(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. H04L 29/06 ( ) H04W 4/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2011/20 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Sposób wymiany informacji użytkownika w sieci telekomunikacyjnej (30) Pierwszeństwo: (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2009/09 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/10 (73) Uprawniony z patentu: T-Mobile International AG, Bonn, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 MATTHIAS BRITSCH, Königswinter, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Józef Własienko POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 53/55 P28609PL00 2 Opis Dziedzina wynalazku [0001] Wynalazek dotyczy sposobu sterowania dostępem dla klienta przez wymianę informacji użytkownika w sieci telekomunikacyjnej. W szczególności, wynalazek dotyczy sposobu sterowania dostępem dla klienta, który wykorzystuje różne protokoły i jednostki dostępowe. Opis stanu techniki [0002] Obecnie istnieje wiele protokołów komunikacyjnych i architektur dla przekazywania lub przesyłania informacji. Najważniejszymi protokołami komunikacyjnymi są Protokół przesyłania hypertekstu (HTTP: Hypertext Transfer Protocol), Protokół inicjowania sesji (SIP: Session Initiation Protocol) i Prosty protokół przesyłania poczty (SMTP: Simple Mail Transfer Protocol). Ogólnie, wspomniane protokoły komunikacyjne są oparte na dobrze znanym systemie klient serwer. [0003] Każdy ze wspomnianych protokołów komunikacyjnych zawiera mechanizmy umożliwiania lub ograniczania dostępu klienta do pewnych zasobów po stronie serwera. Na przykład, w celu sterowania dostępem stosowane są ogólne lub specyficzne dla protokołu procedury uwierzytelniania. [0004] Obecnie nie ma mechanizmu, który umożliwia ponowne wykorzystanie w danym protokole informacji wymienionych za pomocą innego protokołu. [0005] Nie ma również ogólnego mechanizmu, który umożliwia korelowanie dostępu do pewnych zasobów i informacji przechowywanych o tych transakcjach, w przypadku, gdy stosowanych jest więcej niż jeden protokół do wymiany informacji.

3 53/55 P28609PL00 3 [0006] Przykładem może być użytkownik (klient), który łączy się z konferencją telefoniczną przy użyciu SIP. Po ustaleniu konferencji, użytkownik chciałby zastosować usługę oferowaną przez operatora usługi konferencyjnej, która pozwoli mu zobaczyć szczegóły konferencji przy pomocy przeglądarki internetowej opartej na http. Oprócz uwierzytelnienia w systemie konferencji telefonicznej przy użyciu protokołu SIP, użytkownik musi dodatkowo uwierzytelnić się w serwerze sieciowym opartym na http. Obecnie nie ma znormalizowanego sposobu ponownego użycia uwierzytelnienia z dostępu SIP do serwera konferencji dla serwera sieciowego, opartego na http. Nie ma również ogólnego sposobu, aby serwer sieciowy mógł zidentyfikować transakcje użytkownika w serwerze konferencyjnym, w celu odzyskania odpowiednich informacji. [0007] Dokument US 2003/ A1 przedstawia sposób rejestrowania klienta w jednostce usługowej przez wymianę informacji między jednostką sterowania sieci dostępowej, dostępną dla klienta użytkownika, a jednostką usługową, która jest bezpośrednio lub pośrednio połączona z siecią dostępową. Sposób obejmuje etapy transmisji informacji użytkownika od klienta do jednostki sterowania siecią dostępową, w celu rejestrowania w sieci dostępowej, sprawdzanie w jednostce sterowania informacji użytkownika względem profilu użytkownika przechowywanego w jednostce sterowania, generowanie globalnego identyfikatora przypisanego do klienta, przechowywanie globalnego identyfikatora w jednostce sterowania, transmisję globalnego identyfikatora do jednostki usługowej i użycie globalnego identyfikatora do zarejestrowania klienta w jednostce usługowej. [0008] Podobne sposoby są przedstawione w dokumentach WO 2005/ A i US 2007/ A1.

