teoria sportu. Warszawa: RCMSzKFiS. WAśNY Z., (1994). Leksykon treningu sportowego. Warszawa: AWF. ZAPOROśANOW W., SOZAŃSKI H., (1997). Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa: RCMSzKFiS.

8 Nazwa przedmiotu: ZABAWY I GRY RUCHOWE Kod przedmiotu: 16.1ZGR121 pkt. ECTS: 2 Poziom przedmiotu: zaawansowany Rok/Semestr: I/1 Liczba godzin: ćwiczenia 15 Opracowanie: Krystyna Witkowska, mgr Język wykładowy: polski Wymagania wstępne: poziom zerowy Oczekiwane efekty kształcenia: Umiejętność samodzielnego prowadzenia lekcji zabaw i gier ruchowych. Umiejętność stosowania zabaw i gier ruchowych w róŝnych rodzajach lekcji. Umiejętność dostosowania zabaw do wieku dzieci, ich sprawności, zainteresowań i warunków. Podstawowe pojęcia zabaw i gier ruchowych. Wartości kształcące zabaw i gier ruchowych. Zasób i znaczenie róŝnych rodzajów zabaw i gier ruchowych. Metodyka prowadzenia zabaw i gier ruchowych. Forma zaliczeń: egzamin R.Trześniowski - "Zabawy i gry ruchowe". Praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Staniszewskiego "Zabawy i gry ruchowe. Teoria i metodyka".