Model kwarkowo-partonowy oddziaływań cząstek Diagramy kwarkowe (quark line diagrams) Kąt Cabibbo, mechanizm GIM, macierz Kobayashi-Maskawy (CKM)

Podobne dokumenty
Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych. Ewa Rondio

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5

Oddziaływania elektrosłabe

Niezachowanie CP najnowsze wyniki

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Oddziaływania słabe. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI. neutrina. teoria Fermiego mieszanie kwarków. bozony W ± i Z

Oddziaływania słabe. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. neutrina. teoria Fermiego mieszanie kwarków. bozony W ± i Z

kwarki są uwięzione w hadronie

Struktura porotonu cd.

Unifikacja elektro-słaba

Rozdział 2. Model kwarków Systematyka cząstek w modelu kolorowych kwarków i gluonów Konstrukcja multipletów mezonowych i barionowych

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów

Wstęp do Modelu Standardowego

Rozszyfrowywanie struktury protonu

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność

Funkcje odpowiedzi dla CCQE i wiązek MiniBooNE (cz. I)

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Masywne neutrina w teorii i praktyce

Wstęp do oddziaływań hadronów

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Wszechświat czastek elementarnych

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Promieniowanie jonizujące

Dyrektor oraz pracownicy Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Kowalewie Pomorskim

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Promieniowanie jonizujące

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

v = v i e i v 1 ] T v =

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury.

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Wszechświat czastek elementarnych

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Podstawy fizyki subatomowej

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe

Bozon Higgsa & SUSY & DM

czastki elementarne Czastki elementarne

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Analiza oscylacji oraz weryfikacje eksperymentalne

Oddzia!ywania s!abe. ! Uniwersalno"$ leptonowa przyk!ady: rozpady W; czasy %ycia mionu i taonu oraz j#der w rozpadach beta

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?...

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Elementy fizyki czastek elementarnych

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

26.IV.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Mieszanie kwarków i nie tylko Neutrina mieszanie i oscylacje

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne

A/H ττ µ + hadrony + X detektorze CMS

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Elementy Fizyki Cząstek Elementarnych

Model Standardowy. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI

Elementy kosmologii. Rozszerzający się Wszechświat Wielki Wybuch (Big Bang) Nukleosynteza Promieniowanie mikrofalowe tła Ciemna Materia Leptogeneza

Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu

Katarzyna Grebieszkow Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Zakład Fizyki Jądrowej Pracownia Reakcji Ciężkich Jonów

Chiralny Rachunek Zaburzeń czyli jak nie

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Plazma Kwarkowo-Gluonowa

Elementy Fizyki Cząstek Elementarnych

Neutrina z supernowych. Elementy kosmologii

Oddziaływania silne. Również na tym wykładzie Wielkie unifikacje. Mówiliśmy na poprzednich wykładach o: rezonansach hadronowych multipletach

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej

Zasada najmniejszego działania

Rozdział 4 Zasady zachowania w fizyce cząstek Zachowanie zapachów: S, C, B, T Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

Fizyka gwiazd. 1 Budowa gwiazd. 19 maja Stosunek r g R = 2GM

Fizykaatmosfergwiazdowych

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek

Czym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka

Oddział Fizyki Jądrowej i Oddziaływań Silnych

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Model Standardowy. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI

Projekt silnika bezszczotkowego prądu przemiennego. 1. Wstęp. 1.1 Dane wejściowe. 1.2 Obliczenia pomocnicze

Zderzenia relatywistyczne

Transkrypt:

Rozział 3 Moel kwarkowo-partonowy oziaływań zątek Diagramy kwarkowe (qark line iagram) Kąt Cabibbo, mehanizm GIM, maierz Kobayahi-Makawy (CKM)

QED QCD elektron łanek elektryzny foton pozytonim N f tripletów kwarków łanek kolorowy oktet glonów (bezmaowyh bozonów wektorowyh) kwarkonia Łanek kolorowy, poobnie jak łanek elektryzny, nie może zotać znizzony, ale tany fizyzne w QCD (harony) mzą być bezkolorowe ( białe )

Czątki nałaowane elektryznie w atomah Oziaływania elektromagnetyzne Potenjał klombowki Czątezki = netralne kłay łanków elektryznyh Potenjał Lennara-Jonea Siły Van er Waala Kwarki nałaowane kolorowo w haronah Oziaływania hromoynamizne Potenjał kolorowy Harony = netralne ( białe ) kłay łanków kolorowyh Potenjał Ykawy Siły Van er Waala

ν + p µ + D* + + p K + p Σ + π + n + π D 0 + π + K + π + µ + + ν e + + ν ν + () µ + () + () () + () () + () () + () () + () () + () µ + + ν e + + ν

p ν W + µ D* + p D 0 π + π + W + D 0 K Cabibbo ppree Cabibbo favore

K π + p Σ Σ W n π W π W µ ν µ e ν e ν µ

[inglet (1/ 3)(RR + GG +BB) nie nieie kolor] Oktet kolorowyh glonów z SU(3): 3 x 3 kombinaje kolorowe oktet i inglet 3 3= 8 1 oktet glonów BR, BG, RB, RG, GB, GR, oraz (1/ 2)(RR GG), (1/ 6)(RR + GG 2BB)

q nkleon q RB RG GB BR q obraz barzo prozzony!

mezon nkleon obraz barzo prozzony!