4 53/55 P28609PL00 4 Istota wynalazku [0009] Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie sposobu sterowania dostępem dla klienta do jednostek usługowych przez wymianę informacji między jednostkami co najmniej jednego systemu komunikacyjnego przy użyciu różnych protokołów komunikacyjnych. [0010] Wspomniany cel został osiągnięty przez dostarczenie sposobu, opisanego w niezależnym zastrzeżeniu. [0011] Inne cechy, które są uważane za charakterystyczne dla wynalazku, są przedstawione w zastrzeżeniach zależnych. [0012] Sposób według wynalazku obejmuje etapy: transmisji informacji użytkownika od klienta użytkownika do jednostki sterowania sieci dostępowej, w celu rejestrowania w sieci dostępowej, sprawdzanie w jednostce sterowania informacji użytkownika względem profilu użytkownika, przechowywanego w jednostce sterowania, generowanie globalnego identyfikatora, przypisanego do klienta, przechowywanie globalnego identyfikatora w jednostce sterowania, transmisji globalnego identyfikatora do jednostki usługowej i użycie globalnego identyfikatora do rejestracji klienta w jednostce usługowej. [0013] Według niniejszego wynalazku możliwa jest wymiana informacji użytkownika przy pomocy różnych protokołów dostępu i identyfikacja i ponowne użycie informacji użytkownika dla innych kanałów dostępowych i procedur uwierzytelniania. [0014] Przez przesłanie informacji do serwerów aplikacji, mogą one identyfikować sesje użytkownika i odpowiadać na żądania udostępnienia szczegółów sesji. Struktura korelacyjna sesji [0015] Usługi telekomunikacyjne obecnej i przyszłej generacji narzucają pewne wymagania odnośnie doświadczenia użytkownika w posługiwaniu się Internetem, przy czym usługa

5 53/55 P28609PL00 5 jest wciąż wpasowana w telekomunikacyjne procesy operatora. Najważniejszymi są: a) aby nie polegać na specyficznym typie klienta lub integralności urządzenia mobilnego, sterowanie musi pozostawać po stronie sieci. Wymaganie to prowadzi do tego, że sieć musi korelować dane, dostarczane do klienta i jego stopień detalizacji w zasadach działania, zawartych w profilu abonenta. b) w celu umożliwienia swobodnego wyboru modułów z rynku i tworzenia najlepszego środowiska sieciowego, architektura musi wykazywać modułowość, konieczną do wykorzystywania już istniejących i nowowprowadzonych bloków konstrukcyjnych, a nie dostarczania zestawu funkcji w sposób monolityczny. c) wymagania bezpieczeństwa zmuszają do stosowania mechanizmów, które umożliwiają śledzenie dostępu użytkowników do danych i informacji o statusie innych użytkowników i przypisywania polityk użytkowników do ich danych. [0016] Wspomniane wymagania mogą być uwzględniane przez mechanizm według niniejszego wynalazku, który umożliwia korelowanie działań klienta, niezależnie od stosowanego protokołu, z profilem jego użytkownika i nawzajem. Profil użytkownika będzie określał rodzaj i stopień detalizacji danych, do których użytkownik ma dostęp. Krótki opis rysunków [0017] Figura 1 pokazuje przegląd uzyskiwania dostępu do usługi sieciowej, specyficznej dla profilu abonenta według wynalazku. Figura 2 pokazuje przykład szczegółowej sekwencji komunikatów dla uzyskiwania dostępu do usługi sieciowej specyficznej dla profilu abonenta.

6 53/55 P28609PL00 6 Figura 3 pokazuje przykład szczegółowej sekwencji komunikatów dla uzyskiwania dostępu abonenta przy użyciu klienta innego niż ICS. Opis korzystnych przykładów wykonania wynalazku [0018] Figura 1 przedstawia schematycznie mechanizm według niniejszego wynalazku, który umożliwia korelowanie działań klienta, niezależnie od stosowanego protokołu, z profilem ich użytkownika i nawzajem. Profil użytkownika będzie określał rodzaj i stopień detalizacji danych, do których użytkownik ma dostęp. W danym przykładzie, dwóch użytkowników musiało wyróżniać działania w swoich profilach użytkownika. Na przykład, pierwszy użytkownik A, który zarejestrował się w jednostce sterowania, np. S-CSCF 140, sieci dostępowej nie jest upoważniony do odbierania informacji o obecności i lokalizacji, dostarczanych przez serwer lokalizacji 170 lub serwer obecności 180 w postaci pojedynczych elementów danych, ale tylko w kontekście serwera 160 książki adresowej. Dla tego użytkownika A, nie jest możliwe uruchomienie klienta trzeciej strony na swoim terminalu i wykorzystywanie w dalszym ciągu informacji pochodzących od operatora sieci (np. status strony- B, informacji sieci dostępowej i tym podobnych). Drugi użytkownik B może mieć dostęp do i w konsekwencji zaabonował informacje o lokalizacji i obecności, dostarczane przez serwer 170 lokalizacji i serwer 180 obecności. Użytkownik B może uruchomić aplikację trzeciej strony na swoim terminalu, która wykorzystuje wspomniane dane. [0019] Mechanizm opisany w odniesieniu do Figury 1 wymaga sprawdzania dostępu abonentów do usług sieciowych, a więc mechanizmu, który jest już możliwy przy użyciu standardowej funkcjonalności IMS. Nie ma jeszcze zdefiniowanego takiego mechanizmu dla protokołów dostępu innych niż SIP. Celem

