Jak lecieć w kulki? Wykład6,str.1

Podobne dokumenty
Biała trafia w środek krótkiej bandy i wraca dokładnie tą samą drogą na pole bazy.

Fizyka I. Kolokwium

MECHANIKA 2. Teoria uderzenia

b) Oblicz ten ułamek dla zderzeń z jądrami ołowiu, węgla. Iloraz mas tych jąder do masy neutronu wynosi: 206 dla ołowiu i 12 dla węgla.

Bryła sztywna Zadanie domowe

Zadanie. Oczywiście masa sklejonych ciał jest sumą poszczególnych mas. Zasada zachowania pędu: pozwala obliczyć prędkość po zderzeniu

Zadania z fizyki. Wydział PPT

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 09 PĘD Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania

Wersja testu A 18 czerwca 2009 r.

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.

(t) w przedziale (0 s 16 s). b) Uzupełnij tabelę, wpisując w drugiej kolumnie rodzaj ruchu, jakim poruszała się mrówka w kolejnych przedziałach czasu.

Wyznaczenie współczynnika restytucji

Pęd. Jan Masajada - wykłady z podstaw fizyki

Ćwiczenie: "Symulacja zderzeń sprężystych i niesprężystych"

Materiały pomocnicze 6 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

III Powiatowy konkurs gimnazjalny z fizyki finał

FUNKCJA LINIOWA, OKRĘGI

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Zasady zachowania. Fizyka I (Mechanika) Wykład VI:

Zasada zachowania pędu

Z przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Zasady oceniania karta pracy

KONKURS NA 6 MATEMATYKA

Zasada zachowania energii

Konkurs dla gimnazjalistów Etap II 15 lutego 2012 roku

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI.

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów szkół podstawowych

Errata Zbioru zadań Zrozumieć fizykę cz. 1, pierwszego wydania

Wykład 7: Układy cząstek. WPPT, Matematyka Stosowana

Przykłady: zderzenia ciał

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Badanie wytrzymałości elementu betonowego metodą sklerometryczną

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

Jaki kształt ma tor ruchu?

Rozdział 22 Pole elektryczne

Zasada zachowania energii

Geometria analityczna

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Od redakcji. Symbolem oznaczono zadania wykraczające poza zakres materiału omówionego w podręczniku Fizyka z plusem cz. 1.

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Przykładowe rozwiązania

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

ETAP I - szkolny. 24 listopada 2017 r. godz

FIZYKA Kolokwium nr 3 (e-test)

Dynamika ruchu obrotowego

Krzywe stożkowe. Algebra. Aleksander Denisiuk

3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Podstawy fizyki sezon 1 IV. Pęd, zasada zachowania pędu

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Organizacja zajęć. Wprowadzenie do programu AutoCAD

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Kołowrót -11pkt. 1. Zadanie 22. Wahadło balistyczne (10 pkt)

Wektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki.

Ruch pod wpływem sił zachowawczych

KONKURS FIZYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO

Klasa III technikum Egzamin poprawkowy z matematyki sierpień I. CIĄGI LICZBOWE 1. Pojęcie ciągu liczbowego. b) a n =

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Propozycje rozwiązań zadań otwartych z próbnej matury rozszerzonej przygotowanej przez OPERON.

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Podstawy fizyki sezon 1 V. Pęd, zasada zachowania pędu, zderzenia

MECHANIKA 2 Wykład Nr 9 Dynamika układu punktów materialnych

Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Teoria kinetyczna gazów

Funkcja liniowa - podsumowanie

Grawitacja okiem biol chemów i Linuxów.

MATEMATYKA WYDZIAŁ MATEMATYKI - TEST 1

Geometria. Hiperbola

Pascal - grafika. Uruchomienie trybu graficznego. Moduł graph. Domyślny tryb graficzny

Witam na teście z działu ELEKTROSTATYKA

Przykładowe zdania testowe I semestr,

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 13 RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ. CZĘŚĆ 3

14R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do grawitacji)

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY z FIZYKI DLA UCZNIÓW DOTYCHCZASOWYCH GIMNAZJÓW ORAZ KLAS DOTYCHCZASOWYCH GIMNAZJÓW 2017/2018 ELIMINACJE SZKOLNE

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

Optyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ C ZADANIA ZAMKNIĘTE

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013) ZADANIA

KCSiR KWIDZYN 2005 PRZEPISY GRY W BOCCE NA PIASKU ODMIANA KWIDZYŃSKA 1.- POLE DO GRY.

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI SIERPIEŃ 2011 POZIOM PODSTAWOWY. Czas pracy: 170 minut. Liczba punktów do uzyskania: 50 WPISUJE ZDAJĄCY

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Pęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]

Wojewódzki Konkurs Fizyczny dla uczniów dotychczasowych gimnazjów i klas dotychczasowych gimnazjów województwa wielkopolskiego ETAP WOJEWÓDZKI

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 26 lutego 2010 r. zawody II stopnia (rejonowe)

Internetowe Ko³o M a t e m a t yc z n e

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku.