Prawziwy obraz nkleon

Strktra proton przy różnyh energiah mała energia kwarki walenyjne kwarki morza ża energia antykwarki morza glony

π reakja wymiany łank π 0 p n π prokja pary zątek ziwnyh K 0 p Λ 0

π prokja pary zątek powabnyh D p Λ + π prokja pary zątek ziwnyh K + p Σ π + p Κ + Σ + () + () () + ()

Złota regła Fermiego Prawopoobieńtwo oziaływania na jenotkę za wynoi 2π W = ρ(e) M objętość komórki w przetrzeni fazowej V = h 3 = (2π ) 3 la zątki o pęzie w przeziale p i p + p objętość powłoki klitej w przetrzeni pęów wynoi 4πp 2 p gętość otępnyh tanów n(p) = V 4πp 2 p/(2π ) 3 wzglęniają E = v p otajemy 2 n(e) V 4πp ρ(e) = = E v(2π ) 2 la rozpaów W = 1/τ 3

[Niola Cabibbo, Phy. Rev. Lett. 10, 531 (1963)] W π W µ ν µ e ν e ν µ W K W µ ν µ e ν e ν µ porównanie tyh rozpaów aje różne tałe przężenia barziej opowienie rozwiązanie: miezanie kwarków

n W p e Cabibbo favore ν e Λ W p e Cabibbo ppree ν e Niola Cabibbo, Phy. Rev. Lett. 10, 531 (1963)

Kwarki olne ą zmiezane (konwenja) oθ inθ = inθ oθ = oθ + inθ W W o θ in θ

D 0 W π + K o 2 θ PDG 2008 (3,89 ± 0,05) 10-2 W K + π in 2 θ (1,48 ± 0,07) 10-4 W π + π o θ in θ (1,397 ± 0,027) 10-3

e µ 4 leptony i 3 kwarki νe = νµ oθ + inθ W W W l l o θ in θ

Problem z bozonami netralnymi Z 0 Z 0 + = = + oθ + in θ oθ + in θ ( 2 2 + ) + ( ) NC ~ + o θ in θ + in θ oθ S = 0 S = 1 Prąy netralne zmieniająe zapah (flavor hanging netral rrent FCNC) nie oberwowane!

Mehanizm GIM (Glahow, Iliopolo, Maiani, Phy. Rev. D2, 1285 (1970)) = oraz inθ + inθ = oθ- inθ Z 0 + + + + =

oθ + in θ Z 0 + oθ + in θ + oθ - in θ + + oθ - in θ ) NC ~ + + ( + o θ + ( + in θ + + ( + - - ) in θ oθ 2 2 ) = Nie ma FCNC! 0

0 K l 0 K S PDG 2008 + µ µ < 3,2 10 7 l 0 K L + µ µ (6,84 ± 0,11) 10 9 0 KL + e e (9 ) 10 + 6 4 12 Takie rozpay możliwe w proeah rgiego rzę W l,,t ν W l

Uogólnienie hemat Cabibbo na trzy generaje kwarków Maierz Cabibbo-Kobayahi-Makawy (CKM) Makoto Kobayahi i Tohihie Makawa, Prog. Theor. Phyi 49, 652 (1973) ' V V V b ' = V V V b b' V V V b t t tb

Maierz Cabibbo jet maierzą obrot (w płazzyźnie) 1 parametr θ oθ inθ = inθ oθ Maierz CKM jet maierzą obrotów w trzeh wymiarah Ma 4 parametry niezależne: 3 kąty Elera i fazę ' V V V b ' = V V V b b' V V V b t t tb

Oryginalna parametryzaja maierzy Kobayahi-Makawy i = in θ, i i = o θ i ; i = 1, 2, 3 ' 1 1 3 1 3 ' - iδ iδ 1 2 + 1 2 3 e 2 3 1 2 3- e = 2 3 b' - iδ iδ b 12 12 3-23 e 123 + 23e w graniy θ 2 = θ 3 = δ = 0 mamy rekję o zwykłego miezania Cabibbo θ 1 = θ = kąt Cabibbo, 2 = 3 = 0, 2 = 3 = 1 o θ in θ = -in θ o θ

Wartośi elementów maierzy CKM z PDG 1986 0,9742 to 0,9756 0,219 to 0,225 0 to 0,008 0,219 to 0,225 0,973 to 0,975 0,037 to 0,053 0,002 to 0,018 0,036 to 0,052 0,9986 to 0,9993 Ze wzglę na ekperymentalnie wyznazone wartośi elementów maierzy CKM wygonie jet parametryzować ją inazej

Parametryzaja maierzy CKM wełg Linolna Wolfenteina (Phy. Rev. Letter 51, 1945 (1983) 2 1- λ 3 ( ) 2 λ Aλ ρ iη 2 λ λ 2 4 2 λ +Ο λ 3( i ) 2 V = 1 A Aλ 1 ρ η Aλ 1 ( ) (rozwinięie maierzy CKM wzglęem małego parametr λ) Ekperyment (PDG 2008): λ = 0,2257 + 0,0009 A = 0,814+ 0,021 0,0010 0,022

Maierz Cabibbo-Kobayahi-Makawy (CKM) Wartośi z tabli PDG 2008 (90% CL) + 0,00022 0,97419 0,00100 0, 2257 ± 0,0010 0,00359 ± 0,00016 + 0,0010 0, 2256 ± 0,0010 0,97334 ± 0,00023 0,0415 0,0011 + 0,00026 + 0,000044 0,00874 0,00037 0,0407 0,0010 0,999133 ± 0,000043

GeV 10 3 hematyzny obraz elementów maierzy CKM t 10 2 V tb V t V t 10 1 b V V b V 0,1 0,01 V b V V 1/3 +2/3

Maierz CKM jet nitarna i VV = δ oraz VV = δ * ij ik jk j ij kj ik można to przetawić w potai trójkąta nitarnośi * * * VV b + V V b + VtV tb = 0 (ρ,η) PDG 2008 α + β + γ = 186 topni + 31 32 VV V V * b * b α=φ 2 VV t V V * tb * b γ=φ 3 β = φ 1 (0,0) (1,0)