7 53/55 P28609PL00 7 platformy sterowania jest opisanie bazowego mechanizmu, który działa wśród wszystkich protokołów zapewniających dostęp. [0020] Figura 2 pokazuje szczegółową sekwencję dla uzyskiwania dostępu do usług sieciowych specyficznych dla profilu abonenta według wynalazku. [0021] Wynalazek jest opisany na przykład w odniesieniu do multimedialnego podsystemu IP (IMS: IP Multimedia Subsystem) jako standardu dla sieci następnej generacji, który jest oparty na Protokole inicjowania sesji (SIP: Session Initiation Protocol). IMS składa się z pewnej liczby serwerów pośredniczących (proxy) i rejestratora dla komunikatów SIP. Rejestrator jest połączony z bazą danych, która przechowuje w jego profilu abonenta wszystkie informacje potrzebne do przetwarzania sesji abonenta. [0022] Funkcja sterowania stanem wywołania (CSCF) (Call State Control Function) na Figurze 2 jest w zasadzie serwerem pośredniczącym SIP (SIP Proxy). CSCF jest częścią jednostki sterowania, która może również zawierać Serwer mobilności użytkownika (UMS: User Mobility Server) 150. CSCF może działać w różnych funkcjach jako pośrednicząca (proxy) CSCF 120 (P- CSCF), jako odpytująca CSCF 130 (I-CSCF), lub jako usługowa CSCF 140 (S-CSCF). Zatem działa jako brama między multimedialnym podsystemem IP (IMS) (IP Multimedia Subsystem) a siecią dostępową, na przykład S-UMTS, T-UMTS, GPRS, jaki punkt dostępu sieci macierzystej i również jako rejestrator SIP. W przyszłości główny nacisk będzie położony na funkcjonalności S-CSCF, które obejmują wykonywanie usług dla pewnych usług i sterowanie usługami dla wszystkich usług wykonywanych wewnątrz IMS. CSCF odpytuje HSS (część UMS) w celu ładowania profilu użytkownika. [0023] Serwer 150 mobilności użytkownika (UMS) jest bazą danych, która zawiera identyfikator dla systemu, w którym mobilna stacja jest aktualnie zarejestrowana (lub ostatni znany system, w którym mobilna stacja została zarejestrowana).

8 53/55 P28609PL00 8 UMS 150 jest częścią macierzystego serwera abonentów (HSS Home Subscriber Server). Przechowuje odnośne informacje dla użytkowników, takie jak informacje o profilu usług użytkownika (User Service Profile) i mobilności użytkownika (User Mobility). UMS może również generować, przechowywać i/lub zarządzać danymi bezpieczeństwa i działaniami (np. funkcjami IETF). Ponadto, powinien dostarczać logiczną nazwę do translacji adresu transportowego w celu dostarczania odpowiedzi na zapytania DNS. W zasadzie współpracuje z CSCF, dostarczając jej wszelkie odpowiednie informacje dla lokalizacji użytkownika i dla jego profilu usług. Sekwencja komunikatów według Figury 2 może obejmować następujące etapy. [0024] S1) klient 100 wysyła komunikat rejestracji SIP do P- CSCF 120. S2) P-CSCF 120 przekazuje komunikat do I-CSCF 130. S3) I-CSCF 130 przekazuje komunikat do S-CSCF 140. S4) S-CSCF 140 pobiera profil abonenta z UMS 150 i wykonuje mechanizm odpowiedzi na wezwania (401 odrzucenie, nowa rejestracja z odpowiedziami na wezwania oczekiwana od klienta). S5) S-CSCF 140 sprawdza pozytywne dopasowanie odpowiedzi na wezwania; jeśli dopasowanie jest pozytywne, S-CSCF generuje globalny identyfikator dla klienta i zapisuje go w UMS 150. Następnie, komunikat 200 OK, zawierający globalny identyfikator, jest wysyłany do klienta 100. S6) Komunikat 200 OK jest wysyłany wzdłuż ścieżki. S7) S-CSCF 140 zaczyna oszacowywać profil abonenta i sprawdza, jakie konieczne działania rejestracji trzeciej strony powinny zostać podjęte; w danym przykładzie: rejestracja strony jest wysyłana do serwera 160 książki adresowej, który jest częścią jednostki usługowej.