WOJEWÓDZKI KONKURS MATEMATYCZNY

PRACOWNIA FIZYCZNA I

Transkrypt:

Jak lecieć w kulki? Wykład6,str.1

Jak lecieć w kulki? Wykład6,str.1 Kiedybilauderzaobandę: jaktozmieniajejbieg?

Jak lecieć w kulki? Wykład6,str.1 Kiedybilauderzaobandę: jaktozmieniajejbieg? Kiedybilauderzaoinnąbilę: jaktozmieniajejbieg?

Jak lecieć w kulki? Wykład6,str.1 Kiedybilauderzaobandę: jaktozmieniajejbieg? Kiedybilauderzaoinnąbilę: jaktozmieniajejbieg? jaktowpływanabiegbiliuderzonej?

Zadanie Aktualne wartości początkowe w programie zderzenia.c:: Wykład6,str.2 #defineilekul2 kulkakt[ilekul]={ {1,1, {-19,0}, {25,1},CZERW}, {1,1, {0,0}, {0,0},NIEBI} }; {promień, masa, położenie, prędkość, kolor}

Zadanie Aktualne wartości początkowe w programie zderzenia.c:: Wykład6,str.2 #defineilekul2 kulkakt[ilekul]={ {1,1, {-19,0}, {25,1},CZERW}, {1,1, {0,0}, {0,0},NIEBI} }; {promień, masa, położenie, prędkość, kolor} 20 10 0 10 20 20 10 0 10 20 Jaką prędkość początkową trzeba nadać czerwonej, żeby uderzyła w górną bandę, po odbiciu uderzyła w nieruchomą niebieską, spowodowała wpadnięcie niebieskiej do kluzy?

Wykład6,str.3 kulka 0 m 1 v

Wykład6,str.3 kulka 0 m 1 v

Wykład6,str.3 kulka 0 m 0 v 0 m 1 v m 1 v 1 3

kulka 0 Wykład6,str.3 Zachowanie pędu: m 0 v 0 x=0 m 1 v 1 x=m 1 v x m 0 v 0 y+m 1 v 1 y=m 1 v y m 0 v 0 m 1 v m 1 v 1 3

Wykład6,str.3 kulka 0 m 0 v 0 m 1 v Zachowanie pędu: m 0 v 0 x=0 m 1 v 1 x=m 1 v x m 0 v 0 y+m 1 v 1 y=m 1 v y stąd v 0 x=0 v 1 x=v x v 1 y=v y m 0 m 1 v 0 y m 1 v 1 3

Wykład6,str.3 kulka 0 m 0 v 0 m 1 v Zachowanie pędu: m 0 v 0 x=0 m 1 v 1 x=m 1 v x m 0 v 0 y+m 1 v 1 y=m 1 v y stąd v 0 x=0 v 1 x=v x v 1 y=v y m 0 m 1 v 0 y Zachowanie energii: m 0 v 2 0 2 + m 1 v 2 1 2 = m 1 2 v2 m 1 v 1 3

Wykład6,str.3 kulka 0 m 0 v 0 m 1 v m 1 v 1 3 Zachowanie pędu: m 0 v 0 x=0 m 1 v 1 x=m 1 v x m 0 v 0 y+m 1 v 1 y=m 1 v y stąd v 0 x=0 v 1 x=v x v 1 y=v y m 0 m 1 v 0 y Zachowanie energii: m 0 v 2 0 2 + m 1 v 2 1 2 = m 1 2 v2 czyli v 0 y= 2m 1 m 0 +m 1 v y v 1 y= m 1 m 0 m 0 +m 1 v y

Wykład6,str.4 v 0y = 2m 1 m 0 +m 1 v y v 1y = m 1 m 0 m 0 +m 1 v y

Wykład6,str.4 v 0 y= 2m 1 m 0 +m 1 v y v 1 y= m 1 m 0 m 0 +m 1 v y void odbicie(kulka* k0, kulka* k1){ if((k1->v).y!=0){ double vy_na_suma_mas =(k1->v).y/(k0->mas + k1->mas); (k0->v).y = 2*(k1->mas)* vy_na_suma_mas; (k1->v).y =(k1->mas- k0->mas)* vy_na_suma_mas; } }

Kulki o równej masie Wykład6,str.5

Kulki o równej masie Wykład6,str.5 v 0 y= 2m 1 m 0 +m 1 v y v 1 y= m 1 m 0 m 0 +m 1 v y v 0x =0 v 1x =v x

Kulki o równej masie Wykład6,str.5 v 0 y= 2m 1 1 y v 1 m 0 +m y= m 1 m 0 y 1 v m 0 +m 1 v v 0x =0 v 1x =v x

Kulki o równej masie Wykład6,str.5 v 0 y= 2m 1 1 y v 1 m 0 +m y= m 1 m 0 0 y 1 v m 0 +m 1 v v 0x =0 v 1x =v x

Kulki o równej masie Wykład6,str.5 v 0y = 2m 1 1 y v 1y = m 1 m 0 0 y m 0 +m 1 v m 0 +m 1 v v 0 x=0 v 1 x=v x Jeśli kulka uderza nieruchomą kulkę o równej masie, to kulki rozbiegają się po torach prostopadłych.

