KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu ZPS Zagadnienia patologii w języku polskim Nazwa przedmiotu społecznej w języku angielskim Issues of social pathology USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Pedagogika Forma studiów Poziom studiów Profil studiów Niestacjonarne studia I stopnia licencjackie praktyczny Specjalność Jednostka prowadząca przedmiot Osoba odpowiedzialna za przedmiotkoordynator przedmiotu Termin i miejsce odbywania zajęć Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Imię i nazwisko Renata Biernat Kontakt renata.biernat@onet.pl Forma zajęć Miejsce realizacji Termin realizacji ćwiczenia Zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych semestr VI Status przedmiotu/przynależność do modułu OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Moduł: PSp Język wykładowy Język polski Semestry, na których realizowany jest przedmiot VI Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć i procesów socjologicznych oraz pedagogicznych FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ 1
Formy zajęć Liczba godzin Wykład rok Sem estr Sposób realizacji zajęć Sposób zaliczenia zajęć Metody dydaktyczne ćwiczeni a III lektorat konwers atorium seminari um ZP PZ Samok ształce nie- ZBUN r s R s r s r s R S r s R s VI 15 Zajęcia w grupach 25-0 osobowych, wielkość jednostki zajęć - 5 zajęć po godziny. zaliczenie na ocenę METODY DYDAKTYCZNE - słowne (pogadanka, wykład konwersatoryjny, wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dyskusja, praca ze źródłem drukowanym) - oglądowe, inaczej percepcyjne (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie technicznych środków dydaktycznych) - praktyczne, inaczej czynne (zadania i ćwiczenia do wykonania) -aktywizujące (burza mózgów, drama) Przedmioty powiązane/moduł Wykaz literatury Podstawow a Przedmioty powiązane: Profilaktyka uzależnień 1. Pospiszyl I., 2012. Patologie społeczne. Warszawa: PWN. 2. Kozak S., 2007. Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka. Warszawa: Difin.. Frysztacki, K., 2009. Socjologia problemów społecznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. 4. Seweryńska A.M., 2004. Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej. Warszawa: WSiP. 5. Przestępczość nieletnich 2009, B.Gulla, M.Wysocka-Pleczyk (red.), Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 6. Pyżalski J., 2012. Agresja elektroniczna i cyberbullying jako ryzykowne zachowania młodzieży. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 7. Słowik Gabryelska A., 2006. Patologie społeczne. Alkoholizm, narkomania, nikotynizm. Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego. 8. Kurzępa J., 2010. Młodzież pogranicza- świnki, czyli o prostytucji nieletnich. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 9. Zwoliński A., 201. Samobójstwo jako problem osobisty i publiczny. Kraków: WAM. 10. Łakomski M., 2004. Dlaczego integralny program profilaktyczny w szkole: pomoc dydaktyczno-wychowawcza dla nauczycieli i wychowawców. Kraków: Impuls. 2
Uzupełn iająca Do wyboru: 1. Piotrowski P. (red.),2004. Przemoc i marginalizacja. Patologie społecznego dyskursu (artykuły: D. Kubackiej- Jasieckiej, M. Wysockiej- Pleczyk, K. Zajączkowskiego). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak. 2. Grabowiec A., 2011. Samoocena dzieci krzywdzonych w rodzinie. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej.. Beisert M., 2004. Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców. Warszawa: Wydawnictwo Scholar. 4. Marzec-Holka K., 2005. Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i pracy socjalnej. Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW. 5. Jędrzejko M., (red.), 2006. Prostytucja jako problem społeczny, moralny i zdrowotny. Pułtusk-Warszawa: Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora 6. Pyżalski J., 2011. Agresja elektroniczna wśród dzieci i młodzieży, Sopot: GWP. 7. Kozak S., 2011. Patologie komunikowania w Internecie. Warszawa: Difin. 8. Dobrzeniecki R., 2012. Alkoholizm: teorie, badania, implikacje społeczne. Płock: Wydawnictwo Naukowe Novum. 9. Grzegorzewska I., 2011, Dorastanie w rodzinach z problemem alkoholowym. Warszawa: Scholar. 10. Frysztacki K., Nóżka M.,2011. Dzieci ulicy: studium szczególnego problemu miejskiego. Kraków: UJ. 11. Kurzeja A., 2008. Dzieci ulicy-profilaktyka zagrożeń. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 12. Kozak S., 2010. Patologia euro sieroctwa w Polsce. Skutki migracji zarobkowej dla dzieci i ich rodzin. Warszawa: Difin. 1. Hołyst B. 201. Zagrożenia ładu społecznego. Warszawa: PWN. 14. Wilmes D.J., 2002. Jak wychować dziecko, które mówi: NIE!!! Alkoholowi i narkotykom. Gdańsk: GWP. CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe) Zapoznanie studentów z teoriami patologii społecznej (w ujęciu socjologicznym). Opanowanie wiedzy na temat współczesnych patologii społecznych, poznanie ich przyczyn i skutków. Rozwijanie kompetencji w obszarze podejmowania działań minimalizujących patologie społeczne. Uwrażliwienie studentów oraz kształtowanie postawy zorientowanej na przeciwdziałanie negatywnej stygmatyzacji społecznej.
WIADOMOŚCI Student ma uporządkowaną wiedzę na temat wybranych teorii patologii społecznej. Student zna przejawy i konsekwencje wybranych patologii społecznych. Student zna cechy osób i grup przejawiających nieakceptowane zachowania. UMIEJĘTNOŚCI Student dokonuje interpretacji zjawisk patologicznych jednostek i grup. Student potrafi analizować motywy ludzkich zachowań w świetle poznanych teorii patologii społecznej. Student potrafi argumentować własne stanowisko i prezentować własne poglądy w odniesieniu do wybranych przejawów patologicznych zachowań jednostki i grupy. Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień patologii społecznej. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student jest przekonany o konieczności aktualizowania swojej wiedzy. Efekty kształcenia (kody) PED1P_W01 PED1P_W01 PED1_PW1 PED1P_U0 PED1P_K09 Treści programowe Forma zajęć Temat Liczba godzin 1. Stereotypy i uprzedzenia społeczne. Patologie i dysfunkcje w rodzinie. Obszary wykluczenia społecznego. Konteksty bezdomności. 2. Dzieci ulicy- umiejętności przystosowawcze i strategie. Patologie seksualne: prostytucja i handel ludźmi. Pedofilia. Dziecięca pornografia. Kazirodztwo. Suma liczby godzin 4
PED1P_W01 PED1_PW1 PED1P_U0 PED1P_K09 PED1P_W01 PED1_PW1 PED1P_U0 PED1P_K09 PED1P_W01 PED1_PW1 PED1P_U0 PED1P_K09. Uzależnienia od środków psychoaktywnych i behawioralnych. Przyczyny, przejawy, konsekwencje. Nieśmiałość i samotność dzieci i młodzieży jako forma zaburzeń w relacjach interpersonalnych. 4. Depresje dziecięce. Samobójstwo- skala i przejawy zjawiska. Uwarunkowania i typologia samobójstw. Patologia zachowań w grupach społecznych: subkultury młodzieżowe, fala w wojsku, dewiacyjne zachowania kibiców sportowych, sekty religijne. 5. Agresja i przemoc. Świadkowie i ofiary. Mobbing. Patologie w środowisku pracy. Terroryzm cechy, rodzaje i uwarunkowania terroryzmu. Łącznie 15 Efekty kształcenia kod W01 Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY Zna podstawową terminologię z zakresu patologii społecznej. Odniesienie do efektów kształcenia dla dla kierunku obszaru H1P_W0 K_W01 S1P_W01 W02 Ma elementarną wiedzę z zakresu patologii społecznej. K_W02 H1P_W01 W1 Ma podstawową wiedzę o specyfice funkcjonowania dzieci, młodzieży i dorosłych w kontekście patologii społecznej. K_W1 S1P_W04 w zakresie UMIEJĘTNOŚCI 5
