Dyslokacje w kryształach. ach. Keshra Sangwal Zakład Fizyki Stosowanej, Instytut Fizyki Politechnika Lubelska

Podobne dokumenty
Dyslokacje w kryształach. ach. Keshra Sangwal, Politechnika Lubelska. Literatura

STRUKTURA IDEALNYCH KRYSZTAŁÓW

NIEDOSKONAŁOŚCI BUDOWY CIAŁA STAŁEGO KRYSZTAŁY RZECZYWISTE.

DEFEKTY STRUKTURY KRYSTALICZNEJ. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

DEFEKTY STRUKTURY KRYSTALICZNEJ

Nauka o Materiałach Wykład II Monokryształy Jerzy Lis

MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska

Defekty. Defekty strukturalne. Kryształ idealny nie istnieje

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe

Podstawy Nauki o Materiałach II Wydział Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej

Defekty punktowe i domieszkowanie kryształów

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ MATERIAŁ. Właściwości materiałów. Właściwości materiałów

Nauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis

Elementy teorii powierzchni metali

Defekty punktowe i domieszkowanie kryształów

Nauka o Materiałach. Wykład VI. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste i plastyczne. Jerzy Lis

Defekty. Każde zaburzenie periodyczności kryształu jest defektem.

Wykład IX: Odkształcenie materiałów - właściwości plastyczne

Integralność konstrukcji

Defekty punktowe i domieszkowanie kryształów

Materiały Reaktorowe. - Struktura pasmowa - Defekty sieci

OBRÓBKA PLASTYCZNA METALI

Wpływ defektów punktowych i liniowych na własności węglika krzemu SiC

Właściwości kryształów

INŻYNIERIA MATERIAŁOWA w elektronice

Nauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis

Analityczne Modele Tarcia. Tadeusz Stolarski Katedra Podstaw Konstrukcji I Eksploatacji Maszyn

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 2

Zjawisko to umożliwia kształtowanie metali na drodze przeróbki plastycznej.

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Laboratorium inżynierii materiałowej LIM

ODKSZTAŁCENIE I REKRYSTALIZACJA METALI. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

INŻYNIERIA NOWYCH MATERIAŁÓW

OBRÓBKA PLASTYCZNA METALI

WYZNACZANIE NAPRĘŻEŃ WŁASNYCH ZA POMOCĄ METODY RENTGENOGRAFICZNEJ W MATERIAŁACH TRUDNOSKRAWALNYCH

Ciała stałe. Literatura: Halliday, Resnick, Walker, t. 5, rozdz. 42 Orear, t. 2, rozdz. 28 Young, Friedman, rozdz

Metaloznawstwo I Metal Science I

Krystalografia. Typowe struktury pierwiastków i związków chemicznych

Model elektronów swobodnych w metalu

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

Stan Krystaliczny Stan krystaliczny. Stan krystaliczny

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Budowa ciał stałych. sieć krystaliczna układy krystalograficzne sieć realna defekty wiązania w ciałach stałych

Wykład II: Monokryształy. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej

Technologie wytwarzania metali. Odlewanie Metalurgia proszków Otrzymywanie monokryształów Otrzymywanie materiałów superczystych Techniki próżniowe

Technologie wytwarzania metali. Odlewanie Metalurgia proszków Otrzymywanie monokryształów Otrzymywanie materiałów superczystych Techniki próżniowe

5. ODKSZTAŁCENIE PLASTYCZNE I REKRYSTALIZACJA MATERIAŁÓW METALICZNYCH. Opracował: dr inż. Janusz Ryś

Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów. II. semestr Wstęp. 16 luty 2010

Zadania treningowe na kolokwium

Elementy teorii powierzchni metali

Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca w różnych temperaturach

31/01/2018. Wykład II: Monokryształy. Treść wykładu: Wstęp - stan krystaliczny

Powierzchnie cienkie warstwy nanostruktury. Józef Korecki, C1, II p., pok. 207

WĘDRÓWKI ATOMÓW W KRYSZTAŁACH: SKĄD SIĘ BIORĄ WŁASNOŚCI MATERIAŁÓW. Rafał Kozubski. Instytut Fizyki im. M. Smoluchowskiego Uniwersytet Jagielloński

Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne

Zasady obsadzania poziomów

Absorpcja związana z defektami kryształu

Fizyka Ciała Stałego

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Wiązania chemiczne w ciałach stałych. Wiązania chemiczne w ciałach stałych