9 53/55 P28609PL00 9 S8) komunikat rejestracji trzeciej strony, zawierający identyfikator globalny, jest wysyłany z S-CSCF 140 do serwera 160 książki adresowej. S9) Serwer 160 książki adresowej przechowuje globalny identyfikator i tworzy lokalny identyfikator, który jest używany do identyfikowania rachunku i/lub transakcji abonenta w serwerze 160 książki adresowej. Następnie sprawdza specyficzny dla usługi profil abonenta i wykrywa, czy informacje o lokalizacji i obecności są potrzebne, w celu obsługi abonenta. S10) Serwer 160 książki adresowej wysyła komunikaty abonenta do serwera 170 lokalizacji. S11) Serwer 170 lokalizacji odpowiada OK, gdyż serwery są przyjmowane mimo wszystko za stronę godną zaufania. S12) Serwer 160 książki adresowej wysyła komunikaty abonenta do serwera 180 obecności. S13) Serwer 180 obecności odpowiada OK, gdyż serwery są mimo wszystko przyjmowane za stronę godną zaufania. S14) Serwer 160 książki adresowej odpowiada OK dla S-CSCF 140 i zawiera URL, która będzie używana przez klienta 100. S15) S-CSCF 140 czeka na zakończenie wszystkich cykli rejestracji stron trzecich. S16) S-CSCF 140 wysyła komunikat ze wszystkimi URL do serwera aplikacji, który będzie używany przez klienta 100 w obecnym okresie rejestracji. S17) Klient 100 rozpoczyna pracę z listą URL i wykonuje odpowiednie działania ładowania i aktualizowania. [0025] Dla klientów 100, którzy zawierają specyficzną logikę, oczekuje się, że wszystkie funkcje są wykonywane automatycznie. W szczególności, klient 100 wykorzysta dostarczoną URL dla dalszych żądań do znanych serwerów i zawierających globalny ID w dalszych próbach uzyskania dostępu do serwerów bez rejestracji (może to być przypadek np. dla aplikacji portalowych).

10 53/55 P28609PL00 10 [0026] W przypadku, gdy klient nie wdrożył pełnego zestawu funkcji współdzielenia połączenia internetowego (ICS) (Internet Conection Sharing), lub tylko jego część, np. abonent wykorzystuje klienta SIP, zautomatyzowane funkcje klienta ICS wymagają ręcznych interakcji z użytkownikiem. [0027] Figura 3 pokazuje szczegółowo sekwencję uzyskiwania dostępu przez abonenta przy pomocy klienta innego niż ICS (standardowa przeglądarka sieciowa). S1) Abonent (klient 100) wysyła do sieci komunikat http GET, który jest kierowany do platformy sterowania w wyniku decyzji DNS. S2) Komunikat http jest kierowany do H-CSCF 110. S3) H-CSCF 110 szuka profilu abonenta w oparciu o adres IP klienta 100 i znajduje, że numer nie jest przypisany do aktualnej sieci. S4) H-CSCF 110 wysyła następnie żądanie uwierzytelnienia do klienta 100 (uwierzytelnienie pośrednie). S5) Klient 110 odpowiada na wezwanie. S6) H-CSCF sprawdza odpowiedzi na wezwania, znajduje dodatnie dopasowania i dołącza globalny identyfikator (proszę zauważyć: w przypadku gdy użytkownik jest już zarejestrowany, np. przez SIP, na pozostałą część sekwencji przypisany zostanie globalny identyfikator z sesji SIP. S7) Komunikat jest kierowany do portalu sieciowego 190. S8) Portal sieciowy 190 odpowiada przesłaniem strony HTML. S9) Klient 100 wybiera łącze, wskazujące informację o jego bieżących sesjach przesyłania wiadomości (przyjmuje się, że działają one na innym urządzeniu lub serwerze, w celu pokazania informacji o wcześniej zakończonych Sesjach). S10) Klient 100 wysyła http GET do H-CSCF 110. S11) H-CSCF 110 przekazuje komunikat do portalu sieciowego 190.