Wykład6,str.6 kulka 0 v

Wykład6,str.6 kulka 0 v

Wykład6,str.6 kulka 0 v

kulka 0 Wykład6,str.6 PROBLEMY: 1. zderzenie wykrywamy za późno, kiedy nadbiegająca kulkajużniejeststycznado nieruchomej v

kulka 0 v Wykład6,str.6 PROBLEMY: 1. zderzenie wykrywamy za późno, kiedy nadbiegająca kulkajużniejeststycznado nieruchomej; 2.żadnakulkaniejest nieruchoma.

Wykład6,str.6 kulka 0 v PROBLEMY: 1. zderzenie wykrywamy za późno, kiedy nadbiegająca kulkajużniejeststycznado nieruchomej; 2.żadnakulkaniejest nieruchoma. Rozwiązania: ad 1: po(spóźnionym) wykryciu zderzenia cofnąć czas do momentu zderzenia

Wykład6,str.6 kulka 0 v PROBLEMY: 1. zderzenie wykrywamy za późno, kiedy nadbiegająca kulkajużniejeststycznado nieruchomej; 2.żadnakulkaniejest nieruchoma. Rozwiązania: ad 1: po(spóźnionym) wykryciu zderzenia cofnąć czas do momentu zderzenia; ad 2: przeliczyć współrzędne do układu, w którym kulka uderzana jest nieruchoma.

Wykład6,str.7 kulka 0 Cofanie czasu: (x,y)= r t v T S v (x,y) r

Wykład6,str.7 kulka 0 Cofanie czasu: (x,y)= r t v x 2 +y 2 = T 2 T S v (x,y) r

kulka 0 Cofanie czasu: (x,y)= r t v x 2 +y 2 = T 2 Wykład6,str.7 stąd T 2 =(r x t v x ) 2 +(r y t v y ) 2 T S v (x,y) r

kulka 0 Cofanie czasu: (x,y)= r t v x 2 +y 2 = T 2 Wykład6,str.7 stąd T 2 =(r x t v x ) 2 +(r y t v y ) 2 T (x,y) S r v czyli t 2 (v 2 x+v 2 y) t 2(r x v x +r y v y )+ r 2 x+r 2 y T 2 =0

kulka 0 Cofanie czasu: (x,y)= r t v x 2 +y 2 = T 2 Wykład6,str.7 stąd T 2 =(r x t v x ) 2 +(r y t v y ) 2 T (x,y) S r v czyli t 2 (v 2 x+v 2 y) t 2(r x v x +r y v y )+ r 2 x+r 2 y T 2 =0 To już potrafimy rozwiązać.

Wykład6,str.8 Cofanie czasu: t 2 (v 2 x +v2 y ) t 2(r x v x +r y v y )+r 2 x +r2 y T 2 =0

Wykład6,str.8 Cofanie czasu: t 2 (v 2 x+v 2 y) t 2(r x v x +r y v y )+r 2 x+r 2 y T 2 =0 =4 (r x v x +r y v y ) 2 4 (v 2 x+v 2 y) (r 2 x+r 2 y T 2 )

Wykład6,str.8 Cofanie czasu: t 2 (v 2 x+v 2 y) t 2(r x v x +r y v y )+r 2 x+r 2 y T 2 =0 =4 (r x v x +r y v y ) 2 4 (v 2 x+v 2 y) (r 2 x+r 2 y T 2 ) t= 2(rx v x +r y v y ) 2(v 2 x+v 2 y)

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy:

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności; 3. obrócić układ współrzędnych tak, żeby kulka ruchoma znalazła się na ujemnej półosi y

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności; 3. obrócić układ współrzędnych tak, żeby kulka ruchoma znalazła się na ujemnej półosi y; 4. wykonać odbicie

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności; 3. obrócić układ współrzędnych tak, żeby kulka ruchoma znalazła się na ujemnej półosi y; 4. wykonać odbicie; 5. obrócić układ współrzędnych do pozycji oryginalnej

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności; 3. obrócić układ współrzędnych tak, żeby kulka ruchoma znalazła się na ujemnej półosi y; 4. wykonać odbicie; 5. obrócić układ współrzędnych do pozycji oryginalnej; 6. powrócić do oryginalnego czasu

Wykład6,str.9 Realizacja zderzenia kulek: Do zderzenia dochodzi, jeśli odległość środków kul jest mniejsza niż suma ich promieni. I wtedy należy: 1. zmienić układ współrzędnych tak, żeby jedna kula była nieruchoma przywiązać układ współrzędnych do jednej z kulek; 2. cofnąć czas tak, żeby kulka ruchoma wróciła do pozycji styczności; 3. obrócić układ współrzędnych tak, żeby kulka ruchoma znalazła się na ujemnej półosi y; 4. wykonać odbicie; 5. obrócić układ współrzędnych do pozycji oryginalnej; 6. powrócić do oryginalnego czasu; 7. wrócić do oryginalnego układu współrzędnych.