Orientacyjny plan zajęć (semestr VI)

Podstawy krystalografii

ODKSZTAŁCANIE NA ZIMNO I WYŻARZANIE MATERIAŁÓW

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Dyfrakcja na kryształach. Dyfrakcja na kryształach

Sieć przestrzenna. c r. b r. a r. komórka elementarna. r r

Temat 3. Nauka o materiałach. Budowa metali i stopów

Ćwiczenie nr 2 Temat: Umocnienie wydzieleniowe stopu Al z Cu

MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska

Elektrostatyka, cz. 1

Marek Lipiński WPŁYW WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNYCH WARSTW I OBSZARÓW PRZYPOWIERZCHNIOWYCH NA PARAMETRY UŻYTKOWE KRZEMOWEGO OGNIWA SŁONECZNEGO

Właściwości defektów punktowych w stopach Fe-Cr-Ni z pierwszych zasad

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

BIOTRIBOLOGIA. Wykład 1. TRIBOLOGIA z języka greckiego tribo (tribos) oznacza tarcie

Transport jonów: kryształy jonowe

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

7. Defekty samoistne Typy defektów Zdefektowanie samoistne w związkach stechiometrycznych

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej. Mateusz Goryca

Kształtowanie struktury i właściwości materiałów metalowych metodami technologicznymi. 1. Odlewanie 2. Obróbka plastyczna 3.

POZ BRUK Sp. z o.o. S.K.A Rokietnica, Sobota, ul. Poznańska 43 INFORMATOR OBLICZENIOWY

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7

Ciała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami.

Modelowanie Wieloskalowe. Automaty Komórkowe w Inżynierii Materiałowej

Właściwości cieplne Stabilność termiczna materiałów. Stabilność termiczna materiałów

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

Czym jest prąd elektryczny

Dekohezja materiałów. Przedmiot: Degradacja i metody badań materiałów Wykład na podstawie materiałów prof. dr hab. inż. Jerzego Lisa, prof. zw.

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: NIM s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

WZROST KRYSZTAŁÓW Z ROZTWORU - - WYBRANE METODY

Podstawy fizyki wykład 4

KRYSTALOGRAFIA Crystallography. Poziom przedmiotu Studia I stopnia Liczba godzin/tydzień 2W, 1Ćw PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Jeśli chodzi o strukturę samych defektów najbardziej przekonywające wyniki przedstawili

Pole elektryczne w ośrodku materialnym

Teoria pasmowa ciał stałych

BUDOWA STOPÓW METALI

Definicja OC

Transkrypt:

Dyslokacje w kryształach ach Keshra Sangwal Zakład Fizyki Stosowanej, Instytut Fizyki Politechnika Lubelska I. Wprowadzenie do defektów II. Dyslokacje: Podstawowe pojęcie III. Własności mechaniczne kryształów IV. Źródła i rozmnażanie się dyslokacji V. Dyslokacje a wzrost kryształów Literatura

I. Wprowadzenie do defektów w kryształach ach Koncepcja idealnego kryształu użyteczna - Niektóre własności kryształów, np. gęstość, ciepło właściwe, podatność dielektryczna, niezależne od szczegółów struktury krystalicznej Żaden rzeczywisty kryształ nie jest idealny Występują liczne wady (defekty, niedoskonałości). Wiele własności, np. wytrzymałość, przewodnictwo elektryczne, histereza magnetyczna, itp., bardzo czułych na stopień niedoskonałości.

Rodzaje defektów w kryształach - Drganie cieplne atomów 0 Defekty punktowe Luki, atomy międzywęzłowe, atomy domieszkowe (zanieczyszczenia chemiczne) 1 Defekty liniowe Dyslokacje: krawędziowe, śrubowe, mieszane 2. Defekty powierzchniowe Powierzchnie zewnętrzne kryształu, powierzchnie wewnętrzne kryształu (granice ziaren, granice bliźniaków, błędy ułożenia 3 Defekty objętościowe

II. Dyslokacje: podstawowe pojęcie Geometria i ogólne cechy dyslokacji krawędziowa, śrubowa Energia odkształcenia sprężystego Dyslokacji (odniesiona do jednostkowej długości): 2 Gb r (6-10 ev) E el = ln 4πK r0 Energia jądra dyslokacji E core < 3R G T m. E core /E el < 1/10

Wektor Burgersa i kontur Burgersa LD Linia Dyslokacji b LD b LD b 1 = b 2 + b 3 E 1 > E 2 + E 3 b - wektor jednostkowy