11 53/55 P28609PL00 11 S12) Portal sieciowy 190 tworzy żądanie SOAP do serwera 200 przesyłania wiadomości, w celu uzyskania obiektu sesji użytkownika. S13) Serwer 200 przesyłania wiadomości przesyła w odpowiedzi obiekt sesji. S14) Portal sieciowy 190 tworzy odpowiedź dla H-CSSF. S15) H-CSCF wysyła stronę html do klienta 100. [0028] Globalne i lokalne identyfikatory (1) Wszystkie mechanizmy uwierzytelniania protokołów uzyskiwania dostępu mogą być zachowane jak podano w odpowiednim protokole. Odnosi się to w szczególności do skrótu http, wczesnego uwierzytelniania IMS i skrótu AKA, stosowanego w IMS. (2) Pierwsze działanie klienta podczas stosowania danego kanału uzyskiwania dostępu to uwierzytelnienie, może to być wykonane albo automatycznie przez klienta, albo może być wymuszone przez sieć w oparciu o standardowe mechanizmy. W przypadku gdy klient wykorzystuje sieć dostępową, która jest kontrolowana przez operatora serwera, sprawdzenie może być wykonywane na podstawie adresu IP. (3) Wszelkie odwołania są w formacie <polecenie>.<wskaźnik globalny>.<wskaźnik lokalny> (a) Polecenie: opisuje działanie, w którym należy użyć identyfikatora, np. aktualizacja, wczytywanie itd. Polecenie jest opcjonalne i nie może być używane w przypadku wykorzystywania standardowych zapasowych klientów, takich jak standardowe przeglądarki html. (b) Globalny identyfikator jest tworzony przez platformę sterowania i jest wykorzystywany przez platformę sterowania i serwery aplikacji. Serwery aplikacji stosują go np. do ogólnych żądań,

12 53/55 P28609PL00 12 wysyłanych do innych serwerów, odnoszących się do informacji abonenta (np. o bieżących sesjach itd.), zaś platforma sterowania wykorzystuje je do uwierzytelniania dostępu. (c) Lokalne identyfikatory są tworzone i wykorzystywane tylko przez serwery aplikacji. Są one używane w celu umożliwienia uzyskania dostępu przez klienta do pewnych zasobów lub w celu identyfikacji pewnych informacji, wysyłanych przez klienta (np. zmiany statusu obecności). (4) Po zarejestrowaniu, sieć generuje referencyjny ID, który jest przesyłany z powrotem do klienta i w celu stosowania go jako globalnego identyfikatora we wszystkich dalszych żądaniach, niezależnie od protokołu transportowego (SIP, http, SMTP/POP/IMAP) lub funkcji wywołania w przypadku, gdy klient wprowadza specyficzną logikę. W przypadku gdy klient nie wprowadza specyficznej logiki, odpowiedni węzeł sieci będzie przechowywał identyfikator wraz z identyfikatorem sesji i umieszcza go w dalszych żądaniach. Wszystkie żądania muszą być kierowane przez ten węzeł sieciowy. Będzie on przechowywał przypisany referencyjny ID, w celu stwierdzenia ważności przyszłych żądań klientów; serwery aplikacji stwierdzą ważność żądania klienta w oparciu o odniesienie lokalne, przypisaną do zasobów klienta. (5) W przypadku gdy klient wprowadza specyficzną logikę, może być ona używana do aktualizacji informacji po stronie klienta. W tym przypadku, od wszystkich serwerów aplikacji, które chcą wykorzystać wspomniany mechanizm, wymaga się, po zarejestrowaniu, generowania referencyjnego ID, który identyfikuje zasoby, które mają być aktualizowane i odsyła go w odpowiedzi do uwierzytelnienia.