U0 Umie, na podstawie posiadanej wiedzy teoretycznej, rozpoznać, opisać, interpretować motywy oraz sposoby zachowań dzieci, młodzieży i dorosłych przejawiających patologiczne zachowania. K_U0 S1P_U01 S1P_U02 S1P_U0 S1P_U08 U06 Umie pracować nad własnym rozwojem. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł. K_U06 H1P_U01 H1P_U02 H1P_U0 H1P-U10 U10 U1 Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień patologii społecznej. Umie argumentować własne stanowisko, prezentować własne poglądy w odniesieniu do wybranych przejawów patologicznych zachowań jednostki i grupy. K_U10 K_U1 H1P_U01 H1P_U11 H1P_U12 H1P_U1 S1P_U09 S1P_U10 S1P_U07 U20 Potrafi pracować w zespole pełniąc różne role, umie przyjmować i wyznaczać zadania. K_U20 H1P_U04 K01 w zakresie KOMPETENCJI Ma świadomość poziomu swojej wiedzy. Rozumie potrzebę ciągłego jej aktualizowania wiedzy, dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego. K_K01 H1P_K01 H1P_K0 S1P_K01 S1P_K06 K09 kod Jest odpowiedzialny za siebie i innych oraz za swoje działania pedagogiczne. Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach Student, który zaliczył przedmiot w zakresie WIEDZY H1P_K05 S1P_K05 W01 W02 W1 w ćw Lek konwers sem ZP PZ ZBUN w zakresie UMIEJĘTNOŚCI U0 w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN 6
U06 U10 U1 U20 x w zakresie KOMPETENCJI w ćw Lek konwer sem ZP PZ ZBUN K01 x K09 x Kryteria oceny osiągniętych efektów Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane. Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia żadnego efektu kształcenia. na ocenę na ocenę,5 na ocenę 4 na ocenę 4,5 na ocenę 5 uzyskanie od 51% - 65% łącznej liczby punktów uzyskanie od 66% - 75% łącznej liczby punktów uzyskanie od 76% - 85% łącznej liczby punktów uzyskanie od 86% - 95% łącznej liczby punktów uzyskanie od 96% - 100% łącznej liczby punktów Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca) Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co uzupełnić, a co poprawić. Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu uczenia się. Egzamin Egzamin Projekt Kolokwiu Zadania Referat/ Sprawo- Dyskus 7
ustny pisemny m domowe prezent acja zdanie je F x x P Metody weryfikacji efektów kształcenia Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas, liczbę pytań, formę pytań, kryteria oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy, zawartość). Efekty kształce nia (kody) Egzamin ustny Egzamin pisemny Projekt Kolokwium ustne Sprawozd anie Referat/ prezentac ja W01 W02 W1 U0 U06 U10 U1 U20 K01 K09 Inne W01 W02 W1 U0 U06 U10 U1 U20 K01 K09 Punkty ECTS BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25-0 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne przygotowywanie się do zaliczenia, samodzielna lektura, przygotowanie i prezentacja referatu, przygotowywanie się do zajęć, udział w konsultacjach. Obciążenie studenta Forma aktywności Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: W Ćw 15 Konwersatorium Forma zajęć Konsultacje przedmiotowe 5 Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w 8
tym: Przygotowanie się do zaliczenia. Przygotowanie się do zajęć. 10 Studiowanie zalecanej literatury. 10 Przygotowanie referatu/ prezentacji, dyskusji. 10 Przygotowanie do egzaminu. Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu (ćwiczenia) wynikająca z nakładu pracy studenta 50 PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT (ćwiczenia) 2 9