Granice ziaren Ogólne równanie b θ = 2sin D 2 Dla małych kątów: θ = b/d. Granice tworzone przez dyslokacje: - krawędziowe -śrubowe. Granica daszkowa Niskokątowa Szerokokątowa Granica skręcona

Błędy ułożenia i wektory częściowe Struktura hcp i fcc

Dyslokacje cząstkowe i wektory częściowe Metale: Mg, Cd, Zn Struktura: hcp Płaszczyzna najgęstszego upakowania: (1000) Kierunek najgęstszego upakowania: <1120> Jednostkowy wektor sieciowy: (1/3)<1120>

Niektóre metody ujawnienia dyslokacji Spirale wzrostu Trawienie chemiczne Trawienie termiczne Technika dekoracyjna Metody topograficzne Metoda fotoelastyczna Mikroskopia elektronowa J.J. De Yoreo et al., w: Advances in Crystal Growth, Eds. K. Sato et al., Elsevier, 2001, p. 361-380. Literatura: - K. Sangwal, Etching of Crystals, North-Holland, 1987. - D. Hull, Dyslokacje, PWN, 1982.

Przykłady dyslokacji (b) (a) Dekoracja Topografia rentgenowska Lefaucheux et al., JCG 67(1984) 541..

III. WłasnoW asności mechaniczne kryształów Wytrzymałość monokryształów na ścinanie... d Dla małych odkształceń sprężystych, Naprężenie ścinającego σ = Gx / σ = σ kr = Ga 2πd Ga 2πd d W całym zakresie Teoretyczne dla d = a: G/σ kr < 10 Doświadczalne dla różnych kryształów: G/σ kr = 10 2 10 4. sin 2πx a Krytyczna wartość naprężenia ścinającego

Ruch dyslokacji Pojęcie poślizgu Naprężenie styczne: τ = (F/A) cosφ cosλ. τ c - krytyczne naprężenie poślizgu. System poślizgu: (100)[010]. Pierwotny i wtórny system poślizgu.

Poślizg i dyslokacje Ten ruch jest tylko dla dyslokacji krawędziowych

Poślizg poprzeczny W kryształach metali: Płaszczyzny gęstego upakowania typu (111) mają wspólny kierunek typu [101]. Składowe dyslokacji śrubowych mogą się ślizgać w obu płaszczyznach.

Wspinanie się dyslokacji Wspinanie się dodatnie lub ujemnie

Zależność naprężenia od odkształcenia θ - współczynnik umocnienia lub moduł plastyczności θ 1 etap łatwego poślizgu θ 2 etap liniowego umocnienia θ 3 etap relaksacji odkształcenia

IV. Źródła a i rozmnażanie anie się dyslokacji Dyslokacje podczas wzrostu Mechanizm I: prążki wzrostu (step bunching) i makrostopnie Domieszki Dyfuzja objętościowa

Inkluzje i skupiska domieszki Inkluzje Dyslokacje

Dyslokacje niedopasowania Epitaksja - homo-epitaksja - hetero-epitaksja Mechanizm II: Parametry sieci podłoża i warstwy wzrostu Liniowa gęstość dyslokacji niedopasowania ρ= a 2 a1 a 2, a1a 2 a gdzie a1 a2 a. Lefaucheux et al., JCG 67(1984) 541.

Dyfuzja wakansów i atomów Mechanizm III Kondensacja wakansów i atomów międzywęzłowych

Zarodkowanie i rozmnażanie dyslokacji Mechanizm IV Naprężenia wewnętrzne Naprężenia lokalne (np. naprężenia termiczne) - Zarodkowanie Naprężenia w dużych obszarach - Rozmnażanie

V. Dyslokacje a wzrost kryształów Geometria dyslokacji Mechanizm wzrostu J.J. De Yoreo et al., w: Advances in Crystal Growth, Eds. K. Sato et al., Elsevier, 2001, p. 361-380. Powierzchnie wzrostu

Literatura D. Hull, Dyslokacje (PWN, 1982). M. Suszyńska, Wybrane zagadnienia z fizyki defektów sieciowych (Ossolineum, 1990). J.C. Brice, The Growth of Crystals from Liquids (North-Holland, 1973). A.A. Chernov (ed.), Modern Crystallography: Crystal Growth (Springer, 1984). K. Sangwal, R. Rodriguez-Clemente, Surface Morphology of Crystalline Solids (Trans Tech, Zurich, 1991).