13 53/55 P28609PL00 13 (6) Mechanizm może być używany do wyzwalania z góry określonych działań względem klienta, np. abonowania określonych informacji obecności, przy użyciu pewnego odniesienia, co jest częścią wyzwalania w przypadku, gdy klient wprowadza pewną logikę. (7) Każda platforma serwerowa powinna ujawniać wszystkie obiekty sesji, istniejące w jej domenie, dla zdalnych żądań. Kluczem żądania będzie jeden lub większa liczba identyfikatorów. (8) Przyjmuje się, że współpraca między serwerami aplikacji jest wykonywana w oparciu o identyfikatory. Od każdego serwera aplikacji, uczestniczącego w wymianie informacji, wymaga się zaimplementowania interfejsu, który umożliwia żądanie danej informacji o sesji klienta (obiektu sesji - Session Object) przy użyciu globalnej lub odniesienia lokalnego jako klucza żądania. Lista odnośników i skrótów [0029] 80 Jednostka sterowania 90 Jednostka usługowa 100 Klient 110 Macierzysta funkcja sterowania sesji połączenia (H-CSCF: Home Call Session Control Function) 120 Pośrednicząca funkcja sterowania sesji połączenia (P-CSCF: Proxy Call Session Control Function) 130 Odpytująca funkcja sterowania sesji połączenia (I-CSCF: Interrogating Call Session Control Function) 140 Usługowa funkcja sterowania sesji połączenia (S-CSCF: Serving Call Session Control Function)

14 53/55 P28609PL Serwer mobilności użytkownika (UMS: User Mobility server) 160 Serwer książki adresowej (Address Book Server) 170 Serwer lokalizacji (Location Server) 180 Serwer obecności (Presence Server) 190 Portal sieciowy (Web Portal) 200 Serwer wiadomości (Message Server) HSS Macierzysty serwer abonentów (Home Subscriber Server)

15 53/55 P28609PL00 15 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób sterowania dostępem dla klienta przez wymianę informacji między jednostką sterowania (80) sieci dostępowej, dostępną dla klienta (100) użytkownika, a jednostką usługową (90), która jest bezpośrednio lub pośrednio połączona z siecią dostępową, przy czym sposób obejmuje etapy: transmisji informacji użytkownika od klienta (100) do jednostki sterowania (80) sieci dostępowej, w celu rejestracji w sieci dostępowej, sprawdzanie w jednostce sterowania (80) informacji użytkownika względem profilu użytkownika, przechowywanego w jednostce sterowania, generowania globalnego identyfikatora przypisanego do klienta (100), przechowywania globalnego identyfikatora w jednostce sterowania (80), transmisji globalnego identyfikatora do jednostki usługowej (90) i użycie globalnego identyfikatora do zarejestrowania klienta (100) w jednostce usługowej (90), znamienny tym, że jednostka usługowa (90) przechowuje globalny identyfikator i generuje lokalny identyfikator, który jest używany do identyfikowania rachunku i/lub transakcji w jednostce usługowej (90), przy czym dostarczany jest identyfikator referencyjny, który zawiera globalny identyfikator i lokalny identyfikator, przy czym identyfikator referencyjny zawiera ponadto polecenie, które opisuje działanie, do którego identyfikator powinien zostać użyty.

16 53/55 P28609PL Sposób według zastrzeżenia 1, w którym protokół inicjacji sesji SIP (Session Initiation Protocol) jest używany do komunikacji w sieci dostępowej. 3. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym protokół komunikacyjny inny niż SIP jest używany do komunikacji z jednostką usługową (90). 4. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym informacja użytkownika zawiera informacje rejestracyjne. 5. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym globalny identyfikator, wygenerowany w jednostce sterowania, jest transmitowany do klienta (100). 6. Sposób według zastrzeżenia 1, w którym jednostka sterowania obejmuje funkcję sterowania wywołaniem sesji CSCF (Call Session Control Function) i serwer mobilności użytkownika UMS (User Mobility Server) (150). 7. Program przetwarzania danych, obejmujący kod programu, który wykonuje sposób według zastrzeżeń 1-6, kiedy jest wykonywany w odpowiednim systemie przetwarzania danych. 8. Produkt programu przetwarzającego dane obejmujący kod programu, który może być wykonywany w systemie przetwarzania danych, dla wykonywania sposobu według zastrzeżeń 1-6. T-Mobile International AG Pełnomocnik:

17 53/55 P28609PL00 17

18 53/55 P28609PL00 18

19 53/55 P28609PL00 19